Boeken dekolonisatie-onderzoek

Deze zes boeken zijn te downloaden als pdf. Gratis.
Klik op de linkjes voor een downloadpagina openen

Het geluid van geweld –>> recensie een verslag van het bersiaponderzoek
Over de grens –>> recensie
Sporen vol betekenis –>> recensie
Diplomatie en geweld–>> recensie
Een kwaad geweten –>> recensie
Van Rij en Stam –>> recensie

Boeken die nog moeten verschijnen gedrukt en digitaal
bij https://www.aup.nl/nl/ :
* onze revolutie publicatie is februari 2023
* talen van geweld publicatie is februari 2023
* revolutionary words publicatie is februari 2023
* tasten in het duister publicatie is juni 2023
* grof geschut publicatie is juni 2023
* de klewang van vrouwe justitia publicatie is juni 2023


Zie deze brochure.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

23 reacties op Boeken dekolonisatie-onderzoek

  1. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    uit recensie Historiek: “Het bersiap-geweld kostte tot wel 30.000 doden onder Indo-Europeanen, Nederlanders, Molukkers en Menadonezen”. Niet waar zegt de recensist Ronald Frisart:
    “De belangrijkste bevinding uit dit deelonderzoek werd al in februari gepresenteerd. De Nauwkeurigst (slecht Nederlands PvdB) mogelijke telling leidt tot de slotsom dat niet tussen de 20.000 en 30.000 Indo-Europeanen (sommige Indo-Europeanen waren ook Nederlanders! PvdB) , Nederlanders, (Zuid-)Molukkers (toen Ambonnezen genoemd PvdB) en Menadonezen(en Timorezen en ander Indonesiers PvdB)in de bersiap-tijd zijn omgebracht, maar bijna 6.000. De auteurs leggen in hun boek uitgebreid uit hoe ze tot dat cijfer zijn gekomen.

    De taak van de Opsporingsdienst Overledenen O.D.O. was 1) opsporing van Bersiapslachtoffers b) identificatie van Bersiapslachtoffers 3) officiele vastlegging van slachtoffers in Overlijdensaktes bij de Burgerlijke Stand te Batavia/Jakarta.

    Op mijn vraag of de onderzoekers Captain & Sinke hun aantal van 6000 Bersiapslachtoffers geverifieerd hadden met de gegevens bij de Burgerlijke Stand te Batavia/Jakarta, werd ontkennend geantwoord. Hierdoor komt hun aantal van 6000 doden en vermisten volledig in de lucht te hangen.

    Hun kritiek op mijn verhaal was dat er bij mij sprake is van dubbeltellingen etc. Maar als ik hoofdstuk 1 van hun boek “Het Geluid van Geweld” aangaande de moorden op o.a. de kinderen 6 Engelenburg en hun 2 moeders begrijpend lees , dan worden 3 personen Engelenburg dubbel geteld, toch wel wat slordig vooral als het over het eerste hoofdstuk gaat, laat staan de onvolkomenheden in de vervolghoofdstukken

    • R.L. Mertens zegt:

      @vandenBroek; ‘gegevens Burgerlijke Stand Batavia etc.’- En welk aantal bersiap(!) slachtoffers werd toen vermeld?

  2. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    Hans Goedhart stelde mijn vraag bij de presentatie van de resultaten van het Bersiap project niet voor niks. Hij vroeg ook of de door Captain en Sinke genoemde “Vermisten” nu wel dood zouden kunnen zijn . De OpsporingsDienst Overleden O.D.O. gaf ook verklaringen of eigenlijk “Aktes van Vermissing” af. Let wel de O.D.O. was een onderdeel van het Departement van Justitie in Nederlands-Indie, die zullen toch geen sprookjes (er was eens…….) verteld hebben, zoals gebruikelijk is op dit blog? Over deze aktes wordt tot nu toe niks gezegd maar dat betekent natuurlijk niet dat Aktes van Vermissing niet bestaan. Hiervoor bestaan de zgn “harde bewijzen”.

    @dhr Mertens stelt de verkeerde vraag aan de verkeerde persoon. Ik verwijs naar een reactie van prof. W.H. Frederick op dit blog, ik dacht van 22 november 2013.

    De gegevens van het Bersiap project kunnen door iedereen, ook een patjepeeër getoetst worden. In het boek “Geluid van Geweld” staat op p.22 een lijst van slachtoffers uit Poncokusumo waaronder Mevr. Johanna van Rossum-Tio. Zij komt niet voor op de web site van de Oorlogsgravenstichting? Dat betekent natuurlijk niet dat zij niet bestaat, is zij dan vermist?
    Vast staat dat zij dezelfde is als de boven haar naam vermelde Mevr. Sophie Catherina van Rossum-Johannes. Dat niet alleen , op haar overlijdensakte staat niet als overlijdensdatum 27-10-1945 maar als aantekening “overleden omstreeks 29 oktober”. “Nauwkeurig” kan kwantitatief bepaald worden, dus over nauwkeurigheid gesproken in het Bersiap project !

    • Pierre de la Croix zegt:

      vandenbroek@libero.it 1953 zegt 13 december 2022 om 10:08: ““Nauwkeurig” kan kwantitatief bepaald worden, dus over nauwkeurigheid gesproken in het Bersiap project !”

      Ik waag het niet de uitspraken van geleerden als de heer Van den Broek in twijfel te trekken, ik zou dolgraag van hen willen leren. Daarom vraag ik de geleerde schrijver hoe “nauwkeurigheid” van iets dat met menselijk denken en doen te maken heeft (dus b.v. een project zoals het “bersiap project”, een onderzoek, een waarneming, een conclusie, een bewering, etc.) kwantitatief kan worden bepaald, c..q. hoe de mate van nauwkeurigheid en daarmede van betrouwbaarheid van enige menselijke activiteit, door meting kan worden beoordeeld.

      Om bij het voorbeeld van de heer Van den Broek te blijven, hoe nauwkeurig is of werd het “Bersiap project” uitgevoerd, 50 % nauwkeurig, 62,5 % nauwkeurig en hoe pakt het nauwkeurigheidsgehalte van het eindresultaat uit?

      De heer Van den Broek schrijft in zijn wijsheid ook “De gegevens van het Bersiap project kunnen door iedereen, ook een patjepeeër getoetst worden”.

      Daar komt die “Patjepeeër” weer om de hoek kijken. Die is volgens de heer Van den Broek nu lang zo dom niet. Maar een duidelijk profiel van de “Patjepeeër” geeft hij nog steeds niet. Hoe ziet hij er uit, hoe gedraagt hij zich? Zou hij die meneer bedoelen die in zijn nette pak in goed gezelschap van twee chique geklede dames geduldig wachtte op zijn rijsttafel?

      Nog steeds wacht ik op antwoord van de wijze heer Van den Broek, op mijn bij herhaling gestelde vraag, WAAROM hij die meneer zo noemde, naast “Parvenu”. Is in zijn ogen ieder volwassen mannelijk individu “Parvenu” en “Patjepeeër”, behalve hij zelf natuurlijk?

      Weet de geleerde heer Van den Broek bovenstaande vragen nog steeds niet netjes met goede onderbouwing te beantwoorden, dan moet hij maar ophouden anderen in al dan niet bedekte termen de maat te nemen en op te scheppen over zijn eigen geleerdheid.

      Pak Pierre

  3. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    Een ander voorbeeld van “Nauwkeurigheid” in het boek “Geluid van Geweld”: p.19 Ngadireso
    -mevr. Annie M. Engelenburg-van Noort, die 2 kinderen had:
    -Robert Engelenburg geboren op 3-7-1939 en
    -Johanna Felicienne Engelenburg geboren op 17-3-1942

    Annie M. had als meisjesnaam van Noort en wat lees ik op.21 van het boek?:
    -A.M. van Noort
    -Robert van Noort
    -Johanna Felicina van Noort
    1 naam, die overeenkomt met Engelenburg kan toeval zijn, 2 namen vallen op, 3 namen is het nader bekijken waard.

    Natuurlijk is er een logische verklaring voor deze “fout” in het boek. Alhoewel de namen “juridisch” gezien verkeerd op het graf staan , is de gegeven rechtvaardiging voor deze handelswijze te billijken.
    Opmerkelijk is verder dat de gehele familie Engelenburg behalve juist deze drie personen . Annie M., Robert en Johanna Felicienne, ingeschreven werden in de registers van de Burgerlijke Stand B.S.
    Voor de oplettende lezers onder ons: de familie Engelenburg staan onder de plaatsnaam Toempang terwijl de familie Van Noort onder de plaatsnaam Poncokusumo in het boek staan. Kèn dus niet

    Nauwkeurigheid kan “statistisch gezien” uitgedrukt worden in Betrouwbaarheid van gegevens, althans dat heb ik op school geleerd. Een bron meldde eens: “meten is weten” . Volgens deze redenering weet een personage m/v die een woordenboek of Wikipedia gebruikt bij Geschiedenis niet/niets als deze niet meet, waarvan akte.

    Een kniesoor die daarop let maar als het totaal aantal Bersiap slachtoffers in de lucht hangt , dan mag ik mij toch afvragen hoe groot de betrouwbaarheid van het aantal slachtoffers in “Geluid van Geweld” zou kunnen zijn?

    Vroeger kreeg ik het verwijt dat ik echt niks weet van Indie omdat ik HET niet meegemaakt had, ik was geen ervaringsdeskundige of niet iemand met “echte levenservaring” o.i.d. . Nu weet ik wat en dan word ik van geleerdheid beschuldigd.

    • Pierre de la Croix zegt:

      vandenbroek@libero.it 1953 zegt 13 december 2022 om 17:04: “Een ander voorbeeld van “Nauwkeurigheid” ….”

      Opmerkingen:

      1. VdB – “Een bron meldde eens: “meten is weten” . Volgens deze redenering weet een personage m/v die een woordenboek of Wikipedia gebruikt bij Geschiedenis niet/niets als deze niet meet, waarvan akte”.

      De geleerde heer Van den Broek suggereert steeds dat woordenboeken en Wikipedia maar Mickey Mouse bronnen zijn, van nul en generlei waarde voor de bestudering van de geschiedenis. Over nauwkeurigheid gesproken. Waar haalt hij die wijsheid vandaan? Kan hij die substantiëren? Wie zegt mij dat de bronnen waar de heer Van den Broek zijn wijsheid uit put, wél betrouwbaar zijn?

      Verder zou het de geleerde passen als hij de context zou vermelden waar binnen QUOTE een bron eens meldde “meten is weten” UNQUOTE.

      2. VdB – “Vroeger kreeg ik het verwijt dat ik echt niks weet van Indie omdat ik HET niet meegemaakt had, ik was geen ervaringsdeskundige of niet iemand met “echte levenservaring” o.i.d.”.

      Tja …. er zit toch een kern van waarheid in de stelling “meten is weten”. Alles wat de geleerde heer Van den Broek over Indië weet, heeft hij nu eenmaal tot zich genomen via mondelinge overlevering, boeken en andere informatiedragers. Wie zegt dat wat hij binnen kreeg uit secundaire bron niet is vervormd door “ruis”?

      Overigens, voor een nauwkeurige beoordeling van “het verwijt” zou het uitermate nuttig zijn, als de heer Van den Broek zou vermelden binnen welke context hem dat verwijt werd gemaakt.

      3. Dan blijf ik nog steeds benieuwd WAAROM de geleerde heer Van den Broek heeft gevonden dat de net geklede heer die op een foto van 1931 (?) in gezelschap van 2 chique geklede dames op zijn rijsttafel wacht, een “parvenu” en “patjepeeër” is. Heeft hij dat geweten zonder te hebben gemeten en moet hij daarom beschaamd het antwoord schuldig blijven?

      Weer tijd om te gaan tidoeren.

      Pak Pierre

  4. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    Een ander voorbeeld van nauwkeurigheid in “Geweld van Geluid”.

    Mevr. Wetzel-Catherinus staat op de web site van de Oorlogsgravenstichting vermeld dat zij stierf in Toempang (Tumpang) op 27/10/1945, met als doodsoorzaak vermoord. De oorlogsgravenstichting lijkt een serieus te nemen organisatie, niet zoiets als Wikipedie. Dan verwacht ik dat deze Mevr. door de onderzoekers Sinke & Captain als één van de slachtoffers vermeld zou staan op pag. 20 in het boek Geluid van Geweld. Tevens meldden in dien tijd verschillende ooggetuigen dat zmevr. Wetzel-Catherius vergezeld was van een jongen maar dat deze niet haar zoon. was Ook dat staat niet op de aangegeven bladzij vermeld.
    Toch wel een omissie die toch niet. te vergelijken zijn met Mickey Mouse verhalen van iemand die in de tram zat of op zijn fiets een half uur later voorbij reed?

