Bijna vernietigd is gebaseerd op het oorlogsdagboek van Elleke Rosendaal, waarin ze haar jaren in het Tjideng-kamp in Batavia beschrijft. Van een levenslustige puber zien we haar veranderen in een cynische jongvolwassene die haar geloof in de mensheid langzaam maar zeker totaal verliest. verwacht juni 2019
LM Publishers
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Bert,
Kampoeng ketjil.
Ik ben een nieuwe topic “de weduwe van Indië” aan het voorbereiden.
Kom ik Christiaan Lodewijk Moll tegen, een neef van je oma Anna T.W.
https://www.online-begraafplaatsen.nl/zerken.asp?command=showgraf&bgp=1075&grafid=631769&char=M
Peter en Ron ,
Heel lang heeft padangmuseum.nl online gestaan
Met een database van namen adressen van Europeanen 1920-1942
De site is offline, maar de maakster is Olga Crijns-Boon
Als je haar namen met straatnamen wil opvragen
Ja mijn ouders turfden heel Nederland rond om hun oude kennissen uit Indie te ontmoeten ,altijd positief ,altijd leuk vooral Amerika ( Californie) behalve 1 x toen ze op bezoek gingen bij die familie Wolf in Driebergen ,mijn moeder zat bij haar mw W olf in de klas in Bandung of zo ,nou dat vond ze maar niks dat weerzien ,die vrouw deed zo uit de hoogte ,arrogant leek wel of ze Indisch was ,mw Wolf was de moeder van Ruud en Riem Wolf ,de Blue Diamonds dus ,zo zie je maar beroemdheid kan je ook naar het hoofd stijgen ,heb ik wel vaker gemerkt zodra een Indo “”WAT”” is krijgen ze kapsones .,wat betreft die foto,s heb ze onder mijn beheer ,kan er mee doen wat ik wil ,kan alleen geen digitale foto,s er van maken ,wil ze wel opsturen naar jou in Glendora ,ik betaal de portokosten in wederdienst kun je dan ( Als je wilt ) een donatie sturen naar Indisch4ever ( Waarom doen niet meer mensen dat ?) Ik wil wel of naar Indisch platform 2 .
Het is nu bij mij kwart over 8 in de morgen en lees jouw e-mail met interesse. Toevallig heb ik net een situatie achter de rug betreffende een grote hoeveelheid van foto’s die ik in handen kreeg.
Dat waren 9 albums met meer dan 300 foto’s. Mijn neef Antoine Chevalier bracht ze naar mij toe.
Vele van die foto’s gaven mij een probleem. Namelijk geen onderschrift, wie op de afbeelding waren. En ik ken ze natuurlijk ook niet. Uiteindelijk heb ik er 65 foto’s uit geselecteerd. Want enkele van de personen ken ik. Die foto’s heb ik bijgewerkt en opgeknapt. Heb mijn neef alles teruggeven en bij ingesloten een cd met de 65 opnamen.
Nu ben ik bang dat de foto’s die je mij wilt sturen, mij het zelfde probleem zullen geven. Of zijn de foto’s van jouw allemaal voorzien van teksten wie het allemaal zijn en waar de opnamen zijn gemaakt? Je aanbod is geweldig, maar zie je ook mijn probleem?
Nog een probleem. Vaak zijn de foto’s in albums vastgeplakt en niet meer te verwijderen. Inscannen in een computer geeft dan ook veel problemen.
@Bert: file:///C:/Users/Owner/Desktop/WeTransfer.html
Ik stuur je een program/app dat heet Wetransfer. Ik gebruik dat vaak om grote hoeveelheid foto’s, ingescanned in de computer, naar anderen te sturen. Heb familie en/of vrienden in Nl die de foto’s kunnen inscannen en weten via bovenstaande app naar mij te sturen.
