Het inlevingsvermogen van Emile Ratelband

Geplaatst op 30 oktober 2017 door

Over mensen met een donkere huid schrijft hij dat zij geschikt zijn om buiten te leven, weinig tot geen gevoel hebben en een gebrek aan inlevingsvermogen omdat hun huid zeer dik is. ‘Dit in tegenstelling tot de rode of bleke huid’. gelderlander.nl

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

5 reacties op Het inlevingsvermogen van Emile Ratelband

  1. Wal Suparmo zegt:
    30 oktober 2017 om 22:04

    Deze man kan VERWOERD natuurlijk de handdrukken.

    Beantwoorden
  2. Trudy Verstegen zegt:
    31 oktober 2017 om 08:01

    Hoe ouder hoe gekker, in de jaren 30-tig van de vorige eeuw wellicht een bestseller.
    Is er niemand die deze man tegen zichzelf in bescherming kan nemen, het is zo’n deconfiture van deze grote geest. Indisch cabaret voor tussen de schuifdeuren/

    Beantwoorden
  3. PLemon zegt:
    31 oktober 2017 om 13:15

    In het verleden ook al een hype : gelaat- en schedelkunde …maar

    *** Als je mensen vraagt hoe ze hun inschattingen maken, dan kunnen ze dat zelden of nooit vertellen. Het oordeel wordt razendsnel en intuïtief gevormd. We ‘voelen’ of ‘iets’ goed of niet goed zit.
    Intuïtie heeft de laatste jaren niet over belangstelling te klagen, denk maar aan de bestseller Blink van de journalist Malcolm Gladwell (2005). Het boek werd in vijfentwintig talen vertaald, in het Nederlands onder de titel Intuïtie, en er zijn miljoenen exemplaren van verkocht. In zijn boek geeft Gladwell verschillende aansprekende voorbeelden van de kracht van intuïtie. Het lijkt of je negen van de tien keer maar beter op je intuïtie kunt vertrouwen. Dat standpunt is niet onweersproken gebleven, denk maar aan het werk van wetenschappers als Stuart Sutherland, Thomas Kida, Wray Herbert en Daniel Kahneman. Ik sluit mij graag bij hun kritiek aan. Er zijn verschillende redenen waarom we niet altijd op een eerste indruk moeten afgaan. Ik noem er drie.
    In de eerste plaats moeten we ons realiseren dat we ook fouten maken. Dat we het tijdens gelaatkundige experimenten in vijfenvijftig tot zestig van de honderd gevallen bij het juiste eind hebben mag dan statistisch gezien significant zijn, het is wel de vraag wat dit in de praktijk betekent. Dat maakt immers ook duidelijk dat we het vier van de tien keer bij het verkeerde eind hebben.
    In de tweede plaats moeten we ons realiseren dat persoonlijkheid en karakter minder vastliggen dan we geneigd zijn te denken. Tegenwoordig weten we dat menselijk gedrag bepaald wordt door zowel aanleg als ook door de situatie waarin iemand opgroeit of zich bevindt. Omstandigheden bepalen in grote mate iemands doen en laten. Toch zijn mensen geneigd ‘aanleg’ zwaarder te laten wegen dan ‘omstandigheden’. Dit noemen psychologen de ‘fundamentele attributiefout’. Bij het interpreteren van gedrag zijn we geneigd het belang van persoonlijkheid en karakter te overschatten en het belang van de situatie te onderschatten.
    In de derde plaats hebben mensen last van de zogenaamde ‘confirmation bias’, de bevestigingsfout. Talloze studies hebben laten zien dat onze verwachtingen in hoge mate bepalen wat we zien (Nickerson 1998). Dat we tot dit soort oordelen komen heeft ook te maken met het voorrangs- of ‘primacy’-effect. De informatie die ons het eerste bereikt, krijgt het meeste gewicht. Mensen vormen zich een mening in een vroeg stadium, waarna alle informatie die daarop volgt geëvalueerd wordt in het licht van de eerste informatie. Op grond van dit soort effecten wordt wel geconcludeerd dat sollicitatiegesprekken zinloos zijn. De mensen die de gesprekken afnemen, vormen zich in de eerste minuut een indruk van de sollicitant en zijn vervolgens de rest van het interview bezig die eerste indruk te bevestigen. De personeelsmanager gaat af op een eerste indruk terwijl hij zijn oordeel beter kan baseren op statistische gegevens, zoals de hoogte van behaalde cijfers.
    Oordeel op het tweede gezicht
    De Britse psycholoog Stuart Sutherland (1927-1998) zei het al: ‘Wantrouw iedereen die beweert een goede intuïtie te hebben’ (Sutherland, 2010). Dat geldt ook voor het oordelen over mensen op basis van hun gezicht en schedelbouw. Het kan zeker verstandig zijn om op uw intuïtie te vertrouwen, maar doe dat dan op momenten waarop er geen andere mogelijkheid is om uw oordeel te toetsen
    https://skepsis.nl/gelaatkunde/

    Beantwoorden
    • Jan A. Somers zegt:
      1 november 2017 om 11:41

      “In het verleden ook al een hype : gelaat- en schedelkunde ” Ach ja, dat is achterhaald, de wetenschap denderde voort. Nu DNA-profielen. Het zelfde onderzoek maar in een ander/beter jasje.

      Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.