Het is weer voorbij die mooie winter.
Dit filmpje is nog net actueel
Bibian Mentel bewees het al : Hoezo houden indo’s niet van wintersporten?
Tachtiger Sjoerd beaamt dit.
Het is weer voorbij die mooie winter.
Dit filmpje is nog net actueel
Bibian Mentel bewees het al : Hoezo houden indo’s niet van wintersporten?
Tachtiger Sjoerd beaamt dit.
Het nationaal archief heeft papieren van het oorlogsslachtofferregister van de oorlogsgravenstichting gedigitaliseerd en online gezet. Dus ook de dossiers van mensen die op de erevelden te Azië liggen.
Het is wat oefenen hoe te vinden
* Begin te zoeken op deze pagina, vul een naam in :
https://www.nationaalarchief.nl/onderzoeken/index/nt00446?searchTerm=
* In dit voorbeeld is het een zoekvraag naar de naam van Helsdingen.
* Klik op “Zoeken”
* Er komt een nieuwe pagina met resultaten. Klik op een van de linkjes.
In dit voorbeeld is er geklikt op J.P.
* Deze pagina verschijnt:
* Klik op de blauwe link onderaan en onthoudt het inventarisnummer,
in dit voorbeeld is dat 61392A. Zie plaatje
* Een nieuwe pagina verschijnt.
* Zoek daar in de lijst naar de link, geel gemarkeerd : 61392A Zie index voor naam… en klik aan
* Dan zie je de scans van het dossier Jacob Pieter van Helsdingen.
* Met andere zoeknamen krijg je andere inventarisnummers.
De 2020-editie van Pindah* toonde op het omslag een vrolijk gezelschap: de derde generatie Nederlands-Indische kinderen. Tenzij zij Indonesië na hun geboorte ooit bezochten, kennen ze de verhalen erover van hun ouders en grootouders. Hoe ervaren ze dat? Leeft het gedachtengoed ook in deze generatie voort, geven zij het straks weer door aan hun kinderen? Demi van Hutten portretteerde en fotografeerde, na een oproep op social media, een aantal van hen en vroeg ze om óók wat foto’s uit het familie-album te mogen delen. PINDAH*
Meer informatie.
Een bord bomvol smaken, dat krijg je als je dit
vegetarische gerecht maakt. Een tikje pittig,
maar heerlijk rijk aan smaak.
Met wat rijst een gezonde en voedzame maaltijd.
.vriendin.nl
Snouck
ISBN:9789044635621 Verschenen:20-01-2021
Prometheus Auteur:Wim van den Doel
Een der grootsten is ons ontnomen’, kopte De Telegraaf toen Christiaan Snouck Hurgronje (1857-1936) was overleden. Snouck had een avontuurlijk en rijk leven geleid. Als jonge geleerde leefde hij als moslim in Mekka en hij studeerde er in de Grote Moskee. Vervolgens werd hij adviseur van het koloniale bestuur in Nederlands-Indië, waarvoor hij het Nederlandse beleid ten aanzien van de islam ontwierp. Samen met generaal Van Heutsz zorgde hij voor de verovering van Atjeh Uitgeverij Prometheus
Is dit artikel van Trouw te openen?
Op vrijdag 25 september 2020 hield prof. dr. Olf Praamstra de Vierde Indische Letteren-lezing onder de titel: ‘Een rusteloos leven na de dood. Pieter Erberveld in Indië. Japan, Indonesië en Zuid-Afrika’. Vanwege de bijzondere tijden die we thans beleven, kon slechts een kleine schare toehoorders van zijn tekst kennisnemen. Nu is deze in uitgebreide vorm gepubliceerd. Dit eerste nummer van onze jaargang 2021 is geheel aan zijn lezing gewijd. geert180.wixsite.com
Beluister de lezing van 25 september 2020,
duurt 45 minuten
Meer dan tweehonderd jaar stond er in Batavia een afschrikwekkend gedenkteken. Bovenop een witgekalkte muur stond een stenen doodskop die doorboord was met de punt van een lans. De kop was van de Indo-Europeaan Pieter Erberveld, een landverrader die in 1722 geprobeerd had het bewind van de VOC omver te werpen. MdNL
Soms ziet Thea Jonathans de geschiedenis terug in iemands gelaatstrekken of aan zijn karakter. „Aan de vorm van een neus of gezicht kun je zien, hee, die komt uit Bengalen. Zijn voorouders moeten Indiërs geweest zijn.” Maar zéker weten doen ze niets over hun afkomst, vertelt de oude dame. „We gissen maar wat.”Thea Jonathans, ze is tachtig jaar, vertelt over de slavernijgeschiedenis van Depok, een voorstad ten zuiden van Jakarta die in de loop der jaren aan de hoofdstad is vastgegroeid. Haar huis doet ook dienst als openlucht-café en het staat er vol met Nederlandse prullaria. Aan de muur hangt een houten vitrine met keramieken grachtenpandjes, in de kast staan asbakken met ‘Holland’ erop en ouderwetse koffiebussen van Douwe Egberts. Deze grond is ooit aan de Jonathansen nagelaten door ex-slavenhouder Cornelis Chastelein.
Annemarie Kas in de NRD via Java Post .
De meeste Nederlanders (56 procent) vinden dat ons land een ‘ernstige’ rol heeft gespeeld in de geschiedenis van de slavernij. Maar gevraagd of dat moet leiden tot excuses zegt 55 procent nee. Slechts 31 procent van de ondervraagden vindt dat dit wel moet.Gesplitst naar etnische achtergrond gaapt er een grote kloof. Van de Nederlanders zonder migratieachtergrond vindt 62 procent excuses niet nodig. Onder Nederlanders met een Surinaamse of Antilliaanse achtergrond vindt juist 70 procent dat dit wél moet gebeuren Trouw
Titi en ik kennen elkaar nu twee jaar en altijd als we elkaar zien, zijn we úren aan het praten over eten, koken en Indonesië. Maar na afloop vervliegt dat allemaal zo snel. Ik wilde die gesprekken vangen en delen met een publiek. En vooral ook tastbaar en eetbaar maken.”‘Culinair kunstenaar’ Maureen de Jong en chef-kok Titi Waber – veertigers – maken de komende maanden wekelijks een radiovertelling, met begeleidend takeawaydiner, over de keukens van Indonesië. Gasten halen het eten op in ontmoetingsplek Tugela85 in Oost en warmen het thuis op, waar ze via Soundcloud kunnen luisteren naar het duo Het Parool
Chinees-Indische restaurants in Nederland behoren vanaf morgen officieel tot het Nederlands immaterieel erfgoed. Stichting ‘Meer dan Babi Pangang’ heeft daar de afgelopen jaren hard voor gestreden. ad.nl
Luister dit bij NPO Radio 1 :
Chinees-Indische Restaurants in Nederland immaterieel erfgoedvrijdag 12 februari 2021Het is vandaag Chinees Nieuwjaar. En er valt iets te vieren, want de Chinees-Indische Restaurants in Nederland worden tot ‘immaterieel cultureel erfgoed’ verklaard. Eén van de initiatiefnemers daarvan is Julie Ng. Haar ouders hadden zo’n restaurant, dus zij kent het van binnenuit.
Zie hiero de Telegraaf.
Indonesië is het eerste land waarvan duidelijk is hoe het paviljoen eruit gaat zien op de Floriade in Almere.
Het thema van het paviljoen is ‘Wonderful Archipelago’, of in het Nederlands: Prachtige Archipel.
Volgens de organisatie van de Floriade is de gedachte achter het paviljoen de strijd tegen het water in Indonesië. “De inzending verwoordt de droom van de inwoners om het land te beschermen. Dreiging van de stijgende zeespiegel is voor Indonesië, inclusief de hoofdstad Jakarta, een urgent probleem.” Omroep Flevoland
De teruggave van Molukse koloniale kunstwerken en andere voorwerpen dient via Indonesië te lopen, antwoordt het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) woensdag desgevraagd aan NU.nl. De Republiek der Zuid-Molukken (RMS) ziet Indonesië echter als bezetter en is het daarom niet eens met het standpunt van Nederland. NU.nl
In dit graf liggen Adele Cornelia Wiggers en haar
dochter Aimée Kraaijenoord.
Adele was geboren in 1897 te Soerabaja en overleed in 1991 in Den Haag. Ze was dochter van de boekhouder bij het marinemagazijn te Soerabaja Frits Bernard Wiggers (1843 Ternate-1899 Soerabaja) en Adele Wilhelmina Ritter (1870 Soerabaja-1942 Buitenzorg).
Stamvader was Enoch Christiaen Wiggers uit Koningsbergen eo die als militair arriveerde in 1720 te Batavia en toen in Ternate bleef.
