2 Responses to Ellen Deckwitz winnaar E. du Perronprijs 

1. PLemon schreef:

   9 april 2020 om 14:02

   @ fascinerend en onheilspellend.

   *** Vooral haar Oma’s uitspraken maken herinneringen los.

   *** Citaat : Overlevers
   De grootmoeder in de tekst Hogere natuurkunde, is de Indische grootmoeder van Ellen Deckwitz.
   Zij sprak over haar verleden tot het kind, de puber, de adolescent. De grootmoeder vertelde haar verhaal alleen aan deze kleindochter. Ellen ging op zoek naar andere mensen met wortels in voormalig Nederlands-Indië en schreef daarna het boekje Hogere natuurkunde. Is het een poëziebundel geworden? Ik zou zeggen dat het een verzameling soms poëtische flarden werd van uitspraken, mededelingen, gedachten met kleine en grote stukken wit; twaalf paragrafen. Het treffendst zijn de uitspraken van de oma aan haar kleinkind: ‘Vermijd de volle zon kleintje, / blijf in de schaduw.’ Mensen in Indonesië gaan niet in de zon zitten. Ze kijken met verbazing naar de ‘witten’ die in strandstoelen liggen te bakken. In het kamp moesten mensen uren in de zon staan; dat was een marteling.

   ‘Lange mensen moet je eerst tegen de knieën schoppen kleintje, / dan heb je extra tijd om te ontkomen.’ ‘Sla beschimmelde bananen nooit af. / Grijp altijd meteen de pepers, / die zitten vol vitamine C.’ Het zijn levenslessen van iemand die het klappen van de zweep kent. Ze komen uit haar specifieke verleden, maar gelden ook in Nederland en nu. Niet allemaal natuurlijk, maar voor zelfhandhaving zijn ze handig. ‘Kijk welke bloembakken los staan kleintje, / met welke tegels je een tegenligger / kan omkegelen.’ of ‘Draag altijd een broek, / dan komen ze minder snel / tussen je benen.’
   De oma is een zelfbewuste, ongemakkelijke vrouw geworden
   https://www.tzum.info/2019/10/recensie-ellen-deckwitz-hogere-natuurkunde/

   Beantwoorden
2. Jan A. Somers schreef:

   9 april 2020 om 10:32

   Stijgt ze bij haar neefjes in achting!

   Beantwoorden