Hoe Indisch was Toorop? 


‘Indië heeft heel veel voor mij betekend. Indië kan niet uit mij worden weggedacht. De grondslag voor mijn werk is Oostersch. De mooie, half-Chineesche omgeving op Banka en de Oosterse natuur daar in Indië hebben mij het eerst met schoonheid in aanraking gebracht.’ Indisch Anders

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

9 Responses to Hoe Indisch was Toorop? 

  1. Indisch4ever schreef:

    Een Toorop heeft een stamboom opgesteld en hij vermoedde dat de naam Toorop een Engelse oorsprong heeft , afgeleid van de naam Thorpe.

    Men gaat ervan uit de eerste Toorop uit Rotterdam kwam. Dat was Abraham Toorop

    In de scheepssoldijboeken en de landmonsterrollen van de VOC komen wij de naam Abraham Toorop uit Rotterdam tegen. Maar de naam Abraham Toorop komt zowel in de DTB’s van Rotterdam als andere steden niet voor, helaas!
    Abraham Toorop scheepte in op het schip de “Amstelveen” als bemanningslid met als functie busschieter (kanonnier). Het schip vertrok op 05-05-1762 vanuit Texel richting Batavia in Nederlands Indië.

    Jan, de schilder, was een achterkleinkind van Abraham.  Niks Noors .

    Ouders van Jan :  Maria Magdalena  Cooke en Christoffel Theodorus Toorop
    Maria was de dochter van Edward Cooke en Maria Magdalena Wolzeijver
    Vermoedelijk is de Indische familie Cooke afkomstig van dit echtpaar

    toorop_cooke

    Indische wortels
    De wilde en geheimzinnige natuur van het oerwoud op Banka waarmee zijn vader hem liet kennismaken en het schaduwspel van wajang-poppen waarmee in zijn jeugd de avond kon worden gevuld, lieten een blijvende indruk na. Deze ervaringen prikkelden zijn fantasie en inspireerden het spel van bewegende lijnen in zijn symbolische werken. Hij vermengde in zijn symboliek invloeden van het westen met die van het oosten.
    Jan Toorop had een donkere huidskleur en verhulde niet dat hij van gemengde afkomst was, een Indo in het Nederlands taalgebruik. Zijn exotische uiterlijk had een betoverende invloed op sommige van zijn bewonderaars, met name vrouwelijke, die hij vermaakte met verzonnen verhalen over de Javaanse aristocratie.[3] Zijn onderhoudende en beminnelijke aard bezorgde hem gemakkelijk vrienden. Toorop was kosmopoliet maar bleef zijn Indische achtergrond trouw. In een interview zei hij hierover: “Indië kan niet uit mij worden weggedacht. De grondslag van mijn werk is Oostersch.”

    https://nl.wikipedia.org/wiki/Jan_Toorop#Indische_wortels

    Ik zie meer oosterse vormen in zijn werk, dan Nederlandse vormen in het werk van van Gogh.

  2. Peter van den Broek schreef:

    Ik heb de tentoonstelling Toorop/Klimt, Toorop in Wenen, Inspiratie voor Klimt in 2006 bezocht. Uit de tentoongestelde schilderijen kan ik niet opmaken dat Toorop Indisch is, maar ik kan mij vergissen, ik heb niet zoveel verstand van Toorop, laat staan van Indischen. Ik zal maar naar de tentoonstelling gaan en kijken wat dat Indische in de schilderijen is.

  3. PLemon schreef:

    Fysiek/biologisch geen totok….maar is het uiterlijk bij een kunstenaar bepalend of hij Europees geschoold ook ‘indische kunst’ zal voortbrengen.?

    ***”Toorop, geboren uit een Javaans-Noorse vader en een Chinees-Britse moeder, blijkt op de fraaie en levensgroot afgebeelde foto’s een behoorlijk donker uiterlijk te hebben gehad, donkerder dan zijn standbeelden (met klassieke rechte neus) of een enkele tekening doen vermoeden. Alleen al op basis daarvan zou enige verheldering logisch zijn.
    In Duitsland sprak men meermalen van ‘der Maleyer’, en niet altijd in positieve zin, in Frankrijk beschreef de dichter Paul Verlaine hem zeer waarderend als ‘un superbe Javanais brun de teint aux yeux sombres extraordinairement doux’, in Nederland bleef die eerder geciteerde koosnaam ‘delicate barbaar’ natuurlijk aan Toorop kleven”

    • Jan A. Somers schreef:

      Geprikt van een informatiebord op de tentoonstelling: “Geboren (…) te Poerworedjo (…). Zijn vader was van Nederlands-Indische en volgens Jan ook van Noorse afkomst. Zijn moeder was dochter van een Engels-Amerikaanse scheepskapitein en had bovendien Chinees bloed.” Kunnen de Indorekenaars hun zakjapanner trekken.

  4. ellen schreef:

    Zomaar een gedachte… Twee keer heb ik met Indische vriendinnen de tentoonstelling van Jan Toorop in het Haags Gemeentemuseum bezocht. Deze kunstenaar heeft heel veel werk gemaakt en met succes verschillende kunststijlen uitgeprobeerd. Een museumsuppoost wees ons er nog op, te letten op de verbeteringen die Toorop – met veel geduld – maakte, met name in zijn symbolistische tekeningen. Hij plakte de verbeteringen – stukjes bij beetjes – naderhand in de tekeningen over het oude werk heen. In zijn schilderwerk was hij koortsachtig bezig geweest aan meerdere werkstukken tegelijk, zodat er op sommige schilderijen op sommige plekken alleen de begincontouren en potloodstrepen te zien zijn. Sommige afbeeldingen waren onaf, met grote blanke stukken ertussen. Onafgemaakt gelaten, onafgemaakt gebleven. Ik moest aan de Indische geschiedenis denken, aan de ene kant kleurrijk, talrijk van culturen, gedetailleerd; aan de andere kant onafgemaakt, misschien wel afgebroken of verlaten. Vooral mysterieus mooi. Jan Toorop is zeker een Indische kunstenaar.

  5. Indisch4ever schreef:

    Hij was wel een Indische kunstenaar. net als Vincent van Gogh een Nederlandse kunstenaar was.

    • Loekie schreef:

      Hij was een kunstenaar en (toevallig) had hij een Indische achtergrond.
      Of: hij was een voetballer en hij had een Indische achtergrond. Dat hij voetbalde en de manier waarop hij voetbalde had niks te maken met het feit dat hij een Indische achtergrond had.
      Ofwel: hij had genoten van een uitgebreide rijsttafel en hij kon niet anders zeggen dat de smaak asli was. De rijsttafel was bereid door Mien, een struise blonde Amsterdamse die veel van koken houdt en die verder niks met het Indische/Indonesische heeft..

  6. Ron Geenen schreef:

    “””””””””””Het gaat er vanzelfsprekend niet om Toorop kinderachtig te claimen als ‘Indisch kunstenaar’. Dat zou inderdaad een vreemde reductie zijn; Toorop was net als zijn zeldzame partners in crime, de schrijvers Eddy du Perron en Tjalie Robinson en de schilder-dichter Jan Schlechter Duvall, een wereldburger in denken en doen, en in vormentaal. Een bereisde, getalenteerde, charmante en wat verknipte jongen – zie zijn pogingen met een naargeestige, later in zijn leven katholiek geïnspireerde symbolentaal de passie eronder te houden. En iemand die zelf geen moeite had met zijn Indische achtergrond, die in tegendeel koesterde;”””””””””””

    Een prachtige beschrijving van wat is een “Indo”

Laat een reactie achter op Loekie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *