Schrijver Reza Kartosen-Wong groeide op in het Nederland van de jaren zeventig zonder Aziatische rolmodellen. “Alle helden in tv-series waren wit. Ik heb wel een moment gehad dat ik zelf graag wit wilde zijn.” Als het aan hem ligt groeit zijn zoontje op in een inclusief Nederland en kan hij zichzelf wél herkennen in boeken of op tv. Daarom schreef Kartosen-Wong het kinderboek Waar is mijn Noedelsoep?
Luister naar dit interview op NPO Radio 1
Kinderboek: Waar is mijn noedelsoep?!? Wanneer Sam-Ming op school zit, kijkt hij uit naar de lunchpauze. Dan kan hij smullen van de superverrukkelijke noedelsoep die zijn ouders voor hem hebben gemaakt. Dat is zijn lievelingseten. Maar wanneer Sam-Ming zijn rugtas opent, schrikt hij: zijn noedelsoep is weg! Waar, oh waar is zijn noedelsoep?!?
...................
Indisch4ever 
Hoe wordt die soep warm gehouden?
Keesie groeit op en woont in Sierra Leone. Al van kindsaf aan is Keesie daar op zoek naar boeken over Wipneus en Pim, Puk en Muk, De Rode Ridder, Buck Danny enz. En hij verlangt naar kroket, patat, paling. En wat zou hij graag Pipo zien en Swiebertje, Dappere Dodo, Q en Q, Turks Fruit en wat al niet. Maar ach, dat alles vindt Keesie niet. Nergens en in niets kan hij zichzelf herkennen. Was ik maar zwart, dacht Keesie en tranen biggelden over zijn wangetjes. Toen zei Sesay, een inheems vriendje hem: als je nu alsmaar rechtdoor loopt, dan kom je bij een vliegveld, daar pak je een toestel van de KLM en verdomd, na een aantal uren kom je bij kroketten, haringen en alles waarin jij je zult herkennen. Keesie kijkt hem aan en zegt: ja dag, ik vind het hier veel te leuk.
“ik vind het hier veel te leuk.” Maar de noedelsoep van Unox is bij Appie in de bonus!
Noodle soep uit blik?
Een ieder kan toch noodles gaar koken. Een ieder kan een stuk vlees gaar koken en bouillon trekken. Een ieder kan het schuim af skimmen. Een ieder kan wat groen in stukken snijden en toevoegen. Een ieder kan kruiden naar smaak toevoegen. Waar zijn de Indo’s en hun Indische keuken? Wat is er met de Indo in NL gebeurd? De Pinda is gewoon een aftreksel geworden.
“Noodle soep uit blik?” Nee hoor, zakje voorgekookte noedels, in kokend water strooien. Broertje (of zusje) van Cup a Soup. Nepsoep, maar gemakkelijk als je ff weinig tijd hebt. En in een hete zomer, aanvulling water en zout in je lijf.
@@Nepsoep, maar gemakkelijk als je ff weinig tijd hebt.@@
Ha ha, weinig tijd en al jaren met pensioen?
@ … en alles waarin jij je zult herkennen.
# waar de Indo kesassar naar z’n Europese kant doorslaat doet Wong dit naar de Aziatische roots. Deze identiteitsproblematiek kan zelfs bijdragen aan een verdienmodel .
*** citaat : ” Wanneer je op de term rolmodel in het woordenboek zoekt kom je uit op omschrijvingen zoals ‘iemand die een bepaalde voorbeeldfunctie heeft’, ‘voorbeeld om na te streven’ of ‘lichtend voorbeeld’
Toen ik zelf nog actief rolmodellen benaderde en uitlegde wat ik wilde opzetten en ik hen zie als rolmodel voor de wereld kreeg ik regelmatig een verbaasde reactie. Men reageerde vaak met; ‘Ik als rolmodel? Zo zie ik mijzelf helemaal niet. Ik doe alleen wat ik belangrijk en nodig vind.’ Bescheidenheid siert hen, maar ik ben van mening dat we in onze wereld meer bewuster en trots mogen zijn op hun aanwezigheid en op wat zij doen. Een rolmodel is zich dus niet altijd bewust van de voorbeeldfunctie die hij of zij heeft. Dat betekent echter niet dat wat zij doen of vertellen onbewust is. Het rolmodel is zich juist heel bewust van zijn/haar doelen, ambities en koers.
