Uitbetaling van de achterstallige salarissen, de ‘backpay’, ontbreekt op de vermogensbalans. ,,Indonesië kan helemaal niet aansprakelijk worden gesteld. In de onderhandelingen staat nergens dat die schuldverplichting is overgedragen’’, zegt Molemans. ,,En er staat letterlijk dat Indonesië alleen schulden hoeft over te nemen waar de republiek belang bij heeft. Daarmee heeft Nederland een vrijbrief gegeven om de achterstallige salarissen niet te betalen. Dat is de hoogste trede van bedrog.’’ AD.nl
.
Zie archieftopics : ‘een backpayproces’ dl 1 en ‘een backpayproces ‘ dl 2
...................
Indisch4ever 
http://kritischekatjang.blogspot.nl/2017/12/het-backpaybedrog.html
Nou, daar kijk ik na 70 jaar wel van op!
Jarenlang krijg ik het argument tegengeworpen, dat Ned. Indie een zelfstandige juridische persoonlijkheid was met een eigen budget. En nu vertelt een advocaat, ene mr. van Ooyen dat de Geschiedenis anders uitwijst, Eureka!!!!
Mijn logische vragen zijn dan:
a) wat hebben die geschiedkundigen al die 70 jaar beweerd?
b) jarenlang zijn Back-pay processen gevoerd met naar ik meen hele kundige en goed betaalde advocaten. Met wat hebben die doorluchtige advocaten zich in hemelsnaam beziggehouden met andere dan niet voor de hand liggende vragen?
Ad a) is best begrijpelijk, want tot voor kort geloofde bijna iedereen en ook geschiedkundigen dat in Ned. indie na die oorlog alleen maar Excessen plaatsvonden en er sprake was van politionele acties.
Mijn voorstel is dat Advocaten zich bezighouden of gaan bezighouden met Geschiedenis i.c. dat befaamde onderzoek van die 3 instituten en Geschiedkundigen met de advocatuur. Die laatsten deden dat eigenlijk al want ze verdedigden toch onhoudbare posities, dat als Geschiedenis verticaal door de Nederlandse strot werd geduwd. ?
“vertelt een advocaat, ene mr. van Ooyen dat de Geschiedenis anders uitwijst, Eureka!!!!” Advocaten zijn net als andere mensen die zaken niet lezen als ze onwelgevallig zijn. Zoals de Memorie van toelichting en de Handelingen bij Art. 1 van de toenmalige grondwetswijziging. Twee maal, met tussentijdse verkiezingen. Of de uitspraken van het Amsterdamse Hof, nu zo’n 50 jaar (schatting) geleden. Met andere uitspraken die daar naar verwijzen. Of mijn vader die met invaliditeitsverlof in Nederland tot eind 1949 zijn salaris kreeg van het Departement Scheepvaart in Batavia. Vanaf januari 1950, zonder aankondiging, hetzelfde salaris van de Jawatan Pelajaran in Jakarta via de Komisaris Agung RIS. Dezelfde Komisaris die bij pensioeningang een keurige afrekening stuurde in vlekkeloos Nederlands. Het mooist vind ik de aanloop naar de financiële zelfstandigheid van Indië. Had u al kunnen lezen in de Indische literatuur. Voor uw gemak heb ik hier een kort stukje gekopieerd (en hier en daar iets ingekort):
Eind 1903 droeg minister van koloniën Idenburg gouverneur-generaal Rooseboom op ten behoeve van het vaststellen van de begroting voor 1905 de gehele ontwerp-begroting in Indië op te stellen. Rooseboom kon weliswaar op 1 juni 1904 dit ontwerp aan de minister toesturen maar achtte het niet raadzaam de proef te herhalen aangezien hij voor dit werk slechts één ambtenaar kon aanwijzen die bovendien meermalen aan die arbeid moest worden onttrokken ten behoeve van de afdoening van andere onderwerpen. De minister zette door en schreef op 15 december 1904 aan gouverneur-generaal Van Heutsz: ‘Op den duur kan mijns inziens de afhankelijke positie waarin Indië verkeert niet behouden blijven en zal het, met name op geldelijk gebied, zelfstandigheid moeten erlangen. Ik beschouw dus het volledig opmaken van de Begrooting daar te lande, mede als een middel tot voorbereiding van financieele zelfstandigheid van Indië.’ En op 19 januari 1906 schreef minister van koloniën Fock aan Van Heutsz over voorgenomen wijzigingen in de comptabiliteitswet met betrekking tot de rechtspersoonlijkheid en financiële zelfstandigheid van Indië, alsmede de vaststelling van de Indische begroting in Indië. Tegelijkertijd diende de Raad van Nederlandsch-Indië voor dit soort zaken te worden uitgebreid tot een ‘aangevulde’ raad waarin buitengewone leden zitting zouden nemen. In tegenstelling tot de vergaderingen van de Raad van Indië dienden de vergaderingen van de aangevulde raad echter openbaar te zijn. Staatsrechtelijk was toekenning van rechtspersoonlijkheid alleen mogelijk met gelijktijdige toekenning van zelfstandigheid; dat controle van een hogere macht beperkt zou moeten blijven tot het tegengaan van zodanige maatregelen, handelingen of verzuimen, welke de instandhouding van het geheel of van het rijksbelang zouden kunnen schaden. De vaststelling van de begroting zou dan ook moeten worden opgedragen aan de Indische regering, en aan de (Nederlandse) wetgever zou slechts het recht worden voorbehouden om die begroting in haar geheel goed of af te keuren. Wel zou moeten worden getracht dat de Staten-Generaal zich zou beperken tot een bespreking van de hoofdlijnen van de koloniale politiek.
De nieuwe opzet voor het vaststellen van de begroting en de ad hoc uitbreiding van de Raad van Indië met door de kroon benoemde Nederlandse leden, was afkomstig van De Louter. Kleintjes wenste echter uitbreiding van de raad met gekozen Europese leden alsmede Inlanders en Vreemde Oosterlingen die om praktische redenen voorlopig nog door de kroon benoemd zouden moeten worden. Idenburg stelde de naam ‘Koloniale Raad’ voor en was tevens van mening dat die raad betrokken zou moeten worden bij alle regelingen van wetgevende aard.
Vanaf eind 1910 nam minister van koloniën De Waal Malefijt de uitwerking van de financiële zelfstandigheidsontwerpen ter hand waarvan een intensieve briefwisseling met gouverneur-generaal Idenburg is overgeleverd. Op voorstel van de directeur Binnenlands Bestuur De Graaff, die een breder werkterrein dan de vaststelling van de begroting niet voor die raad zag weggelegd, hetgeen in de benaming moest worden vastgelegd, werd de naam van de voorgestelde raad gewijzigd in Financiëelen Raad. Na een groot aantal verwikkelingen, waarbij minister van koloniën Pleijte zelfs de wetsontwerpen van zijn voorganger De Waal Malefijt had ingetrokken, kwam een nieuw wetsontwerp in 1916 in een stroomversnelling. Naar aanleiding van een bezwaar van het kamerlid Fock tegen de weer teruggekeerde naam Koloniale Raad, als zijnde niet passend voor een in Indië zetelend orgaan, wijzigde minister Pleijte de benaming in Volksraad.
Bovenstaand heeft betrekking op de periode 1902 en iets verder. Backpay gaat over de oorlogsperiode 1942-1945. Advocaat Mr van Ooyen heeft het over die periode en wat daarna met Ned. Indie als Rechtspersoon gebeurde.
Van Mook is wel de belichaming wat er met Ned. indie gebeurde. Eerst werd hij handelingsonbekwaam gemaakt, daarna onder curatele gesteld en aan het eind TBR, dwz er kwam een HVK, Hoge vertegenwoordiger van de Koningin. Van ene zelfstandigheid van Ned.Indie was in de laatste jaren helemaal geen sprake meer.
