Peggy Stein, voorzitter van Indisch Platform 2.0, en onderzoeksjournalist Griselda Molemans praten over de salariskwestie van Oud-KNIL-militairen en ambtenaren. Ze wachten al 74 jaar op salaris. Vandaag wordt in de Tweede Kamer misschien gestemd over een motie voor een onafhankelijke ‘commissie van wijzen’. Die commissie moet een finaal oordeel vellen.
Luister : Radio EenVandaag – NPO Radio 1
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:en
Recente reacties
- Manfred van Kerckhoven op Indisch in Beeld
- Boeroeng op Indische Soos # 18 jaar. We mogen omongkosongen
- Boeroeng op I.M. John Sicco Meisenbacher
- Victor Bruins op I.M. John Sicco Meisenbacher
- R.L. Mertens op Sporen van Indië
- Boeroeng op 5 april Platformbijeenkomst Rapport Bussemaker
- Elmi op 5 april Platformbijeenkomst Rapport Bussemaker
- Leon Algra op 5 april Platformbijeenkomst Rapport Bussemaker
- A. Olive op De duistere kant van De weduwe van Indië
- A. Olive op Moluks nieuws
- Boeroeng op Moluks nieuws
- Angenita Oostdijk Alkmaaar op Jappenkamp Kampili
- Ralf Portier op Indisch in Beeld
- Boeroeng op Indische Soos # 18 jaar. We mogen omongkosongen
- A. Olive op Sporen van Indië
Archief
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
......................................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! Categorieën
Zoeken op deze weblog
Meest recente berichten : Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXXBertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!Detachement Verbruiksmagazijn, Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Deze slideshow vereist JavaScript.
Er wordt helemaal niets gezegd over de door Indonesië en Japan betaalde en door Nederland ontvangen herstelbetalingen …. slechts een deel van de waarheid (selektief) vertellen is ook liegen of bedriegen !
Indirect verwees Griselda Molemans in het kort naar meerdere claims die ze een paar jaar terug formuleerde.
Maar het interview ging over de salarisschulden van Nederland die de politiek niet wil uitbetalen
“die de politiek niet wil uitbetalen” De ‘politiek’ als veel omvattend begrip heeft daar niets mee te maken. Tot in de Hoge Raad heeft de rechterlijke macht vastgesteld dat Nederland niets van doen heeft met die achterstallige salarissen. En daar moet de regering zich aan houden. De acties en rechtszaken waar het nu om draait hebben betrekking op de ‘ereschulden’. Daarbij is de regering aan zet. Dat is enkele keren gebeurd, maar volgens de Indische gemeenschap (wie is dat?) niet voldoende. In de laatste rechtszaak heeft de staatssecretaris die daarover gaat gelijk gekregen. De Raad van State heeft in een marginale toetsing vastgesteld dat de staatssecretaris heeft gedaan wat hij mocht doen, in overleg met vertegenwoordigers van die Indische gemeenschap. Ik weet het niet meer zeker, maar het was volgens mij IN overleg met die vertegenwoordigers, niet NA overleg. Wat er nu aan de hand is, is weer opnieuw proberen. Maar ik heb begrepen dat de Kamer daar niet op zit te wachten. Ik noemde de Raad van State, dat betekent dat het een publiekrechtelijke zaak is geweest Geen arbeidsrecht waar salaris onder valt. Heeft men begrepen dat het recht op die achterstallige salarissen verjaard is?
Sorry dat ik ook geen duidelijk beeld heb van wat er precies aan de hand is (geweest). Ik heb er geen belangstelling voor gehad en me er dus niet mee bezig gehouden. Maar ik zie af en toe wat langs komen waarbij ik me soms wel afvraag of men op de goede weg zit. Het heeft in ieder geval al veel geld gekost. En tijd!
Sorry Heer Somers, maar het gaat toch ook om het achterstallig salaris van Uw vader, Ik dacht toch tienduizenden contant gemaakte Euro’s, dus U hebt er welk belang bij of is het bij U pecunia olet? ; Dat U geen duidelijk beeld heeft van wat er precies aan de hand is geweest, is toch Uw probleem en geen argument in de discussie?