    Dan heb ik 6 (zes) gevallen van Bersiap slachtoffers aangehaald waarvan de nauwkeurigheid in het boek Geluid van Geweld te wensen overlaat dwz 6 op 59 gevallen in host. 1 = >10%. Dat is toch wel rijkelijk veel en ik ben pas bij hoofdstuk 1.
    Het is onbegrijpelijk omdat ik me op dezelfde bronnen baseer als de onderzoekers, how come?

    Degene die woordenboeken of Wikipedia aanhaalt mag toch zelf aangeven waarom hij deze bronnen zo belangrijk vindt en gebruikt anders dan uit gemakzucht=indolentie. .Als hij het zelf zo goed weet waarom vraagt hij het dan aan mij. Ik kan ook vragen wat dit manspersoon onder nauwkeurigheid in deze context verstaat maar ik hou mijn hart vast. Ik ben niet gewend dat hij inhoudelijk op mijn argumenten ingaat, waarvan akte.

    Iemand beweerde dat wetenschap begint met het stellen van vragen. Waarschijnlijk heeft deze manspersoon vergeten dat het vervolg is de vragen te beantwoorden. Dan lijkt een Van Dale woordenboek of Wikipedia ten enenmale onvoldoende, althans ik ben dat in verantwoorde wetenschappelijke publicaties niet tegengekomen, maar ik ben noch een geleerde noch een wetenschapper. Dat ik zo word genoemd is toch een gotspé (dat zoeken we op).

    • Pierre de la Croix zegt:

      vandenbroek@libero.it 1953 zegt 14 december 2022 om 23:10: “…….”.

      Als de geleerde heer Van den Broek zich met zijn vragen en opmerkingen tot mij heeft willen richten, dan zou hij dat best openlijk mogen schrijven. Open kaart spelen hoort toch ook bij een “degelijke Indische opvoeding” zoals hij beweert die te hebben gehad, zo niet genoten.

      Bij zo’n degelijke Indische opvoeding hoort m.i. ook dat men niet zo maar, pardoes, uit de lucht gegrepen, iemand “parvenu” en vervolgens ook nog “patjepeeër” noemt.

      Dat deed de heer Van den Broek wel, maar tot nu toe is hij mij en andere oplettende lezertjes een verklaring van zijn aantijgingen schuldig gebleven. Des te schandelijker vind ik zijn zwijgen, omdat de beschuldigde naar alle waarschijnlijkheid deze aarde heeft verlaten en zich niet meer met aardse middelen kan verdedigen. Dat doe ik nu maar, vervuld van plaatsvervangende verontwaardiging.

      Degelijke Indische opvoeding? Tai koetjing!

      Maar ik mag toch niet uitsluiten dat de heer Van den Broek zijn lompe aantijgingen in grote onbezonnenheid uit zijn toetsenbord heeft geramd. Dat kan iedereen wel eens overkomen. Glaasje op, vrouw weggelopen, een grote order gemist. Maar laat hem dan zo eerlijk zijn om te erkennen dat hij even niet bij zinnen was en excuses aanbieden. Dan laat hij zien waarin een klein man toch heel groot kan zijn.

      Pak Pierre

    • Bernadette S. zegt:

      Ik denk dat u niet beseft hoe scrupuleus een Wikipedia bijvoorbeeld haar pagina’s met informatie beheert. Tevens verzekert het concept van dit systeem dat iedereen een bijdrage kan leveren en geschreven zaken ter discussie kan stellen, de optimalisatie van de kwaliteit. Bij twee auteurs kan men zich vragen stellen over objectiviteit en correctheid, maar bij honderd?

      Het is ook nogal bizar dat u een thesis als proefschrift of scriptie wél voor waar aanneemt en u zich daar geen vragen bij blijkt te stellen. Zie bijvoorbeeld de eerdere discussies m.b.t. de culinaire geschiedenis. Dit terwijl de afstudeercommissie meestal geen kennis heeft van de ‘ins en outs’ van het onderwerp en meer kijkt naar relevantie, methodologie en onderbouwing*.

      Misschien komt deze overdreven admiratie en drang naar pseudo wetenschappelijke onderzoekjes door het ontbreken van een academische graad uwerzijds?

      *https://hapgood.us/2017/03/04/how-news-literacy-gets-the-web-wrong/

  5. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    Over nauwkeurigheid gesproken in het boek “Geluid van Geweld”!