En dat Ned. Indie financieel nog zelfstandig was in die period waag ik te betwijfelen. Door wie werden al die soldaten KNIL, KL en KM tijdens de “politionele acties” betaald? Iemand heeft toch wel de begrotingen van Ned. indie doorgelezen?
Nederland wilde die rekening bij de soevereiniteit- besprekingen doorschuiven naar de Rechtsopvolger. Dat wilde die zgn Rechtsopvolger niet, dus dat gebeurde niet. Dat van die Rechtsopvolging werd al in 1954 niet erkend (vonnis van der Have -Nasution)
Al met al kan dat argument van de zelfstandige Rechtspersoon geschiedkundig wel omvergetrokken worden. Hoe dat juridisch zit mogen juristen uitvechten.
Daarnaast was volgens G. Molemans er bij die besprekingen sprake van een Vermogensbalans. Daarin komen wel vermogens maar geen schulden zoals Back-pay verplichtingen in voor, balanstechnisch gezien , maar dat weet ik niet zeker, want ik was er niet bij.
Ook bij het Tractaat van Wassenaar 1966 werd wel over Vermogenstitels maar niet over schuldverplichtingen gesproken. Lijkt me ook logisch in dat verband.
Wat mij interesseert welke personen tussen 1945 en 1949 een aansprak op Back-Pay hebben gedaan? In Indie of hier in Nederland.
Als er geld te halen valt, staan Nederlanders toch in de eerste rij?
@…” wat daarna met Ned. Indie als Rechtspersoon gebeurde.”
Als we de time volgen …
Eerst gebruikt als wingewest dan parlementair bestuurt via een Volksraad, vervolgens kwijtgeraakt aan Japan en 3 jaar later informeel aan de RI en formeel in 1949.
*** In de negentiende eeuw werd Nederlands-Indië lange tijd gebruikt als een wingewest, waarvan de financiële baten ten goede kwamen aan de Nederlandse schatkist. De aanleg van de spoorwegen in Nederland werd met een belangrijk deel van die gelden betaald.
Liberalen wezen deze politiek af en stuurden aan op particulier ondernemerschap.
Begin twintigste eeuw werden de eerste voorzichtige stappen gezet naar medebestuur door de inlandse bevolking. Er kwam meer decentralisatie en in 1916 kwam er een Volksraad, een adviesorgaan van de Gouverneur-Generaal. Er werd nadien overigens nog enige tijd strijd gevoerd over de verdeling tussen het aantal Nederlanders en Indiërs in de Volksraad.
Het Indonesische nationalisme bloeide in de eerste helft van de twintigste eeuw op, soms in combinatie met communistische sympathieën.
Aan het Nederlandse bewind kwam op 9 maart 1942 een einde doordat Japan Nederlands-Indië bezette. Japan interneerde de Indische Nederlanders in kampen en dwong hen tot dwangarbeid (onder meer in Birma).
Vanuit Londen beloofde de Nederlandse regering in ballingschap op 7 december 1942 bij monde van koningin Wilhelmina dat er na de bevrijding een rijksconferentie zou komen waar zelfstandigheid van Nederlands-Indië binnen het koninkrijk besproken zou worden.
Op 15 augustus 1945 capituleerde Japan. Twee dagen later riep de nationalistische voorman ir. Ahmed Soekarno in Batavia de Republiek Indonesia uit.
Op het Paleis op de Dam in Amsterdam en in het paleis van de Gouverneur-Generaal in Batavia (Djakarta) werd op 27 december 1949 de Akte van Soevereiniteitsoverdracht getekend (in een Engelse, Nederlandse en Indonesische vertaling). In Amsterdam gebeurde dat door koningin Juliana en de Indonesische premier Mohamed Hatta. Ook alle Nederlandse ministers en vertegenwoordigers van Suriname en de Nederlandse Antillen ondertekenden dit document, evenals leden van de Indonesische onderhandelingsdelegatie. De Akte bevestigde de instelling van de Nederlands-Indonesische Unie
De Indonesische kwestie beheerste de eerste naoorlogse jaren volop de politiek en bleef ook na 1949 een belangrijk onderwerp op de politieke agenda. De kwestie-Nieuw-Guinea, die een direct gevolg was van de Indonesische vrijheidsstrijd, werd pas in 1962 opgelost. In 1950/1951 veroorzaakte die kwestie een kabinetscrisis.
In 1956 zegde Indonesië de Nederlands-Indonesische Unie op en daarna verslechterde de verhouding met Nederland snel. Nederlandse bedrijven werden in 1957 door Indonesië genationaliseerd en veel (Indische) Nederlanders keerden noodgedwongen, als zogenoemde spijtoptanten, terug naar Nederland. Pas na het oplossen van de kwestie-Nieuw-Guinea konden de verhoudingen zich normaliseren.
https://www.parlement.com/id/vhm0l02igvut/soevereiniteitsoverdracht_aan_indonesie
Typo “Als we de time volgen …= Als we de time-line volgen
De proklamasi vond niet plaats in Batavia, maar in Djakarta.
“De proklamasi vond niet plaats in Batavia, maar in Djakarta”
Er zijn dus twee fouten in deze “Proklamatie”.
Een Proklamatie kan alleen verkondigd worden als er al een gevestigd gouvernement is dat door andere Naties is geaccepteerd.
Het was dus eigenlijk een Declaratie net als de “Declaration of Independence of the USA” van Engeland.
Hetzelfde geld voor de verandering van de naam Batavia in Djakarta.
Als Soekarno/Hatta het schrijven betekent niet dat het zo is.
Ik heb altijd al het gevoel gehad dat die twee zomaar wat deden…
“dat die twee zomaar wat deden” Dat geloof ik niet hoor, dat was hun opvatting. En die zie ik hier op I4E vaak ook bij anderen. Mag van mij. Ik probeer altijd de datum 27 december 1949 als kantelpunt aan te houden, staatkundig correct. Zo ben ik in Soerabaja, Nederlandsch-Indië (met sch) geboren, maar ging op vakantie naar Indonesië. En mijn vader kreeg toen zijn salaris niet meer van Nederlandsch-Indië maar van de Republik Indonesia Serikat.
@PLemon; ‘en van uit Londen beloofde Nederland etc.’ – En de ondertekening, sept.1941 van het Atlantic Charter; elk volk heeft het zelfbeschikkingsrecht etc.? Alsof de Indonesiërs zaten te wachten op ‘zelfstandigheid binnen het koninkrijk etc.’ Waarom altijd halve waarheden ipv. de kern van het conflict daarna; nl. eis voor onafhankelijkheid, in de geschiedschrijving te verbergen/ontkennen? Hierdoor is ook de bloedige bersiap periode ontstaan!
@PLemon; ‘time line etc.’- Het Atlantic Charter; over time line gesproken…… Of is het liever HM djam karret rede…..zoals is vermeld in HM koningin Wilhelmina 7 december toespraak…..beloofde etc…..
“heeft betrekking op de periode 1902 en iets verder” U had toch problemen met die rechtspersoonlijkheid van Indië. Mijn verhaal was dus over de totstandkoming. Dat was wel nodig, Indië kon zonder rechtspersoonlijkheid het salaris van mijn vader niet betalen. Zelfs toen hij al in Nederland was.
Is het mogelijk met de nieuwe informatie van Griselda Molemans opnieuw naar de rechter te gaan om de backpayvonnissen van 60 jaar geleden te doen herzien?
Daar moet een jurist zich over buigen. De oude vonnissen herlezen, uitpluizen en een betoog opbouwen dat de nieuwe informatie niet is meegenomen door de toenmalige rechters .
Interessant is ook voor een Indonesische rechtbank backpay eisen van Indonesië.
Daarmee forceer je een Indonesische vonnis dat de staat Indonesië nooit de backpayschuld heeft overgenomen /
“voor een Indonesische rechtbank backpay eisen” Het eerste wat die rechter vraagt: heeft u voor uw achterstallig salaris al een geldvordering ingesteld bij uw toenmalige werkgever of diens rechtsopvolger? Wat was daarop het antwoord? Waarom wilt u nu nog die vordering indienen? De verjaringstermijn voor een geldvordering hier in Indonesië is al lang overschreden. (dat laatste is een gok hoor, ik ken in het Indonesische recht de verjaringstermijn voor geldvorderingen niet).
Nou, ik denk dat de rechter eerder zal zeggen: Wie is u? Wat komt u doen? Wat zegt u? Achterstallig salaris? Voor wie heeft u gewerkt dan? Voor wie zegt u? De Nederlandse overheid? En u wilt van ons geld? Weet u welke straf hier staat op het beledigen van de rechtbank? Overigens: dat inlandse personeel dat u destijds had, dat heeft geen achterstallig salaris? Nog wat: u is soldaat geweest? U heeft destijds inlanders mishandeld of gedood? Nee? U weet dat zeker? Als blijkt dat u dat wel heeft gedaan, kunt u hier en nu vervolgd worden! Bij welk legeronderdeel zat u? Wat zegt u? U trekt uw eis voor achterstallig salaris in?
Ha ha ha die Loekie komt altijd leuk uit de hoek .Ik denk dat als je,je achterstallig salaris bij de republik Indonesia probeert te halen je meteen wordt opgesloten in het gekkenhuis afdeling “” totaal gestoord “” Daar zijn ook opgesloten de Indonesische Napoleon ,de Indonesische Jezus ,de Indonesische Hitler enfin die afdeling.
Het is wel duidelijk dat dit ‘Loekie fenomeen’ niet Indisch is, het tegendraadse en ondermijnende in zijn replieken kunnen niet anders zijn dan voortkomende uit een misplaats gevoel dat hij Indo’s de les moet leren. Laat deze Kaaskop toch buiten spelen, dan leren de katjoengs hem wel dansen. Bah wat een zielig mannetje.
@Bah wat een zielig mannetje.@
— Dat mag u natuurlijk vinden; vrijheid van meningsuiting nietwaar. Maar de kwalificatie een ‘sterk tegenargument’ mag ze niet dragen.
Vanuit mijn optiek doet u zichzelf en uw medestanders daarmee echter onnodig tekort. U kunt namelijk de vele vraagtekens, die Loekie @zegt: 7 december 2017 om 18:09@ plaatst ook ten positieve aanwenden c.q. benutten. Namelijk, ‘wat u en uw medestanders ook doen, zorg er dan in elk geval voor -om voorzienbare teleurstellingen te vermijden- dat je tenminste beslagen ten ijs/es/eis komt’.
Daar zullen en kunnen de meeste pindakaasjes* toch geen bezwaar tegen hebben, lijkt mij ?
In het uiterste geval kunt u de in uw ogen irrelevante reacties natuurlijk gewoon negeren; ook dese . . .
*vrij naar de Daniël Arends’ zelfspot
Iemands zelfspot is voor zijn rekening.
Dat wil niet zeggen dat een ander persoon die zelfspot kan gebruiken voor spot over anderen dan zichzelf. Zo werkt zelfspot niet.
Ik wens geen pinda of pindakaasje genoemd worden. Dat ervaar ik als spot.
Loekie beschrijft op zijn eigen cynische wijze de mogelijke onwil van Indonesische rechters . Maar hij heeft al een negatief imago en dat kan doorwerken hoe iemand dit stukje tekst beoordeelt.
Wees dan minder negatief, dan komen je cynische grappen beter over…
Excuus hoor, ik wist niet dat Loekie wel @deze Kaaskop@ genoemd mocht worden . . .
Kaaskop is toch niet zwart? Ha,ha Of mag dat ook niet meer in NL? Is elke kleur verboden?
Wat about bruine, blauwe, rooie, albino, witte, melkfles, poepchinees? Ook niet meer?
Nou ja Loekies cynisch commentaar illustreert omgekeerd de meedogenloosheid van de Nederlandse bewindvoerder die zich dankbaar juridisch kan verschuilen om zo aan z’n verplichtingen te ontkomen. Het moet hen toch vooraf al duidelijk zijn dat die claims bij de republiek als niet ontvankelijk terzijde zouden worden geschoven.
@Pak Lemon : Dat heeft u heel mooi onder woorden gebracht geachte Pak Lemon ,Nederlands juridisch steekspel om zo hun verplichtingen op het bordje van de nieuwe staat te leggen,dat die nieuwe staat NIET zou/zal betalen ,wisten die toenmalige bewindvoerders allang ( Indonesie zal wel gek wezen) Loekie heeft dat op zijn /haar eigen manier naar voren gebracht.Maar zo,n proef proces ( Wel eerst die rechters en advocaten flink omkopen ,anders beland je zo in de bak ) kan natuurlijk de gewenste reactie opleveren n.l dat de Indonesische staat niet verantwoordelijk was/is voor die achterstallige betalingen.Dus klaag Indonesie maar aan maar doe het slim/pienter en met alle hormat.Laat die rechters maar weten ,dat het je alleen gaat om een verklaring van niet ontvankelijkheid .
“het beledigen van de rechtbank” “opgesloten in het gekkenhuis” “onwil van Indonesische rechters” “Indonesië zal wel gek wezen” Het is Indisch 4 ever van top tot teen. Wantrouwen en vooringenomenheid. En maar wachten.
Ach geachte hr Somers ,ik zou zo zeggen ,zet uw goede bril op ,neem een lekker koppie thee,haal uw Zeeuws meisje erbij ,en lees dan nog eens het commentaar van Loekie en mij en vraag dan ook aan Zeeuws meisje ,wat zij er van denkt . Dat Wantrouwen klopt wel een beetje maar ik ken het Indonesisch recht systeem ( Recht van de sterkste ) Maar vooringenomenheid ,Nee dus ,en wachten ? U bent 20 jaar ouder dan mijn persoon ,ik ben geen rechthebbende op enig geld ,dus ook totaal geen belang maar leef toch mee ,u heeft alleen kritiek en denk puur uit eigen perspectief ! Ik had eerst best wel respect voor u maar dan wordt helaas steeds minder .
Sorry, ik ben wel wat ouder, maar nog steeds geen rechthebbende. (behalve voor Het Gebaar). Mijn ouders waren rechthebbende voor achterstallig salaris, maar zij snapten al gauw dat recht hebben iets anders is dan recht krijgen. Wel heeft mijn vader compensatie ontvangen voor door Japans bombardement verloren gegane bezittingen aan boord van zijn schip. En compensatie van oorlogsschade aan huishoudelijke inboedel e.d. Gewoon formulieren invullen. Dat waren daarom tevreden mensen. Mijn schoonouders hadden in 1944 recht op herstel van hun kapotgeschoten huis. Moest je wel de nodige formulieren invullen voor informatie. Kwam keurig in orde. Mijn Zeeuws meisje had na 1953 recht op compensatie van verloren gegane bezittingen. Met een formulier invullen kon die vordering worden verzilverd. Wie van de rechthebbenden heeft ooit een vordering voor achterstallig salaris ingesteld op zijn toenmalige werkgever? De Nederlandse rechter zou nu in zo’n situatie precies hetzelfde besluiten als de Indonesische rechter. In beide systemen kennen we het begrip verjaring. Respect voor deze sinjo is overigens niet nodig hoor, zo belangrijk ben ik nou ook weer niet.
