Weduwen Sulawesi krijgen geld

Geplaatst op 16 oktober 2014 door Boeroeng

Nederland geeft een schadevergoeding aan acht weduwen uit Sulawesi in Indonesië. Hun mannen werden tijdens de politionele acties in de jaren veertig standrechtelijk geëxecuteerd. Ze krijgen 20.000 euro per persoon. NOS Nieuws.

Dit bericht werd geplaatst in diversen. Bookmark de permalink .

12 Responses to Weduwen Sulawesi krijgen geld

Surya Atmadja schreef:

19 oktober 2014 om 12:33

Van den Broek zegt:
19 oktober 2014 om 10:55
Internationaal Gerechtshof is niet het juiste adres. Het houdt zich bezig met geschillen tussen Staten,
————————————————————–
Bij gebrek aan betere ??
Klopt , er is geen geschil tussen de 2 staten.
Wel is er elke keer vragen gesteld waarom de Indo’s/Nederlanders de Indonesische regering niet aansprakelijk stelden voor hun verliezen ?
Daar door zal van uit Indonesische kant ( burgers) ook de mogelijkheid geopend om een tegen claim te starten .

De probleem , het verleden nog niet kunnen afsluiten lig bij de Nederlandse zijde.
De jongere generatie Indonesiers hebben andere zorgen/prioriteiten .

Beantwoorden
van den Broek schreef:

19 oktober 2014 om 10:55

Internationaal Gerechtshof is niet het juiste adres. Het houdt zich bezig met geschillen tussen Staten, dus wat is hier het geschil tussen Nederland en Indonesie? Nederland heeft zich nooit als partij gepresenteerd aangaande de Bersiap, wel vreemd want het ging over haar burgers

Indonesie erkent het gerechtshof zie geschil Indonesie-Maleisie en Indonesie-oost-Timor.

Ik zou toch maar eens met mevr. Molemans praten.

Beantwoorden
Peter van den Broek schreef:

18 oktober 2014 om 19:14

1) is politiek niet verklaarbaar, er ligt een vonnis van de Haagse rechtbank aangaande de weduwen van Rawagede, die zegt dat de weduwen schade hebben geleden en recht hebben op schaqdevergoeding. Zo gaat dat in het Nederlands recht, De Nederlandse staat heeft geen beroep aangetekend.. Het vonnis was ook van toepassing op de weduwen van Zuid -Celebes. het gaat erom daqt de weduwen techt kregen, hun zaak, dus hun schade werd door de Nederlandse Staat erkend. Let wel dat de schadevergoeding buiten rechte werd geregeld dwz buiten het rechtsgeding

Wat de weduwen met dat geld doen is hun zaak, daarover discussieren is alleen maar natrappen, maar daar krijg je geen recht mee.

Wie de moordenaars in de Bersiap waren is bij niemand met naam en toenaam bekend. De Indonesische staat verantwoordelijk stellen dien je eerst een chain of command te bewijzen met de rampokkers en dat is nooit gebeurd. Niemand heeft ooit geprobeerd een rechtzaak met of zonder Mevr. Zegveld op te zetten tegen de Indonesische Staat in Indonesie.

Tractaat van Wassenaar. De Nederlandse Staat in de persoon van dhr Luns legde een claim bij de Indonesisce staat van Hfl 4,2 Mld, met een mooi woord Herstelbetalingen . Na hard onderhandelen zegevierde de Min van BZ dhr Luns en haalde HFl 600 Miljoen uit het vuur, Voor zo’n onderhandelingsresultaat was ik allang ontslagen maar dhr Luns haalt dit heroisch resultaat met vlag en wimpel. Mevr. Molemans haalt deze herstelbetalingen in haar boek “opgevangen in andijvielucht ” als claim 7 aan. Deze en andere claims worden door de meerderheid van dit blog zonder onderscheids des persoons neergesabeld. Met mijn gebrekkige kennis van het NEDERLANDS RECHT HAD IK IN HET VERLENGDE van de zaak Rawegede wel € 500 over om een rechtzaak te beginnen maar ik ben geen rechthebbende.

Het is wel opmerkelijk dat niemand van de Nederlandse benadeelden ooit een rechtzaak is begonnen.

Beantwoorden
Anoniem schreef:

18 oktober 2014 om 16:36

Waar blijven de gelden, bezittingen, huizen die in de oorlog zijn afgenomen?????????????
Met gevoelens voor de slachtoffers die voor de NEDERLANDSE VLAG als kanonnenvlees hadden gevochten!!!!!!!!!!!!!!!!!
Met vriendelijke groet Jendella,

Beantwoorden
Surya Atmadja schreef:

18 oktober 2014 om 11:23

@ George
Ik ga met jou mee.
We( Nederlanders/Indonesiers) kunnen samen om de tafel gaan zitten , de zaken inventariseren .
Kijken wie de schuldigen zijn, moet wel te bewijzen bij de rechtbank, als kan bij de Internationaal Gerechtshof in Den Haag .

