.
Lees verder .
*****
‘Ik draag het grote Indische verdriet in mij’, schreef Marion Bloem onlangs. Dat verdriet is ontstaan in de jaren na de Tweede Wereldoorlog, zegt ze deze week in haar Anton de Kom-lezing Lees meer over haar lezing in Trouw. en in mijn podcast Goede Gesprekken. Ze vertelt over de heftige strijd die in Nederlands-Indië losbarstte na driehonderd jaar koloniale overheersing, aangevoerd door veelal islamitische vrijheidsstrijders.
Lees verder en luister decorrespondent.nl
Elke dag Indisch nieuws en wetenswaardigheden.
!
Heeft u tips, een foto, een oproep of wilt u een column/pikiran schrijven, jangan malu-malu.
indisch4ever@gmail.com
!
En ken je deze?:
en 
...................
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
Bertha Lammerts van Bueren-de Wit
XXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
Indisch4ever 
“‘Ik draag het grote Indische verdriet in mij’, schreef Marion Bloem onlangs”
Even tussen ons: het is toch niet zo dat Jezus in de persoon van Marion is teruggekomen op aarde? Immers, er staat geschreven zoiets als: Hij heeft onze zonden gedragen alsmede onze ziekten, angsten, verdriet enz.
Nou, als ik lees: ‘Ik draag het grote Indische verdriet in mij’, dan zou je kunnen vermoeden dat ….
@Bloem: “ik wil doorgeven dat geen enkele cultuur, geen enkele religie, geen enkel non-religieus geloof, geen. enkele mensvorm superieur is aan de andere.”
***Naar biologische maatstaven gemeten zal niemand dat meer kunnen ontkennen, nu we het 3e Rijk trauma achter de rug hebben waarbij het Arische ras alles wat anders en een kleurtje had als minderwaardig beschouwde.
Helaas is een religieuze stroming en verdraaid weer antisemitisch bezig de culturele en humanistische teruggewonnen westerse waarden als decadent en onwaardig aan hun culturele opvattingen te beschouwen. Daarbij fysiek geweld niet schuwend.
Yvonne Keuls schreef wel LEUKE boeken ,daar snap je als eenvoudige Indo tenminste iets van ,ja Yvonne schreef over alledaagse dingen ,maar die boeken van Marion ? Heb het wel geprobeerd te lezen ,resultaat ? Gebruik ze ( het papier nu naast de botol tjebok ) En dan die tekst “” Ik draag het grote Indische verdriet in mij “” Tjonge jonge meissie ,laat je toch nakijken ,net als die Vuysje ,spoort ook niet helemaal ,nou ken ik veel schrijvers ,de meesten zijn totaal van de pot gerukt ,ik herinner mij een boek van Lin Scholte “” Kind van de tangsi of zo “” prachtig boek en ook dat boek van Schaepman over discriminatie en haar moeder ,gewone ,aardige ,leuke belevenissen ,kijk daar geniet ik nou van ,vooral dat boek van de tangsi geeft een mooie inkijk in het leven van een blanke KNIL soldaat en zijn Inlandse vrouw en hun kinderen maar de allergrootste is natuurlijk Tjalie Robinson !! Zou si Tjalie nou zeggen “”IK draag het grote Indische verdriet in mij “” ??? Nee natuurlijk en zijn felle vrouwtje Lucian Ducelle ,wat zou die zeggen over die opmerking van Marion ,ik weet het al Lucian zou zeggen “” Die Marion heeft teveel Rendang gegeten “”
@“” Die Marion heeft teveel Rendang gegeten “”@
Ik denk het niet. Eerder teveel kentang met zuurkool en Hema worst (bah). Zo schrijft je niet als een Indische, meer als een totok. Geboren en gestudeerd in Nl toch. Haar nicht, mijn vrouw, ja, die eet veel rendang. Maar die reageert ook heel anders. Trouwens zij heeft totaal geen interesse in zulke verhalen.
Tjonge jonge ,Ron ,een totok is een in INDIE geboren en getogen Nederlander met geen Indonesisch bloed ,Marion is een in Nederland geboren Indisch meisje maar ja Marion is natuurlijk een kentang geworden ,ze praat zo,n beetje als iemand uit Haarlem of nog erger uit Delft ,je vindt Hema worst niet lekker maar eerder vies,nou een vraagje wanneer heb je het laatst een Hema worst gegeten ? Hema worst is een knalsucces bij de klanten ook bij mij ( als het heel koud is eet ik het graag),ja dat je vrouw veel Rendang eet snap ik wel ,je kookt/bereid het zowat elke dag ,veel werk trouwens .Aan Marion zie je dat veel 2 e generatie Indo,s inderdaad VerHollands zijn ,is ook niks mis mee .Veel Indo,s in Amerika gaan geruisloos ook op in de Amerikaanse massa ..
Allemaal waar wat je schrijft, maar jij heb slechts een half oor nodig om mijn schrijven te begrijpen. Die totok is voor mij hetzelfde als een blanda, zeker na vele jaren nu in NL. Moeilijk uit elkaar te halen. Van mijn Ca uithoek lees en zie ik aan de artikelen al vaak het grote verschil tussen een Indische en iemand die in NL is geboren.
En dat “bah” van de Hema worst is in mijn ogen niet letterlijk vies. Maar vreselijk vet en als je dat eet ben je met zelfmoord bezig. Slecht voedsel, fastfood, is een killer. Je wilt het misschien niet geloven, maar ik betreed nooit een fastfood place. Heb ook nog nooit een hamburger gekocht. Ik maak ze zelf, dan eet ik het. Drinkt ook nooit Amerikaanse soft drinks, like coke, enz. Ben nu 82 en wil graag nog wat jaren mijn body en die grijze massa in mijn hoofd op peil houden.
Over tweede, meer derde generatie Indo’s gesproken. Ik merk dat die NL groep meer richting Indonesie gaat. En dat is beslist niet het geval met die jongere Amerindo. Want die wil meer Indo zijn.
Geen enkele Islamitiche leider is ooit naar Boven Digoel verbannen .Wel Nationalisten en Communsten.De Islam heeft in Ned.Indie niet het kolonialisme bevochten maar de spoardisch de BRENGER van het Christengeloof,.Na WW2 vechte iedereen de terugkomst v/h kolonialisme.Vooral niet alleen maar de Islamitsche leiders.Ze heeft ook het geval met de Japanse troostmeishjes met de KKIL verward.
Please explain what your writing has to do with the subject: Lezing van Marion Bloem. Wil je het mij aub uitleggen? Of zijn je gedachten aan het afdwalen?
Je had geschreven dat Bloem te veel RENDANG had gegeten daarom geschreven dat het kolonalisme in Ned.Indie vooral door de Islamietische leiders was bestreden.Dat niet waar is.Wel door de nationaalisten en komunisten.Tijdens de Japanse bezetting die geen goddienst meebracht was er geen opstand( Batam en PETA was anders).Door teveel rendang een word je juist knap behalve hogebloed druk en niersteen krijgt.De MINANG volk is behalve de Jav/Sundanesen die in meerderheid zijn, zijn de meeste Intelegente en best looking ras in Indonesia.Leest het politieke debat van de 35 jarige on ervaren Sutan Sjahir met de veteraan diplomaat LORD KILAEREN.De ovegrootmoeder van PM TRUDEAU is ook van Mingkabau.
Dear ,Mr Suparmo ,jangan minum terlalu banyak bir Bintang ,tidak buruk tetapi pikiran anda agak bingung .Overigens respect dat u in het Nederlands wilt schrijven
Suparmo stelt zich aan. In het verleden heeft hij aangetoond uitstekend Nederlands te schrijven. Dat schrijven met veel taalfouten is gewoon een act.
Superman stelt zich aan volgens si Loekie ,nou ik weet het niet zoals hij schrijft om 7.16 uur ,zo schrijf ik ook ,als ik 24 flesjes bier op heb ,verstand op nul ,blik op oneindig maar het is natuurlijk wel waar dat Bir adoeh mahallah di Indonesia ! Van teveel kretek kun je trouwens ook behoorlijk bingung worden .
@De MINANG volk is behalve de Jav/Sundanesen die in meerderheid zijn, zijn de meeste Intelegente en best looking ras in Indonesia.@
Dus eet meer rendang! Ha, ha. Maar moet het wel op de juiste manier gemaakt worden?
Ik heb inderdaad good looking Minang vrouwen gezien, het viel ons op toen wij daar waren.
Misschien kan pak Suparmo ons uitleggen waarom Miss Indonesia alijd een Miss Blasteran is. De DNA van Blasterans is als die van Indo’s, alleen hun geschiedenis is anders.
@WalSuparmo;’niet waar, dat kolonialisme door islamitische leiders werd bestreden’.- 1908 Boedi Utomo en 1911 Sarekat Islam! De PKI was pas later in 1920
@WalSuparmo;’niet waar, dat kolonialisme door islamitische leiders werd bestreden’.- 1908 Boedi Utomo en 1911 Sarekat Islam! De PKI was pas later in 1920 En de PNI in 1924
Dat waren politieke verenigingen met een religieuze basis, net als CDA of SGP. Die bestrijden toch ook de Nederlandse overheid niet?
Boedi Oetomo: Op 20 mei 1908 werd door studenten van STOVIA, OSVIA, kweekscholen, landbouw- en veterinaire scholen Boedi Oetomo (het schoone streven) opgericht. Als doelstelling gold de harmonische ontwikkeling van land en volk van Java en Madoera door bevordering van onderwijs, landbouw, veeteelt, handel en industrie, kunsten en wetenschappen. Naderhand werd mede gestreefd naar verwezenlijking van de Indonesische eenheids- en vrijheidsgedachte. Gouverneur-Generaal Van Heutsz verwelkomde deze vereniging als een succesvol resultaat van de ethische politiek. Boedi Oetomo is altijd een organisatie gebleven van Javaanse bestuursambtenaren met een Javaans gevoel van superioriteit over andere etnische groeperingen. Oudere bestuursambtenaren, bupati, keken neer op de jongere priyayi en vormden in 1913 hun eigen Regentenbond zonder verder erg actief te zijn. Binnen de bureaucratische elite van Java had men het veel te druk met de eigen carrière en het bewaken van de standsverschillen.
Sarekat Islam: Terwijl de op het platteland woonachtige moslims zich groepeerden rond kyai, godsdienstleraren, en hun pesantren, religieuze (kost)scholen, groepeerden stedelijke moslims zich rond de plaatselijke moskee. Laatstgenoemden, veelal kooplieden, raakten vaak in conflict met Chinese handelaren. In 1909 werd door Tirtoadisoerjo, afgestudeerd aan de OSVIA, de Sarekat Dagang Islamiyah (Islamitische Commerciële Bond) opgericht. Vanwege het starten van diverse dag- en weekbladen zou de schrijver Pramoedya Ananta Toer hem naderhand aanduiden als de vader van de Indonesische journalistiek. In 1912 werd de naam van de organisatie gewijzigd in Sarekat Islam. Het werd onder leiding van Oemar Saïd Tjokroaminoto, eveneens afkomstig van de OSVIA, een massabeweging. De Sarekat Islam was aanvankelijk loyaal ten aanzien van het Nederlands-Indische bestuur, plaatselijke afdelingen stelden zich echter tegenover de Chinese bevolkingsgroep en de traditionele oudere priyayi op. In 1913-1914 leidde dit op Java tot ernstige Javaans-Chinese uitbarstingen van geweld.
Gouverneur-generaal Idenburg verleende in 1913 de Sarekat Islam wettelijke erkenning als bond van autonome afdelingen, echter zonder erkenning van zijn centraal orgaan. Waarschijnlijk wilde Idenburg de leiders van de beweging vrijwaren van juridische verantwoordelijkheid voor onwettige activiteiten van de plaatselijke afdelingen.
