 update 18 oktober   De uitzending is te zien op het internet:….. klik hier
Uitzending: zondag 17 oktober 2010 20:15, Ned 2.
Uitzending: zaterdag 23 oktober 2010 13:40, Ned 2
Politicus Mei Li Vos zoekt naar wat er nu echt waar is van alle verhalen die er in haar familie rond gaan. Wat deed haar Indische oma voordat ze in de jaren vijftig naar Nederland kwam? Een geschiedenis die zou zijn begonnen met een Zeeuw die in de koloniale tijd naar Indonesi vertrok.
Lees verder of zie hier een trailer
...................
Indisch4ever 
@ Boeroeng
natuurlijk heb je ook gelijk, Indie kent vele waarheden. het is niet zo dat er maar 1 indisch verhaal is. Maar dat is ook prima, dat is ookde waarde er van, als men elkaar maarde ruimte kan laten, voor zijn of haar eigen waarheid, want er is zo veel
Ook in de archieven in Nederland treft men werkelijk talloze inschrijvingen bij de Burgerlijke Stand aan waarbij kinderen later erkend werden. Dat was niets ongewoons in vroeger jaren. Soms was er een praktische reden, namelijk dat de man zeevarende was en dus bij de geboorte-aangifte niet aanwezig kon zijn. Maar dat zal niet altijd zo geweest zijn. Veel voorkomen doet het dus wel.
geschiedenis is geschiedenis
daar hoef je je nu niet voor te schamen, nooit
dat kan je beter doen voor de huidige dingen die anders lopen dan gewenst
maar geschiedenis is wel waardevol, en interessant. het doet je begrijpen hoe het tot stand is gekomen.
dat besef ontbreek maar al te vaak
gelukkig zijner uitzonderingen, zo als op deze site
Uit archieven van het verleden,de jaren vanaf de specerijen-vaarten van zowel Engelse, Spaanse, Portugeze en Nederlandse ondernemenden moeten gegevens
kunnen worden verkregen over WAT de genoemde landen hun
uitgezonden/ondernemenden op het hart drukten met betrekking tot het aangaan van relaties met de plaatselijke bevolking in de contreien waar ze handel zouden gaan drijven.
Mij is ter ORE gekomen, dat zowel Nederland als Engeland in elk geval, een huwlijk met de plaatselijke bevolking, of althans met een niet Nederlandse of Engelse verboden. Dat maakte natuurlijk dat de mannen
die een relatie met een “inlandse” vrouw aangingen, niet konden trouwen, maar WEL kinderen kregen.
De verhalen over het aanvragen van Europees-schap, doordat men wel een opvoeding kreeg van Papa (Ned. of Eng) is daarom veel gehoord (Uit schaamte kan het zijn
dat veel verhuld werd. Immers de “klassen” die er TOEN
waren zijn een gevoelig onderwerp).
Mij is ook verteld dat bvb Engelsen trouwden met Engelsen op een Engelse boot, aangezien dat beschouwd wordt als “Engels”grondgebied, en dat had een reden.
(zoek)
Dat Mei Li Vos in het nazoeken van voorouders op zoiets stuitte (als dat de vrouw niet door de Nederlandse man werd getrouwd) in het voorgeslacht, is
dus niet verwonderlijk en ook niet beschamend!
In de tegenwoordige tijd gaat men ook vaak geen huwlijk
aan en krijgen tóch kinderen……Tijden veranderen en
komen ook weer terug, alleen nu in een andere context.
Ook ik zou naar de verhalen in de familie het voorgeslacht willen nagaan. Er zijn beslist interessante details die aan het licht komen.
Naar verluid was het ook onder de Chinezen zo, maar is
dat waar?
Mijn eigen grootmoeder, die chineze was, werd begraven
door haar eigen familie met alle pracht en praal en huilers, zoals dat bij die familie paste……Ook zij
was niet met mijn grootvader (Engels) getrouwd.
Ik hoop op een reactie van iemand die weet heeft en archieven heeft onderzocht,(schrijvers,geschiedkundigen, antropologen e.d.) en er helder licht op geeft.
Amelita Henze-Witterland
er zijn 2 takken familie baaij in tholen naar mijn weten van horen zeggen.
de meeste zaten in de vis
Er zj ook mensen die op zoek zijn geweest zonder enige hulp, maar die komen nooit op TV
.wat betreft de voorouders van Mei Li
het is dacht ik vaker zo zo geweest, vooral in de relatie tussen Blanda en inlands of dubbelbloedigen
dat men pas na een hele poos echt trouwden, niet zelden ging het soms uiteindelijk niet door. de weerstand , maatschappelijk en vende de overheid was niet gering
je zag bij voorbeeld dat het verzoek om alle kinderen gelijk te stellen,eerst werd afgewezen, uiteindelijk werden dus 2 van de 6 indo EUROPEES, datwil dus zeggen 4 niet
dus nogmaals, de indiche mensen die zo afgeven op de INDONESIER, geven soms af op tak van een ver familied, die toevallig
150 jaar geleden niet erkend werd.
