Hierbij een foto die ik gevonden heb in het album van mijn opa. Onder de foto staat alleen geschreven 14 april 1930.
Kent iemand dit echtpaar of een van de andere personen die op de foto staan?
De foto is waarschijnlijk gemaakt in Semarang of in een plaats in de omgeving van Semarang.
Met vriendelijke groet, Joke Schuller-Ruyter
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Heeft iemand een rouwkaart of iets dergelijks van wijlen Ferry Albinus?
Ontzettend leuk Sirley, dat je contact met me hebt gezocht en zie uit naar een ontmoeting.
Ja echt heel leuk! We kijken er ook naar uit!
Excuses. Geheel onbekend met deze manie van communiceren meende ik op zijn best een mailbericht te zullen ontvangen ingeval van een reactie. Omdat ik die nimmer ontving meende ik dat ik mijn vraag gesteld had op een niet meer actieve site.
Met terugwerkende kracht veel dank voor de informatie.
Geachte Philip Salm en anderen die op zoek zijn naar Ferry Albinus,
Mijn naam is Shirley Overduijn-van den Dungen Bille. Mijn moeder Constance (pop) was de oudere zus van Ferry. Beiden zijn helaas overleden, oom Ferry in 2006 en mijn moeder januari 2007. Hun jongste broer Henny woont inderdaad in Amerika. Ik was op zoek naar informatie over mijn opa Rudi Edward Albinus (vader van Ferry). Rudi zijn eerste vrouw was Hilda Otto. Bij toeval kwam ik deze berichten tegen. Huib uit de eerdere berichten zou dus familie van mij zijn…Tante Corrie Smit-Otto is een paar maanden geleden weduwe geworden… Pierre de la Croix, wat mooi om te zien hoe uw vriendschap met oom Ferry was en u heeft mijn moeder ook gekend! Ik vind het geweldig vinden om verdere informatie uit te wisselen!
Beste mevrouw Overduijn,
Ach … u bent de dochter van Connie. Zij heeft met mijn zuster op de padvinderij gezeten, op Djomblang. Leidster (hoppie?) was geloof ik de Chinese schooljuffrouw Ellie Tjoa, later, na haar huwelijk met een Hollandse “stoter” (Hollandse militair van de “Stoottroepen”, OVW-er), mevrouw Beute.
Graag ben ik bereid verdere info met u uit te wisselen. Alleen …. ik heb zo weinig toe te voegen aan wat ik nu en vorig jaar heb geschreven. Uw moeder was ouder dan ik en op die leeftijd ging je dan niet met elkaar om. Mijn zuster is helaas ook overleden.
De vader van Ferry heb ik natuurlijk ook gekend, doch “op afstand”. Wij waren katjongs van 11, 12, 13 jaar en hij was voor mij “meneer Albinus” als ik bij de familie thuis was in Gang Kolmes. Bijna altijd waren wij binatangs buiten in de tuin bezig, zelden binnen, misschien alleen voor een glas stroop. Zoals in mijn jeugd te doen gebruikelijk gingen wij katjongs de volwassenen liever uit de weg, je wist maar nooit …..
Uw meisjesnaam komt mij bekend voor uit Semarang. Een familie VdDB heeft geloof ik ook in mijn buurt gewoond, Pandean Lampèr.
Wilt u toch wat met mij uitwisselen, vraag dan aan webmaster Boeroeng mijn mailadres en steek van wal. Ik zal u zeker antwoorden.
Pierre de la Croix
Beste meneer De la Croix,
Want ontzettend fijn dat u gereageerd heeft! Ondanks dat u zegt niet veel kunt toevoegen is het toch enorm van waarde. Al was het alleen al om te horen hoe het vroeger was. Er werd thuis niet veel of eigenlijk niet gesproken over vroeger… Ik gaf de gebeurtenissen in het Jappenkamp hier de schuld van. Als kind interesseert het allemaal niet zo maar naar mate de jaren verstrijken en mensen ontvallen is de informatie die beschikbaar is toch heel waardevol voor mij. Mijn vader, Robbie William van de Dungen Bille, is helaas ook al overleden dus ik kan het niet navragen aan hem wie precies bij u in de buurt heeft gewoond. Er zijn nog wel een paar tantes die misschien hier wat duidelijkheid over kunnen geven. Ik zal uw emailadres opvragen zodat er nog wat meer informatie uitgewisseld kan worden. Misschien heeft u interesse in foto’s van oom Ferry…
Tot zover in ieder geval heel hartelijk dank!
