Indische woordzoeker puzzel met de betekenis van de woorden, door indopedia.nl .
Speelt u deze woordzoeker liever op papier, print deze dan uit. (elke vrijdag een nieuwe puzzel) De oude puzzels kunt u hier spelen. indopedia
Op zaterdag 15 december 2018 wordt er in verpleeghuis Rumah Kita, voor Indisch en Molukse ouderen in Wageningen, weer de jaarlijkse Kerstmarkt gehouden.
Wanneer voel jij je meer Indisch of juist Nederlands?
Ik voel me Indisch als ik met andere Indische mensen ben, dus met familie natuurlijk, maar ook bij sommige studiegenoten of Indische mensen die ik ken. Maar juist als ik tussen de Nederlanders zit – zeker als je dan moet samenwerken – merk ik toch dat ik dat Indische in me heb. Dus voel ik me in beide gevallen Indisch. Zeker nu ik me er bewuster van geworden ben, en het een grotere rol voor me speelt. Ik heb ook meer dingen in mijn kamer gehaald bijvoorbeeld, vanuit de Indische cultuur. Zo is dat stukje Indische identiteit niet meer iets wat ik alleen in bepaalde situaties tegenkom, maar heeft het een vaste plek voor mij gekregen. HoezoIndo
Ingenieur Manusama en dominee Metiary, hier bij de jaarlijkse herdenking van het uitroepen van de Molukse staat RMS, waren belangrijke leiders (foto: Badan Persatuan/Drents Archief)
Bijna honderd verhuisdozen met stukken over de Molukse geschiedenis komen officieel in handen van het Drents Archief. De documenten zijn afkomstig van de vroegere Molukse beweging Badan Persatuan (BP). RTV Drenthe
Een speciale website over het Indisch verzet tegen de Japanners in Indonesië is woensdagmiddag gelanceerd in Madurodam. Op de website zijn bijzondere verhalen te lezen van verzetstrijders die in de Tweede Wereldoorlog de invasie van de Japanners trotseerden. Ook luidt de website kaartvanindischverzet.nl het einde van ‘Het jaar van het Verzet’ in.’Wij willen verhalen bewaren. Uit onderzoek blijkt dat er maar 26 procent van de Nederlanders weet dat er óók verzet was in Nederlands Indië. Omroep West
…
Is this coin interest for you ? I like to sell it to a collector. Is a zilveren penning uitgegeven in Noord Sumatra.
Greetings from wolter eenkhoorn Kokkelmanlanden 39 7542 jc enschede.
In hoeverre zijn zij nog Indisch en waar begint 100% Nederlands zijn?
Dubbelbloed duo Heeg en Patijn maakt korte metten met een Indische geschiedenis die onzichtbaar in hun genen ligt opgeslagen. Generatie 3 zwijgt niet langer maar vraagt, poert en confronteert. Krachtig en kwetsbaar. In een dialoog over identiteit die nieuwsgierig maakt. Met rake klappen op Kendangdrums en zoete pianoklanken troeven de twee elkaar af. Tintwisselingen tussen tropen en motregen. Met goeie grappen en pijnlijk zwijgen. Hoe senang voel jij je als je jezelf ziet door de ogen van iemand anders? Theater Bellevue
In Senang spelen Nynke Heeg en Klemens Patijn met het verhaal van hun Indische ouders en grootouders. Een groep, niet allochtoon niet autochtoon, met een flink vermogen om stilzwijgend op te gaan in de Nederlandse samenleving. Lees ook dit artikel: Dit is hoe Airbnb de economie van Amsterdam met €380 miljoen stimuleert Nynke en Klemens zijn op het toneel alles behalve geruisloos. Met rake klappen op de Kendangdrums en zoete pianoklanken troeft het duo elkaar af. De twee lonken lieflijk met de klanken van Indorock en geven adem aan een verzwegen schreeuw. verkeersbureaus.info
Na de dood van Sandra Reemer maakte de Bossche modeontwerper Addy van den Krommenacker een emotionele reis in de voetsporen van zijn geliefde vriendin. Een trip naar Oeganda voor het Liliane Fonds, waar Sandra ambassadrice van was, inspireerde hem tot zijn nieuwe collectie ‘Out of Africa’. Omroep Brabant
Onlangs is een kleine kantjil geboren in het Kleine-Zoogdierenhuis in Artis
Dat laat de dierentuin weten op Twitter.
