Opinie: ‘De Indiase troepen die in Indonesië dienden verdienen snel erkenning’

Reza Kartozen Wong in Het Parool:
veertig jaar geleden schreef mijn grootvader een lezersbrief aan De Telegraaf. Daarin hekelde hij het gebrek aan erkenning voor Indiase militairen en de andere, respectvolle behandeling die witte geallieerde militairen wel ten deel viel. Die brief werd niet geplaatst. Maar als we geïnteresseerd zijn in een vollediger en eerlijker beeld van de Tweede Wereldoorlog en de nasleep daarvan, dan moeten we mijn grootvaders kritiek serieus nemen en deze Indiase helden erkennen – juist nu, nu er nog enkele in leven zijn.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

21 reacties op Opinie: ‘De Indiase troepen die in Indonesië dienden verdienen snel erkenning’

  1. waluparmo zegt:

    Volgens mijn oom die de schermutsingen in Surabaya had megemaakt.Zijn de Indiase soldaten van het Engelse Leger schijtzakken.Anders dan de Gurkha’ s di mongolen zijn en ook vaak vrouwen verkrachten.

    • R.L. Mertens zegt:

      @Waluparmo; ‘schijtzakken etc.’- Zij hadden sympathie voor de Republiek en de Indonesiër ! En weigerden hun leven te geven/evenals de Britten voor een Nederlandse koloniale/her-bezetting oorlog! En juist toen na een wereld oorlog! Enkelen/ook Gurkha’s zijn zelf overgelopen. Bij mijn bezoek aan India heb ik enkelen gesproken over wat in Indië is gebeurd!

  2. P van Geldere zegt:

    De India troepen waren in Nederlands – Indië ,zo als het heet .Six en de Curca .
    De Six vonden wij alle heel lange mannen en ook heel lange baarden.
    1Januarie 1950 werd het Indonesië.
    Deze troepen waren er allang niet meer.

    • Bung Tolol zegt:

      De Six ? De Curca ? 1Januarie werd het Indonesie ?

      • Bung Tolol zegt:

        Pak Pierre yang ter hormat zou zeggen “” Ruwet dese !””

        • Pierre de la Croix zegt:

          Tja Bung Tolol,

          Wat Pak Pierre zou denken en zeggen weet ik natuurlijk niet. Bij mijn weten legt-ie in zijn schuttersputje te tidoeren in zalige onwetendheid van het rumoer dat zich boven het maaiveld afspeelt, vredig dromend van tempo doeloe, waar hij iedere middag op zijn platje na het mandiën zijn koele kwast kreeg aangereikt door de djongos en de nieuwe jonge baboe hem in haar mooiste kebaja, een geurige melati in heur haarwrong, zijn kolak pisang kwam brengen.

    • Pierre de la Croix zegt:

      De geschiedenis van de laatste jaren van Nederlands Indië in een notendop. Meer hoeven ze op de scholen toch niet te leren over die episode?

      Alleen moeten de kindertjes wel weten dat die lange baardige Six niet verwant zijn aan de bekende Amsterdamse patriciërsfamilie Six. Different cook.

      En ja, dat die Six het op spannende momenten wel eens mèntjrèt in hun broek deden kan ook komen door de jonge manga die hun door de extremisten werd gevoerd. Als ze aandrang voelden schreeuwden ze wel naar de extremisten “Hold your fire, kami musti bèrak”, maar die waren niet op de SMP geweest en verstonden alleen het 2de deel van de mededeling.

      Zo’n kort, fris en fruitig berichtje van meneer Van Geldere zet toch aan het denken en maakt mijn dag weer goed.

