Ondertekening van de acte van souvereiniteitsoverdracht- zo genoemd in de Nederlandse naamgeving. Maar in Indonesië stelt men dat de souvereiniteit per 17 augustus 1945 al bij Indonesië lag.
Van r. naar l.: minister-president Drees, koningin Juliana, premier Hatta en Sultan Hamid II ook bekend als Max Alkadrie.
Dit verdrag werd voorbereid door de Ronde Tafel Conferentie, eerder in 1949 gehouden. De Nederlandse politiek en rechters stelden altijd dat in deze conferentie is afgesproken dat Indonesië de backpayschulden zou overnemen.
Griselda Molemans meldde laatst een balans gezien te hebben die gebruikt zou zijn voor de RTC en het verdrag van 27 dec 1949 en dat de backpay als schuld van het Indisch Gouvernement daar niet op stond.
Ook Herman Bussemaker en Hans Meijer betwijfelen de overname.
Herman Bussemaker , citeerde op pagina 45 van het Indisch Verdriet, uit het boek Indische Rekening van Hans Mejer , pag 118-120.
...................
Indisch4ever 
“Maar in Indonesië stelt men dat de soevereiniteit per 17 augustus 1945 al bij Indonesië lag”. Haha, wat deden die Indonesiërs dan op De Dam? Ze kwamen zeker slechts uit “beleefdheid”!
Ze kwamen ondertekenen, beter voor het internationaal imago dat netjes afhandelen, en nu had Nederland geen reden meer treuzelend te zijn met vertrekken.
Hoe kan dat nou? Als er niets meer af te handelen viel, kan dat ook niet alsnog gebeuren voor het internationale imago. Dat hele 17-augustus-verhaal is een broodje aap verhaal. Het is direct afkomstig uit de koker van het Indonesische Ministerie van Propaganda, iets dat wij nu als waarheid aannemen. Zie hier geschiedvervalsing in de praktijk.
Beste Anoniem.
Wat deden Hatta en Alkadrie dan op de Dam?
Ze wilden die hele onafhankelijksoorlog afsluiten.
Lijkt mij de voornaamste reden voor hun komst
Het een stellen, maar het ander zeggen. Overigens is Indonesië volgens geen enkel volkenrechtelijk beginsel onafhankelijk vanaf 17 augustus 1945. Dat is gewoon kul. Zoals gezegd afkomstig uit de koker van het Indonesische Ministerie van Propaganda. En Holland trapt daar 75 jaar na dato met ogen open in.
@beter voor het internationaal imago dat netjes afhandelen@
En wie waren er de dupe van?
Hahaha, want het Indonesische volk wil verlost zijn van het onmenselijke Nederlandse kolonialisme
Dank je wel, Boeroeng. De zogeheten vermogensbalans bewijst nog eens dat de backpayschuld nooit overgedragen is aan de Republiek Indonesie. De huidige waarde – over 74 jaar op basis van rente-op-rente- bedraagt 25,8 miljard euro.
Denk er wel om dat met de RTC en de soevereiniteitsoverdracht de onderhandelingen nog niet ten einde waren. Dank zij het niet afspreken van een overgangstermijn. Zo kwam de Unie nog tot stand! In een bij het Uniestatuut behorende overeenkomst inzake de positie van de Nederlands-Indische burgerlijke ambtenaren waren dezen overgedragen aan de regering van de Verenigde Staten van Indonesië, in juridische zin was dit correct, Indonesië nam immers alle plichten en rechten over van de Indische regering, zo ook alle verplichtingen ten aanzien van de Indische ambtenaren. Zo ook mijn vader, die de RIS als nieuwe werkgever kreeg. Zijn collega’s bleven varen op dezelfde schepen. Alleen de naam en de vlag werden anders. De pensioenpremies werden als vanouds naar Nederland overgemaakt. Net als het verlenen van eervol ontslag bij pensionering. Maar ja. als je niet om je recht op achterstallig salaris vraagt krijg je dat niet. Nee heb je, ja kun je krijgen. Maar je moet wel ff opstaan uit je krossi males.
Voor het KNIL, dat onder gezag van de Indische regering stond en als zodanig aan de Verenigde Staten van Indonesië zou moeten worden overgedragen, werden afzonderlijke regelingen getroffen. Inlandse militairen konden immers niet naar het ‘buitenland’ worden gestuurd, en konden in de TNI worden opgenomen. De Ambonese militairen wensten niet in het federale Indonesische leger te worden opgenomen, waarop de Nederlandse regering besloot tot hun demobilisatie in Indonesië. In kort geding verbood in december 1950 de rechter de Nederlandse regering echter de Molukse militairen tegen hun zin te demobiliseren binnen het gebied van de Verenigde Staten van Indonesië. Dit resulteerde in het naar Nederland overbrengen van deze militairen en hun gezinnen, in totaal 12.582 personen.
