Pegangsaan west in Batavia. Het is 19-11-1922.
Mijn moeders jongere zusje Dieuwke (Djo) Aninga is vandaag 10 jaar geworden. Ze kreeg een grote pop voor haar verjaardag en haar verjaardag werd groots gevierd. Ze mocht 13 vriendinnetjes uitnodigen. Bovenaan staat Oene Aninga, het broertje van mijn moeder en het meisje met het lange haar middenin de groep is mijn moeder. Klaaske (Klas). Herkent iemand iets of iemand?
Nynke Groeneveld-Buis nynkegroeneveld@zonnet.nl
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
...................
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
Bertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
Indisch4ever 
In Manokwari kenden wij een Assistant Resident F.J. Groeneveld. Hij kwam wel eens over de vloer bij ons. Was dat familie?
Dank voor je reactie Arthur. Nee jammer genoeg geen familie van mij. De vader van mijn moeder was Wopke Jan Aninga en Assistent Resident in Batavia.
Een nicht van mij, F.C.Veldhoven is getrouwd met Tim Groeneveld. Hun dochter is Nieke Groeneveld. Is dat familie?
Ik dacht veel van Indo’s te kennen. Maar enkele jaren geleden uit een zeer Indo gezellige provincie altijd rame2 naar een flatje verhuisd in het midden van het land andere ervaringen op gedaan met de zogenaamde Witte Indo’s…..Deze soort foto’s gezien en andere verhalen gehoord van hoe ze toen in “Indië”gewoond en geleefd hadden en…( belangrijk!!!) hun gedrag tov de gewone ( wat bruine Indo’s) ben ik nu wel overtuigd dat “De Indo” echt niet bestaat ! Vele witte indo’s zijn “belagak, sombong en …discriminerend ( zeker tov hun wat bruine Indo’s.) Dus..I rest my case!!!Maar…ik scheer zeker niet over een kam !!! Maafkan saya pada yang baik dan jujur.
“Vele witte indo’s zijn” Ja, die zijn met hun witheid gestegen in de Indohiërarchie.
@Ja, die zijn met hun witheid gestegen in de Indohiërarchie@
Velen zoeken ook de zon op, dus uw verhaal klopt niet. Zij blijven ver van de NL witheid.
Dit onderwerp gaat over tempo doeloe.
Maar het zijn wel dezelfde Indo’s. Of niet?
@ben ik nu wel overtuigd dat “De Indo” echt niet bestaat ! @
Zeker nog niet in Californië geweest?
Ik was de week-end van 25 augustus in Den Haag en het viel mij al op waarom ik zo weinig Indo’s zag, zelfs niet in toko Toet. Nu weet ik het, of waren ze allemaal in Bronbeek voor de herdenking?
@Nu weet ik het, of waren ze allemaal in Bronbeek voor de herdenking?@
Ik weet alleen dat mijn nicht en haar man, beiden 90 jaar, vanuit Ca naar Bronbeek o.a. zijn vertrokken. Ze hebben de herdenking met familieleden plus vrienden bijgewoond. De rest? Heb een vermoeden!
Mooie foto trouwens ,grappig hoe die kinderen toen gekleed waren ,jongetjes in matrozen pakje en meisjes in witte jurken met witte strik om het haar ,die foto is genomen op19 november 1922 ,6,5 maand later op 29 mei 1923 overlijdt hun moeder ,hun mem Klaaske Terpstra ,kassian die kids ! Zouden deze kinderen ,als volwassenen ook in het Japanse kamp hebben vertoeft?
Ieder bedankt voor de reacties. Dat is inderdaad mijn oma Bert. Na haar overlijden zette mijn opa de kinderen op de boot naar Nederland en zag nauwelijks meer naar ze om. Stierf zelf in 1929. Nederlandsch Indië heeft een verdrietig spoor getrokken in onze familie.
Wat een tragedie ! Ik dacht nog zo vreselijk dat die moeder zo jong 37 jaar overleden was ,gelukkig hebben ze op die jonge leeftijd hun vader nog ! lees ik net dat hij ze meteen op de boot naar Holland zette ! nou ja niet erg netjes van die gemeente -secretaris ( dan druk ik me nog zachtjes uit) Hoop dat ze hier ( Holland) goed opgevangen werden door hun Friese familie .
