klik op ‘meer weergeven’
-
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Well done Indisch Platform 2.0
I think we Amerindo’s appreciate your action with the Staatssecretaris.
“Daarnaast hebben wij, door rechtstreeks en niet via de ambtenaren aan de Staatssecretaris” Denk er wel om dat de staatssecretaris straks verdwijnt, maar de ambtenaren blijven. Natuurlijk moet je zo hoog mogelijk kennis maken, maar het echte werk wordt door zijn ambtenaren gedaan. Overigens goed werk van onze nieuwe vertegenwoordigers. Kijk overigens ook goed naar het enorme lobby-werk in de Kamer. Dat is een vak apart hoor, maar probeer er een beetje aan mee te doen. Daar worden zaken gedaan.
“Onze nieuwe vertegenwoordigers”….
Hoezo vertegenwoordigers? Meen me te herinneren dat ge, als het ging over het IP, altijd zei dat die geen vertegenwoordiging was, want niet gekozen en zo.
“altijd zei dat die geen vertegenwoordiging was,” Klopt helemaal, het is ook geen vertegenwoordiging volgens Van Dale. Maar er is meer op aarde te doen. Als er een groep personen zich als vertegenwoordigers opwerpt, en dat redelijk goed doet, dan zijn zij op dat moment mijn afgevaardigden. Zij hebben meer inzicht in de Indische problematiek dan ikzelf. De Indische gemeenschap protesteerde in ieder geval niet. Nog erger, die wist van niets, bemoeien zich niet met de politiek. Maar ik vind het wel prachtig dat die paar mensen hun nek uitsteken, ze mogen mij best vertegenwoordigen. En maar afwachten wanneer ze de grond ingestampt worden.
@Die Indische gemeenschap bemoeide zich niet met politiek : Beetje achterhaalde stelling kijk eens naar de fractieleiders van een paar partijen ,die Indische roots hebben ,Wilders (PVV) Baudet (FVD) ,Klaver (Gr Links) en Jetten (D66)
Maar willen die politici wel gezien worden als Indo? Ze lijken mij meer fake-Indo’s.
Wilders is niet Indisch. Hij heeft een oom en die was/is getrouwd met een Indische, meer niet.
Volgens mij is Jetten niet van een Indische familie.
Zou hij zijn haar zwart verven ?
Wilders blondeert zijn haren, is niet Indisch maar wel via zijn Oma van Indische families afkomstig.
Baudet heeft geen haarfetisj, heeft wel extreemrechtse kennissen en ideetjes.
Is ook niet Indisch…. wel van Indische afkomst via zijn overgrootmoeder
Klaver is ook niet Indisch, wel van Indische komaf en meer betrokken bij het Indische dan
eerdergenoemde fractieleiders
“kijk eens naar de fractieleiders” Ik heb zo’n idee dat de meeste van deze Indische(?) hotemetoten niet erg in de smaak vallen bij de meeste Indische mensen. Bovendien lijkt mij het noemen van enkele Indische namen niet hetzelfde als de politieke belangstelling van de Indische kiezers.
Ik vind dat staatssecretaris Paul Blokhuis, heel slim bovengenoemd gesprek gevoerd heeft.
De aanvraag voor de Backpay is inmiddels gesloten. Punt.
Paul Blokhuis stelt mediation voor m.b.t. Indisch Platform en Indisch Platform 2.0. Hij gaat aan het Indisch Platform vragen of men daar wat voor voelt. Wat zou het antwoord zijn?
Verder stelt Paul Blokhuis voor aan het Indisch Platform 2.0 om een rechtszaak te beginnen om een uitspraak te krijgen van de rechter, hoe het proces is verlopen inzake de totstandkoming van de Backpay-regeling. Heel slim van hem omdat dit een lange tijd vergt en de kosten [voorlopig] voor de aanvrager zijn van die rechtszaak.
Het Indisch Platform 2.0 heeft het steeds over “het oude” Indisch Platform. Maar dat is niet “oud”. Het Indisch Platform staat gewoon ingeschreven in de KvK en hun voorzitter wordt steeds uitgenodigd bij formele bijeenkomsten.
Ik vind gewoon, heel simpel, dat als je iets wilt bereiken, dan maak je voor jezelf een stappenplan waarvan je denkt dat je iets kan bereiken.
Het advies wat ik heb gekregen, na de procedure van mijn juridische gang m.b.t. de Backpay, is:
om een civiele procedure te beginnen. Bij civiel wordt het hele plaatje beoordeeld. Bij bestuursrecht, waar de Backpay onder valt, wordt alleen gekeken of de Overheid de regels goed heeft toegepast.
Ik start geen civiele procedure omdat het geld en tijd kost. Mijn doel om indertijd die juridische procedure te beginnen was om aan de Overheid een signaal af te geven dat men zo niet met mensen kan omgaan. Dat doel heb ik allang behaald. Ik leg me neer bij de huidige situatie. Ik trek me niks aan van mensen die beweren dat ik verder “moet” gaan.
“Bij bestuursrecht, waar de Backpay onder valt, wordt alleen gekeken of de Overheid de regels goed heeft toegepast.” Discretionaire bevoegdheid, marginale toetsing, maar dat is toch al gebeurd? Is de staatssecretaris binnen zijn boekje gebleven? Ik zie dan “om een rechtszaak te beginnen om een uitspraak te krijgen van de rechter, hoe het proces is verlopen inzake de totstandkoming van de Backpay-regeling.” alleen maar een herhaling van zetten. Maar ja, ik heb me er ook niet in verdiept, ik kan er de drive niet voor vinden.
@…alleen maar een herhaling van zetten.
# en uitgekookt juridisch dichtgetimmert.
Kort samengevat…
****1949
*Soevereiniteitsoverdracht Indonesië
Op 27 december 1949 komt er een einde aan een relatie van 350 jaar
tussen Nederland en Indië. Indonesië neemt rechten en plichten over
van het Nederlands-Indisch Gouvernement.
Indonesië is niet geneigd backpay en oorlogsschade prioriteit te geven
bij de opbouw van de nieuwe natie. Voor oorlogsschade speelt daarbij
tevens mee dat Japan per verdrag met de geallieerden uit de wind werd
gehouden voor aanspraak op schade.
*Eind jaren ’50 Rechtszaken en uitspraken in laatste instantie
over backpay
Indonesië betaalt geen achterstallige salarissen. Daarop stappen
claimanten naar de rechter. De Hoge Raad geeft slechts een oordeel op
de vraag of de juiste partij in het geding is. In casu is dat niet (!!!) de
Nederlandse Staat, maar de Republiek Indonesië. Formeel gezien had
Den Haag geen juridische verantwoordelijkheid voor de kolonie,
Nederlands-Indië was financieel autonoom. Rechtsopvolger van het
Nederlands-Indisch gouvernement is de Indonesische regering. Het
Hof bevestigt dat de Nederlandse regering juridisch niet
verantwoordelijk is voor de backpay.
1966 Traktaat van Wassenaar
Deze overeenkomst tussen Nederland en Indonesië uit 1966 betrof
claims die waren ontstaan in de periode tussen de
soevereiniteitsoverdracht (1949) en het verbreken van de diplomatieke
betrekkingen tussen beide landen (1962). Ze hadden betrekking op
door Indonesië genationaliseerde Nederlandse eigendommen.
Nederland ontving conform afspraak in tranches tot en met 2003 NLG
689 miljoen (incl. 89 mln. rente). Daardoor heeft Nederland in ieder
geval nog een deel van de claims kunnen betalen. Backpay was
expliciet geen deel van de afspraken
https://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=5&ved=2ahUKEwi0ufr7t4veAhXF66QKHXEnCJMQFjAEegQIARAC&url=https%3A%2F%2Fzoek.officielebekendmakingen.nl%2Fblg-599115.pdf&usg=AOvVaw1UxJA77mI2ZMHE6VHaB91R
“Indonesië betaalt geen achterstallige salarissen.” Ik heb zo’n idee dat dit geen formele uitspraak op een vordering is geweest van de Indische regering. Gewoon een kreet in de lucht. En indien dit wel zo was, is daar dan een vordering via de Indonesische rechter op gevolgd (de enige en juiste weg)? Op welke ingediende vordering van een belanghebbende (geen vereniging/regering o.i.d., maar de voormalige werknemer zelf!) is deze afwijzing gevolgd? Ik heb nog nooit gehoord van zo’n vordering van een belanghebbende bij de juiste Indonesische instantie. Terwijl enkele keren de Nederlandse rechter toch heeft verwezen naar die rechtsopvolgende werkgever? Bij een afwijzing door die rechtsopvolgende werkgever kan dan een rechterlijke procedure worden begonnen tegen die Indonesische werkgever. Gewoon arbeidsrecht, een lagere rechter, in Nederlandse gevallen is dat de kantonrechter, volgens mij bestaat die in Indonesië ook nog. Volgens mij heeft nog niemand zoiets gedaan. Lijkt mij niet moeilijk, Indonesische belanghebbenden hebben toch ook bij een Nederlandse rechter successen geboekt? Het lijkt mij overigens al lang verjaard, maar dat moet een ander maar uitzoeken.
