Posesif Lengte : 102 min. Gesproken taal: Indonesisch Ondertiteling: Engels
Het is liefde op het eerste gezicht wanneer aanstormend schoonspringtalent Lala(Putri Marino) en Yudhis(Adipati Dolken) elkaar voor het eerst zien. Hun prille liefde bloeit in een razend tempo uit tot een lieve en intieme relatie. Het duurt echter niet lang voordat de jaloerse Yudhis zijn ware gezicht laat zien door steeds meer van zijn vriendin te eisen. Met Lala’s obsessieve vader die haar dwingt om een topatlete te worden en met Yudhis’s emotioneel manipulerende moeder wordt het leven van de twee er niet beter op; al helemaal niet wanneer hun relatie een onverwachte wending neemt.
Posesif begint als een verleidelijk liefdesverhaal en toont geleidelijk aan ook de donkere kant van verliefdheid. De film is een diepgaande verkenning van zowel liefde als onzekerheid en herinnert ons op een memorabele wijze dat liefde niet altijd over rozen gaat.
Het Indisch Herinneringscentrum organiseerde 3 juni op de Tong Tong Fair een nieuwe aflevering van Gepeperd Verleden,
Zie de filmpjes van Armando Ello in deze volgorde.
Hey, zag ik deze vliegers ook niet toen ik laatst op vakantie was op Bali? Ruben Agaatsz trekt wel de aandacht hier hoor met zijn bonte verzameling aan vliegers. Daar moet je gewoon even een kijkje nemen. ‘Als kind vliegerde ik al. Weliswaar met een papieren vlieger, gemaakt van palmbladeren. Dat is in Indië heel gewoon. Vliegeren is iets heel moois en sinds mijn pensioen ben ik steeds meer vliegers gaan maken. Ik geef ook workshops. De vliegers die hier ziet heb ik voor een groot deel vanuit Bali geïmporteerd, maar zie je die krab daar? Die heb ik gemaakt! Mijn laatste creatie, mooi hè? editie070
Het Indisch Herinneringscentrum organiseerde vrijdag 1 juni de jaarlijkse vriendendag. Als blijk van waardering én om elkaar te ontmoeten. De ontvangst was met koffie/thee en spekkoek op de Sophiahof waarop aansluitend een rondleiding was door het pand. De verbouwing is nog niet begonnen, het duurde even voordat de nodige vergunningen werden afgegeven, dus nog geen lift in het gebouw. Zie de foto’s en filmpjes om een indruk te krijgen van de ruimtes zoals ze nu zijn.
.
Daarna wandelden we naar de TTF voor een korte rondleiding achter de schermen. Na de welkomstwoorden gingen we in groepjes de TTF op. Altijd leuk om plekken te zien, die je anders niet te zien krijgt.
Tijdens de rondleiding kon ik nog net een glimp opvangen van Frans Leidelmeijer die voor een volle Studio Tong Tong een lezing hield over de bijdrage van Indische kunstenaars, architecten en vormgevers aan de Nederlandse samenleving 1900 tot heden. En hoe Hans Slijp in het Kooktheater een demonstratie sambal-maken gaf.
.
We eindigden met een drankje en een knabbeltje waarna wij ‘vrij’ waren om op de TTF te blijven rondzwerven.
Na eerst een lekker hapje te hebben gegeten ben ik naar de Rotonde gegaan om te luisteren naar Challenge XL, alround music uit de jaren 70 en 80. Eigenlijk was het nu Challenge XXL, want ook de dochter van zangeres Stella Makadoero deed mee!
Daarna nog in de Studio Tong Tong een deel van het gesprek met Han Steenbruggen (door Eveline Buchheim) over Johan Hansen, kunstenaar en soldaat in Indië.
.
Mijn dag sloot ik af met het interview door Ricci Scheldwacht met Peter van Dongen over Familieziek (van Adriaan van Dis), zijn ander werk en zijn Indische familie.
Moreel rechtsherstel voor geïnterneerden uit NL-Indië Burgemeester Pauline Krikke van Den Haag heeft vanmiddag de Adviescommissie individueel moreel rechtsherstel voor geïnterneerden uit Nederlands-Indië geïnstalleerd. Deze adviescommissie zal vanaf morgen (1 juni) de gemeente adviseren over individuele aanvragen voor moreel rechtsherstel Dagblad070. Archieftopic.
30 mei overleed Emmy Verhoeff te Wormer ,
Emmy studeerde aan de kunst- en modeacademie.
Ze was betrokken bij de beweging van buitenkampkinderen en later bij onlinemagazine Blimbing.
Samen met Huib Deetman deed ze de sierkanlezingen ca 18 jaar geleden. Over Indische onderwerpen natuurlijk.
Ze deed nog meer dan dat aan activiteiten, naast zorgen voor haar man, kinderen en kleinkinderen
Dit is een van de laatste foto’s van haar.
Geboren 6 december 1939 te Malang, dochter van Joan Verhoeff en Hannie Berger.
Mail 1
Mijn Oma Helena Heug, geboren te Tjimahi (West Java). Mijn oma staat achter de motor van mijn vader voor hun huis aan Bapa Soepi te Bandung. Volgend jaar in 2019 ga ik voor het eerst naar Indonesië. Spannend, maar van sommige plaatsen die ik aan doe weet ik heel weinig van. Misschien kunnen jullie mij verder helpen, door van verhalen van jullie eigen voorouders. Omdat reisbureaus de reizen organiseren weinig weten van die plaatsen, alleen maar toeristisch plaatsen. Het gaat mij over de volgende plaatsen. Magelang: geboorte plaats van mijn vader en zijn zus. Mijn opa In leven zijnde beroeps militair bij het KNIL, overleden in het beruchte Japaanse spoorwegkamp te Pakanbaroe. Zat eerst te Magelang in het militaire granisoen, 1924. Wie weet iets over de militaire garnizoen zoals de kaderschool, kampementen van officieren en onderofficeren met hun gezinnen gewoond hebben (straat wijk van Magelang) Zo ook van Meester Cornelis rond 1939, nu Jatinegara. Padang Panjang rond 1939-1942. In Padang Panjang stond ook een Europese Lagere school, hoe heet die school, en in welk straat of wijk stond die school. Ook in Bandung aan de Java straat nu JL. Jawa, stond een Europese Lagere school, wie weet de naam van die school. Ook zoek te Larantoeka waar de kampementen stonden. Hoop dat er mensen zijn die mij kunnen helpen. ben nog wat vergeten. Begraafplaats Laanhof, te Batavia, via internet gelezen dat later bekend heeft gestaan als Petamburan, weer anderen melden over begraafplaats Kober Kecil. wie weet er meer van en welke straat van Jakarta staat nu die oude begraafplaats Laanhof.
Mail 2 van Donald Tick
Wie kan mij zeggen wanneer de tijdschriften Indisch archief en Indisch magazijn zijn uitgegeven?Dank U.
Mail 3
Ik onderzoek herkomst van de naam Wip in Nederland, Suriname en Indonesië. Wie met achtergrond Indonesië wil contact opnemen?
Mail 4
In het maandblad “Gens Nostra” van de Nederlandse Genealogische Vereniging van mei/juni met als nummer 3 | jaargang 73 | 2018, zijn onder andere de familiewapens Toorop | de Adelhart Toorop | d’ Adelhart Toorop gepubliceerd
Prachtig schreed ze de kathedraal binnen, een glimlach op haar gezicht. Een zee van mooie hoeden in alle kleuren van de regenboog. Dat was haar statement, boodschap aan de wereld: ‘”I did it and I did it all by myself “. En zo hoort het: weg met discriminatie, weg met mannen en vrouwen die menen dat ze het recht hebben het lot van een medemens in eigen handen te nemen.
In het midden van de kerk wacht Prins Charles en biedt haar zijn arm aan, samen lopen zij langs de Koningin. Ik denk aan Prinses Diana . Vergeving hoort ook bij het mensenras. Kunnen vergeven is heel belangrijk, vergeven heelt, zonder vergeven blijf je in de woestijn.
En dan op weg naar het altaar is daar helemaal alleen haar moeder. Modieus piercing in haar neus. Een dikke traan als Meghan met Prins Charles langs haar loopt. Ik denk: waar aan denkt ze? De wereld op zijn kop? Is dit mijn dochter? Overkomt mij dit?
Mijn gedachten dwalen af, Ik ben in Atlanta, het diepe Zuiden van de U.S.A., de vijftiger jaren. Ik heb mijn studie Rechten afgerond in Utrecht en mij aangesloten bij een wereld wijde ”Vredes- organisatie”: verander de wereld begin bij jezelf. Negen jaar door de wereld getrokken, geprobeerd mijn oorlogsverleden, het Japanse concentratiekamp een plaats te geven in mijn verleden. Discriminatie, oorlog een plaats geven . Dat gaat niet vanzelf, het is een proces waarin jijzelf de hoofdrol speelt. Dat kan niemand voor je doen, niemand kan je daarbij helpen. Het speelt zich af in in de diepe spelonken van je hart, je ziel.
De heling van pijn, van recht is niet afhankelijk van omstandigheden, backpay, wraak, andere mensen: jij bent de dirigent van het orkest van je eigen leven.
Atlanta 1955 of 1956 ik wil met Annejet de bus nemen, we stappen in en lopen door naar achter en gaan zitten . De conducteur van de bus komt geaggiteerd naar ons toe, we moeten weg: voor in de bus zitten de blanken. Ik denk: nooit neem ik mijn moeder mee naar Atlanta.
Meghans moeder komt weer in beeld. Ik denk aan Mam, ik plaagde haar soms : ”Prinses uit de Kraton van Djocja “ Op een gegeven ogenblik zei ze, zeg dat niet meer. Toen vertelde ze mij ,dat ze haar schoonouders in Holland elke maand een brie schreef en ze nooit antwoord had gekregen. Ze heeft ze nooit leren kennen.
Meghan en Harry, heel, heel veel geluk toegewenst.
Dennis L. uit IJmuiden, die vorig jaar op Bali werd veroordeeld voor drugsbezit, is deze week vrijgekomen. De 46-jarige Nederlander krijgt inmiddels medische zorg. L. werd in juli vorig jaar gearresteerd nadat er 0,84 gram hasj werd gevonden in zijn woning op het Indonesische eiland. Voor deze kleine hoeveelheid moest hij voor tien maanden de beruchte Kerobokan-gevangenis in Telegraaf.nl
As zaterdag 2 juni zijn wij op de Tong Tong Fair. Om 15.00 uur word ik door Astrid Seriese geïnterviewd in de Tong Tong Studio. En 's avonds om 19.15 uur is ons optreden gepland op het Tong Tong Podium. Zie ik jullie daar op het Malieveld in Den Haag? #tongtong#denhaag#metelkaar pic.twitter.com/TSumTZpIrg
— Sjors van der Panne (@SjorsvdPanne) May 30, 2018
We weten allemaal dat Dewi meedeed aan Idols, back in 2002. We herinneren haar als het meisje met de gekleurde dreadlocks. Maar wist je dat Dewi ook mama is? En dat ze op haar 16e moeder is geworden?! En wat voor één! Fietfieuwwww! Dewi vertelt in dit interview met Kids en Kurken over haar leven als zingende mama. Kids & Kurken
29 mei 2018, Symposium Klanken van Oorsprong
Verslag en camera: Ellen
Campus Tilburg University
Tussen 1945 en 1962 vluchtten meer dan 350.000 Nederlands Indische landgenoten naar Nederland. Onder hen legendarische artiesten als The Tielman Brothers, Sandra Reemer, The Blue Diamonds.
Het Tilburg Cobbenhagen Center organiseerde een symposium rondom de documentaire van Hetty Naaijken-Retel Helmrich. Deze documentaire laat op indringende wijze de worsteling van een aantal artiesten zien bij hun aankomst in Nederland en lang daarna. Fragmenten uit de documentaire, die 3 juni in première gaat en vanaf 21 juni in het land te zien is, werden vertoond, Thom Hoffman en Louis Zweers hielden een lezing en Ernst Jansz en zijn dochter Luna Jansz traden op. Ook Shelly Lapré was met haar kunstwerken van koffers en muziekinstrumenten aanwezig.
.
Thom Hoffman hield een lezing over hoe de Nederlands-Indische samenleving in elkaar zat, over het zwart/wit denken in Indië. Aan de hand van teksten leidt hij ons door deze samenleving heen, waarvan uitgegaan is dat de inlander dom is. .
Louis Zweers had het in zijn lezing over het gecensureerd beeldmateriaal gemaakt tijdens de strijd om dekolonisatie. De media liet voornamelijk foto’s zien van soldaten die op goede voet staan met de bevolking. Op een uitzondering na. Trouw, VN en het Parool hebben wel foto’s geplaatst van wat er echt gebeurde. Foto’s die niet mochten worden gepubliceerd werden de negatieven daarvan beschadigd.
Ernst Jansz en Luna Jansz zongen het, door hun gecomponeerde lied, Aleppo en werden door Liesbeth Hoeven geïnterviewd. Het officiële gedeelte werd beëindigd met een panelgesprek.
Om het zestigjarig bestaan van de Tong Tong Fair te vieren organiseert het radioprogramma Haagse Ochtendradio deze week de Indoweek. Iedere ochtend spreken Justin en Rogier met opmerkelijke gasten met een mooi verhaal over de band tussen Den Haag en voormalig Indië. Maandagochtend ging de Indoweek van start met Lode Simons, de jongste Indorocker van Den Haag. “ Luister hier naar het interview met Lode Simons op Den Haag FM.
Tong Tong Fair 28-05-2018
Verslag en camera: Ellen,
Maandag 28 mei weer een kijkje genomen op de TTF. Voor mij de 2e dag, voor de TTF de 4e. Wat gelijk opvalt is, dat de aankleding nu een stuk beter is. Het podium van Studio Tong Tong is nu bekleed en de wimpels hangen in de Grand Pasar. Ook zijn er wegwijzerbordjes geplaatst. Maar de Rotonde staat op geen één bordje.
.
Ook de wanden van de A-doeh-het-zelf-hoek waren nu bekleed, al met al, het oogde gezelliger.
Leuke anekdotes werden er ook verteld, bijvoorbeeld over Evie Poetiray. Zo had bijvoorbeeld Joop den Uyl een bijzondere belangstelling voor haar.
Op het Tong-Tong-Podium liet Wouter Muller, samen met Bep Kamphuis en Nick de Vos, weer van zich horen met zijn muzikale programma ‘Indische Footprints’.
Ook het lied, speciaal geschreven voor de TTF/Pasar Malam Besar bracht hij ten gehore. ( zie en hoor slideshow onder) .
Ik ben niet zo lang gebleven op de TTF. Nog wel even gekeken en geluisterd naar de Music Road Pilots (country), zag nog net, toen ik langs de Studio liep, dat Vilan van de Loo het over de Tolk van Java van Alfred Birney had tijdens haar lezing ‘Djam Boekoe: de grote 12 Indische boeken die Nederland veranderden’ had en natuurlijk tussendoor wat eten fen kletsen met bekenden!