Beantwoorden
- Jan A. Somers schreef:
  
  19 oktober 2014 om 10:11
  
  Ik denk eerder aan het Internationaal Strafhof, ook in Den Haag. Maar ik weet niet of Indonesië dat erkent. En bij inventariseren moeten ze in Indonesië natuurlijk wel weten wat de bersiap is. Bewijs is dan niet zo moeilijk als je op de erevelden naar de data kijkt.
  
  Beantwoorden
George de Ceuninck schreef:

17 oktober 2014 om 22:51

Wellicht uit politieke overwegingen verklaarbaar, maar praat men ooit over compensatie voor de talloze slachtoffers van Indonesische moordenaars en rovers uit de Bersiap periode en daarna? Hoeveel Indische Nederlanders hebben niet familie verloren door de ” vrijheidsstrijders” en de confiscatie van eigendommen is ook nimmer gedekt door enige “Wiedergutmachung” (excuses voor het woord)

Beantwoorden
- Jan A. Somers schreef:
  
  18 oktober 2014 om 10:48
  
  In Nederland zijn er gelukkig nog mensen die hun doden niet inwisselen voor een handvol Euro’s. Ik hoop dat het zo blijft.
  
  Beantwoorden
  - Hans Boers schreef:
    
    18 oktober 2014 om 13:10
    
    Het is maar vanuit welke levenshoek men de zaak van “doden inwisselen voor Euro’s ” aanschouwt.
    
    Wij hebben pinpassen, maandelijkse stortingen van AOW en/of pensioenen en/of salaris/loon, bejaardenpassen, kortingspassen voor dit en dat, hoppervervoer, kunnen regelmatig bloemen neerleggen bij de graven van wijlen onze geliefden, kortom van alles en nog wat dat comfortabel voor ons is. Voor de één ietsje minder dan voor de ander, maar het is er voor ons.
    
    Daar…. mag de weduwe blij zijn, dat het geld één dag in haar handen kleeft, want dan komt de hele durpsreutemeteut even langs om te delen, want iets dergelijk is een buitenkansje voor allemaal daar. Want dan kan eindelijk de voordeur voorzien worden van nieuwe verf of een nieuw slot, kunnen kippen gekocht worden of een geit of eenden en kunnen kleinkind en achterneef een nieuw stel schoenen krijgen of sandalen en kan die oude versleten bank ingewisseld worden en kan tante of oom een deel van het geld krijgen om hun schulden bij de pak sayur of de toko af te betalen, want daar leeft men van het ene gat in het andere gat, omdat men niets heeft dan slechts: “boleh utang Mas, dompet kosong.”
    
    En…. daar kijkt men anders tegen de dood aan en bij de gratie van Allah zal een hoogst enkele keer per 100 jaar een bloemetje gelegd worden of zoals op Sulawesi gebruikelijk (niet alom Sulawesi) een fatsoenlijke begrafenis plaats kunnen vinden voor een overledene, die wellicht al jaren dood ligt te wachten op zijn/haar eervolle ter aarde stelling of bijgelegd in de rotsen bij de anderen, zodat eindelijk de gemoedsrust weg kan ebben in vrede…..
    En zijn zij Christen, dan kan de kerk een offer verwachten als dank en kan de voordeur tenminste wagenwijd open, zonder dat de kerkleider het schaamrood op de kaken stijgt. Zijn zij Muslim, dan zal de Mesjid luidkeels Allah’s lof en eer verkondigen en kunnen eindelijk de versleten vloeren vernieuwd worden enzovoorts.
    
    Ach, het is maar in welke richting onze ogen blikken: Het oosten of het westen.
    
    Maar ik respecteer te allen tijde wel een ieders mening en zal zeer zeker geen negatief commentaar neerschrijven.
  - Jan A. Somers schreef:
    
    18 oktober 2014 om 16:07
    
    Ik had het over doden inwisselen voor een handvol Euro’s, wat ik onsmakelijk vind. Als het gaat om verlichting van armoede is dat een ander verhaal, en zijn er andere mogelijkheden.
  - Jos H Crawfurd schreef:
    
    18 oktober 2014 om 18:20
    
    Geachte heer Jan Somers:Een oorlog of een coup of wat het mag zijn,gaat gepaard met materiaal of in-materiaal,lijken alleen vallen is dan dat ze standrechtelijk afgeschoten worden.
    Daarna moet degene die wijlen is zijn nabestaanden te kort doen.
    Wie zorgt voor het salaris of financiën.;dus het een kan niet buiten de andere afgewikkeld worden.
    Het geld is een bijkomstigheid,maar geeft wel verlichting.
    Heb toch meelij en ontzag voor de mensen die bewust achter moeten blijven.
    Mvg Jos H Crawfurd en sorry dat ik als jongere U hierop moet wijzen.
  - Jan A. Somers schreef:
    
    19 oktober 2014 om 10:17
    
    “dat ik als jongere U hierop moet wijzen.” Sorry aanvaard hoor! In Nederland worden ‘arme’ nabestaanden van oorlogsslachtoffers van een overheidsuitkering voorzien. Hoeven zij hun hand niet op te houden. Kunnen ze het hoofd recht houden. Scheelt ook advocaat-kosten.