Met vriendelijke groeten
Shirley Overduijn-van den Dungen Bille
Tot wederhoren.
Pierre de la X
Ferry Albinus heb ik zelf helaas niet persoonlijk gekend maar mijn jongere broer Gijs wel.
Hij is nl getrouwd met een latere dochter van de weduwe van Willy Otto, de oudste broer van mijn vader en haar tweede mand . Helaas is Gijs inmiddels ook al een paar jaar weduwnaar. Maar ik heb ook nog een nicht Corry Smit-Otto die er mss ook wel wat over kan vertellen.
Ik ga Gijs en Corry mailen en vragen of ze iets meer kunnen vertellen over Ferry en zijn nabestaanden.
Wel kan ik de vertellen dat mijn overgrootvader Willem Hendrik Otto met zijn hele gezin naar Indie vertrok om een baan bij de Stoomtreinmy in Semarang te aanvaarden.
Dus lijkt het me wel waarschijnlijk dat Albinus via zijn kollega of mss. zelfs zijn chef de dochter Hillegonda heeft leren kennen. Dacht dat ze haar Hille noemden.
Zodra ik wat meer te melden heb kom ik hierop terug.
Huib
Geachte redactie,
Ik ben op zoek naar (nabestaanden van) Ferry Albinus. Ik kende hem als sergeant-majoor uit mijn diensttijd toen ik gelegerd was op de Oranjekazerne in Schaarsbergen. We werkten op de staf van de 11e Pantserinfanteriebrigade op Oud Vrijland bij de sectie S2.
Ferry woonde in Arnhem op de Ezingestraat.
Ferry is voor mij belangrijk geweest en zou graag meer van hem willen weten.
Kunt u mij verder helpen?
Alvast vriendelijk dank.
Philip Salm
Info@philipsalm.nl
0653292256
Ferry was in onze lagere schooltijd in Semarang mijn beste vriendje.
Hij ging eerder naar Holland, we zaten toen in de 6de klas van de “Gergadjischool” (met den Bijbel). Ik meen dat hij in Hengelo is terecht gekomen met zijn vader, stiefmoeder, oudere zuster Connie en broertje Hennie). Na een korte briefwisseling verloren we elkaar uit het oog.
Jaren later zag ik – inmiddels militair – een sergeant der 1ste klasse van de commando’s de kazerne van de SMID (School Militaire Inlichtingendienst) binnenstappen. Het was Ferry. Ik ben nog verschillende keren tussen 1964 – 1966 bij hem wezen logeren in Roosendaal. Hij was getrouwd en had 1 of 2 heel jonge kinderen. Ik was nog vrijgezel. We verloren elkaar daarna weer uit het oog.
Jaren geleden hoorde ik dat Ferry was overleden. Niet al te oud geworden dus. Bij de commando’s op oefening was hij tussen een drietonner en een boom terecht gekomen en zwaar gewond geraakt. Misschien heeft dat ongeluk iets met zijn relatief vroege dood te maken gehad.
Als u zegt dat Ferry belangrijk voor u is geweest en u bedoelt dat in positieve zin, dan kan ik dat beamen. In onze Semarangse tijd was hij een groot vechter, maar hij was nooit gemeen en hij had veel voor anderen over.
Ik hoorde dat broertje Hennie naar de VS is door geëmigreerd. Misschien biedt dat gegeven u enig houvast.
Verder zou ik informeren bij het KCT (Korps Commando Troepen) in Roosendaal of anders bij het Ministerie van Defensie. Als Ferrie’s weduwe nog leeft, dan zal zij nabestaanden pensioen krijgen (militaire pensioenen worden tegenwoordig ook uitgekeerd door het ABP, ik geniet ook een militair pensioentje via dat ambtenarenfonds).
Ik wens u veel succes bij uw zoektocht. Ook ik zou nu graag willen weten wat er van zijn vrouw en kinderen is geworden. Zijn vrouw was een Brabantse, mogelijk ook uit Roosendaal. Brabantsen staan bekend als honkvast. Misschien is zij naar het Rosendaalse teruggekeerd.
Pak Pierre
Ferry is helaas overleden
siBo
Er is een Ferry Albinus, geboren 1936 en in Breda overleden in 2006.
