Het eenzame kind uit Indië

Wanneer u door de Delistraat loopt, hoeft u van mij niet aan Deli te denken, hoewel er genoeg is gebeurd dat aandacht verdient, maar daar gaat het nu niet over. Wel over het pension dat er eens was gevestigd. Daar woonden kinderen uit Indië, die hier waren voor hun opvoeding.Dagblad070

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

18 reacties op Het eenzame kind uit Indië

  1. waluparmo zegt:

    Indonesia is niet zo trots op Obama.Zijn beeld mag niet in een publieke plaats staan in Taman Menteng en verwijderd naar zijn school aan de Jalan Besuki.Zijn zusje is een prototype van een Indo meisje die met ee npersoon van Chinese afkomst in Hawai is getrouwd.

  2. waluparmo zegt:

    Ik was in de kost op no: 19 aan de Taman Matraman Timur( Matraman Plantsoen/niet Menteng) en de stoute en verwaarlose Barry met stief vader en moeder met een zusje woonden op no:22 (paviljoen). Dus schuins tegen over .De stoute en verwaarlose Barry vaak zijn bal terug geschopt als hij met zijn vriendan gaat voetballen op het platsoen.

    • R.L. Mertens zegt:

      @Waluparmo; ‘berita tempo doeloe etc.’- Dag heer Waluparmo ; vraag; wanneer schrijft u uw levensverhaal over tempo doeloe op deze site? Over uw familie, over uw schooltijd, uw vrienden/kennissen, hoe uw die tijd als Indonesiër heeft beleefd. Schroom niet ook de negatieve ervaringen te vertellen.; hoe als Inlander behandelt te worden. -Uw verhaal is belangrijk voor de geschiedschrijving! Wat ik hier van de Nederlandse generatie genoten hoor; oa. journalist Lunshof op de HBS ‘Indië was van ons, de Inlanders hielden(!) van ons etc. etc. – Ik zelf, ben van 1936 geb.in Ambarawa; in de Japanse tijd buiten het kamp(opa Zwitser)bij mijn Javaanse oma in de kampong/bersiap etc. tot 1945. Daarna Soerabaja tot 1949; naar Nederland.
      Ajoh, schrijft uw verhaal!
      Met hartelijke groeten en blijf gezond!

  3. Bert zegt:

    Pak Olive ,volkomen misslaan is zwaar overdreven o.k maar je zou de zin ook zo formuleren “” Obama kan ook net zoals “” Non “” kampong taal spreken zowel in het Indonesisch als mede in het Engels .In Jakarta gebruiken ze tot nu toe een apart taaltje en ja als kind pik je toch wat mee van dat gebrabbel ..

  4. Loekie zegt:

    Pension Schuitert stond aan de Riouwstraat 21, maar dat terzijde,
    En schrijfster Nannie was zo’n typische ‘auteur’ die geen sjoege had van Indië, het o.a. heeft over zwartjes, aapjes enz… en die een paar regels Tante Lien avant la lettre schrijft.
    Men leze het boek, bijvoorbeeld:.

    “Non vloog mee en riep met scherpe keelstem: ‘Ister wat wat? Ister wat wat?’
    ‘Wat beweert ’t kind?’ vroeg juffrouw Bergsma aan meneer Lanen, een jongen man, voor wien Non niets geen respect had.
    ‘Dat is nu kampong-taal, juffrouw Bergsma!’ verklaarde meneer Lanen.
    ‘Dat kàn het kind maar niet afleeren. Haar vorige huisdame, mevrouw Kramers, deed er aan, wat ze kon, maar ’t hielp niet. Non kan anders best netjes spreken, als ze wil! Non, leg nu juffrouw Bergsma eens uit, wat je bedoelde -’
    ‘Nóu, ik wou alleen maar zeggen, dat daar wat gebeurde, maar ’t was niet waar!’ berichtte Non spijtig, terugkeerend van ’t venster.
    ‘Hè, spreek nog eens kampong-taal!’ riep Rudi.
    Non scheen zoo’n vraag gewend te zijn. Tenminste ze stapte kordaat over het pianokrukje heen, trok het tusschen haar beenen en ging zitten. Toen begon ze opeens, en zei alle zinnetjes op dien weemoedig zangerigen, keligen toon der Javanen, die zich verbeelden, dat ze Hollandsch, praten, en de kinderen hadden natuurlijk dolle pret.
    ‘Der vroeg eens een meneer den weg aan een sinjo. Ik stond erbij en de sinjo zei: Jij linkss – dan rrregsss – jij dan kanon water schiet schiet – isser.’
    ‘Wat kàn dat zijn, kanon water schiet schiet!’ riep Do.
    Non zat te lachen over haar succes en meneer Lanen lei daarom maar uit:
    ‘Heb je nooit eens gezien, dat ze den loop van oude kanonnen in den grond zetten, bijwijze van ijzeren paaltjes? Op den hoek van de kanongieterij aan den Nieuwen Uitleg staan ze. En in Indië ziet men ze hier en daar weleens, om de rijtuigen te verhinderen, bij bochten in het water te rijden. Dan staan die loopen in den grond gedreven naar het water toe en de inlanders noemen dat: kanon water schiet schiet!’
    ‘O,’ viel Non in: ‘en dan praatte eens een sinjo, een pupil2) met den sergeant en zei:
    ‘Vliegerrr inne paggarrr, saant!’ Mijn vlieger is in de paggar terecht gekomen, sergeant, wil dat zeggen. Toen zei de sergeant:
    ‘Jij rook! je rookt, zie je.
    Jij nie mag nie!
    Nee – saant –
    Jij weèr doen, jij rappòrt. Dan kwam die op ’t rapport, weet je.
    Ja, saant. Vliegerrr inne paggar, saant!
    Jij haal!’
    ‘Maar nou zal ik eens wat zeggen,’ kwam juffrouw Bergsma. ‘Nu, moet de heele wereld naar bed en zachtjes ook, want Lo slaapt!’” (blz 33-34).

