Vrij op zaterdagochtend 2 juli?
Kom helpen met het planten van rijst bij het Indische monument Sawah Belanda!
Het monument is gerealiseerd in 2006 door Joyce Bloem in samenwerking met haar zus Marion en vraagt aandacht voor onze Indische geschiedenis en de verhalen van onze voorouders.
Waar: Sawah Belanda, Velperweg 158 te Arnhem.
Tijdstip: Zaterdag 2 juli vanaf 10:00 u. Zien we jullie daar? www.sawahbelanda.nl
...................
Indisch4ever 
“”””””””””Maar Indische mensen waren niet padi planters, dat deden de vrouwen en dochters van de tani.”””””””””””””
Mijn vrouw haar broer heeft wat dat betreft een ervaring. Toen zijn vader op 19 aug 1945 door drie Indonesiërs van achteren werd aangevallen en vermoord, werden Robby Lavalette en wijlen zijn jongere broer door andere Indonesiërs meegenomen naar een kampong buiten Malang.
Eerst werden ze opgesloten en vervolgens als slaven te werk gesteld in de sawahs. Een paar jaren later hoorden ze van enkele werkers in de sawah dat de oorlog met Japan al afgelopen was.
Op een bepaalde dag besloot Robby en zijn wat jongere broer te ontsnappen. Ze slaagden Soerabaja te bereiken. Familieleden hielpen hun naar Batavia te gaan. Een zus was met een rijke Chinees getrouwd en betaalde de overtocht naar Nederland. Ze volgenden een opleiding in NL, maar waren zeer slecht met hun Nederlands. Robby emigreerde naar Californië en werd lasser.
23 februari 2016 stierf hij aan asbestose in zijn longen. Hij heeft mij wel zijn hele verhaal verteld en laat een vrouw goed achter.
Wie zegt mij dat Indonesiërs direct na de oorlog van die lieverdjes waren.
Indische mensen hebben schilderijen met sawah’s, sommigen hebben als kind in de sawah gespeeld, sommigen hadden een rijstpellerij en anderen bewonderden de prachtige sawah’s.
Maar Indische mensen waren niet padi planters, dat deden de vrouwen en dochters van de tani.
Welke Indo kan zich identificeren met het planten van padi, de enige mogelijkheid is de Indo die door omstandigheden terug gegaan is naar de kampong.
Sawah Belanda in Indie is iets vreemd voor mij.
Hier in California bij mij in de buurt hebben ze wel Sawah Belanda maar die sawah’s worden met een vliegtuig (cropduster) gezaaid.
Pak Olive .
Het gaat hier om Sawah BELANDA , niet Sawah INDO of Indonesiers.
Of andere volkeren die ook padi verbouwen .
Mischien is het niet 100% waar , als sommige Indische mensen het zo willen zien en omarmen als een deel/erfenis van hun cultuur uit Ned.Oost Indie , dan zal niemand bezwaar kunnen maken ?
Het is hun versie.
Het is ook niet ‘mijn ding’ zoals dat tegenwoordig heet. Maar mensen zijn uniek, en uiten dat ook op hun eigen wijze. Net als de bersiapslachtoffers herdenken op 15 augustus bij het Nationaal Indisch Monument. Naar Nederlandse (en Indische?) gewoonte mag je dan je kop niet boven het maaiveld uitsteken. Je buigt dan maar even je hoofd. Daar ben je in dat gezelschap dan ook uniek in.
“””””””””””Je buigt dan maar even je hoofd. Daar ben je in dat gezelschap dan ook uniek in.””””””””
Alleen niet doen bij Bronbeek!
DE RIJSTPLANTJES
De Indonesiër en zijn rijst
Indonesiers eten drie maal per dag rijst en hebben drie namen
voor de witte korrel. In het veld noemen ze het padi, geoogst
heet het beras en gekookt op het bord heet het nasi.
Rijst vormt voor de Indonesiërs het middelpunt van het bestaan.
Het is meer dan enkel voedsel: rijst is heilig en heeft direkt te
maken met de band tussen mensen en goden. De rijstgodin is
Dewi Sri. Hoewel zij eigenlijk de vrouw van de god Vishnu is,
kwam de rijstgodin al in pre-hindoestische tijd
in de Indonesische cultuur voor.
Het ritme van het dagelijkse leven op het platteland wordt nog
altijd bepaald door de rijstbouw.