En dat zinnetje: “in overleg met vertegenwoordigers van die ‘Indische gemeenschap”. Als dhr Somers in eerste instantie vraagtekens zet achter de Indische Gemeenschap van Peggy Stein waarom zet hij dan geen vraagtekens achter die andere vertegenwoordigers van de Indische gemeenschap? Toch niet het Indische Platform IP, dat heeft toch alleen zichzelf benoemd, het IP heeft nooit gevraagd mij te vertegenwoordigen.
Het IP heeft zich in dat zaakje met open ogen en bij volle verstandelijke vermogens voor het karretje van de Staatssecretaris laten spannen, IP wilde zich bij de Staatssecretaris inlikken en dat overleg=inlikken gebruikt de Raad van State als argument om de zaak te blokken. Als ze zich niet hadden ingelikt, dan was de uitspraak van de Raad van State in het voordeel van de eisers op recht op achterstallig salaris geweest.
Dank U wel IP, U wordt beloond . Voor wat, hoort wat en wat kreeg het IP? Een paar lege handen.
“of is het bij U pecunia olet?” Ik dacht erg duidelijk te zijn geweest. NIEMAND heeft bij zijn werkgever, een departement van de Indische overheid, een vordering ingediend. En nadat de Hoge Raad de weg had gewezen naar het gelijkwaardige departement van de opvolgende werkgever, de RIS, heeft NIEMAND daar een vordering ingediend. Nederlandse staat, noch rechterlijke macht, noch de staat Indonesië, kan er dus van uitgaan dat vorderingen naar de achterstallige salarissen bewust niet zijn gehonoreerd. Er is nooit naar gevraagd! En als er 70 jaar lang niet is gevorderd, dus geen belangstelling is getoond, is een verjaring heel begrijpelijk.
” achterstallig salaris van Uw vader,” Mijn vader heeft gewoon dom meegedaan met al die Indisch ambtenaren: er zijn mensen van ons die deze zaak aan het klaren zijn. Maar hij heeft het er met ons nooit over gehad. Ja, vanwege mijn studie kwam ik ook niet zo vaak meer thuis, en dan waren er wel leukere dingen aan de hand. Ik heb me er dan ook nooit mee bezig gehouden. Met dat geweldige pensioen dat hij had van dat geweldige Indische salaris waren vanwege de studie van de oudste zoon zijn mogelijkheden uitgeput. Mijn zus en ik hebben het gewoon zelf gerooid. En laat mijn Zeeuws meisje nou net in zo’n zelfde situatie ook voor zichzelf heeft moeten zorgen! Ik maak me er ook niet druk over, ik heb er geen last van. En handje ophouden ben ik niet gewend. Wel heb ik eens deze zaak langs mijn neus weg aangeroerd bij een kleindochter, advocaat met een aardige portefeuille arbeidsrecht. Zij wilde alleen weten of er iemand een afwijzing had gehad over een verzoek om uitbetaling. Schudde haar hoofd over zoveel niks doen. Daarmee was meteen de weg naar een (kanton)rechter gesloten gebleven. Ze gaf me nog het voorbeeld van de zaak op Sint Maarten waar ik hier al over heb geschreven. Kon meteen terecht bij het gerecht van eerste aanleg, en kreeg gelijk. En bij haar vraag hoelang dit al speelde schudde zij haar hoofd.
Ik zet helemaal geen vraagtekens bij de Indische Gemeenschap van Peggy Stein. In tegendeel, zij is voor mij de enige die in de laatste tijd ongevraagd haar nek heeft uitgestoken, en duidelijkheid heeft gekregen. Maar de staatssecretaris doelde niet op haar Indisch Platform, maar op het vorige. Daarbij heeft hij geen problemen gehoord uit de Indische Gemeenschap en mocht er dus van uitgaan bij de juiste mensen te zijn. Overigens heeft het huidige Indisch Platform mij ook nooit verwittigd mij voortaan te zullen representeren. Ik kan ze alleen maar succes wensen.
” in het voordeel van de eisers op recht op achterstallig salaris geweest.” Volgens mij ging het helemaal niet om het RECHT ….. Het ging volgens mij om een genoegdoening in het kader van ‘ereschulden’ En dat is heel wat anders.
@Ik dacht erg duidelijk te zijn geweest. NIEMAND heeft bij zijn werkgever, een departement van de Indische overheid, een vordering ingediend. En nadat de Hoge Raad de weg had gewezen naar het gelijkwaardige departement van de opvolgende werkgever, de RIS, heeft NIEMAND daar een vordering ingediend. Nederlandse staat, noch rechterlijke macht, noch de staat Indonesië, kan er dus van uitgaan dat vorderingen naar de achterstallige salarissen bewust niet zijn gehonoreerd. Er is nooit naar gevraagd! @
Niemand? Heb andere informatie!
“Heb andere informatie!” Vertel!!!! Een (1) Indisch ambtenaar, die voor zijn achterstallig salaris een (2)vordering heeft ingediend bij zijn voormalige (3)werkgever, welke door die werkgever is (4)geweigerd, maar via een (5)rechtsgang alsnog is toegewezen?
“https://indisch4ever.nu/2014/05/22/de-10-claims-van-opgevangen-in-andijvielucht/” Even wat vragen over die claims waarover ik ook niet veel weet.
2. KNIL-pensioenen. KNILlers waren toch Indisch ambtenaar, en krachtens hun arbeidsovereenkomst pensioengerechtigd?. De premies zijn dan keurig naar het ABP (heette dat toen niet anders?) in Nederland overgemaakt en zijn daarmee los gekomen van de werkgever. Het is uitgesteld loon geworden, eigendom van die KNILler. Die pensioenrechten zijn toch na de oorlog keurig uitbetaald, geregeld door SAIP? Net zoals voor de burgerlijk Indisch ambtenaren? Is hier soms verwarring met soldij, dat geen salaris is krachtens een arbeidsovereenkomst?
8 Nooit uitbetaalde verzekeringspolissen. Daar heeft de overheid toch niets mee te maken? Het zijn contracten met private verzekeringsmaatschappijen. De Nederlandse bedrijven hebben na de oorlog uitbetaald, mogelijk met een korting vanwege enkele jaren geen premiebetaling. Ik heb wel van problemen gehoord over buitenlandse maatschappijen, die waren goedkoper en daardoor populair.
9 Nooit uitgekeerde banktegoeden, met name de Javasche Bank. Over de Javasche Bank heb ik nooit iets gehoord. Kon je daar als loslopend persoon een rekening hebben? Ik weet wel dat bijvoorbeeld de NHM (nu ABN) die tegoeden (en ook beleggingsrekeningen) keurig op orde had. Met het grote voordeel dat de administratie van de bank doorslaggevend is, met conforme kopieën in Nederland! Dat je eigen papieren in oorlog en bersiap verloren zijn geraakt maakt niets uit, legitimatie was voldoende.
Schadevergoedingen/herstelbetalingen. Daar kon je toch je claims bij indienen? Wat moet ik mij voorstellen bij ‘onvoldoende’bekendmaking? Wel kan ik me daarbij voorstellen dat mensen hun beleggingen onder de bultzak hadden liggen, buiten zicht van de belastingdienst. Natuurlijk pijnlijk om het verloren gaan van die effecten nu ineens te claimen. Bij een beleggingsrekening bij een bank had je voldoende bewijsmateriaal (maar dan ook belasting over betaald). Maar als je spullen bent kwijtgeraakt let je toch goed op bekendmakingen over de manier van claimen? Er mag toch enige actie bij de bezitters worden verondersteld? En je kunt toch navraag doen, bijvoorbeeld bij Pelita, het ministerie, gemeentelijke raadslieden, vakbondsjuristen. enz.
Ik verwacht over mijn onwetendheid natuurlijk geen gedetailleerd bijpraten, maar ik vind het wel vreemde zaken om te claimen.
@2. KNIL-pensioenen. KNILlers waren toch Indisch ambtenaar, en krachtens hun arbeidsovereenkomst pensioengerechtigd?. De premies zijn dan keurig naar het ABP (heette dat toen niet anders?) in Nederland overgemaakt en zijn daarmee los gekomen van de werkgever. @
Voor alle KNIL mensen? Of alleen voor officieren en onder-officieren? Bij het opheffen van de KNIL werd daar onderscheid in gemaakt.
Bovenstaand vragen uit onwetendheid zijn verklaard en beantwoord in het boek van Mevr. Molemans en op dit blog alsook op http://www.javapost.nl uit den treure bediscussieerd.