De Nederlandse Staat haalt ter verdediging van haar hachelijke positie de volgende Juridische Sleutelbegrippen/argumenten bij de Back-pay aan : ZELFSTANDIGE Rechtspersoonlijkheid Ned. Indie en Rechtsopvolger Indonesia
Bij de “Zelfstandige Rechtspersoon” is relevant dat het de Nederlandse Staat/Koninkrijk der Nederlanden
a) op 7 December 1941 de oorlog verklaarde aan Japan
b) op 2 September 1945 de wapenstilstand ondertekende
c) de Nederlandse Staat de onderhandelingen voerde met en uiteindelijk de souvereiniteit overdroeg aan Indonesia.
Ned. Indie als “Zelfstandige” Rechtspersoon speelde in die periode hoegenaamd geen rol van betekenis, zelfs de rol van GG, toch de hoogste gezagsdrager in Ned. Indie verdween.
Wat de Rechtsopvolger Indonesia betreft, neem ik het PRAKTISCHE voorbeeld van Nederlandse Staatsburgers/werknemers die
EN voor de oorlog bij het Indisch Gouvernement werkten,
EN in de oorlog in Japanse gevangenschap raakten,
EN na de oorlog weer in dienst van het Gouvernement kwamen
EN na de Soevereiniteitsoverdracht in dienst kwamen van de Staat Indonesia.
Cruciaal hierbij is tijdens de Soevereiniteitsoverdacht de overgang van deze werknemers van de Gouvernementswerkgever naar de Indonesiche werkgever. Ik neem aan dat deze werknemer een nieuwe arbeidsovereenkomst met de Indonesiche Staat of haar organen afsloot waarbij de Indonesische Staat pensioenpremies (toekomstige verplichting) aan een pensioenfonds in Nederland zou betalen.
De zgn Back-play verplichtingen zouden bij de arbeidsonderhandelingen toch ook ter discussie zijn gesteld? Wat was daarvan het resultaat?
Als alles volgens het RECHTSOPVOLGINGS-beginsel zou zijn gebeurt, dan had de Indonesische staat niet alle rechten, maar ook alle plichten AUTOMATISCH overgenomen .MAAR dat is niet zo. Indonesia heeft ten allen tijde haar verantwoordelijkheid dienaangaande afgewezen.
En wie blijft met de Zwarte Piet zitten?
Daarvoor kan één van ons toch meer vertellen?
@Daarvoor kan één van ons toch meer vertellen?@
Nah. Veel Indo’s zijn te veel blanda geworden. geloven alles wat Den Haag hun op de mauw spelt.
Leuk dat we het ook eens met elkaar eens kunnen zijn. Die punten a t/m c zijn helemaal correct. Het was een Koninkrijkaangelegenheid dat Indië (met het hele Koninkrijk) in oorlog was, en later werd losgemaakt van het Koninkrijk. Dat Koninkrijk was dan ook partij, niet Indië. Wel moest Indië zelf ook de staat van beleg/oorlog afkondigen (en kon dat ook) om diverse maatregelen, waar het verantwoordelijk voor was, te kunnen effectueren. Koningin Juliana tekende als vorst van het soevereine Koninkrijk de soevereiniteitsoverdracht! De grondwet werd veranderd om die overdracht mogelijk te maken. Die soevereiniteitsoverdracht is overigens wel voorgekookt door de Luitenant Gouverneur-Generaal Van Mook, samen met Sjahrir. Die hele periode was gericht op de overdracht van Indië, dan ga je niet meer een nieuwe GG benoemen. Voor Van Mook was het een tijdje een dubbelfunctie als Minister van Koloniën, door hem terecht getypeerd als monstrum. Maar wel met hele korte lijntjes tussen Canberra en Londen, later tussen Batavia en Den Haag. Indië bleef wel als rechtspersoon de salarissen uitbetalen. Uit de Indische begroting.
Die vier keer EN zijn ook helemaal correct. Er hoefde geen nieuwe arbeidsovereenkomst te worden getekend omdat de RIS de arbeidsovereenkomst ongewijzigd overnam, alleen met een naamswijziging. Met al in het Staatsblad van Indonesië(!) van 21 september 1948 o.a. dat ‘waar van “Nederlandsch-Indië” sprake is, wordt gelezen “Indonesië” ’. In een volgend staatsblad: wordt gelezen Republik Indonesia Serikat. In het verbintenissenrecht is dat voldoende. Bij besluit van de minister van Perhubungan, Tenaga dan Perdjaän van 28 januari 1950 werd verder het volgende bepaald:
1e Alle aangelegenheden behorende tot de werkkring van het voormalige Dept. van Scheepvaart (,,,) zullen behoren tot de werkkring van het Dep. Pel.;
2e Alle wettelijke en contractuele bevoegdheden van de voormalige Secretaris van Staat zullen (…) onder de bevelen en het oppertoezicht van genoemde Minister, worden uitgeoefend door Kepala Dep. Pel.
Ik had indertijd een arbeidsovereenkomst met de rechtspersoon ‘Gezondheidsorganisatie TNO’. Toen met een wijziging van de wet op het TNO alle TNO-organisaties werden ondergebracht in één ‘Nederlandse Organisatie voor TNO’ was een kennisgeving van de naamsverandering voldoende voor de aanpassing van mijn arbeidsovereenkomst. Mijn pensioenpremies werden door de rechtsopvolger naar hetzelfde pensioenfonds gestuurd. Ging geruisloos. De nieuwe organisatie had als rechtsopvolger gewoon, zonder enige discussie of onderhandelingen alle rechten en verplichtingen overgenomen, net als ik vanuit mijn persoon. Niets is afgewezen, dat kan niet eens binnen een rechtsverhouding. Als ze een keer enkele salarissen zouden hebben ingehouden, zou ik gewoon een vordering hebben kunnen instellen. Wel binnen de verjaringstermijn natuurlijk. Net als al die Indisch ambtenaren. Dat niemand dat heeft gedaan is niet mijn probleem. Daar maken nu velen gelukkig werk van, dat hoef ik dan niet te doen. En die Zwarte Piet? Niet geschoten, altijd mis. Misschien waren al die Indisch ambtenaren na de bezettingsjaren niet meer bekend met dat gezegde.
@Niet geschoten, altijd mis. Misschien waren al die Indisch ambtenaren na de bezettingsjaren niet meer bekend met dat gezegde.@
U heeft wel een lage dunk wat betreft de Indische ambtenaren. Mijn moeder was er een en als ze toen een wapen in haar hand zou hebben en tegenover de NIPS en de 3 Indonesiers zou hebben gestaan, die haar man hadden dood gemarteld, zij haar wapen op die schoften beslist leeg had geschoten.
“Het komt de minister voor, dat wel zeer in het bijzonder aandacht zal worden gevraagd voor de gevallen, waarbij ontslag is verzocht wegens wijzigingen in de rechtspositie, dienstvoorwaarden, dienstverhoudingen en levensomstandigheden, welke van dien aard zijn, dat voortzetting van het dienstverband niet kan worden verlangd”, aldus de Java-bode in augustus 1950, die het hier heeft over minister Götzen en het verschijnsel dat (vrije vertaling van mij) ambtenaren van Nederlandse nationaliteit het verdomden om voor de Indonesische overheid te gaan werken.
Ofwel: er waren er die voor de RIS wilden werken, er waren er die dat niet wilden.
Sylvana Simons?
