Het Jaarverslag 2013 van het Indisch Herinneringscentrum staat online.
2013 stond voor het Indisch Herinneringscentrum in het teken van zowel het initiëren van nieuwe projecten als het verdiepen en vernieuwen van reguliere activiteiten. Het Indisch Herinneringscentrum heeft met beide handen de digitale ontwikkelingen aangegrepen om oude verhalen in een nieuw digitaal jasje te steken. Vooral op educatief terrein heeft het Indisch Herinneringscentrum nieuwe wegen ingeslagen door bijvoorbeeld het laten ontwikkelen van een iPad-applicatie voor het Indische verhaal
...................
Indisch4ever 
Arthur Olive, on 10 juli 2014 at 01:20 said:
Pak Bo, de mensen in de Hellships vergingen van de stank en de hitte, alles moest beneden dek gebeuren, er was nauwlijks genoeg plaats om te liggen en dan nog de angst dat het schip getorpedeerd kon worden.
Er zijn meer dan 19000 POW’s vergaan met deze schepen.
http://www.mansell.com/pow_resources/hell_ship_losses.html
Hr.Arthur,
Effe naar het Museum Bronbeek mailen ,zodat daar mss.
hun ogen open gaan.Je kunt ’t maar nooit weten.
Verder mag U van mij m;n naam indien nodig bijplaatsen.
Ben dan benieuwd naar of dat U een tegen berichtje ontvangt.
siBo
Pak Bo, ik heb het volgende geschreven naar museum Bronbeek.
Hier in California heb ik vernomen dat het museum Bronbeek een Japans reddingsvest vertoond als levensredder van een krijgsgevangene.
Hierbij stuur ik u een lijst van van de meer dan 19000 krijgsgevangenen die onder zijn gegaan gedurende het onembarlijke vervoer met de Hellships. http://www.mansell.com/pow_resources/hell_ship_losses.html
Jammer genoeg hadden ze geen reddingsvest.
Het zou een eerlijke en historische plaats hebben als u dit naast het reddingsvest vertoond.
Bronbeek moet een verantwoordelijkheid tonen in historische feiten, het is after all niet een “Ripley’s Believe It Or Not” museum.
Pak Arthur,
Luid en duidelijker kan het volgens mij niet.
Misschien komen de bekende Nederlandse Instellingen
op het idee de zgn. Historische Bronbeekfeiten ‘ns nader
te bekijken.
en die roeren zich tot nu toe echt niet.
Nmm. heeft het restaurant met de heerlijke Indische
hapjes meer belangstelling dan wat het Museum vertoond.
siBo
Lance, on 10 juli 2014 at 11:35 said:
Wij zijn Indisch, niet Indonesisch meneer Surya Atmadja
—————————————————-
Pak Lance .
Ik weet redelijk goed het verschil tussen Indisch(Indo of Indo-Europeaan) en Indonesier / pribumi .
En ik praat niet over nationaliteit.
In Indonesia lopen mss miljoenen Indonesiers die Indisch of Indo-Europeaan achtergrond hebben , velen weten het niet eens om dat in het verre verleden hun stamvaders of moeders verinlandschen waren omdat ze verstoten of niet erkend zijn door hun Nederlandse/Europese vaders.
Surya Atmadja, on 10 juli 2014 at 12:34
Dat geloof ik op uw woord meneer Surya Atmadja. Ook dat deze indo’s etc. niet de oversteek naar Nederland hebben ondernomen, daar kil en koud werden ontvangen en de lucht van andijvie hebben ingesnoven in contractpensions.
Om sjagrijnig van te worden met dat Japanse mailorgel.
Anoniem is deze keer weer gewoon Huib.
We zijn er nog lang niet met Jokowi…. Mind my words.
Die schoonzoon generaal heeft nog wat smerige spelletjes achter de hand….. Read my lips.
Welke schoonzoon van Jokowi is een generaal?
Lance, on 9 juli 2014 at 14:24 said:
Zo wordt door de vermenging alles wat Indonesisch is ook weer Indisch.