Het pasgeboren mannetje weegt 350 gram en meet van snuit tot staart maar zo’n 15 cm. Dat is ongeveer de lengte van een balpen. Het is het kleinste hoefdier ter wereld. Parool
Welkom bij de vijfentwintigste aflevering in de serie: “Geschiedenis van Nederlands-Indië”. In deze korte aflevering zal het gaan over de vaak vergeten opstand van 1926.Wil je meer te weten komen over Nederlands-Indische geschiedenis bezoek dan eens Museum Bronbeek. Op deze site kun je daar meer informatie over vinden: https://www.defensie.nl/onderwerpen/b…
Het minimumloon wordt in Indonesië jaarlijks vastgesteld per provincie. Omdat er grote onderlinge verschillen zijn tussen de provincies (variërend van het drukbevolkte Java met veel industrie tot de olierijke provincies van Sumatra en Kalimantan en de afgelegen gebieden van de Molukken) verschillen de minimumlonen ook flink. De tabel hieronder geeft een overzicht van de provinciale minimunlonen per maand (UMR of UMP: Upah Minimum Regional of Provinsi) voor het jaar 2019.De minister van werkgelegenheid heeft op 15 oktober 2018 vastgesteld dat de provinciale minimumlonen in 2019 principe 8,03% hoger moeten zijn dan in 2018. Dit is op basis van de som van de inflatie (2,88%) en de economische groei (5,15%) In de Archipel
Reza Kartosen-Wong in de Volkskrant:
Decennialang hebben Aziatische Nederlanders meestal hun mond gehouden over racisme en discriminatie, ook wanneer het henzelf direct trof. De oudere generaties wilden ‘geen problemen veroorzaken’. Een gevalletje zelfcensuur als gevolg van doorgeslagen gezagstrouw, assimilatiedrang en schaamtecultuur.Tweede en met name derde en latere generatie Aziatische Nederlanders denken daar anders over. Zij zijn hier geboren en opgegroeid en hebben geleerd dat je in Nederland mag opkomen voor je rechten en die van anderen. Dat je je hier mag uitspreken tegen racisme en discriminatie. En dat het aan de kaak stellen van ongelijkheden eigenlijk heel Nederlands is.Dus hebben jonge Indische Nederlanders het ‘Dekolonisatie Netwerk Voormalig Nederlands-Indië’ opgezet om bijvoorbeeld het gebrekkige onderwijscurriculum ten aanzien van het Nederlandse koloniale verleden in ‘de Oost’ te verbeteren .
The exiled leader of the West Papuan independence movement has called for calm after independence fighters attacked and killed up to 31 people in a remote West Papuan district on Sunday. The Guardian
Deze maand in Moesson
Klemens en Nynke zoeken hun wortels voor theatervoorstelling Senang | Ami Emanuel (87) over zijn diepe band met Indonesië | Vakantieparadijs Bali in Museum Volkenkunde | Extra veel kerst makanan
Verder vertelt Frans Leidelmeijer over een tafellaken van Kisman en zijn er columns van Ricky Risolles, Patricia Jacob en (nog één keer) Jack Poirrié.
Nieuwsgierig? Klik op de cover en blader door een aantal pagina’s.
Bron: De familie Boon met in het midden Tjang onze overgrootmoeder. Opa Cor (Knil) daarnaast oma Fela met lies op haar arm . Het meest linkse jongetje is mijn vader Alexander Boon met daarnaast zijn jongere broer Cornelis (Kees) De jongen rechts is Jan Boon ,de latere schrijver Tjalie Robinson. — bij In het Oude Nederlands Indie.
Als zoon van een legerofficier op Java had hij zichzelf leren zwemmen. In Indië heerste een formidabele zwemcultuur: sportieve jongens als Maier joegen elkaar tijdens wedstrijden eenvoudig naar steeds snellere tijden op.
Middelbare scholen in de steden Batavia, Bandoeng, Soemarang, Soerabaja en soms Medang werden massaal gevolgd door publiek op tribunes in de open tropische lucht. Zwemmen was dé sport op Java, een duel met Holland werd overtuigend gewonnen. Inlanders deden hier niet aan mee, alleen blanda’s en ‘gemengdbloedigen’. Voor de van oorsprong Duitse familie Maier was dat normaal; gevolg van wat Maier later ‘verhevenheidsgevoelens’ zou noemen. Na vier generaties in Indië waren alle Maiers nog lelieblank. „Ik heb mezelf toch altijd beschouwd als een Indische man”, zei Maier later. „Niet door mijn afstamming, maar omdat je er vandaan kwam.”
Als een ‘Indische’ jongen van achttien voer hij in 1934 met zijn reislustige ouders definitief terug naar Nederland, waar zijn oudere broer al studeerde. De HBS had Maier eerst in Indië, toen in Hilversum, daarna weer op Java gevolgd, en nu ging hij in Amsterdam economie studeren. NRC
Een teken van leven..Over rouw en alles wat de dood behelst van Marion Bloem Ze zei: ‘Ik ga niet dood, ik vlieg weg.’
Op het moment dat Marion Bloem hoort dat haar zus ernstig ziek is en binnen enkele maanden zal sterven, lukt het haar niet verder te schrijven aan het boek over haar Indische jeugd. De Arbeiderspers
In haar nieuwe autobiografische boek ‘Teken van Leven’ schrijft Marion Bloem over de dood van haar zus, het verlies van haar vader en over de impact die de dodelijke ziekte van haar man op haar heeft. Pieter van der Wielen spreekt met Marion Bloem. Nooit Meer Slapen – VPRO
Jantje , kinderboek :
Als je stout bent, ga je de put in,’ klinkt het in mijn hoofd.
Ik ren het huis uit, de tuin in, waar de ganzen luid beginnen
te gakken als ik voorbij stuif.Bij de buren schiet ik de wc
van de bedienden in. Hijgend sta ik boven het gat.
Onder de deurspleet zie ik een stukje van papa’s laarzen.
