De Groene Amsterdammer  :
Onderzoek: Indonesië ’45-’50. Een stromingenstrijd
Het finale onderzoek naar het Nederlandse optreden in Indonesië tussen 1945 en 1950 wordt door verschillende historici bekritiseerd. Zo zou te weinig gekeken worden naar Indonesische bronnen. En wie schrijft het publieksboek?

Ronald vertelt op ind45-50.org: ‘Er werden in de beginmaanden van internering, vanaf september 1945, regelmatig kampbewoners met fysiek geweld afgebeuld als ze zich niet aan het kampregime hielden. Zelfs voor moord deinsden de kampbewakers niet terug. Mijn vader is in november 1945 in dit kamp vermoord’.

Het is bijna zover: op 22 juni a.s. opent Nationaal Museum Sophiahof Van Indië tot nu zijn deuren. Door het inzetten van vrijwilligers willen we het mogelijk maken dat Museum Sophiahof dan 6 dagen per week (di. t/m zo.) open is voor publiek. We bieden vrijwilligersfuncties voor een vaste dag (of dagen) bij de receptie, het museumcafé en de bibliotheek. En we zoeken ook vrijwilligers die op oproepbasis beschikbaar zijn om te helpen bij evenementen en groepsbezoeken. Bron

I’m forever inspired by how my older relatives can be so lighthearted and kind despite everything they’ve endured. Indos are well-known for their openness and hospitality, and you’ll never leave their house with an empty stomach or without a smile on your face. Indos are never judgemental and will go out of their way to see that your comfortable and satisfied. My efforts to understand what being an Indo meant to me personally have been a complex, yet rewarding journey of self-discovery. To understand this, I’ll have to take you back to my unconventional childhood. My parents have always allowed me to absorb and embrace different ways of life, various ideologies and beliefs. Because of this, I feel internationally-minded instead of being confined to a single culture, and this sense of internationalism seems to be a relatable trait for many Indos. “Be a citizen of the world,” my parents would always say.Growing up in Denver, Colorado, I relate to American culture first and foremost. My mom has the Dutch-Indo roots, and from an early age, I’ve always spoken to her side of the family in Dutch. My oma brought me up the Dutch-Indo way and I have a such a deep connection to Indisch culture because of her. She taught me to be strong-willed and independent. She taught me that no matter what life throws my way, I can always flip it into something positive. socalindo.com

Hiernavolgend iets over het kerkhofje KALIPURO en de aandacht op enkele leden van de familie de la Croix. Omwille van de privacy heb ik geen nadere details geplaatst. Het betreft wel in hoofdzaak de heer FRANCOIS ALEXANDER DE LA CROIX EN ENKELE NAASTEN.
imexbo

NRC:
Verkiezingen Indonesië Hoewel het illegaal is om stemmen te kopen in Indonesië gebeurt dat volop, ook bij de presidentsverkiezingen van deze woensdag. Kiezers verwachten er enveloppen met ‘soepgeld’.

Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag.
Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen  kozen voor deze stad en overleden er.  Dat is te zien aan de grafstenen.
Bijvoorbeeld deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.  Zoek naar foto’s en namen .

Willy Johanna Kühr was geboren te Gombong in 1923 en ze overleed 1974 in Den Haag. Ze was verpleegster en later gemeenteambtenaar. Willy was ongehuwd en had geen kinderen.
Dochter van Theodorus Richard Kühr en Yda Maria Ligtvoet uit Bandoeng
Theodorus (1897-1961) was kapitein van de KNIL-infanterie.
Zijn stamouders waren Wilhelmus Jacobus Kühr (geboren Essen, Duitsland)  en de Haagsche Johanna Schutt die naar Indië gingen ca 1817. Waar zij snel overleden. Wilhelmus was geweermaker te Ambon.
De families Razoux Kühr en von Wolzogen Kühr zijn ook hun nazaten.
Willy Johanna was via oma Kühr-Wollrabe nazaat van van Stralendorff en Hartsinck (nazaat van  Amsterdamse regentenfamilies)

