Oma komt uit Indië

Geplaatst op 20 mei 2018 door Boeroeng

Indische Schrijfschool:      Lieve Oma, mag ik even vertrouwelijk met u praten?
Het gaat over uw oude foto’s, de brieven en al die dingen en de familieverhalen. U zou nog altijd een keer alles inplakken en u zou nog altijd een keer alles opschrijven. Maar hoe gaat dat…  Het komt er gewoon niet van. Dan is er weer dit, dan is er weer dat, er is altijd wat. De tijd gaat zo snel. Wanneer u over vroeger vertelt, beseft u dat u nog heel veel weet. Wie wie was. Wat wanneer gebeurde. En ook wat er daarna kwam.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

6 Responses to Oma komt uit Indië

  1. bokeller schreef:
    21 mei 2018 om 19:36

    Je moet het maar treffen.

    Zwarte Sinterklaas 1957

    De repatrianten kwamen in opvanghuizen terecht, verspreid over heel Nederland.
    Lily Philippi kwam met de boot aan in Singapore en vloog eind januari met het vliegtuig naar Nederland: “Het was hartje winter en ijskoud.

    Op schiphol moesten we trainingspakken aantrekken die ter plekke werden uitgedeeld.
    We hadden zelf niets bij ons.

    De volgende dag bracht een bus ons naar Zuid – Limburg.
    Dat wist ik natuurlijk niet, maar ik zag na uren rijden
    ineens steenkolenmijnen uit het busraampje.
    Ik vroeg waarom ik zo eindeloos ver weg gebracht werd,
    waarop de buschauffeur antwoordde:
    “maar meiske, ge benne toch rooms katholiek”.
    Lily Philippi woonde van haar 15e tot haar 18e in het pension in Zuid Limburg

    In Korea werd mijn gesneuvelde maat ,die
    buiten de loopgraaf lag bestolen.
    Tuig van de richel is van alle tijden.
    siBo

    Beantwoorden
  2. Jan A.Somers schreef:
    21 mei 2018 om 17:02

    Heeft die Oma die “uw oude foto’s, de brieven en al die dingen ” dan nog??? Geen oorlog en bersiap meegemaakt? Deze Opa heeft niets meer. Zelfs zijn laatste broek en hemd moeten achterlaten op de brandstapel van het Amerikaanse medische hulpteam in Struiswijk, Batavia. Vanwege de beestjes. En daarna helemaal schoongespoeld onder de DTT-douche. Zelfs dat lijfelijke vuil mocht ik niet houden. Misschien moreel wel nuttig geweest, een nieuw begin! Het volgende avontuur tegemoet. Dat was ’s avonds, Two girls and a sailor. En Vera Lynn!

    Beantwoorden
    • Loekie schreef:
      21 mei 2018 om 18:35

      Wat is dat nou weer? Betekenen oorlog en bersiap dan automatisch dat men totaal geen bezittingen meer kan hebben gehad?
      Zoiets als: IK was in de eerste week van juni 1946 ziek, dus niemand kon in die week gezond zijn….

      Beantwoorden
      • Jan A.Somers schreef:
        22 mei 2018 om 11:41

        ‘Oorlog’ en ‘bersiap’ worden meestal gebruikt in de context van ‘lijden’. Maar u heeft wel gelijk, vele Indo’s hebben weinig van de oorlog geleden, bersiap was er lang niet overal. Als corveeër van het Rode Kruis op de Sloterdijk moesten we in 1946 ook de bagage van de passagiers verwerken. Ik kan me nog een dame met twee grote hutkoffers herinneren. Eentje mocht ze bij haar slaapplaats hebben, de andere in een apart deel van het ruim. Trap op, trap af. Sjouwen!!! Toen dat was geklaard, bedacht ze dat het net andersom moest. Maar we vertrokken net, en ik was onder de indruk van het Wilhelmus. Die mevrouw vond onze opmerkingen duidelijk niet aardig!

  3. George schreef:
    21 mei 2018 om 16:15

    En waar is Opa? Is hij niet belangrijk?

    Beantwoorden

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *