Hoe de Indiëherdenking generaties verdeelt: ‘Onder het mom van dekolonisatie is ze omgetoverd tot half-Indonesisch’

https://15augustus1945.nl/

NRC Oudere Indische Nederlanders vinden de herdenking te ‘Indonesisch’, maar de derde en vierde generatie ziet dat heel anders. —— Terwijl Lentze de nationale herdenking te Indonesisch vindt – „het voelt alsof Nederlandse slachtoffers worden vergeten”, zegt hij – is er ook een groeiende groep voornamelijk jonge mensen die vindt dat het een stuk minder koloniaal, en juist Indonesischer, zou kunnen. „Het lijkt wel alsof Indonesië tijdens de nationale herdenking wordt ontkend”, vindt Benjamin Caton.
Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

5 Responses to Hoe de Indiëherdenking generaties verdeelt: ‘Onder het mom van dekolonisatie is ze omgetoverd tot half-Indonesisch’

  1. Boeroeng schreef:

    Dat ouderen de Nationale Herdenking te Indonesisch vinden lijkt me niet juist.
    De journalist is slecht geinformeerd of generaliseert op eigen houtje.

    Hoe lang duurt die Nationale Herdenking in Den Haag?
    Iets meer dan een uur. En dan legt de Indonesische ambassadeur een krans en dat duurde vorig jaar 1 minuut.
    Die andere 80 minuten ging niet over Indonesische slachtoffers,,, maar vooral Nederlandse slachtoffers, Nederlandse geschiedenis.
    En zo hoort het ook.
    Lentze van FIN ovedrijft om die herdenking half-indonesisch te noemen.
    Waarom die overdrijving ? Is dat een haat naar Indonesiërs of eerder een politieke haat naar wat heet ‘woke’ of ‘links’
    Sinds 1988 leggen Indonesische ambassadeurs kransen op deze herdenking en dat is zo ingesteld door het toenmalige organisatiecomité die niet links was of zgn ‘woke’. maar eerder politiek rechts
    Het was voor hen een daad van verzoening die ambassadeurs uit te nodigen om kransen te leggen voor alle slachtoffers.
    Niet meer blijven steken in die vijandschap van 45-50

    Soedah ya…. tot besluit deze woorden van een Indonesisch en Indisch principe

    • R.L. Mertens schreef:

      @Boeroeng; ‘half Indonesisch etc.’ – Uitspraak van een Indische oma(92jr.) aangesloten bij het Indisch Platform 2.0; ‘uit principiële overwegingen ga ik niet naar de herdenking in Den Haag; daar de legt de Indonesische ambassadeur een krans….’ Zowaar anno heden; vanaf de 1e(!) generatie tot aan de jongeren (FIN) toe;: nog altijd Indonesia haters zijn. En dus ook bv de dochter van Westerling erbij halen! Zo is ook de Dam, Amsterdam herdenking ontstaan! – Peggie Stein van Platform 2.0; in de Telegraaf 9/8: ‘burg. Halsema politiseert, het is een herdenking geen demonstratie’. In Trouw 10/8; ‘het had een klein liefdevolle(!) herdenking moeten zijn…..’
      * Nog steeds die ‘koloniale in doctrine’ (heb ik ook mee gemaakt) ; ‘spreekt Nederlands, jij bent toch geen Inlander…..’

  2. Peter van den Broek 1953 schreef:

    Indonesië tijdens de nationale herdenking wordt ontkend”, vindt Benjamin Caton.

    Ik zou aan Benjamin Caton vragen: Wie ontkent wat tijdens de Nationale Herdenking?
    Neem nou het vraagstuk van de Romusha’s, dat toch onderdeel is van Onze Gemeenschappelijke i.c. Nederlandse en Indonesische, Geschiedenis.
    Nederlands-Indie was ook tijdens de Japanse Bezetting onderdeel van het Koninkrijk of heb ik dat verkeerd begrepen?
    Dan kan de Indonesische ambassadeur op 15 augustus toch uitleggen wat dat vraagstuk precies inhoudt en de betrokkenheid van hun president Soekarno daarin(sic) !

    Na de Japanse capitulatie bevond in Batavia/Jakarta het zgn Romusha-Archief. De Japanners, maar ook Indonesische autoriteiten hadden gegevens over Romusha’s duidelijk gedocumenteerd. Nadat de Indonesische Regering zich vanuit Batavia/Jakarta op Djokjakarta terugtrok, wat het Romusha-archief verdwenen zonder sporen achter te laten!

    Wellicht weet de Indonesische Ambassadeur of Benjamin Caton wat er met dit Archief gebeurd is. Hun antwoord zal best een verhelderende bijdrage leveren om het inzicht te krijgen in Onze Geschiedenis.
    Of hebben beide Heren geen actieve herinnering aan deze gebeurtenis? Met een “Ich habe es nicht gewusst” gaat Benjamin Caton niet vrijuit

    • Boeroeng schreef:

      De 15 augustus-herdenkingen zijn niet bedoeld om alle doden en geschiedenissen van WO II in gelijke mate te herdenken…. aandacht te geven. Als je dat doet, dan is er nauwelijks een herdenking van Nederlandse slachtoffers te zien. Ook niet op 4 mei met deze doelstelling
      Alleen beperkt tot alle slachtoffers en hun geschiedenis in WO II, the pacific war, afkomstig uit de Indische archipel… in gelijke mate, dan heb je miljoenen Indonesische slachtoffers en nazaten en 5% van dat totaal zijn Nederlands. Daarmee wordt de 15 augustus zonder betekenis.
      Zonder inhoud voor Nederlanders met een Indië-achtergrond
      Zulke herdenkingen zijn er niet in Nederland. Kunnen ook niet lang bestaan.

      Men kan proberen een herdenking te houden met 50% aandacht voor Indonesiërs en 50 % voor Nederlanders . Is dat levensvatbaar ?
      Maar ook dan is zo’n herdenking niet ‘inclusief’ te noemen, immers verhoudingsgewijs veel te weinig aandacht voor de grootste etnische groep.

  3. R.L. Mertens schreef:

    @Indiëherding;’generaties verdeelt etc.’ – Omdat ook de Indonesische ambassadeur is uitgenodigd?
    Die nl. zijn ca. 4 miljoen(!) Indonesiërs (incl.2 miljoen remoesjahs; toen nog onderdanen van ons Koninkrijk!) tijdens de Japanse tijd vertegenwoordigd/herdenkt.
    Tegen ca. 25.000 (indische)Nederlandse slachtoffers!
    – In de ‘politionele oorlog’ vielen er; ca 6000 (indisch) Nederlanders en ca. 200.000
    Indonesiërs!
    – tijdens de bersiap; ca. 6000- 10.000 (Indische,Molukse pro-) Nederlanders!
    * Al die slachtoffers herdenken is toch een goede zaak?

Laat een reactie achter op Peter van den Broek 1953 Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *