14 Responses to Een kwestie van geluk

1. bokeller schreef:

   15 januari 2016 om 14:19

   Pak Ton moet natuurlijk Pak Ron wezen.
   siBo

   Beantwoorden
   • Pierre de la Croix schreef:

     15 januari 2016 om 16:57

     Wanneer is je boek klaar?

     Pak Pierre

     Beantwoorden
     • Ron Geenen schreef:

       15 januari 2016 om 20:38

       “””””””Wanneer is je boek klaar? “”””””””””

       Wat dat betreft heb ik slecht nieuws. Vorig jaar zomer ben ik, of is mijn computer gehakt geworden en ben ik o.a. een groot gedeelte van mijn kook artikelen en andere ook kwijt geraakt en moet dus opnieuw beginnen. Van de zomer tot op heden ben ik bezig geweest mijn weblog opnieuw op te bouwen. Nu met er in twee beveiligingen. Ik dacht vroeger net als vele andere dat als je een anti virus/anti malware in je computer heb, dat alles beschermd is. Maar websites worden niet beschermd en daar moet je apart beschermingen voor inbouwen. Ik had dat niet en op een gegeven moment bij het openen van mijn web kwamen allerlei andere websites om mijn computer screen, de een over de ander. Ik moest met hulp helemaal terug naar basic. Heb nu 2 harddrives buiten mijn computer en slaat daar alle artikelen en foto’s op. En die harddrives staan ook alleen aan als ik ga opslaan. Anders worden die ook besmet, mocht het weer gebeuren. Ukraine, Slovenie en Frankrijk (Roubaix) zijn op het ogenblik de grootste hackers, die bij mij proberen binnen te dringen, maar door de beveiliging en mijn password van 23 letters, getallen en tekens lukt hen niet. Het systeem is zo op gezet, dat hun IP bij de 4de poging volledig wordt geblokkeerd.

       Ter compensatie vanwege de discussie “pittig” mijn eigen sambal, zoals ik die net heb gemaakt en goed is voor een paar weken.
       http://myindoworld.com/indo-kitchen/sambal-djahe-ketjap/
     • Pierre de la Croix schreef:

       15 januari 2016 om 23:11

       Tja meneer Geenen … als ik dat zo lees gaat u nog eens terugverlangen naar de tijd dat boeken met kroontjespen op papier werden geschreven. Alleen de kat zou dan nog voor ergernis kunnen zorgen door de inktpot om te gooien.

       Maar …. met respect en no offense meant …. mijn vraag was eigenlijk gericht aan Bo Keller. Wat heeft die man meegemaakt!

       Pak Pierre
     • Ron Geenen schreef:

       15 januari 2016 om 23:42

       “”””””””mijn vraag was eigenlijk gericht aan Bo Keller. Wat heeft die man meegemaakt!”””””””””

       Volmondig met u eens. En dan door bepaalde figuren van bronbeek op een negatieve manier nog worden behandeld. Zoiets als een trap na. Zijn ervaringen zijn een boek waard. En ik als iemand uit dezelfde streek zou het met genoegen lezen. Trouwens hij geeft mij af en toe al goede informatie en hoop dat hij nog lang onder ons mag blijven. Ik ken diversen uit de zelfde west Sumatra streek en van zijn leeftijd, maar geen een weet een computer te gebruiken.
     • Pierre de la Croix schreef:

       15 januari 2016 om 23:59

       Nou … de heer Keller zou het met die kroontjespen en papier ook redden denk ik. Ik heb eens de eer gehad zijn “boekoe pienter” te mogen inzien voor zijn gidsenwerk in Bronbeek. Alle thema’s netjes geordend in het prachtigste handschrift.

       Pak Pierre
     • Ron Geenen schreef:

       16 januari 2016 om 00:40

       “””””””Alle thema’s netjes geordend in het prachtigste handschrift. “”””””””””

       Maar ja, als je ongeveer 10000km ver af zit, ben je gauw afhankelijk van alleen de computer.
       Trouwens geen berichtgeving gaat sneller.
     • eppeson marawasin schreef:

       16 januari 2016 om 01:01

       @Trouwens geen berichtgeving gaat sneller@

       — Ik wist lang allang van tevoren dat u dit ging opschrijven.

       e.m.
     • Ron Geenen schreef:

       16 januari 2016 om 01:10

       “””””” Ik wist lang allang van tevoren dat u dit ging opschrijven.””””””

