Bert van Ernst (1936): ‘Toen we wegvoeren, dacht ik: daar ligt mijn moederland. Maar ik ga nu naar mijn vaderland.’ Van Ernst arriveerde in november 1950 in de haven van Rotterdam. Zijn hele jeugd op Soerabaja had hij Nederlands gesproken, was hij naar een Nederlandse school gegaan en had hij zich Nederlander gevoeld. De verhalen van Groningen
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
“Bert van Ernst (1936): ‘Toen we wegvoeren, dacht ik: daar ligt mijn moederland. Maar ik ga nu naar mijn vaderland.’ Van Ernst arriveerde in november 1950 in de haven van Rotterdam. Zijn hele jeugd op Soerabaja had hij Nederlands gesproken, was hij naar een Nederlandse school gegaan en had hij zich Nederlander gevoeld. ”
Allemaal geforceerd geloel. Een manneke van 14 jaar zal van alles gedacht hebben, maar niet ‘daar ligt moederland, nu naar vaderland’. En in zijn jeugd zal hij nooit hebben stilgestaan en gedacht hebben: ik voel mij Nederlander.
Clou is dat men termen, begrippen, kreten enz. van later gebruikt voor gebeurtenissen enz. van toen. En dat maakt al die boeken, verhalen e.d. zo irritant.
Uitgemopperd.
14 jaar? Laatst sprak mijn moeder met haar jongere broertje over het interneringskamp op Sumatra. Ik was verbaasd, hoeveel ze zich konden herinneren …….met termen, begrippen, kreten enz van later gebruikt voor gebeurtenissen enz. van toen……… Mijn oom kon toch moeilijk met een stemmetje en de woorden van een 7-jarige de gebeurtenissen beschrijven. Zulke persoonlijke gebeurtenissen blijken een stempel te drukken .
Dan ga ik toch niet uitbraken “geforceerd geloel”. Dan kan ik alleen hun verloren jeugd respecteren. Hoe oud was Loekie toen de oorlog was afgelopen? Zeker is dat hij niet zo volwassen klinkt.
Herinneringen aan de (jonge) jeugdjaren kunnen glashelder zijn. Sommigen worden er nog steeds gillend wakker van. Maar daar heb ik het niet over.
Loekie.
Jij kan niet weten wat Bert van Ernst dacht in 1950 bij de afvaart.
Misschien dacht hij wel in die woorden moederland/vaderland . Misschien omschrijft hij 70 jaar later het gevoel wat hij toen had met deze woorden.
Dat is het ! Hij omschreef het gevoel ,dat hij had toen hij Indonesie verliet ,als je hem als 14 jarige er naar had gevraagd had hij zich inderdaad nooit zo uitgedrukt ,iemand van 83 drukt zich nu eenmaal anders uit als een 14 jarige .
@@Assimileren
De behandeling door de Groningers was direct en soms grof. Van Ernst: ‘Sommigen liepen naar de weg om te kijken als wij langsfietsen. ‘Apmoal zwaarten’, zeiden ze, maar toch waren ze best vriendelijk. We hadden ons van het begin af aan voorgenomen ons aan te passen.’
Lefrandt: ‘Assimileren.’
Van Ernst: ‘Probeer je in hen te verplaatsen. Ondanks het uitschelden, bleef je correct. Als er ‘lelijke zwarte’ werd gezegd, reageerde je heel beleefd: ‘wat zei u daar?”@@
Wel integreren maar niet assimileren!
Vraag….hoe verging het de Nederlandse immigrant in Indië? Vergelijkbare aanpassingsproblemen?
Werd de loper uitgelegd, kwamen ze in een gespreid bedje?
*** Over de sociale herkomst van de Indiëgangers weten we nauwelijks iets, en
dat geldt ook voor hun migratiemotieven. Dankzij het eerder genoemde
onderzoek van Bossenbroek en gegevens van het CBS is er alleen iets bekend
over de aantallen en de geografische herkomst van de koloniale militairen.
Hieruit komt naar voren dat de migratie naar Indië vooral een stedelijk
verschijnsel was.7 Maar gold dat alleen voor de militairen of ook voor burgers?