Volgens Huib Otto was hij een zoon van zijn tante Hilda Otto, gehuwd met Rudi Edward Albinus opzichter bij de zustermaatschappijen te Semarang.
de 4 zustermaatschappijen = samenwerking van
Semarang-Cheribon Stoomtrammaatschappij;
Semarang-Joana Stoomtrammaatschappij;
Oost-Java Stoomtrammaatschappij;
Serajoedal Stoomtrammaatschappij
Dat moet dé Ferry Albinus zijn. Zijn vader had een of andere pangkat bij de Spoorwegen en wij speelden vaak op de werkplaats van de spoorwegen in Pengapon, een dorado voor avontuurlijke jongetjes.
De naam “Hilda” zegt mij iets, maar ik meen dat Ferry toen ik bij hem aan huis kwam in Gang Kolmus, een stiefmoeder had en een (veel) oudere stiefzuster die daar ook woonde.
Pak Pierre
Graag zou ik van u in een privebericht het email adres van de heer Pierre de la Croix ontvangen. Hartelijk dank.
Shirley Overduijn
Shirley,
Mail uw verzoek naar webmaster Boeroeng, indisch4ever@gmail.com.
Pierre
L.S.; Ja,in Indonesië is al een statement bij de president gemaakt.Het wordt zeer aangemoedigd,om op 1 bepaalde dag vd week een batikbloes aan te trekken,om daarmee de liefde voor dat moois in stand te houden.Ach,als iets mooi is en niet overdadig,waarom het dan niet dragen.Ja,goed idee om batik en dergelijke te dragen op de TTF.Helemaal niet overdreven,.Heel gewoon en mooi.Goed idee meneer Burung Biru. Tabe: DP Tick
Nou Pak Tick…. dan wordt het tijd dat onze nieuwe koning ons (via het Indisch Platform) adjakt om één dag van de week, zeg de Maandag (die wordt dan voortaan “Blauwe Maandag” genoemd), in Volendammer kostuum rond te lopen, als teken van onze liefde voor het land waarin wij verzeild zijn geraakt, door omstandigheden.
Weg met de batik. Die mag nog alleen heimelijk thuis worden gedragen.
Pak Pierre
Pak Pierre mag ik het Kostuum verfraaien met het Broche van
de” Haagse vioolkist”.
De echte liefhebbers/////kenners kunnen dan ook met de
echte lopen. Geen bezwaar, dacht ik.
siBo
Ik heb een aantal batik slaapbroeken… Gelukkig mag dat van Pak Pierre. 😉
wat nou…. batik ?
Dit is toch heel nationalistisch:
LET OP!!! DIT TOPIC WORDT GESPONSORD
http://www.youtube.com/watch?v=zNoxETYjLjw
e.m.
Sluikreclame.
Pak Pierre
http://www.youtube.com/watch?v=n5nLU8TdFnE
Heeeh … S. Ponsor dat was ik (e.m.). Waarschijnlijk te danken aan een staat van op dat moment in een melige bui verkerend, als off topic reactie op de bijdrage van ons aller @mrs Nadia Leworthy-Hanssens, op 30 mei 2013 om 13:12 zei: Oh nee, ik zit ook niet goed te lezen, er staat helemaal niet bij dat ‘t bruidspaar ‘Schuller’ heet, ben afgeleid door de naam onderaan, bril opzetten! @
Haha … dat waren nog eens tijden, want ik ben daar natuurlijk wel op allervriendelijkste en uiterst sympatieke wijze door onze house(web)master op aangesproken. En terecht uit de aard der zaak.
Misschien weer enigszins off topic -nu onder eigen naam-maar in het kader van wie de jeugd heeft hèt de toekomst, ben ik op deze ‘fanpage’ een steeds grotere fan aan het worden van Roger. Come to think of it, ik was in de early sixties groot fan van the Englishman pur sang, die op avontuurlijke wijze de rol van Sir Ivanhoe op televisie vertolkte. Maar dit verder terzijde.
Terug naar Roger dus, ik houd wel van een Rebel With A Cause. Doet me o.a. aan de Bapaks Bo Keller, Huib Otto en Peter van den Brroek denken. Maar afgezien van Roger’s prijzenswaardige I’ve Got The Bullets attitude neem ik hem zijn tijdgeestige East of Eden-keuze voor Dinand Woesthoff maar niet kwalijk. Overigens de laatste, evenals de hoofdredactrice van Moesson afkomstig uit, wat bij Nieuwsuur zo romantisch heet ‘het vestingstadje’ Gorkum.
Gorinchem geduid hebbend, werpt zich de vraag op of Pak Jos Crawfurd in zijn EBOH-periode weleens tegen SVW atau Unitas heeft gespeeld, of tegen het iets verder af gelegen L-S ’55. Of, dat Pak Jos bij Emma nog onder meneer De Man heeft getraind …
Oeps, hoe kom ik nu weer on topic. Vroeg Tante Lien niet altijd als de camera weer op haar gericht was: “Ben ik beeldig?