Huwelijken bijvoorbeeld worden na de oogsttijd gesloten.
De rol van de vrouw
Het uitzetten van de bibit, de bleekgroene jonge rijst, is van oudsher de taak van de vrouw. De belangrijke rol die de vrouw
bij het planten en het oogsten van de rijst vervuld kan
teruggeleid worden tot de vruchtbaarheidsrituelen uit een ver
verleden. Nog altijd wordt de vrouw gezien als degene die het
dichtst bij de natuur staat.
siBo
Van baboe Soep mocht ik wel kipassen, maar ik mocht de dandang en koekoesan niet aanraken. Dat was aan vrouwen voorbehouden. Op latere leeftijd twijfelde ik wel aan die magische wijsheid van baboe Soep. Ik kreeg de indruk dat ze bang was dat ik me zou branden en dan ruzie krijgen met mijn moeder. Maar misschien had ze toch gelijk, dat had ze altijd!
@Op latere leeftijd twijfelde ik wel aan die magische wijsheid van baboe Soep.@
Ach ja meneer Somers, dat doet mij weer denken aan het lied ‘Circle of Life’ uit de Disney animatie The Lion King. Op latere leeftijd twijfelen op hun beurt nu anderen aan úw magische wijsheid. Ik heb het bange vermoeden dat men nogal onder de indruk is van uw imponerende eruditie en feitenkennis (de omgekeerde ontkenningsfase;). Nah ja, dan maar later gelijk krijgen, dat hebt u altijd.
Oh, over Disney klassiekers gesproken, dankzij dochterlief heb ik er op middelbare leeftijd ook van leren genieten en nog steeds. Onlangs nog gezamenlijk in Dordrecht van de nieuwste editie in 3D met Dolby Atmos Surround van Rudyard Kipling’s ‘The Junglebook’ genoten. Magisch schitterend ! Na afloop op aandrang van dochterlief aan de/het Achterom ‘t nieuwe concept, althans voor mij nieuw, Eazie Salads /Wok beproefd: “Niette sellegte Mario …” 😀
Nu ben ik niet geheel onbekend in Dordrecht, heb in de Pauluskerk MULO-examen gedaan en ben er later, achter het Weizigtpark hoger school gegaan, maar drie jaar geleden ontdekte ik dat daar ter plaatse geen enkel schoolgebouw meer overeind stond. ‘Kaalslag’, dat is het laatste beeld op mijn netvlies.
Tot 2013 kwam ik nog geregeld vanuit het Betuwse in Dordrecht en parkeerde dan gratis aan het Wantij (max. 24 uur;) –ja, ’t is geen Delft hè- achter het tot Cultuurhuis gerenoveerde oude Energiehuis aan de Noordendijk, pal naast een bouwput waar men op dat moment doende was de grondvervuiling aan te pakken. Dat was op die locatie mijn laatste memory-plaatje. Want daarna verschoof de aandacht wat meer naar het Gelderse Tiel.
Dus toen dochterlief voorstelde om op ‘de dag van de arbeid’ tahun ini in Dordrecht naar de film te gaan, deed Kinepolis aan de Lijnbaan in Dordrecht mij slechts mijn schouders ophalen. Nooit van gehoord. Blijkt Kinepolis een enorm groot gebouw te zijn, nieuw gebouwd op de toentertijd ‘gratis’ parkeerplaatsen en opgetrokken uit die bouwput, waarvan het aanpakken van de bodemverontreiniging mij het laatst voor de geest stond.
Een ‘bios’ met maar liefst zes zalen, waarvan één zoals gememoreerd met Dolby Atmos en helaas voor deze kortademige ex-roker met net één trap (hijg,hijg) teveel omhoog. Ik kon mijn ogen nauwelijks geloven, want voor je gevoel staat zo’n gebouw er dan van de ene op de andere dag. De ontwikkeling(en) in Dordrecht Zuid aan de Hugo van Gijnlaan heb ik (nog) niet onder ogen gehad. Vroeger liepen daar toen allemaal jonge aankomende HBO-ers rond, zoals ze tegenwoordig heten. En nu staat er misschien wel hoogbouw voor senioren. Tja, het kan verkeren; echt levensloop hè ….