  3. vandenbroek@libero.it zegt:

    Britse, Brits-Indische en Nepalese militairen dienen snel erkenning te krijgen. Niet alleen Britse militairen zoals brigadier Malaby maar ook Militairen uit Brits-Indië (India en Pakistan) en de Gurkha’s uit Nepal, dat geen Britse kolonie was. Vooral de nog steeds onbekende Gurkha verdient erkenning, de enige militair en slachtoffer die sneuvelde bij de heldhaftige reddingsactie in de Werfstraatgevangenis, waarbij meer dan 3500 geïnterneerden werden bevrijd. Zonder de inzet van de 10 Gurkha’s en Jack Boer hadden de Indonesische nationalisten tijdens de tweede slag om Soerabaja deze door hen als gegijzelden betiteld, vermoord. Bij de Brits-Indische militairen gaat het wel om personen, die zich Vrijwillig aanmeldden, anders dan de Britten en Gurkha’s. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog werden zij naar Nederlands -Indië gestuurd om Orde en Rust te herstellen, Nederland was onmachtig dat te doen. Bij de schermutselingen tegen de Indonesische nationalisten sneuvelde een kleine duizend militairen. Om deze militairen als schijtzakken te betichten getuigt van kortzichtigheid en weinig respect voor de doden.

  4. Indisch4ever zegt:

    Zoals de auteur het formuleert schetst hij een verkeerd onderscheid Nederlanders en indo-europeanen. De meeste Nederlanders waren indo-europeaan. Zowat 70%
    Exacter is het de termen totok-europeanen en indo-europeanen te gebruiken, maar dat deed en doet niemand.
    Men ervaart dat niet als correct.

    • Bung Tolol zegt:

      Het woord Totok kent bijna geen Nederlander ,wel in Indonesie ! Een goede vriendin van mij ( donkergekleurd ) Indisch dus werd in Indonesia voor een totok ( nieuweling ) uitgemaakt maar zij sprak geen woord bahasa Indonesia ! Dus wel te begrijpen ,dat mensen daar haar als een totok zagen ! Ik zat op een gegeven moment in een taxi ,vroeg de bestuurster ,waar komt u vandaan ? ( In het Indonesisch ) Ik zei toen uit Nederland ,ze trapte toen meteen uit schrik op de rem ! UIT NEDERLAND !!! ja zei ik weer terug hoezo ? Nou zei ze weer “” Ik dacht dat u uit Jakarta komt vanwege uw accent ! Ach maakt mij geen moer uit voor Hollanders ben je een Indonesier en voor Indonesiers ? ook een Indonesier Vind ik dat erg ? Nee hoor ,er zijn Indo,s die op een Nederlander lijken en Indo,s die op een Indonesier lijken nou mooi toch ! Maar hoe voel ik mij ? Nou in de eerste plaats een NEDERLANDER !! Dat was ook mijn antwoord op een vraag van een Indonesier ,voelt u zich Indonesier of Nederlander ? Nou antwoord was kort maar krachtig NEDERLANDER ! Dus ik zal nooit Nederland afvallen ,trouwens Indonesia ook niet ! Kunnen sommige mensen wel een puntje aan zuigen ,want ze leven hier in Nederland maar schelden er ook lustig op los op dat zelfde Nederland ! Hoe ik die mensen noem ? Simpel Indo boesoek !

      • R.L. Mertens zegt:

        @BungTolol; ‘krachtig Nederlander! etc.- Dus een Nederlander, die op de toen
        ( en eventueel heden) gevoerde politiek reageert en kritiek heeft, zoals indertijd; Multatuli, du Perron ea. zijn geen ‘krachtige Nederlanders’? – Mijn kleinzoon vroeg mij eens; waarom wij Indischen niet achter de onderdrukte Indonesiërs zijn gaan staan? Zoals Poncke Prinsen! Jullie kozen nb. voor de de bezetters! Ik heb toen voor hem; ‘omkijken naar indië’ geschreven; ooit ook door hem op deze site geplaatst

        • Bung Tolol zegt:

          Ach ,ach ,ach , goed Nederlands lezen is ook een kunst hoor ! Ik schreef niet “” krachtig Nederlander “” Nee ik schreef nou het antwoord was kort maar krachtig ! Nederlander ! Dus ik schreef NIET krachtige Nederlander (!) Weet u wat het spreekwoord “” Kort maar krachtig betekent ?? Dat betekent “” direct en zonder veel omhaal “” Het heeft helemaal NIETS met krachtige Nederlanders te maken .en al helemaal niks met Multatuli,Du Perron en Poncke Princen (!) GOED LEZEN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

        • R.L. Mertens zegt:

          @BungTolol; ‘niet krachtige Nederlander etc.’- Dus een krachtige uitspraak van een Nederlander is geen uitspraak van een krachtige Nederlander? Van een slappe Nederlander; een slap janus?

        • R.L. Mertens zegt:

          @BungTolol; ‘goed Nederlands lezen etc.’- Maar als goed lezer; Nederlands wel te verstaan, ontweek je het onderwerp nl. het uiten/reageren op de Nederlandse politiek(!) van toen! Door die simpele Indo’s boesoek , zoals indertijd; du Perron, Dahler en nu ondergetekende! Over goed lezen gesproken!

      • vandenbroek@libero.it zegt:

        Vraag aan een Indo, ook schijnindo: “wat betekent totok keroh zonder tjebok” en ik geef Bung Tolol op een blaadje de meeste Indo’s dat zonder met hun ogen te kan knipperen en luid schaterend weten.

  5. vandenbroek@libero.it zegt:

    Nederlanders en Indo-Europeanen is geen slecht onderscheid. Van de Nederlanders waren weliswaar 70% Indo-Europeaan maar er waren ook indo-.Europeanen, die geen Nederlanders waren zoals Gelijkgestelden aan…… Dat waren Indo-Europeanen die door hun belanda-boesoek vader met kenmerken van een proleet om wat voor duistere en amorele redenen niet waren erkend.

    De Indische maatschappij maakte het nog ondoorzichtiger door in de Indische Staatsinrichting een onderscheid te maken tussen Europeanen, Inlanders en Chinezen en andere Oosterlingen. Er was in de Indische Staatsinrichting helemaal geen sprake van Nederlanders, dat werd op een andere en juridische manier geregeld.
    Nederlanders waren staatsburgers van Nederland. Inlanders waren maar onderdanen. Niet erkende Indo-Europeanen behoorden tot de categorie Inlanders. Deze Indo kon gelijkgesteld worden aan de Europeanen en dat bepaalde het Gouvernement. Op basis van welke criteria is mij nog steeds een raadsel. Japanners werden in het begin van de 20ste eeuw als GROEP gelijk gesteld aan…. aan Chinezen werd dit voorrecht onthouden. Willekeur en onrechtvaardigheid tierden willig. Zodoende ontstond een rangen- en standenmaatschappij gebaseerd op ook racistische vooroordelen.

    De Wanorde en chaos was voorgeprogrammeerd en nu zitten wij Indo’s en Nederlanders over de juridische chaos in Nederlands-indie te discussiëren. In Italie ben ik blij dat ik niet op een Nederlander lijk.

  6. vandenbroek@libero.it zegt:

    Even terug naar het topic, dat mag toch?
    Toen de Britse bezetting in Nederlands-Indie begon in oktober 1945 spraken de bewoners van Soerabaja over Gurkha’s als ze over Britse militairen hadden . Parmantig werden dan alle Britse eenheden van de 49th brigade genoemd maar ik kon geen Gurkha regiment ontdekken..Beetje vreemd, ik had toch geen last van cognitieve dissonantie.

    De aap kwam uit de mauw toen een Britse officier opmerkte dat de Belanda’s en indo’s veronderstelden dat alle Brits-Indische militairen Gurkha’s waren, ongeacht herkomst. Ze wisten niet dat Gurkha’s geen Brits-Indiers waren, wisten zij veel en ze wisten niet veel. Van sommigen had ik gezien de superieure opvoeding en hogere opleiding verwacht dat ze het verschil zouden weten.