Zo tijd om op te staan. Goed begin van de nieuwe week semoea allemaal!
Verstuurd vanaf mijn i-bed
e.m.
Tja …. en of wij interrrrlectuele lezertjes dat niet door hadden van die S. Ponsor.
Ik zou anders ook geen wervende teksten ten faveure van I4E hebben durven opschrijven voor mevrouw Coby Kuijpers née Kepiting.
Hopelijk weer een nieuw vrouwelijk diamantje toegevoegd aan het collier van de Gouden Buffel winnaar.
Pak Pierre
Laat mijn overgrootvader Willem Hendrik Otto I nou met zijn gezin naar Indie vertrokken zijn om een baan bij een stoomtrein of – tram mij. te aanvaarden. Zijn vrowu was Hillegonda Romeijn.
Hij was dus de opa van Hillegonda,(= tante Hilda). de moeder van Ferry Albinus volgens de info van mijn broertje. En hij zou het kunnen weten want wijlen zijn schoonmoeder (en tante) Ida Nagel was met de oudste broer Willem Hendrik III van tante Hilda getrouwd. Eerste huwelijk. Daaruit twee dochters Cory en Hille=Hildegonda jr.
Volgens mijn broer was hij zo rond 60 toen Ferry overleed.
Pak E.M.
Maáf ja, doeh… so kippig al die fen.
Als hij maar niet de weg van die bewuste rebel opgaat. Al, kan niet meer. Te kakeh.
Beste Huib,
Ik kom er niet helemaal uit. Jouw broertje (is dit Gijs?) is getrouwd met de dochter van Ida Nagel en Willem Hendrik III.
Wat is de verhouding tussen jouw schoonzusje (is dit Syl ?) enerzijds, en Corry en Hilie anderszijds.
adoeh / wat een tolol ben ik weer !!
ben enthousiast aan het zoeken gegaan, maar moet voortaaan toch eerst beter leren lezen.
Het zij u vergeven meneer Marcel. De vraagsteller zal blij zijn met uw gespeur en dat van anderen en ……. misschien heeft die journalist van het Bataviaasch Nieuwsblad zich wel een maandje vergist. Teveel païtjes achterover geslagen toen hij het bericht moest typen.
Overigens , die kepiting die daar in 1930 huwde met juffrouw Van der Linden kan best de vader zijn geworden van mijn schoolvriendjes Rolf en Oemie Kreefft (met dubbel “f” als ik mij niet vergis). Voor mij dan in ieder geval prettig, die “vergissing” van u, die mij even terugbrengt naar toen froeherrr.
Pak Pierre
Jean Philippe Kreeft (1 f kennelijk) gehuwd met vd Linden heeft de birmaspoorweg niet overleefd.
Hij was geboren in Amsterdam.
De naam Kreefft ( dubbele f) was al in Indië voorkomend rond 1800.
http://www.gahetna.nl/collectie/archief/inventaris/gahetnascan/eadid/2.10.50.03/inventarisnr/437/afbeelding/NL-HaNA_2.10.50.03_437_0725s
http://www.gahetna.nl/collectie/index/nt00425/e701d99c-148f-102f-a8e2-0050569c51dd/view/NT00425_Japanseinterneringskaarten/sort_column/prs_achternaam/sort_type/asc/q/zoekterm/kreeft/q/comments/1
http://srs.ogs.nl/slachtoffer/84905/jean-philippe-kreeft/
Die kepiting met dubbel “f” die al rond 1800 in de archipel rondsprong mag dan worden gerekend tot de oude Indische adel.
Pak Pierre
Rolf Kreefft geboren 21 juli 1938 werd technisch tekenaar. Huwde en scheidde te Coevorden.
Zijn ouders waren Joseph Dirk Benjamin Kreefft en Charlotte Risa.
Joseph, werknemer Ned Ind. Spoorwegmy te Semarang, stierf te Osaka in een jappenkamp
http://www.gahetna.nl/collectie/index/nt00425/e701d2b2-148f-102f-a8e2-0050569c51dd/view/NT00425_Japanseinterneringskaarten/sort_column/prs_achternaam/sort_type/asc/q/zoekterm/kreefft/q/comments/1
http://www.gahetna.nl/collectie/archief/inventaris/gahetnascan/eadid/2.10.50.03/inventarisnr/437/afbeelding/NL-HaNA_2.10.50.03_437_0717s
Stamvader Kreefft was vermoedelijk Duits.
