Ca 1918, drie zusjes Harbord. Johanna de jongste, Pauline de oudste en Hermine. Vermoedelijk te Weltevreden.
Later ging het gezin naar Nederland, waar de zussen studeerden voor onderwijzeres.
…
Herman Harbord (1871) staat hier met 2 dochters . Het kleine meisje moet een Hollands nichtje zijn van zijn vrouw Maria Eijkelboom. Die op de foto rechts staat maar dan 20 jaar later in 1949.
Herman was de zoon van de luitenant Karel Harbord en Pauline van Zuylen, geboren in Bandjirmassin en van de familie van Zuylen uit zuidelijk Celebes.
In Nederland kwam Herman zijn vrouw Maria tegen, ze huwden te Schiedam en zij voer mee naar Indië, waar Herman bij de posterijen ging werken.
Januari 1941. De drie zusters Harbord met hun gezinnen.
Links staat Johanna met haar man Emmerich Pillis ( zoon van Pillis-Reijneke). Zij huwden in deze maand. De twee jongetjes voor hun, zijn kinderen van Pauline, de zuster die in het midden staat, rechts van haar man Flip van der Wees, die hun derde kind draagt. Dit werd de laatste foto van Flip. Hij was werkzaam bij de BP Mij te Balikpapan en een jaar later werd hij daar vermoord door het Japanse leger. Zie ook dit linkje
Rechts op de foto staan Hermine Harbord en Frits de la Croix, zoon van de la Croix-Hendriks. Hun baby bij Hermines schouder wordt vastgehouden door Pauline.
...................
Indisch4ever 
Toch verbazing wekkend dat de laatste foto zo puntgaaf is.
Ronny
Toevallig altijd goed bewaard geweest,Eddy ?
Die laatste foto is ook een mooi voorbeeld van het wegkwijnen van de zichtbare indo-europese afkomst in bepaalde familietakken toen in Indië.
Nu zien we dat volop bij de kleinkinderen en achterkleinkinderen in onze families. Maar dat was toen in Indië ook al.
Al die personen op de foto zijn van gemengde afkomst, uitgezonderd de langste man Flip van der Wees.
.
Tja …. de mooie meisjes Johanna, Pauline en Hermine Harbord oftewel tante Zus, tante Paula en tante Dee. Oma Harbord heb ik ook nog gekend.
Opvallend of toch niet opvallend zijn die 2 jongens op de groepsfoto op blote kakken, zoals het hoorde. Voor de gelegenheid hoefden ze niet in tjelana monjet.
De baby op de arm van tante Paula, oudste kind van tante Dee (Hermine) en oom Paul (alias Frits), is mijn neef Peter, sinds 1959 Amerindo in California en diep gelovig Republikein.
Wat mij altijd aangrijpt bij het zien van zo’n foto: Zij, de gefotografeerden, keken de toekomst in en hadden geen idee wat zich op heel korte termijn zou gaan afspelen. Ik kijk naar hen en weet wat ze hebben meegemaakt. Net voordat de oorlog en bersiap over Nederlands Indië zouden heen rollen zou tante Dee nog een 2de zoon krijgen.
Pak Boeroeng, zo maar ter bevrediging van mijn nieuwsgierigheid: Hoe kom je aan die foto’s?
Pak Pierre
Pierre,
De foto’s ontving ik uit Australië van de baby die oma Harbord-Eijkelboom draagt op de foto.
Ik ken hem via si Doortje.
OK, Doortje Dartel. Dacht ik al.
Die baby graaft op zijn oude dag ook naar wortels. Misschien komt hij er vanuit down under sneller bij.
Pak Pierre
Door op iedere foto te klikken zie je een vergroting van iedere foto. Het valt mij op, dat alle foto’s vergroot vele beschadigingen tonen, maar de laatste van de familie voor het huis is haast schadevrij.
Ik spendeer heel veel tijd op mijn familie foto’s om deze op te knappen (retoucheren).
Ronny
De eerste foto’s van de kinderen was ernstig beschadigd in de hoeken. Het meeste heb ik weggeknipt.
Ik heb vele foto’s gerestaureerd op de pc, maar het maakt niet zoveel uit vaak. Een beetje beschadiging en geelheid heeft ook zijn charme.
Ik doe vaak wel iets met automatisch helderheid en contrast bijstellen, maar dat is 1 muisklik. En dan klaar.
Soms moet je dat juist niet doen…