“Backpay was expliciet geen deel van de afspraken” Kan kloppen, belanghebbenden hebben zich voor die onderhandelingen waarschijnlijk niet gemeld bij de Nederlandse regering En het IP?
Vraag van mij: Er zijn zat Indonesische ambtenaren en beroepsmilitairen in Nederlandse dienst die zijn overgegaan naar de RIS, hun nieuwe werkgever. Ook die hebben achterstallige salarissen. Hebben die wel een vordering op hun nieuwe werkgever ingediend, en bij afwijzing bij de Indonesische rechter? Ik ben benieuwd!!!
Ik zal wel weer het verwijt krijgen over mijn belangstelling voor regelgeving, maar het gewoon volgen van die regelgeving is de enige weg voor handhaving van o.a. loonafspraken in de arbeidsovereenkomsten. Anders wordt het backpay, een gunst van de minister waarvoor je dankjewel moet zeggen.
@ Gewoon een kreet in de lucht. En indien dit wel zo was, is daar dan een vordering via de Indonesische rechter op gevolgd (de enige en juiste weg)?
#feitelijk al een uitgemaakte zaak ….
*** In de jaren 1947-1949 vond een tripartiete-beraad plaats, dat moest leiden tot de definitieve afhandeling van het rehabilitatievraagstuk. Het beraad vond plaats tussen het Indische departement van Sociale Zaken, werkgevers en werknemers en belangenorganisaties. Een tussentijds akkoord in mei 1948 kreeg echter geen politieke goedkeuring. De uitgaven die voor de slotuitkering waren begroot, vormden een te grote last voor de Indische begroting en politiek Den Haag was niet bereid financieel tegemoet te komen. Het Indische ministerie van Financiën ging over tot verdere bezuinigingen op het voorstel. In februari 1949 werd de opzet van de slotrehabilitatie gepresenteerd. Afhankelijk van de gezinssamenstelling kregen overheidsdienaren een uitkering van vier tot twaalf maanden salaris, met een maximum van duizend gulden per maand. Particuliere werknemers in dienst bij het bedrijfsleven kregen – ook afhankelijk van de gezinssituatie – twee tot zes maanden salaris van hun werkgever. Pensioenvoorzieningen van werknemers uit het bedrijfsleven en zelfstandigen werden veiliggesteld. De regeling die werd gepresenteerd was al in de loop van de onderhandelingen uitgekleed. Echter, het feit dat gemaakte delegatieschulden ten tijde van de Japanse bezetting met de uitkering werden verrekend leidde er toe dat er netto alsnog weinig te besteden viel. De plannen brachten veel morele verontwaardiging en commotie teweeg.
Na de soevereiniteitsoverdracht
De totstandkoming van de definitieve rehabilitatieuitkering viel samen met de eindfase van het Nederlandse bewind in de Oost. Tijdens de Ronde Tafel Conferentie (RTC) werd tussen Nederlandse en Indonesische onderhandelaars de voorwaarden van de soevereiniteitsoverdracht aan Indonesië vastgesteld. Een belangrijk agendapunt vormde de schuldenproblematiek. Na intensieve onderhandelingen was Nederland bereid een deel van de Indische schuld over te nemen. Om de onderhandelingen op dit punt niet verder te bemoeilijken werden de resterende financiële verplichtingen die de Republiek der Verenigde Staten van Indonesië op zich zou nemen niet nader gespecificeerd. Tot deze ‘overige schulden’ behoorden echter ook de rechten en plichten die Nederlands-Indië had ten aanzien van het rehabilitatievraagstuk. De uitbetaling van de financiële verplichtingen werd door de Nederlandse onderhandelaars overgedragen aan Indonesië.
