Sinds eind 2014 is JES betrokken bij een internationaal project dat tot doel heeft authentieke documenten rond ‘Comfort Women’ (in het Nederlands vaak net zo eufemistisch Troostmeisjes genoemd) bij de UNESCO te nomineren om in het Memory of the World Register opgenomen te worden.
De geschiedenis van de Troostmeisjes en vooral de rol van de Japanse regering tijdens de oorlog hierin is een belangrijk onderwerp dat ook in de toekomst van historische waarde is.
Een internationale commissie onder leiding van een Zuid Koreaans team heeft sinds eind 2014 hard gewerkt om zoveel mogelijk authentieke en a-politieke documenten bij elkaar te verzamelen.
In deze commissie hebben organisaties uit Zuid Korea, Japan, China, Taiwan, de Phillippijnen, Indonesië, Oost Timor en Nederland zitting.
In mei van 2016 is het dossier rond de ‘Comfort Women’ met de titel: Voices of the ‘Comfort Women’ aangeleverd bij de UNESCO.
Helaas hebben wij deze week, 30 oktober 2017, het bericht gekregen dat onze gezamenlijke nominatie in deze nominatieronde niet opgenomen is in het register en zoals UNESCO het noemt: “vooralsnog aangehouden wordt voor verdere dialoog hierover tussen alle betrokken partijen”.
Het bestuur van Stichting Japanse Ereschulden is zeer teleurgesteld in dit besluit en werkt met het internationale team door om uiteindelijk deze belangrijke documenten wel opgenomen te krijgen in het Memory of the World register. Stichting Japanse Ereschulden
@Helaas hebben wij deze week, 30 oktober 2017, het bericht gekregen dat onze gezamenlijke nominatie in deze nominatieronde niet opgenomen is in het register en zoals UNESCO het noemt: “vooralsnog aangehouden wordt voor verdere dialoog hierover tussen alle betrokken partijen”.@
Wat wil UNESCO nog meer weten? Of niet weten, vanwege Japan? Heeft UNESCO dan toch een politieke kleur?
KASIAN dat geen enkel land , zelf Indoneia niet ,voor de ROMUSHA.S hebben gedaan die het zelfde noodlot hebben gehad als de comfort women.
De Romusha’s hebben niet hetzelfde noodlot gehad als de Comfort Women.
Ze hebben allebij verschrikkelijk geleden en de meeste Romusha’s hebben hun leven verloren wat niet het geval was met de Comfort Women wiens dood een verzachting zou zijn.
Het vreselijke voor de Comfort Women was dat ze lichamelijk en geestelijk dag en nacht werden geschend omdat hun vlees een gedwongen unie werd met het vlees van de vijand.
Het is duidelijk dat de international lobby van Japan om alles mbt de troostmeisjes te dwarsbomen helaas werkt.