De eerst verschenen boeken van ‘Onafhankelijkheid, Dekolonisatie, Geweld en Oorlog in Indonesië, 1945-1950 zijn nu gratis digitaal beschikbaar.
Kijk linksboven op elke pagina voor de downloadlinkjes
een kwaad geweten .. van rij en stam.. diplomatie en geweld .. over de grens .. sporen vol betekenis
Dank je wel Boeroeng voor het plaatsen van deze linken. Kan voorlopig nog een hele tijd lezen.
Recensies
Over de grens, het eerste boek in een serie van twaalf
Eerste boek Indonesië-onderzoek: weinig nieuws, resultaten toch waardevol
Tweede boek Indonesië-onderzoek bevat veel boeiends, maar wekt ook ergernis
Recensie Tweede boek Indonesië-onderzoek bevat veel boeiends, maar wekt ook ergernis
De kampen te Ambarawa waren burgerkampen van vrouwen, kinderen, oudere mannen>
Hoezoe werden zij bewapend door de Britten of Nederland ?
Mijn opa overleed er Zijn zoon, verzwakt door tbc, was er nog augustus 1945
En een nichtje van mijn moeder was 19 jaar en werd aangevallen door pemoeda’s.
Vrijheidsstrijders drongen het vrouwenkamp Ambawa 8 binnen, kennelijk met de bedoeling vrouwen en kinderen te doden. Zie: http://archief.gastdocenten.com/het-verhaal-van-jeppe-mellema/
@Boeroeng; ‘oudere mannen etc.’- Na 15/8-’45 was er vreugde; in de kampen werd het roord/wit/blauw gehesen. Het Wilhelmus klonk uit volle borst gezongen. De kampbewoners trokken er op uit. Er was treinverkeer; mannen kwamen om vrouw, kinderen op te halen etc.. Er kwamen ook geüniformeerde Nica mee met een Brits leger onderdeel; mijn Tottok oom kwam bij ons in huis etc.Na 17/8 werd het rood/wit gehesen en merdeka was de groet. De kampbewoners, denkend dat alles weer terug kwam als vroeger keken wat onwennig naar deze tafrelen. Eind september( na het vlag incident in Soerabaja) werd de sfeer grimmiger; awas mata moesoeh/ kijk uit voor spionnen etc. Bersiap werd de kreet. En er waren natuurlijk allerlei geruchten over een komende strijd…en natuurlijk ook; dat kamp bewoners bewapend werden.
De internationale context van de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog, 1945-1949
Was het Renville-akkoord (januari 1948) wel zo’n groot Nederlands succes als wordt beweerd? Hoe kwam Nederland ondanks boycots aan materieel voor de troepen in Indonesië? Het zijn twee van de vragen die aan de orde komen in het derde boek naar aanleiding van het grote Indonesië-onderzoek door drie wetenschappelijke instituten. Ditmaal staat de internationale context van de oorlog in Indonesië centraal.
Recensie van het vierde boek
Al ruim zeventig jaar worstelt Nederland met de verwerking van de Indonesië-oorlog (1945-1950). Hoe moeizaam dat verliep, en met horten en stoten, beschrijft Meindert van der Kaaij in het boek Een kwaad geweten.
Het is het vierde boek dat voortkomt uit het grote Indonesië-onderzoek door drie Nederlandse wetenschappelijke instituten, die op onderdelen samenwerkten met Indonesische historici. Volgens Van der Kaaij is de verwerking in Nederland nog altijd niet voltooid. “Het lijkt er, kortom, op dat het boek van deze geschiedenis nog niet is gesloten’’, aldus de allerlaatste zin van zijn slotbeschouwing. historiek.net
Boek 5 : van Rij en Stam
Politieke springstof met een ongekende kracht.
Die indruk blijft achter na lezing van de rapportage van twee juristen over Nederlandse militaire ‘excessen’ in Indonesië (voornamelijk Zuid-Celebes). Lang hebben kabinetten de documenten in een diepe la verborgen gehouden. Later waren ze beperkt toegankelijk voor wetenschappers. Nu kan het grote publiek er kennis van nemen.
historiek.net