    1) Onder de Toempang slachtoffers wordt een vrouw Schröder genoemd die in de Bersiap stierf.
    Zij is om exact te zijn mevr. Emma Johanna Schröder, geboren op 24/09/1876 en op 27 september 1945 op 69 jarige leeftijd overleden. De Opsporingsdienst Overledenen O.D.O., dus niet de Rebellenclub of Viva, stelde niet alleen haar identiteit vast maar haar naam werd ook bijgeschreven in de Bijzondere Registers van de Burgerlijke Stand te Batavia/Jakarta – jaar aangifte 1948 – aktenummer 65.

    2) Een slordigheid is wel dat op p. 20 van het boek bij Toempang staat geschreven “31 slachtoffers” , maar ik tel in het lijstje maar 28 namen van slachtoffer. Wellicht ligt al het tellen aan een geestelijke afwijking maar dat komt dat ik in Zwitserland als Financial Controller werkte en U weet hoe nauwkeurig Zwitsers zijn.

    3) De onderzoekers Sinke & Captain komen bij Ngaderiso, Toempang en Pontjokoesoema op 14+31+14= 59 Bersiap slachtoffers waarvan tenminste 4 dubbeltellingen, dus eigenlijk tellen zij 59-4=55 slachtoffers.
    Ikzelf kom op 63 namen, terwijl ik toch dezelfde bronnen gebruik als de onderzoekers Captain en Sinke. Mijn gegevens zijn on-line te raadplegen, dus elke parvenu kan mijn opmerkingen toetsen op hun juistheid, wellicht ook met het “scrupuleuze” Wikipedia maar daarvoor durf ik mijn handen niet in het vuur steken.

    Ik heb e.e.a. aan een persoon voorgelegd, die vertrouwd is met de materie en zijn opmerking was dat door de digitale transformatie men met Geschiedenis een heel eind komt. Het is en blijft “Meten is Weten” of beter gezegd “Rekenen is Weten”.

    Ik ga verder met mijn pseudo-wetenschappelijk werk, dat woord zoek ik op.

    • Bernadette S. zegt:

      Het is leuk te lezen hoe u de gebruikte termen in uw discours incorporeert. 👍🏾

      • Pierre de la Croix zegt:

        vandenbroek@libero.it 1953 zegt 15 december 2022 om 12:22:
        – “Over nauwkeurigheid gesproken ……..”.
        – “Mijn gegevens zijn on-line te raadplegen, dus elke parvenu kan mijn opmerkingen toetsen op hun juistheid, wellicht ook met het “scrupuleuze” Wikipedia maar daarvoor durf ik mijn handen niet in het vuur steken”.

        Hier blijkt weer dat de geleerde heer Van den Broek nooit direct op kritiek over zijn schrijfsels ingaat. Als een reactie hem niet welgevallig is, dan haalt hij vilein uit, óf doet er het zwijgen toe, óf maakt omtrekkende bewegingen, óf verschuilt zich achter een rookgordijn door wollig taalgebruik.

        Hij pleegt bovendien “out of the blue”, voor zover valt na te gaan zonder enige noodzaak, karaktermoord op iemand die zich in pakéan deftig met 2 chique geklede dames heeft laten fotograferen in blijde verwachting van een rijsttafel en weigert daar verantwoording over af te leggen. Lomper kan het niet. Of is het laf? Of beide?

        What’s eating Mr. Van den Broek? Ik heb zo’n vermoeden, maar dat komt uit de Wikipedia. Mijn diagnose zal hij als amateuristisch en dus onbetrouwbaar verwerpen.

        Rest mij dan mijn verdriet te uiten over het meetbare feit dat zo iemand als de heer Van den Broek de sfeer op een Indisch gerelateerde site al jaren kan blijven verpesten.

        Pak Pierre

  6. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    Ik vraag mij af (een vraag aan mijzelf) of het voorbeeld in hfstuk 1 van “Geluid van Geweld” wel zo representatief is voor de Bersiap. De situatie die de onderzoekers Captain & Sinke beschrijven staat ook bekend als de “Toempang-affaire”. Onze Wikipedia-experts kunnen als altijd wel een reactie geven maar om herhaald gezichtsverlies te voorkomen, zal ik een geslaagde poging doen.