Foto’s zijn altijd belangrijk. Dus sturen naar Ca zou ik beslist niet doen. De volgende vragen zijn belangrijk voor mij. Zijn de foto’s in je albums ingeplakt of zitten ze vast met foto hoekjes en makkelijk er uit te wippen. Zodat ze na gescanned te zijn weer terug geplaatst kunnen worden in je albums. En mijn interesse gaat alleen naar foto’s van Sawahlunto en Padang.
Bovenstaande is de beste weg om te volgen. Jij houd je albums en ik heb misschien foto’s van bekende gebieden. Als je bovenstaande weg wilt bewandelen, vraag ik een van mijn vrienden kontakt met je te nemen.
Hoi Ron ,nee die foto,s zijn ingeplakt en zonder dat er bij staat wie wie is ,die foto,s zijn niet van Sawahlunto en Padang maar zijn in Californie genomen in1981 ,tijdens een vakantie trip van mijn ouders ,er staan voornamelijk Indische Nederlanders zeg maar Amerindo,s op ,ik ken alleen een paar neven en nichten op die foto,s de rest zijn grote onbekenden van mij maar ik dacht misschien niet voor jou en heb je er wat aan maar als jij ze ook niet kent ,heb je er niks aan .Mijn vader heeft honderden en honderden foto,s geschoten maar wat moet ik ermee ? Ken de meeste mensen op die foto,s niet ,ik flikker ze dan gewoon weg .
Beste Bert, nu is het mij erg duidelijk. En nu mijn situatie. Al die Indo’s op jouw foto’s zijn waarschijnlijk van Indo’s die in de begin jaren zijn geëmigreerd. Die mensen zijn nu waarschijnlijk ook al in de 70 en ouder. Ik heb hun dus niet gekend toen ze jong waren. Misschien ken ik alleen een paar van hun kinderen. En zoals ik al vaker heb laten weten op deze site, concentreer ik mij voornamelijk op de Sumatraanse geschiedenis van de meeste Indische mensen van voor, tijdens en na de oorlog. Natuurlijk ook de periode en ervaringen van ons in de begin jaren in Nederland.
Intussen kan ik je ook vermelden dat een bekende Indisch persoon in Nederland mijn advertentie heeft gelezen betreffende het boek The Indo’s in Southern California van Antropologe Greta Kwik.
Hij heeft mij een email gestuurd en gaat het boek naar mij zenden. Zij heeft in de jaren 60/70 velen geintervieuwd.
Ja mijn ouders bezochten ,Amerika ( Californie in 1981 of zo ) honderden foto,s met allemaal Amerindo,s erop ,volgens mij kenden mijn ouders hun allemaal ( Zou me niet verbazen ) Mijn vader dweepte met Amerika ,het land van zijn dromen ,helaas wilde mijn moeder er niet aan ,het enige Engels dat ze spreekt is Yes en No maar op die foto,s zie je duidelijk dat die Amerindo,s gewoon op de Indische tour bleven ,allemaal hartelijke foto,s ,ik zelf ken er bijna niemand van maar als jij die foto,s onder ogen komt zeg je meteen “”Oh die is die en die is die “”
@“”Oh die is die en die is die “”@
Vermoedelijk wel, al kwam ik ook hier pas in 1981. Maar over de jaren heb ik wel gemerkt, dat de Amerindo’s meer een band met elkaar hebben en elkaar veel opzoeken. Vaak speelt afstand geen rol.
“Mijn vader dweepte met Amerika, het land van zijn dromen….”
Wij gingen eerst naar het zgn. land voor ons Indo’s, Nieuw Guinea,het land van oneindige onmogelijkheden.
Later ben ik toch maar naar Amerika gegaan, het land van oneindige mogelijkheden.
@@Later ben ik toch maar naar Amerika gegaan, het land van oneindige mogelijkheden.@@
En vele Indo’s hadden het talent en waren niet bang om ondanks het risico, hun kansen en mogelijkheden te grijpen. Wij werden hier niet geblokkeerd door het ongeldig verklaren van diploma’s en ervaringen.