Ik probeer mijn adem in te houden.
april 2019 : Niemand bleef
Dagboek van Meneer B. 2005-2011 Alfred Birney
‘De nacht is mijn vijand als ik slaap, mijn vriend als ik waak.’ In 2005 wordt de wereld van Meneer B. kleiner als hij het na een hartinfarct rustig aan moet doen. In dit dagboek mijmert hij tijdens het herstel zonder schroom over voorbije liefdes, muziek maken, het schrijven, de boeken en de schrijvers die hem irriteren of inspireren. Hij fantaseert bij het uitzicht dat hij vanuit zijn flat heeft op vrijmoedige buurvrouwen. Hij maakt zich zorgen over zijn zoon die bij hem woont en zich afsluit. Gaandeweg herwint Meneer B. de lust om te schrijven en hij preludeert op een groots plan.‘Met de berg aantekeningen van mijn vader en fragmenten van eigen hand zou het een dikke pil kunnen worden.’ Hij legt de kiem voor De tolk van Java. Athenaeum Boekhandel
Het onbeloofde land van Paula Brunsveld van Hulten
Dit boek vertelt het verhaal van een klein blond meisje met gemengd Nederlands Indisch bloed, op Java. Al snel komt de oorlog, het jappenkamp en Bersiap, en de vermissing van haar vader in de Politionele Actie, met gevolgen voor haar identiteitsvorming. Als ze op veertienjarige leeftijd met haar moeder naar Nederland moet vertrekken omdat ze niet meer gewenst zijn in de Republik Indonesia, groeit naarmate ze ouder wordt onderhuids een identiteitsstoornis. Ze wordt bang voor haar spiegelbeeld, is slechts een façade, zoals ze zichzelf voelt. De angst om te verdwijnen in die gapende donkerte in haar geest groeit. Bestaat ze wel? Was er wel een Indië, een vader? Meer informatie.
Anak Beruntung van Noor de Ruyter de Wildt
Haar vader is gesneuveld, haar moeder heeft niet voor haar kunnen zorgen. Ze kreeg weinig informatie over haar vader, zag nooit een foto.nOp haar vierde jaar is ze bij haar pleegouders gekomen, wier achternaam ze droeg. Een roerige jeugd in twee landen. Op de middelbare school kwam ze achter haar ware naam. Meer informatie.
Ook te bestellen bij bol.com
Mijn reis naar Indië (1928-1929)
Persoonlijk dagboek van Hermann Hülsmann
In dit rijkelijk geïllustreerd dagboek neemt Hermann Hülsmann ons mee op reis naar het toen nog verre Nederlands-Indië.
Noor Bekius-Hülsmann: Na zijn overlijden in 1983 kregen wij, zijn kinderen, elk een exemplaar.
Ik besloot de tekst op de computer te zetten en vervolgens heb ik de vele unieke oude foto’s uit zijn fotoalbums daarin opgenomen.”
Het Westfries Museum in Hoorn exposeert van 20 oktober 2018 tot en met 20 januari 2019 ‘Indische Pracht’, met veertig werken van fotograaf Dennis A-Tjak. Met zijn oogstrelende, technisch perfecte maar ook mystieke en eigenzinnige fotografie weet Dennis A-Tjak als geen ander de fascinatie voor de Indonesische flora te verbeelden. Westfries Museum
Het is dan ook een prettige toevalligheid dat zo’n zestig jaar later, vlak bij die historische grond, opnieuw drie flats worden gebouwd, waarvan er twee zijn gereserveerd voor bewoners met een Indische- of Molukse achtergrond.Dit is het resultaat van een samenwerking tussen woningbouwcorporatie Volkshuisvesting en de Stichting Impian Kita, die als doel heeft het realiseren van kleinschalige woonlocaties voor oudere Indische Nederlanders en voor ouderen die een binding hebben met voormalig Nederlands Indië.
Dit resulteerde in de plannen voor een tweetal woontorens voor de Indische Nederlanders die in het eerste kwartaal van 2019 zullen worden opgeleverd. Deze bestaan uit 24 appartementen per gebouw, welke door de Stichting Impian Kita aan – bij haar ingeschreven – oudere 55-plussers zijn toegewezen. Appartementen uit de derde woontoren zijn inmiddels toegewezen aan reguliere woningzoekenden die stonden ingeschreven bij Entree.” Arnhemse Koerier
Toen je van dit ‘Twijfelindo-project’ project hoorde wat was toen je eerste gedachte?
Ik twijfelde of ik eraan mee zou doen. Ik krijg vaak te horen dat ik een universeel en exotisch gezicht heb. Als ik in Spanje ben, kan ik door voor Spaans, in Portugal kan ik door voor Portugees. Mensen denken nooit in eerste instantie dat ik een Indo ben. Ik hoor de meest rare herkomsten. Ik vind van mezelf dat ik Indo ben, en andere Indo’s zien het ook. Maar als we het over andere buitenlanders hebben, die kunnen het niet zien. Dus toen dacht ik ja, dan doe ik het gewoon. Zou jij kunnen uitleggen wat jou Indisch maakt?
Puur mijn kleur. Ik voel me verder echt gewoon een Nederlander. Maar mijn huidskleur en mijn haar maken me echt Indisch.Waar komen je ouders en grootouders vandaan?
