Volkskrant: Paspoortaanvragen vertellen duizenden familieverhalen uit de Indisch-Nederlandse geschiedenis
Na de onafhankelijkheid van Indonesië in 1949 dienden 141 duizend inwoners een aanvraag in voor een Nederlands paspoort. Veel van die aanvragen staan vanaf 15 augustus online en bieden een interessante blik op de koloniale samenleving en het verleden van Indische families.
CBG schrijft
Inwoners van Nederlands-Indië/Indonesië die na de soevereiniteitsoverdracht het land wilden verlaten, moesten een Nederlands paspoort hebben. Als ze dat niet hadden moesten ze dat aanvragen. De Indische paspoortaanvragen uit de periode 1950-1959 zijn ondergebracht in het Indisch Oud-Paspoortarchief dat wordt beheerd door het CBG|centrum voor familiegeschiedenis.
De collectie omvat ongeveer 150.000 voorgedrukte kartonnen kaarten met informatie over de aanvrager en een aangehechte pas- of groepsfoto. De index op de collectie wordt op 15 augustus voor iedereen toegankelijk en de scans van de documenten zijn voor Vrienden van het CBG en mensen met een Dagtoegang bereikbaar.
Scans voor CBG-vrienden toegangelijk, met jaarlijks betalen ca 45.60 euro
Paspoort archief is te vinden cbg.verzamelingen.nl in het archief ‘oost-indische bronnen’
Vul een zoekwoord in , klik op zoeken, open dan tabblad Oost-Indische bronnen
...................
Indisch4ever 
inloggen gratis gaat niet, zie bericht vangen website. Blij maken met een dooie mus noemen ze dit, niet!
Rectificatie Volkskrant bericht 12-08-2023:
Helaas staat in het artikel foutief vermeld dat op 15 augustus de kaarten van de collectie gratis te downloaden zijn. Voor downloads vanaf de website is een reguliere dagtoegang (€7,05) nodig. Vrienden van het CBG hebben wel toegang.
Tijdens het programma dat plaatsvindt in de Koninklijke Schouwburg in Den Haag ter gelegenheid van de herdenking, zullen medewerkers van het CBG ter plaatse klaar zitten om kaarten van aanwezigen kosteloos (digitaal) te verstrekken.
idd Volkskrant heeft het niet goed beschreven.
De paspoortaanvraag van dhr. Oppatja is curieus.
Zijn overgrootvader zou in 1877 officieel gelijkgesteld zijn aan een Nederlander. Maar gelijkstelling in Nederlands-Indie betekende iets anders dan het bezit van de Nederlandse nationaliteit. Nederlands-Indïe was dat betreft anders , niet iedereen in de kolonie was Nederlands staatburger. Het was niet voor niets een kolonie.
Vanaf 1854 tot 1920 was op basis van ras en geloof de bevolking van Nederlands-Indie ingedeeld in Europeanen en Inlanders. De term “Inlander” was juridisch vastgesteld voor de inheems autochtone bevolking. Vanaf 1920 ontstond een derde groep, die van Vreemde Oosterlingen zoals Chinezen. Gelijkstelling hield in dat een Inlander of vreemde Oosterling de rechtspositie kon verkrijgen als Europeaan , zodoende kreeg deze recht op b.v.b. recht op Europees Onderwijs , recht op een ambtenarenpensioen. De Gelijkgestelden werden ook wel “Staatsblad Europeanen” genoemd.
Maar gelijkstelling hield niet in dat degene automatisch de Nederlandse Nationaliteit werd verleend. Daarvoor was een andere procedure nodig, die van Naturalisatie. Het is dan wel opmerkelijk dat dhr. Oppatja alsnog een Nederlands paspoort kreeg en naar Nederland kon “repatrieren”.
Anderen waren niet zo gelukkig zoals de geachte Heer Bo Keller, die bij het KNIL diende en voor Nederland in Korea vocht .
Hij kreeg op een gegeven moment bericht dat hij niet de Nederlandse Nationaliteit had. Hij was ook zo’n Staatsblad-Nederlander . Alhoewel hij gelijkgesteld was aan de Europeanen behield hij de Indonesische Nationaliteit. Vandaar dat hij zich diende te melden bij de Indonesische Ambassade voor terugzending . naar Indonesie
Een onroerend video erover is te zien op Youtube.
Wat blijft er dan van het Volkskrant verhaal over? Driemaal niks blijft niks
Peter van den Broek
Al die tijd dat de heer Bo Keller in het leger in Manokwari zat was hij dus technisch een Indonesische infiltrant. Wat hebben ze hem aangedaan!