Tijdens deze theatrale voorstelling naar aanleiding van het boek proberen we een antwoord te krijgen op de vraag wie zich welk deel van de geschiedenis toe-eigent en waarom. En hoe je als auteur recht kan doen aan het verleden met zoveel betrokken hoofdpersonen. Via livestreamduur: 90 min 
Vijf jaar lang werkte David Van Reybrouck aan zijn nieuwe boek Revolusi.
Hij reisde door de hele Indonesische archipel, Japan en Nepal en interviewde de laatst nog levende getuigen van de onafhankelijkheidsstrijd. In zijn boek brengt hij een veelheid aan perspectieven samen en presenteert hij de Indonesische strijd om zelfstandigheid als een gebeurtenis die niet alleen Nederland, maar de wereld veranderde. ita.nl
...................
Indisch4ever 
” maar de wereld veranderde. ” Da’s veel! Wat zou er in Nederland veranderd zijn? Geen Ministerie van Koloniën! Ach, die ambtenaren waren toch al oud ende versleten. Wie mist er een ambtenaar? En Nusantara is opgedoekt! Wie van I4E was daar vaak te zien? (afgezien van parkeerproblemen!). Ja, onze achterkleinkinderen hoeven het rijtje Kleine Soendaeilanden niet meer uit het hoofd te leren. Over een paar jaar hoor je geen petjoh meer. (nu al moeizaam, met het woordenboek ernaast). Standbeeld JPC: wie’s die vent? Gelukkig, er staat een bordje bij.
De naam van David van Ruybrouck las ik ook op de lijst van sprekers van de Van-der-Leeuwlezing (2017) ….Populisme en de dekolonisatie van Europa…..
Ik heb met aandacht en met stijgende bewondering naar zijn rede geluisterd. Soms is het helemaal geen nadeel om buitenlander te zijn of in het buitenland te wonen om naar de Nederlandse Geschiedenis te kijken, integendeel. Kijk maar naar Remy Limpach (Zwitser). Allebei, Limpach en Ruybrouck hebben een frisse kijk op onze Geschiedenis. Mijn interesse was gewekt en begon meer over hem te lezen en luisterde naar een interview met hem. Hij heeft een boeiende stijl van schrijven. Als ik dat vergelijk met Nederlandse historici, dan komen de laatsten er bekaaid van af.
Ik las ook het inkijkexemplaar van zijn boek dat over een paar dagen uitkomt …revolusi…
Indonesie was het eerste land dat zich na de tweede wereldoorlog onafhankelijk verklaarde. Nederland dacht dat zo’n binnenlandse opstand eventjes geklaard kon worden, maar de Wereld bemoeide zich met Nederland, de globalisering was eerder in Nederland dan dat zij dat zelf gedacht hadden. Nederland daalde daarna af tot het niveau van Denemarken. Natuurlijk was er nog Nieuw-Guinea en andere Overzeese gebiedsdelen, maar die konden niet tippen aan indonesie, onms wereldrijk. De wereld draaide door.
In 1955 vond in Bandoeng de Azie-Afrika-conferentie plaats , de eerste bijenkomst van wereldleideres zonder het Westen, van landen die pas onafhankelijk waren geworden Zij vertegenwoordigeden 1,5 mild mensen. Daarop volgende jaren werd namelijk elk werelddeel door revolutie geraakt, delen van Azie, de Arabische wereld , Afrika en Latijns-Amerika maar ook de VS en Europa. De Amerikaanse burgerrechtbeweging en de eenmaking van Europa ontstonden als reactie op Bandung. Zoals een franse historicus schreef: Bandung was niet minder dan de tweede 14 juillet van de geschiedenis, een 14 juillet op planetaire schaal.
Een Groep van Niet-Gebonden Landen kwam in september 1961 voor het eerst bij elkaar op de Conferentie van hoofden van staat of regering van ongebonden landen, onder impuls van Egypte, Joegoslavië, Indonesië en India, om de landen te verenigen die zich niet gebonden voelden aan de twee grote bestaande blokken uit de Koude Oorlog, met name het Westen en het Oostblok. De conferentie borduurde voort op de besprekingen tijdens de Conferentie van Bandung, waarbij getracht werd de Afro-Aziatische relaties te verbeteren en men zich uitsprak tegen alle vormen van (neo-)kolonialisme en imperialisme. 120 landen zijn momenteel lid.
Ik moet nu snel uitvinden hoe ik dit boek zo snel mogelijk in Italie krijg, samen met dat boek van Marion Bloem. In tijden van COVID is er meer dan genoeg tijd om te lezen.
En Nederland, met vallen en opstaan wijs geworden, was van de ellende af. Met een zelf nieuw ontwikkelde welvaart! Het in steen gebeitelde ‘Ministerie van Koloniën. is nu beschermd stadsgezicht of cultureel erfgoed. Wij gaan netjes om met onze geschiedenis.
“Het in steen gebeitelde ‘Ministerie van Koloniën. is nu beschermd stadsgezicht of cultureel erfgoed”.
Nou, nou, nou ….. dat gaat niet zo maar!
Daar moet toch op z’n minst een hulpbordje bij voor de argeloze voorbijganger en de onwetende jeugd, waarop te lezen staat hoe slecht kolonialisme is en hoe wij in onze koloniën hebben huis gehouden, met verwijzing naar andere bordjes van gelijke strekking, zoals die in Hoorn.
