De Groene Amsterdammer:
Vilan van de Loo schreef met Uit naam van de majesteit een biografie van Jo van Heutsz, de generaal die de guerrilla in Atjeh bestreed. Nette conventies golden daar niet.
—–
In het soepele verhaal ontglipt het de lezer misschien nét dat het hier toch echt gaat om oorlogsmisdadigers, en dat is geen laf achteraf gepraat: Van Heutsz en Van Daalen beseften dat hun bloedige praktijk volkomen tegen het geldend oorlogsrecht inging. Nette conventies golden niet in Atjeh, zeiden ze, het was guerrilla, je kon geen onderscheid zien tussen burgers en rebellen et cetera.
Er gebeurde iets onverwachts. Het dekolonisatieonderzoek begon. Meteen barstte het los op de televisie: geweld, militair, Indië. En vervolgens begonnen sommige mensen echt woedend te worden wanneer ze de naam Van Heutsz hoorden. Dat was best interessant en ook wel griezelig: de redelijkheid ontbrak nogal eens. Een beetje gek is leuk, maar iets meer….De realiteit van Indië, Ik dacht: ik ga gewoon verder. Wat ik wilde was naast Jo van Heutsz staan en zien wat hij gezien heeft, weten wat hij wist en begrijpen waarom hij zijn beslissingen nam Indische Schrijfschool
...................
Indisch4ever 
@Schrijfschool; ‘JBvan Heutsz etc.’- Doet mij denken aan foto van Hitler bij de kerstboom. Omringt door een paar Arische kinderen en een lieftallige dame. Die dame is natuurlijke ook een Arische
Fragmenten van de lezing van Vilan van de Loo en de reactie van Jeffrey Pondaag.
Een kort verslag van 9 minuten van Histori Bersama, overgenomen uit de lange film van De Balie.
en zie ook hier
https://indisch4ever.nu/2018/04/07/het-beeldenstormdebat-5-april-in-de-balie/
” het geldend oorlogsrecht ” Volgens mij ging het geldende oorlogsrecht toen (en nu nog, afgezien van het Handvest van de Verenigde Naties, hoofdstukken VI en VII.) over het lot van gewonde militairen op het slagveld.
22 augustus 1864: Verdrag nopens de verbetering van het lot der gewonde militairen (…).
1929 was het volgende belangrijke jaartal in de rij. Een verbetering van de behandeling van de gewonden en zieken. Maar ook een verdrag over de behandeling van krijgsgevangenen, daarmee de kring der beschermde personen uitbreidend.
Generaal van Heutsz is toch 1873 – 1903?
@Schrijfschool; ‘interessant en ook wel griezelig etc.’- Paul van ’t Veer; Atjeh 1969; ‘Groot Atjeh werd zo grondig ontvolkt dat tientallen jaren later, bezoekers nog werden getroffen door de verlaten kampongs en de onbewerkte sawahs. In de tijd van van Heutz zijn tien bloedige jaren geweest; 21.865 Atjehers werden gedood, haast 4% van de bevolking met als hoogtepunt(!) de toch van van Daalen dwars door de Gajo vallei en Atlas landen; een moordpartij zonder weerga! Vrouwen en kinderen werden en massa over de kling gejaagd. En van Daalen en zijn officieren/manschappen lieten zich trots fotograferen naast de lijken. De mate van verwildering wordt geïllustreerd door een trofee, die in 1897 op de achtergalerij van het militair hospitaal te Koetaradja was tentoon gesteld; een stopfles met alcohol, waarin de opgezwollen hoofd dreef van teukoe Nja Maken, een verzetsleider, die ernstig ziek gevangen werd genomen. En in aanwezigheid van zijn vrouwen en kinderen werd onthoofd’!