Ach mr Somers ik was wel een beetje boos op u maar trekt u zich er maar niks van aan,ik meen er eigenlijk geen moer van heb nog steeds respect voor u,ik denk dat het een generatiekloof is u bent nu 87 ,ik 68,…U bent een beetje conservatief zoals veel mensen op deze site en zoals veel Indo,s ,ik ben een voormalig lid van de Communistische partij Nederland en ook lid geweest van de SP ,uiteraard ben ik een links persoon maar dat wil niet zeggen dat ik geen respect mag hebben voor personen zoals u, nee hoor ik respecteer nu nog steeds .Ik wens u en uw Zeeuws meisje nog vele jaren in goede gezondheid toe !!!
En ik was actief in een vakbond, secretaris van de Centrale OndernemingsRaad van TNO. Heel veel compromissen, maar altijd een besluit met meerderheid. In de wandelgangen vroeg iemand me eens wanneer ik met een rode vlag ging lopen. Niet dus, ik blijf mezelf. Temidden van vele anderen, die er ook anders over dachten. Maar met één doel: er samen uitkomen.
Intern neemt een OR besluiten, maar in het overleg met bestuurder heeft een OR toch niks te (mede)besluiten? Dat is toch voorbehouden aan bestuurder? Een OR mag in het overleg adviseren, voorstellen, instemmen, maar niet besluiten.
@maar niet besluiten@”
— Da’s correct.
Het instemmingsrecht heeft veelal betrekking op het wijzigen/aanpassen van cao-gerelateerde regelingen, óp voorstel van directie/bestuurder.
De OR kan besluiten géén instemming te verlenen. De praktijk (e.g .jurisprudentie***) leert dat zulk een OR-besluit niet achteloos van tafel kan worden geveegd.
***””Het hof verbiedt N. het dienstenpakket 2005 vast te stellen dan wel op enige wijze uitvoering aan te geven vanaf 6 weken na (datum van) het arrest zolang zij daartoe niet hetzij de instemming van de OR het zij vervangende instemming van de kantonrechter hebben verkregen.””
Het gaat niet over besluiten alleen. Daar is het directe overleg tussen bestuur en vakbonden voor. Het gaat om overleg over van alles en nog wat in een onderneming. De neuzen gelijk richten. Ik kan me nog de discussie over nieuwe arbeidsvoorwaarden herinneren. Heel deftig in Noordwijk in Grand Hotel Huis Ter Duin. We waren er in een halve dag uit, concept voorwaarden ingetrokken, gezamenlijke commissie ingesteld voor een nieuw voorstel. En dat al na discussie over de preambule. Eén gewraakte zin slechts. Over de verhouding werkgever-werknemer. Op ons commentaar kregen we als antwoord dat de Raad van Bestuur dat eigenlijk ook bedoelde. Onze reactie: schrijf dat dan op. Deze vergadering stond op het hoofdkantoor te boek als het echec van Noordwijk. En ook de vergadering bij mij thuis met de bazen van de Samenwerkende Bonden Overheidspersoneel, waarbij de breuk tussen die bonden en het bestuur kon worden hersteld. Domweg door een paar woorden te veranderen. Dat had ik natuurlijk nooit mogen doen, werd dus op het matje geroepen. Maar met veel interesse voor het resultaat dat ook werd doorgevoerd. Dank zij de koffie van Zeeuws meisje.
Overleg over arbeidsvoorwaarden werd gevoerd met de ondernemingsraad??
@Overleg over arbeidsvoorwaarden werd gevoerd met de ondernemingsraad??@
https://www.volkskrant.nl/economie/jumbo-passeert-vakbonden-in-cao-onderhandeling-kan-dat-zomaar~a4490435/
Jawel, maar in de jaren 70 van de vorige eeuw, en dat is de periode waarover, naar ik vermoed, het hier over gaat had de OR geen rol m.b.t. de primaire arbeidsvoorwaarden.
“had de OR geen rol m.b.t. de primaire arbeidsvoorwaarden.” Bij TNO indertijd wel. Het was de Centrale PersoneelsRaad (bestond al vóór de COR) die de centrale werknemersrol vervulde, terzijde gestaan, en in aanwezigheid door/van de Samenwerkende Bonden van Overheidspersoneel. Dat zogenaamde Formeel Overleg werd ontworpen op een avond met koffie enz. bij mij thuis, na een luidruchtige breuk tussen die bonden en de Raad van Bestuur. Knap gevonden al die interpretaties voor ‘formeel’!
Geachte heer Somers ,ik weet nog goed dat Pak Crawfurd een klaagzang hield over wat hem overkomen was als klein kind tijdens de Bersiap,dat was niet misselijk .zijn eigen broer werd getjintjant voor zijn ogen .Uw reactie was weer helemaal uit uw eigen standpunt,afstandelijk en geen begrip voor Pak Crawfurd , Pak Crawfurd werd razend op u en vroeg u hem niet te betuttelen ,kom nou hr Somers ,probeer u ,u eens in een ander te verplaatsen ,dat mis ik in u ,u beziet alles vanuit uw eigen standpunt ,geen of weinig begrip voor een ander.
@Bert zegt: 8 december 2017 om 17:46 /…/ dat mis ik in u ,u beziet alles vanuit uw eigen standpunt ,geen of weinig begrip voor een ander.@
— Dag Pak Bert, vooropgesteld dat meneer Somers natuurlijk heel goed voor zichzelf kan opkomen. En waar ik dan de pretentie vandaan haal . . .
— U geeft zelf al aan, dat u nog niet zo lang meedraait en -doet op o.a. .indisch4ever. Het wordt moi-même toegestaan om sinds februari 2012 op I4E te mogen reageren. Toen hadden de door u genoemde heren ook al gedachtenuitwisselingen. Natuurlijk beschikt meneer Somers over empathie. Heb geen twijfel. Diens stelling is evenwel, daar koop je niets voor.
U en ik weten, zelfs als niet-juristen, dat bijvoorbeeld ‘gewoonte’ geen recht geeft, tenzij ‘de wet’ er naar verwijst. Juist dat laatste, ‘de wet’ atau anderszins rijks-, provincie- en of gemeenteregelgeving bieden handvatten om zowel je recht te halen, als aangedaan onrecht teniet te doen. Dat kan overigens ook op a-democratische wijze, maar dit verder terzijde.
Het enige wat meneer Somers doet, is wijzen op regelgeving, procedures en processen die je daarbij ten dienste kunnen staan. Empathie is hierbij niet aan de orde.
Je kunt bijvoorbeeld ten eeuwige dage blijven blèren: “POLITICI ZIJN ALLEMAAL ZAKKENVULLERS!!!” Of je het er nu al dan niet mee eens bent, is niet aan de orde, want je schiet er helemaal niets mee op.
Meneer Somers duidt dan juist de weg hoe of dat je wel ‘invloed’ kunt uitoefenen op de politiek, daar heb je in elk geval meer aan. Of je er vervolgens wel of niet wat mee doet, blijft een geheel eigen keuze.
Maar je moet wel wát doen ! Neem nu het voorbeeld van heldin mevrouw Liszy. Zij heeft haar ‘onrechtgevoelen’ daadwerkelijk omgezet in ‘actie’ ondernemen; het volgen van bestaande regelgeving, gangbare procedures en processen.
Daar heeft óók meneer Somers respect en sympathie voor . . .
“”Pijn is een feit, lijden een keuze !””
‘Griselda Molemans; backpay ontbreekt op de vermogensbalans. Indonesië heeft alleen schulden over te nemen waar de Republiek belang bij heeft’ – Waarom dan niet NU tot de rechter te wenden? Aan de hand van TFIndisch Rechtsherstel/Molemans een kongsi vormen , advocaat mevr.Zegveld inschakelen, na begroting; inleg geld bepalen/beheren, procederen!!!