——————————————-
Wie weet komt straks een keturunan Indo-Europeaan als Presiden R.I ?
Kunnen de keturunan Indo-Belanda/Europeaan in Holland trots zijn .
Ik stoom mijn zoontje alvast klaar…
Nou …. als-ie maar niet op een Chinees of Christen lijkt ….
Pak Pierre
Wij zijn Indisch, niet Indonesisch meneer Surya Atmadja
Wijlen Hr Surya Atmadja is ook Indisch ( of toch niet) want zijn grootvader is de bekende Snouck Hurgronje met een Sundanese vrouw.Hij heeft zelf gezegt dat hij de familie naam van zijn moeder/groot moeder gebruikt.
En dan te bedenken dat we eerst toch een beetje ‘malu’ waren om ons zo aan te duiden.
* 1) indo, term die door de indo zelf ongaarne werd gebruikt om zijn identiteit aan te duiden. In het Petjoh zei men liever “Indische jòngen” zelfs waar dit absurd was: Laat maar mijn moeder Indische jongen… L-R/180
2)|Indo – indo = bij sommigen aanduiding voor “Indisch dialect”, dus het Petjoh. ..Indiaan laat maar waaien! Indo maar gewoon (Laat dat ″Indiaans″ achterwege, spreken we gewoon Indisch) B.2/16 De Gruiter spreekt over het Jav-indo, voor het Semarangs Petjoh op basis v h Javaans
Uit: een glossarium van allerlei Indische taaluitingen (Kamus Pecuk)
Arthur Olive zei op 9 juii 2014 te 18.01
Nadat mijn vader met de Hellships naar Japan was ontvoerd in 1943 moesten wij uit het huis van de opium fabriek waar mijn vader werkte. Tom’s ouders hebben zich …..
Hellships , het Museum Bronbeek heeft weer een vondst
gedaan hoe men op deze naam gekomen.is.
Eerst een Japanse reddingsvest vertoond als levensredder
van een krijgsgevangene .
Net of dat aan de gevangenen werden verstrekt .
De naam Hellships ,omdat de gevangenen mishandelt werden.
En vergeet gemakshalve onder welke mensonterende
omstandigheden de transporten plaats vonden en
op de niet als zodanig herkende tekens/seinen waren voorzien.
Deze schepen door geallieerden tot zinken werden gebracht
en het afschuwelijk lot van deze weerloze gevangenen op
volle zee,en het zinkend schip trachten te verlaten.
Plus de ondertekening” Documentatie Bronbeek”
Elk jaar wordt op nog geen 100m verder op het Landgoed
bij het monument ”Hellships” de …..-.. herdacht,zou zich
wel’ns een functionaris van het Museum hierbij
aanwezig zijn geweest.?
Het Japans optreden wordt hier wel met een hele
zachte en warme Bronbeekdeken toegedekt .
siBo
Pak Bo, de mensen in de Hellships vergingen van de stank en de hitte, alles moest beneden dek gebeuren, er was nauwlijks genoeg plaats om te liggen en dan nog de angst dat het schip getorpedeerd kon worden.
Er zijn meer dan 19000 POW’s vergaan met deze schepen.
http://www.mansell.com/pow_resources/hell_ship_losses.html
De naam volbloed indo is in wezen een contradictio in terminus, maar werd voor de grap door dacht ik Tjalie Robinson gebruikt. Doordat het Nederlandse element van mijn vaderszijde tot de 7de generatie en dat element van mijn Moederszijde tot de 5de graad teruggaat (mijn Oma was tot mijn trots zelfs een inlandse) kan ik mij wel beroepen op zijnde een volbloed Indo. Het Nederlands element is bij mij erg verwaterd. Ik spreek daarom niet over hoeveel Duits/Engels, Chinees of wat voor bloed ik heb maar zeg dat ik bijna 100 % dus zuiver en volbloed Indo ben.