Ik denk dat u de PSII bedoelt. In 1930 werd de vereniging Sarekat Islam omgezet in de Partai Sarekat Islam Indonesia (PSII) onder leiding van Kiai Hadji Mas Mansoer, de leider van de Moehammadyah en voormalig lid van de Partai Nasional Indonesia van Soekarno. De PSII volgde de hijrah, non-coöperatie ten aanzien van het gouvernement.
Zelf heb ik al die Indonsische politieke partijen beschreven, veel meer dan de door u genoemde. Denk ook aan Moehammadyah.
In Semarang waren de Javaanse spoorwegman Semaun en Sneevliet actief in de Vereeniging voor Spoor- en Tramweg Personeel (VSTP). De plaatselijke afdeling aldaar van Sarekat Islam groeide explosief en streed tegen de deelname van Sarekat Islam in de Indië Weerbaar-campagne, tegen deelname aan de Volksraad en tegen het centrale bestuur van Sarekat Islam. Op het congres van de Sarekat Islam kregen de radicalen uit Semarang veel steun. Voorzitter Tjokroaminoto wist een interne scheuring te voorkomen door binnen de organisatie een plaats in te ruimen voor het communisme en in te stemmen met een politiek gebaseerd op veroordeling van ‘zondig’ kapitalisme, een afwijzing die duidelijk was gericht tegen buitenlands en Chinees kapitaal. Abdoel Moeis uit Minangkabau, die vertegenwoordiger van Sarekat Islam in de Indië Weerbaar-delegatie naar Nederland was geweest, riep de Sarekat Islam op tot opstand wanneer de Volksraad het liet afweten. De afdeling Semarang bleef actief in haar streven Sarekat Islam te radicaliseren en in West-Java ontstond een geheime revolutionaire ‘Afdeeling B’, ook wel Sarekat Islam B genaamd, maar het centrale bestuur bleef streven naar coöperatie en deelneming aan de Volksraad.
@JASomers;’net als CDA of SGP etc.’- Is dat wel zo? Beide verenigingen Boedi en SI, waar vooral intellectuelen de leidende rol hadden, beoogden vooral sociale verbeteringen door zelfbestuur! En veroorzaakten bij de Europeanen en Chinezen paniek, aldus dr.SLvanderWal; De opkomst van de Nationalistische
Beweging in Ned.Indië. De SI statuten werd pas in 1916(!) door GG goedgekeurd! Sterk nationalistisch was natuurlijk de Indische Partij van DD 1912; ‘Indië los van Holland! Die ook spoedig werd verboden. Dekker werd verbannen’. -Uw opsomming van al die andere partijen en de mi. behoorlijke aanwas van leden, geven mij toch de indruk dat de leden ervan niet zo onmondig/dom waren als wij doorgaans vermoeden/denken..
“De SI statuten werd pas in 1916(!) door GG goedgekeurd! ” Dat zijn geen statuten, maar de Indische Staatsregeling (IS, geen SI). En niet van 1916, maar de eerste versie is van 1922. En de GG had niets goed te keuren, het was een koninkrijkswet. Voor Indië te beschouwen als een grondwet.
@JASomers;’geen statuten etc.’- Geen? De Sarekat Islam 1911 is toch een verbond met statuten! Die werden in 1916 pas goed gekeurd! De Staatsregeling/Grondwet wijziging van 1922 werd door de door nationalisten zeer onvoldoende geacht. Boedi Oetomo en SI ( op religieuze basis) beoogden sociale verbeteringen door zelfbestuur! Dus zeker niet zomaar een religieuze partij als CDA etc.!
“niet als een Indische, meer als een totok.” Er waren generaties totoks, zonder een druppel Inlands bloed in Indië, die meer Indisch waren dan de reageerders hier. Spugen op een schrijfster is uiteraard makkelijker dan zelf een zinnig verhaal produceren! Jaren geleden heb ik twee jaar een voordracht op de Pasar Malam verzorgd. Snapten ze kennelijk niets van, ze kwamen alleen maar even uitrusten en uitbuiken van de rendang.
– als het gehoor het niet snapt, is het waarschijnlijk niet goed uitgelegd;
– wordt het wel goed uitgelegd, maar het gehoor zit er dom en slaperig bij, dan stoppen met uitleggen, opstaan en zeggen: krijg de tering!
Het was wel een pittig onderwerp hoor, maar dat weet u natuurlijk niet. Op verzoek van de organisatie! En het gaat niet over snappen, Indische mensen zijn niet zo geïnteresseerd in geschiedenis. Maar zoals zo vaak op de Pasar Malam zijn in zo’n zaaltje de enige stoelen tegen nontonnen-moeheid. Zitten is gratis, verhaal wordt op de koop toe genomen. Misschien geeft die vent wel een toegift over het nieuwste rendangrecept. Ik kon natuurlijk niet stoppen. Ik had een afspraak met de organisatie, en een afspraak moet nagekomen worden.
@die meer Indisch waren dan de reageerders hier. @
Wie?
siBo
“Wie?” Een groot deel van de totok-kant van mijn moeder. Biivoorbeeld:
Johannes Martinus Versteegh is geboren te Zutphen op 1 mei 1797 en aldaar gedoopt op 14 mei 1797. Hij verblijft sedert 1820 in Indië als koopman te Semarang, vertrekt blijkens de Bataviaasche Courant in 1827 naar Nederland. Hij is houtkoper te Gorinchem, komt ca. 1838 weer naar Indië en wordt vermeld als eigenaar landbouwonderneming Ngarianah (Semarang). Overleden 11 mei 1848. Begraven op de voormalige begraafplaats in Kampong Pandjang, Ambarawa (vesting Willem I). Huwde op 10 september 1820 te Soerakarta met KNAAP, Johanna Maria, overl. te Gorinchem, en in 1837 met DONDERS, Johanna Wilhelmina Caspara, geb. 1805, overl. 1864.
Een zuster van J.M. Versteegh (M.G. Versteegh) huwde in 1834 met J.C. van Schuijlenburgh. Tijdens hun 25-jarig huwelijksfeest was het paar woonachtig te Padang. Verder is niets bekend over deze zuster M.G. Misschien is zij een dochter uit een eventueel tweede huwelijk van Willem Versteegh. De advertentie in de Javasche Courant die het huwelijksfeest aankondigde was geplaatst door N. Guillame, de schoonzoon van J.M. Versteegh.
Wat is het specifieke Indische aan hen, behalve dat ze er gewoond en gewerkt hebben?
“Wat is het specifieke Indische aan hen” Wat is dan specifiek Indisch behalve licht getint, hidung pesek, en lekker eten? En zeuren over ‘Hollanders’, akelige lui waar ze overigens voor gemiddeld de helft zelf uit bestaan. Ik duik even in mijn schuttersputje, met helm op!
@Ik duik even in mijn schuttersputje, met helm op!@
En heeft uw computer ook een beveiliging?
Helm is niet nodig, maar wat voor redenering is dat? Komen een paar kolonialen naar Indië, doen daar een aantal jaren hun ding en keren terug naar Holland…..en de conclusie is dan: zie eens hoe Indisch zij zijn, Indischer dan een Indo…???!!
“doen daar een aantal jaren hun ding” Met als resultaat een Indische gemeenschap in Nederland. U en ik, en vele anderen.
Uw verhaal zegt mij in wezens niet veel. Want ik kan zo ook een verhaal van de eerste Geenen en Chevalier op papier zetten. Maar toen deze mensen daar woonden was dat ver voor mijn tijd. Dus waren zij meer Indo dan Nederlander of Fransman? Kan ik niet zeggen.
@JASomers; ‘spugen op een schrijfster etc.’- Inderdaad. Bij zo’n gedegen wetenschappelijk verhaal/geschiedenis worden sommigen Indisch loom en hongerig. Gedachten gaan dan liever naar rendang. Zie maar hoe ze zitten; uitgezakt met een gezicht als oude Hema worst.
Mr Somers zegt “” Ik duik even in mijn schuttersputje “” Schuttersputje ? Schuttersputje ? Nu u daar toch bent ,kijkt u a.u.b. even rond ,pak Pierre schijnt daar ook ingedoken te zijn maar vergeten uit te komen .
Ik hoef niet te vergeten, op mijn leeftijd komt veel ‘vanzelf’. Gewoon in leven zien te blijven met je pillen.
Jan Somers dank je wel.
Heel goed!
Eindelijk iemand die de spijker kortweg op z’n kop slaat.
Ik heb behalve vele Indo, veel Indische vrienden die allen evenveel Anak van Indie zijn.
Dat neemt niet weg dat ze nadat ze voor het eerst in Nederland kwamen zich hebben geassimileerd om een beetje de discriminatie te ontlopen, maar verloochenen nooit hun afkomst.
Vele Indische mensen geboren en opgegroeid in NI voelen zich meer Indo dan de latere generaties Indo’s
Zelfs mijn vader die heel jong naar NI kwam was een echte Indische Totok en dat kan ook niet anders. Hij had enorm veel verdriet toen hij in NL kwam
Het heeft niks met geboorte van wie dan ook of kleurtje te maken.
Ik heb Amerikaanse klein kinderen, blue eyes and blond hair die alleen Indisch en Aziatisch koken. Ze zijn er trots op en vertellen het op school en schrijven scripties erover.
Mijn Indische schoolvriend, de schrijver Hans Vervoort, heeft op zijn website een speciale Indische hoek. Hij vond het altijd erg als dat hij totok is. Hij heeft wel gezorgd dat hij twee Indo zonen heeft. Maar buiten de Indische boeken die hij geschreven heeft heeft hij ook niet Indische boeken.
Behalve boeken, reis boeken en kampervaringen, heeft hij ook verhalen over bijvoorbeeld de Bersiap periode die van historisch belang zijn. Twee van die verhalen heb ik voor hem, en voor TIP, The Indo Project, in het Engels vertaald.
“Hij heeft wel gezorgd dat hij twee Indo zonen heeft.”
Hoe heeft hij dat gedaan?
En als een Indo twee (uiterlijk herkenbare) belanda-zonen wil, hoe moet hij dat aanpakken?
Over Hans Vervoort “” Hij vond het altijd erg als dat hij een totok is “” ??? Waarom ,kenapa ? Hoe je ter wereld wordt gezet ,daar heb je geen zeggenschap over ,dat beslissen hogere machten ! Dus je nooit schamen ,als je als wat dan ook geboren wordt .Ik ben het niet vaak eens met dhr Somers maar nu moet ik hem wel een beetje gelijk geven ,er zijn genoeg totoks ,die meer Indisch zijn als andere Indo,s nou en ? Het heeft allemaal niet met kleur te maken maar met je hart .Ik ben wel een Indo ( beide ouders Indo) maar ik geloof dat Hans Vervoort in zijn hart meer Indisch is ,ik ben opgegroeid in de West ,dus voel me meer Surinaams nou ja moet kunnen .
@ik ben opgegroeid in de West ,dus voel me meer Surinaams nou ja moet kunnen .@
Natuurlijk, zo is het met ons Amerindo’s en zeker met de Calindo’s.
Eerlijk gezegd heb ik meer problemen met de dame van deze website: Koloniale Zaken – uit en over de wereld van het KNIL , want ze is puur Nederlands en nooit in Indie geweest. Volgens mij wil ze alleen maar met haar talent geld maken. Van haar kant bekeken niets op tegen, maar de Indo die het meegemaakt kan het beter beschrijven of de hulp van een ander Indo krijgen.
Nog eens proberen met de site: https://www.kolonialezaken.nl/
Op bestelling misschien?
“Hoe heeft hij dat gedaan?”
