5 Responses to Hoe een slak uit Reusel belandt in de keuken van Nastrium

1. Ronereon schreef:

   21 juli 2020 om 11:25

   Beste RG, interessant en informatief. Ook hier thuis is rendang de nr 1 favoriet en daarna lang niets :-). Vrijwel elke dag wordt hier Minang/Padang gegeten. Ook altijd heet. Vroeger thuis kookte mijn moeder elke dag Padangs. Typisch Javaans eten b.v. kwam niet op tafel. Dat leerde ik ook pas later kennen. Rendang kost mij veel tijd, geduld en aandacht. Daarom is rendang ook meer kookmethode. Ik heb een slowcooker geprobeerd (crockpot) en daarmee geëxperimenteerd. Prima gelukt. Laatste uur of minder de rendang af maken. Grootste voordeel : ik kan overdag weg, de slowcooker is uiterst veilig. Overigens boeiend dat Djailany experimenteert met fusion. Interessante wijnkaart bovendien.

   Beantwoorden
   • R Geenen schreef:

     21 juli 2020 om 17:11

     Beste Ronereon: Ik heb nog een nieuwtje over “Rendang”. Voor de oorlog was de staat Maleisie welvarender dan het eiland Sumatra. Er was dan ook veel scheepvaart verkeer tussen beide landen. Hierdoor kreeg de bevolking van Maleisie eerder bekendheid met het Randang gerecht van de Minang mensen. De mensen op Maleisie leerden het ook maken en noemden het “Rendang”.
     M.a.w. de huidige naam van het gerecht Rendang is niet eens Indonesisch, maar een copy.
     Wist niet dat U ook van west Sumatra afkomstig bent. Familie ook in japkamp gezeten?

     Beantwoorden
2. Hans Boers schreef:

   20 juli 2020 om 20:48

   Een lezer op dit forum houdt ontzettend veel van randang (NIET rendang dus). 😉

   Beantwoorden
   • R Geenen schreef:

     20 juli 2020 om 22:12

     @@randang (NIET rendang dus). @@
     Randang is de taal van de Minangkabau en ook de uitvinders van het gerecht. Rendang is BI
     Mijn Oma Jaqueline Chevalier had voor de oorlog in Padang het hotel anex restaurant Belantung. In haar keuken notities stond ook het woord Randang geschreven. Haar keuken personeel waren vaak Minang mensen. En in het boek over de geschiedenis van de Minangkabau stam, hun adat, hun kleren en voedsel “Walk in Splendor”geschreven en onderzocht door de Californische professoren Ann en John Sommerfield staat ook het woord Randang voor het gerecht. De Sommerfields, allebei al overleden, waren vrienden van mijn nicht Meity en haar man Daniel Ungerer. Samen hebben ze 7 reizen naar de Minang mensen gemaakt.

     Beantwoorden
   • R Geenen schreef:

     21 juli 2020 om 01:40

     Ceremonial foods, like RANDANG, of the Minangkabau People.

     Minangkabau people fear that food from elsewhere may be adulterated with substances that do not agree with them. In extreme cases, strange food is feared to have been deliberately poisoned or contaminated with filth by witches or demons who only appear to the human being. For this reason, people go out of their way to avoid eating and drinking in places where they are unsure of their welcome.
     It is likely that many Minangkabau would prefer to take their whole kitchen with them when traveling, but barring that, they pack classic travel food, a dry spicy meat dish known as RANDANG. When traveling abroad or going on the hajj, Minangkabau people go to great lengths to conceal packets of RANDANG in suitcase linings or other hiding places in order to smuggle it past suspicious customs agents charged with curbing the import of fresh foods. Because RANDANG is taken abroad by Minangkabau people, and because it is served in Minangkabau restaurants abroad, it has taken on significance as a, or perhaps even the, quintessential Minangkabau food, one that is not eaten by any other Indonesian people and that signifies home for Minangkabau who are away.
     RANDANG is produced by simmering red meat in coconut milk and the usual spices used for curry over low a low heat for many hours until the sauce is completely reduced and the meat has crumbled into small bits and flakes. People who cannot afford red meat will substitute jackfruit, potatoes, dried fish or other curry ingredients that won’t easily disintegrate, but the ideal RANDANG food is red meat.
     As a result of long, slow cooking, the once golden curry becomes dark brown to black and shiny from the coconut oil, and it is said to keep for weeks without refrigeration. Eating with rice, RANDANG is not as peppery hot as many Minangkabau dishes. It has an extremely rich, slightly sweet, smoky taste. For most Minangkabau people abroad, eating rending takes them as close to home physically and mentally as they can get without actually returning.

     Out of “Walk in Splendor” “Ceremonial Dress and the Minangkabau” by Ann & John Summerfield, pages 131 & 132. – Ron Geenen
     ( For those who think they know RENDANG)

     Beantwoorden