    De onderzoekers hebben het eigenlijk over 56 slachtoffers: 28+14+14= 56 , 3 namen ontbreken op p.21
    Van deze 56 slachtoffers zijn 33 (59%) van het vrouwlijke en 14 (25%)van het manlijke geslacht en 9 (16%) waarvan het geslacht onbekend is.
    De representativiteit is te meten want op p.172 , tabel 2 geven de onderzoekers hun totaal aantal slachtoffers aan verdeeld naar man, vrouw onbekend en kind(?). Het laatste begrip (kind) is wat vreemd maar de invloed van het kindertal (22) op het totaal aantal Bersiap slachtoffers (3723) is te verwaarlozen , dus elimineer ik het maar.
    Het totaal aantal slachtoffers wordt dan 3723-27= 3696 verdeeld naar 935 (25 %) van het vrouwelijke en 2151 (58%) van het manlijke geslacht en 610 (17%) onbekend.

    Vergelijk ik de cijfers van de totaal aantal slachtoffers met die van de Toempang-affaire dan mag ik de voorzichtige conclusie trekken dat de Toempoeng-affaire niet representatief is voor de Bersiap.
    Blijkbaar hadden de onderzoekers andere redenen om het boek te beginnen met de Toempoeng-affaire maar ik kan alleen speculeren, speculaties laat ik over aan onze Wikipedia-specialisten (meervoud voor de goede verstaander).

    Blijkbaar hebben de onderzoekers geen representatieve steekproef genomen en hun gegevens niet getoetst aan de objectieve cijfers bij de Burgerlijke Stand van Batavia/Soerabaja. Wellicht dient hun verhaal in een andere context worden geplaatst.

    • Pierre de la Croix zegt:

      vandenbroek@libero.it 1953 zegt 15 december 2022 om 17:18: “Ik vraag mij af (een vraag aan mijzelf) of het voorbeeld in hfstuk 1 van “Geluid van Geweld” wel zo representatief is voor de Bersiap. De situatie die de onderzoekers Captain & Sinke beschrijven staat ook bekend als de “Toempang-affaire”. Onze Wikipedia-experts kunnen als altijd wel een reactie geven maar om herhaald gezichtsverlies te voorkomen, zal ik een geslaagde poging doen”.

      Ik vraag mij af wie in de ogen van de geleerde heer Van den Broek de “Wikipedia-experts” zijn en waarom hij denkt dat ze tijd en zin hebben om zich te verdiepen in de bersiap en aanverwante bloedige gebeurtenissen in Indonesia in statu nascendi.

      Ik reken op een helder, zakelijk antwoord zoals ik dat van een geleerde mag verwachten en niet op een wollig niets zeggend verhaal.

  7. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    De onderzoekers Captain en Sinke stellen in hoofdstuk 1 van hun boek “Geluid van Geweld” het aantal slachtoffers van de zgn Toempang-affaire vast op 56 . Ik kom op pseudo-wetenschappelijke en wollige wijze op 63 namen, althans diverse (oog)getuigen uit de tijd van het begin van de Indonesische Revolusi gaven in officiele verklaringen aan de O.D.O. en NEFIS (in Wikipedia beschreven als Netherlands Forces Intelligence Service) die namen.

    Ik ga verder met mijn wollig verhaal, vergeef mij de “kwantitatieve” voorstelling.
    – 27 slachtoffers werden in de registers bij de Burgerlijke Stand te Batavia/Jakarta ingeschreven en worden in de database van de Oorlogsgravenstichting OGS vermeld. Met inschrijving in de registers werden zij officieel dood verklaard en dat had juridische consequenties.
    – 12 slachtoffers worden wel door de OGS vermeld maar zijn niet ingeschreven in de registers van de Burgerlijke Stand. De onderzoekers Captain en Sinke meldden niet de status van zulke personen: dood*, vermist* of beiden*. De “Wikipedia-deskundigen” onder ons mogen het zeggen wat hun status is
    – 24 slachtoffers worden noch bij de Burgerlijke Stand, noch bij de OGS vermeld, maar (oog)getuigen geven wel aan dat ze dood waren of vermist werden. Ze worden nog steeds vermist, zullen ze na bijna 70 jaar nu echt dood zijn? De “Wikipediaters” mogen het zeggen.