Bedenk dat het net zo goed andersom had kunnen zijn
Claudine… mij lijkt dat…
De archivarissen hadden het echte zoekwerk al weken voor de opnames gedaan natuurlijk.
Mei Li en de cameraploeg kwamen alleen de opnames maken.
Geef niks hoor… ik weet dat we belazerd worden … maar ik vind het nog wel interessant om te zien.
Welingelichte kringen hebben vernomen van andere welingelichte kringen dat Mei Li Vos geen familie is van Reggie Baay, de schrijver
Wat mij zo opviel is het gemak hoe Mei Li van het ene archief naar het andere archief ging. En al die aardige ibu’s die haar te hulp kwamen. We weten dat het anders gaat in Indonesie en ook hier in Nederland bij verschillende instellingen, Niod, Rode Kruis en het archief in Den Haag. Brieven, formulieren en laaaang wachten op antwoord. Als ze al wat kunnen vinden! Mei Li heeft wel geluk gehad dat alles in Surabaya en Jakarta heel is gebleven. Bij mij was het terbakar (door brand verwoest) of arsip sudah pindah (verhuisd) tidak tahu kemana (weet niet waar naar toe). Jammer dat Mei Li niet meer in de 2e kamer zit, zou ze voor ons kunnen pleiten voor een betere toegankelijkheid van archieven.
Ik heb wel met plezier naar de film gekeken. De Orange Crush deed me denken aan de soos in Djatiroto (suikerfabriek) waar we tussen 1950-1958 veel Crush en Sarsaparilla (cola-achtig) dronken. Claudine.
Is er EEN persoon met naam en toenaam, uit de Indische
gemeenschap, die ooit GOED op papier heeft kunnen zetten wat en wie een Indische/ Indische Nederlander is.
Zijn onze schrijvers tóch niet in staat geweest dat over te brengen naar de hierwonende Nederlanders toe?
Wij Indische Nederlanders, of zeg maar Indischen (als ze ook elders op de wereld wonen) hebben net als andere
gemengdbloedigen altijd een strijd “om het BESTAAN”.
Maar hier gaat het in elk geval om de bloedige schram
die ons wordt aangedaan als we geen erkenning krijgen
WIE we zijn ! Nederland heeft zich in het verleden, toen Indië nog Nederlands Oost-Indië was, nooit geïnte-
resseerd voor de gevoelens van de Indo-Europeaan (een
bijzaak voor Antropologen).
Het zou toch wel interessant zijn om KENMERKENDE eigen-(aardig)heden van de Indischen te vernemen, zoals
hier te lande ook Friezen, Drenthen, Limburgers, Brabanders, Hollanders?, Twentenaren enz. gekenmerkt
worden met HUN eigen(aardig)heden.
Wie waagt zich om tot de beschrijving te komen???????
Amelita Henze-Witterland
Ik denk niet dat de ouders van Hendrik Baay te Indië waren of een andere familie Malon of Mallon.
Hendrik Baaij had kinderen met de Indonesische Gia die bij haar christelijke doop de namen Louise Elisabeth Malon aannam. Het zal wel zijn dat Hendrik haar die namen heeft ingefluisterd met de achternaam van zijn moeder. Hun huwelijk was 11 augutus 1877 te Soerabaya. Kennelijk heeft hij de kinderen bij dat huwelijk niet erkend en moesten zij zelf als volwassene erkenning als Europeaan aanvragen, zoals in de film gezegd werd
——
@ Henk… er zijn ook een paar duizend Nederlanders vermoord in de bersiap, voornamelijk indo’s.
Ik neem aan ook veel chinezen, een vergeten groep.
Dat haar grootouders in 1961 zich zo onveilig voelden zal wel door de Nieuw Guineapolitiek geweest zijn en speciaal bij hun in de buurt was de belandahaat en cinahaat eerder merkbaar, denk ik.
Als er sociale onrust is in Indonesië dan zijn ook de chinezen snel de pineut….1965-1970… 1998..
———
Maar de programmamakers weten niet zo goed raad met hoe ze indo’s moeten beschouwen en noemen. In hun verwarrig kiezen ze de verkeerde woorden.
De verteller zegt ergens Nederlandse Indiërs..
En ineens zegt hij ” het Indonesisch herinneringscentrum” te Bronbeek. (op 7.40 minuten van de film)
Het is weer oudhollands geklungel van de tekstschrijver, de verteller en de eindredacteur .. Kennelijk dat niemand het opmerkte…. het hele programmateam zat hier te slabakken
De ouders van Hendrik Baaij (19 maart 1824) waren Nicolaas Pieter Baaij en Helena Levina Mallon, gehuwd 20 mei 1818 te Tholen. Dus is het vermoeden, dat de familie Mallon ook naar Indonesie vertrokken is.
En Hendrik Baaij(uit 1824) is ook weer getrouwd met ene Louise Elisabeth Mallon
bron zie Zeeuws Archief
maar wel goed dat ze is wezen zoeken.
alleen al om die reden, is het van belang dat, de verhoudingen, goed zijn , internationaal. uit het verhaal van Mei Li komt volgens mij oon naar voren, dat het afgeven op Indonesiers, stom is.
net zo iets als een rechter hand
die Boos op op zijn linker hand blijft
maat aan elkaar vast zitten ,door het corper.
onhandig
opmerkelijk dat ontwikkelde mensen, als Mei li Vos, zo weinig weten/ wisten,
mij is ook nooit zo heelveel samenhangends verteld, maar met inlevings vermogen , komt een gemiddeld mens ook een eind.( je moet wel denken om puzzelstukjes aan elkaar te zien)
of moet ik concluderen dat het onderwijs nog minder is als ik al dacht?
het is toch algemeen bekend dat de chinees ,aan de nederlandse kant stond, al was het maar omdat de plopors de chinezen, koud maakten, en de nederlanders en indo,s niet.
opmerkelijk ook dat de zo genoemde bersiapkamen, er ook waren, Mei Li klomt voor kennis , naar Bronbeek Arnhem.
het oorspronkelijke Bronbeek Bandung, was ook een kamp, maar onbeschermd, waar er ook vreselijk is gemoord, zie hier voor de andere stukken op deze web-log.
Henk Miedema
Mei Li zegt dat volgens dit dossier haar overgrootouders Baaij-Knuppel niet gehuwd waren ( zie haar wenkbrauwen )
Haha… ik moest ooit ook zo ontdekken dat mijn overgrootouders pas na 5 kinderen huwden…. en een paar jaar later was hij weg..
Het zou kunnen dat de eerste man van haar overgrootmoeder Knuppel de heer Henri Willem Dekens (vermoedelijk zoon van Adolphe Dekens, Belg, kunstschilder en rijtuigfabrikant) een kleinzoon was van Francois Deux en Raden Adjeng Adiniengar, een dochter was van Pakubuono IV, de soesoehoenan van Soerakarta.
En Deux was van Franse ouders, opgegroeid in Indië..o.a. samen met Dezentjé-kinderen veel contact gehad in de Kraton. (Deux was eerder gehuwd met Dezentjé, geb 1801) Het spannende verhaal gaat al 200 jaar dat Deux een zoon was van Napoleon… wahhhhhhh Indische soap.!!
zie als je wilt deze pagina, als je zoekt vindt je aanvullende dingen misschien
http://indisch4ever.web-log.nl/indisch4ever/2010/07/im-sophia-miedemaverstraate.html
Uit Zeeland vertrokken er wel meer, naar Indie
Jacobus Verstraate, uit WestCapelle, is in feite door dat hij de pleegpapa van mijn ma werd, op papier een opa van mij.
Hij was Boerenzoon,maar opeen boerderij is 1 opvolger genoeg.Nadat hij wat in Duitsland was geweest om te werken als boeren knecht. Melde hij zich uiteindelijk voor Indie.
Ik weet van hem dat hij rond 1960 overleed in West Capelle,maar dat kwam omdat hij na de oorlog Indie uit moest omdat dat Indonesia werd.
Mijn Moeder is door hem als kind aangenomen in 1930.
Enze woonden in Chimahi, aan de Prins Hendrikweg, nabij het ziekenhuis.
ookwoonde ze eventjes in Baros, en later Bandung ,(bronbeek)
Mijn ma zat met haar pa in Chihapit, en later zonder vader , in Kampong Makassar (batavia)en Bloemenkanp(Bandung)
Ook J Verstraate zat na de bevrijding samen met haar en de moeder in opvang centra in Bandung.
En in Nederland kwam hij op bezoek in Bakkum 1953 en 1954/ of 55 In Ermelo.
Ik ben geboren in Ermelo in 1955, maar ik zag hem nooit .Wel is mijn ma opzijn begrafenis geweest in 1960 of 61 ,zo doende wist ik dat die Opa had bestaan.
Maar waar ging het ook weer om?
Oja, dater mensen uit Zeeland Koloniaal werden m begin 1900.