Ja goede tip ! Ga achter dat boek aan ,heb eens wat verteld wat betreft Bangkinang jegens pak Keller ,tot mijn stomme verbazing kende hij die personen en hij vertelde later er ook nog eens bij dat hij een goede vriend in Nieuw Guinea had ene Jan Top ,nou is die Jan Top toevallig mijn oom ,wist niet eens dat hij in Nieuw Guinea zat .Het zit er dik in dat jouw vader en die van mij elkaar gekend hebben ,kan niet anders want die van mij zat al enige jaren in Padang ( Bankwezen) en jouw moeder en die van mij zijn elkaar ook weleens tegen gekomen in dat vrouwenkamp ,mijn moeder zat er met 4 kleine kinderen ,dat ze elkaar tegengekomen zijn kan niet anders want zo groot was dat kamp nou ook weer niet en ja je zit er 3,5 jaar .en ja mijn moeder deelde die aversie jegens die schijnheilige katholieken met jouw moeder ,ze had een pesthekel aan Godsdienstfanaten !
Bert, ik weet niet of ik je dit ooit vertelde:
Mijn moeder komt uit Padang en ze was geboren in 1913.
Vaag herinner ik me dat ze jouw achternaam ooit noemde.
Ik geloof dat ze een vrouw kende met die naam… mogelijk van haar leeftijd in Padang.
Wie weet kende ze een tante van je ?
Of je moeder na 1937 in Bandoeng?
Moet haast wel, want Padang en heel west Sumatra was echt een gemeenschap waar een ieder elkaar kent. Zowel Padang, Padang Pandjang, Fort de Kock en Sawahlunto, plus wat kleinere plaatsjes. In zijn jonge jaren reed mijn vader Eddie Geenen op zijn Ariel van de ene naar de andere plaats om vrienden en vriendinnen te ontmoeten.
Mijn moeder is van 1914 ,ja van die tante kan best wel kloppen ,want dat was een Davies ,mijn moeder zei altijd ”Padang ? oh dan moet je bij Roos wezen ( haar schoonzuster ) want die is echt van Padang ! Snap er eigenlijk niks van dat Indie is 60x Nederland ,toch kennen al die Indo,s elkaar vreemde zaak .
De Indische gemeenschap op west Sumatra was ook niet erg groot. Zeker niet in verhouding tot de rest van de bevolking. In Sawahlunto waren er 50 gezinnen, niet meer. De Geenen familie kwam veel voor in Sawahlunto en in Padang. De Chevalier zaten in allen west Sumatra plaatsen net als de familie Davies.Ben dan ook overtuigd dat een ieder elkaar heeft gekend en zeker ook jouw familie. Mijn nicht van 91, Meity Geenen, kent de naam Wijchgel.
Boeroeng, zou zeggen… kampoeng ketjil
Ik lees bij Bussemaker dat vòòr de oorlog 2.600 Europeanen in Padang woonden. Bestaat er ook een telefoonboek (bij voorkeur gedigitaliseerd) van Padang uit die tijd om te weten welke (Indo) Eurpeanen daar woonden?
citaat:…..Toch kenden al die Indo’s elkaar”, lijkt mij geen vreemde zaak. Indo’s gingen met elkaar om, bezochten dezelfde (sport)clubs, trouwden ondeling met elkaar. Dus er was best sprake van een (Indo-Europese) gemeenschap, ondanks alle rangen- en standenvesrchillen.
Wat is er van deze Europese gemeenschap in Padang overgebleven na de oorlog, dwz in de Bersiaptijd? De familie van mijn moeder ging bvb van Bangkinang, via Padang naar Java.
@@De familie van mijn moeder ging bvb van Bangkinang, via Padang naar Java.@@
Mijn familie, zowel van vaderskant als moeders zijn via Sawahlunto, Fort de Kock, Sibolga en Padang naar Siantar en Medan en Jakarta vertrokken. Anderen zijn direct uit Medan naar Amerika vertrokken. Een grote groep is naar Nederland verhuisd en verder geëmigreerd naar Amerika en Canada. Vanuit deze laatste 2 landen zijn ze verder vertrokken naar West Afrika, Laos en Australie.
