Een aristocratische voorouder in Borneo:
Carla Meek – Eijsma (1925-2016)
Kenner van Indonesische adellijke families en Indische Nederlander Donald P. Tick is bekend met mevrouw Meek – Eysma via het familie netwerk van zijn vrouw prinses Gusti Yulianitha. Zij stamt uit de sultansdynastie van Banjarmasin, Kalimantan, het vroegere Borneo. Mevrouw Meek – Eijsma was van beroep maatschappelijk werkster maar ontwikkelde zich tot een netwerker die de Indische gemeenschap in verbinding bracht met overheden, welzijn- en andere belangenorganisaties. Door haar diplomatieke gaven, luisterend oor en grote energie was ze succesvol. Al in de jaren zeventig van de vorige eeuw toen Nederland nog kampte met een post-koloniaal trauma, zette ze zich in om voormalige kolonie Indonesië en zijn voormalige kolonisator Nederland nader tot elkaar te brengen. Ze vond dat beide landen met elkaar waren verbonden en veel voor elkaar konden betekenen indischhistorisch.nl

Rassenvermenging is de ergste misdaad!
Als de rechter aan hem vraagt of hij het zou toestaan dat een van zijn kinderen (‘stel dat u die heeft’) later dolverliefd wordt op een Indonesisch meisje, wordt hij fel. Het antwoord is duidelijk: absoluut niet. Ik ga niet akkoord! Waarom niet? Omdat de vermenging van rassen misdadig is en zal leiden tot degeneratie van alle rassen. column chrisklomp.nl.
Het vonnis

Koning Willem-Alexander opent donderdagochtend 27 juni het Nationaal Museum Sophiahof – van Indië tot nu. Het kennis-, cultuur- en ontmoetingscentrum wil iedereen kennis laten maken met het gedeelde verleden én heden van Nederland en voormalig Nederlands-Indië. De geschiedenis en cultuur van de Indische en Molukse gemeenschappen in Nederland staan hierbij centraal.  Den Haag FM

Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag. Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen  kozen voor deze stad en overleden er.  Dat is te zien aan de grafstenen.  Bijvoorbeeld deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.

Nicoline Thérèse Delmaar overlijdt in 1970 in Den Haag. Mogelijk is ze door dochter Sylvia begraven.  Nicoline, geboren in 1904 te Batavia, was de dochter van Robbert Delmaar (perkeniersfamilie van Banda) en Jacqueline Rijfkogel, ook uit Banda .
Robbert was bij zijn huwelijk en bij de geboorte van Nicoline instrumentenmaker van Fa Resink&Co te Djokjakarta. ( meer over zijn baas Thomas Resink en echtgenote).Hij was nog een paar jaar monteur bij autohandel Verwey en Lugard te Djokjakarta, voordat hij een eigen autozaak begon in 1917 te Soerakarta. Tot juli 1928, toen hij overleed.
Claas Delmaar geboren 1767 in Amsterdam, overleden mei 1820 te Banda  was de stamvader. Als 15 -jarige ging hij met het VOC-schip Brederode mee in juli 1783.
Aankomst te Batavia was april 1784, waarna hij VOC-militair werd te Java .
Reeds voor 1800 was hij te Banda, waar hij huwde met Aleida Versteegh.
In 1820 huwde hij Nicoline’s voormoeder Anna Diemen die ook van hem kinderen had.
De moeder van Claas heette van Diemen. Het kan zijn dat Anna bij een late christelijke doop, nodig voor een huwelijk, op zijn verzoek de naam Diemen aannam.

Nicoline werd Deetje genoemd en  verbleef in 1919 met haar zus Poppie in het RK meisjesinternaat Bangkong te Semarang . Dit gebouw werd later een jappenkamp.
Onderwijl waren haar ouders verhuisd naar Soerakarta, waar Nicoline in september 1923 werd aangesteld als tijdelijk onderwijzeres van een meisjesschool.
In juni 1924 neemt ze ontslag. Een paar weken eerder was ze gehuwd met George de Witte, werktuigkundige bij de staatsspoorwegen, zoon van de Belg Valentin de Witte en Johanna Herrebrugh (perkeniersfamilie Banda) Georges moeder Herrebrugh overleed in 1905 en hij moet zijn opgegroeid met zijn stiefmoeder Henriette Dezentjé ( zus van vitesseoprichters Frans en Bernard) . Nicoline kreeg in januari 1934 een dochter de Witte.
Het gezin ging op Europees verlof in april 1935 met de ms Baloeran en verbleven in Den Haag. Na de scheiding in november 1937  hertrouwde George in 1938 met Johanna Herklots.

