Toko Toet, de oudste Indische toko van Den Haag, is een begrip. Een klein eethuis aan de Beeklaan, met een paar tafeltjes, waar al sinds de jaren vijftig eten wordt geserveerd en afgehaald. TV West zendt zaterdag 9 februari de Westdoc ‘Toko Toet: een plek van Indische ontmoetingen’ uit, waarin het levensverhaal wordt verteld van een groep vrouwen die allemaal na de oorlog in Nederlands-Indië hun bestaan in Den Haag hebben opgebouwd. Omroep West
Zie google streetviews.
Advertenties
Alweer een slechte film.
Het gaat niet om toko Toet. Toet is slechts decor. En dat terwijl over die toko en het eten uren mooie film mogelijk is.
De film gaat over een aantal bejaarde dames en hun herinneringen aan oorlog en repatriëring. Het gaat dus niet over hoe zij hun leven in Holland opbouwden.
Nou, hun verhalen zijn dus cliché; discriminatie, achterstelling, terugbetaling enz.
Zo slecht, zo slecht de opvang in Holland en die Hollanders wisten niets over ons. Nog steeds voelen wij ons hier niet thuis. Dat gebabbel dus.
En de filmmakers blij, want ze hebben het verhaaltje dat ze zo graag wilden hebben: etende Indo’s en hun klachten over achterstelling.
Over tot de orde van de dag.
Hi Loekie, Ik ben het helemaal met je eens. Dit gaat niet over toko Toet. En ook over je cliché-verhaal ben ik het eens.
Elke keer als ik in Den Haag kom dan gaan we daar eten. De gerechten zijn lekker en in vergelijking met andere Indische restaurants goedkoop. Parkeren is gratis na een bepaalde tijd.
Af en toe hebben ze gebakken djambal maar wel erg zoutig.
Djambal is net als Gaboes volgens mij altijd erg zoutig .Mijn vader importeerde die vis plus emping en zo in de jaren 60 en sloeg alles op in de fietsenbox in Slotermeer ,die box stinkt nu anno 2019 nog steeds naar gezouten vis ,De Marokkaan ,die er nu woont ,vroeg mij wat heeft uw vader hier toch opgeslagen ,dat het na 50 jaar nog zo stinkt ? Ik antwoordde hem “” Djambal googel dat maar !””