Makkelijk, Indische vrouw.
“En als een Indo twee (uiterliik herkenbare) belanda-zonen wil, hoe moet hij dat aanpakken?”
Nog makkelijker, hij vraagt die toktok om hulp voor zijn blanda vrouw.
Ik heb een Indische tante in Nederland die aardig donker is. Haar man is een 1.96 lange totok. Hij is geboren in het Midden Java uit ouders die beiden uit Nederland afkomstig zijn. Zij hebben 4 zonen. Alle vier zijn ze groot, blond met blauwe ogen. Dus——-! Een jongere broer van hun vader is mijn stiefvader en ik heb een blonde stiefzus (64), die vlak bij R’dam woont. Zij ziet er ook niet Indisch uit en tussen de blandas valt ze niet op.
Prachtig staaltje van miscommunicatie tussen 2 individuen .Hr Somers duikt schuttersputje in ,Bert vraagt om 16.48 uur “” Nu u daar toch bent ,kijkt u a.u.b .even rond ( In dat schuttersputje) Pak Pierre schijnt daar ook ondergedoken te zitten maar hij is vergeten er uit te komen .Antwoord dhr Somers om 16.55 uur “” Ik hoef niet te vergeten ,op mijn leeftijd komt veel vanzelf “” Ach dhr Somers is 88 jaar ,dit is geen kritiek van mij op hem maar als hij goed gelezen had ,was zijn commentaar natuurlijk anders geweest .
Tja Ron dat Vilan van de Loo (geboren 1961) nooit in Indie is geweest kun je haar niet echt kwalijk nemen want Indie bestond in 1961 al helemaal niet meer maar ze heeft Indische letteren gestudeerd in Leiden en is ook afgestudeerd op een op Indie gerelateerd onderwerp ,verder is ze geinteresseerd in Indische vechtsporten zoals Pentjak Silat ,ze schrijft ook veel over paatje Phefferkorn ,dus ze heeft veel belangstelling voor het Indische leven ,dat ze puur Nederlands is nou ja maakt geen flaus aus ,voor mijn part is ze een puur Belgische /Franse/Turkse vrouw ,ze heeft bewezen oprechte belangstelling te tonen voor het leven in de voormalige kolonie INDIE .Dat ze daarvoor hulp zoekt bij mensen ,die een KNIL opa of vader hebben gehad ,logisch hoe kom je anders aan enige informatie ? Ik heb ook een KNIL opa ,alleen zal ik geen informatie verstrekken ,maar dat heeft niets met Vilan van de Loo te maken ,ook aan een schrijver van Indische afkomst zal ik geen informatie geven .( De hele wereld hoeft niet te weten wat mijn opa daar heeft uitgespookt )
Bert, voordat ik het schreef, heb ik er wel over nagedacht. Heb over de laatste 15 jaren nogal wat mensen gesproken en diverse ervaringen gehoord en er naar geluisterd. Ook verhalen van anderen gelezen. Ben daardoor wat ervaring rijker geworden. Het grote verschil is de ervaring, die al begin in het bloed van de familie. Als voorbeeld, om het makkelijk te maken, kijk ik gewoon terug naar mijn eigen schrijven. Ik weet wat mijn vader en andere familie leden hebben meegemaakt. Ik weet wat vooral mijn vader heeft meegemaakt en hoe mijn moeder heeft geleden. Die verhalen en gebeurtenissen schrijf ik met een gevoel. Een ander, zoals die dame, kan alleen een mooi verhaal, misschien wel politiek gekleurd, schrijven. Daar heb ik persoonlijk geen fluit aan. Ben al tweemaal gevraagd voor een interview. Heb mijn voorwaarden gesteld en we kwamen niet tot een overeenstemming. Ik houd niet van gedraai en mooie woorden. Alleen de waarheid! Mijn verhaal is mijn waarheid! Ik zal mijn verhaal nooit aan iemand vertellen die allerlei romans heeft geschreven.
Vele Indo’s hebben hun ervaringen en verhalen mee het graf genomen. Je hebt waarschijnlijk mijn Olo straat moorden in Padang gelezen. De hoofdrol in mijn verhaal was ene peter Havinga. Hij is later na de oorlog getrouwd met een meisje uit Batavia en heeft 4 kinderen gekregen. Zijn oudste zoon heeft dat artikel gevonden en nu zijn wij goede vrienden. Zijn vader heeft alles wat met de Olo te maken gehad niets aan de familie verteld. Ook niet aan zijn zoon Ron Havinga. Maar ik ben via zijn eerste liefde uit Sawahlunto en haar broers heel wat te weten gekomen. Ron Havinga is heel blij met mijn verhaal. En dat ondanks dat zijn pa nogal wat wraak heeft genomen.
.## belanda-zonen wil, hoe moet hij dat aanpakken##
Bent u nog vrijgezel?” “Nee hoor, ik ben getrouwd en
mijn vrouw pleegt overspel.”
“Weet u het zeker? Misschien verbeeldt u zich het maar.”
“Nee hoor ik weet het zeker, wij zijn al 4 keer verhuisd en
we hebben nog steeds dezelfde melkboer
siBo
– Kijk eens hoe Indisch ik mij voel, hoe Indisch ik ben. Ik maak zelfs Indootjes.
– kijk eens hoe Nederlands ik mij voel, hoe Nederlands ik ben. Ik maak zelfs Nederlandse kindjes….Shit, ze zijn toch een beetje bruin.
# niet als een Indische, meer als een totok.” Er waren generaties totoks, zonder een druppel Inlands bloed in Indië, die meer Indisch waren dan de reageerders hier. ##
Een wel gemakkelijk te beantwoorden vraag.
Hoe ´´Indisch´´
siBo
Wat niet-Indisch is (of misschien juist wel), is tot je pensioen geen ene donder iets te maken hebben met het Indische (om niet op te vallen, om je aan te passen, omdat je je schaamt, om mee te hobbelen met je Hollandse schoonfamilie en buren, om je carriere niet te schaden enz), nooit iets gedaan hebben met betrekking tot het Indische… en na je pensioen, als je maatschappelijk niets meer te verliezen hebt, en omdat je niets meer om handen hebt, Indisch uit de kast komen en even zeggen hoe het allemaal zat en zit.
@…Indisch uit de kast komen…
*** “…in de Koloniale periode was ‘verindischen’ ongeveer het ergste wat een Europeaan in Nederlands Indië kon overkomen. Velen uit de 3e generatie Info-European en in Nederland zijn op zoek naar hun roots en willen juist niets liever dan te ‘verindischen’.
https://books.google.nl/books?id=-DyTRHeInSEC&pg=PA29&lpg=PA29&dq=verindischen&source=bl&ots=d5DnjviCvA&sig=4cVpl9_gcC-LB_eZWE0ndiQPz-M&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwiC4OfLot3bAhWOZlAKHV1QAVU4ChDoATAIegQIBhAB#v=onepage&q=verindischen&f=false
Typo. ‘info-European’ = Indo-Europeanen”
De pendaftaran was een kantelpunt. Daarvoor wemelde het van de totok voorouders. Daarna waren de Indonesische voorouders populair.
“tot je pensioen geen ene donder iets te maken hebben” U vergeet een heel grote groep: Mensen die het niet interesseert of ze Indo zijn, of totok, of homo, of hottentot (waarom zouden ze?). Een gewoon mens met een enorm Indisch verleden. Die het druk heeft met zijn/haar werk, waar ze goed in zijn, met resultaten waar ze trots op zijn. Met een gezin dat tijd slurpt. Leuk stel, dat het heel goed doet. Met liefhebberijen die tijd slurpen. Met sociale bezigheden die nodig zijn om de samenleving samen draaiend te houden (en ook nog leuk zijn!). Die na zijn pensionering zijn tijd vult met een tweede, interessante studie. Die hierbij ineens/vanzelf terecht komt op Indische gebeurtenissen. En daarin verder gaat. Waarbij het helemaal niet uitmaakt of je daarbij Indo bent, of totok, of homo, of hottentot. Maar een ‘Indisch’ afstudeeronderzoek oplevert die gewaardeerd wordt met een negen. Ook om trots op te zijn. Mag toch? Of je nou Indo bent, of totok, of homo, of hottentot? Een ander vindt het leuk zijn/haar hele leven Indisch te zijn. Ook goed toch? Iedereen zijn/haar eigen keus.
@De pendaftaran was een kantelpunt. Daarvoor wemelde het van de totok voorouders. Daarna waren de Indonesche voorouders populair.@
In mijn familie heb ik opgemerkt dat niemand in bezit was van een foto van een Indonesische voorouder. Van vaders kant zijn er drie en alleen kort geleden kreeg ik een foto van een achterneef via I4E. Van moeders kant geen enkele foto.
Zelf vind ik het altijd aardig om met mensen te praten die vertellen over hun leven, daarbij natuurlijk ook de hoogtepunten memorerend….maar ook de dieptepunten, de blunders, de fouten. Dan krijg je een normaal gesprek. Als het enkel en alleen Gloria is, dan zeg je na korte tijd maar dat het gezellig is geweest maar dat je weer verder moet.
Elisabeth Quirine Hesselink schreef :
Velen van de derde generatie ? Die interesse in de roots en verindischen valt best tegen hoor.
De realiteit was dat een meerderheid van de Nederlanders in 1940 reeds verindischt was.
wbt gemengde voorouders en/of culturele gewoontes. Ondanks de dominante oriëntatie op Nederlandszijn.
Als iemand koos voor meer verinlandstheid, dan was dat diens eigen keuze… dus niet ‘het ergste’. Vanuit de visie van vers aangekomen Europeanen was het verindischen van hun kinderen “erg”.
Hella Haasse heeft dit eens beschreven over haar ouders.
De schrijfster Hesselink, geboren in 1943 in Nederland heeft totok-ouders , geboren in Indië.
And is de trend bij vele Indische Nederlanders op het ogenblik ook in de richting van meer Indonesie? Verenigingen met Indonesische namen, geen Indische restaurants, maar Indonesische, Indonesische tehuizen voor oudjes, enz Er zijn meer kleine groepen, die “arme” Indonesische kindertjes helpen dan hun oude in de steek gelaten landgenoten. Lopen in Indonesische kleren.
“dat niemand in bezit was van een foto van een Indonesische voorouder.” Op de foto’s van mijn grote Indische familie van moeders kant staan mijn grootmoeder en de moeder van een tante niet op. Wakirah en Warisa. Bij voorzichtig navragen kreeg ik als antwoord dat ze nooit waren gevraagd, en goed door beide vrouwen werd begrepen. Als compensatie heeft een kleindochter Warisa als tweede naam. Gek dat je wel foto’s ziet met de baboes. Dat toont je welvaart. Wel leuk dat de oude (totok!) tantes in sarong/kebaja staan.
“verindischen’” Het kan nog een stapje verder.Zie IS, Art. 163, (3): Aan de bepalingen voor Inlanders zijn, (…) onderworpen allen, die behooren tot de inheemsche bevolking van Nederlandsch-Indië, (…) gelijk mede zij, die, behoord hebbende tot een andere bevolkingsgroep dan die der Inlanders, zich in de inheemsche bevolking hebben opgelost.
“maar Indonesische,” In gesprekken met bijvoorbeeld vluchtelingen ben ik geboren in Indonesië. Indië bestaat niet in hun intellectuele bagage. Is voor hen ook niet interessant, alleen maar bagage.
@,” In gesprekken met bijvoorbeeld vluchtelingen ben ik geboren in Indonesië.@
Zijn die vluchtelingen in Nl geïnteresseerd waar u vandaan komt? Wat weten zij van Indonesie af?