Ik had toen niet de indruk dat dhr Somers toen door onwetendheid uitblonk, maar ik kan me vergissen. Als hij wil “bijpraten”, dan hij toch bij zichzelf te rade gaan of het boek van Molemans herlezen?
“of het boek van Molemans herlezen?” Dat was ik helemaal niet van plan. Het gaat niet om dat boek. Mw. Molemans en Mw. Stein hebben goed werk verricht in deze kwestie, daar kan ik niet aan tippen. Mij gaat het erom dat ik overal duidingen tegenkom die ik niet kan plaatsen. En bij bijvoorbeeld een rechtsgang, of in de Kamer moet er dan duidelijkheid bestaan over de onderwerpen. Alleen al het begrip ‘recht’. Dat heeft u niet maar kunt het wel krijgen. Zoals zoveel dingen in Nederland, je moet even opstaan uit je krossi males. Of bijvoorbeeld Knil-pensioenen die niet zouden zijn uitbetaald. Daarvoor zou je toch niet bij je werkgever , eventueel overheid moeten zijn? Overheid noch werkgever betalen je pensioen uit. Je pensioen heb je bij elkaar gespaard in een pensioenfonds of bij een pensioenverzekering. Dat geld is als uitgesteld loon al van mij, daar heeft werkgever noch overheid iets mee te maken. Voor pensioengerechtigde Indisch ambtenaren, burgerlijk of militair, zijn de premies keurig naar Nederland overgemaakt, naar het ABP, buiten grijpgrage vingers van je werkgever, de overheid. De vraag is dan waarin dat voor die betreffende KNILler is geregeld? Is er in de genoemde gevallen wel sprake van pensioen? Is er in die jaren premie betaald? Het kan ook best zijn dat je als militair niet pensioengerechtigd was. Als ik naar mijn eigen toenmalige situatie kijk: Als dienstplichtig kanonnier kreeg ik soldij, geen salaris, geen pensioen. Na mijn opleiding tot reserveofficier kreeg ik een vol officierssalaris. Net zoveel als mijn collega-beroepsofficieren. Maar ik was niet pensioengerechtigd doordat ik geen beroepsmilitair was met een echte arbeidsovereenkomst. Dat is mij wel gevraagd, maar ik had andere toekomstplannen. Aangezien ik nog even moest wachten op werk voor mij als werkstudent kreeg ik de gelegenheid vrijwillig nog even in mijn functie in dienst te blijven, maar dat was geen arbeidsovereenkomst. Maar dan kan ik toch niet klagen? Ik weet het niet beter te vertellen, maar het gaat erom dat mijn werkgever, in het geval van die KNILlers, de overheid, niets met mijn pensioenuitkering te maken heeft. Dat is aan het ABP, via SAIP. Die kijkt (eenvoudig gezegd) of er premies zijn betaald, en keert dan pensioen uit (of niet).
@ Even wat vragen over die claims waarover ik ook niet veel weet.
# Er volgden diverse gerechtelijke processen…?
*** In de decennia die volgen op de onafhankelijkheid van Indonesië stelde Nederland zich op het standpunt dat de boedelscheiding bij de Ronde Tafel Conferentie van 1949 helder is. Alle rechten en plichten – ook financiële – van het Indisch Gouvernement gingen over op Indonesië. Dit omvatte tevens een eventuele backpay. Op initiatief van de Tweede Kamer nam de Nederlandse Staat later het afronden van de rehabilitatieregeling over, dit gold echter niet voor verdere backpay-eisen. Er volgden diverse gerechtelijke processen, welke uiteindelijk leidde tot het oordeel dat de Nederlandse overheid op juridische gronden niet tot backpay gedwongen was.
Ook in deze periode van de geschiedenis strijden morele gronden en juridische overwegingen om de voorrang. Uiteindelijk hebben het toenmalige Kabinet en Kamer ingestemd met de boedelscheiding zonder nadere afspraken over eventuele backpay. Dit kwam opnieuw terug bij het Traktaat van Wassenaar uit 1966. Deze overeenkomst betrof claims tussen Nederland en Indonesië die waren ontstaan na de soevereiniteitsoverdracht. Backpay was hierbij uiteindelijk expliciet geen deel van de afspraken.