Joko Widodo is herkozen als president van Indonesië.
55 procent van de stemmen kreeg de gematigde hervormer
bij de op 17 april gehouden verkiezingen.
Dat heeft de kiescommissie maandagavond (Nederlandse tijd) bekendgemaakt.
 De Volkskrant

Eric Schneider neemt afscheid van het toneel na dernière Indië monologen

 Na bijna 60 jaar op het toneel te hebben gestaan heeft de 84-jarige acteur afscheid genomen van het podium. 19 mei was zijn laatste optreden tijdens de dernière van de Indië Monologen in de theaters.  Behalve Schneider traden ook Mei Li Vos, Adriaan van Dis en Thom Hoffman op. Het geheel stond weer onder muzikale leiding van Erwin van Ligten en Astrid Seriese. Speciaal voor deze editie betrad Schneider na 5 jaar opnieuw het toneel met een monoloog over zijn Indisch verleden. Hij kreeg een staande ovatie na zijn optreden!

Na afloop van de voorstelling werd Schneider nog extra in het zonnetje gezet. Cees Debets, directeur van het Nationale Theater, gaf hem een gouden kaart (voor 2 persosnen) voor het leven, zodat hij altijd  naar het theater kon gaan. Hierna werd Schneider naar een plaatsje op de 1^e rij gedirigeerd en Thom Hoffman hield op het podium een speech. Zie het filmpje! Uiteraard volgde er weer een staande ovatie en Schneider bedankte een ieder voor de belangstelling en de komst naar het theater. Niet alleen nu, maar ook voor de komst naar zijn vorige voorstellingen, al die jaren lang. En als dank en symboliek kregen alle bezoekers op de eerste rij een hand van hem.

Verslag , foto’s/film van Ellen : https://photos.app.goo.gl/oRRMNPA8rN5i9xJN7

Wat hebben hebben Mark Rutte, Thierry Baudet, Jesse Klaver, Geert Wilders en Rob Jetten met elkaar gemeen? Ze hebben Indisch bloed door de aderen stromen. Het zijn (verre) nakomelingen van Hollandse/Europese mannen, die in vroegere tijden als ambtenaar, kantoormedewerker, militair, ingenieur, planter of ondernemer naar de Oost afreisden en aldaar niet ongevoelig bleken voor het aanwezige exotisch vrouwelijk schoon.  Dagblad070 

Zie de reacties op facebook Indisch4ever.

RN7:
In de nieuwe wijk Batavia wordt een pad vernoemd naar de Molukse-Nederlandse muzikant Max Tahalele.
Het Max Tahalelepad komt bij een appartementencomplex in de nieuwe wijk Batavia. De straatnaam past binnen het thema ‘Indische Nijmegenaren’.
Max Tahalele (1945-2005) was een Indische Nijmegenaar van Molukse komaf.

Haagsche Courant 15 mei 1934
Rudi Jansz, vader van Ernst Jansz was 19 jaar, studeerde in Nederland en woonde in de Acaciastraat te Den Haag.
Van hem was deze oproep

Oproep aan de Indo-jeugd.
Als reflex op de propagandalezing, den 30sten April j.l. door den heer J. W. Kaya gehouden in de Galerij, richt ik een oproep speciaal aan de jongeren. Mogen wij U, I.E.V. ouders, heel bescheiden verzoeken, uw zonen en dochteren op hun plicht te wijzen? Want straks zullen de jongeren de taak van de ouderen moeten overnemen,
vandaar, dat de jeugd door het Indo-Europeesch Verbond wordt opgeëischt om haar die taak te kunnen overdragen.