Nodig IP en al die groeperingen van voor heen tot bijval/ aansluiting!
Dan al het gedoe met het opzenden van handtekeningen, formulieren etc.
Al in 1946 hoorde als jochie van 10 over Pa’s achterstallig salaris; dromen. Nu is het 71 jaar later!
Dan is mijn T shirt met opschrift; stop het negeren, excuses etc. gekocht en gedragen tijdens de wandeling door Den Haag olv.Hr.Bussemaker enkele jaren geleden, ten minste….tot nut!
Nog maar voor kort, want anders is het….. 100 jaar ‘geleden’!!!
Nu komt Mevr. G Molemans weer met een onthulling of dien ik te zeggen dat er informatie, i.c. bestaande informatie boven water komt, dat in het verleden over het hoofd is gezien/buiten beschouwing gelaten?
Maar dat had Vadertje Staat der Nederlanden toch ook kunnen zeggen? De Minister althans zijn langzittenden ambtenaren wisten dat of dienden dat toch te weten? Ik wil niet over kwadertrouw spreken, maar is de Nederlandse Staat wel TE GOEDER TROUW.
Althans onze Staat blinkt daar niet in uit als het over Indie gaat? Jarenlang beweerde deze Staat dat er sprake was van Excessen en sinds twee jaar spreekt iedereen over excessief en structureel geweld in Indie. De Staat der Nederlanden wist dat natuurlijk al lang maar wilde dat niet toegeven. Daarvoor moest wel een Nederlandse Rechter aan te pas komen.
Om te weten hoe TROUW de Nederlandse Staat was tegenover haar burgers in Indie, dient deze vraag aan een onafhankelijke en internationale instantie gesteld te worden. Om niet als onbenul uitgemaakt te worden kan ik dat in een civielrechtelijke procedure toch moeilijk aan de Nederlandse Staat vragen.
Dus wat let belanghebbenden om deze vraag aan een internationaal Gerechtshof te stellen. Ik wil bij die actie best financieel aan bijdragen.
Zijn we het eeuwige Zelfstandige-Rechtspersoon en Rechtsopvolger-komedie eindelijk kwijt.
Goed gezegd Italiaanse /Indo (?) “” Zijn we het eeuwige Zelfstandige-Rechtspersoon en RechtsopvolgerKOMEDIE eindelijk kwijt.want een KOMEDIE is het ook ,een zelfstandig Indie maak dat je moers wijs !
wbt https://indisch4ever.nu/2017/12/08/is-de-backpayschuld-nooit-gedumpt-bij-indonesie/
Het bestaan van dit document is een onthulling
Dit compromis met deze formulering in deze commissie is een onthulling.
Zover ik weet is dit nooit eerder bekend geworden.
De vraag is… hebben de beide regeringen dit compromis geaccepteerd?
En hoe kun je dit bewijzen?
Is het duidelijk opgenomen in de papieren van het verdrag van 27 december 1949 ?
En nog veel meer vragen kunnen volgen.
“Zijn we het eeuwige Zelfstandige-Rechtspersoon en Rechtsopvolger-komedie eindelijk kwijt.” Met wat voor orgaan heeft mijn vader dan zijn arbeidsovereenkomst gesloten? Wat voor orgaan heeft altijd zijn salaris betaald? Hoe heeft de RIS geruisloos die salarisbetalingen overgenomen? De pensioenpremies ook netjes naar Nederland overgemaakt! En bij pensionering netjes afgerekend, met nog een nabetaling van ƒ59,11 Ind.Crt.? Keurige rechtsverhoudingen tussen een natuurlijk persoon en een rechtspersoon. Precies zoals het hoort. U heeft vroeger toch ook uw arbeidsovereenkomst afgesloten met een rechtspersoon? Als u getrouwd was, was dat overigens niet met een rechtspersoon.
“Wie is de werkgever?
De persoon van de werkgever kan verschillen:
Een natuurlijk persoon, zoals de eigenaar van een eenmanszaak, een beroepsbeoefenaar, een maat van een maatschap of vennoot van een vennootschap.
Een rechtspersoon, zoals een NV, BV, stichting, vereniging, coöperatie etc.
Meerdere natuurlijke en of rechtspersonen. Zoals de maten van een maatschap, vennoten van een (commanditaire) vennootschap, meerdere niet onderling gebonden werkgevers (natuurlijke en/of rechtspersonen) of verschillende groepsmaatschappijen (natuurlijke en/of rechtspersoon).”
Een natuurlijk persoon kan als dat zo uitkomt overgaan in een rechtspersoon: Inschrijven bij de Kamer van Koophandel, leges betalen, elk jaar jaarverslag indienen. Ik kan bijvoorbeeld als natuurlijk persoon gewoon de huishoudelijke hulp betalen. Maar als ik kantoor aan huis houd, is het meestal handig rechtspersoon te worden. Ik kan het loon van die huishoudelijk hulp dan naar rato in mindering brengen bij de belastingaangifte. Maar ook de rekeningen van de timmerman, loodgieter e.d. Terugbetaling BTW. Onze watersportvereniging, en ook de bijenvereniging, was zo ook rechtspersoon. Daarbij komt de verantwoordelijkheid ook bij het bestuur. Nodig om met de gemeente te overleggen over de huur van de grond. Met de timmerman/loodgieter e.d. contracten af te sluiten. Deze dienstverleners kunnen dan bij de Kamer van Koophandel mijn solvabiliteit nagaan. Mijn oudste dochter is als publicist ook rechtspersoon. En een kleindochter in België samen met haar partner ook: filmproducent. Maar ook onze Vereniging van Eigenaren. Die bestaat bij wet, zijn wij verplicht lid van, doet administratie, geld innen, contracten sluiten en betalen. In het recht gaat het om relaties tussen personen: natuurlijke personen en rechtspersonen. Heel eenvoudig. In de zaak tussen de KPM en de RMS kon de aanklagende RMS volgens de KPM geen rechtspersoon zijn. Wel dus. In mijn TNO-onderzoek naar lijkenvet: De wet op de lijkbezorging maakt onderscheid tussen een overleden persoon en een doodgeboren kind. De ouders van dat kind (geen persoon!) vinden dat uiteraard triest, er wordt naar een oplossing gezocht, maar schijnt geen prioriteit te hebben bij de wetgever.
@Om te weten hoe TROUW de Nederlandse Staat was tegenover haar burgers in Indie, dient deze vraag aan een onafhankelijke en internationale instantie gesteld te worden. @
Sorry, maar dat is toch zeker onder de Indo’s van de oudere generatie algemeen bekend. Of zijn daar gradaties van trouw?
@Of zijn daar gradaties van trouw?@
– Ja. In het voorbeeld moet dan eerst @haar burgers in Indië@ verder worden gedefinieerd.
Niet alleen haar burgers in Indie. De Nederlandse staat verdient ook een beoordeling jegens haar trouw aan de landgenoten in Indie. It is a two way system.
1) Natuurlijke Personen zijn mensen van vlees en bloed, zoals U en ik, met een identiteit (naam en voornamen), afstamming (al dan niet bekend of puur juridisch: bij Indo-Europeanen in Ned. Indie was de erkenning van essentieel belang), geboorteplaats en –datum, geslacht (m/v/ onzijdig) en nationaliteit ( denk u bvb aan Staatsblad-Nederlanders . Bij Indo’s is tevens van belang het % Nederlands of Indonesisch bloed. Nazi’s en Japanse Fascisten hebben dat overduidelijk gedefinieerd.
Om die juridische erkenning te verwerven werd in Ned. Indie en wordt in Nederland een geboorteakte opgemaakt in een gemeentelijk register.