Gewoon een kwestie van doen en kansen grijpen.
“om te weten welke (Indo) Eurpeanen daar woonden?” In ons telefoonboek in Soerabaja stond er niet bij of je Indo was. Ook niet of je totok was of Belg of Chinees of Indonesiër enz. Bovendien hadden de meeste mensen in die tijd geen telefoon. De nummers in Soerabaja, toch wel een grote stad, bestonden uit slechts vier cijfers.
Kijk, bij Big Data Analysis haal ik wel de Indo’s er uit, kwestie van database met elkaar verbinden in mijn Excelsheet.
Trouwens, het telefoonboek van Soerabaja bestond uit N (Noord) en Z (Zuid) . Er was ook een aparte lijst van bvb Spd.
Redeneringen kunnen best creatief logisch zijn maar hebben niks te maken met de werkelijkheid, kwestie van toetsen. Dhr Somers past weer niet in het profiel.
Gelukkig maar, ik ben mezelf.
Die hekel aan Godsdienstfanaten heb ik overgenomen van mijn beide ouders allebei katholiek maar niet ERG fanatiek ,die liefde voor krontjong heb ik van mijn vader ,hij was dol op krontjong ,ik ben dan ook de enige van zijn kinderen ,die dol is op krontjong ,de rest spuwt er op !
@Die hekel aan Godsdienstfanaten heb ik overgenomen van mijn beide ouders allebei katholiek @
Die hekel is bij er ingekomen door diverse Nederlanders.
Ja al die boeken over de grote oorlog ,heb net die boeken van Noor de Ruyter de Wildt en Felix Bakker gelezen ben nu bezig met het boek van I.F.M.Salim over zijn deportatie en verblijf in Boven Digoel ,leuke boeken hoor heb er geen spijt van dat ik ze gekocht heb maar als ik eerlijk ben heb ook die boeken van Leon Uris gelezen buga main !! dat is pas schrijven met een hele grote S ,die boeken gaan ook over die oorlog ,hij schreef o.a Exodus ,filmkraker nr 1 maar zijn beste boek vind ik Mila 18 ,dat gaat over het verzet van de Joden in Warschau ,was hij ( Leon Uris ) er zelf bij geweest ? Welnee kon helemaal niet ,Leon was toen een U.S marineman ,maar hij schreef dit boek in 1961 na vele onderzoeken ,een MEESTER WERK !! Dat is nou pas schrijven ! van de eerste pagina tot de laatste pagina zit je gevangen in dat boek en geen een keer heeft Leon Uris het over zich zelf ,nee hij beschrijft een gebeuren en automatisch ben je als lezer onderdeel van dat gebeuren .Dat boek van I.F.M Salim is ook belangwekkend door de manier hoe hij die Papoea,s in de jaren 30 beschreef .Hij toont een foto van een grote piemelnaakte Papoea met alleen een petje op ,onderschrift luidt “” Deze Papoea houdt altijd zijn petje op ,anders voelt hij zich zo naakt “”
Omdat je familie ook in Bangkinang heeft moeten doorbrengen en dus west Sumatra heeft meegemaakt, raad ik je ook aan het boek KURA! van Lou Lanzing te lezen. Die man heeft ongeveer 6 jaren rondgereisd om zoveel mogelijk informatie in te winnen over speciaal Padang en West Sumatra. In dat boek noemt hij een ieder, japanner, Indonesier, enz bij de naam. Heeft ook aandacht besteed aan de mannen, een 30-tal waaronder mijn vader en van Keller, gemarteld werden.
Nou, effe in het inkijkexemplaar gelezen en het vervolgens weer gesloten.
Ongetwijfeld een aardige meid, die Claudia, maar ze kan niet schrijven.
Vermoedelijk een boek met vele waarheden.