Mark de Graaf verklaart over een gesprek met zijn vader na de gewelddadige beëindiging van de treinkaping, waarbij twee passagiers en zes Molukse kapers omkwamen. ,,Mijn vader vertelde mij dat hij na afloop van deze treinkaping de commandant van de mariniers complimenteerde met – wat hij noemde – de geslaagde operatie, waarop de commandant antwoordde: ‘Helaas niet helemaal geslaagd want ze hadden allemaal dood gemoeten’.” AD.nl
Indo peeps in this picture but can u tell which from us four has Latin blood running through their veins ? SoCal has many LatIndos, we sure the same things we like, family, food and music 💕#happypic.twitter.com/bqOizK9k9J
Gisteren werd ik benaderd door Het Scheepvaartmuseum om op de 60e editie van de Indische Tong Tong Fair in Den Haag een workshop te verzorgen over interviewen en het vastleggen van (Indische) verhalen en herinneringen. Dit in aanloop naar de tentoonstelling over het repatriëringsschip De Oranje, die vanaf 8 september a.s. in Het Scheepvaartmuseum te zien zal zijn. Yvette Kopijn
Ik ben op zoek, voor mijn man Ron De Loempiakoning van Rotterdam, naar een nierdonor.
Ik wil hem graag nog wat langer bij me houden😔 Delen wordt enorm gewaardeerd !!
Tong Tong Fair, 25-05-2018
Vrijdag 25 mei bracht ik een bezoekje aan de 60ste editie van de Tong Tong Fair. De TTF vernieuwt, zo etaleren zij zichzelf, de plattegrond is flink opgeschud en de theaters vervangen. Maar, is elke vernieuwing een verbetering?
De verandering begint al bij binnenkomst. De toegang voor kaarthouders, pasarpassen en standhouders is, blijkt als je al binnen bent, afgesloten. Er staan geen rijen bij de kassa’s, dus op zich geen probleem, even teruglopen of (zoals ik gedaan heb) even tussen de hekken wringen. De informatiestand is van links naar rechts verplaatst en de garderobe van rechts naar links. Ook de uitgang is naar de andere kant verhuisd. Het prikbord hangt er ook niet meer. Via de tentoonstellingen ‘Naar Holland’ en ‘De Pasar Malam van de Tong/Tong zie je het nieuwe theater Studio Tong Tong. Hier worden interviews, lezingen, discussies en semi-akoestische optredens gehouden. Als je dit leest, verwacht je dus niet, dat in deze studio de muziek van de Rotonde doordreunt. Ook waan je je soms op het station, als de ‘dingdong’ afgaat en dienstmededelingen worden gehouden. Degene die op het uiterst kale podium staan, moeten moeite doen om boven de muziek uit te kunnen komen.
De blauwe bogentent van de internationale Grand Pasar oogt een beetje kaal. Het lijkt wel, of nog niet alles klaar is. Geen vlaggen aan het plafond, op 1 wimpel na, geen bewegwijzeringsbordjes en ook het café oogt ongezellig. ,
Boekhandel van Stockum staat er niet meer, daarvoor in de plaats staat, op een veel kleinere plek, Paagman. Niet dat dat op de stand te lezen was…….
Er zijn nu vier eetwijken, staat er in de pasarkrant. Maar omdat er maar één ingang is, heb je geen idee of je in oost, west, noord of zuid bent. De totale oppervlakte van de eetwijk is wederom kleiner geworden.
In de Rotonde (voorheen het Indorockcafé) is ook het podium verhuisd naar de andere kant en is daardoor niet zichtbaar vanaf alle zit- en staanplaatsen.
De nieuwe A-Doeh-het-zelf-hoek is ongetwijfeld praktisch, maar lijkt ook een beetje op een wachtruimte. Het karaoke café de Dierentuin liep ik zo voorbij, niet wetende dat dit de Dierentuin was. Kale muren, geen dier te bekennen.
Maar natuurlijk zijn er ook veel positieve geluiden! De catwalk bij het Tong Tong podium is weg en er valt natuurlijk veel te zien en te beleven. En uiteraard kom je bekenden tegen!
Ik ben o.a. geweest bij Wieteke van Dort en Hans Visser in de Studio. Hans Visser schreef een biografie over Wieteke van Dort, Kind van twee culturen, een familiekroniek. Dit boek komt van het najaar uit. Wieteke interviewde ook neven en nichten van haar. Een bekende van Wieteke filmde en maakte foto’s op haar telefoon. Op het eind werd er een groepsfoto gemaakt, maar ja, je hebt dan wel last van de projectie, maar nadat iemand had gevraagd of de projectie uit mocht, wat geen probleem was, was de ‘fotograaf’ al klaar en zei, dat zij nergens last van had. Jammer, oordeel maar zelf. Het had zo’n leuke foto kunnen zijn.
Daarna kwam in de Studio een gesprek met de jongere generaties o.l.v. Stephanie Welvaart en Fridus Steijlen. Thema: verhalen verrijken: vragen van kleinkinderen voor hun grootouders. Gesproken werd met Kirsten Vos, oprichtster online platform Indisch 3.0, Ronald Nijboer, kleinzoon van een oorlogsvrijwilliger en schrijver van het boek Tabé Java, tabé Indië en Wouter Neuhaus. Wouter maakt zich hard om het verhaal van zijn opa en de ‘Zwarte Nederlanders’ meer bekendheid te geven (o.a. via Zwart onder oranje).
Ik sloot de avond af met het vervolg van de discussie ‘Zijn wij eigenlijk wel bruin genoeg’ met Theodor Holman (de auteur van het verleden jaar verschenen artikel in het Parool), Marjolein van Asdonck en, de gespreksleider, Ricci Scheldwacht. Een onderwerp, waar je dus eigenlijk niet echt uit komt. Een deel van de aanwezigen is het er mee eens, en een deel niet.
Tussendoor was er natuurlijk tijd om een saté te eten en bir Pletok te drinken.
Met een tas vol lekkere hapjes van Tamalinde moe, maar voldaan, naar huis gegaan!
Yvette is verantwoordelijk voor het opstarten van de keuken. Haar Indonesische roots en ervaring met haar eigen cateringbedrijf gaan daar zeker bij helpen. “We gaan een echt Indisch bordje serveren in de avond. Twee groentegerechten, twee vlees-, kip- of eigerechten en dat allemaal op één bord. Je kunt elke week iets anders kiezen, gemiddeld is er keuze uit acht tot twaalf gerechten”, legt ze uit indebuurt Amersfoort
Ook dit jaar was er een DETA Kroonduiven Reunië in De Bilt. Helaas wordt de groep steeds kleiner . Dit jaar was Stichting Indische Documenten ook wéér van de partij,hieronder een kleine foto reportage en wie weet herkent u zich hier zelf op!
RTL Late Night zie de video:
De Buk-raket waarmee vlucht MH17 uit de lucht werd geschoten is afgevuurd door een installatie van het Russische leger. Dat is volgens het team dat onderzoek doet naar de aanslag onomstotelijk vast komen te staan. . Nabestaanden Silene en Rob Fredriksz verloren hun zoon Bryce en zijn vriendin Daisy bij de aanslag en hopen met de nieuwe informatie een stapje dichterbij de veroordeling van de daders te komen.
De ernstig ziekte fotograaf en beeldend kunstenaar Ton Aartsen vertelde zaterdagavond in een kleine voorstelling in Cornjum over zijn dubbele culturele identiteit. Het is tijd om open kaart te spelen, stelt hij. Een leven lang worstelde de Leeuwarder kunstenaar met zijn dubbele culturele identiteit: zijn vader was Indisch, zijn moeder Nederlands, hij groeide op in Brabant, later in Katwijk en kwam er gaandeweg – onder meer door opmerkingen op straat en op school – achter dat hij anders dan de doorsnee-Hollandse jongen was. Vader Aartsen, die bij de marine had gediend, liet weinig los over gevoelens en over zijn geboortegrond op Java. Maar Ton voelde vanalles – een gespletenheid, een spagaat.
De vulkaan Merapi is de laatste tijd zeer onrustig. Bij de eruptie op donderdagochtend (24/5/2018) spuwde de vulkaan op Midden-Java rook 6000 meter de lucht in. In enkele gebieden rond de vulkaan zijn asdeeltjes neergekomen. Ook het boeddhistische tempelcomplex Borobudur in Magelang heeft last van vulkanische as. IndonesieNU
Francine Tammeling van Teman Teman Sehati schrijft:
Op vrijdag 27 april ben ik vertrokken naar Indonesia. Het was een zware en wederom een vermoeiende reis. Veel nieuwe gevallen van achtergebleven Indische ouderen die in beroerde omstandigheden verkeren. Iedere keer weer een brok in de keel. Maar gelukkig kan ik ook positieve berichten doorgeven.
Oma Jane Hardy in Jakarta woont sinds kort in een nieuw huisje in Jakarta, mede gefinancieerd door Max Maakt Mogelijk. Ook met oma Helling in Depok gaat het goed.
Paulus Alexander Adolphe Fornerod werd op 13 december 1895 in Semarang, op de noordkust van Midden-Java, geboren. Techniek fascineerde hem van jongs af aan, treinen in het bijzonder. Hij werd commies bij de Staatsspoorwegen in Gombong, honderdvijftig kilometer zuidwestelijk van Semarang. Algauw werd Fornerod er stationschef. Nieuwe promotie volgde snel: in 1920 werd hij stationschef in Bandoeng, hoofdstad van West-Java. Men kon hem bijna uittekenen met een bruin, leren koffertje. Precies en systematisch als Fornerod was, wilde hij de papieren voor zijn werk altijd bij de hand hebben. Rond 1930 werd Tasikmalaja zijn nieuwe standplaats, negentig kilometer ten zuidoosten van Bandoeng. Van het West-Javaanse binnenland voerde Fornerods weg vervolgens naar Manggarai, het grootste station van Batavia. Later kreeg hij de supervisie over het spoorwegnet van heel West-Java. Bak schrijft! Meer informatie
Den Haag FM : Op het Malieveld begint donderdag de zestigste editie van de Tong Tong Fair. Het jaarlijkse Indische culturele festival wordt geopend door schrijfster Marion Bloem en wethouder Rabin Baldewsingh.
