Tweede laag herinneren’
Zelf heb ik de oorlog niet meegemaakt en mijn kinderen ook niet. Wat weet je van de oorlog als je die niet hebt meegemaakt? Hoe kan een herinnering van een generatie die de oorlog wel heeft meegemaakt ons verhaal worden? Je kunt je afvragen waarom dit stuk van de geschiedenis niet in ons collectief geheugen zit.
Hoe komt het dat wij dit gedeelte van ons verhaal niet kennen?
Nieuwsbrief mei 2015.
- Open brief aan Japanse historici
- Japanse vlag was symbool van het kwaad
- Tjalling Boutmy en Tjam Eng Nio
- Coosje Ayal, een Moluks meisje
- Dr. Remco Raben nieuwe hoogleraar UvA
- Verfilming De Stille Kracht
- Adriaan van Dis wint Libris Literatuur Prijs
- Indo Rock deel 16
- Leven zoals in Indië
- Parels uit de Gordel van Smaragd
- Mijn herinnering aan Indië
- Fotografieproject
Een oorlog hoef je niet mee gemaakt te hebben, een herinnering daarvan kun je dan niet hebben, hoe komt het dat wij dit niet weten of iets meegekregen hebben van eerdere generaties. Het zit niet ons geheugen, maar je kunt wel afvragen wil ik het wel weten en waarvan kan ik het weten.
De geschiedenis leert ons alles en iemand moet deze geschiedenis vertellen misschien de ouders of grootouders die wel iets van de oorlog meegekregen hebben.
Misschien op school daar kun je alles toch leren, maar wie zegt ons dat wij iets moeten leren, moeten hoeft niet meer.
Als je genoeg luistert naar een boeiende verteller zoals vroeger de schoolmeesters waren waarbij alle leerlingen geboeid kon luisteren en dat je het jammer vond dat het uurtje weerom was, en veel bleef hangen en als zo’n verteller elke week weer zijn verhaal bleef ventileren blijft het opgeslagen.
Een klein stap om in de oorlogsgeschiedenis te duiken helpt je dan om e.e.a leren kennen, de concentratie om te leren en te lezen vergemakkelijkt de leesstof over alle onderwerpen.
Je kan je zelf verdiepen en dat heb dan wel nodig om te leren begrijpen en op te slaan over verhalen die zijn verteld en geschreven over de 2e wereld oorlog in bijvoorbeeld Nederlands-Indië.
Alles komt uit ons zelf denk ik maar, maar je moet er wel iets voor doen.
Mag ik uitnodigen om mijn website te bekijken over de oorlog Nederlands-Indië ik ben pas 10 jaar bezig en mijn website is http://www.dornierdo24k.nl is pas een jaar operationeel.
Groet Bert van Willigenburg
Een oorlog leren kennen uit verhalen of geschiedenisboekje is heel wat anders dan zelf beleven. Het gaat vooral over de eigen perceptie, de chaos, dat leer je niet van een ander. Dat wil overigens niet zeggen dat de eigen beleving beter is dan het boekje. Eigen beleving is subjectief, en wordt verstoord door latere toevoegingen en vergeten. En de een heeft een hogere pijndrempel dan de ander. Als twee mensen het zelfde hebben beleefd, kan de impact totaal anders zijn. Als ze bij de Kenpeitai emoties en gevoelens eruit hebben geramd, valt de bersiappijn mee.