Geachte mijnheer Somers, in de onderliggende RTC-documenten staat letterlijk vermeld dat ‘alleen de bedragen die vermeld staan op de vermogensbalans vereffend dienen te worden’. Met andere woorden: de opgevoerde kostenposten waren finaal en konden niet retro-actief bijgesteld worden. Aangaande de backpayschuld nog het volgende: een schuld die nooit overgedragen is, berust bij de schuldenaar. In dit geval de Staat der Nederlanden.
Ik heb het niet over de RTC-documeneten. Die zijn alleen in algemene zin geformuleerd. Daarbij nog de grote hoeveelheid bijlagen. Maar voor de positie van de Indisch ambtenaren zoals mijn vader is dat in het Uniestatuut plus toelichting en bijlagen geregeld. Zie bijvoorbeeld voor het GM-personeel:
Bij besluit van de minister van Perhubungan, Tenaga dan Perdjaän van 28 januari 1950 werd het volgende bepaald:
1e Alle aangelegenheden behorende tot de werkkring van het voormalige Dept. van Scheepvaart (,,,) zullen behoren tot de werkkring van het Dep. Pel.;
2e Alle wettelijke en contractuele bevoegdheden van de voormalige Secretaris van Staat zullen (…) onder de bevelen en het oppertoezicht van genoemde Minister, worden uitgeoefend door Kepala Dep. Pel.
In de arbeidsvoorwaarden van mijn vader, overgegaan naar de RIS, gebeurde dus niets. Maar nog steeds niemand diende een vordering in voor het achterstallig salaris. De directeur van het nieuwe departement (zijn werkgever), Mas Pardi, was overigens een vooroorlogse collega van mijn vader. Ik weet niet of hij wel een vordering heeft ingediend. Zulke bovenwettelijke regelingen prevaleren boven de door de staten gemaakte afspraken.
“een schuld die nooit overgedragen is, berust bij de schuldenaar. In dit geval de Staat der Nederlanden.” Waar kan ik dat vinden? Hoe is het koninkrijk ineens schuldenaar geworden, van iets waar het niets mee te maken had?? Het gaat om de werkgever, en daarvoor moet je volgens de Hoge Raad (ik dacht twee keer) bij Indonesië zijn. Er wordt gezegd dat Indonesië dat niet wil betalen? Is er dan al een vordering door Indonesië afgewezen? Het is jammer dat nu de Nederlandse belastingbetaler wordt opgezadeld met die kwestie. Waar ze nooit iets mee te maken hebben gehad. Dank zij de Indisch ambtenaren die geen vorderingen indienden over een recht dat ze hadden. Een recht dat nu slechts een ereschuld is geworden. Waar de Kamer kennelijk niet zo gelukkig mee is. Weg bij het arbeidsrecht waar het thuis hoorde, nu bij het bestuursrecht waar de Kamer wel raad mee weet.
Volgens mij is van de Indische staatsschuld alleen dat deel geschrapt wat gaat over de kosten die het koninkrijk heeft gemaakt met de KL en KM. Dat is al tijdens de RTC gebeurd. De eigenlijke Indische staatsschuld is toch door Indonesië overgenomen? Kon makkelijk, zij kregen ook de Javase Bank met zijn hele hebben en houden overgedragen.
Wat betreft het KNIL. Mijn vader was geen beroepsmilitair, maar werd in 1933 op 19-jarige leeftijd vanwege de dienstplicht ingelijfd bij het KNIL (Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger). Na een periode van groot verlof, heeft hij later o.a. in 1937 gedurende 20 dagen deelgenomen aan voortgezette herhalingsoefeningen bij de motorbrigade te Batavia. Dit volgens zijn stamboek. Mijn vader raakte 19 augustus 1943 in Japanse krijgsgevangenschap. Eerst in het 15e bataljon Bandoeng. Dan werd hij vanuit het Tiende Infanteriebataljon Batavia (waarschijnlijk in mei 1944 met het helleschip Chuka Maru) overgebracht naar de Pakan Baroe spoorweg op Sumatra. Tijdens het Japanse krijgsgevangenschap heeft hij dwangarbeid verricht aan deze dodenspoorweg. Ergens in november 1945 kwam hij vrij. Vele malen heeft mijn vader verklaard dat hij een burger-militair was. Hij was werkzaam voor de Indische militaire luchtmacht bij de technische dienst (vliegveld Andir, Bandoeng). Later ging hij over naar de Indonesische militaire luchtvaart (AURI, Angkatan Udura Republik Indonesia, de luchtmacht van de nieuwe staat.). De Indonesische Luchtmacht werd onofficieel opgericht direct na de onafhankelijkheidsverklaring van Nederland in augustus 1945. Officieel viert ze zelf de oprichtingsdatum op 9 april 1946. Na de definitieve onafhankelijkheid in 1950 werd haar luchtvloot aangevuld met vliegtuigen van het ML-KNIL de Nederlandse Luchtmacht, zoals Mustangs en DC-3’s.