We hebben bovendien geen idee waarom deze migratie stedelijk was en in
hoeverre de sociale samenstelling van de groep van Indiëgangers afweek van
degenen die in Nederland bleven. Over de herkomst en motieven van de
migranten naar de Verenigde Staten weten we veel meer, dank zij onderzoek
van Lucas, Swierenga en Wintle.8 Zij waren vooral afkomstig van het
platteland. In de jaren 1840 ging het veelal om gereformeerde, en soms
katholieke landverhuizersgezinnen, die in de Verenigde Staten de vrijheid van
godsdienst zochten. Tegen het einde van de negentiende eeuw dreef de
landbouwcrisis vele duizenden jongemannen de oceaan over. De migratie naar
Nederlands-Indië was in de periode 1900-1960 belangrijker dan die naar de
Verenigde Staten. Daarbij laten we de 150.000 militairen die in het kader van
de politionele acties kort na de Tweede Wereldoorlog enige jaren in Indonesië
verbleven, nog buiten beschouwing. Vlak voor 1940 bereikte het aantal
personen dat jaarlijks van Nederland naar Indië voer de 20.000. In omgekeerde
richting scheepten zich iets meer passagiers in op de grote mailboten. Alleen al
vanwege de aantallen is het van belang om de vraag te stellen wie er nu
eigenlijk naar Indië ging en hoe de migratiepatronen zich in de loop van de
tijd ontwikkelden.
…. Bij elkaar gingen er in de negentiende eeuw 58.000 Nederlandse
burgers (41.000 mannen en 17.000 vrouwen), 84.000 manschappen en een
kleine 5.000 officieren naar Nederlands-Indië. In totaal ging het dus om
147.000 personen, dat is bijna net zo veel als de 154.000 Nederlanders die
tussen 1820 en 1900 naar de Verenigde Staten trokken.
Bron:
Indiëgangers: sociale herkomst en migratie-
motieven (1830-1950)
Een onderzoek op basis van de Historische Steekproef
Nederlandse bevolking (HSN)
ULBE BOSMA EN KEES MANDEMAKERS
Met verwondering gelezen (P.Lemon citeert Bosma en Mandemakers) dat de militairen die naar Indië gingen vooral uit de steden kwamen .
Ik heb 3 Nederlandse militaire voorvaderen, alle 3 boerenzonen resp uit Benningbroek, Veenhuizen en Linne. Plus 1 Duitse voorvader die in 1828 ging als militair.
HIj was geboren in Marburg, die nu ca 73.000 inwoners heeft. Hoeveel was dat in 1828 en kun je het stad of dorp noemen ?
@ kun je het stad of dorp noemen ?
# Google de titel. Vanaf pagina 169 volgt het eea.
@Boeroeng zegt “” Ik heb 3 Nederlandse militaire voorvaderen ,alle 3 boerenzonen “” Nou ik zou zeggen Boeroeng verander effe snel je naam haal alleen maar de ng eraf ,dan heet je voortaan Boeroe ( Boer) Mijn 2 militaire voorvaderen zijn niet van boerenafkomst ,de ene is een dokterszoon en de andere is afkomstig uit een rijke banketbakkers familie uit Utrecht ,ze zijn allebei op jonge leeftijd naar Indie vertrokken en hebben nimmer meer een voet gezet in Nederland .Waarom zijn deze jongemannen vertrokken ? Ik gis maar wat ,denk dat ze die benepen ,benauwde maatschappij in Nederland in de 19 e eeuw wilden ontvluchtten om het geld hoefden ze het niet te doen ,hun beider familie was vermogend .Toen hun kinderen en kleinkinderen “” Terugkeerden “” uit Indie waren ze dan ook totaal vervreemd van de familie van hun vaders /grootvaders .Bij ons was er 1 uitzondering de oudste zus van opa ( Van de banketbakkers familie ) die was dol op haar bruine neefjes en nichtjes ,hoe bruiner hoe beter voor haar ,ook financieel hielp ze en ze liet hun ook geld na ,want deze tante zat goed in de slappe was .
Het verhaal van Bert van Ernst (1936) klinkt best authentiek. Interessant en relevant lijkt mij de sociale samenstelling van gerepatrieerden, die verdwaald raakten in provincies zoals Groningen, Drenthe en Limburg.
Bert was Nederlander, sprak netjes Nederlands, was op een Nederlandse school geweest en dan wordt hij plotseling geconfronteerd met Groningse boeren en buitenlui. Dat was na Van Starkenborgh, de vroegere GG, toch wel een hele koude douche, de kille ontvangst. Als ik de sociale samenstelling vergelijk van die repatrianten met hun omgeving, toch de desabevolking in hun ogen, dan stond de wereld toch op zijn kop.
Klets toch niet zo semi-intellectueel. Natuurlijk is ook zijn verhaal op zich authentiek.
En waarom is het altijd de heilige Indo en is het de Groningse boer? Wat is er mis met die boer. Mag ook hij zijn wie hij is? Mag hij vreemd opkijken als er opeens vreemde snuiters opduiken? Wat moest hij dan? De Indo’s tegemoet rennen met pannen lodeh en sambel goreng en roepen: welkom, welkom…
@@En waarom is het altijd de heilige Indo en is het de Groningse boer? @@
Het heeft daar niets mee te maken. Het gaat om onze ervaring als bruintjes geconfronteerd te worden met witte mensen, Nederlanders, maar die een Nederlands spraken dat haast onverstaanbaar was en niets van de wereld wisten. Hun reacties en vooroordelen waren er ook naar.
@@Als ik de sociale samenstelling vergelijk van die repatrianten met hun omgeving, toch de desabevolking in hun ogen, dan stond de wereld toch op zijn kop.@@
Als jongen van 15 jaar kreeg je te maken met witte mensen, die bijna allemaal geen educatie hadden gehad. Immers de witte jongens van toen werden op het boerenbedrijf opgeleid. Jonge meisjes en jonge jongens van onze leeftijd waren nooit verder geweest dan een paar dorpen verder. Konden dus ook nergens over praten. Trouwens iedere zondag na de kerk verdween het grootste gedeelte in de buurt kroeg. het enige wat wij bereikt hadden, dat ze gesprek stof hadden.
Ik zie het zo: Indo-Europeanen zijn in Indie opgevoed met een rangen- en standenmaatschappij, waarbij iedereen zijn plaats wist. Met dat perspectief reisde de gerepatrieerde naar Nederland en kwam ergens in de provincie terecht. Daar ziet hij plotseling witte mensen, inlanders met de kleine i, met hun HANDEN werken, dat kwam je toch niet tegen in Indie?
Dat niet alleen, die witte mensen spraken ook nog eens dialect. Dan zegt zo’n gerepatrieerde: “kunt U Nederlands praten” en dat aan een witte Nederlander. Lijkt mij onmogelijk dat een Indo dat tegen een Totok zei in Indie.
Het gebeurt wel vaak in Italie dat een Italiaan aan mij vraagt of hij ook Italiaans mag spreken. Zeg ik “natuurlijk, als U er geen problemen mee heeft”. Kijk ik hem heel ernstig aan en wacht op zijn verhaal.
Toen ik klein was ging Ik, afkomstig uit de Randstad weleens logeren bij mijn neefje in Echt in Limburg. Zegt zijn schoolkameraadje mij iets in zijn dialect. Vroeg ik aan mijn neef, wat die boer te zeggen had en hij vertaalde dat netjes. Dat is het voordeel tweetalig opgevoed te zijn.
@@Dat is het voordeel tweetalig opgevoed te zijn.@@
Ja, maar alleen als je ook in een dialect bent opgevoed. Mijn moeder was wel in het Nederlands, Frans Engels en Sumatraans opgevoed, maar dat hielp niet veel in een boerengat (1951).
” … Dat niet alleen, die witte mensen spraken ook nog eens dialect. Dan zegt zo’n gerepatrieerde: “kunt U Nederlands praten” en dat aan een witte Nederlander. ” :
Komt mij heel bekend voor. Wij waren op de Friese kleibult (Het Bild) gedropt in een ongelofelijk achterlijk dorp van zo’n 900 mensen, waarvan zeker de helft directe familie van elkaar was met alle gevolgen van dien. Het naastgelegen dorp lag nog geen 3 km verderop maar was al de boze buitenwereld waar je geen contact mee had.
En dan de taal/dialect die er werd gesproken! Onverstaanbaar voor een Indo die opgevoed was met het toen geldende algemeen beschaafd Nederlands.