Zeer bedankt Boeroeng.
Rolf Kreefft. Kleine kindertjes worden groot. Het knaapje van toen belandde dus – of all places – in Coevorden, trouwde er en ging weer scheiden. Nu misschien opa van een hoop Drenthenaren.
In mijn herinnering een bruin mager vrolijk jochie met heldere ogen op een te klein fietsje, altijd door alles en iedereen begroet met “Eéééh Kepiting!”.
Tja …. je zou in het Indië van die tijd maar Kreefft heten. Dan vraag je er om. Die dubbele “f” van de Duitse stamvader hielp niet veel.
Gelukkig viel van “De la Croix” weinig te maken. Wel van “Pierre”. Piet Mierop, een ander vriendje uit de 5de klas van juffrouw Matulessy-Kolmus maakte er “Pak Tjèr” van, maar dat werd geen succes.
Pak Pierre
Pierre de la Croix, op 31 mei 2013 om 10:29 zei:
“Eéééh Kepiting!”.
————————————————————-
Adoeh zo wreed seh.
Als men de verzamelde werken van Vincent Mahieu( siapakah dia ?) las , kan je ook vele bijnamen van Indische jongens en meisjes vinden.
Terwijl ze vaak deftige en Christelijke namen hadden.
Mijn sobat uit Semarang vertelde over moeilijk uit te spreken namen ( vooral voor de inheemsen/javanen, hun tongen keseleo).
Meprau of toean Beton, Delahe( leha leha), Dunnebil .
Waar komen de Kolmus, Remeus , Albinus vandaan ?
Grappig is als je opa in Batavia Hauber heet.
@Pak Surya:
In het oude Indië van toen froeherrr had alles en iedereen een bijnaam.
Wreed? Soms wel, als die bijnaam iets van doen had met een schoonheidsfoutje of lichamelijk gebrek. Inderdaad, Vincent Mahieu alias Tjalie Robinson voerde in zijn boeken ook personen op met bijnamen, zoals Oom Djing, van “badjing”, vanwege zijn vooruit staande tanden die hij later door een ongeluk of val wel kwijtraakte (“wah …. rontok zijn tanden ….”).
Een jongetje dat er nogal ouwelijk uitzag werd “opa” genoemd en een andere schoolgenoot die Poengkie heette (waarschijnlijk ook al een bijnaam) ging door het leven als “Tjaplak”, vanwege een moedervlek op zijn wang of slaap die kennelijk leek op een paardenvlieg of teek. Dan was er ook nog si Tikoes, u raadt het al, met gezicht kaja muis.
Namen werden als het even kon verbasterd of vertaald, zoals Kreefft of die van de Ambonees Patiasina, die “Pantat Tjina” werd genoemd. Zelfs filmhelden ontkwamen niet aan naamsverbastering, de komieken But Abbott en Lou Costello noemden wij Boet Abot en Lau Entèng (abot = zwaar in het Javaans en èntèng “licht). Tenslotte mag ik in dit bloemlezingkje niet onvermeld laten wat wij van de mooie naam Hamar de la Bretonière maakten: Hamar di labrak monjet. Fantasie hadden we wel.
“Dunnebil” kwam waarschijnlijk van de Semarangse familienaam Van den Dungenbillen. De namen Remeus, Albinus en Kolmus waren ook bekend. Ferry Albinus was mijn beste vriendje voordat hij naar Holand ging, hij woonde in Gang Kolmus. Zijn vader werkte bij de werkplaats van de Spoorwegen op Pengapon, waar wij jeugdige badjingans naar hartenlust mochten spelen.
Pak Pierre
De oma van Jamai is een Remeeus
Ik denk dat deze Josephus Bernardus van den Dungen Bille en Perine Dideriche Cato de stamouders zijn van de familie
http://kranten.kb.nl/view/article/id/ddd%3A011059892%3Ampeg21%3Ap002%3Aa0008
—
Josephus was geboren in Rotterdam in 1824 als Bille.
Zijn moeder heette Bille, zijn vader was van den Dungen.
http://www.digitalestamboom.nl/detail.aspx?ID=233563&book=G§ion=7&pk=44476930&lang=nl-nl
Tja … van den Dungen Bille. Ik heb het niet gehoord destijds in Semarang, maar wat een mooie bijnaam zou die naam in vrije vertaling hebben opgeleverd.
Toch maar mooi, die gedigitaliseerde oude kranten. Nog even verder gekeken in de advertenties, die een helder beeld geven van wat toen in de kolonie in het economische verkeer tussen (gegoede) burgers gaande was.