Het woordgebruik staat mij niet zo aan want doet te veel aan hondenras en andere rassenwaan denken
Noblesse oblige
Dhr Lance zo te horen bent U door geboorte onschuldig aan en niet geremd door voorkennis over het Indo-zijn. Zoals de Heer de la Croix zo treffend zegt heeft een Indo, ik hoef niet te benadrukken een echte Indo, zijn, wortels, dus zijn unieke Geschiedenis in Ned. Indie.
Zonder de Nederlandse en inlandse achtergrond ook door anderen gemengd genoemd, zonder deze geschiedenis zoals Binnen-/Buitenkamper, Bersiap, de gedwongen repatriering, geen gewoon Indisch Meisje van Marion Bloem is er geen Indo. . Eenieder kan zich tooien met een T-shirt met Proud to be.Indo.., of een vaantje van Paatje Pfefferkorn maar is misschien modern maar helaas nog geen Indo.
Ik kom zelf uit een Indo-familie, maar inlandse elementen zijn mij niet vreemd. In de oorlog zijn verschillende familieleden waaronder mijn opa onder het Japans schrikbewind en in de kampen overleden. Het buitenkampen leed heeft diepe sporen achtergelaten. Dus kunt U zich voor stellen dat als iemand zich zonder flauw benul als moderne Indo afficheert, ik me toch in hemelsnaam afvraag waar hij mee bezig is.
Bezint vòòr U begint
.
U heeft het over een volbloed Indo = Indo die een aanwijsbare band heeft met Nederlands-Indië.
De indo-keurslager die zijn eigen vlees keurt.
Ik heb het opgezocht: indo is een in de vorige eeuw door de Nederlanders in Indië ingestelde juridische categorie, geen raciale.
Dat heeft niets te maken met wat u beweert P. v.d. Broek.
Indien u binnen die categorie viel, dan was u Indo-europeaan, zo niet dan was u inlander.
Indo betekent ook In Nederland door Omstandigheden of in Nederland door Opa.
Dat was als grap bedoeld: wilt u als grap door het leven gaan?
Ook zonder indo-vaantje kunnen wij goed leven.
Neen, houdt u zich maar bij uw SWOT-analyses, daaraan heeft u al voldoende
Lance… indo’s hadden geen aparte juridische status in de kolonie. Indo’s waren óf geclassificeerd als Europeaan óf als Inlander. En dat verschil in status, needless to say, maakte nogal een verschil.
Mas Rob, klopt, dát bedoelde ik ook. Indo=indo, de een was inlander, de ander Europeaan. Zo veel verschillen, even zovele ervaringen. Nog steeds.
De productie van indo’s in Indonesië hield niet op na 27 december 1949 of na 17 augustus 1945.
Vrijwel elke Indonesiër heeft via een voorouder een relatie met Nederlands-Indië.
@Lance Als U op dient te zoeken wat een Indo is dan, dan heb ik geen hoge hoed op van Uw Indische geschiedeniskennis, ik maak hieruit op dat U geen Indo bent of U heeft een identiteitsprobleem.
En als U alles klakkeloos gelooft wat geschreven staat over juridische categorie dan twijfel ik aan Uw kritisch laat staan .denkvermogen. Het moge toch boven twijfel zijn dat de werkelijkheid boven de jruidische staat.
Het zou U sieren als U wat over Indie leest bvb iets van de schrijver P.M. Daum of Tjalie Robinson, die kleurrijk de Indische maatschappij schilderen..
Uit bovenstaande blijkt overduidelijk dat U in Uw verhevenheid zich bezighoudt met wel erg oppervlakkige en dubieuze analyses, laat mij maar schuiven met die SWOT, ik verdien daarmee wel een heel erge dikke boterham ,dik boter en driedubbel beleg.
Prima toch? No ploblem elmee.
@ Pak Lance
Ook veel perkawinan-campuran , mix huwelijken .
Er is zelfs nieuwe generasi Indo-Belanda (baru) voortgekomen.
