Kamphoofd tegen wil en dank

Elly Campioni-Soeters werd in 1943 kamphoofd van Jappenkamp Grogol bij Batavia (Nederlands-Indië), waar ze de leiding had over ruim achthonderd vrouwen en kinderen. Volgens een getuige was ze een kordate “dame”, een “bemiddelaarster en niet bang uitgevallen”. En: “Altijd vriendelijk en opgeruimd. Altijd keurig gekamd en gekleed.”

Elly Campioni stelde zich meermalen als een “duivelin” op tegenover de Japanners, en kreeg zo het nodige gedaan. Ondanks het eenzijdige voedsel leed er nooit iemand honger in kamp Grogol, en stierven slechts weinigen. Ook wist ze door handig optreden te voorkomen dat meisjes werden afgevoerd naar de Japanse legerbordelen.

Roman Terug naar Insulinde  van Elle van Rijn;
Vlak voor de oorlog groeit Rosa op in voorspoed, in een vooraanstaande familie in Nederlands-Indië. Wanneer haar ouders scheiden wordt ze achtergelaten bij een tante
Als de Japanners de kolonie bezetten leert de dan zeventienjarige Rosa dat vrijheid niet vanzelfsprekend is en dat afkomst ertoe doet. Haar leven neemt een onverwachte wending als haar vriend John zich als piloot bij het leger aanmeldt en ze zich met haar familie moet melden in een interneringskamp. Het is de liefde die haar op de been houdt, maar zal ze John ooit weer zien?

In deze historische roman maakt schrijfster Elle van Rijn invoelbaar hoeveel de generatie die de oorlog heeft meegemaakt in Nederlands-Indië heeft moeten doorstaan. Niet alleen laat ze zien hoe wreed de ontberingen zijn geweest in de kampen, tegelijkertijd toont ze hoe racistisch de koloniale samenleving was.

Onder Japanse bezetting van Anne Marie Uhlenbeck
….. Bob Uhlenbeck vanuit Pakan Baroe aan zijn vrouw in kamp Tjideng: Liefste Bini, Ik heb nu de gelegenheid om wat rustiger te schrijven. Eerst maar iets over mijzelf: eind Juli 1944 werd de stadswacht Batavia uit het burgerkamp in Bandoeng waar wij toen een half jaar zaten, gelicht en als krijgsgevangene gebracht naar het 10e Bataljon in Batavia. Na daar zeven weken gezeten te hebben vertrokken wij half september naar Sumatra bestemming Padang. Toen begon het verschrikkelijkste jaar van mijn leven. Ik ben niet in de stemming om je nu al de ellende van de torpedering van het stampvolle schip ± 7000 mensen, ….
Lees een fragment van het boek.

.

‘Voor Vorst en Vaderland’ gaat over een gewone jongen uit Winschoten die militair wil worden. Geert Bakker loopt daarvoor zelfs weg van huis en stapt op 15-jarige leeftijd op de boot naar Ned.-Indië. Daar maakt hij zijn droom waar. Hij wordt officier en doorloopt alle rangen en eindigt als generaal-majoor. Hij maakt alle militaire expedities mee uit de eerste helft van de 19e eeuw. Bakker eindigt zelfs als waarnemend commandant van heel het Oost-Indische leger

Sayang é:
Molukkers in Nederland dragen een pijnlijke geschiedenis met zich mee. Het verdriet van de ouders die hun vaderland en familieleden moesten achterlaten werd de woede van hun kinderen. In Sayang é. Zeventig jaar Molukkers in Nederland komen zij zelf aan het woord. Over de overtocht, het leven in de barakkenkampen, de acties in de jaren zeventig, de wijdverspreide drugsverslaving en de veerkracht om hun leven opnieuw vorm te geven. ‘Sayang é’ is zowel een uitroep van liefde (‘ach, mijn liefje’) als van spijt (‘och arme’).