Er werd ook een LIJFEIGENE aangeboden, jonge man van 21 jaar, geschikt voor huishoudelijk werk. Kom d’r nu maar eens om. Ik zou best een katjong voor de tuin kunnen gebruiken.
Pak Pierre
Beste Pak Pierre,
Per toeval kwam ik op deze site en las bovenstaand verhaaltje over mijn vader Rolf Kreefft. Ik ben de jongste dochter en woon in Coevorden. Wat bijzonder waardevol voor mij om iets over de jeugd van mijn vader te lezen. Hij is in 1995 overleden en door de scheiding ben ik weinig te weten gekomen over zijn verleden. Wat betekent ‘Kepiting’? En hoe goed kende u mijn familie? Hopelijk kunt u hier antwoord op geven.
M.v.g. Coby Kuijpers-Kreefft
Geachte mevrouw Coby Kuijpers-Kreefft,
Echo’s uit het verleden. Tja … waar een Indische site als Indisch4Ever al niet goed voor is.
Voor mij in ieder geval een aangename verrassing dat de dochter van een oud vriendje contact met mij opneemt.
Ik kan het gezicht van uw vader nog uittekenen, maar dan wel het gezicht van de jongen die hij was tussen 10 en 12 jaar.
Helaas kan ik u niet meer over hem vertellen dan wat ik al schreef in mijn reacties van 31 mei en 1 juni van dit jaar. Een altijd vrolijk tenger baasje op een te klein fietsje dat trouwhartig de wereld inkeek.
Wij werden op een gegeven moment klasgenoten. Na schooltijd speelden zich de meeste contacten af op straat. In wisselende samenstelling zwierven we, vliegerden, knikkerden, fietsten, fantaseerden, waren altijd wel in de weer met iets.
Ik kan mij niet herinneren ooit bij Rolff thuis te zijn geweest; ik weet zeker dat hij wel bij mij thuis kwam. Was hij ook welp bij de protestantse padverslinderij net als ik? Ik weet dat niet meer. Ik ben bang dat veel beelden uit die tijd door elkaar lopen.
De scheiding kwam na de lagere school. Ik ging naar de HBS en Rolf naar de MULO geloof ik. Het ging allemaal vanzelf. Stilzwijgend afscheid. Andere klasgenoten, andere vrienden, minder op straat, meer huiswerk. Ik werd een jaar later, in 1952, naar Holland gestuurd, ik weet niet eens of Rolf eerder was gegaan.
Ik kan u alleen nog maar blij maken met de gevraagde vertaling van “kepiting”, dat is “kreeft”, maar dan met één “f”. Ik schreef al eerder dat alles en iedereen in het oude Indië een bijnaam had, in het Maleis of Javaans vertaalbare Europese namen waren voor dat doel bijzonder geschikt.
Veel later, in militaire dienst, heb ik nog een sergeant eerste klasse Kreefft leren kennen. Voor alles en iedereen op de kazerne met een Indische achtergrond was hij ook vanzelfsprekend “Kepiting”. Op wacht of in de nachtdienst met Kepiting was voor iedereen – dus ook voor de witneuzen – een feest, want zijn vrouw kon overheerlijke loempia’s en pasteitjes maken. Ook Sgt 1 Kepiting is helaas niet meer.
Als u toch nog meer wilt weten over het leven van opgroeiende jongetjes in Semarang in het algemeen, dan moet u maar via de webmaster Boeroeng contact met mij opnemen. Bij deze machtig ik hem mijn mailadres en anders nomor telepon bekend te maken.
Tenslotte …. als u in algemene zin meer wilt weten over het rijke en rijk geschakeerde Indische leven, dan moet u dagelijks toch even op I4E kijken. Er is voor elk wat wils.
Pak Pierre
http://www.youtube.com/watch?v=noKL2hhnmNc
@Bapaks Eppeson en Pierre,
REBEL WITHOUT A CASE
Bedankt voor de Geuzennaam die ik voortaan als een onderscheiding zal zien. Temeer daar Ik deze mag delen met Pak Bo Keller.
Nooit weg in tijden van de Golden Buffalo’s en Koddige Boys.
Maar er is wel degelijk een case. Een gedegen case-study zou je wellicht ook tot die conclusie kunnen brengen.
Je weet tot wie je moet wenden mocht je met case en andere study’s geen raad weten. Wat ik overigens ernstig betwijfel.