Heb de laatste week een ploeg mannen van Mexicaanse afkomst in mijn achtertuin aan het werk. Mijn zwembad heeft een nieuw jasje nodig en alle cement en tegels worden vervangen. De leider van de mannen spreekt Engels en vroeg voorzichtig mijn afkomst. Kon mijn accent niet thuis brengen. Had ook nog nooit van Indonesie gehoord. Heb hem toen verteld dat Dutch East Indies vroeger een kolonie van Nederland was. Dat de Indonesiers officieel op 27 december 1949 zelfstandig werd en dat wij met NL paspoort het land moesten verlaten en naar Nl verscheept werden. M.a.w. ik ben geboren in the Dutch East Indies en vertrokken toen het Indonesie was. Zijn reactie: Zoiets hebben wij ook met de Spanjaarden meegemaakt.
Veel vluchtelingen zullen het best kunnen begrijpen, omdat zij uit landen komen die ooit kolonie waren danwel een mandaatgebied danwel een protectoraat.
“Zijn die vluchtelingen in Nl geïnteresseerd waar u vandaan komt?” Die (eerste) gesprekken volgen een vast patroon. Met de Koerdische kassamevrouw, De Irakese kassameneer. Met de Syrische mentorgezinnen van beide dochters, met de studenten toen ik me nog bezig hield met het Universitair AsielFonds, Op mijn vraag ‘waar komt u vandaan’ hoef ik alleen maar lang te luisteren. En dan komt de tegenvraag: U bent toch ook niet van hier? Waar komt u vandaan? Indonesië. Welke plaats Surabaya. Ik moet het hun toch niet ingewikkelder maken dan ze het al hebben? Dan komt de Bosatlas erbij. Ja hoor daar staan Indonesië en Surabaya. Ze weten genoeg, ik hoor er een beetje bij. Dan wijzen ze op mijn Zeeuws meisje. Ja, zeg ik, dat is nou mijn mentor. Een hoop lol. Zo gaan normale mensen met elkaar om, denk ik.
@Zo gaan normale mensen met elkaar om, denk ik.@
En zij die anders denken zijn niet normaal? Denken als de heer Somers, dan bent u normaal?
@Zo gaan normale mensen met elkaar om, denk ik@
Als men in de omgang de grootste gemene deler gebruikt dan is het altijd gampang.
Maar als dat normaal is dan kom je niet ver, denk ik.
“als dat normaal is dan kom je niet ver,” Wat is daar abnormaal aan bij MENSEN die elkaar voor het eerst ontmoeten en met elkaar verder moeten? Met mijn jeugd meegekregen: dari mana? ke mana? En de middeleeuwse pelgrims bij ontmoeting: Quo vadis? Bij de eerste bijeenkomst van een werkgroep op de universiteit een rondje kennismaken plus achtergronden. Bij tentamens (hoogleraar uit Indië) irrigatie, waterkracht, toegepaste mechanica ook: waar komt u vandaan? De CV voorin het proefschrift (dari mana?), gevolgd door de inleiding/doelstelling (ke mana?). Voorstellen bij een discussieronde op het Provinciehuis, wie ben ik, wat gaan we doen? Bij sollicitatiegesprek met het afdelingshoofd uit Indië. Bij een eerste gesprek met een vluchteling om het ijs te breken. Variaties op een vast patroon. Hoeft allemaal niet zo hijgerig.
@Bij sollicitatiegesprek met het afdelingshoofd uit Indië@
Dan heb ik wel veel geluk gehad. Heb nooit een sollicitatie brief hoeven te schrijven. Na mijn studie aan de Ruyterschool in Vlissingen kreeg ik een schrijven van Phs van Ommeren of ik langs wilde komen.
Toen ik ophield met varen ontmoette ik bij een badmintonclub een man, die hoofd was van de Mechanical Piping Dept van Bechtel Inc. Werd uitgenodigd voor een gesprek. Toen CF Braun Eng. uit Ca een ad in een Engelse krant plaatste, heb ik hun opgebeld. Heb gevraagd of ze ook iemand nodig hadden met mijn ervaring. Hun antwoord: “When can you be here”. Ben gewoon gegaan en heb nooit meer omgekeken.
@Bert: Ik was blijkbaar een goede tekenaar/ontwerper zonder oorbellen en behangsel. Belangrijker was wat er tussen mijn oren zat.
Heer Somers.
Inderdaad, ik heb “Die (eerste) gesprekken”, wat u schreef, over het hoofd gezien.
Ach, al dat voorstellen en die kennismakingsrondjes. Kost allemaal tijd.
Iemand zei eens kort en krachtig: Ik ben die ik ben…Kijk, da’s to the point.
“Heb nooit een sollicitatie brief hoeven te schrijven.” Ik heb indertijd een stuk of vijftien uitnodigingen gehad. Maar een plek in onderzoek was er niet bij. Maar ik heb mijn gewenste plek ook niet via een brief gekregen, wel met een aanbeveling van mijn afstudeerprof > telefonische afspraak..
“Kost allemaal tijd.” Kennelijk nooit een degelijk gesprek gevoerd? Alleen maar geklets op I4E? Ook leuk hoor, niks mis mee.
##De pendaftaran was een kantelpunt. ##
En wel ”onderdruk” gezet van de bezettende Japanse machthebbers
en het maakte wel verschil om verder in GEVANGENSCHAP te leven
en staats gevaarlijk te zijn.
En populair !? Ach vele Maleise voorouders ondersteunden
hun nu tot paria’s verheven Blanda nakomelingen.
Wel heel “”ongezellig””, dat je Jaren later in Holland,je
Nederlandschap tot op de millimeter dient uit te zoeken
of anders uitzetting.
siBo
##Ondanks de dominante oriëntatie op Nederlandszijn###
Nou snapt deze ouwe er geen bal meer van.
En het ”bemoederen” dan toen
velen zelfs het aardappelen onder toezicht
werden geschild ed.
Waren er toch een (minder) georienteerde Nederlanders (?_)
binnen geslopen.
Zijn er ook Indoschrijvers,die over de Totok
een boekje open maakten.
Ben wel benieuwd.
sibo
@Zijn er ook Indoschrijvers,die over de Totok een boekje open maakten.@
Dat lijkt mij een goed idee.
@ Indoschrijvers,die over de Totok een boekje open maakten
O.a. Tjalie over Hella Haasse
*** Ook door ervan uit te gaan dat Indo’s en totoks ‘hetzelfde verleden delen’ verspeelde Haasse sympathie bij een bepaald segment van het gekleurde Indische publiek; bij een ander segment maakte het haar juist geliefd. Indo’s waren in het laatkoloniale tijdperk bepaald sociaal kansarm te noemen in vergelijking met totoks en daaraan worden de meeste Indo’s liever niet herinnerd, zeker niet in het openbaar.
AL MET AL IS HET NIET verwonderlijk dat sommige Indische Nederlanders twijfelen aan Haasse’s kennis van en ervaring met de vroegere doorsnee Indische levensstijl. Zijzelf liet in Een handvol achtergrond (1993) weten dat haar vader bang was om te ‘verindischen’ – om ter plekke de gewoonten en gebruiken van Indo’s en/of ‘inlanders’ over te nemen.
https://www.groene.nl/artikel/er-bestaan-geen-oeroegs
Ronald Pino bijvoorbeeld noteerde als Volkskrant-blogger dat er in Nederland veel behoefte is aan vertekening van de koloniale werkelijkheid: ‘Hella Haasse voorziet in die behoefte (…) door een koloniale mythologie te scheppen: de mythe van de heilzame samenleving van nobele Nederlanders en de hun adorerende naïeve gezagsgetrouwe primitieve inboorlingen.’ Over Oeroeg schreef hij: ‘Haasse liegt over Oeroeg. Waarom (…)? Omdat zij zich voordoet als iemand die Indonesiërs begrijpt; (…) iemand die bekend is met toestanden ten tijde van de koloniale overheersing. Wat niet waar is omdat zij tot de afgeschermd levende, zeer bevoorrechte witte koloniale kaste heeft behoord en nog steeds met het koloniale megalomane denken is doordrenkt
Typisch geschreven. Zo denk ik ook over de Nederlander die iets over de Indo wil schrijven en denkt dat hij het weet.
Dat ‘Nederlands zijn’ was maar een schil. Nuttig om wat aanzien te hebben in die standenmaatschappij. In de oorlog gauw eraf schillen, anders moest je naar het vrouwenkamp. En dat aardappelen schillen was niet zo maar schillen, maar naar je toe schillen. Ik denk dat het een enkele keer is voorgekomen, maar verheven tot het summum van ‘Hollander’afkeer. De teksten over ‘Hoe word ik de ideale huisvrouw’ kan ik niet hier downloaden. Misschien kan iemand digitaal inbreken bij het NA. Daar is ook veel materiaal over de administratie van de contractpensions.
@Daar is ook veel materiaal over de administratie van de contractpensions.@
Ook hoe diverse eigenaren, bij naam, zich hebben misdragen? Ben dan erg nieuwsgierig naar de toenmalige namen van de eigenaren van hotel Beatrix uit Berg en Dal. Waard om een verhaal over te schrijven.
Standenmaatschappij in het voormalig Ned. Indie???? Ik ken wel de geschiedkundige term “Standenmaatschappij” i.c geestelijkheid, adel/ridders, boeren/burgerij maar ik kom die term nergens tegen in de koloniale, dus racistische maatschappij van Ned. Indie, Apartheid avant la lettre.
Of het moet zoiets zijn als de totokstand, de Indo-Europese stand en de Inlandse stand. Daarnaast was er ook nog de aan de Europeanen o.i.d. gelijkgestelden zoals Japanners, die vnl bestonden uit animeermeisjes, comfort women, en derde rangs handelsvertegenwoordigers.
Standenmaatschappij. Misschien is het volgende een voorbeeld uit de periode voor de oorlog.
Mijn grootouders van moeders kant, de familie Chevalier hadden het goed. Hadden bedrijven, zoals importeur van 2 Amerikaanse autos, een garage bedrijf, Hotel-restaurant, race paarden, landerijen, enz. Alleen de ouders spraken met het personeel. Mijn moeder, haar broers en zusters hadden nauwelijks contact met het personeel. Na de oorlog, vader was al overleden, werkte moeder bij een departement in Batavia. Oma Chevalier zorgde voor ons, haar kleinkinderen. Het was ons echter verboden met de baboe/kokkie en de tuinjongen te praten. Haar doel was ons op te voeden met de Nederlandse en Franse taal. En vermoedelijk waren er meerdere Indische families die dat deden.
@Standenmaatschappij ?
*** Stand was alles in de negentiende eeuw. Die hield je voortdurend op. Het 19e-eeuwse Nederland kende grofweg drie standen: hoge burgerij, lage burgerij en de arbeidersklasse. Vooral de burgerij had het erg druk met deftiger lijken dan men was. Sociale grenzen werden vakkundig bewaakt om te voorkomen dat ambitieuze figuren uit lagere standen hogerop probeerden te komen.
De armen moesten de zaken vooral accepteren zoals ze waren. God had het immers zo gewild. Armoede, elf uur per dag werken en leven in barre omstandigheden. Dat terwijl om de hoek de chique dames in hun extravagante jurken langs de gracht flaneerden. Het verschil moest er wezen. En de allerarmsten, de paupers, hoe die te helpen? Die konden uit de laagste stand verheven worden door ze de waarde van eerlijke arbeid bij te brengen.
http://www.ijzereneeuw.nl/stand/de-schijn-ophouden/
En precies daartegenover staat hier in California de Free Enterprise! Van niets tot heel veel.