Na Zwarte Sinterklaas (5 december 1957) moest het gezin gedwongen het land verlaten in 1958. Mijn vader heeft in Nederland nooit geklaagd over achterstallige salarissen. Hij was tevreden met zijn goed pensioen (omdat tropenjaren dubbel telden). Hij hoefde zelfs niet te werken in Nederland, stelde hij vast, maar deed het toch om iets om handen te hebben.
Oppassen salaris (plus pensioenrechten) te vermengen met soldij van een dienstplichtige militair!
@Boeroeng; ‘het Algemeen Handelsblad van 27/12’49’ – In deze krant (mi.in geen enkele andere krant) werd vermeld hoe het in Batavia/Djakarta er aan toe ging; Daar werd onze driekleur gestreken, begeleid door gejoel en gefluit van/door duizenden Indonesiërs. Een blamerend afscheid na bijna 4 eeuwen Nederland’s verblijf in de archipel. Nu precies 70 jaar geleden! Cineast Charles Breier legde het op de film vast. (ook nooit vertoond op de tv.)
Gruwelijkheden, slachtpartijen: de dekolonisatie van Indonesië blijft een schandvlek, die lang werd verzwegen. Toch betoogt journalist en politicoloog John Jansen van Galen dat de bedoelingen van Nederland in Nederlands-Indië goed waren. Wat ging er dan mis? Hij schreef er een boek over en licht het toe in De Nieuws BV. Radio 1
Ach ja, de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen en is omzoomd met de witte kruizen van de gesneuvelden. En een hel werd de dekolonisatie van Nederlands-Indie.
JJG wil niet begrijpen wat het Recht op Zelf Beschikken van een gekoloniseerd land zoals Indonesië inhoudt en met hen allen die 17 Augustus 1945 niet erkennen.
“dat de bedoelingen van Nederland in Nederlands-Indië goed waren.” Ik denk niet dat het om goede bedoelingen ging. Men zag het als een plicht, gebaseerd op volkenrecht, staatkunde en staatsrecht. Er was een koninkrijk, de soevereine staat Nederland. Met vier gebiedsdelen, zoals Nederlandsch-Indië. Met als een van de criteria voor een staat: Gezag over de bevolking van het territoir. Met de capitulatie tegen Japan veranderde hier niets aan, slechts de capitulatie van het KNIL. In de latere capitulatievoorwaarden van Japan staat o.a. dat Japan alle aangebrachte staatkundige veranderingen moet terugdraaien, terug naar de vooroorlogse staatkundige status-quo. Indië dus gebiedsdeel van de soevereine staat Nederland. Met als een van de kenmerken van een staat, gezag over de bevolking. Daar verandert een merdeka roepende man niets aan. Maar wel met een start van de vóór de oorlog aangekondigde procedure: Een koninkrijksconferentie. Een telegrammenwisseling tussen de minister van koloniën Welter, minister-president Gerbrandy, en gouverneur-generaal Tjarda van Starkenborgh Stachouwer (augustus 1941) resulteerde in: ‘Opperbestuur voornemens na bevrijding Nederland aanstonds conferentie bijeen roepen vooraanstaande personen uit diverse deelen rijk teneinde kroon van advies dienen over aanpassing structuur Koninkrijk aan eisch tijden’. >>>> De RondeTafelConferentie! Die er uiteindelijk ook is gekomen.
Bovenstaande reactie is een verbazingwekkende vorm morele blindheid, die belet de onrechtvaardigheden en het geweld te zien dat het koloniale systeem in stand hield.
Die merdeka roepende man werd later wel de eerste president van de Republik Indonesia.
En wat werd er van zijn tegenspeler, de goed bedoelende lt-GG H.J. van Mook? Alleen in Rijswijk, is er een Dr. H.J. van Mooklaan. En die laan is aan zijn naam gekomen door Burgemeester Bogaardt, een vriend en oud-medewerker van Van Mook.
En wat is er geworden van Soetan Shahrir? Die samen met Van Mook de staat Indonesia vorm heeft gegeven. Waarna de eerste president volkenrechtelijke verdragen heeft verworpen. Zoals u weet is die nieuwe staat overigens tot stand gekomen volgens de afspraken die Nederland al vóór de oorlog heeft gemaakt. De al vóór de oorlog afgesproken koninkrijksconferentie. Volkenrecht! Resulterend in een ruling van de Veiligheidsraad van 23 maart 1949. In deze ‘brief’ werd de UNCI aangespoord partijen behulpzaam te zijn bij de ten uitvoerlegging van de resolutie van de Veiligheidsraad van 28 januari en het bereiken van overeenstemming over de voorgestelde conferentie in Den Haag. Op basis hiervan een akkoord tussen de delegatieleiders in de Veiligheidsraad, Van Roijen en Roem, van 7 mei 1949, de grondslag voor een overdracht van de soevereiniteit zonder overgangsperiode. Mr. Moh. Roem verklaarde overeenkomstig de resolutie van de Veiligheidsraad van 28 januari 1949 en de ‘ruling’ van 23 maart, dat er een bevel zou uitgaan tot het staken van de guerrilla-oorlog, dat er bereidheid was tot samenwerking gericht op het herstel van de vrede, en de bereidheid tot deelneming aan een Ronde Tafel Conferentie te Den Haag, ‘teneinde de onvoorwaardelijke overdracht van werkelijke en volledige souvereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië te bespoedigen.’ In antwoord verklaarde Dr. Van Roijen onder meer dat op de Ronde Tafel Conferentie besprekingen zullen worden gehouden over de wijze, ‘waarop de onvoorwaardelijke overdracht van werkelijke en volledige souvereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië in overeenstemming met de Beginselen van de Renville, zal kunnen worden bespoedigd. Een en ander overigens met een toenemende infiltratie van republikeinse eenheden in de federale regio’s. De Republiek had kennelijk geen gezag om de verklaring van Roem over het staken van de guerrilla-oorlog na te komen. Toch een van de vereisten van een staat?.