Wij hebben zo’n 7 jaar lang getracht om deze kleibult Friezen enige beschaving bij te brengen ….. tevergeefs! Toen achtte God het wel tijd, dat wij mochten verhuizen naar Leeuwarden. Wat een verademing was dat!
En de dorpelingen dachten: opgeruimd staat netjes.
iedereen weer blij.
@opgeruimd staat netjes. iedereen weer blij.@
— U had moeten afsluiten met: “I rest my Keesie!”
“.. En de dorpelingen dachten: opgeruimd staat netjes.
iedereen weer blij.” :
Zo heer Loekie, moet je zeker van je Friese echtgenote zeggen. Anders kan ik deze nazistische opmerking (i.c.: opruiming) van jou niet plaatsen.
Dag heer Indorein, zoals het voor u @een verademing was@ om in uw woorden “”een ongelofelijk achterlijk dorp van zo’n 900 mensen, waarvan zeker de helft directe familie van elkaar was met alle gevolgen van dien.”” , zo moeten die dorpelingen op hun beurt gedacht hebben ‘zo daar zijn we mooi van af’, toen uw gezin naar Leeuwarden verhuisde; oftewel @opgeruimd staat netjes@. In die betekenis moet u Loekie verstaan. Niks @nazistische opmerking@ !
“die opgevoed was met het toen geldende algemeen beschaafd Nederlands.” Zeeuws is best leuk hoor! Een dochter van mij is fysiotherapeut in Zwitserland. Toen we haar na de eerste drie maanden opzochten sprak ze voor ons onverstaanbaar met de taxichauffeur. Belangrijk! Medische handelingen zijn vaak intiem, daar past taalgebruik bij voor het vertrouwen en correct verstaan over en weer. In het ziekenhuis in Thun (Zwitserland) met een licht herseninfarct spraken de verpleegsters onverstaanbaar voor mij. Daar hebben we samen de grootste lol mee gehad. En discussies met de neuroloog. Hochdeutsch is niet meer correct, er zouden dan ook lage Zwitsers bestaan. Ik had al geleerd schweizerisch Schriftdeutsch, maar het schijnt nu Schweizer Standarddeutsch te heten. Net als in Nederland ABN>Standaard Nederlands. Maar we hebben af en toe een mevrouw uit Zwitserland in ons midden, misschien weet zij meer.
@Zeeuws is best leuk hoor! @@
Gelukkig hebben we allemaal verschillende smaken en zijn wij mensen met een vrije denkvermogen
Ik vind dit toch een heel,ranzige discussie worden. Zonder die Groningse boeren geen eten op tafel. Met de Groningse universiteit als een van de hoogst gewaardeerde universiteiten van Nederland. Maar voor die Indo’s was de reis van dat dorp naar Stad Groningen kennelijk iets te ver. En dan ook nog buiten je Indische bubbel! Er gaat tenslotte niets boven Groningen. En ook niet alle Indo’s zijn grotestadbewoners met een hoge educatie.
“toch de desabevolking in hun ogen” Ja, daar woonden de inlanders (met kleine i). Die waren ook te min voor Indo’s. Het was heel erg als je als Indo in de kampong terecht kwam. Dat behoorde tot de zaken waarover men niet spreekt
Ik ging in 1946 bewust naar Nederland. Zonder enige notie over moederland of vaderland. Wel het Wilhelmus bij mijn vertrek was mooi! De ellende van Indië was ik zat, Nederland leek me een nieuw avontuur, in ieder geval voor mijn toekomst. Ik kreeg wel op mijn donder van de Indische kennissen, integreren mag, assimileren niet. En toen ik met mijn Zeeuws meisje trouwde was de beer helemaal los. Maar mijn moeder zei: zorg je goed voor haar! Die zag het wel zitten.
In die tijd (eind jaren 40) werd al gesproken in termen van integreren en assimileren?
Ja, althans tegen mij. Maar dat was pas tijdens mijn verkering. Jaren 50. Maar wie ben ik?
