!
Pas nu bereikt ons het bericht dat Hans Oosterwijk overleed in augustus 2012.
Roki.info had het al enige tijd geleden gemeld. Hans maakte 2 Indische kalenders voor de jaren 2009 en 2010. Daarna schreef hij het boek de Indieje connectie.
De kalenders brachten voor elke dag een nieuw verhaal uit de Indonesische archipel.
Veelal stukjes geschiedenis omtrent Nederlanders toen het nog Indische archipel heette.
Hij wilde zijn verhalen op het internet zetten, maar een website bouwen was te veel technisch gedoe en Hans verzocht Indisch4ever het voor hem te doen.
Dat werd de subweblog :
Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel
Ik heb meneer Oosterwijk dit jaar leren kennen middels zijn ‘Het gebeurde ergens in de Indonesische archipel’ juweeltjes op Indisch4ever. Ik heb hem hiervoor gelukkig nog persoonlijk kunnen en mogen bedanken toen hij afscheid nam van zijn schare lezers, die hij met zijn weetjes en feitjes van en over gebeurtenissen uit de archipel al die tijd, gezien de vele reacties daarop, aan zich heeft weten te binden.
Bij het vernemen van het overlijden van meneer Oosterwijk -mijn condoléance aan de familie- moest ik denken aan het gedicht ‘Journey of the magi’ van T.S. Eliot.
Waar meneer Oosterwijk ook heen is mogen gaan, ik wil wensen dat hij thans opgelucht adem kan halen.
JOURNEY OF THE MAGI***
‘A cold coming we had of it,
Just the worst time of the year
For a journey, and such a long journey:
The ways deep and the weather sharp,
The very dead of winter.’
And the camels galled, sorefooted, refractory,
Lying down in the melting snow.
There were times we regretted
The summer palaces on slopes, the terraces,
And the silken girls bringing sherbet.
Then the camel men cursing and grumbling
and running away, and wanting their liquor and women,
And the night-fires going out, and the lack of shelters,
And the cities hostile and the towns unfriendly
And the villages dirty and charging high prices:
A hard time we had of it.
At the end we preferred to travel all night,
Sleeping in snatches,
With the voices singing in our ears, saying
That this was all folly.
Then at dawn we came down to a temperate valley,
Wet, below the snow line, smelling of vegetation;
With a running stream and a water-mill beating the darkness,
And three trees on the low sky,
And an old white horse galloped away in the meadow.
Then we came to a tavern with vine-leaves over the lintel,
Six hands at an open door dicing for pieces of silver,
And feet kiking the empty wine-skins.
But there was no information, and so we continued
And arriving at evening, not a moment too soon
Finding the place; it was (you might say) satisfactory.
All this was a long time ago, I remember,
And I would do it again, but set down
This set down
This: were we led all that way for
Birth or Death? There was a Birth, certainly
We had evidence and no doubt. I had seen birth and death,
But had thought they were different; this Birth was
Hard and bitter agony for us, like Death, our death.
We returned to our places, these Kingdoms,
But no longer at ease here, in the old dispensation,
With an alien people clutching their gods.
I should be glad of another death.
by T.S. Eliot
Een Nederlandse vertaling van de hand van Martinus Nijhoff:
http://www.dbnl.org/tekst/nijh004verz05_01/nijh004verz05_01_0192.php#189
Zo’n twee jaar geleden had ik een leuk mailcontact met Hans . Oosterwijk. Hij was nog van plan een kalender te maken met wetenswaardigheden over v.m. Nederlands-Nieuw Guinea, Ik keek hier erg naar uit. Spijtig dat dit nu niet meer door hem kan worden gerealiseerd. May you Rest In Peace Hans.
Wat heel erg goed van jullie om een subweblog van ”het gebeurde ergens….” te maken. Zo blijven gelukkig de heel interessante artikelen van Dhr. Oosterwijk voor iedereen beschikbaar.
Ik heb zijn verhalen altijd met zoveel plezier gelezen en er veel van geleerd.
Heel veel sterkte voor zijn familie en vrienden die nu zonder hem verder moeten.
Weer een juweel uit de Indische kroon gevallen …….
Tot sampai isterrr alleen nog vervangend glas.
Pak Pierre