Indische Kwestie Oproep voor Samenwerking


Een oproep van Peter Flohr. Zijn blog. Zijn facebooksite .

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

17 reacties op Indische Kwestie Oproep voor Samenwerking

  1. Michael Breeman zegt:

    Regarding the Indische Kwestie, have other countries such as Australia, Britain and USA paid compensation to the children of the now deceased prisoners of the Japanese who worked on the Burma railway line during the war or is it only the Dutch government who refuses to make payments and uses excuses to do so?

    • Ron Geenen zegt:

      To my knowledge countries such as Britain, Australia, New Zealand, Canada, Norway and Germany have compensated its victims of Japanese persecution.

      • PLemon zegt:

        @Herstelbetalingen vanuit de aanvallende partij….

        ***Na de Tweede Wereldoorlog is Duitsland opnieuw verplicht tot het doen van herstelbetalingen. Ook Duitslands Europese bondgenoten en Japan zijn verplicht tot het doen van herstelbetalingen. In tegenstelling tot de Eerste Wereldoorlog werd deze keer vooral in natura voldaan:

        In geld: via de Wiedergutmachung betaalde de Bondsrepubliek Duitsland geld aan slachtoffers van de Holocaust en andere oorlogsslachtoffers. https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Herstelbetaling

        • Jan A. Somers zegt:

          Herstelbetalingen zijn voor zaakschade! Is voor de oorlogsschade in Indië ook gebeurd.

        • P.Lemon zegt:

          @Hr J.S. “voor zaakschade!”

          behalve materieel toch ook voor arbeid en intellectueel eigendom…

          *** Door dwangarbeid: Duitse krijgsgevangenen in de Sovjet-Unie waren verplicht aan herstelprojecten mee te werken teneinde de oorlogsschade te herstellen. In andere geallieerde landen kwam dit op kleinere schaal voor.
          Intellectuele betalingen: Duitsland was op bepaalde terreinen (met name de chemie) zeer geavanceerd. Intellectuele eigendommen en knowhow moesten aan de geallieerden worden afgestaan.

          wat betreft het delgen vh immaterieel indisch oorlogsleed….

          #In de eerste periode, dus tot aan de onafhankelijkheid van Indonesië, vertrokken ruim 100.000 mensen uit Indië. Zij kwamen naar Nederland om te recupereren, d.w.z. bij te komen van de ontberingen tijdens de Japanse bezetting. De overheid beschouwde hen als oorlogsslachtoffers en ontwikkelde een speciaal opvangprogramma. Iedereen ging ervan uit dat zij slechts tijdelijk in Nederland zouden blijven. De samenleving kampte met een tekort aan woningen, werk, levensmiddelen en goederen. Maar Indische evacués werden niet aan hun lot overgelaten. Zij kregen zelfs een verhoogd rantsoen voedingsmiddelen, extra brandstof en voor drie maanden een gegarandeerde uitkering. Ook verleende het Rode Kruis op grote schaal hulp en zorgde het comité Nederland Helpt Indië er bij aankomst voor dat iedereen een pakket met dekens, beddengoed, toiletartikelen en andere eerste levensbehoeften kreeg. Vele Nederlanders hebben in die eerste periode hun huis spontaan opengesteld voor Indische vluchtelingen zonder opvangadres. Door de onzekere toestand in de kolonie en de naderende onafhankelijkheid van Indonesië kozen de evacués al snel eieren voor hun geld. Niet meer dan 30.000 mensen zijn na de officiële herstelperiode teruggekeerd naar de Oost, om in een latere fase trouwens opnieuw naar Nederland te vertrekken.

          In de naoorlogse geschiedenis van de Indische gemeenschap keren drie thema’s steeds terug: onbegrip, doorgesneden banden met het oude Indië, en de oorlog. Onbegrip over het feit dat Nederland zich na de onafhankelijkheid van Indonesië zo snel afwendde van zijn koloniale verleden, waardoor er een sluier kwam te liggen over de alledaagse geschiedenis van Indische landgenoten. Daarmee werden zij ook zelf afgesneden van hun herinneringen aan de vooroorlogse tijd, wat hen de karakterisering heeft opgeleverd van een heimweegeneratie. Wat de Japanse bezetting betreft, de belangstelling daarvoor is in Nederland pas laat op gang gekomen. Dat geldt zeker voor de gebrekkige financiële compensatie van overheidswege voor de geleden oorlogsschade – en niet uitbetaalde salarissen en pensioenen. Nadat een gefrustreerde man in augustus 1991, tijdens een plechtigheid bij het herdenkingsmonument, een ei had gegooid naar premier Ruud Lubbers, werd in allerijl een Indisch Platform opgericht.

          http://www.vijfeeuwenmigratie.nl/term/indische%20nederlanders/volledige-tekst

        • Jan A. Somers zegt:

          Oppassen met de ruime interpretatie. Dat riekt ook naar ‘smartengeld’! ‘Zaak’ is zeer ruim, beter is ‘goederen’. Verlies van gebouwen, huizen e.d. Met geweld afgestane intellectuele eigendom (patenten, octrooien). Niet immaterieel leed. Niet zielige toestanden, daar zijn andere regelingen voor. Maar dat is nu het probleem waar ik al een tijd over struikel. Om veel binnen te kunnen halen ga je het ruim definiëren. Indische kwestie! Daar kun je veel instoppen > Indisch verdriet. Backpay, wie weet wat dat is? Wassenaar? Allemaal mandjes gevuld met ellende.

    • Michael Breeman zegt:

      Have just been advised that the Australian Government has made Ex-Gratia payments to children of deceased WW2 veterans. Maybe it’s time that the Dutch Government did the same!

      • Ron Geenen zegt:

        @. Maybe it’s time that the Dutch Government did the same!@
        Maybe? They should. They are the only one that have never compensated their people of the same period.

        • Jan A. Somers zegt:

          Voor dit soort vragen zijn de adresseringen toch bekend? En nooit gebruikt? Hier op I4E is het alleen leuk stoom afblazen.

        • PLemon zegt:

          @Hr Ron G “They are the only one that have never compensated their people of the same period.”

          En dat maar weer even op een rijtje…

          *** “Resumerend heeft de Indische gemeenschap tot op de dag van vandaag zeven claims open staan jegens de Nederlandse overheid en twee jegens banken en verzekeringsmaatschappijen.” Aldus de belangrijkste conclusie in het boek ‘Opgevangen in andijvielucht’ van Griselda Molemans. In een eerdere beschouwing wezen we al op de gebrekkige onderbouwing van genoemde claims. https://javapost.nl/2014/06/27/de-claims-van-andijvielucht-i/

        • Ron Geenen zegt:

          @En dat maar weer even op een rijtje…@

          Dat alles is zowel bij u als bij mij bekend. Maar elders?

        • P.Lemon zegt:

          Hr Ron G. “… Maar elders”
          Ook touwtrekkerij …

          ***(Ferrini was tijdens de Tweede Wereldoorlog gedeporteerd en als dwangarbeider tewerkgesteld door het Hitlerbewind en had daarvoor nooit compensatie gehad.)

          Oorlogen worden van oudsher beëindigd door vredesverdragen tussen staten, waarin ook reparatiebetalingen tussen staten kunnen worden afgesproken. Individuele burgers hebben volgens de klassieke opvatting van het volkenrecht niet de mogelijkheid om daarnaast een soevereine staat in een ander land voor de rechter te dagen. De uitspraak van de Italiaanse Hoge Raad is een breuk met die traditie.

          Indien nodig kan dan volgens Rome ook worden afgeweken van het aloude beginsel van de immuniteit van staten. Italië wijst erop dat veel burgers die van 1943 tot 1945 als slaven zijn behandeld, nooit compensatie hebben gekregen.

          http://www.volkskrant.nl/buitenland/vn-hof-wijst-vonnis-over-oorlog-en-immuniteit-tussen-duitsland-en-italie~a3148061/

  2. Michael Breeman zegt:

    Yes, many countries did pay compensation and Australia did so in 2001 with a payment of AU$25000. But are the children of the military personnel who had died either during the war or afterwards, eligible to receive that compensation. Did the countries mentioned compensate direct family members (spouses and children) if the interned person had died prior to these compensation payments, and did these countries make these payments willingly or as in the case of the Dutch government make excuses to avoid compensation?
    Would be interesting to hear how other countries managed/proceeded with their obligations.

  3. Jan A. Somers zegt:

    Natuurlijk nuttig om naar een Europees Hof te gaan, maar je zal toch eerst de rechtsgang in Nederland moeten volgen. En als u dat in Nederland niet vertrouwt moet u bij uw mensen in de Tweede Kamer zijn. Overigens is dat wantrouwen jammer. De uitvoering van het Nederlands recht is best goed. Bij welke zaken is het volgens u fout gegaan? En heeft u toen beroep aangetekend? Je zal ook eens moeten beginnen met de zaken uit elkaar te halen met eigen benoemingen. Wat is Indische kwestie? Wat is backpay? En waarom zo’n in Nederland onbegrijpelijke Engelse benaming, gewoon achterstallige salarissen voor Indisch ambtenaren in Indië. En haal dat akkoord van Wassenaar ook eens uit elkaar.

  4. RLMertens zegt:

    @PFlohr; ‘oproep tot samenwerking etc.’- Waarom geen intekenlijst ( + inteken bedrag) en mevr.Zegveld inschakelen voor een proces bij het Europese Hof? Dit uiteraard na samenspraak/kans-kosten berekening door mevr.Zegveld. Wij, de 1e lijn generatie van deze vaders, nu 70/80’gers die de hele afgelopen 70 jaren de backpay treurgang hebben meegemaakt kunnen toch eindelijk iets effectvoller bereiken?( voordat wij eveneens van het toneel verdwijnen). U, met uw cv. achtergrond lijkt mij de juiste persoon.
    Het zal mij een deugd zijn dit te mogen meemaken. Met groet.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.