@ Ik denk niet dat het om goede bedoelingen ging. Men zag het als een plicht, gebaseerd op volkenrecht, staatkunde en staatsrecht.
# door andere ogen …
***. Citaat : ” Als Indonesië zich losmaakt van Nederland, weigert communist Piet van Staveren te vechten tegen de inwoners. Hij deserteert en wordt Pitojo Koesoemo Widjojo.
Begin juli 1946 meldde Piet zich bij het Derde Bataljon Achtste Regiment Infanterie in Amersfoort. In een brochure hield de legerleiding de dienstplichtigen voor dat ze naar Indië gingen ‘om recht en veiligheid en vrede te brengen’. Maar de Bersiap-periode was toen eigenlijk al voorbij en van ‘blankenhaat’, ‘roof en rampokken’ was nauwelijks nog sprake, zo concludeerde ook een Nederlandse commissie die tegen het einde van de zomer door republikeins gebied reisde.
Nu het eindelijk vrede was, hielp Piet liever met de opbouw van een ‘nieuwe maatschappij’ dan met nieuwe gevechten – tegen de Indonesiërs. Als overtuigd communist bestreed hij het Nederlandse kolonialisme onder het motto: ‘Indonesië los van Holland.’
Op 14 oktober kwamen vertegenwoordigers van de Nederlandse regering en de Republiek Indonesië tot een wapenstilstand. De opmaat, zo hoopten de Indonesiërs, voor een langdurige overeenkomst die recht zou doen aan de nieuwe verhoudingen. Want inmiddels leefde wereldwijd het besef dat de soevereiniteitsaanspraken van de gekoloniseerde volken niet langer konden worden genegeerd.
In juli 1946 waren de Filippijnen al onafhankelijk geworden van de Verenigde Staten. Hoewel Nederland er nog weinig voor voelde om Indonesië volledige autonomie te verlenen, gingen de strijdende partijen begin november wel rond de tafel in het bergdorpje Linggadjati.
Dat was op dinsdagmiddag 25 maart 1947, klokslag halfzes plaatselijke tijd. Overeengekomen werd dat Nederland en Indonesië voortaan als twee soevereine staten in een Nederlands-Indonesische Unie zouden samenwerken. Althans, zo luidde de lezing in het Indonesische kamp. Volgens Den Haag bekrachtigde het verdrag juist de soevereiniteit van Nederland over een unie waarin de Republiek slechts gedeeltelijke autonomie genoot. Het verschil van interpretatie maakte het verdrag al bij voorbaat mislukt.
Zo gunstig als de vooruitzichten begin ’46 waren, zo duister kleurde de ‘politieke hemel’ halverwege het jaar, zo schreef hij plots minder zelfverzekerd aan zijn vader. Van het akkoord van Linggadjati was alleen op papier nog iets over. En de leuze op zijn helm ‘wij komen als vrienden’ was inmiddels totaal ongeloofwaardig.
Via Nederland had Piet de garantstelling geregeld van vier prominente Indonesische inationalisten. En met hun brief liep hij in de nacht van 13 op 14 juni over naar Indonesische zijde. Vervolgens hielden de Indonesiërs hem zeven maanden geïnterneerd in Gandjoerang, en daarna verhuisden ze hem naar Madioen. Daar kreeg hij een functie bij het Badan Kongres Pemuda, de belangrijkste jeugdorganisatie in de Republiek.
En zo zat Piet aan het begin van de zomer van 1948 in het communistische bolwerk Madioen. Hij vereenzelvigde zich volledig met de Indonesische revolutionairen.
In Madioen woonde Pitojo, naar eigen zeggen, in huis met een aantal communistische kopstukken, onder wie Amir Sjarifoeddin, die tijdens de eerste politionele actie minister-president was van de Republiek, en de communistenleiders Moeso en Soeripno. Daardoor wist Piet meer dan hij zijn familie kon vertellen.
‘Er zijn tenslotte Binnenlandse politieke ontwikkelingen die wij voorlopig nog niet aan de grote klok kunnen hangen. Het is namelijk zo: Voor het belang van onze Nationale strijd doen wij ons aan de Buitenwereld voor dat wij het Indonesische volk een gesloten eenheid vormen, maar in het binnenland is dit wat onze politieke strijd aangaat helemaal niet het geval, de afstand tussen links en rechts is hier nog veel groter dan in Nederland, wel zijn de verhoudingen anders, en wel ten gunste van ons de revolutionairen.’