Vredespark, Nagasaki

Het Comité, Project Nagasaki 2020, heeft als doel om tijdens de 75e herdenking op 9 augustus 2020 van de Atoombom op Nagasaki een monument te verwezenlijken voor de slachtoffers en nabestaanden van krijgsgevangenkamp Fukuoka 14 in Nagasaki. Omdat Mitsubishi, waar krijgsgevangenen te werk werden gesteld, na vele verzoeken en uit piëteit voor de slachtoffers niet thuis geeft om het monument te bekostigen, hopen wij dat via crowdfunding het ons wel gaat lukken  Monument POW kamp Fukuoka 14 

Jelle Meinesz (54) is de zoon van Aage M., de legendarische meesterinbreker die de autoriteiten tartte als Robin Hood. Meinesz jr. zit voor meer bruto Haags geluk voor iedereen in de politiek. Huis, auto voor de deur. En zeg niet tegen hem dat een zwembad in je tuin niet kan. ‘Dan doe ik het juist’. Welkom in zijn zelfgebouwde paleisje van gezond verstand.  AD.nl

De nieuwe Indische woordzoeker puzzel staat weer online: 29 Maart 2019
Indische woordzoeker puzzel met de betekenis van de woorden, Speelt u deze woordzoeker liever op papier, print deze dan uit. (elke vrijdag een nieuwe puzzel) indopedia.nl.

Selecteer met de muis de woorden. Als de selectie juist is, dan blijft het staan en wordt genoteerd.

Nusantara is een gezellige huis in Ugchelen, voor bewoners met een Indische, Molukse, Indochinese en Javaans-Surinaamse achtergrond. Zij zijn op zoek naar vrijwilligers die de het leuk vinden om klusjes te doen in het huis en bij de bewoners. Uiteraard is een praatje maken hierbij net zo belangrijk.Heb je affiniteit met de Indische cultuur en met ouderen en heb je een technische achtergrond of ben je een echt doe-het-zelf talent, neem dan contact op met: suzan.sanders@nusantara.nl   Nieuws Apeldoorn Direct

11 april 2019 werd bij Boekhandel De Vries van Stockum te Den Haag het boek ’Niemand bleef, Dagboek van Meneer B. 2005 – 2011’ gepresenteerd. Ad van den Kieboom zou de presentatie openen, maar vanwege trein-perikelen liep de avond ietsjes anders. Aan Kees ’t Hart de eer om te starten. D.w.z., eerst luisterden we naar Michael Birney die, met zijn gitaar, het geheel muzikaal omlijstte.Kees ’t Hart  vertelde over zijn ontmoetingen met Birney en hoe hij ‘stilletjes’ jaloers was op Birney vanwege zijn achtergrond. Want met zo’n achtergrond, moet je toch wel een groot auteur worden……

Gustaaf Peek kreeg daarna het woord. Ook hij vertelde over zijn ontmoetingen met Birney. En over de afspraken om elkaar te ontmoeten die ze nooit maakten. En over vriendschap.
Ondertussen was ook Kieboom gearriveerd. De trein had hem uiteindelijk gebracht waar hij wilde zijn! Hij begon te zeggen, dat hij zijn speech had weggedaan, omdat hij vlak bij de boekhandel een vrouw tegenkwam, die hem een brief had overhandigd voor Birney. En die ging hij voorlezen. Het was van de achterbuurvrouw van meneer B. en zij komt ook in zijn boek voor.
Birney zelf bedankte een ieder, ook voor de grote opkomst en zei, dat hij niet goed in speechen is. Daarom las hij een stukje uit zijn boek voor.
Tijdens de borrel met hapjes vormde zich een lange rij voor de auteur om het aangeschafte boek te laten signeren.
Zie verder de foto’s en filmpjes: https://photos.app.goo.gl/xgGZuTtDausGE1249

De groep dekolonisatie netwerk voormalig Nederlands Indië schrijft aan het Amsterdamse B&W en gemeenteraad dat bij een op te richten slavernijmuseum men meer aandacht moet hebben voor de slavernij in de VOC-gebieden en het latere Nederlands Indië onder Nederlands gouvernement.
Kortaf gebruikt men de omschrijving ‘Indisch-oceanische slavernij’ Dit als tegenhanger van de trans-atlantische slavernij, een thema die naar men vreest het Amsterdamse slavernijmuseum zal domineren. Of zoals sommigen denken dat het alleen daarom moet gaan in dit museum.
Lees de hele brief
Oproep tot een inclusief nationaal slavernijmuseum_9april19
quote uit de brief:

Amsterdam
9 april 2019
Geacht College van burgemeester en wethouders van Amsterdam, geachte Amsterdamse raadsleden,
Afgelopen 30 januari werd bekend gemaakt welke organisaties de oprichting van een Nationale Museale Voorziening Slavernijverleden zullen onderzoeken: sociaal innovatiebureau IZI Solutions, Stichting Museum zonder Muren en Stichting NiNsee. Wij feliciteren de geselecteerde organisaties van harte en zijn het hartgrondig eens met de vastgestelde noodzaak tot meer aandacht voor de trans-Atlantische slavernij en de erfenissen daarvan.
Tegelijkertijd merken wij teleurgesteld op dat Nederland weinig aandacht heeft voor slavernij  rondom de Indische Oceaan. Nederland speelde ook dáár een beslissende rol. De geschiedenissen van Nederlandse slavernij in verschillende regio’s tijdens de koloniale periode zijn fundamenteel met elkaar verbonden.

Toelichting – Oproep tot een inclusief nationaal slavernijmuseum_9apr19

De Indische keuken, fusion uit voormalig Nederlands-Indië, dreigt een relikwie te worden. Chef-kok Pascal Jalhay probeert de kookkunst te reanimeren in zijn boek Baru Belanda. De Volkskrant onderzoekt de verschillen tussen de traditionele sajoer lodeh en de vernieuwde versie van Jalhay. De Volkskrant

Het kabinet laat onderzoeken wat er moet gebeuren met de uit koloniën afkomstige kunst die het Rijk bezit. Een onafhankelijke commissie moet niet alleen uitzoeken wie de rechtmatige eigenaar is, maar bijvoorbeeld ook of de Nederlandse omgang met de koloniale kunst moreel door de beugel kan.

De discussie over de koloniale verzamelingen laait in binnen- en buitenland steeds verder op, schrijft minister Ingrid van Engelshoven (Cultuur) aan de Tweede Kamer. ‘De omgang met het Nederlandse koloniale verleden en de cultuuruitingen uit die tijd is een onderwerp dat vele mensen direct raakt   AD.nl

Nieuwsbrief Indisch Herinneringscentrum april 2019:
De website van het IHC is vernieuwd! Na tien jaar was de website dan ook aan vernieuwing toe. Samen met Ontwerpwerk hebben wij gekeken naar een vernieuwde opzet die aansluit bij deze tijd. Hierbij presenteren wij met trots het resultaat. Achter de schermen is het IHC druk bezig geweest met het gereed maken van de nieuwe website. We bedanken hiervoor extra onze stagiaire Eva Veen en vrijwilliger Eric Gerritsen vanwege hun inspanningen ons hierin te ondersteunen. Dank!
Vergeet ook zeker niet de prachtige website van Museum Sophiahof te bezoeken die vorige maand live is gegaan.

Rosa de La Fosse overleed in 1988 te Den Haag en ze was geboren in 1905 Djombang, Soerabaja.  Ze werd erkend in datzelfde jaar. Wie haar ouders, echtgenotes en kinderen waren is niet te achterhalen.
De familie de la Fosse is van Soerabaja. In 1835 huwde daar Hendrik Frederik de la Fosse met Leliane Eleonora Abels. De familie Abels komt uit Soemenep, Madoera, waar voor 1800 meerdere zonen Abels werden geboren.
Ook niet duidelijk is de relatie van Rosa tot Aleida Louise Appel die als eerste werd  begraven in 1980.

Aleida Louise  Appel, geboren in 1897 te Bondowoso,  was dochter van Helena Lucia van Casand en Adrianus Marinus Appel, werkzaam in suikerfabrieken , oa sf Soedhono  te Madioen in de jaren 1905-1913. De commissionair Dirk Appel uit Middelburg en Johanna Arends van Den Helder   waren  grootouders van Aleida. Haar andere grootouders waren de commies Hendrik Rudolf van Casand en Helena Lucia de Rooij.
Aleida huwde ca 1917 met Victor Daniel Schalk, notarisklerk in 1926-1938 te Malang. Hij overleed te Den Haag in 1956. Zijn vader was Willem George Frederik Schalk,  ook klerk te Malang , gehuwd met Francina Henriette Melger van een Soerabajaanse familie.