Mijn grootouders komen uit Bandung, die zijn daar geboren en in 1958 naar Nederland gegaan met de boot. HoezoIndo. Meer interviews.
Inspecteur Abdullah Faizal, de Maleisische politieman die de dood van Ivana Smit onderzocht, geloofde de verklaring van Alex en Luna Johnson niet, maar deed er niets mee. Hij verdenkt het Amerikaanse echtpaar nog steeds niet
Dat bleek woensdagochtend bij het vervolg van zijn verhoor in de rechtbank in Kuala Lumpur waar de dood van het 18-jarige Nederlandse fotomodel wordt onderzocht. Alex en Luna verklaarden dat Ivana weg was toen ze wakker werden en dat ze naar een afspraak was. Faizal geloofde het niet – Ivana’s handtas, telefoon en kleding lagen er immers nog. ,,Ze zeiden dat ze niet wisten hoe dat kon en wilden er verder niets over zeggen.’’ Faizal zei dat er 14 verdiepingen lager een jonge vrouw gevonden was, maar de Johnsons gingen niet kijken. Faizal vond het verdacht, maar vond dat niet genoeg aanleiding om er een moordonderzoek van te maken. De Limburger
Ik ben Nelly Goldstein-Meijnema, geboren in Semarang, 28-03-1932.
Woonde tot 1944 op Cultuur Ondernemimg Tjoeroeg, op de goenoeng Prahoe, koffie en rubber.
Ik zoek Hetty Zeeman, vader was collega van mijn vader op een theeonderneming, op de Soembing.
‘Deze willekeurige arrestaties komen bij een al lange lijst van acties waarmee Papoea’s worden onderdrukt. Pesterijen, intimidaties en aanvallen door vijandige menigtes kwamen afgelopen jaar geregeld voor. Maar in plaats van de aanvallers te arresteren, zet de politie vreedzame demonstranten gevangen’, zegt Usman Hamid van Amnesty Indonesië. .amnesty.nl
De documentaire Mijn familie in tijden van oorlog is een verhaal over liefde, scheiding, pijn en verdriet. Als gevolg van een nietsontziende oorlog. De familieleden ondergaan de gevolgen aan den lijve, van de Japanse bezetting in Nederlands-Indië en de opstand van de Indonesiërs tot en met de komst van ruim 330.000 Indische Nederlanders in Nederland. Dit dramatisch tijdsbeeld wordt voor iedereen invoelbaar gemaakt. We kunnen ons identificeren met de familieleden. Filmschuur Haarlem
Persbericht: Na 2 maanden in Filmhuis Den Haag en 5 uitverkochte voorstellingen in Cinema Oostereiland (Hoorn) is Haarlem aan de beurt. 15 december zijn er twee voorstellingen in de Toneelschuur. Voorlopig zijn dit de laatste voorstellingen. Binnenkort komt er een Dvd-release. Over de distributie volgt nog informatie.
Haarlem 15 december om 11.15 of 12.30 uur
Minister Ank Bijleveld-Schouten : “U bent alle 3 geboren in voormalig Nederlands-Indië. U heeft de verschrikkingen van de Japanse bezetting meegemaakt. En u heeft gevochten voor het rood-wit-blauw. U heeft ons land en koningshuis gediend. Uw vaderland. Maar uiteindelijk moest u afscheid nemen van uw moederland, Nederlands-Indië. Om hier in Nederland een nieuw leven op te bouwen.”
Hedy d’Ancona en Ernst Jansz in gesprek met elkaar over hun jeugdjaren, over de invloed van de Tweede Wereldoorlog op hun familie, over geliefdes die op hun schreden terugkeren en over hun onvervalste strijdbaarheid.Een ogenschijnlijk simpele vraag – In wat voor gezin ben je opgegroeid? – leidt bij beiden tot een verrassend lang antwoord. Het gezin, dat was een chaotische situatie met half- en stiefbroers en – zussen, familiegeheimen, geheime relaties en oorlogstrauma’s. Onder de oppervlakte smeulden de emoties, in het dagelijks leven heerste het grote zwijgen. Die onnavolgbare gezinssituatie had bij allebei direct te maken met de Tweede Wereldoorlog. Nationaal Comité 4 en 5 mei
Mooie jongens en opzwepende muziek, de Tielman Brothers veroorzaakten nogal wat ophef. In de tijd dat Nederland nog naar de Selvera’s luisterde, importeerden zij via Indonesië de rock ’n roll. Ouderen vonden het duivelse muziek, jongeren swingden er op los. In het Stedelijk Museum Breda begint morgen een expositie over deze bijzondere geschiedenis. Omroep Brabant
Autobiografie Noor de Ruyter de Wildt: Anak Beruntung
Vrijdag 30 november 2018 is de autobiografie van Noor de Ruyter de Wildt verschenen. Onder het genot van een drankje en hapje en met een optreden van het Indisch koor Suara Kita werd het boek feestelijk onthaald. Noor besloot een boek over haar leven te schrijven omdat ook zij zweeg tegen haar kinderen en kleinkinderen. Met dit boek blijft haar verhaal bewaard voor het nageslacht.
