Pieter de Kock legde op 4 mei 2018 een krans op de nationale dodenherdenking te Amsterdam.
Hij en Coosje Ayal overleefde met de kokkelink-geeromszgroep in de jungles van Nieuw Guinea de Japanse bezetting.
Foto : De vlag werd in 2012 geëxposeerd in het museum Bronbeek, op initiatief van Bo Keller, in uniform rechts staand, Pieter de Kock met bril, Coosje Ayal zittend .
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
...................
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
Bertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
Indisch4ever 
Vermist boven Nieuw Guinea is Sergeant vlieger HANS LOWISSEN. Met een Menadopnese vrouw die in Holland is gestorven en een dochter GABY LOWISSEN die een balerina is.Getrouwd met een Menadonees .Nu terug in Jakarta na de dood van haar man.Wie kan iets over haar vertellen?
Zijn zoon Abraham noemt op facebook Leidschendam als plaats van overlijden
Kunt u mij bevestigen dat de heer De Kock is overleden in Leidschendam? Zo ja, dan kunnen de datum en plaats van overlijden worden opgenomen in het boek over het Bronzen Kruis van Erik Müller.
“Wij vochten in het bos”, van Kokkelink heb ik gelezen.
Het enige bos dat ik hier ken is het Amsterdamse Bos oftewel het Bosplan ,overal keurig aangeharkte paadjes met bordjes ernaast ,waarop staat “” Het Bos niet betreden !”” Dat “”Bos”” is aangelegd door steuntrekkers uit Amsterdam en omgeving .Die enorm grote roeivijver is met de hand uitgegraven ,terwijl ze in die tijd ook al over moderne graaf-machines beschikten ,ik spreek natuurlijk over de jaren 30 .Ik heb zo,n vermoeden dat dat bos in Nieuw-Guinea er wel wat anders uitzag .🤣😂😎
“Ik heb zo’n vermoeden dat dat bos in Nieuw_Guinea er wel anders uitzag.”
In Manokwari begon dat bos vlak achter ons huis en we hadden last van o.a. slangen.
Mijn vader besloot toen om een gedeelte achter ons huis te laten buldozen.met gevolg dat die buldozer over een 3 meter lange python ging. Dat bos leek meer op een rimboe.
Dat is de titel van het boek: ‘Wij Vochten in het Bos”. Het was geen bos haar maar real jungle, of course.
Nou in Suriname wordt er ook gesproken van “”Het Bos “” of Boes-Boesi maar dat is net als in Nieuw-Guinea wel degelijk een rimboe /jungle ! Ik was dan ook perplex toen ik dat Amsterdamse Bos voor het eerst zag “” En dit noemen ze een Bos ? “” 😂🤣😁 Bij deze nog mijn medeleven met de familie van dhr De Kock .
@i.m.PieterdeKock; – In de jaren ’50(!) beluisterde ik (14 jr.)ademloos de (muur)radio serie over de groep; Geeroms/Kokkeling! nav. het (door vader gekochte) boek; Oerwoudstrijders onder onze driekleur van H.George Franks vertaald door MH.Skélely Lulofs 1946(!), hfst. de helden van den Vogelkop. Met het meisje(!) Coosje Ayal en Pieter de Kock ea. Gevaarlijke tochten door oerwoud en moerassen. Met naast honger …malaria/dysenterie op de loer. Uit mijn herinnering; kapt. Geeroms werd tijdens een overval gevangen genomen en onthoofd en sgt.Kokkeling nam het commando over. Er was een ruzie tussen 2 soldaten van de groep.. De ene saboteerde het wapen van zijn rivaal. Bij een Japanse aanval kwam dit naar voren; de soldaat kon geen vuur geven… Na de strijd kwam de saboteur voor het groepsgerecht. En die oordeelde; de dood staf! Hij werd gefusilleerd….
Groepsgerecht lijkt toch heel veel op Standrecht. Het Groepsrecht noch het Standrecht wordt vermeld in het Militaire Straf- en Tuchtrecht, althans datgene wat ik heb bestudeerd .
Standrecht was militair gebruikelijk, de Duitsers pasten het toe in WO2, standrecht wordt onder bepaalde omstandigheden ook gerechtvaardigd.
Ik wil niet beweren dat standrechtelijke executies gebruikelijk waren in Nederlands-Indië maar ik heb wat vluchtig de geschiedenis van het KNIL bestudeerd en dan kom ik wel zulk soort executies tegen in hun lange oorlogzuchtige geschiedenis. Hoe was dat eigenlijk in de Voorschriften voor het KNIL geregeld.? Dat zou toch de juridische basis dienen te zijn voor zulk soort executies?
Als je een pennelikkende bureauchef officier bent dan zijn voorschriften belangrijk, in de werkelijke front situaties tracht je te overleven en dan lap je je laars aan al die voorschriften en leidende officieren. In leven blijven is belangrijker.
ik heb het nagekeken, de voorschriften van het KNIL zijn pas laat na de laatste koloniale oorlog in Atjeh (1903) opgesteld, door officieren die ook in de Atjeh oorlog hebben gevochten. Deze voorschriften vormden veelal een RECHTVAARDIGING van het bloedige optreden van het Nederlandse koloniale leger tegenover ook onschuldige burgers. dat is iets totaal anders dan een VERKLARING.
Of in leven blijven in Nederlands-indie zo belangrijk was, is discutabel, kijk maar naar de Bersiapperiode, waarbij talloze Indo-Europeanen het leven lieten, waartegen het Gouvernement tegen beter weten in weinig tot niks gedaan heeft om dirt te voorkomen. Het lijkt mij meer dat het Nederlands koloniaal Gezag coûte que coûte gehandhaaft moest worden. Daarvan zijn wel Indische Nederlanders, Indo’s de dupe van geworden. Het zijn uiteindelijke de Indische Nederlanders die de gepeperde rekening betaalden.
Er kan wel gesproken worden van zgn frontsituaties maar wat waren dat concreet in Nederlands-Indie, Rawagede was (onwettelijk) standrechtelijk executie van burgers? Ik kan me moeilijk voorstellen dat Nederlandse militairen toen in Rawagedeh in levensgevaar verkeerden. Officieren worden op het KMA/KIM opgeleid om te handelen naar de militaire noodzaak (zie Militair Straf- en Tuchtrecht) In Indie hebben officieren klaarblijkelijk niet naar de militaire noodzaak gehandeld. wat wel blijkt. Wat is dan handelen naar geweten, van een gewetenloze schurk zoals Westerling? Sinds 2012 wordt gesproken over zijn biografie, wanneer kom die eens eindelijk uit, dan kan. de beerput eindelijk open!!!
Als militairen onschuldige burgers standrechtelijk gingen executeren dan was het wel erg mis.
Laat Anoniem dan maar CONCRETE frontsituaties in Nederlands-Indie aangeven die zo’n bruut en redeloos handelen rechtvaardigen.
Prof. Groen van het NIMH heeft een leidraadgevend artikel geschreven over oorlogsvoering en militaire ethiek 1816-1941.
Ik heb al eens beargumenteerd dat zij prof. Groen de periode kon uitbreiden van 1941 tot 1949. In de dekolonisatie-.oorlog veranderde er niks aan het militaire denken en doen i.v.m. datgene wat vòòr de oorlog gebeurde: Business as Usual.
“Geweld en geweten.Koloniale oorlogvoering en militaire ethiek in Nederlands-
Indië, 1816-1941”
Dit artikel van prof. Groen behandelt meer dan een eeuw koloniaal militair dus KNIL denken en doen in de Indonesische archipel. Hoe lieten de KNIL-militaire machthebbers hun gezag gelden? Welke strategieën voor de koloniale oorlogvoering (Van Heutsz, Van Daalen, Spoor) ontwikkelden ze daarbij? Welke veranderingen zijn er in de loop van de tijd zichtbaar en hoe laten die zich verklaren? Werd het geweld tegenover de inheemse bevolking begrensd (in de 19de eeuw) ? Kun je stellen dat er in deze periode een speciale koloniale militaire ETHIEK werd ontwikkeld? Naast deze vragen komt tevens de rol van het Oorlogsrecht aan bod en de discrepantie tussen de militaire theorie en de praktijk in de kolonie, de zogenaamde frontsituaties.
Klik om toegang te krijgen tot MS%205-2013%20Groen%20Geweld%20en%20geweten.pdf
@vandenBroek; ‘militaire ethiek in Ned.Indië etc.’- En, wat is volgens u eea. toegepast cq aangehouden in bv. de laatste ‘politionele oorlog’? In wat bv. Limpach; Brandende kampongs van gen.Spoor heeft vastgelegd?
Een moedig man uit een bizar hoofdstuk uit onze geschiedenis. Selamat Jalan “oom” Pieter.