Enige tijd geleden kreeg ik via via een serie originele foto’s van Johan Bernard In’tveld (zie De Indische Navorscher 2004, 106). Eén foto is denk ik vrij bijzonder, te weten zijn ‘trouwfoto’: hij komt hier zelf namelijk niet in levende lijve op voor!
Op 20 februari 1893 trouwde Odilia Amelia van Hall in Apeldoorn namelijk ‘met de handschoen’ met Johan Bernard In’tveld. Slechts een portretfoto op de tafel verbeeldt hem. Hij was toen als tweede luitenant der genie gelegerd in Willem I (Midden-Java). Of hij er gewoon geen zin in had om in een plaats als Apeldoorn te moeten trouwen vertelt het verhaal helaas niet..
...................
Indisch4ever 
Ik heb het portretje op de tafel vergroot
Wikipedia:
Trouwen met de handschoen werd in vroegere tijden vooral gedaan onder adellijke personen. Een gezant werd gestuurd naar de toekomstige bruid en hij vertegenwoordigde via de handschoen de bruidegom in spe. Bij de huwelijksvoltrekking werd de handschoen op het altaar gelegd als teken van aanwezigheid en instemming van de bruidegom.
Reden voor dit soort trouwerijen was vaak de lange reistijd en de onveilige situatie onderweg, waardoor huwelijken, die vaak om politieke redenen werden afgesloten, het risico liepen vertraagd te worden.
Ook in meer recente tijden kwam het trouwen met de handschoen voor. Bekend zijn de huwelijken van soldaten die gelegerd waren in Nederlands-Indië en die slechts eenmaal per jaar op verlof gingen naar Nederland.
Mijn oma was een van Hall, Catherina Karib van Hall, een grote familie (stamboom) . Ook Gijs van Hall, voormalig burgemeester van Amsterdam en vele anderen.