    Als ik zo het verhaal van Reza Kartozen Wong lees, dan heeft hij alleen over Indiase soldaten, India bestaat pas sinds1947 toen Brits-Indie onderverdeeld werd in India, gedomineerd door Hindoestanen en Pakistan, West en Oost-Bengalen (later Bangladesh), gedomineerd door Moslims. Waarom hij alleen erkenning van Indiase soldaten vraagt daarbij Pakistaanse, Britse en Nepalese (Gurkha’s) militairen uitte sluiten, legt hij niet uit. Een beetje inconsequente redenering houdt hij erop na.

    Indiase soldaten? Hij bedoelt toch geen Brits-Indische militairen, lost in translation?

  7. Pierre de la Croix zegt:

    vandenbroek@libero.it zegt 3 december 2021 om 22:26: “Toen de Britse bezetting in Nederlands-Indie begon in oktober 1945 spraken de bewoners van Soerabaja over Gurkha’s als ze over Britse militairen hadden . Parmantig werden dan alle Britse eenheden van de 49th brigade (Ghurka’s?) genoemd maar ik kon geen Gurkha regiment ontdekken”.

    Het is in zo’n geval interessant te onderzoeken of a) inderdaad ALLE bewoners van Soerabaja dachten dat de door Groot Brittannië ingezonden Britse eenheden uit Ghurka’s waren samengesteld en b) HOE die gedachte bij allen of het merendeel van de Soerabajanen zou kunnen zijn opgekomen.

    In die tijd barstte het van de geruchten. De één had dit gezien, de ander had dat meegemaakt. Flarden van onsamenhangende informatie in een chaotische wereld vol angst en onzekerheid. Controle op waarheidsgehalte nauwelijks mogelijk.

    In Soerabaja zou volgend scenario denkbaar zijn. Soerabajanen angstig thuis of gevangen in de Werfstraatgevangenis of ergens ondergedoken. Eén of een paar vermetele Soerabajanen waagden zich op enig moment op straat en zagen ineens een legertruck, weapon carrier, tank of heel convooi met Britse vlag, bemand door militairen die zich identificeerden als “Ghurka”. Hun harten bonsden van vreugde. De bevrijders waren gekomen. Zij heten “Ghurka’s”! Zij verspreidden het blijde nieuws van huis tot huis en van daar ging het als lopend vuurtje door de hele stad. Britse troepen gezien. Ghurka’s! Dat elders Punjabi’s en nog andere soorten militairen waren geland deed niet meer ter zake.

    Waarom ik deze vragen stel? Het frappante is dat ik in Semarang, toen 8 jaar oud, al donders goed wist dat er in de stad soldaten waren gekomen met indrukwekkende tulbanden en baarden, die Sikhs werden genoemd. Wij jongetjes hingen rond hun wachtposten om sigaretten en chocola te bietsen en om zo maar in hun voertuig te zitten, liefst aan het stuur, want dat gaf status. Wij hadden ook andere militairen gezien van de Britse legermacht die er anders uitzagen dan de Sikhs, andere hoofddekels droegen en “Ghurka’s” werden genoemd. Zij waren minder zichtbaar in de stad, maar toch. Die verschillende benamingen leerden mijn vriendjes en ik van de grotere jongens en de volwassenen.

    Mijn hamvraag: Waren alle of een deel van “de bewoners van Soerabaja” grotere tolols dan de Semarangers of speelden andere factoren een rol die aan het verschil in perceptie tussen Soerabajanen en Semarangers ten grondslag lagen?

    Werk aan de winkel voor de ware wetenschappers.