Onder de genodigden was ook de luitenant-kolonel b.d Jacq Brijl aanwezig en tijdens zijn toespraak memoreerde hij het feit, dat hij in februari 2017 het Mobilisatie Oorlogskruis postuum had uitgereikt aan Johan Willem de Ruyter de Wildt, de vader van Noor.
In haar speech dankte Noor de Ruyter de Wildt, behalve de heer Brijl nog een aantal mensen: Kees Maaswinkel, die de documentaires over de hellships heeft gemaakt en waar ook haar moeder, toen bijna 90, in voorkomt (de dvd’s zijn nog verkrijgbaar)
De zoon van haar man Fred, D.M. van den Broek, hij heeft het omslag ontworpen.
Wim Willems, hij was ook uitgenodigd, maar helaas verhinderd. In zijn boek ‘Uit Indië geboren’ stond een foto van Noors vader. Er stond geen onderschrift bij, maar haar moeder herkende hem. Dit was de eerste keer dat Noor een afbeelding van haar vader zag. Toen had zij ook het besluit genomen dat er toch echt een boek moest worden geschreven. En als laatste Boeroeng, webmaster van Indisch4Ever. Hij heeft zowel historische feiten als stamboommateriaal aangedragen.
In een informele sfeer was er uiteraard ook gelegenheid om het boek te kopen en te laten signeren. Een verslag van Ellen. Camera: Ellen en Boeroeng
ISBN 978-94-022-4946-0
Uitgever Boekscout Soest
www. boekscout.nl Bestel hier.
Of bestel bij bol.com
In het Bos der Onverzettelijken in Almere is dinsdagmiddag een Indisch monument en het gerestaureerde verzetsrad onthuld. De officiële handeling werd verricht door wethouder Hilde van Garderen. Omroep Flevoland
https://theindoproject.org/donate/ :
Thank you for supporting The Indo Project mission with a tax-deductible donation! Either send us your donation or select something out of our store – proceeds go to the funding of our initiatives.
Reggy Baay en Adriaan van Dis gingen 28 november 2018 bij B-Unlimited in gesprek met Paul van der Gaag (VPRO’s O.V.T.). Onderwerp: de romans die zij schreven over het weinige wat Indische ouders hebben losgelaten over wat zij hebben meegemaakt tijdens en na WO II in Nederlands-Indië. Dit gebeurde in een uitverkochte zaal boven de bibliotheek in Den Haag. Den Haag is (nog steeds?) de Indische stad van Nederland. 10% van de Nederlanders heeft Indische roots.
Reggy Baay vertelde over zijn boek ‘Het kind met de Japanse ogen’, die hij schreef n.a.v. gevonden negatieven in een doos na de dood van zijn vader. Zo kon hij een deel van de levensloop van zijn vader volgen. Hij kende al wat verhalen die hij gehoord had op kumpulans bij hun thuis.
Adriaan van Dis vertelde over zijn boek ‘Ik kom Terug’, het verhaal wat hij schreef (en zelf invulde) over het leven van zijn moeder.
Van Dis en Baay herkenden veel in elkaars jeugd. Doordat de vaders getraumatiseerd waren, hadden ze niet echt een fijne jeugd, de opvoeding was soms naar. Achteraf bezien heel begrijpelijk, maar toen voor een kind onbegrijpelijk. Waarom mocht je niet huilen en waarom moest je (tot kotsend toe) je bord leegeten? Van Dis vertelde dat toen hij in Japan was, hij ook een dochter van een Japanse soldaat had ontmoet. Ook zij had een zelfde soort opvoeding genoten.
Van Dis vond het boek van Baay een woedend boek, maar ook heel teder en vroeg zich af, waarom hij zelf nooit zo’n boek had geschreven als dat van Baay of als ‘De tolk van Java’ van Alfred Birney.
Beide heren deden een oproep aan de jongeren. Als je grootouders nog leven, stel vragen aan hun! Vaak vinden zij het makkelijker praten met hun kleinkinderen dan met hun eigen kinderen.
IGV:
Op 15 december geeft Yvette Kopijn een lezing over oral history interviewen en het vastleggen van Indische (levens)verhalen.
De lezing vindt plaats van 15:00-16:00 in Zalencentrum Het Brandpunt, Oude Utrechtseweg 4a, 3743 KN Baarn in aansluiting op de algemene ledenvergadering van de IGV.
Na afloop is er mogelijkheid tot napraten en (uiteraard) Indisch eten (18:00). De lezing is gratis, kosten voor de maaltijd zijn €21,00 inclusief twee keer koffie/thee en drie andere drankjes.
Geeft u zich voor 1 december op via secretaris@igv.nl
Gratis te downloaden.
Dit is de soundtrack van de film Rompis the movie (roman picisan 2018). Deze film is in alle bioscopen in Indonesië te zien.
Gezongen door Michel Eduard, van Indische komaf en hij heeft meer muzikaal succes in Indonesië waar hij woont.