Dus ik ben nog niet van plan mijn case te laten resten zolang de grote roerganger hiertoe het sein nog niet heeft gegeven.
Nou over tot de Kepitings van de dag van Pak Pierre. Op het Bandoengs Lyceum liep ook zo’n kepiting rond. Ik meen Rudy. Hoeveel effen zou ik niet weten. Maar dat zal wel niet verwonderlijk zijn voor zo’n oude Indische familie dat je ze overal aantreft. Denk zelfs dat hij bij me in de klas zat. Klassefoto 1952 in bezit van de voorganger.
In een iets oudere posting zag ik de naam Ferry Albinus staan en een wijze goeroe maakte mij er op attent dat dat een neef van me is. Hetgeen ik niet wist. Na enig getjoeliek bij mijn jongere broer kreeg ik de bevestiging dat Ferry Albinus een zoon van tante Hilda is(meisjesnaam Otto). Dus idd een neef.
Die tante heb ik maar één keer in mijn leven in Asd ontmoet in het restaurant van mijn broer en schoonzus. Ze overleed korte tijd later in het verzorgingshuis. Ze bleek al een tijdje een ernstige ziekte te hebben. Ben je in Semarang wel eens bij hem thuis geweest? Moet haast wel als je ook wist wat zijn vader deed.
Oh, oh Pak Boeroeng ‘maaf’ ya’ maar ik vrees dat tuan S. Ponsor weer moet komen opdraven. Maar eerst een tweede poging en brildragers ‘zet ‘m op!’
@eppeson marawasin, op 13 januari 2014 om 04:30 zei: /…/, ik houd wel van een Rebel With A Cause. /…/@
e.m.
Voorzichtig zijn met die uitspraak in het dorp Huizen NH aan een van de randmeren (Gooimeer?), want daar heet de helft van de inlandse bewoners “Rebel”.
Pak Pierre
Witte bruidskleding volgens Europese mode was heel normaal.
Menig militair droeg zijn gala-uniform op zijn huwelijksdag.
Het was nette passende kleding… en nu nog.
Maar ook op niet-hoogtijdagen droeg de Europese bevolking in 1930 toch meestal Europese kleding ?
@ Boeroeng: “Maar ook op niet-hoogtijdagen droeg de Europese bevolking in 1930 toch meestal Europese kleding?”
Ja, dat is waar, maar op hoogtijdagen zoals bij dit huwelijk toch wel super europees, de dames met topis die in Parijs niet zouden hebben misstaan.
Enfin, ik hoop dat iemand een aanknopingspunt in de couranten van die dagen vindt. Ook als het paar geen aparte (betaalde) huwelijks annonce zou hebben geplaatst, zou onder een rubriek “familieberichten” o.i.d. iets te vinden kunnen zijn.
Pak Pierre
Mijn punt is dat men extra netjes wilde zijn -en dat was het hoofddoel- en voor een Europeaan is dat extra nette Europese kleding. Heel normaal toch ?
Ik heb wat gekeken naar de datum van 14 april 1930 in de oude kranten en niks gevonden.
Maar zo intensief zocht ik niet.
Ik schreef: “De foto laat prachtig zien hoe “Europees” men zich toen voordeed, vooral op hoogtijdagen”.
Dus inderdaad “normaal”, niet abnormaal.
Tja ….. en al die Europeanen van daar hullen zich hier in batik outfit als ze feestelijk naar de TTF of andere koempoelan gaan.
Pak Pierre
hehehe….
leuk toh in batik naar TTF gaan ?
dat moeten mensen eigenlijk massaal doen…
ff een statement maken….
Wat voor statement en waarom?
Pak Pierre
Het statement zou kunnen zijn:
Hier zijn wij dan… Nederlanders van Indonesische afkomst .
We bestaan nog en we bestonden al erg lang.
In het Bataviaasch Nieuwsblad van dinsdag 30.05.1930 staat op pag. 14 dat J.Ph. Kreeft en G.M. vd Linden op 14.05.1930 te Semarang zijn getrouwd.
Wie weet . . . ik heb verder (nog) niet kunnen kijken.
cheers
Marcel
Boeroeng, op 30 mei 2013 om 08:52 zei:
“Het statement zou kunnen zijn: Hier zijn wij dan… Nederlanders van Indonesische afkomst .
We bestaan nog en we bestonden al erg lang”.
Ahso deska …… de behoefte om zich te onderscheiden.