Jongens en meisjes!!! Wij doen een beroep op jullie! Jullie weten allen misschien wel, dat elke behoorlijke I.E.V. afdeeling in Indië een „Jongeren-Vereeniging” heeft, zooals de J.I.V. en de J.I.B. in Batavia, deI.E.J.V. in Bandoeng, de I.E.J.C. in Soerabaja.
Wat een activiteit leggen onze Indische broers en zusters aan den dag? Is het niet beschamend voor ons „Hollandsche-Indo-jongeren”, dat wij ons nog niet vereenigd hebben?

Kijk om je heen, en je ziet overal, dat de Hollandsche jeugd zich aaneensluit en centraliseert, Maar waar blijft de Indische jeugd? Onze vaders en moeders vormen het zoo krachtige I.E.V., de grootste Indische Vereeniging van Europeanen in Grooter Nederland aan den Evenaar

Stellen wij deze ouderen, die hun hartebloed geven aan dit Verbond, niet teleur, als wij maar bij de pakken neer blijven zitten?
Laten wij toonen geen „indolente” Indo’s te zijn!! Laten wij onze ouders bewijzen, maar vooral ook onze Hollandsche makkers, dat niet zij alleen, doch ook wij „Jongens van Jan de Wit”‘zijn.

Wij, bibit van den Indo-Nederlandschen stam mogen toch niet achterblijven bij de Hollandsche spruiten? Laten ook wij ons vereenigen tot een „Indo-Nederlandsch Jongeren Verbond”.

De Indo-Nederlander moet zijn naam hoog houden op elk gebied. En dit kunnen we slechts dan alleen bereiken, als we ons aaneensluiten en eendrachtig dit doel nastreven.
Wij moeten geen groep blijven van enkel studenten of enkel werkenden, noch eeen groep van alleen H.B.S.-ers.
Wij moeten alle jongeren vereenigd hebben, rijk of arm, werkend, studeerend of werkloos! Wij moeten eensgezind zijn en saamhoorigheid kweeken !!

Maakt propaganda onder jelui Indische kennissen voor ons nieuw I.N.J.B.”. Helpt ons deze gedachte in daad om te zetten. Wordt allen lid en brengt allen leden!
Adhaesiebetuigingen (duidelijk adres en handteekening is voldoende) worden gaarne zoo spoedig mogelijk ingewacht bij R. Jansz (Phil. student), Acaciastraat 132, alhier.

Hendrik van Barneveld overleed 30 augustus 1945 te Hainan.
Volgens het hainan-dagboek ( zie dit topic) overleed hij aan scheurbuik en ondervoeding.
Op initiatief van Jac Brijl heeft de familie een Mobilisatie Oorlogskruis voor hem in ontvangst genomen. En het een en ander leidde ertoe dat zijn naam nu wel werd genoemd op de 4 mei herdenking te Amerongen.
Tekst toespraak van een neefje 4 mei 2019 te Amerongen

Namens Luitenant-Kolonel b.d. Jacq. Z. Brijl BL zijn wij op zoek naar nabestaanden van een aantal militairen die zijn omgekomen bij de de gevechten in maart 1942 rond de brug over de Asahan rivier bij Porsea en de laatste gevechten nabij Kota Buloh Benteng en Lau Goenoeng.  De militairen in kwestie zijn:
Van de Puttelaar, Herman Bernhard, Medan, 26-03-1922, Mlt. Sgt Inf. KNIL
Godding, Jozef Alphons, Pontianak, 24-02-1913, Mlt. Sld Inf. KNIL
Nigg, Frederik Willem, Medan, 22-07-1918, Mlt. Sld Inf. KNIL

Een vaste rubriek waar we een door de wol geverfde Indische Onderzoeker aan het woord laten. Adriaan Intveld is al behoorlijk lang lid van de IGV, schrijft regelmatig artikelen voor de Indische Navorscher en heeft de vereniging gediend als penningmeester.   IGV

De Familie Vacquier in Indië
Charles was de eerste Vacquier die voet zette op Indische bodem. Als Fransman (geboren in 1794 te Bouches1) was hij waarschijnlijk in 1812 als 18-jarige opgeroepen om dienst te nemen in het leger van Napoleon2. In 1815 heeft hij de slag bij Waterloo meegemaakt. Na de nederlaag was hij (evenals duizenden Franse lotgenoten) in de buurt van Brussel blijven hangen, omdat een terugkeer naar Frankrijk door de Franse regering werd tegengehouden.