“Ook hoe diverse eigenaren, bij naam, zich hebben misdragen? ” Ik heb daar één klachtenbrief gezien. Als je verder niet klaagt is er dus niets bewaard gebleven. (En kan je alleen maar in je eigen bubbel blijven mokken). Maar de naam van die tentoonstelling was interessant: Vreemdelingen in eigen land. Ik ben (twee jaar geleden) twee keer op die tentoonstelling geweest. Beide keren geen Indische bezoekers gezien. Die klagen alleen dat er zo weinig over Indië is geschreven en bekend is.
“Haar doel was ons op te voeden met de Nederlandse en Franse taal.” Ja, dat probeerde mijn moeder bij ons (met weinig succes) ook, die had bij de nonnen vloeiend Frans leren spreken. Maar met baboe Soep was het anders. Niet alleen was zij van heel grote invloed op mijn ‘magische’ vorming (plus fatsoen). maar wij moesten van haar Nederlands spreken met haar dochter die af en toe kwam helpen. Dat waren dan de praktijklessen voor haar school. Tegenwoordig heet dat: een slimme meid is op haar toekomst voorbereid.
Mijn oma heeft haar doel wel bereikt. De klein kinderen spreken hun Nederlands naar behoren. Een zus woont al jaren in Frankrijk en er wordt geen Indonesisch gepraat. Toch een prestatie van oma Chevalier.
“Stand was alles in de negentiende eeuw.” Ook in de 20/21e eeuw: niet ons soort volk. In mijn studietijd kende ik wat Indische tienermeisjes, verontwaardigd dat ze op straat door bouwvakkers werden nagefloten. Ik dacht bij mezelf: wat zou er met mij aan de hand zijn als ik als meisje niet waardig ben gevonden om te worden nagefloten. En dan bij aankomst in Nederland, de totok die de straat veegde! Het niveau van de Indo die in de kampong verzeild raakte.
““Standenmaatschappij”” Een ‘gewone’ inlander (met kleine i) was goed als baboe of toekang kebon. Maar als huisarts of KNIL-officier werd die Inlander (met grote I) gedoogd als buurman in de Europese wijk. De djoeragan was beter dan de gewone matroos. Mijn moeder was vrijwilliger in de kerk en werd bij het ophalen van de kerkbijdrage nogal magertjes tegemoet getreden door de overburen van de Koninklijke Marine. Totdat ze te weten kwamen wie haar man was. De Inlandse priester. In Nederland gebeuren deze dingen gewoon tussen blanke mensen, niks racisme. Niet ons soort volk. de totok als straatveger (was opmerking van een Indo!).
” ik kom die term nergens tegen ” Vreemd, u weet zoveel.
“aan de Europeanen o.i.d. gelijkgestelden zoals Japanners,” Nog steeds niets gesnapt. Het waren geen gelijkgestelden. Zie Art.163. Wanneer bepalingen van deze wet, van algemeene en andere verordeningen, reglementen, keuren van politie en administratieve voorschriften onderscheiden tusschen Europeanen, Inlanders en Vreemde Oosterlingen, gelden voor hare toepassing de navolgende regelen.
(2). Aan de bepalingen voor Europeanen zijn onderworpen:
1o. alle Nederlanders;
2o. alle personen, niet begrepen onder no. 1, die uit Europa afkomstig zijn;
3o. alle Japanners en voorts alle van elders afkomstige personen, niet begrepen onder nos. 1 en 2, die in hun land onderworpen zouden zijn aan een familierecht, in hoofdzaak berustende op dezelfde beginselen als de Nederlandsche;
Onder (3) dus ook o.m. Siamezen, Filippino’s, Turken en Egyptenaren. Ook bijvoorbeeld de Inlanders die zich hadden aangemeld (niet gelijkgesteld!) krachtens (5). De Gouverneur-Generaal is bevoegd (…) de bepalingen voor Europeanen toepasselijk te verklaren op personen, daaraan niet onderworpen. …. . Maar denk ook aan het omgekeerde: mensen die zich (questio facti) in een andere bevolkingsgroep hebben opgelost, zoals Indo’s in de kampong wel werden genoemd. U denkt zoals velen in een rassenindeling van groepen mensen, maar het ging toch echt wel alleen om degenen die ongeveer dezelfde rechtsbehoeften hadden in een grote groep samen te brengen. Dat dit werd opgevat als racisme of discriminatie is natuurlijk een ander geval, in die maatschappij werd het belangrijk gevonden onder dezelfde soort mensen te verkeren. En voor die soorten werd een verticale indeling aangenomen.
“zoals Japanners, die vnl bestonden uit animeermeisjes, comfort women, en derde rangs handelsvertegenwoordigers.” Tja, u doet aardig mee met die Indische standenmaatschappij. En een beetje racistisch. Japan was een belangrijke handelspartner van Indië met een daarbij horende flinke bevolkingsgroep. Maar ja, in de Indische maatschappij waren dat spleetogen. Interessant dat die opvatting ook tot Nederland is doorgedrongen.
@JASomers;’onder dezelfde soort(!) mensen te verkeren etc.’- Dat is nou precies het uitgangspunt toen geweest; het raciaal regisseren(zie Bloem) van die maatschappij.
Waarbij uiteraard ‘de soort’; Europeanen bovenaan werden geposteerd. Bij ieder ‘soort’ was het een wedijver om op zijn minst bij die Europeanen het dichtst/ in de gunst te komen. De ‘lichtste’ Indo’s ijverden zich met hen te vereenzelvigen. Voor een Belanda door gaan! Lees Noes Nobel; Gebroken rijst! Gebroken rijst was goedkoop en veelal alleen door kampong bewoners gegeten. De blanke Indo, die zich een Tottok (Hollander) waant en een Inlandse niet(!) trouwt, maar als njai ( concubine) in huis neemt/samen leeft. Zoals zovele Tottoks. Na de Japanse tijd uit gevangenschap, haar weer opzoekt en door haar slechts, tot zijn minachting, met een maaltijd gebroken rijst werd ontvangen. Ook Pram Ananta Toer; Aarde der mensen. Waar de heer des huizes, een Hollander, die met een njai leeft en een (dus Indo) dochter heeft. Deze wordt aanbeden door de Inlander Minke, een HBS’er! Vader foetert Minke uit;’mijn dochter gaat zeker niet met een inlander’! In het blad Tong Tong ,van lang geleden, las ik een verhaal van een Tottok vader, wiens wens was, dat zijn dochter alleen, uitsluitend met uit Nederland gekomen/uitgezonden Nederlander mocht/moet trouwen. Want ook bij/onder de ‘soort’ Tottoks werd gediscrimineerd. Tussen lokale (!) krachten en de uitgezonden! Er werd indertijd zelfs een ‘kunstmatige soort Nederlanderschap’ gecreëerd; de Staatsblad Nederlander. Veelal Inlanders, die vanwege hun aanhankelijkheid ‘ tot Nederlander’ werden gepromoveerd. Dus in de klasse soort Europeaan werden ingedeeld. Deze zijn dan zo trots, dat ze de bijbehorende details; nummer, datum etc. van het Staatsblad uit hun hoofd kunnen opdreunen. Indien nodig; bv. als zij toch als/voor Inlander werden aangezien. Dat deed RM.Soewardi Soerjaningrat (Djokjase adel,van Boedi Oetomo 1908) bij de 100 jaar viering van het Koninkrijk Nederland verzuchten; ‘ik wilde dat ik voor een ogenblik Nederlander kon wezen. Niet een Staatsblad Nederlander. Doch een zuiver onvervalste zoon van Groot Nederland. Geheel vrij van vreemde smetten’!( zie Poeze/Noordholt; De Roep om merdeka; Soewardi werd in 1913 gearresteerd.) Bij ‘elke soort’ hoort uiteraard een beloning structuur. Bij de ‘eerste soort’ het hoogst. Van mijn vader hoorde ik, dat zelfs Knil christelijke Inheemse soldaten in beloning meer kregen/verdienen dan niet christelijke. Enz. enz. Een standen maatschappij? Veel erger!
@Gebroken rijst was goedkoop en veelal alleen door kampong bewoners gegeten.@
Wie weet waarom gebroken rijst “beras menir” werd genoemd?
“gebroken rijst “beras menir”” Die term voor gebroken rijst ken ik niet, De witte rijst uit Indië (hele korrels) was topkwaliteit. Werd voor een groot deel uitgevoerd en was daardoor duur. Uit Siam werd goedkopere rijst ingevoerd, wat wij nu zilvervliesrijst noemen, maar dan in een goedkopere, gebroken variant. Was tweede rangs eten, maar volgens de huidige kennis veel gezonder. Zag er alleen niet zo mooi uit als die witte rijst. Er zijn mensen uit Indië die geen zilvervliesrijst eten, armeluis rijst. Wij gebruiken die rijst steeds.
@, De witte rijst uit Indië (hele korrels) was topkwaliteit. @
Sinds er een Middle Eastern supermarket bij mij in de buurt al meer dan 10 jaren is, heb ik het een en ander van de soorten rijst geleerd. Deze Bashra supermarket heeft minstens wel 20 verschillende merken en soorten witte rijst in verpakkingen van 10 en 20 lbs (Amerikaanse ponden) te koop.
De meeste verpakkingen komen uit Ceylon en India. prijzen variëren van een $8 tot een $25 per zak. Veel rijst soorten van het type Basmati, vaak met een zachte geur. Alleen hele korrels. Heb hier nog nooit gebroken rijst gezien. Het prijsverschil is vanwege de lengte van de rijstkorrels.
Op de zak staat o.a. 2x en 3x langere korrel. De meeste klanten die daar o.a. winkelen zijn India, Pakistani, Maleisie, en ook allerlei Arabische nationaliteiten. Allemaal moderne mensen die niet gesluierd rondlopen. Ik kom daar graag, want alles wat ze verkopen is top kwaliteit. B.v. ook alle Indische kruiden. Van Kunjit hebben ze zeker 5 verschillende soorten; van geel tot bijna rood.
Beras menir is waarschijnlijk een verbastering van meneer, maar waarom weten we niet.
Wij rijden zowat een keer per week langs de rijstvelden hier in California. Het is een prachtig gezicht vooral als je het water nog kan zien met de jonge groene planten.. Ze verbouwen speciale rijst voor sushi die naar Japan wordt geexporteerd.
Mijn familie moet naast een suikerfabriek ook een rijstpellerij hebben gehad waar veel werkers voor nodig waren.
Hier een video van een combine in action in California, een rijdende rijstpellerij.
Bij de Middle East supermarket Bashra heb ik tot nu toe geen Ca rijst verpakking gezien.
Heer Jan Somers schrijft aangaande de term “Beras Menir” voor gebroken rijst: Die term voor gebroken rijst ken ik niet.
Vandaag heb ik informatie ontvangen omtrent de naam “Beras Menir”
In het Indisch Lexicon staat dat het fijnkorrelige of gebroken beras lijkt op de geneeskrachtige Meniran of Menir.
Als bron van verwijzing wordt in dat boek genoemd het Soendaas-Nederlands woordenboek van F.S. Eringa.
In het kruidenboek van mevr. Kloppenburg-Versteeg worden 4 soorten “Meniran” genoemd als Obat Djamoe tegen allerlei kwalen.
Heer Somers, a little birdie told me that she was your aunt.
En sajoer Bajem wordt ook wel sajoer menir genoemd.
“a little birdie told me that she was your aunt.” Klopt, tante Jans, een zus van mijn opa Versteegh. Dat menir begint waarschijnlijk bij mij een beetje te dagen. Er is een obatmerk Jamu Tjap Portret Nyonya Meneer. Zegt u dat iets? Zou menir hier wat mee te maken hebben, genezend? Tante Jans gebruikte dat woord ook voor genezende jamu van eigen maaksel.
“Middle Eastern supermarket ” Zilvervliesrijst is gewoon bij Appie of Jumbo te koop. Maar ik dacht dat de meeste mensen liever de geslepen witte hele korrels willen hebben.
“sajoer Bajem wordt ook wel sajoer menir genoemd” Dit menir ken ik in deze combinatie niet, maar komt voor mij in de buurt van ziek zijn. Ik moest bij ziekte vaak sajoer bajem eten, met nasi tim. Oneetbaar, gewoon met gesloten ogen naar binnen laten glijden. Maar baboe Soep kookte daar altijd mais mee. Dat die mais als bron van kalk het kalkafbrekende effect van bajem (en van spinazie) opheft wist ze natuurlijk niet, maar dat zat gewoon ingebakken in de natuurgeneeswijzen. Mijn Zeeuws meisje heeft van mijn moeder geleerd bij spinazie altijd mais mee te koken. Wat zulke dingen betreft is ze goed in het Indische geassimileerd.
Sajur Bajem of Sajur Menir staat o.a. onder het hoofdstuk groenten in het kookboek van Mevr. J.M.J. Catenius van der Meijden. Maakt niets uit welke druk, het staat er in.
Meer of minder Indische, meer of minder Indo!!! Het is dus meetbaar en nu nog een oplossing voor het gevoel en Indo/Indisch begint op een exacte wetenschap te lijken.
Redeneer ik door , dan is Vilan van de Loo indischer dan Marion Bloem.
Ik vlucht in mijn schrijven om de vloek op te heffen, die mij maken tot een gevluchte banneling. Dat is het Grote Indische Verdriet, dat ik in mij draag.
### Beide keren geen Indische bezoekers gezien. Die klagen …. ###
Ja daar loopt ze!
Maar hoe/waaraan herken je de Indische bezoekers.?
siBo
Hoe je die herkent? Niet zo moeilijk: die lopen met iets eetbaars in de hand.
“””Japan was een belangrijke handelspartner van Indië met een daarbij horende flinke bevolkingsgroep.
Maar ja, in de Indische maatschappij waren dat spleetogen””””
Nmi. inziens was dat niet zo,de Japanner werd bijv. ”Toean”” genoemd
wat je t.o. de Chinese ingezetenen niet gebruikte.
De Nederlandse propaganda machine maakte er duivels van,
waar wij helaas aan lijve ondervonden hadden.
siBo
“Ja, dat klopt, in een gesprek. Maar daarbuiten werden ze als minderwaardig beschouwd. Bij de Chinese kapper kreeg je er rooie oortjes van. In de Indische verhalen konden ze met hun spleetogen (tjiepietogen) niet schieten, hun vliegtuigen waren als de speelgoedautotjes van blik.Hun tanks waren als de goedkope fietsen die overigens vlot werden verkocht. Maar de import uit Japan steeg van 10 procent in 1929 tot 32,5 procent van de totale import in 1934, bijna tweeëneenhalf keer de totale import uit Nederland. Mijn vader had andere verhalen, jagen achter illegale Japanse vissers. 4000 vissers met 500 schepen. Sneller dan de GM-mers. Met uitgebreide foto en radio-apparatuur. In de onderhandelingen eisten de Japanners 65 visserijstations.
### En dan bij aankomst in Nederland,
de totok die de straat veegde!
Het niveau van de Indo die in de kampong verzeild raakte.###
Zo te zien is een totok als straatveger gelijk
aan een Indo met ’n kampong niveau.
Zeer goed gezien Hr.Somers en
goddank dat U nog de Koloniale wijsheden op
Indisch4ever plaatst, laat ‘”die Indo”” het
maar niet vergeten uit welk niveau (kampong)
hij komt.
siBo
Tja er zijn nog steeds mensen op dit blog ,die vergeten dat Pak Keller in zijn jeugd een heel gelukkige tijd heeft doorgebracht in een kampong .
“de totok die de straat veegde!” Echt waar: We stonden op de kade om in de bus naar ons opvangadres te stappen. Gemurmel in de rij: kijk een totok die de straat veegt!
“Indo met ’n kampong niveau.” Sorry, dat heb ik niet uitgevonden! Staat in de Indische Staatsregeling, Art. 163 (3)! Wel begrijpend lezen! ‘(…) gelijk mede zij, die, behoord hebbende tot een andere bevolkingsgroep dan die der Inlanders, ZICH IN DE INHEEMSCHE BEVOLKING HEBBEN OPGELOST.’ Zelf gebruikte ik in mijn boek: ‘een vroege vorm van apartheid’.Wie daaraan verdienden? Advocaten die voor de familie zo’n gezonken familielid moesten onterven!
Opmerking: Ik verzin niets, en vind niets uit, ik registreer alleen maar zoals het vroeger in Indië was. Of wij dat leuk vinden of niet laat ik aan de lezer over.
@Een toktok die de straat veegde!@
Ik zag een toktok straatmaker die bakstenen aanlegde en hij had een das om zijn hals.
Ook zag ik totoks die aan het vissen waren met jas, das en hoed op.
…ik registreer alleen…
Dat doen vele anderen ook, bijvoorbeeld journalisten. En fotografen. Zo heeft Keesie bijvoorbeeld fotografisch vastgelegd hoe Joyce lachend naast een kabouter stond. Mensen die de foto zagen zeiden: kijkt toch eens hoe Joycie lacht. Iedereen blij.
Toen Joyce werd gefotografeerd had ze net gehoord dat haar man een ander had, dat de uitslag van har medisch onderzoek niet goed was en dat haar zoon was gezakt voor zijn examen.
## ! Wel begrijpend lezen! ‘(…) ##
Tsja een beetje moeilijk met niveaunya,
van het djonkok systeem,
zal betoel heel echt mijn best doen.
Staat in de Indische staatsregelingArt.163,
Dus toch goed gelezen .
De enige en echte uit Koloniale tijd en nog
waar ook.
En dat ze dat nooit zullen vergeten ’t staat
luidt en duidelijk in de Papieren.
siBo
“totoks die aan het vissen waren met jas, das en hoed op.” In mijn opvanglokatie in Warmond heb ik van de kok vissen geleerd. Hij gewoon in een truji. Daarna heb ik nooit meer gevist, werd zenuwachtig van het wachten op dingen die niet gebeurden.
“ik registreer alleen” Klopt, daarmee verwijs ik naar bestaande wetgeving. Waar pienter boesoek advocaten behoorlijk aan verdienden. Maar ja, als ik daarmee voeding geef aan Indische complottheorieën, dan kan ik dat ook niet helpen.
Vroeger zouden mensen als ik nestbevuilers worden genoemd. Vind ik niet erg. Die Tempo Doeloe was niet altijd zo leuk. Dat mag gewoon in onze Indische geschiedenis. Een geschiedenis waar ik uit voorlees. Een deel van mijn verleden.
@JASomers; ‘de totok, die de straat veegde etc.’- Ik zag de (Indische) zus van mijn vriend, die op de Albert Cuyp markt Amsterdam, achter een groenten kraam staan, naast haar totok man. Voor mij een shock. Haar vader was indertijd in Soerabaja, zo trots dat ze een Hollander/ KL’er aan de haak had geslagen. Verkondigde indertijd 1947 aan iedereen, dat zij naar Holland ging! Zij, heeft zich zeker in de Inheemse bevolking opgelost. Opgelost staat toch netjes, niet waar?
“Opgelost staat toch netjes, niet waar?” In Nederland heet dat assimileren. Maar dat is in Indische kringen een vies woord. Een kleinzoon van me staat met zijn viskraam op markten. met zijn ingeburgerde Keniaanse vrouw. En de Chinese partner van een kleindochter heeft twee Nederlandse universitaire diploma’s. Gedraagt zich geassimileerd. Niet opgelost, want geen Indo. Ook geen peranakan.
Assimileren??????
Niet iedereen, die probeerde in Nederland zich aan te passen, werd daar ook mee beloond. Een Indische dame, man al overleden, kwam met 5 zonen in Nederland. Werd ergens in een gehucht in Friesland geplaats. Ze probeerde haar zonen op een school te plaatsen. Heeft vele scholen bezocht. Werd constant geweigerd. Als excuus: Wij zijn vol en hebben geen plaats. Niemand wilde haar zonen in de klas hebben. Kon niet anders dan haar zonen thuis houden. In Den Haag kwam het department van Marga Klompe er achter. Heeft al haar zonen van haar afgenomen, de drie jongsten in een gesticht geplaats en de 2 oudsten bij een familie ondergebracht. Moeder heeft jaren alleen over straat gezworven. Dank zij Marga de Bitch. Ik hoop dat U ook de moeite wilt nemen eerste het verhaal te willen lezen. Het is namelijk door de schoonzus, die in Canada woont, in het Engels geschreven. Daarna is er een film door Boudie Rijksschroeff gemaakt theamerindodream.
Bij de aankondiging van de film ziet u o.a. een foto van een van de zonen slachtoffers van Klompe. Hij is een vriend van mij en Rudy is toch ook goed geslaagd in Amerika. Ik hoop dat u, na het lezen van het artikel en het zien van het gedeelte van Rudy Goutier, uw mening op deze site wilt geven. Over assimileren gesproken!
https://myindoworld.com/in-memory-of-my-mother-juliana-goutier-niks/
http://BoudieRijksschroeff.nl
BOUDIE RIJKSSCHROEFF
A must see film http://Www.theamerindodream.com
@Somers; ‘opgelost/assimileren etc’ – Ik heb in Indië nog nimmer op de pasar een Indische, laat staan een Hollandse markt verkoopster gezien! In 1952 die Indische ( en Hollandse) op de Albert Cuyp markt te zien, was voor mij toch een moment van verbazing. Echter, ik daarna meteen overging om me aan te passen; in de vakantie als borden wasser in een hotel te werken, bloem bollen gepeld, aan de lopende band; boontjes gesorteerd etc. Zou ik het ook in Indië gedaan hebben? Mijn (eerste) assimilatie proces was begonnen! En ik deed het met alle liefde/uiteraard voor de verdiensten. Ook in het verdere verloop; school, studie en uiteindelijk werk. Met veel plezier/lol met hoofdzakelijk Nederlandse college/superieuren. Discriminatie? Ja, bij aankomst toen jochies ons uitscholden. En mijn vader, bij onze eerste uitstap naar Leiden (kleding voorschot; later terug moeten betalen!) te horen kreeg; ‘hé Soekarno, ga terug naar je land etc.’ Over het algemeen vond ik de oudere Nederlanders veel vriendelijker, dan wat ik in Indië heb meegemaakt. Groette mij spontaan. ‘Dag jongeman’, Men vroeg mij vriendelijk of ik niet te koud had en waar ik vandaan kwam etc. In Indië werd je door tottok ouderen niet eens aangekeken. Heb in mijn privé; Indo/autochtone vrienden/kennissen. Ooit ook meegemaakt, bij mijn eerste job, dat er een Surinaamse collega was, die altijd geaffecteerd ABN sprak. Ik zag de blik van de toehoorders. Een collega zei vervolgens daarna tegen mij; ‘ik ben blij, dat je gewoon(!) Indisch bent gebleven’. Ik heb dit altijd als een leidraad gehouden. En het aan mijn kinderen/kleinkinderen doorgegeven. Ik ben geassimileerd!( of niet?) – En wat uw familie/kleinkinderen betreft; hulde! Zo moet het. En dat deed u toch ook!
@’meer of minder Indischer etc’ – Ik kwam warempel zonet een Chinees tegen, die bleek(bij nader onderzoek!) Indischer te zijn dan ik. Tropen kolder? Neen hoor, hij had een bottel tjebbok! En ik….
Ha ha. Over Indisch gesproken.
Iedereen kan Indisch zijn.