Adele werkte bij de staatsspoorwegen en als onderwijzeres van de Hollands Inlandsche School tot aan het huwelijk in december 1921 met Johannes Cornelis van Kraaijenoord (1898 Batavia- 1967 Ermelo). Johannes was landmeter bij het kadaster. Zoon van de ambtenaar van het Binnenlands Bestuur Pieter Johannes Kraaijenoord (1868 Tegal-1935 Batavia) en Adolphine Cornelia Arnold (–na 1928). Hij overleefde het Japanse burgerkamp te Tjimahi. Na de oorlog leefden Adele en Johannes gescheiden van tafel en bed.
Aimée van Kraaijenoord was geboren in 1926 te Batavia en ze overleed in 2012 te Den Haag. Er zijn geen partners en kinderen van haar bekend.
Ze had een ouder zusje die met een Indonesiër huwde en in Indonesië ging wonen. Ze woonde bij haar moeder en moet haar ter grave hebben gedragen.
Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag. Ook veel Indische mensen die in Nederland een nieuw bestaan zochten, kozen voor deze stad en werden daar begraven. Bijvoorbeeld op de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.
Tot 1 juli is op landgoed Bronbeek in Arnhem mijn tentoonstelling `Bronbeek in tijden van corona` te zien. In de buitenlucht dus altijd toegankelijk. De entree is gratis, je kunt wandelen op het landgoed en ook de andere buitententoonstelling Vrijheid? Merdeka 1945 bekijken. Suzanne Liem
Raoul ( website en bron foto) bedacht een film over de genoodzaakte terugkeer van een mislukte muzikant naar zijn ouderlijk huis in een Molukse wijk. Daar gaat de muzikant op zoek naar de betekenis van zijn identiteit en plek binnen die wijk en de Nederlandse maatschappij erbuiten. “Ik heb een Moluks/Indische vader en ik heb ook Molukse vrienden”, vertelt Raoul. “Netflix is erg op zoek naar inclusievere verhalen en over Molukkers is eigenlijk nog nooit iets gemaakt. De enige twee films over Molukkers gaan over de treinkapingen in 1975 en 1977, maar dat is slechts één perspectief. Het is een hele warme gemeenschap en ze ook veel goede dingen gedaan.” Volgens Raoul hoeft de film niet alleen maar positief te zijn. “Maar het moet mensen wél een bredere blik geven over Molukkers in Nederland. internetbode.nl
Kallenkote „Wat een opsteker in deze vervelende tijd,” is de reactie van eigenares Marlisa Wareman van Dierenpark Taman Indonesia. „Via een online prijsuitreiking hebben we, net als vorig jaar, de Zilveren Award mogen ontvangen voor de verkiezing ‘leukste uitje van Overijssel’ van de ANWB!” Steenwijker Courant
Indonesië is op maandag (8/2/2021) begonnen met het inenten van de ouderen in de samenleving. Het land heeft het Chinese Sinovac-vaccin goedgekeurd voor gebruik bij ouderen. Daarmee wijzigt het Indonesië zijn vaccinatiestrategie die er aanvankelijk op gericht was om eerst de beroepsbevolking te vaccineren . indonesienu.nl
Regisseur, schrijver en actrice Dewi Reijs heeft een bijzondere herinnering aan het filmfestival van 2018. Met de vijftigste editie van het IFFR voor de deur, kijkt ze hierop terug. “Ik stond hoogzwanger op de rode loper en mocht vertellen over mijn stichting Buddy Film Foundation.” In het coronajaar heeft de Rotterdammer het drukker dan ooit. indebuurt Rotterdam. haar website, bron foto
Hij is de grote onbekende onder de natuurwetenschappers. Maar de Duitser Georg Everhard Rumphius is de aartsvader van de Indische botanie, vooral van de orchideeën. Daarom hoort Rumphius thuis in het illustere rijtje van Charles Darwin, Alfred Russel Wallace en Carl Linnaeus, zegt de Leidse filosoof en botanicus Norbert Peeters.
De zeventiende-eeuwse Duitse wetenschapper wijdde een groot deel van zijn leven aan de inventarisatie van de flora van het eiland Ambon en de aangrenzende Molukse eilanden. Het Amboinsche kruidboek, of Ambonees Kruidboek, beschrijft zo’n 1700 planten en bomen, en is geïllustreerd met 700 platen. De omvangrijke studie bestaat uit twaalf boeken en een appendix, die later zijn uitgegeven als een serie van zeven delen. Trouw
De Maleisische politie is op zoek naar het Amerikaanse echtpaar met wie het Nederlandse model Ivana Smit contact had vlak voor haar dood, eind 2017. Dat staat in een processtuk in de zaak die de familie van Smit tegen de politie is begonnen, meldt haar Nederlandse advocaat Sébas Diekstra. Telegraaf.nl
Nederlanders met Indische roots kennen het tijdschrift ongetwijfeld: Moesson. 65 jaar geleden werd het blad onder de naam ‘Tong Tong’ opgericht door Tjalie Robinson, een pseudoniem voor Jan Boon.Nu staat sinds een jaar de kleindochter van Jan Boon aan het roer van het blad: Vivian Boon uit Almere. En de redactie zetelt nu ook in de grootste stad van Flevoland.
zie de film bij Omroep Flevoland
Het Indisch tijdschrift Moesson brengt sinds januari kwartaalblad ‘Moesson International’ uit, speciaal voor de Indische gemeenschap in het buitenland. De Nederlandse editie bestaat deze zomer 65 jaar. Villamedia
Indisch eten in Zwolle
En die gerechten biedt hij momenteel vooral in Zwolle aan. Zaterdag 6 februari staat Berend-Jan ( foto is van hem) bijvoorbeeld in Stadshagen, nadat hij eerder in december en januari al Wipstrik en Veerallee aandeed. Het principe is simpel: online selecteer je een maaltijd en een vast ophaalmoment. Je kan kiezen uit pindasoep, een Indisch bordje (met nasi goreng, rendang, adam paniki, sajoer-boontjes, atjar, een eitje, uitjes en kroepoek) of een puntje spekkoek. Vervolgens ga je op de afgesproken tijd naar de locatie om je maaltijd direct op te halen indebuurt Zwolle
Het Indonesische dorpje Jenggot lijkt te zijn ondergelopen met bloed, nadat een overstroming massa’s rode verfstof uit een lokale batikfabriek heeft weggespoeld. De beelden uit het dorp leidden zaterdag tot veel opwinding op sociale media. Telegraaf.nl
De Molukse gemeenschap in Moordrecht leeft in diepe angst vanwege het coronavirus. Door het virus zijn sinds het nieuwe jaar al zeven bewoners van de Ambonwijk overleden. “Het is hartverscheurend”, zegt een bewoner. “Het is menens”, zegt Indik Kastanja, lid van de wijkcommissie.
In de wijk is niemand op straat uit angst om besmet te raken. “Het is muisstil”, zegt Kastanja. “Iedereen zit binnen. Er is grote angst bij de mensen.
”De Ambonwijk heeft al acht doden te betreuren. Zeven van hen zijn afgelopen maand overleden. Vele andere bewoners zijn in het ziekenhuis beland, op verpleegafdelingen of op de intensive care-afdelingen van de ziekenhuizen in de regio. Het betreft niet alleen ouderen, maar ook vijftigplussers. “Er zijn ook jongere bewoners naar het ziekenhuis gebracht. Het virus slaat geen leeftijdsgroep over.” hartvanzuidplas.nl
Antoon van den Buijs, een Belg die net over de grens in Nederland woonde, heeft drie jaar met het Nederlandse leger gevochten in de Indonesische onafhankelijkheidsoorlog eind jaren 40. Zijn vader had op een dag de Nederlandse nationaliteit gekozen en daarom dacht Antoon dat hij ook Nederlander was. Maar dat bleek later niet zo te zijn VRT NWS: nieuws
Ik worstel met onderstaande Chinese namen.
Niet getreurd…. vraag het de lezers
Het volgende dus over Chinese namen uit midden Sumatra, regio Solok, Fort van de Capelle
Case 1
Chinese vrouw Thio heeft een dochter Oei Giok Koei Nio (geb ca 1860) en een dochter Oei Giok Lan Nio( geb ca 1860)
Koei en Lan zijn de voornamen dus ?
Hoe kunnen de moeder en vader heten ?
En wat kan ik als achternaam beschouwen
Case 2
Er was Thio Djiep Nio (1888-1960) , dochter van vader Thio Tong Tay en moeder Oei Giok Nio. Of verwissel ik de namen van de ouders hier
Zijn de namen uit case 1 verwant aan die van case 2 ?
