oorlogsverhalen.com:
Paul van Geldere was een jongetje van 8 jaar toen de Japanse krijgsmacht Nederlands-Indië binnenviel en bezette. Hij heeft hieraan heldere herinneringen, omdat hij in die tijd met zijn familie in Malang op Java woonde. Hij heeft zijn ervaringen voor de Stichting Oorlogsverhalen opgeschreven.

Paul (foto boven uit 1956) schrijft: “Ik ben op 10 maart 1934 geboren in Malang op Oost-Java. Ik ben een kind van een KNIL militair. Ons gezin bestond uit vader, moeder en mijn broer. In mijn eerste levensjaar werd mijn vader overgeplaatst naar Tjimahi (bij Bandoeng) en daar ging ik naar de Lagere School.
Je ging naar school van ’s morgens 7 uur tot ’s middags 1 uur. Dan moest je- zoals gebruikelijk in de tropen op het heetst van de dag- verplicht rusten. Maar dat deed ik niet. Ik ging naar buiten, want ik was gewend aan de hitte. Ons huis stond net voor de ingang van een kampong. Met de kampongjongens speelde ik dan onder andere verstoppertje in het maisveld”.

Oorlog
“Op 8 maart 1942 brak de Tweede Wereldoorlog in Indië uit met de Japanse bezetting. Twee dagen later werd ik 8 jaar. Mijn vader werd door de Japanners krijgsgevangene gemaakt en op transport gesteld naar Singapore. Uiteindelijk moest hij dwangarbeid verrichten bij de bouw van de beruchte Birma spoorweg in Siam (het latere Thailand). Voor mij had de Japanse bezetting ook grote gevolgen: ik mocht geen onderwijs meer volgen en het spelen met de kampong-jongens was ook voorbij”.