In de laatste definitie ‘lichtend voorbeeld’ is belangrijk voor ons, het is de x-factor die wij proberen te vinden in de mensen die zich bij ons aanmelden.( einde citaat !
https://rolmodellenbureau.nl/rolmodel-lichtend-voorbeeld/het en
Ik heb gehoord dat hier in Amerika de Chinees kesassar Banana wordt genoemd,
Geel van buiten en wit van binnen.
@Mr. Olive: Ik denk niet dat ik dat tegen de Chinese Indonesiers bij onze Hong Kong Plaza zal zeggen. Ik ben nu nog hun Om Ron.
Die Banana uitdrukking wordt alleen gebruikt voor een Chinees kesassar.
Ik werkte met zo’n persoon die uit Thailand kwam en met een Amerikaanse was getrouwd.
Hij wist de situatie in Indie niet en was jaloers op mijn westerse naam. Later vertelde een andere Chinees mij over die banana omdat hij ook zijn naam had veranderd.van Teserak Patatjerukul in Willy Rukul.
Tjonge jonge : topic was “” Waar is mijn noedelsoep ?”” Nou haalt er eentje ene Keesie bij ,die allerlei rare boeken leest ,zoals Puk en Muk ,weer een ander vertelt vol trots dat de noedelsoep bij de Appie in de aanbieding is ( Heeft deze persoon aandelen Albert Heijn ?) Reageerder 3 maakt het het bonst ,want die haalt er de Indo kesassars bij ,die schijnen een identiteitsproblematiek te hebben ,ook worden er rolmodellen bijgesleept en zelfs de x-factor wordt er met de haren bijgehaald .Als ik nou lekker net aan mijn noedelsoep wil beginnen ,komt daar Keesie aan “” Heb je de Puk en Muk al gelezen ?”” Ook nomor dua komt binnenzeilen “” Weet je dat die noedelsoep bij de Appie in de aanbieding is ?”” Heb je alles gehad kijkt nr 3 naar mijn noedelsoep “” Ben jij soms een Indo kesassar en heb je een identiteitsproblematiek ? “” De vraag was toch “” Waar is mijn noedelsoep ?”” Antwoord : die ligt nu in de vuilnisbak !
“Heeft deze persoon aandelen Albert Heijn” Zou best kunnen in mijn pensioenfonds. U ook?
Ik heb vandaag helaas niet mee kunnen zoeken naar de noedelsoep, ma’af yah! Ik was in Den Haag aan de Sofialaan 10.
Bent u wel dat afgehakte hoofd gaan zoeken ?
De lift functioneerde naar behoren, maar de deur naar het kenniscentrum zat stevig elektronisch op slot. Onverrichte zake weder herwaarts gekeerd.
citaat
——-
UvA-docent Reza Kartosen-Wong schreef samen met zijn vrouw het kinderboek Waar is mijn noedelsoep?!? omdat hij zag dat Nederlanders met een migratieachtergrond ondervertegenwoordigd worden in de media. ‘Voor mijn zoontje kon ik geen voorleesboek vinden dat over een Aziatische Nederlander gaat die niet als stereotype wordt weergegeven.’
folia.nl
https://www.trouw.nl/leven/reza-kartosen-wong-ik-wil-dat-mijn-kinderen-er-echt-bij-horen~b3bb2fd1/
@ De komst van mijn kinderen heeft mij een extra reden gegeven om mijn werk te doen zoals ik dat doe. Ik wil niet dat zij telkens gezien worden als ‘de ander’.
# Toch vreemd in deze korte levensbeschrijving dat het gevoel er bij te willen horen ‘s-mans denken blijft be- en overheersen. De geconstateerde verschillen in uiterlijk en cultuur tov de belanda’s zijn helaas blijvend en alleen psychogisch enigszins glad te strijken.
Bij onze kinderen , wel in uiterlijk Indisch ondanks de totok ma, geen signalen opgevangen dat ze in de opgroei-jaren en later in hun loopbaan als anders werden gezien. Ra..ra.