Overigens, over vroeger gesproken; ook in West-Souburg en in Middelburg heb ik niet veel terug kunnen vinden aan lagereschoolgaande jeugdherinneringen uit mijn directe woon(kamp)omgeving. Het Ambonezenkampje West Souburg schijnt nu opgeslokt te zijn door de Vlissingse wijk Westerzicht en in de hoofdstad van Zeeland kon ik aan de Nadorstweg de militaire kazerne, het sportpark van Middelburg en Woonoord Nadorst niet meer teruggevonden krijgen. Achter de Koepoort is binnen vijf decennia en een lustrum een hele nieuwe stad uit de grond gestampt, leek het wel.
Hoe zou dat eigenlijk zijn bij degenen die nog levendige herinneringen hebben aan hun geboorte- atau woonplaats in voormalig Nederlands-Indië en/of Nederlands Nieuw-Guinea; of voor hen die dat hadden tot de mid-sixties (v.d.v.e.) met Indonesia, maar nog niet atau niet meer zijn terug geweest(?)
En waarom ik zo off topic gezeild ben? Kue nie, hoor. Nah ja, gauw versturen, voordat ik de drang voel opborrelen om het dan maar à la Descartes niet prijs te geven . . . FULL STOP !!!***
***van Pak Pierre de la Croix geleerd . . .
e.m.
“die nog levendige herinneringen hebben aan hun geboorte- atau woonplaats” Gek, mijn Zeeuws meisje kan in Vlissingen ook niets meer terug vinden. Maar in Surabaya liep ik rond alsof ik er nooit was weggeweest. En mijn meisje oriënteerde zich op mijn verhalen over ‘toen’. En mijn geboortehuis, school, kerk, Simpangclub/Werfstraatgevangenis e.d. Alleen de bomen waren groter gegroeid. Terwijl ik verhalen heb gehoord dat Soerabaja in november 1945 verwoest was. En onderweg waren de sawah’s sawah als voorheen. En de tani ploegde voort. En de karbouwen werden door de katjongs gewassen als voorheen.
@ de heer EM (Neen, niet e=mc2)
de heer EM schreef o.a.: De ontwikkeling(en) in Dordrecht Zuid aan de Hugo van Gijnlaan (niet -laan maar -weg) heb ik (nog) niet onder ogen gehad….””
De laatste en derde flat (12 hoog en 4x per etage) is men mee bezig.
Eerste flat (6 hoog x 4) en de tweede flat (= 8 hoog x 4) zijn al bewoond.
Vlakbij is de toko waar e=mc2 wel eens komt winkelen o.a. pisang goreng meel.
Sorry voor afwijking van de thread, maar moest toch even attenderen op “HvG-weg” als HoeDichterBijDortHoeRotterHetWordt bewoner. 😉
Fijne avond nog.
@Dhr. J. A. Somers zegt: 14 juni 2016 om 12:07 Gek, mijn Zeeuws meisje kan in Vlissingen ook niets meer terug vinden.@
Haha … meneer Somers, volgens mij liggen die ‘kinderkopjes’ er nog in de buurt van het Oranjedijkje ter hoogte van de Landingstraat en ik meen zelfs in de Palingstraat. Not sure tho’ …
In mijn herinnering waren die ‘kasseitjes’ in Middelburg een slag groter en dus gevaarlijker bij regen, althans op de fiets. Maar inderdaad ’t is allemaal zo lang geleden. Back tot he future dan maar. 😉
e.m.
@Dhr. Hans Boers zegt: Hans Boers zegt: 14 juni 2016 om 15:28 De laatste en derde flat (12 hoog en 4x per etage) is men mee bezig.@
Dag Pak Boers, terima kasih voor de update en correcte routebeschrijving. 😉
12 hoog zou ook wel wat voor mij kunnen zijn, maar dan (indachtig hoe verder van Dordt;) langs één van de drie Boulevards in Vlissingen; en over de Westerschelde turend, jezelf inbeelden dat je over de Javazee, in mijn geval dan de Bandazee aan de horizon de eerste contouren van een heuse Portugese Kraak ontwaart.
U ook nog een fijne avond gewenst Pak Boers . . .
e.m.
Rijst voor de scheepsjongens van de Atlantische oceaan .Een goede zaak .
Wat heeft een sawah te maken met het Indisch Minument? Dat is echt overdreven. Rijst wordt op een vierde van de wereld geplant.
Cap