2) Rechtspersonen: dat is een juridische constructie waardoor een abstracte entiteit of organisatie op kan treden als een volwaardig en handelingsbekwaam persoon in het rechtsverkeer behept met rechten en plichten zoals een natuurlijk persoon dat kan doen. Dat wil zeggen, een rechtspersoon kan bezittingen en schulden hebben, contracten sluiten, rechtszaken aanspannen of aangeklaagd worden.
2a) Privaatrechtelijke rechtspersonen: een groep personen kunnen voor particulier gebruik zich als rechtspersonen beschouwen. Dit zijn bijvoorbeeld NV’s (naamloze vennootschappen), BV’s (Besloten Vennootschap) met beperkte aansprakelijkheid, stichtingen en verenigingen.(opvallend: alle omschrijvingen worden met kleine letter en zonder puntjes omschreven: bv, nv, vof, cv,)
2b) Publieksrechtelijke rechtspersoon: om overheidstaken te kunnen uitvoeren krijgen organisaties zoals de Staat en provincies en gemeenten,het recht om wettelijke regelingen toe te passen of is er een besluit rechtspersoonlijkheid toegekend.
Wat was Ned. indie eigenlijk na 8 December 1941 tot aan 27 December 1949? That’s the question !
En what voor een juridisch begrip is de Zelfstandige Rechtspersoon. Vroeger toen mijn zoon klein was , zei ik “hij is zelfstandig” Nu hij groot is, “is hij ook zelfstandig”. Maar dat is mijn zoon en niet Nederlands Indie
De Nederlandse Staat heeft in de Backpay-kwestie altijd als verweer genoemd dat Ned. indie weliswaar een Rechtspersoon is zoals bovenstaande ook aangegeven (zijn tenslotte beginselen van Nederlands Recht) maar niemand van de klagers i.c. de advocaten hebben aangetoond aangetoond of willen aantonen dat er over de Zelfstandigheid van deze rechtspersoon tijdens een rechtszaak te discussiëren valt. Advocaten zijn geen Geschiedkundigen m.u.v. de dames Zegveld en van Ooyen.
Dat niet alleen, de Nederlandse Staat duidde Indonesia aan als opvolger in Rechte maar dat is niet de hele waarheid (daar gaat de GOEDERTROUW over en die is ook meetbaar, kwestie van Indisch gevoel).
Ned. Indie was geen internationaal Rechtssubject of persoon , niet volgens de Geschiedenis en ook niet volgens de internationaal heersende opvattingen.
Nederland heeft nooit verklaard hoe die Rechtsopvolging in elkaar zat, althans dat hebben de klagers ook nooit ter discussie gesteld. Anders had de Staat dienen uit te leggen hoe de verplichtingen van een Nederlands Rechtspersoon zoals Ned. Indie overgaat op Indonesia als Internationaal Rechtspersoon. Dat werd ook nooit ter discussie gesteld. Dat gaat niet zo automatisch als de Staat veronderstelde , dat wijst niet alleen de Geschiedenis uit maar ook Internationale Verdragen ( gecodificeerd in de conventie van Wenen 1969). De Nederlandse Staat weet dat ook.
Dan is het wel een gemakkelijke weg om de aandacht af te leiden en de rekening bij Indonesia te dumpen, kwestie van tijdrekken, zodat het probleem vanzelf uitsterft , zie peildatum van 15 Augustus 2015.
Wat dat betreft heeft Nederland de Stamboel-komedie goed geregisseerd.
@”Nederland heeft nooit verklaard hoe die Rechtsopvolging in elkaar zat….”
Maar in de Unie gedachte er vooraf wel werk aan verricht….
*** De staatscommissie i Beel II werd op 29 september 1947 ingesteld bij koninklijk besluit i door het kabinet-Beel I i. De commissie moest adviseren hoe de herziening van de structuur van het Koninkrijk in de Grondwet i het beste kon worden geregeld. Het ging daarbij om de soevereinitsoverdacht aan Indonesië en opneming van dat land in een Unie met Nederland en om wijzigingen in de positie van Suriname en de Nederlandse Antillen.
De staatscommissie, die op 18 maart 1948 haar eindverslag uitbracht, beveelde aan om een hoofdstuk in de Grondwet op te nemen met bepalingen over de nieuwe staatsstructuur. Daarnaast zou de uiteindelijk tot stand te komen staatsstructuur door tweederde meerderheid van beide Kamers i kunnen worden aangenomen, ook als het in strijd was met de Grondwet. Het mocht echter niet in strijd zijn met de bepalingen uit het nieuwe hoofdstuk.
In een jaar tijd werd het voorstel door de regering overgenomen, in de eerste lezing door het parlement aanvaard en vervolgens na verkiezingen ook in de tweede lezing aangenomen door het parlement.
Aanleiding
In 1946 erkende Nederland met de overeenkomst van Linggadjati het gezag van de Republiek Indonesië over Java en Sumatra. De Republiek Indonesië zou onderdeel moeten worden van de Verenigde Staten van Indonesië die lid zou worden van de Nederlands-Indonesische Unie met aan het hoofd het Nederlandse staatshoofd.
Naar aanleiding van de conferentie van Milano kwam ook de zelfstandigheid van andere regio’s buiten Java en Sumatra van het voormalige Nederlands-Indië tot stand. De onderhandelingen over een nieuwe rechtsorde waren gedurende het werk van de staatscommissie nog bezig.
In Suriname en Curacao was het verlangen naar zelfstandigheid ook duidelijk aanwezig. Deze belangrijke veranderingen zouden vertaald moeten worden naar een wijziging van de Grondwet. Hiertoe werd in 1947 een staatscommissie ingesteld.
https://www.denederlandsegrondwet.nl/9353000/1/j9vvihlf299q0sr/vi75bkc0ugqz
Bovenstaande is al vele malen tot vervelens toe herhaald en ook hier geldt dat de weg naar de Hel met goede voornemens is geplaveid. en er leiden vele geplaveide, Nederlandse wegen naar de Hel, kijk maar naar de door dhr Mertens c.s. veel bezongen Atlantisch Handvest. Bovenstaand geeft wel het Nederlands, koloniale standpunt, maar is nooit door Indonesië, de Staat Indonesia bevestigd/erkend, integendeel. Laat staan dat dit door een onafhankelijk, zelfstandige instantie is beoordeeld. het bleef Work In Progress.
@…het bleef ‘Work in progress ‘
###Niet helemaal….
*** Uiteindelijk kwam het beoogde nieuwe staatsverband er eind 1949. Toen droeg Nederland de soevereiniteit daar over aan de Verenigde Staten van Indonesië. Evenwel, de nieuwe, federatieve staat was geen lang leven beschoren: in augustus 1950 proclameerde Soekarno de eenheidsstaat Republiek Indonesië; de VSI was daarmee ter ziele.
https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/150648-de-verenigde-staten-van-indonesie-voorgeschiedenis.html#toch-nog-een-vsi
Na alle meningen hierboven, ook 3 ingezonden stukken in ons enige Indo blad dat in Californië wordt uitgebracht en in 18 landen over de wereld wordt gelezen.
Hierbij een paar opeen volgende artikelen/commentaren uit ons blad “De Indo”
Backpay en het Nederlandse bedrog.
In het december 2017 nummer van de Indo verscheen een klein artikel.
Nederlandse Back Pay Uitkering Raad: Law suit should be filed
Langs deze weg wil ik U Inlichtingen geven dat de Indo clubs in Nederland en hier in de USA de rechten hebben “to file a law suit to the Government of The Netherlands at the United Nations in New York (UN)” voor hun onredelijke Regeling van Back Pay. Heb er met Lawyers over gesproken “and they suggest File a Law suit” En de US regering wordt ingelicht omdat de meesten van ons de US nationaliteit hebben.