Met stijgende irritatie lees ik bovenstaande reacties. En dan krijg ik kritiek dat ik me met niet-relevante onderwerpen bezighoud. Maar het topic gaat toch over David van Reybrouck?
Bovenstaande reacties tonen duidelijk aan dat de focus Nederland-centrisch gericht is, die zelfvoldaanheid over wat daar verricht werd, dat toch niet zo groots was, vooral politiek en militair niet. De andijvielucht, nee de lucht van doorgekookte spruitjes stijgt er boven uit. Neem dan Van Reybrouck Het boek revolusi richt zich vooral op dat centrisme.
citaat: “…..Wie enkel door de schietgaten van het verleden kijkt, ziet niet persé het hele landschap. Der tijd is rijp de nationale focus los te laten en de globale dimensie van het dekolonisatie proces te zien . Ja dat vergt inspanning . Een kluwen is lastigerc te ontwaren dan een schema met twee kampen, maar de historische werkelijkheid is nu eenmaal geen schema . En dat geldt zeker voor de Indonesische Geschiedenis. ….”
Schietgaten van het verleden!!! Schitterende woorden. Ik zou zeggen denkraam (O.B. Bommel)
Ach meneer Van den Broek, hoe vaak bent u niet van het spoor afgeweken? Als het maar om bersiap en aanverwante zaken gaat, dan weet u ook van wanten. Van een beetje humor hebt u al helemaal geen kaas gegeten.
U hebt recht op uw eigen mening, maar gaat u a.u.b. niet anderen kapittelen op “incorrect” gedrag en zelfvoldaanheid. Kijk eerst eens goed in de spiegel, zou ik zeggen.
De Heer de la Croix ontwijkt mijn opmerking. Hoe vaak wordt van een topic afgedwaald zoals nu weer blijkt?. Het lijkt wel een vlucht naar voren om maar niet bezig te zijn met relevante zaken, om zaken van betekenis zoals Revolusi of Signs of the Times (tekenen des tijds) van David van Ruybroek. Zijn. woorden stemmen tot nadenken, tot Reflectie.
Maar nee, de interupties leiden weer tot de waan van elke dag, er is niets gebeurd, behalve wat van die goedkope opmerkingen, het verhaaltje is weer geserveerd. Alles lijkt weer op het Oude, niks wijzer geworden , geen kennis verzameld, ben niks rijker, maar des te meer een illussie armer.
Dhr de la Croix is wel de allerlaaste persoon om mij, Peter van den Broek, zoon van een simpel ambtenaar een spiegel voor te houden. Apropos, waarover wordt in het topic “Indonesië moet stoppen met mensenrechtenschendingen West-Papoea” over gepraat?
N.B. Respect vraag je niet maar dwing je nog altijd af (Indische wijsheid)
Ik word zo moe van uw geblaas en gebral, meneer Van den Broek. Meneer Somers kan er beter tegen, ik niet.
@ Alles lijkt weer op het Oude, niks wijzer geworden , geen kennis verzameld, ben niks rijker, maar des te meer een illussie armer.
# Wij lezertjes beschouwen ons door de aldaar doorgebrachte jeugdjaren als bescheiden ervaringsdeskundigen. Door die bril bezien we ook de literatuur en andere documentatie over onze tempo doeloe. En juist dat specifieke mist Van Reybrouck.
Uw kennishonger kunt u ws op onderstaande bijeenkomst stillen.
*** ” Op 29 november om 20:00 uur duikt De Balie samen met Van Reybrouck, Ivo van Hove en het ITA-ensemble aan de hand van literaire teksten, theaterscènes, persoonlijke getuigenissen, historisch materiaal en gesprekken met Van Reybrouck in de geschiedenis van Indonesië.
Tijdens deze theatrale voorstelling naar aanleiding van het boek proberen we een antwoord te krijgen op de vraag wie zich welk deel van de geschiedenis toe-eigent en waarom. En hoe je als auteur recht kan doen aan het verleden met zoveel betrokken hoofdpersonen. Kaarten voor de livestream zijn via deze link te bestellen.
http://persberichten.deperslijst.com/172787/de-balie-david-van-reybrouck-en-ita-slaan-de-handen-ineen-voor-een-speciale-livestream-editie-van-sign-of-the-times-.html
@ geachte Heer Lemon
Interessante opmerking van U. Ik bestrijd niet dat U Uw jeugdjaren in het voormalig Nederlands-Indie hebt doorgebracht en door die bril de literatuur en andere documentatie beziet. Dat specifieke mist weliswaar dhr van Reybrouck, maar wat heeft hij wel om het positief te bekijken? Wat voor bril heeft hij als cultuurhistoricus op?
Hij heeft als studie-object de “revolusi” waarbij hij een twee honderdtal ooggetuigen heeft geinterviewd voor zijn boek. Als ik uitga van eenheid van tijd en plaats lijkt mij de confrontatie van de verschillende zienswijzes best interessant. Hopelijk komen ook de door U aangegven ervaringsdeskundigen aan het woord in de voorstelling.
Ik ben zelfs van plan de voorstelling te zien. Zondagavond is niet mijn favoriete avond zoiets te doen. Vooralsnog bedankt dat U mij attent maakt op die voorstelling.