Na een periode van rust ontstond hernieuwde aandacht in de jaren ’70. Dit was ook het moment dat het debat werd verbreed. Van een financieel-juridische discussie ging het nu over naar een moreel debat. Dit werd mede beïnvloed door de Stichting Nederlandse Ereschulden. Het werd een principiële, morele erekwestie. Dit paste ook bij de bredere beweging in deze periode ten opzichte van wat mensen hadden meegemaakt in de oorlog: oorlogsgetroffenen werden in hun leed gekend en erkend.
Een commissie van drie Kamerleden (PvdA, CDA, VVD) wilde een vorm van materiële genoegdoening. Dit leidt uiteindelijk tot een eenmalige belastingvrije uitkering (NLG 7.500) voor oorlogsleed aan alle krijgsgevangenen en burgergeïnterneerden van de Japanse kampen: de Wet Uitkering Indische Geïnterneerden (1981). De «backpay-doelgroep» wordt hiermee echter niet volledig bereikt, hetgeen een illustratie is hoe complex rechtsherstel, backpay en oorlogsleed van elkaar verschillen èn samenhangen.
https://www.parlementairemonitor.nl/9353000/1/j9vvij5epmj1ey0/vjy5czehjevc
@Dit leidt uiteindelijk tot een eenmalige belastingvrije uitkering (NLG 7.500) voor oorlogsleed aan alle krijgsgevangenen en burgergeïnterneerden van de Japanse kampen: de Wet Uitkering Indische Geïnterneerden (1981). @
Kreeg iedere burger interneerde die NLG 7500? Ook de kinderen die met moeder het kamp in gingen en het kind dat in het begin in het kamp werd geboren? En hoe staat het met de erfgenamen van de overleden burger gevangene van de nip?
@ Kreeg iedere burger interneerde die NLG 7500?
# mits men geen ambtenaar is geweest …
*** Citaat : ‘ Indische oorlogsvervolgden, dus krijsgevangenen en in Japanse kampen gedetineerde burgers, kregen een eenmalige uitkering. Er zat een zekere onrechtvaardigheid in deze wet. Wie geen ambtenaar was geweest, maar wel geïnterneerd in een Japans kamp, kreeg de 7500 gulden uitgekeerd; wie daarentegen wel ambtenaar was geweest (en dus recht had gehad op de backpay), maar buiten de kampen was gebleven, kreeg deze UIG-uitkering niet. En aangezien die laatste groep vooral uit Indo-Europeanen bestond kreeg het probleem zo ook nog een raciaal element.
Protest hielp niet. De regering beschouwde de backpay-kwestie met de UIG als afgedaan. Maar in de ogen van de Indische doelgroep is het eigenlijke probleem – het niet-uitbetaalde achterstallige salaris – nog altijd niet echt opgelost.
https://www.archieven.nl/nl/zoeken?mivast=0&mizig=210&miadt=298&miaet=1&micode=805&minr=1030383&miview=inv2&milang=nl
Ik dacht dat ik een andere vraag had gesteld. En mijn moeder en haar kinderen waren geen ambtenaar, Mijn vader, voordat hij overleed door de verwennerij van japs en indonesische medewerkers, was werkzaam bij de Ombilin mijnen in Sawahlunto.
Ja ben het helemaal eens met Peter v/d Broek ( 17 dec om 17.00 uur ) Ik heb er wel geen persoonlijk belang bij ,mijn vader was noch KNILL -er of Indisch ambtenaar maar die vasthoudendheid van Griselda Molemans en Peggy Stein !! Het gaat volgens mij allang niet meer alleen om duit ( Geld ) maar om recht te krijgen ,daar heb ik groot respect voor .IP 1 heeft zich laten inpakken ,door die gladviool van Van Reijn en hun voorzitter heeft er ook enige kleine voordeeltjes ( Persoonlijk ) aan overgehouden o.a een plekje in het IHC .Jammer dat niet alle Indo,s zich achter Peggy Stein scharen en alleen maar kritiek leveren vanuit hun luie stoel .
Volledig mee eens, Bert
Ook volledig mee eens, Bert.
Bert for President.
@Hans van Burik: ik noemde ‘een reeks of openstaande dossiers’. Gegeven de beperkte zendtijd heb ik dit niet op microniveau benoemd.