Vermoedelijk was Victor een nazaat van Christoffel Schalk geboren in 1718 Rietberg, Dld. In 1752 trad hij in VOC-dienst en bleef hangen in Indië waar hij op hoge leeftijd overleed.
Bronnenpublicaties Deel 6 Grafschriften, pagina 116
Samengesteld door E.J.C. Boutmy de Katzmann
Uitgegeven door de Indische Genealogische Vereniging in 1993

Het volgende, uit de collectie Lach de Bère afkomstige grafschrift stamt vermoedelijk van de bij Prins beschreven (BvTP 1, 201-210) “Oude Begraafplaats achter den Pasar” te Djokjakarta.
–
Hier onder rust / een zeldzaam Grijsaard / Christoffel Schalk / Geboren te Ritberg D. 19 Januari 1718 / in deze gewesten gekomen A” 1752 / Heeft 57 agter een volgende j” alhier door / gebragt, in den ouderdom v. 56 j” in den / egt getreden en uit dit huwelijk 14 kinderen / verwekt en is in den ouderdom van 93 jaren 4 m” en 3 dagen op den 2e Juni 1811 komen te  overleiden.

Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag.
Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen  kozen voor deze stad en overleden er.  Dat is te zien aan de grafstenen. Bijvoorbeeld deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.
Zoek naar foto’s en namen .

Niemand bleef. Dagboek van meneer B. 2005-2011,
het dagboek van Alfred Birney (Den Haag, 1951) verschijnt deze week in Privé-domein. HP/De Tijd bezocht de schrijver thuis in Den Haag, waar bij aankomst bleek dat hij op een vrouwelijke afgezant had gerekend. “Of ben jij transgender? Nou ja, nu kunnen we het wel over voetbal hebben.” hpdetijd.nl

Alfred Birney in een radio-interview
1 april , Kunststof, Radio 1

In Nederland is sambal ook zeer populair. Dit komt onder andere door het Nederlands Oost Indische koloniale verleden, maar ook doordat eind vorige eeuw veel Indonesiërs als Molukkers onze kant op kwamen, inclusief hun cultuur en eten. Waaronder sambal. Iextragezond.nl

De East West Foundation is bezig met een bijzonder project: De Oost.
Dit project is een combinatie van oorlogsfilm en documentaire over Indonesië.
De Oost wordt gelanceerd samen met tientallen bij Indonesië betrokken ‘vrienden van’ zoals David van Reybrouck, Adriaan van Dis, Georgina Verbaan en Marion Bloem. De financiering van de speelfilm is inmiddels rond, maar de exploitatie van de educatieve documentatie nog niet. De Dikke Blauwe

Vegetariërs hebben steeds meer keuze, maar wat er lange tijd nog níét was: een vegetarische variant op de Indische keuken. Een sappige saté kambing of ajam ketjap bestellen, was moeilijk. Daar komt nu verandering in met De Vegetarische Toko, een cateringbedrijf opgericht door de Haagse Max van Rossem (28) en… zijn moeder.    AD.nl

Leerdammer Ruben Lopulalan is doorgedrongen tot de finale van het tv-programma ‘Project Rembrandt’.   Hij won zondag zowel de technische opdracht als de vrije opdracht. Bij de vrije opdracht luidde de uitdaging om een portret Louis van Gaal te maken. Komende zondag 7 april (NPO 1 om 21:20 uur)  is de finale van het programma, waarin wordt gezocht naar de beste amateurschilder van Nederland. Lopulalan werd ooit puur op basis van zijn talent toegelaten op de School voor de Kunsten, maar maakte deze opleiding nooit af. Met zijn deelname aan het tv-programma wil hij zijn creatieve ambities nieuw leven inblazen. hetkontakt.nl

Indonesië zet zijn “drakeneiland” Komodo een jaar lang op slot. Het eiland ten oosten van Bali, waar duizenden komodovaranen hun thuis hebben, blijft in 2020 in principe een volledig jaar verboden gebied voor toeristen. hln.be