Rompis:
After graduating high school, Roman has to go to college with his best friend, Sam in Netherlands. Leaving Wulan behind in Indonesia. There, Roman met a nice girl named Meira. Feeling suspicious, Wulan goes to Netherlands to check about what happens. Trailer
De decorandi zijn:
Dhr. Friedrich Carl Schultz
Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger
Geboren 1930 te Makassar, voormalig Nederlands-Indië en thans woonachtig te ’s-Hertogenbosch Ereteken voor Orde en Vrede
Dhr. Andreas Moritz Lapré
Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger
Geboren 1926 te Semerang, voormalig Nederlands-Indië en thans woonachtig te Veldhoven
Ereteken voor Orde en Vrede
Dhr. William Hendrik Achthoven
Koninklijke Marine
Geboren 1935 te Poeroektjaoe, voormalig Nederlands-Indië en thans woonachtig te Bussum
Nieuw-Guinea Herinneringskruis
South Korea’s Supreme Court on Thursday ordered major Japanese manufacturer Mitsubishi Heavy Industries Ltd. to pay damages to two groups of South Koreans over wartime labor.The rulings, which drew an immediate protest from Tokyo, follow a similar compensation order by the top court last month against another Japanese firm, further damaging strained ties between South Korea and Japan. The Japan Times
Gepeperd Verleden V – Thema Dekolonisatie Lezingenmiddag IHC
25 november 2018, Sophiahof den Haag
———————————————————————————————————-
Yvonne van Genugten, directeur IHC, verwelkomt ieder bij deze vijfde en laatste lezing van de reeks waarmee het IHC betekenis wil geven aan ons gedeelde koloniale verleden.
De thuisbasis van het IHC en het Moluks museum wordt momenteel verbouwd tot het ‘Museum Sophiahof van Indië tot nu’. Een nieuwe impuls voor de positie als Erfgoedinstelling.
Wim Manuhutu is ook deze middag moderator en hij stelt het eerste panel voor:
Ricci Scheldwacht, journalist en vast panellid; Remco Raben, historicus en hoogleraar; Kester Freriks, schrijver (ook van het pamflet Tempo Doeloe, een omhelzing) en Lara Nuberg, historicus en blogger.
Behalve over dekolonisatie zal het ook gaan over de discussie rond het begrip Tempo Doeloe.
Wordt het een taboeterm omdat het een te rooskleurig, “fout” beeld schetst of hoort het nu eenmaal bij het gedeelde koloniale verleden.
‘Indië Tabee’, inleiding Remco Raben. Wanneer je met een verschillende blik van verschillende kanten naar hetzelfde kijkt, kom je dan ook tot verschillende waarheden?
De kern is niet omstreden: Kolonialisme is gebaseerd op fundamentele ongelijkheid en tegenstemmen worden genegeerd of onderdrukt. De vrijheidsstrijd is een logische reactie.
Wel geven verschillende ‘ooghoogtes’ (je eigen belevenis of beleving van de geschiedenis) ‘spanningen’ op ten aanzien van het bredere verhaal en de morele context.
Focus op de koloniale rozengeur kan de beleving van het onrecht veronachtzamen. De samenleving verandert, ook onze kijk op het verleden wordt kritischer. Vasthouden aan een Tempo Doeloe (met een positieve connotatie) is een vorm van kolonialisme. Rekenschap geven van ons koloniale verleden is niet hetzelfde als schuld bekennen.
Reactie Kester Freriks. Zijn pamflet stuitte op onbegrip en woede en dat gaat hem weer te ver. Indië was kennelijk een kolonie die niet had mogen bestaan. Met eerdere boeken heeft hij wel degelijk bewezen ook de andere kant aan het woord te laten en kritisch over het Nederlandse optreden te zijn. De zwart/wit tekening die steeds verder bovenkomt is ook controversieel. Hij benadrukt dat hij de Tempo Doeloe niet verheerlijkt maar wel wil rechtvaardigen.
Nu barst de discussie pas goed los.
Rechtvaardigen kan echt niet volgens Nuberg en Raben; achter het muurtje van de mooie koloniale tuin was het duister. Mooie belevenissen kunnen gemakkelijk naar het kolonialisme worden doorgetrokken en dan lijkt het op goedpraten.
Freriks denkt dat de term herijken beter op zijn plaats is dan rechtvaardigen.
Ricci Scheldwacht begrijpt de felheid niet goed; dat koloniale was er nu eenmaal. Hij zou toch wel begrip willen kweken voor die periode bij de lezers van nu. Het beschrijven van persoonlijke belevenissen hoeft niet rechtvaardiging als doel te hebben. Het blijft vooral een geschiedschrijving door de Europeanen. De stem van de Indonesiër komt nauwelijks aan bod evenals die van de(kleine) Indo (en de Chinees). Scheldwacht wijst op het vierluik van Pramudya Ananta Toer waar de gedachten van verschillende Indonesiërs goed worden verwoord.
Ook het verwijzen naar de feodale onderdrukking al vóór de komst van de Europeanen vormt geen rechtvaardiging. Besef dat er fundamenteel iets niet klopte en begrijp de onafhankelijkheidsstrijd.
Het gaat om het ontvlechten van de persoonlijke belevingen (‘ooghoogtes’) en die te confronteren met de bredere geschiedenis om vervolgens weer terug naar het persoonlijke te gaan.