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Nannie_van_Wehl

    • Boeroeng zegt:

      Zie de bron van de foto.
      Haags gemeentearchief noteert bij de foto : Delistraat 55, Pension Schuitert ca 1910.
      Het kan natuurlijk dat de pensionhouder Schuitert later zijn pension in een andere straat had.

    • Arthur Olive zegt:

      Obama kan ook net zoals “Non” kampong-taal spreken, maar dan in het Engels.
      Inplaats van “Isterwat wat” zegt hij ” No there there”.

      https://www.youtube.com/watch?v=cpvRIxr4QwE .

      • Bert zegt:

        @Pak Olive : Hier kunt u weleens ,de plank volkomen misslaan ,Obama heeft in Menteng gewoond ,Jakarta Pusat ,dus hij zal als kind weleens met kampong mensen in aanraking zijn gekomen ,automatisch zal je als kind zijnde ook weleens kampong-taal gesproken hebben in het Indonesisch in Obama,s geval .

      • Arthur Olive zegt:

        Heer Bert, hoezo de plank volkomen misslaan, Obama heeft dat toch gezegd en het heeft dezelfde betekenis als “isterwat wat”.
        Trouwens,Obama heeft niet in Indie gewoond maar in Indonesie waar ze die Indische kampongtaal niet gebruiken. Ik heb echter nooit gehoord van isterwat wat en vraag me af of dat werkelijk kampong Indisch is.
        Het gezegde “There, there” kan gebruikt worden als troost net zoals “Now, now”.
        Obama gebruikte het paradoxaale gezegde “there, there” echter om aan te tonen dat er niets bijzonders daar was net zoals Non’s “Isterwat wat wat”.
        De eerste die het gezegde “there, there” op die manier gebruikte was de schrijfster Gertrude Steins maar sinds Obama daarmee kwam werd het populair onder de linkse politieke beweging.

  5. Anoniem zegt:

    Waren het kinderen Indo’s of van totoks die voor scholing naar Holland werden gestuurd?

    • Boeroeng zegt:

      Totoks en indo’s
      Bijv https://indisch4ever.nu/2018/05/21/hoe-hollands-was-mijn-overgrootvader/
      Hoe het precies zat met dit pension aan de Delistraat ca 1910 is niet bekend

    • Loekie zegt:

      Ik vraag het, omdat flink gedokt moest worden voor dat verblijf in Holland en welke Indo’s (uit welke milieus) konden dat betalen?

      • Boeroeng zegt:

        Kennelijk de vaders die een goed salaris hadden .
        Het was niet zo dat alleen totokkinderen naar Nederland konden.
        Best wel ook uit welgestelde indofamilies, al dan niet met een totokvader.

      • Jan A. Somers zegt:

        Totok of Indo maakt niet uit. Het gaat erom of je het wil en of je het kan betalen. Op dit ogenblik studeren bijvoorbeeld in Delft zo’n 650 Chinese studenten. Nederlandse studenten betalen in Nederland € 2050 per jaar, buitenlandse € 12.000 (dacht ik.). Maar sommige Nederlandse studenten vinden het sjiek om in het buitenland te studeren voor veel geld. Mag toch? Ik zou het niet doen. Iets anders is de Erasmusbeurs, waarmee studenten binnen de EU een tijdje in een ander Europees land kunnen studeren. Maar dat is een korte (ik dacht een jaar) uitwisseling om buitenlandse ervaring op te doen. En voor vluchtelingen is er het Universitair AsielFonds met talloze studiemogelijkheden, al dan niet begeleid. Hiervoor is er bijvoorbeeld tussen bedrijfsleven en onderwijsinstellingen een regeling getroffen om gelijktijdig te werken en de taal goed te leren. Hoeven ze niet te wachten op werk totdat ze de taal spreken. Het gaat hierbij vooral om de technische taal die ze voor goed en veilig werken moeten beheersen. Plus het mentorschap zodat het niet gaat om eenzame kinderen.

      • R Geenen zegt:

        @@flink gedokt moest worden voor dat verblijf in Holland en welke Indo’s (uit welke milieus) konden dat betalen?@@

        Een kleine zijsprong om duidelijk te maken hoe het toeging. Mijn vrouw heeft als wees in een nonnenweeshuis voor meisjes in Lawang van haar bijna 3 jaar tot haar 12 de jaar doorgebracht.
        De welgestelde totok en Indo gingen voor verlof/zaken, enz voor een maand of 3 naar Nederland. Zij die kinderen achter lieten betaalden voor hun verblijf in o.a. ook in dat Lawang weeshuis. De weesmeisjes werden aangesteld als baboes van de rijke gasten. Zo klein als ze waren moesten ze de betalende gasten bedienen en serveren, wat er ook gewenst werd. Na afloop moesten de wezen hun tafel opruimen en de vaat doen. Daarna kregen ze een bordje rijst met wat soep of een stukje vis. Niet te weinig om dood te gaan en beslist niet te veel om ooit dik te worden. Er moest toch standsverschil zijn.

    • Arthur Olive zegt:

      Indische kinderen gingen niet alleen naar Holland voor hun studie.
      Mijn overgrootvader ging omstreeks 1850 met een broer en zus naar Engeland voor hun studie.

  6. Boeroeng zegt:

    Delistraat 55 Den Haag in 1910. Pension Schuitert
    Bron

Laat een reactie achter op Boeroeng Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.