.
Op 17 april 2019 overleed Leo van Maarseveen. Geboren 25 september 1925 te Batavia, zoon van assistent resident Adriaan van Maarseveen en Marsina Wiriodikromo.
Nelly van Indisch4ever heeft hem indertijd ontmoet bij de demonstraties van stichting Japanse Ereschulden voor de Japanse ambassade te Den Haag. Zie de interviewtopics, 1, 2, 3 .
In 1991 haalde Leo van Maarseveen de landelijke pers ( zie scan Telegraaf juni 1991) door zijn actie bij het Indisch Monument in Scheveningen, waar hij de herdenkingskrans, door premier Lubbers en de Japanse premier Kaifu die middag neergelegd, in het water smeet. Later verklaarde hij dat de krans al in het water lag en hij op verzoek van een fotograaf het opnieuw in de vijver gooide.
Op de foto poseert Leo met zijn boek Pukul Terus
...................
Indisch4ever 
Oom Leo, was of is een monument. Mooie verhalen van hem gehoord, jammer dat hij ons verlaten heeft. Fijn dat hij nog hier vermeldt wordt. Top. Een pracht oom. Pukul terus.
Jaren met Leo staan te demonstreren bij de Japanse Ambassade in Den Haag wat een fijne man was dat. R.I.P. Leo.
@@In 1991 haalde Leo van Maarseveen de landelijke pers door zijn actie bij het Indisch Monument in Scheveningen, waar hij de herdenkingskrans, door premier Lubbers en de Japanse premier Kaifu die middag neergelegd, in het water smeet. @@
Wie die krans van Kafu ook in het water heeft gegooid, krijgt van de meeste Indo’s een pluim. Immers met die krans probeerde de jap de misdadige lading, die ze veroorzaakt hebben te dekken. O.a. met de Stikker-Yoshida accord waarbij mijn vader en collega’s een 8 a 9 maanden werden gemarteld en de rest van de tijd in concentratiekamp hebben doorgebracht en vervolgens aan de verwondingen zijn overleden. Volgens dat akkoord kreeg mijn moeder 385 gulden uitgekeerd. Voor mij hadden ze die zelfde Kafu in het water moeten douwen.
Ik begrijp nog steeds niet wat de heer Kaifu daarmee te maken heeft. Hij doet toch gewoon zijn werk? NU, en niet x jaar geleden door andere mensen? Pijnlijke herinneringen kunnen bij sommige mensen blijven bestaan, maar dan verziek je het toch niet voor anderen die gewoon hun eigen verleden willen herdenken? Je bereikt er niets mee, behalve de hormat van anderen verstoren. Ik ben juist blij met hormat door Japan en Indonesië. Die horen gewoon bij mijn verleden, hoe moeilijk dan ook.
Commandant Sonei deed ook gewoon zijn werk.
Zo is dat Loekie ,die Japanners die verantwoordelijk waren voor het afslachten van 300.000 mannen ,vrouwen en kinderen in Nanking deden gewoon hun werk ..Misschien laat het wat pijnlijke herinneringen na maar die Chinezen moeten niet zo zeuren ,wij Japanners deden gewoon ons werk !
Sorry, maar het ging niet over Japanners uit 1942-1945 in Nanking, ook niet over Sonei. Maar over de ambassadeur van een bevriende natie. Op een bijeenkomst waar wij rustig onze doden willen herdenken. Mag ik op die plaats, op dat moment, rustig mijn doden herdenken? Wil je actie, doe het dan op de plaats waar het toe doet, en niet op 15 augustus in Den Haag, bij ons monument. En ik mag dat schrijven met mijn eigen Kenpeitai-ervaring. Hormat brengen aan de slachtoffers uit mijn eigen familie. Bedenk ook dat de Damschreeuwer terecht is opgepakt. En niet opgehemeld!
@Hormat brengen aan de slachtoffers uit mijn eigen familie@
Die jap Kafu, door aanwezig te zijn, heeft dat hormat brengen aan de slachtoffers voor vele Indische bedorven.
Die krans is helemaal niet tijdens een herdenking op 15 augustus in het water gegooid.