Dit besluit kwam de Indische oorlogsgetroffenen duur te staan. Al spoedig na de soevereiniteitsoverdracht in december 1949 voerde de Indonesische overheid in maart 1950 een monetaire sanering door die een forse geldontwaarding van 66% tot gevolg had.
http://www.oorlogsgetroffenen.nl/thema/rechtsherstel/10_Backpay_kwestie
“Een tussentijds akkoord in mei 1948 kreeg echter geen politieke goedkeuring. Goed beschreven door H. Bussemaker! Dat is dan hun probleem. U heeft toch gewoon uw recht op uw salaris, heeft iemand dat gevorderd bij zijn Indische overheidswerkgever? En bij een neen, gewoon naar de rechter gestapt? Dat is inderdaad “de enige en juiste weg”. Een kleindochter, advocaat arbeidsrecht, schud altijd haar hoofd als ik haar bijpraat. Dan vertel ik haar dat in ‘onze’ tijd paatje gouvernement altijd goed voor zijn boengs zorgde. Maar nu even niet, gewoon afwachten dus. Komt wel goed. Niet dus, paatje isternietmeer. En toen de Nederlandse rechter de weg wees naar de nieuwe werkgever was dat ook niet naar uw zin. Liever nog dankjewel zeggen tegen de staatssecretaris.
“de schuldenproblematiek.” Dat heeft hier niets mee te maken. Dat was algemene problematiek, niet die individuele verhouding werknemer vs werkgever.
“Pensioenvoorzieningen van werknemers uit het bedrijfsleven en zelfstandigen werden veiliggesteld.” De pensioenen van de Indisch ambtenaren behoefden geen veiligstelling. Die lagen keurig en veilig bij het ABP in Nederland. De pensioenpremies van de ambtenaren die naar de RIS overgingen (bijvoorbeeld mijn vader) bleven ook betaald worden naar de ABP in Nederland. En daar heeft Nederland noch Indonesië iets over te vertellen. Dat geld is al van die ex-ambtenaren, uitkering via SAIP.
Ik weet drommels goed dat ik het op mijn gemak en eenvoudig probeer te vertellen, en dat me dat wordt kwalijk genomen. Maar ik blijf mij verwonderen dat er niet één ambtenaar actie heeft ondernomen. Mijn vader ook niet, er waren toch Indische hotemetoten die het allemaal in Den Haag zouden regelen? Niet dus.
@Boeroeng ,ik schreef ook ,die Indische roots hebben ,Baudet liet eens een journalist een foto zien van toen hij 16 was “” Kijk hier kun je goed zien ,dat ik Indisch bloed heb”” Wilders heeft ver weg Indische roots ,Klaver heeft een Marokkaanse vader en Indische moeder en is opgevoed door zijn Indische grootouders ,Rob Jetten heeft een Indische moeder ( Hij zegt ons mam ) .Of deze 4 zich beschouwen als Indo ? Betwijfel het ,ik noem ze ook geen Indo ,ik stel alleen vast dat ze Indische roots hebben
@ik stel alleen vast dat ze Indische roots hebben
#dat is voldoende genetisch gezien voor de kwalificatie…..het is anders of je ook die culturele bagage in je hebt of nastreeft.
*** Indische Nederlanders, ook wel afgekort tot “Indisch” of “Indische”, zijn Nederlanders afkomstig uit de voormalige Nederlandse kolonie: Nederlands-Indië, het huidige Indonesië. Nogal wat mensen vragen zich af wat eigenlijk het verschil is tussen Indischen en Indonesiërs. ‘Halve’ Indo’s bestaan niet, je bent Indo of je bent het niet. Met een paar druppels Indisch bloed, is men al ‘Indo’ dat weer kort is voor Indo-Europeaan.