Toen je hoorde van dit ‘Twijfelindo-project’, wat was toen je eerste gedachte?
Ik was heel enthousiast over het feit dat er aandacht is voor de Indische cultuur. Het zette me gelijk aan het denken. In eerste instantie dacht ik dat de Indische cultuur nog springlevend is, met name als ik voor mezelf spreek en voor mijn familie, dus in eigen kring. Toen ik er langer bij stilstond, realiseerde ik me dat de Indische cultuur in de samenleving toch een beetje aan het uitsterven is. Als ik kijk naar mijn dochter, dan vraag ik mij af in hoeverre zij er later nog iets van zal weten.
Waar denken mensen om jou heen dat jij vandaan komt?
Mensen die mij ontmoeten denken allemaal iets anders. Sommigen weten meteen: jij bent Indisch. Anderen denken dat ik Japans of Chinees bloed heb, en weer anderen zien helemaal niet dat ik gemengd bloed heb, die zijn verbaasd als ik dat vertel. HoezoIndo
Diverse columns van Wouter Muller te lezen. Mantelzorg is iets wat je overkomt Als (toneel)kunst de vinger haarfijn op een groot maatschappelijk probleem weet te leggen, wat wordt dan het antwoord van onze politici? tubantia.nl
Met het meer dan honderd jaar oude kookschrift van zijn overgrootmoeder als inspiratiebron, staat Marc Tierolf in de keuken. Op tradionele wijze bakt en marineert hij Indonesische gerechten, zo ook tijdens de aankomende zestigste editie van de Tong Tong Fair in Den Haag.
Aanstaande dinsdag staat Marc Tierolf op de Tong Tong Fair met een workshop over traditioneel koken Omroep West
Mijn oudtante, Louise Marie Baumgarten (1911-1992, geboren te Yogyakarta) – naar goed Indisch gebruik afgekort tot Wiesje en later tante Iep omdat mijn moeder haar naam niet kon uitspreken – heb ik ongeveer 30 jaar geleden eens uitgevraagd over onze Indische roots. Niet dat ik van plan was daar direct iets mee te gaan doen, maar ik wilde toch een paar aanknopingspunten vastleggen. De informatie die zij mij gaf, heb ik slordig op een vel papier geklad en in een map gestopt, die ik vervolgens jaren in de kast heb laten liggen, samen met een paar foto’s die ze aan mij toevertrouwde. Tante Iep noemde haar vader bij de naam Thomas. Toen ik tien jaar geleden met het zusje van mijn moeder een bezoek bracht aan het dorp Wringin ten noorden van Yogyakarta, haalde de secretaris van het kantoor van het dorpshoofd een oude man erbij in de hoop dat hij ons nog iets over de inmiddels verdwenen plantage Wringin van Thomas kon vertellen. Hij wees naar het emplacement van de school aan de overkant van het dorpskantoor en zei: daar stond vroeger de “los Tom”, de loods van Tom. Hij doelde op de loods waar de tabak gesorteerd werd die klaarblijkelijk in de volksmond naar mijn overgrootvader vernoemd was. Ik vond dat leuk.
Onder de foto’s die tante Iep mij gaf, waren er twee waarvan ik hieronder een scan laat zien. De eerste betreft een flatteuze portretfoto van opa Tom, die naderhand voluit Johannes Thomas Baumgarten bleek te heten (1874-1918). Die foto is vermoedelijk door de fotograaf een beetje bijgewerkt. Want hij ziet er toch iets anders uit op de tweede foto genomen bij de gelegenheid van zijn huwelijk met mijn overgrootmoeder Alice Mary Ernestine Masquerier Hofland in Yogyakarta in 1910 waarvan ik hier een uitvergrote uitsnede laat zien. Met uitzondering van zijn nette zwarte pak en strak gestreken witte en hoogsluitende boord, kan ik niet veel Europees in hem herkennen. Javaans, zo ziet hij eruit en behoorlijk donker, vooral naast mijn toch ook Indische overgrootmoeder. Hitam zeggen ze hier in Indonesie en dat zal vroeger ook wel zo geweest zijn. Denk maar aan de uitdrukking hitam manis voor een meisje dat er lief uitziet maar wel wat donker getint. Hoe kwam Tom aan zijn Javaanse uiterlijk?
