Een reactie op Fukuoka POW Blues

1. Arthur Olive zegt:

   22 januari 2019 om 20:21

   Ik ben geen fijnproefer van Jazz, integendeel ik begrijp het niet en het kan waarschijnlijk daardoor zijn dat de muziek mij niet kan verplaatsen naar de Fukuoka jappenkampen.
   In mijn verbeelding hoor ik niet de gierende wind en de tocht die door de weinig verwarmde barraken raasde waardoor de meeste slachtoffers aan pneumonia bezweken. Dit volgens lt. kol. Cody Bisschop, neef van mijn moeder, die samen met mijn vader daar zat.
   Zo ook bezweek mijn vader, Robin Olive, op Kerstnacht 1944. Volgens zijn mede POW, Johan Maul, moesten ze in Nov-Dec 1944 van 7am tot 10 of 11 pm werken in de mijnen.

   http://www.mansell.com/pow_resources/camplists/fukuoka/fuku_9_miyata/maul_letter.html

   Beantwoorden

Geef een reactie Reactie annuleren

Vul je reactie hier in ...

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

E-mail (Adres wordt niet getoond)

Naam

Website

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe reacties.

Houd me via e-mail op de hoogte van nieuwe berichten.

Δ

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.