En vandaag ook Abe jegens de troostmeisjes.
@Ik ben juist blij met hormat door Japan en Indonesië. Die horen gewoon bij mijn verleden, hoe moeilijk dan ook.
# Inderdaad bijna onmogelijk zelfs in de christelijke leer.Maar die bedacht een uitweg via de ander dwz de opoffering van zijn zoon.
*** Wat eist God in het zesde gebod?
Dat ik mijn naaste noch met gedachten, noch met woorden of enig gebaar, veel minder met de daad, door mijzelf of door anderen ontere, hate, kwetse of dode ; maar dat ik alle wraakgierigheid aflegge ; ook mijzelf niet kwetse of moedwilliglijk in enig gevaar begeve ; waarom ook de Overheid het zwaard draagt om den doodslag te weren.
Is dan God ook niet barmhartig?
God is wel barmhartig , maar Hij is ook rechtvaardig : daaromzo eist zijn gerechtigheid, dat de zonde, welke tegen de allerhoogste majesteit Gods gedaan is, ook met de hoogste, dat is, met de eeuwige straf aan lichaam en ziel gestraft worde.
Vraag en antwoord 12
Aangezien wij dan naar het rechtvaardig oordeel Godstijdelijke en eeuwige straf verdiend hebben, is er enig middel, waardoor wij deze straf zouden kunnen ontgaan en wederom tot genade komen?
God wil, dat aan Zijn gerechtigheid genoeg geschiede ; daarom moeten wij aan haar, òf door onszelf, òf door een ander, volkomenlijk betalen.
Vraag en antwoord 13
Maar kunnen wij door onszelf betalen?
In generlei wijze, maar wij maken ook de schuld nog dagelijks meerder. http://www.online-bijbel.nl/catechismus/volledig/
U benadert het van de politiek uit. Ik benader het van de mens uit, want de Indo slachtoffers zijn voor mij veel belangrijker dan welke jap dan ook en zeker Kafu.
Sorry, ik benader het van mijzelf uit. Ik pleeg daar hormat, niet de politiek. En merk dat de nakomelingen van mijn toenmalige vijanden bij dit hormat van ons meedoen. Net als die Indonesische kinderen die bloemen leggen bij graven op Kembang Kuning! Daar ligt ook familie van mij. Mooi toch? Zij hebben toch niks te maken met die Japanners en Indonesiërs van toen? Die zijn ook allang dood. en ik blij dat ik nog leef en niet op Kembang Kuning lig. En zij vertegenwoordigen toch de Japanners en Indonesiërs van nu? Dat zijn mensen waar ik niets tegen heb. Dat is toch prachtig?
@@Zij hebben toch niks te maken met die Japanners en Indonesiërs van toen?@@
Die zelfde japanners van na de oorlog hebben de Indische mensen die ruim 3 jaren in hun concentratiekampen met alle ellende van dien, afgescheept met een eenmalige uitkering van een 400 guldens. Mijn vader is daarvoor ook nog eens een 8 maanden gemarteld geworden. Mijn moeder en alle andere moeders hebben daar nooit enige compensatie en verontschuldiging voor gekregen. Die zelfde jappen van na de oorlog willen de situatie van de troostmeisjes nog steeds niet erkennen en hun excuses aanbieden, enz. En dat allemaal onder leiding van hun tegenwoordige premier Abe.
En als men deze redenering volgt (zij vertegenwoordigen de generatie van nu), dan acht men het ook onmogelijk, nutteloos en overbodig dat die ‘vertegenwoordigers van de generatie van nu’ zich uitlaten over of excuses maken voor hetgeen eerdere vertegenwoordigers van eerdere generaties wel of niet gedaan danwel misdaan hebben.
Bijvoorbeeld: de huidige Nederlandse regering kan zwijgen over ’45- ’49.
@@Bijvoorbeeld: de huidige Nederlandse regering kan zwijgen over ’45- ’49.@@
Dat proberen ze al ruim 70 jaren. Velen weten toch niet wie eigenlijk de Indische mensen zijn.