NIeuwsbrief

NOS:
Engelandvaarder Charles Bartelings is zondag op 97-jarige leeftijd overleden. Dat heeft zijn familie bekendgemaakt met een overlijdensbericht in NRC.Bartelings werd geboren op Sumatra. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak woonde hij in Den Haag. Tijdens de oorlog hielp hij onder meer met het verspreiden van illegale bladen. In 1941 werd hij door een vriend verraden en op het Binnenhof verhoord door de Sicherheitsdienst (SD).

Wikipedia:
Hij werd doorgestuurd naar Australië waar hij onder meer opgeleid werd om parachute te springen, waarna hij de rode baret en het insigne kreeg. Hij zat bij NEFIS en kwam terecht in door Japan bezet gebied om inlichtingen te verzamelen. Hij deed met een groepje paracommando’s verschillende acties in de Bandazee waar ze beschikten over MTB’s en een zwaar bewapende vissersboot.Later werd hij intelligence officer bij de W-Brigade.
Ze slaagden er ook in drieduizend Chinezen op West-Java te bevrijden. Hij was nog steeds in Japans bezet gebied toen hij hoorde dat de atoombommen waren gevallen. Hij bleef bij het KNIL tot 1948.

De ‘Indische Tantes’, het standbeeld van de twee Tante-Lienachtige dametjes op de Frederik Hendriklaan, verhuist tijdelijk naar het Malieveld.  Ze zullen er de ‘selfie magneet’ worden van de Tong Tong Fair die daar vanaf volgende week donderdag gedurende elf dagen wordt gehouden.   AD.nl

Carrièrestart, dat zich inzet voor de ontwikkeling van jongeren, gaat een deel van haar winst aan de Capelse Stichting Tileng doneren. Beide goede doelen zetten zich in voor  ontwikkeling van de jeugd, hoewel ze dat allebei op een andere manier doen.

Stichting Tileng ondersteunt een aantal desa’s (dorpen) op het eiland Java in Indonesië. Speerpunten binnen hun activiteiten zijn effectiviteit en duurzaamheid. De projecten zijn dan ook gericht op gebieden waarmee een blijvend resultaat kan worden bereikt, waaronder onderwijs.
capelle.ijsselenlekstreek.nl

In Engelse archieven zijn naamlijsten terechtgekomen van Nederlandse krijgsgevangenen die naar Singapore werden getransporteeerd.
Kijk op deze pagina. Waar de hokjes oranje gekleurd zijn, daar is achter de link een naamlijst van dat schip en een bepaalde reis te vinden.
Open de link, scroll naar onderen op de nieuwe pagina en vind de link naar een naamlijst.
Frontpage: https://www.japansekrijgsgevangenkampen.nl/
De lijsten zijn samengevoegd in dit pdf-bestand: naamlijsten zeetransporten.

Veel van deze namen zijn te vinden op deze Britse website: http://www.britain-at-war.org.uk/

Mathilda Louise Henriette Gonggrijp van der Sanden werd geboren in 1889 te Tasikmalaja.  Het is te vermoeden dat ze in 1966 begraven werd door haar halfzus Louise, die later werd bijgezet. De rouwadvertentie die Louise maakte vermeldt niets over kinderen en echtgenoot van Mathilde. Mogelijk waren die er niet. Want Mathilde voer september 1949 met de Willem Ruys naar Indië onder de titel mej.  In gezelschap van Louise met  haar  kinderen en  zij verbleven in Nederland bij zus Marie, gehuwd met Tjalling Ament, te IJlst
Vermoedelijk was het Mathilda, die slaagde te Indië in 1922 voor een handelsexamen. Maar waar ze woonde en werkte is niet bekend. Hoewel een persoonskaart in Amsterdam haar beroep  noteerde als secretaresse van een advocatenkantoor .  Was dat na de oorlog in Indië  ?
Ouders van Mathilda waren koffieplanter Hendrik Cornelis Rinia Gonggrijp en Louise van Haastert. Hendrik, geboren in 1950 te Semarang was het eerste kind van een zendelingenechtpaar die naar Indië ging. Zijn vader was tevens leraar te Semarang, Depok en Toegoe en vanaf 1865 te Delft. Een broer van Hendrik was Frederic, schoonzoon van het echtpaar Reyneke-Andela In 1909 kreeg Hendrik toestemming van het Indisch Gouvernement zijn moedersnaam van der Sanden toe te voegen aan de naam Gonggrijp.