Die Nederlanders van Indonesische afkomst in de kolonie Nederlands Indië hadden geen benen genoeg om zich als “Europeaan” te onderscheiden en hun toeroenans in het land van de Europeanen hullen zich in batik, dansen de poco-poco, koken rendang padang en gaan naar batikworkshops om vooral het accent te leggen op hun verwantschap met die eertijds verloochende inlanders.
En dan zijn er andere toeroenans die zijn doorgeëmigreerd naar Amerika en terugkomen als volleerd coyboy, met Stetson op de kepala en six shooter van de firma Colt los aan de heup.
HOE TOH DESE? Steken “we” nog steeds niet happy in ons vel en wie is nu de Ware Indo?
Misschien moet het Indisch Platform nog eens komen met een template.
Pak Pierre
Pierre schreef:
” en hun toeroenans in het land van de Europeanen hullen zich in batik, dansen de poco-poco, koken rendang padang en gaan naar batikworkshops om vooral het accent te leggen op hun verwantschap met die eertijds verloochende inlanders. ”
Prima toch?
Overigens kleedden indo’s en totoks zich te Indië ook in batik, kebaya, kookten rendang padang, en gingen naar batiktoko’s en ateliers.
Niet om de inlandse verwantschap te benadrukken, maar wel om die culturele verwantschap te beleven.
Ik heb een familie Schuller (+ Umlaut op de u!) in Maastricht gekend, hebben we ’t hier over dezelfde naam?
Oh nee, ik zit ook niet goed te lezen, er staat helemaal niet bij dat ’t bruidspaar ‘Schuller’ heet, ben afgeleid door de naam onderaan, bril opzetten!
http://www.youtube.com/watch?v=ZWDZeU8lA7k
In de oude rangen en standen maatschappij luisterde het dragen vd ‘juiste’ kleding heel nauw….
*** In Nederlands-Indië was kleding, net als in Europa een verlengstuk van de sociale klasse waarin men zich begaf. Daarnaast was het voor Europeanen vanaf 1920 vooral zaak om niet te ‘verindischen’. / Typisch Indonesische kleding zoals de sarong en de kebaya worden vóór 1920 ook door Nederlanders gedragen. Indonesische of Indo-Europese vrouwen kunnen zich zonder probleem voortbewegen in deze kleding, die overigens in die tijd werd vormgegeven met Europese patronen en ontwerpen. Buiten Java werden de sarong en kebaya door Indo-Europese vrouwen tot 1930 gedragen, maar dan alleen in en rondom het huis. Ondanks het praktische gemak van deze kleding in het tropische klimaat en de kenmerkende schoonheid en verfijning, komt door de Ethische politiek de focus volledig te liggen op de westerse cultuur. Elk zichtbaar verband met de Indonesische cultuur moest worden vermeden. Vanaf 1920 raakte de sarong dan ook volledig uit de gratie. De kleding van de vrouw was gericht op het leven in en rondom het huis en sociale gebeurtenissen die gerelateerd waren aan de sociale positie van de man. Kleding had namelijk de functie van sociale barometer. De vrouw van een man met een lage rang kon niet beter gekleed naar feesten gaan dan de vrouw van een hoger geplaatste. Gebeurde dit toch dan werd men daar zeker op aangesproken.
http://www.vijfeeuwenmigratie.nl/europese-vrouwen-en-indische-kleding
citaat: “Witte bruidskleding volgens Europese mode was heel normaal.” Zowel in Nederland als in Indië was het inderdaad toch heel normaal je naar gewoonte netjes te kleden? Bij mijn trouwen hadden we geen geld om voor mij pakean deftig te huren. Maar mijn officiersoutfit was netjes genoeg. Wel gedonder met pet, handschoenen en officiersstokje. Tegelijk met exerceren met mijn Zeeuws meisje.
Ongetwijfeld een huwelijksfoto van een stoere 1ste luitenant (of zijn het de rangonderscheidingstekens van een “Knots” op zijn hoge kraag?) in ceremonieel tenue (behoorlijk panas!) en zijn bruid met bruidsmeisjes en mogelijk naaste familie of getuigen. De foto laat prachtig zien hoe “Europees” men zich toen voordeed, vooral op hoogtijdagen.
Als de foto waarschijnlijk in Semarang of omgeving is genomen, dan zou er misschien in het Semarangse dagblad “De Locomotief” op of rond de datum 14 april 1930 onder familieberichten o.i.d. iets te vinden zijn over dat huwelijk, c.q. de namen van bruid en bruidegom en mogelijk ook de militaire rang van laatstgenoemde.
Dus loont het om te zoeken in de digitale Locomotieven van die tijd.
Pak Pierre