Het hangt ervan af, waar in Nederland je in een contractpension terecht komt. Wij kwamen terecht in BIlthoven, een villadorp bij Utrecht. De mensen daar waren meer “ontwikkeld” dan in de dorpen in het Noorden. Wij voelden ons er nooit gediscrimineerd. Mijn moeder had in Indie op de middelbare school (AMS) gezeten, en was goed in haar talen. De kok van het pension correspondeerde in die tijd met een meisje in Frankrijk (waarschijnlijk een vakantieliefde), maar had problemen met de Franse taal. Omdat mijn moeder hem daarmee kon helpen, ontstond er een vriendschappelijke band tussen hen. Misschien dat het eten in ons pension daarom niet zo slecht bleek, als weleens elders beweerd wordt. In elk geval nooit snotterige witlof. Je moet ook een dosis geluk hebben, als je ergens terecht komt.
@@Je moet ook een dosis geluk hebben, als je ergens terecht komt.@@
Dat is zeker een feit. In Beuningen, toen een dorp van 3000 mensen, werden 15 huizen zonder warm water voor Indische mensen neergezet. En de 15 gezinnen waren allemaal op 1 na gezinnen zonder vader. Want die waren al in Indie vermoord. En de ene complete gezin was de man gepensioneerd en gedeeltelijk invalide. Wij werden gewoon weggestopt.
Huizen zonder warm water ,Toen ik in 1980 mijn huidige woning betrok woonde er 3 hoog een stokoude dame van Duitse komaf ,zij woonde er toen al 40 jaar ,toen ze na 8 jaar noodgedwongen naar een verzorgingstehuis ging ,nam ik eens een kijkje in haar woning ,geen warm water ,geen douche ,nou werden die woningen in 1880 opgeleverd zonder warm water ,zonder douche en zonder toilet plus nog dat het grote gezinnen waren ,in mijn huis woonden er toen pa ,ma en de kinderen 4 stuks ,dus kun je nagaan wat er een herrie op de trap was 3 gezinnen met 6 volwassenen plus + 12 kinderen .Hoe deden ze dat zonder toilet ? Nou gewoon in een ton en die werd wekelijks opgehaald door de Boldoot kar ( Boldoot was een eau de cologne merk ) Zo zie je maar die goede oude tijd was niet zo goed .Had ik zelf warm water en een douche ? jazeker maar die heb ik zelf laten aanleggen .,die oude mevrouw had daar geen geld voor ,kasihan .
@@Had ik zelf warm water en een douche ? jazeker maar die heb ik zelf laten aanleggen .,die oude mevrouw had daar geen geld voor ,kasihan @@
Weet je nog dat ik naar aanleiding van geen warm water het verhaal van mijn moeder heb geschreven? Dat de dokter met de pastoor op medische bezoek kwam vanwege de reuma, die mijn moeder van de kou kreeg. De woorden van de pastoor: Dat was de straf van god omdat mevrouw hertrouwd was met een protestant persoon.
En in Vlissingen kwam de kapelaan lange onderbroeken voor mijn moeder brengen, het was dan ook net een strenge winter. En de directeur van de RHBS zorgde dat ik (en nog een Indisch meisje) achterstanden kon inlopen, gratis! En de bode van het stadhuis wees mijn vader de weg naar de juiste ambtenaar, die meteen zelfstandige woonruimte voor ons wist te regelen. In een stad die kapot was gebombardeerd, met twee complexen noodwoningen voor de mensen die uit hun huis waren weggebombardeerd. Maar je moest natuurlijk zelf wel in beweging komen. Paatje gouvernement die vroeger alles voor je regelde was er niet meer.
Het topiconderwerp heeft niet te maken met alle Indische Nederlanders, maar alleen met een bepaalde subgroep.
De problematiek van de assimilatie/integratie ondanks de snotterige witlof heeft alles te maken WANNEER iemand vanuit het voormalig Nederlands-Indie naar Nederland komt. De scheidslijn kan grosso modo bij de soevereiniteitsoverdracht worden getrokken.
Sociale afkomst=rang/stand speelt een rol maar ook de kleur, noblesse de la peau, adeldom van de huid, zie prof. Fasseur.
Voordien bestaat het probleem niet, nadien creëert Nederland het probleem van assimilatie/integratie, want wie/wat moest er geïntegreerd worden: Één keer per week in bad, wc-papier gebruik, witlof/andijvie, gehaktdag etc.?
Ook het taalgebruik of lexicon is anders: Contractpensioens, DMZ, meubel- en kledingsvoorschot zijn toch woorden van een andere periode van binnenkomst?
