Jongeren doorbreken ‘Indisch zwijgen’ van hun opa en oma: ‘Best eng’

Minutenlang zitten Tessa en Stan maandagochtend zwijgend tegenover elkaar aan tafeltje in de Indische buurt in Tilburg. Met zes jongeren oefenen ze voor een voorstelling over het oorlogsverleden van hun ouders en grootouders. Allemaal hebben ze Indische roots. Dus Bevrijdingsdag is voor hen een feestdag met een bijsmaak. Want voor Indische Nederlanders ging de oorlog na 5 mei door.
Zie de film van  Omroep Brabant

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

5 reacties op Jongeren doorbreken ‘Indisch zwijgen’ van hun opa en oma: ‘Best eng’

  1. Boeroeng zegt:

    “Indisch zwijgen” is hetzelfde als Nederlands zwijgen of Frans zwijgen, Spaans zwijgen etc.
    Mensen kiezen voor het verleden achter zich te laten en niet meer aan ellende van vroeger te denken, en dus praat men er ook niet over.
    Zou het idee meespelen dat Indische mensen vanuit de Indonesische cultuur zwijgzamer zijn dan Europeanen ? In hoeverre is dat een koloniaal cliché van : ‘de mysterieuze oosterling’ ?

  2. Jan A. Somers zegt:

    Ik hoef toch Jan en alleman niet steeds maar weer bezig te houden met mijn sores? Eén of twee keer bij interview over mijn avonturen is toch genoeg? Niks “de mysterieuze oosterling”. Net als Zeeuws meisje, dat wel enkele uren nodig zou hebben voor haar verhaal? Zet ik toch ook niet op I4E?

    • Boeroeng zegt:

      Jan, ik begrijp je reactie niet.
      Wat ik schreef was geen kritiek op je.

      • Jan .A. Somers zegt:

        sorry Boeroeng, maar zo bedoelde ik dat niet. Ik reageerde op het steeds terugkerend verwijt dat Indische mensen nooit over hun verleden praten. Ik heb daar geen behoefde aan. Maar ik ken ook mensen die elke keer over ‘vroeger’ beginnen, hoe slecht het was.. Ik kan dat verhaal dan zo langzamerhand ook navertellen. Het verhaal van Zeeuws meisje ken ik natuurlijk. Maar naar aanleiding van de herdenking van de slag om de Schelde vorig jaar vroeg een dochter hoe of zij in die tijd leefde. Had ze kennelijk nog nooit verteld. En waarom ook? Dat ze in die tijd haar moeder verloren had? Dat ze onder een tafel schuilden, of in de kelder. En hun huis half plat geschoten. Dat in de dekens die wij na aankomst van hun kregen nog de kogelgaten zaten. Nou, dat was het dan. Een gangbaar Zeeuws verhaal. Maar zijn met zo’n verhaal de gevoelens ook overgekomen? En dat is het belangrijkste van je verleden. De perceptie, hoe of het bij je is aangekomen. En dat is heel persoonlijk, nauwelijks over te dragen. Hoe moet ik aan een Delfenees uitleggen hoe of de situatie, de spanning, de angst was in Soerabaja? Wat moet ik over de Kenpeitai vertellen? De Simpangclub, de Werfstraatgevangenis. De euforie van de bevrijding. Het bergen van lijken, met bij elkaar zoeken van de onderdelen? Het beste wat ik met Zeeuws meisje heb gedaan: samen in Soerabaja al die plekken bezoeken. En het daarbij horend verhaal. Daarna nooit meer. En in Vlissingen het verhaal van de non/verpleegster, hoe of ze de moeder van Zeeuws meisje binnen kregen in het ziekenhuis. En de dag later haar vader: kinderen, jullie hebben geen moeder meer. Daar zwijg je verder toch over?

  3. Boeroeng zegt:

    Ada apa, opa?
    Ayden Carlo (31), regisseur en begeleider in het gehele proces, beaamt dat Indisch zwijgen een thema is dat bij veel jongeren terugkwam. “Bij sommigen wordt er in de familie nooit gepraat over de tijd in Nederlands-Indië en de komst naar Nederland. Hier komt ook de naam van de voorstelling, Ada apa, opa?, vandaan. Dit betekent ‘Wat is er, opa?’.”Die vraag komt uit een van de verhalen van Nimué Pattirane, die in haar audiofragment vertelt over een klein meisje, dat aan haar altijd stille opa vraagt wat er is, omdat ze doorheeft dat er iets is. “Ze krijgt geen antwoord en er valt een ongemakkelijke stilte,” zegt Carlo. “En die stilte, het zwijgen, is een thema dat we in deze audiovoorstelling onderzoeken. Is het een keuze om te zwijgen?”Praten over het verleden kan moeilijk zijn, omdat er trauma’s aan gekoppeld zijn, weet ook Sem van Beukering. In zijn audiofragment vertelt hij over zijn opa Karel, die tijdens de onafhankelijkheidstrijd naar Nederland vluchtte. “Ze moesten wel vluchten uit Indonesië, anders had het Karel de kop gekost,” zegt Carlo. “Hij is per slot van rekening een Nederlander en die was toen de vijand daar.”
    ————- Bron  NPO 3FM

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.