@lees ik net dat hij ze meteen op de boot naar Holland zette ! nou ja niet erg netjes van die gemeente -secretaris ( dan druk ik me nog zachtjes uit) Hoop dat ze hier ( Holland) goed opgevangen werden door hun Friese familie .@
Niet erg netjes? Waarom? De buurman van ons in Tjideng, die mijn moeder heeft geholpen ons huurhuis te verkopen, zodat mijn moeder toch de bootreis naar Holland kon betalen, had zijn gezin van vrouw en kinderen ook al naar Nl teruggestuurd. Hij was hoofd van een Nederlands bedrijf. De situatie was toen ook niet bepaald veilig. Een ieder probeert toch het beste te doen voor zijn gezin?
@Ron ,Die gemeente-secretaris zette die 3 kinderen in 1923 op de boot en keek niet meer naar ze om ,hij dacht natuurlijk zo mem dood ,kids op de boot ,ik kan lekker de bloemetjes buiten zetten en in 1929 stierf hij zelf waarschijnlijk zonder die kinderen nog te hebben gezien ,dit is toch heel andere koek dan die buurman van jullie in Tjideng ,die buurman had een goed betaalde baan en Indonesia was na 1950 niet meer zo veilig .heel andere ( Spek) koek ..,die Tjideng buurman heeft zich later toch gewoon bij zijn vrouw en kinderen gemeld ?
@Bert: Het zijn mogelijke conclusies die je trekt. Maar was het ook zo?
@Ron lees de reactie van anoniem op 16 sept 2018 om 8.55 uur ,anoniem is de dochter van Klaaske ,dus anoniem is de kleindochter van die gemeente -secretaris .Anoniem heet trouwens Mw Nijnke Groeneveld -Buis ..Waarom ik zoveel aandacht hier aan schenk ? Kijk naar die foto ,zie je 2 gelukkige meisjes en een vrolijke jongen ,de kinderen Aninga ,binnen 7 maanden is hun moeder dood en zitten ze op de boot naar Nederland en zullen ze ook hun vader nooit meer zien ,die trouwens nauwelijks naar ze omkeek ,tragedie ,tragedie !
Ik kan niet ontkennen dat het een tragedie is. Vele kinderen zijn de dupe van ouders, politiek, en ander geknoei. Ken ook veel meer Indo’s die het slachtoffer waren uit die perioden , dan Indo’s niet het geluk hebben gehad, waarbij alles aangewaaid kwam.
Bert, ik ben de laatste tijd ook pisnijdig over het gedrag van diverse, vooral Nederlandse instanties jegens mijn moeder.
Mijn stiefzus in Berkel heeft het woninkje waar mijn moeder is overleden, opgeruimd en o.a. een doos meegenomen, maar nooit de tijd gehad om er in te kijken. Trouwens zij is in Nederland geboren, en weet niet veel van Indie af. Jaren geleden heb ik haar al gevraagd of ze ook belangrijke papieren van moeder heft gevonden; interessant voor mij en mijn website. Uiteindelijk heeft ze het gedaan en de hele geschiedenis, o.a., van mijn moeder haar ervaringen in de vorm van officiele geschriften en documenten toegestuurd. Ben een halve dag snel doorheen gegaan en mijn bloed begon te koken. Nu ben ik het aan het inventariseren via mijn computer. mettertijd komt daar een pleures verhaal over. Loop zelf er aan te denken om dat gebeuren naar bepaalde kranten te sturen.
@Ron ,Ja dat zijn natuurlijk heel vervelende dingen ,die je moeder jullie liever niet vertelde na haar dood ,speelt alles opnieuw voor je af ,als je zo in die papieren duikt en ziet hoe de bureaucratie een Indische weduwe behandelde ,gewoon alles in het openbaar gooien ,maak van je hart geen moordkuil en nagel die toenmalige ambtenaren gewoon aan de schandpaal ,ze zullen natuurlijk allang mati zijn maar dit soort dingen gebeuren heden ten dage nog wel hoor .,dus gewoon keras zijn en het verhaal naar bepaalde kranten sturen ..Ik ken ten opzichte van dit soort instanties maar 1 middel “” OOG OM OOG TAND OM TAND! “””