Louise van Haastert was de kleindochter van de Javaanse vrouw Essa en de stamvader Christiaan Haastert uit Haarlem.  Christiaan was 17 jaar toen hij als militaire chirurgijn in de opleiding naar Indië ging in 1817 .  Hij klom op tot luitenant-kolonel en werd burgerarts te Semarang. Meer informatie.
Een andere kleindochter was Nicolina Sloot die bekend werd als Melati van Java.

Louise Marie Antoinette, geboren 1908,  overleed in 1977 en rust ook in dit graf, bijgelegd door man en kinderen.
Hendrik Gonggrijp van der Sanden was haar vader,  haar moeder was Melanie Damwijk (1868-1943) Een 19-jaar  jongere zus van  Ida Damwijk, moeder van de broers van der Wall. ( Victor Ido en Constant).
Stamvader Damwijk was Johannes Willem, geboren in 1778 te Semarang en in 1793 in VOC-dienst genomen als ‘soldaat aan de pen’, Deze 15-jarige begon dus als kantoorhulpje in de militaire administratie.
Hij had een oudste zoon met de Chinese vrouw Seima en meer kinderen met Maria Frederika van Santen, indo-europese dochter van Jacobus van Santen uit Amsterdam, opperkoopman en hoofdadministrateur van de VOC.
In 1966 werd Louise te Amsterdam ingeschreven als onderwijzeres, haar beroep voor haar huwelijk  met Johan Oppermann in 1935 (1900-1987).  Johan was zoon van generaal-majoor Johan Valentin Leonard Oppermann en Therese Annette Henriette Baermayer von Bariënkhofen. Stamvader Valentin Oppermann werd in 1808 geboren te Hessen, Duitsland en werd commies op het residentiekantoor van Batavia. Hij had kinderen met Petronella Heynis, dochter van de slavin Samiera van Sidensing.
Johan werkte als assistent  Technische Hoogeschool te Bandoeng (1929, 1930),  employee van De Bas en Co. (1937), irrigatieopzichter(1940) en tuinopzichter (1943) bij de suikerfabriek Djatiroto, burger bij het Vernielingskorps, afkomstig van Segeri (Celebes), wordt op 16-2-1943 door de Japanse bezetter gevangen genomen.

Op 15 mei 2019 begint het nieuwe seizoen van de hoogste Indonesische voetbalcompetitie, de Liga 1.Tussen 2011 en 2016 bevond het Indonesische voetbal zich in een crisis, met een tijdje twee concurrerende hoogste divisies, een paar jaar helemaal geen profvoetbal, en een schorsing door de FIFA. Sinds 2016 is de schorsing opgeheven en zijn de onenigheden binnen Indonesië opgelost, en sinds 2017 wordt de voetbalcompetitie georganiseerd onder de naam Liga 1. Van mei t/m december 2019 vindt het derde seizoen van deze competitie plaats. Hoofdsponsor van de Liga 1 is dit jaar webwinkel Shopee, dus de competitie heet officieel Shopee Liga 1.   In de Archipel

De perkeniers van Banda
Tong Tong 15 dec 1969, pagina 14/15. TongTong/Moesson-archief.

Klik op het plaatje om de hele scan te zien, Ev in apart browser nog eens klikken

Zie deze update van de site imexbo.nl

31 Augustus speelt Hallo Bandoeng! op de herdenking Birma-Siam spoorweg in Bronbeek te Arnhem en ter inspiratie daarvan brachten wij meneer Charles Dibbets een bezoek. Meneer Dibbets heeft aan de Birma-Siam spoorweg gewerkt en is één van de laatste die de verhalen over die verschrikkelijke tijd nog kan vertellen.Wat een bijzondere man, inmiddels 102 jaar, maar nog zo vitaal, positief en levenslustig!

We ook gevraagd om een gedeelte van de voorstelling op de Nationale Indië herdenking in Den Haag te komen spelen op 16 augustus. We voelen ons zeer vereerd door deze uitnodiging. Om het mogelijk te maken daar te kunnen staan met 2 muzikanten hebben wij het doelbedrag van onze Crowdfunding campagne verhoogd!Helpt u ons mee dit doel te bereiken?   voordekunst

Acteurs Marwan Kenzari en Martijn Lakemeier gaan de hoofdrollen spelen in de nieuwe Nederlandse film De Oost. De opnames van het drama over de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd zijn afgelopen weekend begonnen op Java, meldt distributeur Splendid Film. Kenzari maakte eerder met regisseur Jim Taihuttu eerder de goed ontvangen films Wolf en Rabat.  AD.nl

We zullen vanaf 28 juni onze deuren voor publiek openen. Museum Sophiahof

De eerste vlucht van Nederland naar Nederlands-Indië vond plaats in 1924. Deze eerste ‘Holland-Indië-vlucht‘, zoals het destijds genoemd werd, had een lange aanloop en ondervond ook onderweg allerlei problemen, maar op 24 november 1924 kwamen de vliegeniers met hun Fokker F.VII uiteindelijk aan in Batavia.  In de Archipel

Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag.
Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen  kozen voor deze stad en overleden er.  Dat is te zien aan de grafstenen.  Bijvoorbeeld deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag. 

In dit graf liggen Adeline Angelique Benjamins, haar dochter en schoonzoon Tofield.
Adeline, geboren in 1886 te Batavia overleed in 1964 in Den Haag.
In 1909 te Meester Cornelis huwde ze handelsemployee Willem Brouwer, van wie ze 2 kinderen kreeg. Ze scheidden in 1917.
Adeline was de dochter van Kato Kattenburg (Kato’s vader was Jacobus ex-militair uit Soerabaja, moeder was Rasima) en Frederik Willem Arira Benjamins (1862-1929)  Frederik was bijna zijn hele beroepsleven employee van de Koninklijke Paketvaart Maatschappij.  Hij pensioneerde in 1922 te Meester Cornelis, waar hij tientallen jaren woonde.

Adeline’s grootmoeder Arira kreeg de christelijke doopnamen Christina Willemse. Ze huwde in 1859 met Lieve Benjamins (1812-1865) die erkend werd als zoon van Willem Vincent Helvetius van Riemsdijk, zoon van gouverneur-generaal Jeremias van Riemsdijk.
Het is niet duidelijk waarom Lieve en zijn broer de geslachtsnaam Benjamins verkozen in 1836.  Was hun biologische vader dan niet van Riemsdijk? In elk geval werden ze mede-erfgenaam van de van riemsdijk-erfenis…. en ook kleindochter Adeline Benjamins werd als latere erfgenaam genoteerd.
Adelines dochter Ottorine legde in 1967  haar man John Tofield in het graf. Hij overleefde de jappenkampen als  beroepsmilitair, zoon van Raden Soemi en Frank Tofield, administrateur in de suikerindustrie.
Ottorine overleed in 1994 en werd door haar kinderen bijgezet in dit graf.
Ze huwde oktober 1932 met John Tofield en kreeg haar eerste kind ( van de drie) in januari 1934
In 1951 vertrok het gezin met het schip Ormonde naar Nederland. Vertrek van Tandjong Priok, aankomst was 4 februari 1951 in Rotterdam .

Wie zich altijd al heeft afgevraagd wat er achter de fraaie, grote Balinese deuren van Kembang Baru zit, heeft daarvoor op 23 juni gelegenheid. Dan vieren de bewoners van het appartementencomplex voor Indische senioren het tienjarig bestaan met een Pasar Kecil, een kleine feestelijke markt.Met twee vriendinnen vatte Sonny Bagaya ruim tien jaar geleden het idee op voor een seniorencomplex voor mensen met een Indische achtergrond.  De Swollenaer

De nieuwe Indische woordzoeker puzzel staat weer online
Indische woordzoeker puzzel met de betekenis van de woorden, Speelt u deze woordzoeker liever op papier, print deze dan uit. (elke vrijdag een nieuwe puzzel) indopedia.nl.

Selecteer met de muis de woorden. Als de selectie juist is, dan blijft het staan en wordt genoteerd.