Hopende dat U meer Indo’s raadt kan geven, Pukul Terus!
Thank for reading it. My fondest Aloha’s Walter Beynon, Kona, HI
Noot van Creutz: Wie zal dat betalen? Lieve zoete Gerritje!?
Griselda Molemans schreef als commentaar in het blad uitgave van januari 2018 o.a. (En verwees naar het artikel van het AD dat ook hier is geplaatst)
Creutz heeft gelijk, leer van andermans ervaringen of anders gezegd een gewaarschuwd mens geldt voor twee.
Ik heb de Pensioenraad voor het Hoog Gerechtshof in Utrecht gedaagd zonder lawyer en geen success gehad. Het antwoord dat ik kreeg van het Hoog Gerechtshof was: “Wij passen de wet toe, als u het verandert wilt hebben moet u het van de Tweede Kamer komen”. M.a.w. van het Nederlands Parlement.
Ik ben nooit een Parlementslid geweest, maar je kan met je klompen aanvoelen wat voor medewerking je krijgt. Het gaat hier om miljarden, niet miljoenen en iedereen graait er naar. Zo waarom zou men het uit handen geven. En het Hollandse gouvernement heeft er het handje van om het van de ene regering naar de andere te schuiven.
Het Nederlands BEDROG (Indo juni 2018)
Met referentie naar Griselda’s tip in de Indo januari 2018.
Beste Griselda, ik heb het artikel in de AD nieuws gelezen en het bevestigt mijn overtuiging dat wij niet alleen niet alleen bedrogen zijn door het Nederlands beleid maar bovendien mishandeld zijn geworden.
Ik heb het artikel niet alleen schoorvoetend maar ook met tegenzin opgezocht omdat ik niets verwacht van een natie dat zich beroept op solidariteit maar totaal geen begrip heeft wat solidariteit is.
De Israëlieten (zoals zij nu genoemd worden) zijn een natie en weten uit ervaring wat solidariteit is. Evenzo de Zuid Afrikanen (Republic of South Africa) bestaan nu als een natie omdat zij noodgedwongen solidariteit boven rechtvaardigheid moesten stellen om niet van de wereld te verdwijnen.
Wij hebben die kans nooit gehad. Waarom niet? In het kort, wij waren te goedmoedig. Wij hebben niet eens een eigen volkslied. Wij zingen nog steeds het “Oranje onderste boven”, inplaats van “Once”.
Ik persoonlijk vind het lied “Once” meer toepasselijk. Waarom eigenlijk?
It reminds me as an ex-Nederlander to think, Once (betrayed) and never again.
And I hope you will too.
With kind regards,
Rene Creutzburg
Eigenlijk heeft Nederland en de Nederlander ook geen volkslied. De naam zegt het al, Volk, maar daar gaat het lied niet over. Het gaat over de Prins van Oranje en zijn verhouding met de Spaanse koning.
Oranje boven dat zegt genoeg. Hier in Amerika gaat er niets boven de Amerikaanse vlag.
@Oranje boven dat zegt genoeg. @
Zoals u het weer geeft, is het enige wat van het volkslied als Nederlands overblijft, is het Oranje.
@Eigenlijk heeft Nederland en de Nederlander ook geen volkslied. De naam zegt het al, Volk, maar daar gaat het lied niet over.@
— Dag Pak Olive, veel volksliederen zijn oude strijdliederen, hoeft dus niet per se over het volk te gaan. Het staat wel symbool voor het volk of de natie.
@Het gaat over de Prins van Oranje en zijn verhouding met de Spaanse koning.@
— En probeert u nu eens het Spaanse volkslied mee te zingen.
Hoewel het als oudste volkslied te boek staat, is het Wilhelmus pas in 1932 als officieel volkslied aangewezen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld het ‘God Save The King’ dat nooit officieel atau formeel door het Britse Parlement of Koning als volkslied is aangemerkt. Maar wie maalt daar om.
Hoewel Socialistisch en Katholiek Nederland niet zo happig waren op het Wilhelmus , zorgde juist de Duitse bezetting tijdens W.O. II voor het nationaal samenbindend element van het Wilhelmus.
Indo’s hebben meen ik ook een eigen vlag. Als eigen volkslied misschien ‘Wien Neêrlandsch bloed door d’ad’ren vloeit’ in bruikleen. Als maar niet ‘Soerabaja, Soerabaja’ zoals Astrid Seriese op de TTF in Studio Tong Tong, het publiek trachtte over te halen tot ‘gèf geluit’ a.u.b.
Eens gezongen .
Wilhelmus van Nassaue ben ik van Indisch bloed
de Vaderland Getrouwe blijf ik tot op de Bo(o)et
en zo verder…..
siBo
“Het gaat over de Prins van Oranje en zijn verhouding met de Spaanse koning.” Klopt helemaal. Maar denk daarbij aan de tijd dat het Wilhelmus is ontstaan. De Nederlanden waren onderhorig aan Spanje, Willem van Oranje was een vazal van de suzerein Koning Philips II. Maar Prins Willem klaagt hem nu aan: Ja, geachte koning, ik ben u altijd trouw geweest, maar nu haalt u nare streken uit. Wij gaan ons ontdoen van uw suzereiniteit, wij komen in opstand. Het is feitelijk dus een strijdlied! Na zijn veroordeling door de Raad van Beroerten en de in beslagneming van zijn bezittingen, nam Willem van Oranje na Brederode’s dood de leiding van de opstand over. Met behulp van protestantse Duitse vorsten en verbannen Nederlandse edelen viel hij met een leger de Nederlanden binnen. De slag bij Heiligerlee in mei 1568 werd gewonnen maar op 21 juli werd zijn leger bij Jemmingen door Alva verpletterd. Als represaille werden de graven van Egmond en Hoorne in Brussel onthoofd, vier dagen na de terechtstelling van achttien andere aanhangers van Brederode.
Bij dat ‘Oranje’ zit het ingewikkelder. In de Republiek groeide het overwicht van Holland. Oldenbarnevelt slaagde er in de beslissingsbevoegdheid met betrekking tot militaire aangelegenheden en internationale betrekkingen over te hevelen van de Raad van State (met de prins als voorzitter, net zoals nu nog steeds) naar de Staten-Generaal, en feitelijk dus naar de Staten van Holland en de landsadvocaat. Vanaf 1588 kon de Republiek worden gekenschetst als confederatie van zeven soevereine provincies. Als basis fungeerden echter feitelijk de niet aan de provincie ondergeschikte steden, een republiek samengesteld uit autonome steden. Maar het waren vooral conventies die, onder Oldenbarnevelts invloed gegroeid en vastgelegd, de staatsinrichting gingen beheersen : de Raad van State die in naam het regerend college vormde, maar in feite machteloos was; de Staten-Generaal, gegroeid tot het hoogste orgaan van de in de Unie verenigde provinciën; de stadhouders (= de Oranjes) die van hun macht werden ontdaan. Maar de grootste verdienste van Oldenbarnevelt was toch wel dat hij het verbond tussen die provinciën wist om te vormen tot een militair geduchte bondsstaat, berustend op Hollands overwicht en onder Hollandse leiding. ‘Oranje boven’ is daarmee eigenlijk de strijdkreet van de Oranjegezinden tegenover de aanhangers van de Staten-Generaal. Overgebracht naar het nu: De Staten-Generaal zijn inderdaad de baas, maar met Oranje als soeverein. Weliswaar ontdaan van alle macht, maar toch een bindend sausje. Inclusief koekhappen en zaklopen.