Half september ontketenden Moeso en Soeripno in Madioen een communistische opstand tegen de republikeinse regering van Hatta en Soekarno.
De communisten bleken hun kracht en draagvlak danig te hebben overschat. Toen de republikeinse troepen Madioen binnentrokken, vluchtte Pitojo naar het zuiden, de bergen in. Zowel Moeso als Sjarifoeddin werd door de republikeinen omgebracht.
De Amerikanen zagen de succesvolle manier waarop Hatta de opstand neersloeg als een bevestiging van de volwassenheid van de Republiek Indonesië. Maar de Nederlandse regering zag in het uitbreken van de revolte juist een bewijs van de afwezigheid van ‘elk gezag’. Alleen militair ingrijpen kon een ‘noodlottig verder afglijden’ voorkomen, zeker omdat de republikeinse regering keer op keer weigerde zich te stellen onder hoger – lees: Nederlands – gezag.
De politionele actie maakte een vliegende start. De Nederlanders namen de republikeinse hoofdstad Jogjakarta in en arresteerden Soekarno, Hatta en andere politiek leiders. Maar al snel liep het offensief uit op een politiek en militair fiasco. Onder druk van de Veiligheidsraad stemde de Nederlandse regering eind juni in met een staakt-het-vuren, de terugkeer van de republikeinse regering naar Jogjakarta en een rondetafelconferentie ter voorbereiding van ‘de onvoorwaardelijke overdracht van de werkelijke en complete soevereiniteit aan de Verenigde Staten van Indonesië’.
https://www.historischnieuwsblad.nl/nl/artikel/31124/piet-van-staveren-1925.html7
“en een rondetafelconferentie” Zoals vóór de oorlog door Nederland en Indië afgesproken.
@JASomers; ‘al vóór de oorlog door Nederland afgesproken’. – Alsof de Indonesiër daarop zat te wachten!
@PLemon; ‘goede bedoelingen etc.’- Nederland had altijd goede bedoelingen met Indië. Het ‘stierf’ zowat in alle goede bedoelingen. Al vanaf het begin, bij kon.Wilhelmina’s aantreden, was het parool; de inlander te verheffen….er waren er die stonden te trappelen dat te verwezenlijken. Maar er was ook ene gg.de Jonge, die dat ethische gedoe maar een ziekte vond. ‘We zijn hier al 300 jaar. En al is het moet nog 300 jaar erbij, eer over zelfbestuur sprake kan zijn’. Zijn opvolger Tjarda wenste nb. na de smadelijke nederlaag tegen Japan; geen enkele concessie aan de Republiek! Want dat was zi. een zwaktebod; eerst de voorloorlogse situatie terug! Toen kwam er (wederom)een periode van ‘orde en rust’ handhaven. Enfin, het barste van de goede bedoelingen. JJvanGalen van het Parool; heeft diezelfde ‘ziekte opgelopen’. En ook nog vele ‘koloniale adepten’ bleven in die goedde bedoelingen; een tropische aandoening!
@ ” bleven in die goedde bedoelingen; een tropische aandoening!….
# Wat kon een landje anders om een gebied even groot als Europa te blijven besturen en voorkomen dat concurrerende grotere landen met de bodemschatten ervan door zouden gaan. Enfin het kwaad is geschiedt door zich verrijkende families en multinationals die maar al te blij bos en bodem brandschatten. De langzaam wegzakkende hoofdstad staat ahw symbolisch voor de prijs die men niet voor de Hollandse goede bedoelingen wilde betalen.
@PLemon; ‘een tropische aandoening etc.’- Ooit een Indonesiër hierover gesproken. Zijn antwoord; ‘ De Hollanders zaten vol met bedoelingen. We werden gek van al die Nederlandse bedoelingen. Wat bedoelen ze nou met al die bedoelingen?’
Toch grappig terwijl ,de Javanen op Java zich kapot moesten vechten voor hun Merdeka periode 1945-1949 ,keken die Javanen in Suriname heel anders aan tegen de onafhankelijkheid van Suriname ,ook hun geboorte grond in 1975 ,desgevraagd antwoordde de Javaanse leider Paul Soemohardjo ,dat het een schande was dat Suriname onafhankelijk werd ,hoe hij zich nu voelde ? Belazerd en bedrogen ! Bij een referendum wel of niet onafhankelijk ,stond de uitslag al bij voorbaat vast NEE dus ,die onafhankelijkheid is er doorgeduwd door het duo Arron-Den Uijl .De meerderheid van de bevolking ,de Aziaten waren er niet echt blij mee .