@Toch vreemd in deze korte levensbeschrijving dat het gevoel er bij te willen horen ‘s-mans denken blijft be- en overheersen. @
Dat is zeker vreemd. Want ieder jaar zijn er wel families uit NL die hun Indo familie in SoCal bezoeken. Wij Amerindo’s herkennen tegelijk de Nederlanders uit Nederland. Al zijn ze van Indo afkomst. Vooral de kinderen zijn vaak licht van kleur; meer totok. En de Nederlandse taal is precies het zelfde als de blanda. Heb nog niet zolang geleden met Bo Keller een uurtje over de telefoon van gedachten gewisseld. Aan het eind zei hij: Ik heb eindelijk weer eens een echte Indo horen spreken. De Indo die in de jaren 60 hier kwaam, spreekt het Nederlands van de jaren 60. En dat maakt een groot verschil met het huidige. Heb zelf een Molukker ontmoet, die licht van kleur was. En als ik mijn ogen dicht zou doen, hoor ik een Nederlander (blanda) spreken.
Noedelsoep? als volbloed indo ken ik dat niet, wat is dat? Ik ken wel bami soep. Moet ik volgens Reza Kartozen-Wong de volgende keer bij de afhaalchinees een Noedel Rames speciaal bestellen, met extra rijst?
Maar er zijn meer dingen waarvan ik bij de vooruitstrevende en multiculturele Reza van op kijk. Op de kaft van het boek staan de namen van de schrijvers “Reza en Chee-Han Kartozen-Wong”. Op zich niks aan de hand , maar waarom staat de naam van de man eerst en dan pas die van de vrouw? Uit beleefdheid gaat de vrouw steeds voor of is in multicultureel Nederland het rolmodel verandert en gaat de man eerst voor zoals in de mohammedaanse wereld?
Dat niet alleen. Zijn vrouw staat vermeld als Chee-Han Kartozen-Wong!! Ik leef in het katholieke Italië en daar verandert de vrouw in haar leven niet van identiteit maar behoudt bij een huwelijk gewoon haar meisjesnaam en tekent ook met deze naam de officiële documenten. Nederland is toch niet zo geëmancipeerd als ik gedacht had.
Lees ook het interview met onze multiculturele en geëmancipeerde Reza Kartozen-Wong op http://www.meerdanbabipangang.nl
Babi pangang, ook zo’n typisch Indonesisch gerecht!!!!!!
@@Babi pangang, ook zo’n typisch Indonesisch gerecht!!!!!!@@
Van de 7 Indonesische kookgelegenheden waar wij iedere donderdag onze kumpulan houden, is er slechts een die ook varkensvlees sate maakt. Heb aan een gevraagd waarom hij alleen sate van kip maakt en ook niet van babi. Antwoord: Als ik ook varkensvlees in mijn keuken heb, is mijn keuken in de ogen van de Indonesische klant onrein. Die komt dan niet.
Noedelsoep, een pakje van Unox. Een rommeltje, maar als je snel even wat moet eten (laat thuisgekomen of diabetes), een beetje worteltjes en prei erbij, best eetbaar en hongerstillend. We hebben ze altijd in voorraad naast de gewone cup a soup.
@@Noedelsoep, een pakje van Unox. Een rommeltje@@
Van de Indo smaak is er niet veel over.
Een citaat van Reza Kartozen-Wong waarvan ik van kleur verschiet: : ……..“Eten speelt een hele belangrijke rol, dat is wat karakteristiek is voor Aziatische culturen. Dat zie je in Nederlandse films of Westerse films minder terug dat eten zo’n belangrijke rol spelt”….
Dat is toch een uitspraak van een provinciaal die de Amsterdamse grachtengordel beschouwt als het centrum van de wereld en Het Parool een kosmopolistische krant , omdat een Indo en Indonesier, wereldburgers erin schrijven.
Nederlanders eten om de maag te vullen of om de honger te stillen. In Frankrijk , maar zeker in Italie gaat dat toch wel anders, daar is sprake van eetcultuur. In Italie wordt er niet alleen veel en goed gekookt maar meer nog in geuren en kleuren over gepraat. Kijk maar naar een willekeurige Italiaanse film of maak een feest mee. Ik heb wel eens een bruiloft meegemaakt, dat om 1400 uur begon en na het eten werd om 2300 uur voor de liefhebbers als nagerecht spaghetti geserveerd. Ik liep gillend weg.
Niet alleen eten speelt in Italië een belangrijke rol maar ook de familie, daarom voel ik me hier welt huis.
Onze Reza schrijft ook verhaaltjes, pardon, is bezig aan een dissertatie over Aziatische identiteit. Is dat te eten?