    Hoe moet je lapzwansen aanspreken op Geschiedenis als ze het gevoel ervoor missen, er niet eens een herinnering aan bewaren, vrij naar Frans Kellendonk “Mystiek Lichaam” p.80:

    • Bernadette S. zegt:

      Quote [NEFIS (in Wikipedia beschreven als Netherlands Forces Intelligence Service)]

      NEFIS wordt in de Nederlandse en Engelstalige versie van Wikipedia iets anders uitgeschreven. De laatste heeft het over Netherlands East Indies Forces Intelligence Service.

      “Netherlands East Indies Forces Intelligence Service. (NEFIS) was a Dutch World War II-era intelligence and special operations unit operating mainly in the Japanese-occupied Netherlands East Indies (now Indonesia).”

      Men zou toch kunnen denken dat het dan of NFIS of NEtherlands ….. moet zijn. Of zelfs NEIFIS. Het is wel duidelijk geen Wikipedia ‘fout’ daar er door Nederlanders en Australiërs wel degelijk de eigen termen gebruikt werden.

      Hoe dan ook, als er één bron manipulatief en onbetrouwbaar is volgens de Indonesische geschiedschrijving, is het wel de NEFIS. En wat zou men zeggen over (hun repertorium of archief van) verslagen van ooggetuigen?

      Hier een interessant artikel beschreven vanuit het Indonesische oogpunt waaruit wel blijkt dat NEFIS iets was als de KGB voor het westen:
      https://tirto.id/nefis-intel-belanda-mengintai-indonesia-cK2k

  8. De Geheime dienst van de Geallieerden incl de NEFIA , had gerapporteerrd ASAL BAPAK SENANG(ABS) ( als maar bos/vader blij) met te raporteren dat de Gealieerden inlc de Hollanders een groot welkom zal krijgen met de terug keer in Ned.Indie al zijn de bevrijders.

  9. vandenbroek@libero.it 1953 zegt:

    Ik geef me gewonnen. Wikipedia zal de betekenis van NEFIS best “”scrupuleus” onderzocht hebben. Als mevr. Bernadette S. bij een bezoek aan ons Nationaal Archief NA de beheerder wilt terechtwijzen dat het NA de naam NEFIS tot nu toe volledig verkeerd spelt, dan zal door haar onbetaalbare bijdrage de kwaliteit van het NA niet geoptimaliseerd maar gemaximaliseerd worden. Waarvan akte. Voor de goede orde de link naar ons toch wel diep gezonken NA is https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/archief/2.10.62/download/pdf

    Dit is weer een onschatbare bijdrage van en bewijs van voortschrijdend inzicht door een echte wetenschappelijk geschoolde Wikipediater (v). Wat wij allemaal niet leren op dit blog. Ik ben tot tranen toe geroerd en mijn respect is groot .

    • Bernadette S. zegt:

      Als ik dat document snel doorlees, valt mijn oog gelijk al* op het volgende:

      [Met betrekking tot vernietiging en schifting van het archief biedt een rapport van het MINVOR uit 1955 enige duidelijkheid :
      “Zo kwamen er in januari 1950 155 kisten met het archief van de Centrale Militaire Inlichtingendienst (Netherlands Forces Intelligence Service) naar Nederland……waardoor dit materiaal na een minutieus en tijdrovend onderzoek tot ongeveer 1/3 van de omvang werd gereduceerd.

      De archieven van de Buitenkantoren zijn hoogstwaarschijnlijk nog vóór de souvereiniteitsoverdracht vernietigd in verband met de veiligheidsrisico’s die transport van deze archieven met zich zou kunnen brengen.]

      We leren hier twee zaken uit:

      1. Het archief is blijkbaar onvolledig. Wat doet dat met al uw wollige onderzoekjes en cijfermateriaal?

      2. De Nederlandse ministeries vermijd(d)en blijkbaar zelf de afkorting NEFIS uit te schrijven en maken er maar een ‘Nederlandstalige versie’ van. Zelfs een ministerie voor overzeesche gebieden. Men vermeldt Nefis maar geeft eigenlijk niet eens de exacte betekenis in de descriptie van de achtergrond en onstaansgeschiedenis.

      Buiten het feit dat dit u wel in uw hemd zet met een beetje zielige poging tot sarcasme en uw routinematige ‘Gish gallop’ aanpak*, is het belangrijker dat u ook hierbij weer volledig voorbij gaat aan het eigenlijke punt dat dhr. Suparmo en ikzelf probeerden te maken. Dit wordt eigenlijk ook beaamd door de link die uzelf verstrekte, in welk document duidelijk wordt vermeld dat men eigenlijk niet eens weet hoe NEFIS georganiseerd was?! Deze organisatie als bron gebruiken is op zijn minst twijfelachtig en misschien zelfs onverantwoord.

      Blijkbaar zijn we als Indonesiërs iets te zachtaardig en verwachten we dat mensen wel lezen (en begrijpen!) wat we communiceren. Ik heb weer iets geleerd.

      * een cursus speed reading en de technieken skimming & scanning hebben hun vruchten afgeworpen, niet alleen voor juridische documenten.

    • Pierre de la Croix zegt:

      vandenbroek@libero.it 1953 zegt 16 december 2022 om 15:29:

      (1) Ik geef me gewonnen. Wikipedia zal de betekenis van NEFIS best “”scrupuleus”
      onderzocht hebben.
      (2) Dit is weer een onschatbare bijdrage van en bewijs van voortschrijdend inzicht door een echte wetenschappelijk geschoolde Wikipediater (v). Wat wij allemaal niet leren op dit blog. Ik ben tot tranen toe geroerd en mijn respect is groot.

      Tja …… de wonderen zijn de wereld nog niet uit. Nog even en er verschijnt een buitengewoon heldere ster aan de oostelijke hemel als goddelijk teken van een maagdelijke geboorte en de verkondiging van grote blijdschap.

      Nu de geleerde heer Van den Broek zich dankzij voortschrijdend inzicht tot Wikipediater heeft bekeerd, loont het mij de moeite hem voor de zoveelste keer te vragen WAAROM hij karaktermoord pleegde op een heer die hij – voor zover valt na te gaan – alleen kent van één foto uit 1931, waarop die heer in charmant gezelschap van 2 chique geklede dames in afwachting is van een goede rijstmaaltijd.

      Hij noemde die heer immers, zonder enige reden, “parvenu” en even later ook nog “patjepeeër”. Karaktermoord dus. Volgens Wikipedia “een manier om iemand een slechte naam of imago te bezorgen”. Volgens mijn dikke Pan Dale: “boosaardige, bewuste aanslag op iemands reputatie”.

      Waarom zwijgt de geleerde heer Van den Broek in alle talen over zijn motief?

      Schaamte? Lafheid? Lompheid? De heer Van den Broek geeft mij geen gelegenheid anders over hem te denken.

  10. Pierre de la Croix zegt:

    Bernadette S. zegt 16 december 2022 om 05:09: “Hier een interessant artikel beschreven vanuit het Indonesische oogpunt waaruit wel blijkt dat NEFIS iets was
    als de KGB voor het westen”:

    Tja ….. geen wonder dat Indonesiërs de NEFIS niet aardig vonden. Over zijn (of is NEFIS vrouwelijk en dus “haar”?) Duitse tegenhanger in bezet Nederland, de SD oftewel Sicherheitsdienst, zijn de Nederlanders ook niet lovend.

    Over de oprichting en naamgeving geeft Wikipedia een heldere uitleg. Zie ( https://nl.wikipedia.org/wiki/Netherlands_Forces_Intelligence_Service).

    Ik weet ook niet beter dan dat de club vanaf de oprichting NEFIS heeft geheten. In opleiding in militaire dienst voor een onderdeel van de hush-hush business in de zestiger jaren v.d.v.e., kreeg ik les van NEFIS veteranen, veertigers toen. Of ze zo’n 15 jaar eerder Pelopors onder handen hadden genomen weet ik niet. Daar werd niet over gesproken.

    Begin vijftiger jaren v.d.v.e. werden in het nieuwe Indonesia showprocessen gevoerd tegen Nederlanders, onder wie Leon Jungschläger. Het zal er in zijn geval wel mee te maken hebben gehad dat hij Hoofd van de NEFIS was geweest. Mij een raadsel waarom hij in Indonesia was gebleven, terwijl NEFIS personeel na de overdracht kaki sepoeloeh naar patria werden gedirigeerd.

    Later in het burgerleven maakte ik kennis met nog een ex-NEFIS man. Ook van hem geen signaal dat de dienst ooit anders heeft geheten dan NEFIS.

    • Bernadette S. zegt:

      Het lijkt er inderdaad op dat het acroniem een eigen leven is gaan leiden, Pak Pierre. Bedankt voor de toelichting.

Reacties zijn gesloten.