Het begint allemaal met de basis. Dat was voor Pascal Jalhay, een fenomeen in de Nederlandse gastronomie toen hij in korte tijd met twee sterren werd bekroond, de Franse keuken. In de Indonesische keuken, zijn vader is Indisch, had hij nooit zo veel interesse.Maar Indonesië lonkte en op een dag stelde hij aan zijn vader voor er met de familie heen te gaan. Hij raakte toen betoverd door de Indische keuken en begreep hij dat het meer is dan ‘wat ingrediënten in een pan gooien’.In zijn nieuwe boek Baru Belanda, ‘een ode aan de Indische keuken’, krijgt die keuken een gastronomische behandeling. Klassiekers worden afgebroken en weer opgebouwd of dienen als inspiratie voor een nieuw gerecht. Hiervoor vroeg hij collega’s met Indische wortels om een bijdrage.   NRC

Klik op het plaatje

Een Indisch meisje? Hoe zie je dat Rory, als veertiger? Ik weet niet hoe het komt, maar Indonesische (en Indische) mensen zien er in mijn beleving altijd jonger uit dan ze zijn. Ik heb dat zelf heel goed ervaren tijdens onze reizen naar Indonesië en Bali. Iedereen (over het algemeen dan) lacht, is vrolijk. Ondanks hoe de levensomstandigheden zijn. “Altijd blijven lachen“, lijkt het devies te zijn. En dat vind ik mooi.

k ben – volgens mij – officieel een Indo-Europeaan, ook wel Indo genoemd (Nederlanders van gemengde afkomst). Maar ik zeg ook weleens dat ik Indisch ben. Waarom? Mijn moeder is geboren in Jakarta (eiland Java in Indonesië) en mijn vader is Nederlands. Mama is op haar negende naar Nederland gekomen, met haar ouders (mijn Oma en Opa) en haar broertjes en zusjes om zich definitief hier te vestigen. Dat deze emigratie niet zonder slag of stoot is gegaan, heb ik in de wandelgangen wel vernomen. Maar helaas heb ik nooit het volledige verhaal gehoord. Daar werd niet over gesproken.   40envoorheteerstmoeder.nl

Aquasi Pieter Boachi is kleinzoon van de Ashantiprins Aquasi Boachi, wiens leven is opgetekend door Arthur Japin in de roman De zwarte met het witte hart.

Delftse Post : Het zal je maar gebeuren. Opeens blijk je de achterkleinkinderen van een Afrikaanse prins te zijn. En dat niet alleen, je vader blijkt ook nog eens een held te zijn. Dus reis je af vanuit Los Angeles naar het verre Delft om twee eremedailles voor je vader in ontvangst te nemen.
De Krant van Midden-Drenthe : Op het kerkhof aan de Asserstraat ligt een graf van een Beilenaar met een opvallende naam: Aquasie Boachi. Boachi ligt er samen met zijn vrouw Treesje Magdalene Paulus

Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag.
Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen  kozen voor deze stad en overleden er.  Dat is te zien aan de grafstenen. Bijvoorbeeld deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.
Zoek naar foto’s en namen .

De zerk beschrijft  haar als Oma van Menxel-de la Combe . Haar voornamen waren Annetje Wilhelmina Theresia en haar geboorte werd aangegeven met de naam  de Lacombé .
Geboren in 1887, erkend in 1893 te Koetoardjo. Toen woonde daar J. de Lacombé die vermoedelijk dezelfde persoon is al Jan de Lacombé die een willemsorde kreeg in februari 1880, voor krijgsverrichtingen als mineur te Atjeh. Jan, geboren in 1854 te Poerworedjo, was een zoon van Rakem en Alexander de Lacombé.
Annetje kreeg 7 kinderen met de belg Ludovicus van Menxel (1865-1933). (= Louis)   Ze huwden in 1905 te Poerworedjo, waar hij  werkte bij  ‘N.V. Javasche Maatschappij ter verduurzaming van levensmiddelen’ 10 jaar later was hij kastelein bij de Societeit Concordia te Bandoeng.

In het graf is bijgezet Floris den Hartog(1912-1965) die in 1938 huwde met dochter Stephanie. Voor zijn internering als krijgsgevangene werkte hij bij Fa Luyks te Bandoeng , een winkel in radio, foto- en filmapparatuur o.a.  Luyks had ook een radiozender.
Zijn vader Christiaan Hartog werkte bij de staatsspoorwegen net zoals de Rotterdamse vermoedelijke vader van diens echtgenote Florence Hommes, moeder van Floris.