       Smarter dan ik dacht!
2. bokeller schreef:

   15 januari 2016 om 01:05

   Achteraf gezien een kwestie van geluk ,zo ook
   in ons kamp te Bangkinang
   Door honger gedreven en het niet inzien van
   de consequenties bij ontdekking,slopen mijn slapie
   en ik een paar keren het kamp uit.
   Op roofpartij uit voor ledigen van visnetten-djagoeng
   en dergelijke eet-en draagbare zaken.
   De Japanse wacht ,gezeten in een wachttoren stond
   precies boven onze vluchtroute ,de WC.’s.
   Wij lieten ons in de plee zakken en lieten ons door en
   via een klein watervalletje onder het hek en prikkeldraad
   doorspoelen naar de grote kali ;Kampar”
   De terugtocht was hachelijk daar wij nu sluipend /kruipend
   de {meestal pittende} wacht onderlangs met tegenstroom
   moesten omzeilen.
   Soms stond ik rillend van angst/kou weer bij mijn tampatje
   waar mijn jongere broer mij biddend voor een behouden
   terugkeer opwachtte.
   Wij stopten ermee,toen een man ontdekt werd en lam
   werd geslagen waarbij het hele kamp hierbij werden uit-
   genodigd om deze aframmeling aan te zien.
   siBo

   Beantwoorden
   • Ron Geenen schreef:

     15 januari 2016 om 01:36

     Wel Bo, jouw verhaal heeft wat weg van Meity Ungerer haar verhaal en ervaring uit het vrouwenkamp Bangkinang. Dit verhaal heeft de Indo net gepubliceerd.
     http://myindoworld.com/een-meisje-in-bangkinang/

     Beantwoorden
     • bokeller schreef:

       15 januari 2016 om 14:05

       Pak Ton,
       Ik mis hierbij een ander verhaal dat wij allen
       uit Sawah-loento ondervonden hadden.
       nl. Hele gezinnen werden opgesloten in een
       afgelegen gedeelte van het TBC hospitaal als
       ”gijzelaars.
       Daar was jij en meitie en andere familieleden bij
       betrokken geweest.

       Het tweede punt is dat een kleine Para eenheid in
       onze omgeving ronddoolde en na de Japanse overgave
       naar buiten kwam.
       De complete Japanse wacht liep weg,toen ik hun wat
       onderhoudsmiddelen vroeg om de ”wapens” weer toonbaar
       te maken.
       Eerst lacherig daarna verbazing /verbijstering en hollend
       er van door.
       Er zijn nog meer gebeurtenissen vooral bij de laatste
       stuiptrekkingen, wij waren wandelende geraamten.
       siBo
     • Ron Geenen schreef:

       15 januari 2016 om 18:08

       “””””””Hele gezinnen werden opgesloten in een
       afgelegen gedeelte van het TBC hospitaal als
       ”gijzelaars.”””””””””

       Weet ik niets van, was toen 7 jaar. Zal Meity vragen wat zij er van weet. Anders graag meer info via mijn eigen email.

       “””””””Er zijn nog meer gebeurtenissen vooral bij de laatste
       stuiptrekkingen, wij waren wandelende geraamten.””””””””””

       Het enige dat ik nog steeds voor ogen heb is inderdaad alle mensen als wandelende geraamten mijn oogbeeld zien passeren.
       Vooral oma Geenen, die een maand na de bevrijding ook het loodje gaf.
       Ik heb al een opmerking uit NL gekregen dat mijn web vol zit met gruwel verhalen. Ik wil echter ieder echt gebeurde episode op papier zetten.
3. Ron Geenen schreef:

   13 januari 2016 om 23:34

   Een veel mooier en echt verhaal dan alle politiek.

   Beantwoorden