“keken die Javanen in Suriname heel anders aan tegen de onafhankelijkheid” Maar ook de bewoners van de overige delen van ‘de West’! Net als de Indonesiërs in dat enorme gebied buiten Java en Sumatra. Maar daar schijn je niet over te mogen praten, niet politiek correct. Heet Indië behoorde gevuld te zijn met kommer en kwel.
@JASomers; gebied buiten Java en Sumatra etc.’- Daar verrichtte van Mook toch zijn ‘kunststukje’ door de Federale Staten op te richten. Toen al spottend de Verenigde Staten van Nederland genoemd. In mei 1948( dus nog voor de 2e actie) werd te Bandoeng door de Federalen een vergadering gehouden met de Republiek! Nederland werd NIET uitgenodigd! Een slag voor HvK Beel, die begreep dat de Federalen de kant van de Republiek kozen. Dit was voor Beel het sein; alles in het werk te zetten om de 2e actie te beginnen! De Republiek te elimineren. Wat uiteindelijk zelfs meer als kommer kwel opleverde; nl. een blamerend afscheid te Batavia/Djakarta op 27/12-’49, toen onze driekleur onder gejoel en gefluit van duizenden Indonesiërs werd gestreken! Nu precies 70 jaar geleden.
@ die begreep dat de Federalen de kant van de Republiek kozen
# van kiezen was minder sprake …met een variatie van dreigementen op de achtergrond.
*** De eenheidsstaat
Soekarno en Hatta maakten nu deel uit van de regering der V.S.I., samen met onder andere Ide Anak Agung (toen minister van de deelstaat Oost-Indonesië) en sultan Hamid van Pontianak – de federale leiders. In Djocja namen anderen de leiding van ‘de Republiek’(nu de Republiek Djocja genoemd) over. De Republiek wilde volbrengen wat men zich in 1945 had voorgesteld: de Republik Indonesia als eenheidstaat voor geheel Indonesië. De V.S.I. werd door hen beschouwde als een Nederlands product. Ze voelden zich daarom pas echt onafhankelijk als de V.S.I. was geliquideerd.
Al dan niet vrijwillig – C. Smit spreekt in zijn publicaties over de dekolonisatie van geweld en bedreiging – sloten de deelstaten zich in snel tempo bij de Republiek Djocja aan. Op 17 augustus 1950 werd de eenheidsstaat geproclameerd onder de naam Republik Indonesia.
Zuid-Molukken
Op de Zuid-Molukken – waar de onafhankelijke Republiek der Zuid-Molukken op 19 mei 1950 was uitgeroepen, met Soumokil als president – werd daarna nog een hevige strijd gevoerd tegen de Republiek. Na de val van Ambon (november ’50) voerden Zuid-Molukkers op Ceram een guerrillastrijd die pas eindigde toen Soumokil in 1963 werd gevangengenomen, ter dood veroordeeld en in 1966 geëxecuteerd.
Conclusie
De Nederlandse regering zat bij haar standpuntbepaling inzake de Indonesische kwestie klem tussen de realiteit van de nieuw-gegroeide verhoudingen na de Tweede Wereldoorlog. Enerzijds maakten die nieuwe verhoudingen dekolonisatie onvermijdelijk, anderzijds wilde de overheersende conservatief-koloniale opinie van het Nederlandse volk Indonesië voor Nederland behouden.
Dat Nederland zich wel móest neerleggen bij een overheersende rol van de Republiek in het onafhankelijke Indonesië was niet in de laatste plaats het gevolg van de Amerikaanse politiek. Die politiek steunde, mede uit angst voor het communisme, tenslotte eenzijdig de Republiek. Zo kon de Republiek (Djocja) na de soevereiniteitsoverdracht ongehinderd de eenheidsstaat aan Indonesië opleggen. Alleen al het gegeven dat die eenheidstaat reeds in 1950 een feit werd, toont dat de Republiek nooit van plan is geweest een V.S.I. te accepteren.
Het verdere verloop van de geschiedenis laat zien dat er binnen de eenheidstaat Republik Indonesia nooit ruimte is geweest voor enige zelfbeschikking van de verschillende deelgebieden. Het resultaat was onvrijheid en onderdrukking van gebieden als de Zuid-Molukken, Oost-Timor en Nederlands Nieuw-Guinea (Irian Jaya)
https://kunst-en-cultuur.infonu.nl/geschiedenis/32939-indonesie-naar-de-eenheidsstaat-republik-indonesia.html
@Bertsiap; ‘onafhankelijkheid van Suriname etc.’- De Aziaten waren niet blij. Omdat Arron geen Aziaat was? -Toch wel opvallend, dat Nederland tot op heden gebrouilleerd is met zijn ex-koloniën. Dat in tegenstelling met Engeland, die tot op heden nog steeds met al zijn ex koloniën een Gemenebest band bezit. En nog wel onder leiding van de Queen.
note; we hebben (gelukkig) nog een paar eilandjes in de West. Maar die willen helemaal geen merdeka!