Op de HBS in Surabaya SSV, waren we toch allen Indische Nederlanders, Chinezen Totoks
Indos Duitsers en ieder ander en we moesten verplicht 5 talen leren. En examen doen op zijn
Nederlands. Wat maakt het allemaal uit
Het was een geweldige samenleving
Op Genteng Kali. Had het niet willen missen.
Vond erg dat we eruit moesten van Soekarno.
@Iedereen kan Indisch zijn.@
Nee, niet iedereen. Je bent het of niet enz.
“Wat maakt het allemaal uit” Juist gesproken. Wat maakt het uit of ik nou Indo ben, of totok, of homo, of hottentot? In mijn kennissenkring van het Universitair AsielFonds kom ik nog meer soorten mensen tegen. En moeten allemaal hetzelfde onderwijs/banen in Nederland binnen worden geloodst. Met dezelfde Nederlandse eindexamens. “een geweldige samenleving” van die jongelui, met allemaal nieuwe vooruitzichten. Vanwege mijn leeftijd kan ik geen mentor meer zijn, maar als ik ze tegenkom vind ik het steeds weer prachtig.
@WillemTenWolde; ‘het was een geweldige samenleving etc.’- Inderdaad op school. Maar, zij die in de maatschappij stonden, maakten/ondervonden andere (raciale) zaken mee!(zie Marion/naar boven likken, naar onder trappen) Lees maar-van ver vóór de oorlog-Augusta de Wit;Orpheus in de dessa; den Indo tegen zijn chef; ‘in hun hart zijn alle Inlanders(met een hoofdletter) dieven’. – Soerabaja 1947, -onze kokkie met vakantie naar haar dessa, werd door mijn vader doorbetaald plus een extra. Onze Indo/Tottok buren;’zo verwen je die inlanders(kleine i). Je maakt ze lui etc.etc’. En dat terwijl mijn oma een Javaanse/Inlandse is!
In die “geweldige”koloniale samenleving was “Verindischen” een negatief geladen begrip, duidelijk als “inferieur” bedoeld, daarin had Hella Haase wel gelijk in Oeroeg. Dat sommige Totoks of hun kinderen zich heden ten dage profileren als Indischen of nog erger als Indo’s is toch een wolf in schaapskleren hullen, de toean besar als proletarier van de Indische geschiedenis is toch ongeloofwaardig? alhoewel ook Indischen met gekleurde huid en grijze haren zich aan dit waanbeeld hechten. Zijn eindelijk de Totoks met de Indischen geassimileerd,!!!!!!beter laat dan nooit.
Marion Bloem mag zich toch als schrijfster poetisch uitdrukken.? Dat is voor haar die meer dan 200.000 “geen gewoon Indisch……” verkocht toch geoorloofd? Omgerekend kochten 2 op de 6 Indischen (ongeletterden meegerekend) dit toch wel indrukwekkend en maatgevend boek. Om dan de Hollandse Vilan van de Loo op het blanke ereschild te hijsen lijkt mij toch teveel van het goede White Innocence, de assimilatie wordt dan wel erg ver doorgevoerd.
Hoe lang blijft dat post-koloniaal denken ons achtervolgen als ons groot Indisch trauma/verdriet.? Gisteren had ik nog een discussie over “mixed”: als een Amsterdammer met een Rotterdammer een kind op de wereld brengen, spreken we over mixed? Gelukkig zegt mijn zoon dat hij een Italiaanse moeder en Nederlandse vader heeft, de laatste geboren in Indonesie, het voormalig Nederlands Indie. Dat “mixed” is en blijft mijn probleem, zegt ook mijn vrouw.
@PetervandenBroekveag; ‘Dat mixed is en blijft mijn probleem etc.’- Een probleem? Waarom? Het is voor mij juist een luxe om 2 culturen te ‘bezitten/hebben’. Van het beste van de 2 te kunnen kiezen/genieten; zowel van een pilsje als tjendol, van een huzaren slaatje als petjil, van gamelan/krontjong als de Bolero van Ravel etc.. Zowel de Indonesiër als de Hollander tegemoet te kunnen treden met alles in mij wat zowel bij de één als de andere toebehoort. Ik voel me totaal geaccepteerd hier en daarginder, in mijn geboorteland. Jaren geleden, logeerden wij met gezin op een onderneming Kaliklatak bij Djember tegen de berghelling van de Merapi, met uitzicht op de straat Bali. Een aanrader!! De eigenaresse is een Indische van origine. In een gesprek met haar zei mijn vrouw; ‘wat heeft U toch een schitterend land!’ Zij antwoordde vlot;’maar het is toch ook uw land!’ We waren ontroerd en trots tegelijk. Ons geboorteland! Onze kinderen hebben hetzelfde gevoel. Daar kwamen ook zij, van origine, vandaan. Onze kleinkinderen zijn daar ook geweest. Vier van hen zijn daar nu, voor studie en vakantie. Mijn oudste kleinzoon, spreekt/zelfstudie vloeiend Behassa, net terug, gaat komend jaar stage lopen op Ambon. Hij wil graag naar Banda Neira, geboorte eiland van mijn schoonmoeder. Vorig jaar was hij in mijn geboorte plaats Ambarawa. Hij werd daar als een koning ontvangen/begroet toen hij de vragers beantwoordde, dat zijn opa hier vandaan kwam. Tenslotte; het doet mij deugd, dat nu zovele jongeren/nazaten hier zo geïnteresseerd zijn in Indonesië/het Indonesische; pasars/fair, boeken/historie etc. Het Indonesische maakt ons hier Indisch te blijven!( In Indië toen; het het Nederlandse. Maar dat is voorbij)
@…”het doet mij deugd, dat nu zovele jongeren/nazaten hier zo geïnteresseerd zijn in Indonesië/het Indonesische”
#Daar was het taboe om te verindischen dwz niet opgaan in de cultuur, zeden en gewoonten vd autochtone bevolking. Je stand ophouden was een levensvoorwaarde om niet aan lager wal te geraken. In Nederland merkte men misschien teleurgesteld dat zij als getinte kolonialen eigenlijk niet welkom waren en veelal op eigen kracht hun plaats hier of in den vreemde moesten zoeken.
De na aankomst afwijzende en onvriendelijke houding tegenover hun ‘oosterse’ landgenoten deed de repatriant beseffen dat de onzichtbare navelstreng met het geboorteland niet of niet helemaal kan worden doorgeknipt. Dat maakte de weg vrij om toch te ‘verindischen'( kumpulans, pasars, toko’s en rumah makans) dat door een deel van de jongere generatie wordt overgenomen ook al om zich qua identiteit vd doorsnee Nederlander te onderscheiden.
@PLemon; ‘om te verindischen etc.’- Inderdaad. Te verindischen= het herwaarderen voor land en volk(!) waar wij vandaan kwamen. In Indië van toen was dat not done. Verhollandsen was het parool; om te overleven. (zie Marion’s lezing)Vandaar ook mijn waardering/ontzag voor wat mijn ouders daar; in die koloniale raciale maatschappij hebben moeten meemaken/ondervinden. Ook mijn respect voor vooral de Inlander(!), die dit heeft moeten ondergaan!
Is het ook mijn Land?? Dat klinkt wel mooi en prettig maar we dienen niet wat dingen over het hoofd te zien:
Een tijdje geleden bliezen kamikaze- en islamfamilies zichzelf op bij Christelijke kerken in Indonesië.
Of neem Ahok , de christelijke etnische chinees, burgemeesterskandidaat voor Jakarta die oneigenlijk beschuldigd en veroordeeld werd voor blasfemie. Dus laat Uw kleinzoon geen GVD zeggen in dat land.
Vergeet verder niet dat alleen “volbloed” Indonesiers president van dat land kunnen worden. Dan kom je als Indo toch niet ver in dat land?
Stuf onze “gezamelijke” geschiedenis niet uit. Bersiaptijd en de post-souvereiniteitsoverdracht bracht toch duidelijk naar voren dat Ned. Indie voorgoed voorbij was en dat Indonesie buitenland was geworden
Het gebruik van het woord “mixed” of “gemengd” duidt het probleem al aan. Niet alleen bij mij . Kijk naar het apetaaltje wat meer dan gemiddeld opgeleide Schijnindo’s in het gelijknamige boek bezigen. . Voor hen is een Aanpassingscursus bij het IHC, omgedoopt in “Sophiehof” , meer dan gerechtvaardigd.
@PetervandenBroekveag; ‘ook mijn land etc.’- Niet dat ik Indonesiër ben/wil worden. Ben ook niet een volbloed Indonesiër.Dus ook niet president cq alles wat daar met de Islam aan de gang is goed keur/instem. Zoals ook nu vele Islamitische Indonesiërs het niet eens zijn met de Arabische Islam invloed, aldus mijn kleinzoon. Die onlangs te Soerabaja met Indonesische Islam kennissen de getroffen RK kerk bezocht. En vele omstanders zag, die de Christenen hun medeleven betuigden; hulp aanboden etc en verfoeiden wat hen is aangedaan. Ik zelf, heb hier onlangs van een Indonesische studente het zelfde vernomen. Zij vertelde mij dat het probleem (idem Ahok), dat achtervolgde corrupte elite deze fanaten ‘gebruiken’/met geld om hun achtervolgers te dwarsbomen/elimineren. Er is daar nu een strijd ontstaan tussen de traditionele Indonesische Islam en de Arabische. De Arabisch wil nb. de slametan afschaffen! Al met al is Indonesië zeker geen buitenland voor mij. Heb daar indertijd ook vele Indo’s ontmoet, die Indonesiër zijn geworden, het gemaakt hebben! Met dezelfde zorgen en vreugde over hun vaderland. Zoals je het ook hier aantreft. Het is/blijft mijn geboorteland. Waarmee ik verbonden blijft. Over de dekolonisatie; het stomste wat Nederland/politici ooit heeft uitgehaald!
En 70 jaar na dato ons nog steeds traumatisch achter volgt. Nogmaals, verheugend zie hoe het Indonesische element hier, vooral ook bij jongeren(!) manifesteert; TongTong Fair, studies, gamelan tour etc.
Heerlijk toch de verscheidenheid van
daar geboren Indische mensen.
Boze tongen zeiden wel’ns ,dat er
indo’s rondliepen die zich zeer zeker een
”koelit badak”.hadden aangemeten.
Arti: Kulit badak berarti tidak berperasaan; tidak tahu malu
siBo
@ verheugend, zie hoe het Indonesisch element hier, vooral ook bij jongeren(!) manifesteert…
***Veel jongere Indo’s zijn zo geassimileerd dat hun (deels) Indische komaf lang niet altijd meer een rol speelt in hun leven. De Vries: „Voor de jongere generatie is het een eigen keuze of ze iets met de Indische achtergrond wil doen. Sommigen vinden het een raar idee om zichzelf als Indisch te bestempelen.” Zo noemt de Indische Dunja Landegent (30) het enige Indische in haar leven het Indische eten. „Verder doe ik weinig met mijn Indische komaf, zeker na het overlijden van mijn opa en oma die nog meest Indisch waren. Het is zelfs zo erg, dat ik niet weet wat ik als de Indische cultuur zou moeten benoemen of wat de tradities zijn.”
Toch zijn er ook Indische jongeren die zich wel verdiepen in hun afkomst. De Vries: „Sommige jongeren zijn er erg mee bezig. Vooral op sites van Indische jongeren vind je degenen die zich vrij fanatiek met hun Indische achtergrond bezighouden. Soms gaan ze zelfs Indonesische woorden gebruiken, terwijl ik zeker weet dat hun ouders dat niet deden. Door die sites kun je indruk krijgen dat de Indische identiteit bij de jongeren erg leeft, maar het gaat om een naar verhouding kleine groep.”