“afgescheept” Was dat niet het resultaat van onderhandelingen met Nederland? Wat had Nederland gevraagd? Was dat bedrag door u aan de Nederlandse regering genoemd? Daar waren toch vooraanstaande mensen uit Indië die dat voor de Nederlandse regering regelden? Of stonden die alleen maar vooraan? Huilen op I4E is natuurlijk leuk, maar dat wordt niet door die vooraanstaande mensen gelezen. Ik heb ook geen compensatie gekregen voor mijn Kenpeitaitijd, maar ik heb daar dan ook niet naar gevraagd en blijf niet maar steeds mijn verdriet uiten hier op I4E . En die vooraanstaande Indische mensen kennen mij niet, terwijl ik toch in de Kenpeitairegisters sta! “Velen weten toch niet wie eigenlijk de Indische mensen zijn.” Dat zijn toch die mensen die elk jaar pasar malam vieren, en verder zitten te wachten? Ik heb indertijd wel twee kwartjes gekregen voor de tram naar huis!
“de situatie van de troostmeisjes nog steeds niet erkennen” Heeft u, samen met die vooraanstaande vertegenwoordigers van u zich daarvoor hard gemaakt bij de Japanse regering? En wat was het antwoord aan u van die regering?
“de huidige Nederlandse regering kan zwijgen over ’45- ’49.” Als ik de weinige papieren van mijn vader bekijk komen daar een paar compensatiebedragen in voor. Zelf heb ik me nooit druk gemaakt over compensatie, maar Het Gebaar heeft mij toch wat toegestopt. Genoeg, of niet genoeg, ik ben een tevreden mens.
“Ik heb ook geen compensatie gekregen voor mijn Kenpeitaitijd, maar ik heb daar dan ook niet naar gevraagd en blijf niet maar steeds mijn verdriet uiten hier op I4E .”
– Voor zover nog niet gedaan, kunt ge nog altijd een wuv en/of wubo-uitkering aanvragen;
– en wat betreft dat uiten van verdriet….het telkenmale memoreren van bepaalde ervaringen, is wellicht ook een vorm van verwerking.
@biVoor zover nog niet gedaan, kunt ge nog altijd een wuv en/of wubo-uitkering aanvragen;@ Waarom zou ik mijn hand ophouden, heb kassian met mij. ampoen! Ik ben gezond van lijf en leden (nou ja, niet helemaal meer), en heb een goed pensioen. Moet ik nog dank u wel tegen u zeggen voor het gebruik van uw belastinggeld!!
@vorm van verwerking@ Als die verwerking zoveel tijd kost (75 jaar!) zou ik een andere vorm kiezen. Kan uit de zorgverzekering!
Dan is de algemene vraag: is het ontvangen van een wuv- of wubo-uitkering een kwestie van handje ophouden?
@@wuv- of wubo-uitkering een kwestie van handje ophouden?@@
Over de jaren bij het proberen andere oude Indische mensen te helpen, heb ik genoeg ervaring opgedaan. Je bent niet alleen afhankelijk van je ervaringen in het verleden, maar ook vaak afhankelijk van de persoon bij de SVB. Een persoon die zelf vaak niet eens het verschil weet tussen een Indische en Indonesier.
Wat mooi dat oom Leo bij Indisch4ever nog even herdacht wordt. Oom Leo kwam samen met een andere oom (Wim) naar Limburg om mijn ouders te bezoeken. Ze hadden altijd een dag vrij reizen met de trein.
Aan de keuken tafel werden herinneringen opgehaald, leuke en minder leuke, uit Indonesië.
Naarmate je ouder wordt besefte je dat ze een mooie tijd hadden gehad en tijdens de oorlog een verschrikkelijke tijd.
Gelukkig vertelden mijn ooms iets meer hierover en gaf mij de boost om hier meer over te lezen.
Voor alle mensen die naast Oom Leo bij herdenkingen of demonstratie hebben gestaan verdienen een pluim.
U mag terecht trots wezen op zo,n oom ,dat was in 1991 ook heel ( Op 1 na ) Indisch Nederland en de Amerindo,s niet te vergeten .