Drie jaar geleden plaatste ik uit nieuwsgierigheid op het web van de stamboom.nl de vraag wie mij meer over mijn overgrootvader kon vertellen. Dat leverde per ommegaande al aardig wat gegevens op over de familie Baumgarten waarmee ik aan de slag kon. Een aanknopingspunt had ik al van tante Iep gekregen: opa Tom was een nazaat van een Duitser, Friedrich Wilhelm Baumgarten (1762-1813), een als chirurgijn. Het kostte weinig moeite om deze voorvader te traceren. Hij kwam in 1783 naar Nederlands Indië waar hij als militair arts in dienst van de VOC in het garnizoen te Surakarta (Solo) geplaatst was. Daar trouwde hij met Maria Petronella (1962-1820), de dochter van zijn baas, de hoofdchirurgijn Jozef Thomas Coenraad en de Javaanse Sopia Pakoeboewana. Hun huwelijk vond voor 1789 plaats want toen werd hun eerste kind geboren. Ik denk trouwens dat Sopia een verbastering is van Sofia, immers de f wordt door Indonesiers vaak als p uitgesproken. Ik neem aan dat die naam haar gegeven is toen ze voor haar huwelijk gedoopt werd, want een Javaanse naam is Sopia niet. Het was namelijk gebruikelijk dat een Indonesische bij haar huwelijk met een Europeaan tot het Christendom overging. Aardig vond ik dat in haar de vrouw vond die tante Iep noemde als “de Javaanse prinses” in onze familie, want Sofia’s tweede naam – Pakoeboewana – verwijst naar de titel Pakoeboewono die de vorsten van Solo tot op de dag van vandaag voeren. Op een genealogiewebsite staat dat zij een natuurlijk kind van de vorst was maar daar zet ik toch een vraagteken bij, ofschoon het idee een afstammeling van royalty te zijn mij wel aanspreekt. Haar moeder moet in elk geval een ondergeschikte positie in de keraton hebben gehad, want haar naam is niet bekend. Ik vermoed dat zij één van de vele bijvrouwen (selir) van de vorst moet zijn geweest en misschien niet eens van hem maar van een andere mannelijke telg uit het vorstelijke geslacht. Wel is duidelijk dat bij Friedrich Wilhelm’s vrouw Maria Petronella de vermenging van Europese en Javaanse oorsprong in de Baumgarten clan in Yogya zijn aanvang nam.
Verslag van de tweede workshop aan de Universitas Gadja Mada, Yogyakarta.
Door Henk Schulte Nordholt
Op 1 en 2 mei 2018 hielden onderzoekers van de projecten Regionale studies en Geweld, bersiap, berdaulat samen met de 15 Indonesische collega’s van het project Proklamasi, Kemerdekaan, Revolusi dan Perang di Indonesia (Proclamatie, Onafhankelijkheid, Revolutie en Oorlog in Indonesië) een workshop in Yogyakarta om de samenwerkingsplannen te concretiseren. In een informele sfeer vond een geanimeerde uitwisseling plaats van informatie, invalshoeken en inzichten .ind45-50.org
Indische Schrijfschool: Lieve Oma, mag ik even vertrouwelijk met u praten?
Het gaat over uw oude foto’s, de brieven en al die dingen en de familieverhalen. U zou nog altijd een keer alles inplakken en u zou nog altijd een keer alles opschrijven. Maar hoe gaat dat… Het komt er gewoon niet van. Dan is er weer dit, dan is er weer dat, er is altijd wat. De tijd gaat zo snel. Wanneer u over vroeger vertelt, beseft u dat u nog heel veel weet. Wie wie was. Wat wanneer gebeurde. En ook wat er daarna kwam.
BangsaDunia nodigt u uit i.s.m. voor haar BangsaDunia Bersama
Toegang gratis Zaterdag 2 juni 2018 – Aanvang 12.00 tot 18.00 uur
Locatie Akker 71 – Akkerwindestraat 71, 6832 CV Arnhem BangsaDunia
De niet als Nederlander erkende bewoners van ‘ons Indië’, die formeel wel Nederlands onderdaan waren, worden genegeerd, terwijl er onder hen vele slachtoffers waren. Het getal van vier miljoen is echter overdreven: de meeste bronnen houden het op het nog steeds respectabele aantal van twee miljoen. TROUW
In 2013 sloot de bibliotheek van het Koninklijk Instituut voor de Tropen (KIT) haar deuren, waarmee ook sommig gedigitaliseerd materiaal off-line ging. Een voorbeeld hiervan waren de beroemde Kleian’s adresboeken van Nederlands-Indië (1899-1941)(vind ze hier, en lees alles over hun geschiedenis hier). De doorgewinterde Indisch genealoog had toen allang de CBG DVD in huis die de doorzoekbare, gedigitaliseerde adresboeken bevat, maar voor nieuwelingen was dit een groot gemis, vooral omdat de CBG DVD niet meer te koop was. Maar de adresboeken zijn ineens terug, nu op een andere plek, namelijk als onderdeel van de Digital Collections van de bibliotheek van de Universiteit Leiden. Achter de schermen lijkt het alsof er een gigantisch digitaal verhuisproject bezig is, hoe zit dat precies? IGV