…de inlander ziet in den Indo slechts den bastaard; de Indo is voor hem ‘anak soendal’, het voor den Indo meest grievende, want zijn moeder beleedigend, scheldwoord.” (De Groene Amsterdammer, 07/01/1922)
“We praatten over de meest uiteenlopende onderwerpen, zonder omwegen, vaak snel en hard als een rechtse directe bij het boksen. Over God en geloof, over mensen, over opvoedkunde, over verschil en overeenkomst tussen Blanda’s en Indo’s, over onszelf en over onze opvattingen van zedelijkheid.” (Vincent Mahieu, Tjies, 1958)
https://makanindonesia.nl/indo
Het zelfde geldt ook voor de Indonesier waarvan moeder een (voorbeeld) javaanse is en de vader een batakker. Tot welke groep hoort het kind? En welke groep zal dat kind direct accepteren? Vooral als de javaan een moslim is en de batakker een christen.
@het is anders of je ook die culturele bagage in je hebt@
Welke culture bagage? Het sambal uit het potje of die je via je steen heb leren maken.
@Welke culturele bagage?
# vooral die van je vroegere inheemse omgeving hebt overgenomen…
***Het verwonderlijke is dat dit vaak de cucu (kleinkinderen) zijn die terugvallen op de verhalen en gewoontes van opa en oma. Ze gaan zelfs zover dat ze beweren een eigen cultuur te hebben, ofschoon in Nederland geboren en ook de Nederlandse nationaliteit te bezitten. Hun voorouders die in Indië woonden gedroegen zich in veel gevallen nog Nederlandser dan de Nederlanders, spraken perfect en accentloos Nederlands. Nu willen de kleinkinderen ineens de kampunggewoontes die voorheen niet bon ton waren in ere herstellen en dat hun “cultuur” noemen. Het zijn vaak gevoelens van ongenoegen met de moderne maatschappij, het gezoek naar een identiteit om je aan vast te houden en je te kunnen onderscheiden van anderen zo van “Kijk mij eens ik ben toch wel zeer speciaal.”Mensen schijnen dat nu eenmaal nodig te hebben, aan een paar druppels bloed worden spectaculaire verhalen opgehangen, afwijkende gewoontes tot cultuur verheven.
Helaas vertoond die cultuur geen homogeniteit, want het is een gado-gado van zaken die van her en der vandaan zijn geplukt. Vaak worden onderdelen van de Javaanse cultuur gemengd met hetgeen in de polder gebruikelijk is en daar wordt een etiket “cultuur”op geplakt. Ze kennen het verkeerd om schillen van een appeltje of een mango, de laatste vrucht wordt consequent manga genoemd, het zitten met een kussen op je schoot, dat oorspronkelijk tegen het zweten was bedoeld. Het bezitten van een aantal flessen water in het kleinste kamertje, de zgn. botol cebok om het achterwerk te spoelen na een grote boodschap. Het overdreven beleefd en niet to the point zijn, om zaken heen draaien en zacht spreken, allemaal zeer Javaanse gewoontes. Het geloof in spoken en andere “stille krachten”, al in plaats van genoeg of afgelopen zeggen, en baaien voor douchen doch dit zijn vaak gewoontes van de oudere generatie. Eigenlijk allemaal wel leuke dingetjes die vrij onschuldig zijn, maar echt te weinig om een cultuur te noemen. Een cultuur zonder taal, zonder land, want het land waar die cultuur van afkomstig zou zijn bestaat niet meer.
http://www.temanteman.nl/indisch.htm
Wat heeft mijn nageslacht eigenlijk aan een Madoerese overgrootmoeder en Zeeuwse overgrootvaders? Nou, ze realiseren het zich nauwelijks, en doen er niets mee . Ze zijn zichzelf. Maar ik hoorde het pas nog van een dochter: Als ze uitdelen aan allochtonen, houd ik ook mijn hand op. En de dochter in Zwitserland weet niets van petjoh, maar praat daar wel een ander, voor mij onduidelijk taaltje. Moet ze wel, anders krijgt ze geen contact met haar patiënten. Toch leuk, dat de kinderen hun eigen weg gaan, en geen last hebben van Indisch verdriet.
The great law of culture is: Let each become all that he was created capable of being.