  8. R.L. Mertens zegt:

    @Indisch4ever; ‘verkeerd onderscheid ec.’- In Indië zijn/waren de blanke Europeanen van Nederlandse afkomst(!); Nederlanders en de rest wat bruin/gekleurd uitzag ; Indo’s/Indischen,
    Inlanders etc.! Zij, de blanken hadden het altijd ook over; ‘wij Nederlanders!'( met vooral de handen ‘op z’n koloniaal’ in de zij gezet!). En natuurlijk waren er ook (licht) getinte Indo’s, die dat ook ‘plachten te doen’ om vooral geen Inlander te zijn. Alles wat westers was sloeg de klok, aldus DMG.Koch publicist; Een halve eeuw in Indië. Al vanaf de jr.’20 werden de scheidslijnen getrokken. In 1931 merkte een kritische journalist op, dat het aantal (blanke) Nederlanders dat in Indië woont maar niettemin slaagt zich volkomen buiten Indië te leven is; groot. Met aparte wijken, scholen, clubs etc; verboden voor honden en inlanders! Het begon zelfs al op de Europese (blanke) scholen; zoals een directeur van de Hollandsche Indische Kwekschool schreef; de Nederlandse jeugd zover mogelijk van het Indische(!) te houden. Ze mochten niet verindischen! – Op mijn Europese lagere school Soerabaja 1946 verdwenen plotseling alle tottok kinderen. Ze moesten naar hun ‘eigen school’! Uiteraard zijn er natuurlijk uitzonderingen; dat Hollandse kinderen toch op een gemengde school bleven.

  9. R.L. Mertens zegt:

    @ Indiase troepen; ‘verdienen snel erkenning etc.’- Terecht! – Uit het Scrapbook Java sept.1945-nov.1946; A Review of the activities of the 23rd Indian Division in Java; Dedicated to all ranks who have served in the Netherlands East Indies and to the memory of all who lost their lives there.
    What it cost in casualties;
    gesneuveld; 407 manschappen,
    gewonden : 808 ,,
    vermist(!) : 162 ,,
    Totaal : 1377 manschappen !
    Their task there was not an easy one, but as they always had done in the past, the men of the Fighting Cock Division worthily maintained the high standards and traditions of the Army.
    Batavia nov.1946
    – En dat voor een Nederlandse zaak, waarvoor zij nimmer een dankjewel hebben ontvangen.
    En… Indië uiteindelijk in een debacle eindigde!

    • vandenbroek@libero.it zegt:

      De meeste Britse militairen sneuvelden of raakten gewond in de eerste slag in Soerabaja (28-30 oktober 1945) waarbij de 49th Indian Brigade, onderdeel van de 23rd Indian Division, bijna weggevaagd werd, hun commandant brigadier Mallaby sneuvelde in de strijd. Dankzij het ingrijpen van Sukarno, die een soort wapenstilstand afsloot met de Britse militairen kon een vernietigende nederlaag en volledige terugtrekking van de Britse troepen uit Soerabaja verhinderen, zie het te weinig bekend artikel Han Bing Siong. “Sukarno-Hatta versus the pemuda in the first months after the Japanese surrender.
      bronvermelding https://www.yumpu.com/en/document/view/17163370/han-bing-siong-sukarno-hatta-versus-the-pemuda-in-the-first-

      Aan deze gebeurtenis wordt in de Nederlandse geschiedenis nauwelijks tot geen aandacht geschonken behalve de aanval op het Gubeng transport. Dhr Itzig Heine , een overlevende van dit transport waarbij zijn broer dodelijk gewond raakte heeft deze gebeurtenissen gedetailleerd beschreven, zie Archief van Tranen. Zelfs Itzig Heine bij het Gubeng transport op 28 oktober 1945 had het over Gurkha’s maar die landden pas op de avond van 9 november 1945 in Soerabaja (3/9th Gurkha Rifles
      bronvermelding https://pia-media.nl/projecten/documenten-gubeng-transport/

      ook d eGurkha’s hebben nooit een bedankje gekregen van de Nederlands-Indische autoriteiten of hier in Nederland. Ook dat is een afgang

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.