Case 1 de dochters hadden relaties met resp. Hermanus Leonardus van Romunde (geb Kampen) en Willem Paul Jochem (luitenant overleden in 1911)
Rob Fermin, die in California woont zoekt Louis Banning. Hij schrijft:
Wij waren vriendjes in het doorgangstehuis, het oude hotel Schutteraef op Koningsplein Oost in het oude Batavia waar hij met twee zusters ook tijdelijk was doorgebracht wachtend op vervoer naar het koude Holland in 1946 tot en met April 1947. Hij was zo wat mijn leeftijd nu 84 jaar jong.
Deze foto is naar aanleiding van een publicatie op imexbo.nl .
Het gepubliceerde was een foto van een huis waar Jeane Eschweiler-Dezentjé woonde in 1931 met haar man en de jongste kinderen.
Dit beeld was in 1937 gemaakt achter het huis en ingestuurd door een kleinkind.
Jeanne Gertruda Eleonore Dezentjé, geboren 28 okt 1882 in Soerakarta overleed 24 dec 1946 te Dabo Singkep. Ze was dochter van Alexander Gerard Dezentjé (kind 20) en Raden Roro Salimah, dochter van de Kraton te Soerakarta .
Ze huwt 24 april 1900 in Soerakarta met Johannes Marianus Otgar Eschweiler geb. 21 febr 1882 in Soerakarta, overl.19 nov 1945 te Johore Bahru, Malakka, Geslaagd klein-ambtenaarsexamen 1898, klerk staatsspoorwegen 1900, 1911 in Tjepoe geplaatst, geplaatst in Bandoeng aan de westerlijnen 1914, commies staatsspoorwegen Soerabaja 1918, te Sidoardjo 1925, hoofdcommies 1926, met verlof naar Europa 1931, gepensioneerd bij de staatsspoorwegen 1932. Zoon van Johannes Henricus Otgar Eschweiler en Maria Cecilia Coenraad.
Archieftopic.
Op 1 maart verschijnt het boek Wortelzucht – De geschiedenis, dat ben ik. Het is een autobiografische en historische ontdekkingsreis naar de oorsprong van de dertien verschillende etniciteiten in het DNA van auteur Marcel van Kanten, nazaat van eeuwenoude kleurrijke Afro-Surinaamse- en Nederlands-Indische families. Hij onderzoekt de multiculturele wereld in hem en zoekt zijn plek in een snel veranderende wereld. Waterkant
In 1946 stuurt Nederland troepen naar Indonesië om de onafhankelijkheidsstrijd de kop in te drukken. Eén soldaat loopt over en neemt de wapens op tegen zijn vaderland. In de ogen van veel Nederlanders een landverrader. Voor menig Indonesiër een held.Op 28 december 1946 vertrekt Princen aan boord van het schip De Sloterdijk naar Indonesië. Dit troepentransport bestaat voornamelijk uit gewetensbezwaarden die tegen een herbezetting van Indonesië zijn. Eenmaal in Nederlands-Indië aangekomen wordt Poncke Princen op 22 oktober 1947 op grond van desertie gearresteerd en veroordeeld tot acht maanden gevangenisstraf. trefpuntazie.com
Als zesjarige werd Charlotte Johann in 1952 op de boot gezet van Surabaya naar Nederland, om geopereerd te worden. Het is een van de verhalen in ‘75 Huizen van Aankomst’ van het Indisch Herinneringscentrum in Den Haag.
,,Die eerste tijd in Nederland was echt overleven”, zo weet Charlotte Johann (74) uit Eindhoven nog. Haar verhaal tart het voorstellingsvermogen. Als slechtziend meisje van zes werd ze op 26 oktober 1952 vanuit Surabaya helemaal alleen naar het verre Holland gestuurd. De rest van het gezin kon nog niet mee. ,,Ik had aangeboren staar, waaraan ik snel geopereerd moest worden. Op het schip Johan van Oldenbarnevelt werd ik behalve zeeziek ook echt ziek van heimwee.” ed.nl
Bron is Bernadette Maria Kitty Grondhuis op youtube
zie op 13.09 minuten
Een gesprek over indo-rock en optredens van Dinand Woesthoff, Julia Lo’ko, Eddy Chatelin, Erwin Java , Erwin van Ligten
https://www.npostart.nl/matthijs-gaat-door/30-01-2021/BV_101404462
Culinair schrijver Monique van Loon bestelt en bespreekt een thuisbezorgmaaltijd. Dit keer van: Toko Sinar Mas.
Waar bestellen we? Tot mijn grote vreugde heb ik begrepen dat er tegenwoordig rijen mensen (met en zonder bezorgkubus op de rug) voor de deur van Batavia in West staan, de Indonesische takeawayzaak waar ik vorig jaar zo enthousiast over schreef. Ik bestel er nog steeds regelmatig, al blijf ik tevens op zoek naar Aziatische pareltjes in andere delen van de stad. Zo kom ik op Toko Sinar Mas aan het Hoofddorpplein, ‘al 25 jaar in Amsterdam-Zuid een bekend adres voor Indonesische gerechten’. Het Parool
Hier ligt begraven Wilhelmina Eleonora van Stralendorff, geboren 1884 te Djokjakarta, overleden 1971 in Den Haag. Haar moeder was Anna Louise van Stenus geboren (1861), geleefd en overleden (1914) in Djokjakarta. Anna’s jong overleden grootvader († 1823) kwam uit Amsterdam. De vader van Wilhelmina was Johan Bernard van Stralendorff (1862 Djokjakarta-1919 Djokjakarta). Hij was magazijnchef van apotheek Gorkom & Co te Djokjakarta.
Stamouders van Stralendorff waren de Javaanse Sintes en de Duitser Friedrich Christoph von Stralendorff (1720-1784), die ca 1748 als voc-soldaat te Java arriveerde met het zeilschip Naarstigheid.
Wilhelmina huwde in 1900 te Djokjakarta met Henri George Kraag, aldaar geboren 1879 en overleden in 1939. Henri was employée van diverse suikerfabrieken.
Stamvader Frans Hendrik Kraag was ca 1786 geboren te Soerakarta en werd fourier bij de dragonders.
Haar dochter Leontine Elvire Kraag werd bijgelegd in 1978 . Ze was geboren in 1905 te Djokjakarta.
Wilhelmina’s zoon Charli Edward (1902-1995) was de laatste in dit graf.
Op zijn interneringskaart als krijgsgevangene van Japan staat vermeld dat hij in 1942 weduwnaar was Van beroep bioscoophouder en in de mobilisatie ingedeeld bij de landstorm. Hij overleefde de birma-siam spoorweg. Samen met zijn moeder vertrok hij naar Nederland in juni 1956 met het stoomschip Johan van Oldenbarnevelt.
Mensen die terugkeerden uit Indië vestigden zich in Den Haag. Ook veel Indische mensen die in Nederland een nieuw bestaan zochten, kozen voor deze stad en werden daar begraven.
Bijvoorbeeld op de begraafplaats Nieuw Eykenduynen te Den Haag.
Mail:
Kan jij nagaan wat voor rang mijn Opa heeft , gezien hij een Marine uniform aan hebt, tenminste dat neem ik aan toch?
Op zijn pet zie ik een Nederlands Embleem met die 2 Leeuwen….. en waar heeft hij gediend in Soerabaja ?
Zijn er nog marinemensen van toen die hem herkennen ?
Quote van deze facebookpagina.:
Ik heb al zo lang met het idee rondgelopen/gezeten/liggen worstelen 🙂 wat ik met die oude boeken en tijdschriften, toen nog inhoudelijk met gedegen en feitelijke juiste informatie, kon doen.
Nu steeds meer ouderen wegvallen worden m.i. veel (te veel) van de boeken welke in hun bezit waren uiteindelijk door de nabestaanden maar in de afvalcontainer gedumpt
Angst voor de onzichtbare vijand van het coroavirus overviel de bewoners van het Koninklijk Militair tehuis Bronbeek vorig jaar tijdens de eerste lockdown. Documentair fotograaf Suzanne Liem slaagde erin om het leven van de bijzondere Arnhemse gemeenschap in coronatijd vast te leggen. Het resultaat is tot 1 juli te zien in de tuin op het landgoed bij het museum. gelderlander.nl
De tuinen van Buitenzorg’ is Jan Brokkens nieuwste boek. Toen de 23-jarige Olga en de twee jaar oudere Han in 1935 naar Nederlands-Indië verhuisden, was het alsof de ene na de andere wereld voor hen openging, in een bijna duizelingwekkend tempo. De eerste maanden brachten ze door op Java, later woonden ze in Makassar, waar Han als theoloog onderzoek deed. Het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog verwoestte de wereld waarin Olga en Han volledig waren opgegaan. In 1947 moesten ze terugkeren naar Nederland. Atlas Contact