Hoewel de rol die de Indische roots in hun leven speelt verschilt, noemen oudere en jongere Indo’s wel vaak dezelfde elementen die de Indische cultuur vormen. De eetcultuur wordt vaak genoemd en ook het gevoel dat het er in Indische families gezelliger en minder opgeprikt aan toe gaat dan bij autochtoon Nederlandse families…
https://www.trouw.nl/home/indische-cultuur~af7c9fd3/
@PLemon;’Indisch voor hen geen rol speelt etc.’- Ja natuurlijk, die zijn er ook. Sprak eens een jongen, die mij van alles vroeg over Indië etc. Waarom/waardoor ben jij zo geïnteresseerd? Ik wordt weleens voor Turk of Marokkaan aangezien, zodoende. Ik vermoed, dat dit nu veel voorkomt. – Vanaf aankomst in Holland 1950 was ik een Indonesische jongen cq. Indische. Een autochtoon noemt iemand uit Limburg nl. een Limburger etc. Op de middelbare school sprak eens een (Hollandse) jongen mij aan, die in Duitsland was geboren, met Indonesische. Ik repliceerde, dat hij dan een Mof( met een hoofdletter?)is. Hij antwoordde meteen, dat hij wel een Nederlander is. ‘Ik toevallig ook!’, was mijn antwoord.
Assimileren!!!! een begrip dat ik zo vaak bij Indische Nederlanders, veelal Indo-Europeanen tegenkom. Maar wat betekent het eigenlijk?:
Assimilatie als sociaal-cultureel begrip is het opgenomen zijn in het maatschappelijk leven van het ‘land van aankomst: Nederland’, uit het land van herkomst= voormalig Nederlands Indie, gepaard gaande aan een zodanige aanpassing dat de migrant=Indische Nederlander sociaal en cultureel daarin geheel opgaat en de belangrijkste waarden en normen van het ontvangende land= Nederland of gemeenschap overneemt.
In de Nederlands praktijk komt het kort gezegd op de volgend kenmerken op neer:
Immigranten in Nederland
1) accepteren het Nederland als de nationale taal
2) leven naar de protestanse werk-ethiek: zelfredzaam,hardwerkend en moreel oprecht
3) zijn trots op hun Nederlandse identiteit en geloven in de Nederlandse liberale en parlementaire democratie en gelijkheidsprincipes.
Slaat dit op (Indische) Nederlanders ook wel Indo-Eurpeanen genoemd, die uit het voormalig Ned. Indie kwamen? Nee, want die hadden die kenmerken al, dus waar praten we over.
Het is eeuwige etiketteren van Indische Nederlanders als mythische voorstelling of waanidee, die “wildvreemd” in de Nederlandse samenleving kwamen en dus heropgevoed dienden te worden (inburgeren heet dat met een modern woord), assimilatie als kul-begrip om al die schone werken van Minister Marga Klompé c.s. te rechtvaardigen.
Want was dit apen en agogentaal-beleid niet een voorzetting van al het groots wat daar in het Verre Indie werd verricht? Het spreidings- en pensionbeleid was toch een andere manier om de Nederlands economie te stimuleren, daar werd toch geen Indische Nederlander wijzer van?
Assimilatie als rechtvaardiging van een mislukt koloniaal beleid, wat bij de Inlanders niet lukte, werd nu door de Dienst Maatschappelijke Zorg DMZ halfslachtig toegepast op die arme Indo-Europeanen, hen werd netjes de slachtofferrol van de dekolonisatie aangemeten, het was maatwerk en ze betaalden er zelf voor want iemand diende toch die voorschotten te betalen, zeker niet Minister Klompé?
.
@ …hen werd netjes de slachtofferrol van de dekolonisatie aangemeten, …
***Tóch vormden de huidskleur en de subcultuur van de Indo-Europeanen een grens tussen Europeanen onderling. Niet officieel maar in de praktijk. Vergelijk het met leeftijdsdiscriminatie bij sollicitaties anno 2016. In het echt bestaan die onacceptabele grenzen gewoon. Repatrianten zouden later in Nederland merken dat ze toch minder als mede-Nederlanders zouden worden gezien of herkend. Hieraan lag ten grondslag dat Nederlanders in Nederland niet wisten dat Indo-Europeanen in Indië tot de Europeanen werden gerekend. De kennis over Indië was op zichzelf al zeer beperkt buiten het leren op school van de namen van de grote en kleine Soenda-eilanden. Het onbekende, het feit dat ze eenvoudigweg ergens anders vandaan kwamen én er duidelijke (zéker ook fysieke) verschillen waren met zichzelf, maakte niet dat Nederlanders zich gingen verdiepen in wie die Indische nieuwkomers waren. Daarbij geholpen door de assimilatiedwang van de overheid én de loyale medewerking (onderwerping, weinig keus?) van de repatrianten.
De aanpassing aan de Nederlandse omstandigheden liet uiteindelijk de grenzen vervagen of zelfs verdwijnen tussen autochtonen en Indische nieuwkomers. Dat leidt dan weer tot de doemgedachte dat de Indische cultuur en de Indo langzamerhand verdwijnt. Vooral in de Verenigde Staten geloven Indische Nederlanders van de eerste generatie niet dat hun Engelstalige en Amerikaanse kinderen en kleinkinderen het erfgoed van hun (groot)ouders zullen voortzetten.
http://www.indischhistorisch.nl/derde-pagina/week-van-de-geschiedenis/maand-van-de-geschiedenis-thema-2016-grenzen-grenzen-en-scheidslijnen-in-de-geschiedenis-van-indo-europeanen/
Heb het hele verhaal gelezen. De schrijver geeft in zijn schrijven vrij duidelijk aan, dat discriminatie, in welke vorm dan ook, een van de redenen was dat er een flink aantal Indische Nederlanders, Nederland de rug toekeerden en o.a. naar Amerika vertrokken.
En nu vraag ik mij toch af, of de Indische mensen, die in Nederland bleven, toen niet of ook werden gediscrimineerd? Werden ze wel gediscrimineerd en vonden het niet erg? Was Amerika een veel te grote risico? Was het zo, dat zei die in het westen van het land een bestemming kregen, een betere behandeling kregen, dan de Indo in het Noorden en Zuiden van het land? Is daar ooit onderzoek naar geweest?
@ Werden ze wel gediscrimineerd en vonden het niet erg?
***Die mythe wil dat discriminatie in Nederland nauwelijks voorkomt en racistisch geweld al helemaal niet. Uit het onderzoek van Witte blijkt iets heel anders: discriminatie, racisme en ook racistisch geweld waren de afgelopen zestig jaar beslist geen uitzondering in Nederland. Maar de overheid, de landelijke en de lokale, wekte in haar reacties wel steevast de tegenovergestelde indruk.
Als het racistische karakter van geweldsdaden al erkend werd, dan werd in één adem meestal ook benadrukt dat het om een geïsoleerd incident ging. Als georganiseerd extreemrechts betrokken was of leek bij racistisch geweld kreeg dat vaak nog wel aandacht. Maar ’alledaags’ racistisch geweld, van het ene individu tegen het andere of van buurtbewoners tegen een gezin van buitenlandse komaf, werd meestal niet benoemd als wat het was, schrijft Witte.
De precieze omvang van het racistische geweld in Nederland is moeilijk vast te stellen. Lang was er geen sprake van een systematische registratie. Die bestaat pas sinds 1997, toen de Anne Frank Stichting en de Universiteit van Leiden begonnen met de publicatie van hun jaarlijkse ’Monitor Racisme en Extremisme’. Maar ook de registratie van racistisch geweld door de monitor is niet compleet. Politiekorpsen houden de incidenten die zich voordoen niet altijd even nauwkeurig bij en hanteren ook niet altijd dezelfde criteria.
In de zestig jaar die aan bod komen in Witte’s boek hebben zich verschuivingen voorgedaan in aard en ernst van het geweld. In de jaren vijftig en zestig ging het vaak om vechtpartijen tussen groepen autochtonen en repatrianten uit het voormalig Nederlands-Indië of gastarbeiders.
https://www.trouw.nl/cultuur/discriminatie-en-racisme-zijn-van-alle-tijden~adaafc22/
Terzijde: drie haringkarren op een rij, van een Pool, een Turk en een Nederlander. Heel bewust koop ik bij de Nederlander. Discrimineer ik daarmee de andere twee?
Hoe weet je wie wie is als ze alle drie Nederlands met een accent spreken.
Poolse, Turkse en Nederlandse vlaggetjes.
Wat voor haring?
Maakt allemaal niet uit, gaat erom: als ik bewust naar de Nederlandse verkoper stap, discrimineer ik die twee anderen dan?
Nee, want alle haring ruikt hetzelfde
“ruikt ” Zeg maar gerust: stinkt. Maar wel hartstikke lekker. Ze is er weer, de Hollandse Nieuwe (uit Denemarken!). De liefhebbers zeggen elk jaar dat deze lekkerder is dan vorig jaar. Dezelfde combinatie vind je bij Doerian. Stinkt verschrikkelijk, maar lekker! En petis, trassie? Rotte garnalen. Maar voor de reclame vertaald met gefermenteerd. Dat snappen ze niet, maar klinkt vriendelijker.
Nederland heeft 13000 vrijheidsstijders naar Boven Digoel verbanden bestaande uit communistische en nationalistische leiders.Maar geen enkele Mohammadaanse ustaz of ulama.
citaat
—-
Medio jaren 30 telde het kamp 1.150 gedeporteerden en bijna 1.000 vrouwen en kinderen. In 1936 waren alweer 800 van de kampbewoners vrijgelaten. In totaal heeft het kamp volgens De Jong ongeveer veertienhonderd gedeporteerden geteld, van wie er ‘enige tientallen’ in het kamp stierven.
Bron: Wikipedia
@!ndisch4ever; ‘boven Digoel etc.’- Velen zonder proces geketend(!) daar na toe gedeporteerd. Zelfs de vrouwelijke gevangenen werden eveneens geketend getransporteerd! Een kamp in malaria gebied, waardoor velen door apathie tot gekte, uiteindelijk de dood tot gevolg hadden! Nationalist IFM.Salim( neef van Agus) verbleef er 15 jaar(!) en RMS.Soerjaningrat, bestuurslid van Dekker’s Indische Partij verbleef er 5 jaar! Dekker werd naar Suriname gedeporteerd en verbleef in het concentratie kamp Joden Savanen tot 1946! Het Digoel kamp werd vanwege de Japans aanval ‘beëindigd’, eind 1941. De (restant) gevangenen kwamen in Australië terecht. Waar van Mook bij aankomst van de gevangenen met het schaamrood op de vragen van journalisten moest toegeven, dat de kopstukken; Soekarno, Hatta ea. ‘vergeten waren’!
note; de oprichter van het kamp; Knil kapt. LTh.Becking.en de kamparts LJA.Schoonheyt eindigden eveneens als (NSB) gevangenen(!) nl. in de Joden Savanne kamp in Suriname. Waar zij ook stierven.
Kapitein Becking had al ruim van te voren zijn NSB lidmaatschap opgezegd vanwege de racistische politiek van de NSB ( Hij was getrouwd met een Indonesische ) door een gebrekkige NSB administratie werd hij toch als NSB er aangemerkt en naar Suriname gedeporteerd ,daar stierf hij niet in Joden Savanne maar in s,Lands Hospitaal in Paramaribo ,trouwens zijn kleinzoon zit ook wel eens op deze site ,eveneens een kapitein .Trouwens de bevolking van Suriname stond helemaal niet vijandig jegens die gevangenen ,eerder het tegendeel zij werden beschouwd als slachtoffer van een hardvochtige Nederlandse politiek .