Nog een tweede schoonzoon van Oma de la Combe ligt sinds 1967 in dit graf.
Louk Lang is Louis Alexander Albertus Lang en huwde dochter Josephine van Menxel in 1936. Voor het huwelijk werkte ze bij de PTT te Bandoeng. Louk was zoon van   Willem Albertus Lang en Josephina Elisabeth Davis, Foto Louk en Josephine van brouwertree.com. Louk werkte bij de PTT te Bandoeng . Zijn vader Willem was deurwaarder te Kema en klerk in het residentiekantoor te Menado.
Oudst bekende voorouders van Louk zijn Jacob Lang en Maria Tampenawa, beiden geboren ca 18o5 te Menado.  Ook  Lien Nelwan-Weijdemuller  is hun nazaat.

Als laatste werd  in 1999 bijgelegd Juliana Vera van Menxel. Geboren in 1913.
Zij kreeg een eigen grafsteen. Heeft zij meer dan 30 jaar dit graf betaald en onderhouden?Is zij daar geplaatst door haar kinderen of  door zus Josephine, echtgenoot van Louk Lang?  Josephine overleed een jaar later.
Juliana werkte voor haar huwelijk bij Dunlop& Co te Bandoeng . Ze huwde voor maart 1942 met Leo Victor de la Rambelje, geboren in 1913 te Bandoeng.  In 1942 wordt hij als vlieger krijgsgevangene. Zoon van PTT-beambte Frederik Adolph de la Rambelje en Eugenie Beatrix Monteiro.
De oorsprong van de familie de la Rambelje ligt in Ceylon en mogelijk was VOC-soldaat Louis  de Larambelje de stamvader  Hij was te Ceylon in 1699, aldus een bericht op het IGV-forum.

De nieuwe Indische woordzoeker puzzel staat weer online: 29 Maart 2019
Indische woordzoeker puzzel met de betekenis van de woorden, Speelt u deze woordzoeker liever op papier, print deze dan uit. (elke vrijdag een nieuwe puzzel) indopedia.nl.

Selecteer met de muis de woorden. Als de selectie juist is, dan blijft het staan en wordt genoteerd.

Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag.
Ook veel Indische mensen die in Nederland gingen wonen  kozen voor deze stad en overleden er.  Dat is te zien aan de grafstenen. Bijvoorbeeld deze foto van de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.
Zoek naar foto’s en namen .

Engelbert Nelwan, geboren 1895 te Bitoeng, Noord-Celebes, overleden  1965 te Den Haag.
In Indië was hij werkzaam als klerk te Weltevreden en daarna bij de Billiton Maatschappij,  een bedrijf die tin en erts won in mijnen.
Dit was tot  1928 toen hij naar Nederland vertrok en daar bleef. In 1913 kreeg hij gelijkstelling en in 1958 te Den Haag werd hij genaturaliseerd. Hij was op dat moment bridge-instructeur. Zijn ouders waren Lodewijk Nelwan en Nelli Karamoy. Het lijkt dat de familie Nelwan van Noord-celebese oorsprong is, regio Menado.

Engelbert huwde in 1935 te Den Haag met Carolina Louisa Weijdemuller (1903-1984).ambtenaar op een ministerie in 1958  en eveneens van een familie uit de regio Menado. Haar ouders waren Pieter  Weijdemuller en Josephina Lang uit Menado
Pieter was opzichter mijnbouwmij “Totok” te Tondano (1898-1905), eigenaar klapperplantage (1905-1907) en bendy verhuurder (1907).
Stamvader Johannes Burghardt Weijdemuller werd in 1778 genoteerd als VOC-boekhouder en VOC-soldaat, afkomstig van Ternate. Hij overleed in 1833 te Menado.
De vader van Josephina Lang ( in 1909 overleden in het kraambed) was zeekapitein en koopman. Haar opa Jacob Lang zou de stamvader zijn , geboren ca 1805 in  Menado

Een leegstaande woning in de Molukse wijk in Maastricht is beklad en er zijn vernielingen aangebracht. “Dit is de Molukse wijk. Alleen voor Molukkers”, staat op het raam geschreven. Ook zijn er eieren tegen de gevel gegooid.   NOS