Film 18.50 minuten, het panel met Ricci Scheldwacht, Lara Nuberg, Remco Raben en Kester Freriks. Thema is het boek van Kester Freriks
Na de Pauze gaat het over de ‘Representatie’: hoe wordt de Geschiedenis gebracht?
Ook: wat wordt er verzwegen en komt er ruimte voor Indonesische stemmen?
Als dat niet zo is, blijven de koloniale verhoudingen anders overeind?
Het tweede panel wordt gevormd door Ricci Scheldwacht; Joss Wibisono, Indonesisch journalist en schrijver; Jazzy Taihutu, regieassistent bij opnames film ‘de Oost’ en Stephanie Welvaart, researcher (Getuigen & Tijdgenoten)
Stephanie Welvaart denkt dat het juist nu (pas nu?) tijd is voor andere geluiden om een completer beeld neer te zetten. Het is ook interessant bloot te leggen waar het schuurt. Tussen Zwart en Wit zijn er immers meer schakeringen.
Joss Wibisono vermeldt dat de Indonesiër in de Nederlandse literatuur hooguit een figurant is. (Was Njai Inem de eerste?) Hij schreef een roman over Nai Kai, ook bekend als Wange van Bali. Hij was een slaaf, in Nederland bediende en vervolgens vrijgemaakt en liet een levensbeschrijving na.
Reggie Baay wijdde een stuk aan hem in zijn boek (Daar werd wat gruwelijks verricht) .
Meer feiten en gegevens waren er niet; om een roman over een Indonesiër in Nederland te schrijven moest hij zich verder wel overgeven aan fictie.
Jazzy Taihutu vertelt summier (veel is kennelijk nog geheim) over de komende film van haar broer, regisseur Jim. Het gaat over een jonge Nederlandse soldaat die tijdens de politionele acties (politiek correct: onafhankelijkheidsoorlog) alles meemaakt.
Scheldwacht vermeldt dat bijvoorbeeld in de film van Orlow Seunke (Gordel van Smaragd) de rol van de Indo nihil of zelfs verkeerd weergegeven is. Is dat in zijn film ook zo?
Taihutu zegt dat je wel moet weglaten! Het is zo moeilijk alle ooghoogtes te belichten.
Hoe we naar de geschiedenis kijken verschilt ook nog uit wederzijds onbegrip.
Wordt verleende ruimte voor de Indonesische stem wel benut? Wibisono meldt dat na de val van Suharto de pers vrijer is geworden, maar dat er vooralsnog meer belangstelling is voor de gebeurtenissen in 1965 (de Generaalscoup) en de mensenrechtenschendingen daarna.
Ook bij historici, al hebben sommigen wel toegezegd om medewerking aan het ‘Onderzoek 45-50’ te geven. Maar hij zag dat bij een herdenking in Surabaya (op ereveld Kembang Kuning) jongeren ook kransen legden bij de graven van door Pemuda’s omgebrachte Nederlandse gezinnen. Volgens hem vroegen zij zich uit zichzelf af wat er was gebeurd en hebben zij nabestaanden uit Nederland het verhaal laten vertellen.
Misschien is de kernboodschap wel dat belevingen van kolonialisme en dekolonisatie generatieslang zullen voortschuren. Niets aan te doen, als alle ‘ooghoogtes’ maar voor het voetlicht komen.
Vóór het napraten bij de borrel geeft Oil the Man met haar Poetry Performance een artistieke, kritische terugblik op deze levendige, gepeperde slotbijeenkomst over ons Verleden.
Dengen ini, jang bertanda tangan dibawa ini memberi taceh,
Njonja ….. (naam en adres in Soerabaja), ada bekerdja goena peroesahan Sociaal dari Bagian Sociaal goena Soerabaia.
Itoe peri hal dari diapoen ja kerdja ada begi toe perloe, tida bisa koerang pertoeloen gannja.
Ondertekend door … (naam) Pres.
Afzender op adreszijde: Bagian Sociaal goena (doorgestreept Vereeniging van huisvrouwen) , secretariaat: Goebeng Boulevard 70 Soerabaia
2. Sekarang saja ditawan didalem (?) tampat orang Djawa Z.
Saja ingin sekali peperangan njang, tjelaka ini lekas benahir soepaja saja boleh bertemoe dengen Willy, Jack, Toekie.
Banjak tabeh dan harep lekas kirim elabar kombali.
Hari takoenan saja banjak inget pada kamoe. Saja badan baik sekali. Harep sekali kesekatan kamoe sama baik. Banjak tjinta Will
Afzender: sgt uit Djawa Z, geen datum
Ik kan dit niet goed lezen, denk dat er veel woorden fout zijn.
3. Willy tertjinta,
Djagalah badanmoe baik, selama satiada, dan tingalah dengen senang hati seboleh bolehnja
Mengenankan halmoe selamanja, dan saja inging sekali kita lekas bertemoe lagi. Saja
Mempergoenakan kesem patan saja bagi membatja boekoe peladjaran dan lain sebagainja
menerima satoe soerat poetel. Saja menesel sekali Jack pinda. Harry djoega panda. Eddy,
sinia djoega disini. Tjintaan Tjioem Pieter
De rechtszaak rond de dood van fotomodel Ivana Smit bereikt een climax. Politie-inspecteur Faizal, die in Kuala Lumpur het onderzoek leidde, staat woensdag in de getuigenbank. Assistant Superintendent Faizal heeft veel uit te leggen, vooral over het echtpaar Johnson, met wie Ivana in de fatale nacht naar huis ging. Waarom werd het appartement van de Johnsons niet verzegeld toen het Amerikaanse stel was gearresteerd? Hoe kan het dat Luna Johnson haar schoonmaakster vanuit de politiecel opdracht kon geven om het appartement schoon te maken, voordat de forensische recherche kwam?
Waarom mochten de Johnsons Maleisië ontvluchten terwijl het politieonderzoek nog liep? De Limburger
bron van de foto
Met een splinternieuw programma in De Poorterij bewijzen Ricky Risolles en Wieteke van Dort dat de Nederlands-Indische cultuur nog altijd springlevend is – drie keer een uitverkochte zaal.
Het publiek dat zich zondagmiddag verzamelt in de hal van het Zaltbommelse theater komt uit alle windstreken. Het merendeel noemt zich tweede of derde generatie indo. Nadat de laatste gasten plaatsnemen op het pluche, opent Ricky Risolles (40) het programma met een conference waarin hij zijn mede-indo’s karakteriseert. Er wordt gelachen, de toon is gezet en een feest van herkenning is begonnen. bd.nl
Het jaar 2018 sluit dé INOG af met een lach en een terugblik naar het verleden. dé INOG presenteert: “Roldiedollen met Eugenie” ; een cabaretesk theaterprogramma waarbij tante Eus de Indische gewoontes (adat) op de korrel neemt. Zelf geboren in het voormalig Nederlands Indië weet zij met enige zelfspot de goede en zwakke plekken haarfijn op te sporen en te analyseren. De Stad Amersfoort
De twee kopstukken van de omstreden motorbende Caloh Wagoh die vorige week zijn opgepakt bij een grote politie-operatie tegen de club, worden nu naast deelname aan een criminele organisatie ook verdacht van de moord op Jaïr Wessels in juli 2017.
Dat heeft het Openbaar Ministerie zojuist bekendgemaakt. Het gaat om Greg ’de Godfather’ R. (70) en Delano ’Keylow’ R. (48), beiden volgens het OM de leiders van de motorbende. Greg R. was eerder ook al verdachte in de zaak. Telegraaf.nl. Zie deze link voor foto.
Delen is helen en door te delen worden we meer. Vanuit dat besef start Stichting Zieraad in het voorjaar van 2019 het project Tracing Your Roots, waarin we jongeren van Indische en Molukse afkomst uitnodigen om op zoek te gaan naar hun voorouders en hun familiegeschiedenis. Vier middagen lang maken jongeren kennis met genealogie en stamboomonderzoek. Ze duiken in het archief, interviewen hun (groot)ouders en houden met de mobiele camera in de hand een dagboek bij over wat ze tijdens hun zoektocht ontdekken over hun familiegeschiedenis. Stichting Zieraad
Vrijdag 30 november zal in Den Haag het boek Anak Beruntung worden gepresenteerd.
Het is een autobiografie van Noor de Ruyter de Wildt. Geboren te Soerabaja in 1942, met haar moeder de oorlog doorgekomen. Haar vader overleefde de Suez Maru niet. Dit zinkend schip staat op de cover, naast een begeleidende Japanse mijnenveger die de drenkelingen beschoot 29 november 1943 in de Javazee.
Te Indië op haar vierde onder de hoede van oom en tante, met elf jaar verder opgroeien in Den Haag , oom was niet zo makkelijk. En dan rond haar zestigste eindelijk een duidelijke foto van haar vader. Per toeval gevonden, afgedrukt in een boek .
Noor schrijft in het voorwoord:
De voornaamste reden voor het optekenen van mijn herinneringen is het feit dat ik tot een uitstervend ras behoor: de Indische oma’s!
Ik vind het vooral voor de kleinkinderen, die hun Indische roots bij hun geboorte meekregen, belangrijk dat het verhaal doorgegeven wordt over ons koloniale leven, en daarna het andere leven in Nederland. En in feite is dit boek ook een ode aan mijn dappere vader en hun overgrootvader, die ik nooit gekend heb, maar die op de achtergrond zo’n belangrijke rol in mijn leven gespeeld heeft.
Gert Oostindie reageert op kritiek Indonesië-onderzoek.
Historicus Gert Oostindie krijgt kritiek als mede-initiator van een groot onderzoek naar het Nederlandse militaire optreden in Indonesië tussen 1945 en 1950. Onder anderen antropoloog Gloria Wekker meent dat de onderzoekers aansturen op vergoelijking van oorlogsmisdaden. In Historisch Nieuwsblad noemt Oostindie de kritiek verbijsterend en absurd Historisch Nieuwsblad
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden. Verslagen van kumpulans, verwijzing naar nieuwe boeken, updates van Indische sites, expo’s.
Van pasars tot en met het Indisch Platform .
Wat onze Indische gemeenschap aangaat, vindt u hier op indisch4ever.nu
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven,
jangan malu-malu.
Mail ons: indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