Die hele Surinaamse Volkskredietbank draaide in de jaren 50 en 60 op Indische mensen ,w.o mijn vader en de oom van Pak Olive …. Ekkie Lucardie ,dat zinde die Creolen niet en begonnen een haat campagne in hun kranten ,de directeur van die Surinaamse Volkskredietbank was Henck Arron ,die haatcampagne bestond hier uit “” Buitenlanders maken de dienst uit in Suriname !”” Indo,s waren voor hun gewoon buitenlanders ,waarom die haatcampagne ? Simpel zelfs te begrijpen voor ene Mertens ,die Indo,s wilden geen dubieuze leningen verschaffen aan vriendjes van Henck Arron .m.a.w die Indo,s in Suriname wilden NIET meewerken aan corruptie !
@Bertsiap; ‘simpel zelfs te begrijpen etc.’- Ik begrijp er geen bal van. Mi waren Indo’s in Suriname inderdaad gewoon buitenlanders. Liever gezegd belanda’s. Zo was het toch ook in Indië/Indonesië. Zelfs deden ze daar ook mee; met dubieuze leningen verschaffen aan bv.Chinezen. Ook zelfs aan U, als U om geld verlegen zat. Want u was toch ook een Indo. Zelfs als u een Creool was( als u daarop leek). Gewoon oetang oewang!
Heeft u het aantal Surinamers in Nederland wel eens geteld? Die vinden het hier toch leuk?
Ach meneer Somer van die 260 miljoen mensen in Indonesie leven er 190 miljoen op Java en Sumatra ,dus de rest loopt er een beetje bij als het vijfde wiel aan een gerobak /wagen ,in Suriname hadden de creolen geen meerderheid in de Staten van Suriname maar er liepen enige Hindoestanen over naar de Creolen ,dus die Creolen konden de onafhankelijkheid voorbereiden ,dat was dus in 1975 ,we leven nu in 2020 en wat zien we ? Armoede en grote Staat China ,die heel wat in de melk te brokkelen heeft ( Grote ,zeer grote leningen ) Suriname had in mijn ogen gewoon een gebiedsdeel van Nederland moeten worden net zoals Frans Guyana dat is van Frankrijk
.In Indonesie had je een heel grote overheersende bevolkingsgroep de Javanen ,die had je in Suriname niet ,ietsje meer dan de helft was Aziaat en de andere helft Creool of Marron ,verdeeldheid dus .
Ik heb mij door mijn Hindoestaanse kapper Ravi laten vertellen dat de onafhankelijkheid van Suriname kon worden doorgedrukt dankzij, wat hij noemde, “het verraad van Soemohardjo”, een Javaan dus.
Ach menir Piet ,toen u nog anders heette heb ik uitgelegd dat dat pure onzin was ,het was het verraad van George Hindori en kameraden ,die Javanen waren fel TEGEN onafhankelijkheid ,George Hindori een Hindoestaan dus had er later wel spijt van maar ja ,toen was het leed al geschied ,helaas pindakaas ! Nu is het complete rotzooi in dat mooie land ,komt ervan als je een sergeant de leiding geeft over een heel land ,hij weet alles over vijanden doden maar verder ?? Hij is in Nederland veroordeelt voor 8 jaar en in Suriname voor 20 jaar ,lekker dan en dat is de Surinaamse president !
Ach heer Bertsiap, dan wordt het tijd dat ik naar een andere kapper ga. Maar deze geeft bejaardenkorting, dus het doet wel pijn in de dompèt.
De moraal van het Surinaamse verhaal: Ook daar heeft Merdèka geen welvaart en welzijn gebracht. Wel een militaire coup en een president die is veroordeeld wegens moord. Oud premier Uilemans zal zich omdraaien in zijn graf (if any) als hij ziet wat hij in zijn socialistische dadendrang heeft teweeg gebracht.
No poti poespoesie fu luku merki.
Waar waren we ook weer? O ja, de bekpee. Daar komen ze in Suriname en de Bijlmer ook wel mee. Ontvangen ze sneller dan de Indisch Ambtenaren (zo goed meneer Somers?), want bij het woord “slavernijverleden” krijgt iedere Nederlandse overheid de jitters. Wanneer Jeffrey P. en Liesbeth Z. er hun schouders onder zetten is succes verzekerd.
Wat voor welvaart en welzijn heeft de Merdeka gebracht!!!! Wat voor welvaart en welzijn heeft 300 jarig koloniaal bewind in ons Indie gebracht?
Wat zijn de criteria? laten we bij onderwijs beginnen, hoeveel van de Ned. Indische staatshuishouding werd aan onderwijs voor de Europese bevolking (>300000) en hoeveel aan de inlandse bevolking (> 47 miljoen) uitgegeven? Hoeveel personen van elke groep deden überhaupt mee aan het universitair onderwijs?
Om duidelijkheid te geven mag dhr Azijnpisser wel de juiste vergelijkingen te maken, anders is hij alleen maar bezig het Nederlands kolonialisme zoals altijd goed te praten. Heb ik van de andere generatie geen bal aan, zijn goedpraterij draagt niet bij iets van mijn Indische geschiedenis te begrijpen.
