Historicus Suze Zijlstra dook in haar familiegeschiedenis en reconstrueerde de levens van haar voormoeders tien generaties terug. Hoe zagen hun levens eruit als huisslavin, concubine of wettig echtgenote?
Je ziet het niet meteen aan haar af en bij haar achternaam denk je eerder aan Friesland, maar Suze Zijlstra’s voorgeslacht komt voor de helft uit wat nu Indonesië heet. Ze groeide op met de verhalen van een oma die in 1955 naar Nederland kwam, omdat zij en haar gezin met hun Europese, koloniale voorvaders in hun geboorteland geen toekomst meer zagen. Oma overleed in 2009, maar gelukkig had kleindochter Suze als studente haar verhalen al vastgelegd op cassettebandjes Trouw
8 sept: Digitale presentatie van het boek
Lees hier een fragment! Athenaeum Boekhandel
Hoe schrijf je de geschiedenis van je voormoeders, als zelfs hun namen onvindbaar zijn? In de geschiedschrijving van de VOC staan de Europese mannen centraal. De vrouwen, en des te meer de Aziatische vrouwen – die overigens vaak tot slaafgemaakten waren – komen nauwelijks ter sprake. Tegen dit probleem liep historicus Suze Zijlstra aan, toen ze haar familiegeschiedenis wilde schrijven.Toch heeft ze een boek over hen kunnen schrijven: De voormoeders. Een verborgen Nederlands-Indische familiegeschiedenis. Met Zijlstra praten we over de sleutelrol die Aziatische vrouwen en hun Europees-Aziatische nakomelingen speelden in de Indische Archipel tijdens de Nederlandse overheersing.
Bron: Suze Zijlstra over ‘De voormoeders’ | NPO Radio 1
Suze Zijlstra:
https://www.athenaeum.nl/leesfragmenten/2021/de-voormoeders
citaat: “mij wordt vrijwel nooit gevraagd waar ik écht vandaan kom”.
Met deze vraag wordt ik vaak geconfronteerd. Ik past met mijn pakket van uiterlijke eigenschappen niet in het profiel van een Inheemse. Ze hadden toch gelijk direct naar mijn rassenachtergrond (racial background) kunnen vragen?
In Nederland zei eens een mevrouw met een eigenaardig Aerdenhouts accent ” U spreek goed Nederlands” Antwoordde ik ” U ook”. Dat is niet één keer gebeurd.
Stel je eens voor, Alhoewel ik in Indonesië geboren ben, WAS Nederland toch mijn referentiekader. Ik ben daar opgegroeid en heb mijn opleiding gevolgd, mijn dienstplicht bij de Koninklijke Marine vervuld. Ik heb enkele jaren in Nederland gewerkt, dus mijn bijdrage wel geleverd en dan krijg ik zo’n antwoord. Dan kan ik toch moeilijk beweren dat Nederland mij met open armen warm ontvangt,
Ik mag van Nederland met haar koloniale achtergrond (meer dan 300 jaar) en haar multi-culturele samenleving toch wel wat meer verwachten. Maar dan ik krijg van geletterde en ontwikkelde Nederlanders zulke antwoorden. Toch wel teleurstellend voor een Volk dat zich zo op de borst slaat.
“” Zeg Van den Broek u schrijft wel goed Nederlands ,waar heeft u dat geleerd ?””………………… Nou niet meteen uit je vel springen ! zeg gewoon “” Op de boot hier naar toe !”” Of in het vliegtuig hier naar toe ! “” Of bij die inburgerings-cursus voor buitenlanders “” Of en dat is misschien nog de leukste “” Waar ik dat geleerd heb mevrouw ? Nou op de Pasar Ikan oftewel de Albert Cuypmarkt !”” 🤣😜😂😎
Ik woon zelf al jaren achter die Albert Cuypmarkt ,behalve Surinaamse ,Turkse,Marokkaanse ,Hollandse ,Chinese markkooplieden heb je zo nu en dan ook enkele Indische verkopers ( meestal 3e generatie ) Krijg altijd korting van ze ,ik lijk zeker op een Indo ( Oh shit ik ben een Indo ! ) zie je wel daar ligt het aan ! 😎😜
Bungkie, humor en zelfkennis ontbreekt op dit forum helaas oh zo vaak bij enkele lezers/ bijdragers, maar daarom niet getreurd, ook al is men soms wel eens van de pot gepl….
😜😎 Hayery nuynpes karogh yen khent’ linel…en al helemaal die halve IndoArmeno’s LOL
“Waar heeft u dat geleerd?”
Mij vragen ze niet meer waar ik dat geleerd heb. Wat ze zich wel afvragen is hoe dat ik nog Nederlands kan spreken en verstaan na meer dan 60 jaar in Amerika.
Ik geloof dat dat komt omdat er Amerindo”s zijn die net doen alsof ze het vergeten hebben.
Ik heb zo’n nicht die nu in London woont en moedertaal amnesia heeft.
Op het werk hadden wij ook zo eentje die net deed alsof hij mij niet verstond totdat ik hem in het Nederlands vertelde dat ik een Indische kattesnor plant had die goed was voor zijn ziekte..
Wat begon met een interview met haar oma, eindigde met een verborgen geschiedenis uit het koloniale verleden. In ‘De voormoeders’ reconstrueert historicus Suze Zijlstra de stamboom van de vrouwen in haar Indisch-Nederlandse familietak.‘Wégwezen hier. Er is géén toekomst meer voor de kinderen.’Dat zei de oma van historicus Suze Zijlstra (1986) over het besluit om in 1955 met haar gezin vanuit Indonesië naar Nederland te vertrekken. Een gigantische stap, want eeuwenlang was de Europees-Aziatische familie er geworteld. Na de Tweede Wereldoorlog werd de stemming in de nieuwe republiek echter steeds meer anti-Nederlands.
—
https://www.mareonline.nl/achtergrond/voormoeders/