The Journey of Belonging door Lala & Lara

..
Indisch, dat is niet hetzelfde als Indonesisch. Toch?
In de bundel ‘The Journey of Belonging’ gaan de Indonesische schrijfster en illustrator Lala Bohang en de Nederlands-Indische schrijfster en historicus Lara Nuberg opzoek naar datgene wat hen bindt. Zijn hun levens door 350 jaar Nederlandse aanwezigheid in de Indonesische archipel onlosmakelijk aan elkaar verbonden? Of heeft de koloniale geschiedenis nauwelijks haar sporen achter gelaten op de levens van deze twee jonge vrouwen?
(…)
In oktober 2019 presenteren Lala en Lara het boek in Jakarta, tijdens het Literature and Ideas Festival in cultureel centrum Kommunitas Salihara. In november vindt de boekpresentatie plaats in Amsterdam.  voordekunst

Dit bericht werd geplaatst in agenda - evenementen. Bookmark de permalink .

17 reacties op The Journey of Belonging door Lala & Lara

  1. PLemon zegt:

    @ Indisch, dat is niet hetzelfde als Indonesisch. Toch?

    #Voor de indo-kesassar en twijfel Indo inderdaad een zelf te beantwoorden vraag. Genetisch moet het duidelijk zijn wie of wat je bent. Het reisdocument/identiteitspapier in welk land je verblijft/thuishoort. En voor de ander (sociaal) ben je soms of blijf je qua uiterlijk de vreemdeling uit een ander land met dezelfde kenmerken en culturele erfenis.

    • RLMertens zegt:

      @PLemon;’dezelfde kenmerken en culturele erfenis etc.’- Waar men voorheen het Inlandse tracht te verdoezelen/verlochenen volgt nu, vooral door de jongeren(!) een herwaardering van onze oorsprong! Ooit zei schrijfster Maria Dermout: ‘een boom zonder wortels heeft geen toekomst. Het sterft’. Onze jeugd laat die boom groeien/bloeien. Tot in lengte van dagen. Gewone Indisch/Indonesisch meisjes!

    • Jan A. Somers zegt:

      “Genetisch moet het duidelijk zijn wie of wat je bent.” Ja, licht getint en hidoeng pesek.
      “reisdocument/identiteitspapier” Nederlandse.
      Is dat alles voor een Indische identiteit, wat dat ook moge zijn?
      “herwaardering van onze oorsprong” Vóór de oorlog verzamelde je de totok voorouders. Tijdens de oorlog verzamelde je de Inlandse voorouders. Nu verzamel je recepten van rendang. Afgelopen zondag Pasar Botanica, heb ik weer eens kwee klepon gegeten en tjendol gedronken. Bevestiging van mijn Indische identiteit? Maar Zeeuws mesje vindt dit ook lekker. Wat moet ik daarmee? Ister niet licht getint en hidoeng pesek bij haar. Kan wel rendang klaar maken.

  2. RLMertens zegt:

    ‘wat hen beiden bindt etc.’- Inderdaad, wat het Inlandse in ons doet, nl. Indisch te zijn! In Indië toen; juist het Nederlandse; je moest je Europeaan/Nederlander tonen/doen; door bv. als 1e: zo goed mogelijk Nederlands te spreken etc.; op school: ‘jij ben toch geen inlander!’
    Die tempo doeloe is gelukkig voorbij! Voor hen die die tempo doeloe interesseren; zie via Netflix de film van Pramoedya Ananta Toer; The earth of mankind! (Aarde der mensen) Tottoks, Indo’s en Inlanders op de HBS, Soerabaja anno 1900. Indrukwekkend!( Met Engelse ondertiteling)

  3. Ronereon zegt:

    “Covina bij de Hong Kong Plaza wordt een gerecht van groenten en varkens snoet gemaakt.. Ik weet de naam niet”. Ik denk dat het Babi Kitoba is, cf ” Irisan bagian kepala babi yang diolah dengan cara dikukus. Untuk menikmatinya harus dicelupkan ke dalam cuka aren….” dwz plakken varkensvlees vd kop. Schijnt heerlijk te zijn. Mijn grootvader joeg op babi rond Padang en zette de hele (schoongemaakt, gegaard) kop in gekruide azijn.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.