Afkomst en tijd van binnenkomst bepalen wel onze beeldvorming en hoe wij over deze periode praten.
@Voordien bestaat het probleem niet, nadien creëert Nederland het probleem van assimilatie/integratie, want wie/wat moest er geïntegreerd worden: Één keer per week in bad, wc-papier gebruik, witlof/andijvie, gehaktdag etc.?@
Inderdaad creëert Nederland dat probleem. Even terzijde, ik ben benieuwd of de mensen in het Sophiahof de film van Hetty Naaikens-Retel “Contract Pensions” gezien hebben. Of mag die film door het bestuur niet getoond worden? Dit in tegenstelling tot de “Klanken van Oorsprong”.
“meubel- en kledingsvoorschot ” Het lijstje van onze heer e.m. gezien? Had niemand problemen mee. Mogelijk dingen waarover men niet spreekt?
[CITAAT]
26STEVERGADERING
VERGADERINGVAN DONDERDAG 19 DECEMBER 1968
(Bijeenroepingsuur 13.00)
Goedkeuring van de op 7 september 1966 te ‘s-Gravenhage ondertekende Overeenkomst tussen het Koninkrijk der Nederlanden en de Republiek Indonesië inzake de tussen de beide landen nog bestaande financiële vraagstukken en Verdeling van het bedrag, bedoeld in de Nederlands-Indonesische Overeenkomst van 7 september 1966 (Trb. 199).
“Welnu, mijnheer de Voorzitter, het is toch goed dat ik de Kamer in herinnering breng, dat de Regering voor ruim 1 miljard bruto heeft betaald en dat daarvan een bedrag van ongeveer 880 milj. gulden a fonds perdu was, dus in feite werd geschonken. Dit bedrag is in de loop der jaren onder de diverse verdelingswetten die door deze Kamer zijn aangenomen en waarover de Minister van Buitenlandse Zaken het beheer heeft gevoerd, uitgedeeld. Ik moge het even specificeren. Deze bedragen zijn exclusief de ambtelijke pensioenen en exclusief de ambtelijke overtochts-kosten of overtochtskosten die door het Rijk redelijkerwijze moesten worden betaald. Dan komt men tot de volgende bedragen: rehabilitatie Indische oorlogsslachtoffers 134 milj.; uitbetalingen ingevolge de Algemene Oorlogsongevallenregeling 128 milj.; afkoop Indonesische vorderingen op Nederland – dit is de financiële overeenkomst tussen het toenmalige kabinet-Drees en Ong Eng Die, de zogenaamde Drees-Ong Eng Die-overeenkomst de dato 13 januari 1954 – 16 milj.; bijzondere voorzieningen 6 milj.; betalingen door de Regering gedaan voor opvangcentra en contractpensions 188 milj.; gelden voor meubelinkoop 30 milj.; periodieke uitkeringen voor gerepatrieerden 232 milj.; maatschappelijke en geestelijke verzorging gerepatrieerden 18 milj.; uitkeringen aan gemeenten ter bestrijding van onkosten van uitvoering van maatregelen ten behoeve van gerepatrieerden 17 milj.; voorzieningen in Indonesië plus niet door particulieren terugbetaalde overdrachtskosten 110 milj.
Telt men deze bedragen bij elkaar, dan komt men tot een bedrag van 879 miljoen. Ik acht het nuttig dat ik deze bedragen nog eens in deze Kamer heb genoemd.”
[EINDE citaat]
À propos … meneer Somers, na de brief van de Minister van Defensie aan de Tweede Kamer hebt u toen nog wat vernomen van het Comité Onderscheiding Jack Boer, bestaande uit: Piet de Jong (oud-Minister President), Dries van Agt (oud-Minister President), Ruud Lubbers (oud-Minister President) , Govert Huyser (generaal b.d.), Lou de Jong (historicus), Kapitein ter zee drs. Teun Steenbeek (oud-voorzitter KVMO***). Eric Nordholt (oud-hoofdcommissaris van politie) en Ed van Thijn (oud-burgemeester) ?
*** KVMO: Koninklijke Vereniging van Marineofficieren
Behalve citaten strooien, zeg nou ook eens keer wat je wilt zeggen. Misschien zoiets als
– iedereen ouwehoert behalve Somers en ik.