Namens de Minister van Defensie, mw. Ank Bijlevend is alsnog postuum het Mobilisatie- Oorlogskruis toegekend,
op 8 mei jl aan:
– Sgt. Gnkd. KNIL. Daniël ROGGE, geb. 16 dec. 1907 te Groningen,
geëxecuteerd: 20 feb. 1942 te Balikpapan; begr.: Ned. Ereveld
“Kembang Koening”, Soerabaja, vzl.graf: Balikpapan, loc.nr.: DDD:178:179;
-Sgt.1. Genie KNIL. Everardus PRUIJS, geb. 22 jul. 1917 te Amsterdam,
geëxecuteerd: 20 feb. 1942 te Balikpapan; begr.: Ned. Ereveld
“Kembang Koening”, Soerabaja, vzl.graf : Balikpapan, loc.nr.: DDD : 178:179;
-Sld.Luart. KNIL. Johan Alexander LANS, geb. 12 dec. 1905 te
Gringging/Kediri, gesneuveld: 6 mrt 1942 in de Tjiaterstelling
nabij Lembang; zijn lichaam werd nooit gevonden,
Buitenvelden, gedenkboek 41;
-Fus. Cav. KNIL. (vechtwagenbestuurder) Steven REINDERS ,
geb.: 22mrt. 1915 te Assen.-
gesneuveld: mrt. 1942 in de Tjiaterstelling nabij Lembang,
begr.: Ned. Ereveld “Pandu” te Bandoeng, v/r/nr.: I. 202;
-Stw. /Ldst. Sgt.1. Genie KNIL. Anthonius Wilhelmus RIJNDERS,
geb.: 19 feb. 1898, ovl. : 18 feb. 1942, kampong Itam, in het
bos bij SINGKAWANG, Borneo; begr. “Ancol” ,Jakarta, IV/231;
op 11 mei jl. aan:
-Stw. Sgt. Inf. KNIL. Marcus VAN WINSSEN ,geb. 21. Jan. 1899 te
Johannesburg, Zuid- Afrika, geëxecuteerd 12/14 mrt. 1942 te
Tiga Roenggoe, nabij het Toba Meer, Midden –Sumatra,
begr. Ned. Ereveld “Ancol” te Jakarta(Batavia) ,v/r/nr. : V 186.
In mei jl. (wordt in Australië uitgereikt aan neef)aan:
-mlt. Sld. Jacobus CASSA, geb.: 15 feb. 1914 te Rotterdam,
gesneuveld: 18 mrt. 1942 te Takengon, Atjeh, Nd. Sumatra;
begraven: Ned. Ereveld “Kebang Koening” te Soerabaja, vzl. Graf Balikpapan,
Loc.nr.: DDD 176:177
Indische iconen in de Nederlandse popmuziek Wil jij nou wel eens weten hoe het komt dat juist Indische en Molukse artiesten hun stempel op de popmuziek in Nederland hebben gedrukt? Bezoek dan de expositie Indische iconen in de Nederlandse popmuziek, tjokvol historische informatie maar óók muziek. Tong Tong Fair
Wieteke van Dort 75 jaar 16 mei 2018
Vandaag viert Wieteke van Dort haar 75ste verjaardag. Bij het grote publiek is ze bekend van kinderprogramma’s als De Stratemakeropzeeshow, J.J. De Bom en Klokhuis en als het Nederlands-Indische personage ‘Tante Lien’. Ze wordt geboren als Louisa Johanna Theodora van Dort in Soerabaja in het toenmalige Nederlands-Indië op 16 mei 1943. Op 13-jarige leeftijd gaat haar familie op vakantie naar Nederland en vestigt zich in Den Haag. Zwartekat.nl
Stichting Raras Budaya en Gamelanensemble Widosari vieren hun 40 en 25 jarig bestaan met de voorstelling Shadows of Java, met Joko Susilo, Guntur Sulistiyono, Peni Candrarini en Yukari Uekawa. Shadows of Java is een veelzijdig spektakel met alle elementen van de traditionele Javaanse gamelan, het poppenspel Wayang Kulit en moderne varianten waarin de gamelan gecombineerd wordt met westerse blaasinstrumenten. | Eventbrite
Zie ook deze fb-pagina.
Mail 1: Perhaps something for the indonesian history
. . . ....
Mail 2: Notities van de heer Zwart aan de birma-siamspoorweg. .
Vermoedelijk is hij Jacob Zwart geboren 1917 in Amsterdam, overleden 1993 in Amersfoort. Hij volgde in 1933 de kweekschool voor de zeevaart en hij werd geïnterneerd als luitenant van de marine.
Ferdy Karto:
Vooral in de Nederlandse letteren kan niet voorbij worden gegaan aan de invloed van vele Indische schrijvers op de Nederlandse cultuur Er was enige reuring (want van opschudding kunnen we Indische Nederlanders nooit betichten) in de aanloop naar de 4 mei herdenking. Zou er ditmaal meer aandacht komen voor de mensen die in de voormalige Indische kolonie hebben geleden onder de bezetting? Het herdenken van slachtoffers van de politionele acties is blijkbaar nog een brug te ver, maar het herdenken van de Indische Nederlanders die geleden hebben onder de Japanse overheersing is inmiddels geoorloofd. Waarom deze groep herdenken? Een beschouwing vanuit literair oogpunt.
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden. Verslagen van kumpulans, verwijzing naar nieuwe boeken, updates van Indische sites, expo’s.
Van pasars tot en met het Indisch Platform .
Wat onze Indische gemeenschap aangaat, vindt u hier op indisch4ever.nu
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven,
jangan malu-malu.
Mail ons: indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
