Verhalen over leven, Paatje Phefferkorn

Lees meer.  En zie hier meer nieuwsflitsen van het Indisch Herinneringscentrum

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

11 reacties op Verhalen over leven, Paatje Phefferkorn

  1. L.Grollé zegt:

    Ik mis hem nog elke maand bij de demonstratie voor de Japanse ambassade in Den Haag.

  2. Pierre de la Croix zegt:

    Tja …. Paatje Phfffff …… bij leven al een legende. Zo te horen uit het filmpje ook Indisch filosoof, honoris causa. Op alle Pasar Malems meestal aanwezig om zijn Indovaanjes te slijten. Ik kocht er één en een idem badge van hem persoonlijk op een kleinere PM, in Zeist. Hij was niet te beroerd om nog met mij een praatje te maken.

    Over zijn vaantje heb ik wel eens geschreven dat ik het te riboet vond, te druk. Te veel symbolen op te kleine ruimte samengeperst en niet duidelijk, zelfs niet voor een Indo van de generasi satoe setengah die nog blootsvoets op de sawahs had rondgebanjerd, waar die allemaal voor stonden. Maar goed, Paatje schonk de Indo “iets” om zich mee te identificeren, naast zijn verplichte batikshirt.

    Dat gedicht aan het eind van Paatje’s verhaal verdient m.i. de aandacht. Heel mooi en goed voorgedragen door die donkere jonge man.

    Pak Pierre

    • Arthur Olive zegt:

      Zo te horen uit het filmpje ook Indisch filosoof, honaris causa.

      Paatje zegt dat de mens tegenwoordig in verbeelding leeft.
      Dat is een eeuwen oud gezegde uit de bijbel, alleen dat het niet alleen tegenwoordig is maar altijd zo geweest is.

  3. Clemens van der Zwan zegt:

    Prachtig verhaal. Ik heb hetzelfde mee mogen maken met paatje J. Huber in Hengelo(Ov.) Van hem heb ik Pukulan Kemajoran mogen leren. Ik was toen ook al 1e dan karate en heb toen ook al vele jaar Kempo( bruin) en Teakwondo ( groen) getraind. Mijn vader was een KNIL soldaat en heeft ook het menige mee mogen maken. Dus een heel herkenbaar verhaal. Clemens van der Zwan, Lemmer.

    • Hermann zegt:

      Paatje J. Huber was m’n ‘buurman’. Gaf trainingen in ’t gymlokaal van ’n basisschool (Kohnstammschool, waar mijn kinderen op school zaten), nu opgeheven zie ik, naast de kasbah -Hengelo. Ik heb daar gewoond (mijn toenmalige vrouw en ik woonden boven de Kasbar) en ik kende Paatje Huber en heb ’t één en ander met hem gekletst.

      Paatje Huber woonden schuin tegenover de Kasbah, aan de Zwavertsweg – ik was enige malen thuis bij hem op bezoek. In z’n woonkamer, van de straatkant duidelijk te zien, ’n enorme lichtreclame van J. Walker whiskey. Tenminste, dat zijn mijn herinneringen.

      Wat je zoal niet meemaakt in ’t zeer korte menselijke leven.

  4. rob beckman lapre zegt:

    Beeindigde net een telefoongesprek met de weduwe van mijn recent overleden (Korea)en NNG dienstmaat Willem(“Bill”)In’tVeld,Zij demonstreerde altijd met Paatje Phefferkorn voor de Japanse Ambassade voor compensatie /”Ereschulden”.Zij schrok,had nog niets van zijn overlijden gehoord.
    Ik heb haar maar niets verteld dat Amerika ons in 1951(!)in San Francisco dwong “bij het kruisje te tekenen”,waarbij Japan zou worden ontzien van betalingen aan de Geallieerden.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.