– of: iedereen heeft zijn geld gehad en moet nu niet meer zo zeuren.
– of: Glorie zij het rechtvaardige Nederland.
–
En wat Jack Boer betreft: iemand die werkelijke actie heeft ondernomen beschimpen, en ook degenen die hun leven aan hem te danken hebben beschimpen, alleen maar omdat zwart op wit een en ander niet te vinden is, getuigt van een laag karakter.
Ik weet niet welke intelligente parlementariër de bovenstaande vraag stelde, maar die had weinig kaas van de materie gegeten wat wel
blijkt uit “gelden voor meubelinkoop 30 milj.
Dat moet zijn meubelvoorschotten, geld wat de Nederlandse overheid wel terugbetaald/teruggevorderd kreeg van die rijke repatrianten. De overheid ging zelf achter repatrianten aan , die naar de VS dooremigreerden om daar alsnog de voorschotten terug te vorderen, dat vond zelfs de Amerikaanse overheid te gortig.
Ook wordt “vergeten” de inhoudingen op het loon van kostwinners in contractpensions als bate in de berekening te betrekken Dat alles staat toch duidelijk in dat boek van Griselda Molemans “opgevangen in de spruitjeslucht”. Dat weet of begrijpt de heer Marawasin toch ook?
De betreffende parlementarier doet alsof deze repatrianten op kosten van de staat vegeteerden , maar niets is minder waar. Mijn vader had geen Europees verlof maar betaalde uit eigen zak de overtocht voor 4 personen.
Per saldo denk ik dat de repatrianten van na 1949 de directe kosten van hun repatriëring zelf betaalden.
Wellicht kan dhr Marawasin uitleggen wat “niet door particulieren betaalde overdrachtskosten” ad 110 milj zijn. Mijn ouders hebben niks overgedragen aan Indonesie en de Souvereiniteitsoverdracht heeft toch niets gekost?
@@De overheid ging zelf achter repatrianten aan , die naar de VS dooremigreerden om daar alsnog de voorschotten terug te vorderen, dat vond zelfs de Amerikaanse overheid te gortig.@@
Inderdaad is dat hier in o.a. SoCal bij diverse families gebeurd. Een enkeling vertelde mij, dat hij in eerste instantie niet wist wat hij hoorde. Hij verweest de ambtenaar naar het adres van de begraafplaats waar vader en moeder al begraven lagen. Een ander begon keihard te lachen en gooide de deur dicht en een derde gaf hem gewoon de vinger. Je moet als NL ambtenaar wel lef hebben om een ander land binnen te komen en gelden te eisen. Omgekeerd zou Amerika de gelden voor de betaalde Ataka kleding eigenlijk van de NL staat moeten terugeisen.
“Dat alles staat toch duidelijk in dat boek van Griselda Molemans “opgevangen in de spruitjeslucht”” En dat alles staat ook in “26STEVERGADERING
VERGADERINGVAN DONDERDAG 19 DECEMBER 1968”
“hebt u toen nog wat vernomen van het Comité Onderscheiding Jack Boer,” Nee, maar dat kan ook niet, velen van die club zijn niet meer onder ons. Net als de velen die de heer Jack Boer nooit hebben ontmoet. Dat ik hem in Soerabaja op 10 november 1945 moet zijn tegengekomen heb ik pas op 16 april 1988 vernomen. Nadat ik ten dode gedoemd was benoemd. Sorry heer Loekie, dit is geen beschimpen, ik ben hem echt niet tegengekomen in de gevangenis. Op het moment dat ik door hem al bevrijd zou moeten zijn, stond ik in de rij voor de ochtendmaaltijd. Op het moment dat alle bewaarders dood moesten zijn deden die onze cellen open voor het aantreden bij de gamellen. Ik begrijp ook niet waarom de heer e.m. aan de heer Peter zou moeten uitleggen wat er in die vergadering was besproken. Een man met educatie van het CLD! Goeie school hoor! “omdat zwart op wit een en ander niet te vinden is” Nogal wiedes, wat er niet is, is niet te vinden. Nog erger: Dat comité vond het zielig dat ze niets konden vinden voor een MWO. Zij hebben toen hun opdracht opgerekt en nog gezocht naar andere spannende zaken voor een gewoon lintje. Ook niets gevonden. Ik kan er ook niets aan doen.