In Nederland wonen er in Holland ook veel meer mensen dan in Zeeland en Friesland. Maar: Hoe verder van Den Haag, des te beter. Plus provincies en gemeenten als zelfstandige rechtspersoonlijkheden. Bij de GM in Indië was het ook hoe verder van Batavia des te beter. Heeft u de stemverhoudingen binnen de VOC wel eens geteld? Zorg er voor dat het arrogante Amsterdam nooit een meerderheid kan verwerven.
The Gods help them that help themselves.See Aesop, Fables.Every man is the architect of his own fortune. See Appius Claudius Caecus. Heaven never helps the men who will not act. See Sophocles
Ach pak Piet ,ik vermoed wel waarom die Hindoestaanse kapper u die onzin op de mouw heeft gespeld .Een Hindoestaan neemt het altijd op voor zijn volk ,hij ziet dat u een Indo bent en Indo,s en Javanen diggen elkaar niet ( Volgens sommigen ) dus om u een plezier te doen geeft hij alle schuld aan de Javanen in de hoop u daarmee heel blij mee te maken ,simpele ziel die kapper ! maar geeft niet als hij maar een goede kapper is .
It is often safer to be in chains than to be free. See Franz Kafka, TheTrial.
Wat kon een Calimero landje anders om een groot gebied even groot als Europa te blijven besturen……? Niets….. The great nations have always acted like gangsters, and the small nations like prostitutes.
@LordDengdeng; ‘like prostitutes ertc.’- Oh my lord. Jij bent toch ook een kind van je vaderland? En nu….een prostitute child? A gangster?
Ik analiseer in general, niet personal.
Mijn vaderland maakt geen kinderen voor zover ik het begrijp.
Acting like a gangster and acting like a prostitute is not being one.There is subtle difference.
there is a subtle difference
Read “Demensi Internasional Pembunuhan Massa di Indonesia, in Bernd Schafer, Ed Indonesia and the World 1965/1966(Goethe Institut and Gramedia;Jakarta, 2012).
Ik had in de jaren 80 een coffee shop in de Amsterdamse PIJP ,aan de overkant waren diverse hoeren hokken ,een van die meisjes 18 jaar kwam elke dag bij mij ,hoe gaat het Yvonne ? “” Oh Bert praat er niet over heb geen kut meer over !”” Lachen man ,ze bedoelt ik heb het erg druk gehad ,schat van een mens ,heb ook zoiets meegemaakt in Yogjakarta of zoiets ,ging ook naar zo,n hoertje ook een heel lief mens ,maar ja ik had teveel gedronken ,kreeg hem niet overeind kan gebeuren toch ? Enfin laatste geld aan haar gegeven maar het was niet veel ,zij deed het voor haar 5 kinderen ,heb het goed onthouden ! Die Bareigenaar had 500 ,- gulden van mij geleend en vroeg mijn bankrekening ,ik antwoordde hem geef het aan dat meisje met die 5 kinderen ,heeft hij inderdaad gedaan kijk vrouwen die de hoer spelen voor hun kinderen heb ik respect voor ,de hoer spelen doe je niet voor je lol ,trouwens die bareigenaar deed het slim elke keer iets van 100 gulden ertegen aan gooien voor die vrouw en dan 5 x ,ik heb van betrouwbare bron dat hij zijn woord heeft gehouden ! Ik kijk nooit maar dan ook nooit neer op iemand die de hoer MOET spelen !!!
Peter van den Broek zegt 3 januari 2020 om 12:27: “Wat voor welvaart en welzijn heeft de Merdeka gebracht!!!! Wat voor welvaart en welzijn heeft 300 jarig koloniaal bewind in ons Indie gebracht?” ……. “Om duidelijkheid te geven mag dhr Azijnpisser wel de juiste vergelijkingen te maken, anders is hij alleen maar bezig het Nederlands kolonialisme zoals altijd goed te praten. Heb ik van de
andere generatie geen bal aan, zijn goedpraterij draagt niet bij iets van mijn Indische geschiedenis te begrijpen”.
Excuses meneer Van den Broek, ik heb uw commentaar en vragen een aantal dagen geleden vrijwel per omgaand beantwoord, maar ik zie nu dat mijn repliek geruisloos door Boeroeng is verwijderd. U mag kennelijk wel anderen op hoge toon de les lezen en voor dom en kortzichtig verslijten, een koekje van eigen deeg mag u niet worden gegeven.
Ik laat het er dus maar bij.
Hij had ook nog wat kunnen lezen. In ‘Daar werd wat groots verricht’ is de schrijfstijl wel wat overdadige bla bla, maar de inhoud liegt er niet om. Wat rustiger en over andere zaken is mijn boek. Denk bijvoorbeeld ook aan de Perhimpoenan Indonesia, in Nederland, het land van de bezetter! Was ook iets van te zien bij het IHC. Maar wat ze wel zijn vergeten bij te brengen: zou in Indonesië een studentenvereniging Perhimpoenan Maluku bestaanbaar zijn, met dezelfde statuten?