“En dat alles staat ook in “26STEVERGADERING
VERGADERINGVAN DONDERDAG 19 DECEMBER 1968”
Zwak argument. Het is namelijk overbekend dat bewindslieden en kamerleden nogal eens terug moeten komen op beweringen in de Kamer gedaan.
@Loekie zegt: 21 juli 2019 om 16:11 Misschien zoiets als@
— Gaan we weer anderen woorden in de mond leggen? Overigens één van uw favoriete drogredeneringen in een discussie. Het zij zo!
@Loekie zegt: 21 juli 2019 om 16:11 getuigt van een laag karakter.@
— Gaan we weer de psycholoog van de koude grond uithangen? Zielig hoor, maar u zegt het! Ik ga me verder niet tot uw niveau verlagen!
@Loekie zegt 21 juli 2019 om 17:28 Het is namelijk overbekend dat bewindslieden en kamerleden nogal eens terug moeten komen op beweringen in de Kamer gedaan.@
— Wanneer zijn bewindslieden en kamerleden terug moeten komen op @beweringen@ gedaan gedurende de 26STEVERGADERING VAN DONDERDAG 19 DECEMBER 1968 ?
@Jan A. Somers zegt: 21 juli 2019 om 17:12 Ik kan er ook niets aan doen.@
— Dat @sommigen@ hun verlies niet kunnen pakken? Ik helaas ook niet!
Ik denk niet in termen van ‘winnen of verliezen’. Ik mag zeggen dat ik dat kinderlijke (of kinds geworden) niveau voorbij ben.
@Loekie zegt: 21 juli 2019 om 18:55 Ik denk niet in termen van ‘winnen of verliezen’. Ik mag zeggen dat ik dat kinderlijke (of kinds geworden) niveau voorbij ben.@
— Uw reacties bewijzen over het algemeen het tegendeel. U kent uzelve blijkbaar niet, en wijsheid begint toch bij zelfkennis.
Welk lijstje van dhr Marawasin, E.M voor ingewijden. Wellicht heb ik iets gemist of niet begrepen.
Maar ik ga verder met het lexicon: 2e generatie Indische Nederlanders, een gevleugeld Indisch begrip in de jaren 80 van de vorige eeuw.
Ik woonde toen in Rotterdam en kwam mensen van Ons soort tegen en we besloten aan “Indisch” toneel te doen , toneelgroep Link , het affiche van de toneelvoorstelling ligt ergens in mijn archief. Bij die groep maar ook bij alle Indischen die ik toen tegenkwam zaten geen kinderen van Indische ouders die vòòr 1949 naar Nederland kwamen. Het is geen discriminatie dwz afzetten tegen een bepaalde groep Indischen maar die Mensen hebben niks met mij gemeen: geen gemeenschappelijke (sociale) achtergrond en Indische geschiedenis.
“Wellicht heb ik iets gemist of niet begrepen.” Of helemaal niet gelezen, alhoewel het (dacht ik) al twee keer was gepubliceerd. Ik heb daarna nog aangegeven dat de door de minister genoemde “exclusief de ambtelijke pensioenen en exclusief de ambtelijke overtochts-kosten of overtochtskosten die door het Rijk redelijkerwijze moesten worden betaald.” helemaal niet passen in zijn betoog. Over de pensioenen gaat het ABP via SAIP, daar heeft de minister niets over te vertellen. En die overtochtskosten zitten in het arbeidscontract, dat kan niet eenzijdig dor de minister worden verbroken.
Dhr Somers praat om 11:55 over een lijstje dat om 15:51 wordt gepubliceerd, de Heer Somers kan in de toekomst kijken of ik begrijp het spelletje.
Leuk hé een stok gevonden te hebben om deze hond (andjing NICA?) te kunnen slaan. U dacht eindelijk iets te hebben begrepen, een spelletje! Weer mis! De datum/tijdaanduiding op mijn computer heeft een eigen willetje gekregen, heb net advies gevraagd bij Seniorweb. Wilt u hiervan een bewijsstuk? Om te begrijpen?
ff vergeten. Welk spelletje had u begrepen?
Ik snap het allemaal niet, maar er is teveel gehakketak.
Das geen lol zo.
Topic gaat dicht 🔐