Ja, maar die mogen geen lid worden van de club ……
Pak Pierre
De indoclub? Een indo is een indo, dacht ik zo, of die nou geborenis in1928 of in 2014. De een spreekt Nederlands, de ander Indonesisch, weer een ander Engels of Portugees.
De “moderne” indo’s voelen naast hun nationaliteit zich ook een beetje Indonesisch, dat is de invloed van de moeder.
Een échte Indo heeft wortels in Nederlands-Indië, ook al is zij/hij er niet geboren en spreekt zij/hij Atapoepoe of een andere vreemde taal. Toch?
Zij die die wortels niet hebben zijn gewoon Indo-Europeaan, Indo-Amerikaan, Indo-Papoea of een andere tjampoeran …….. you name it, maar geen Indo.
Zij mogen dus NIET het Indovaantje van Paatje Pfffff met zich meevoeren.
Pak Pierre
Zo wordt door de vermenging alles wat Indonesisch is ook weer Indisch.
I
De symboliek van het Indovaantje van Paatje zegt mij totaal niets. Ik weet wel wat een djago is, of een boeaja, een garoeda, en een mera poetih.
Wij hebben het toch over hetzelfde vaantje?
http://www.indisch3.nl/op-zoek-naar-symbolen-voor-indos/
Tijd voor een ballotage commissie die bepaalt wie bij de club mag horen. En als je geroyeerd wordt, ‘bad standing’ in sommige kringen, dan moet je je vaantjes inleveren. Nou, dat zal pijn doen.
Nou …. dan mag ik toch wel een keertje voorzitter worden.
Pak Pierre
.. maar wie wordt de penningmeester?
Een nieuwe IEV oprichten. Met statuten! Wie wel, wie niet. De voorzitter moet wel via de AIVD, je weet maar nooit met die moderne jihad. En onder toezicht van een of andere Autoriteit. Autoriteit voor Indische Perkara’s. Met een duur betaalde voorzitter. Alle reageerders van I4E samenvattend zal het nog wel even duren. Statistisch gezien na mijn tijd.
Nou …. en ik dacht nog wel dat een iegelijk direct achter mijn candidatuur zou gaan staan, inclusief Pak Somers, want met een heuse Kruisridder als Super Kepala van de ballotage- c.q. Blut und Boden Commissie is zorgvuldigheid en integriteit toch gewaarborgd?
Een penningmeester kan beter van buiten af komen. Ik stel voor een voormalig lid van de Raad van Bestuur van een woningbouwcorporatie wiens talenten nu in de WW staan weg te rotten.
Wellicht is er nog eentje met Indisch bloed te vinden ….. maar dat is moeilijk te beoordelen zonder een ballotagecommissie met de juiste Panglima.
There’s a hole in my bucket, dear Lisa, dear Lisa
There’s a hole in my bucket, dear Lisa a hole ……
Pak Pierre
Als dat zou kunnen. Zou een goede zaak zijn. Komen er mss ook meer Nederlandse investeerders daar.
Nederlandse investeerders zitten er voldoende daar. Ook kleine die er een bed and breakfast hebben, aarbeien telen. Neem er maar eens een kijkje.
Pak/Ibu? Lance
Ik geloof je op je woord.
Maar ik hoef er geen kijkje te nemen.
Alles al gezien.
Tjoekoep zo.
De Bersiap troepen als ik ze zo maar voor een beter begrip mag noemen, zijn al tijdens de Japanse bezetting door de Jap opgeleid.
Denk maar aan bv de Heiho’s , Peta’s e.a.
Met instemming en medewerking van de grote Boengs die het ook wel zagen zitten in de vorming van een groot Aziatisch wereldrijk.
Na de instorting van Japan werden de arsenalen vrijwel geheel over gedragen, al dan niet oogluikend toegestaan en met medewerking van de Japanners.
Indische jongens en waarschijnlijk ook zij die uit de interneringskampen kwamen hebben zich in Bandoeng tegen deze moordzuchtige bendes
verweerd en de burgers, vrouwen en kinderen trachten te beschermen.
Ze waren in de minderheid en nauwelijks bewapend maar hebben kranig van zich afgeslagen
Pas toen in 1946 de Nederlandse troepen geland zijn en de zgn. politionele akties inzetten, werden de meeste burgers beschermd en ontstonden demarcatielijnen.
Dat is zo’n beetje wat ik er van heb mee gekregen in die woelige tijden en niet uit boekoe’s die geleerden vele jaren later publiceerden.
Wanneer het Nederlands elftal de finale haalt, is er een run naar oranje voetbalshirtjes en alle Nederlanders en de driekleur weer welkom in Indonesië
Niet alleen Indische jongens maar ook, (vooral?) Molukkers, vormden strijdgroepen in Jakarta en Bandoeng. Die hebben indo families proberen te beschermen, maar het ging verre van zachtzinnig of subtiel: willekeurige Indonesische jongemannen werden uit wraak voor moordpartijen mishandeld of doodgeschoten.
Tja … wie wind zaait zal storm oogsten, staat ergens geschreven.
Allemaal niet goed te praten vanuit onze comfortabele stoel in vredige, steriele omgeving, zoals we nu ook niet goed mogen praten de moord op een Palestijnse jongen uit wraak voor wat eerder met 3 Israëlische knapen gebeurde.
Different cook als je middenin de moord en doodslag hebt gezeten en de onteerde, verminkte naakte lichamen van vrouwen en meisjes hebt zien wegdrijven in de kali …..
Pak Pierre
Ja, ik snap dat het makkelijk praten is als je zelf niet in de situatie verkeert.
Toch vind ik het vrij willekeurig vermoorden – eigenlijk een soort sektarisch geweld- niet alleen niet goed te praten vanuit de luie stoel bij de open haard, maar ook in die omstandigheden, hoewel het geweld verklaarbaar en voor te stellen is.
Maar wat dit betreft ben ik een rare.
Het is gebruikelijk om voor elk slachtoffer in je familie een kerfje in de kolf te krassen. Dan kun je je administratie een beetje op orde houden. Bijbelse tijden: oog om oog, tand om tand. Je kunt het er niet mee eens zijn, maar zo was het nou eenmaal. En zo zal het de volgende keer weer zijn.
Dhr/Mevr. Loekie spreekt over oorlogen alsof je een bruinbrood doormidden snijdt. Een snee WOII zoals dhr.Wiebenga zegt dat er toen vrede was, een snee Bersiap ging in chaos tenonder, 2 sneetjes poltionele acties volgens de geachte Heer Somers, genoemd naar de politionele acties van het KNIL in Atjeh. Het KNIL was geen leger, meer een veredeld soort politie. Dit kwam ook tot uitdrukking bij de Japanse inval, ze werden gewoon onder de voet gelopen door wat gele krombenige spleetogen.. De politionele actie was in Nederlandse ogen een binnenlandse aangelegenheid, daarom ook politie. Maar in buitenlandse ogen probeerde een staand leger van meer dan 100.000 man het zelfbeschikkigsrecht van een soevereine staat in wording de nek om te draaien. Dit om even het gebeuren in een perspectief te plaatsen, want dta is toch geschiedenis
Ik denk dat veel mensen in Indie het niet gemerkt hebben dat de WOII geruisloos overging in de Bersiap. Ik spreek helemaal niet pover Nederlanders want die waren nog met hun hongerwinter bezig. De Japanners die de geinterneerden eerst met hun Banzai een gratis Hari-Kiri cursus wilden laten volgen, gingen opeens de Indische Nederlanders beschermen tegen de peloppers. Deze veranderden later hun naam in Nationalisten.
Jammer dat de mensen voor het gemak geen bordje voor hun kop kregen zoals; ik ben Japanner voor 15 Augustus en ik ben er een na 15 Augustus. Ook het bordje “ik ben pemoeda A of pelopper Boeroeng had duidelijkheid kunnen scheppen bij de identificatie van misdadigers. Tevens “ik ben Nederlandse soldaat en geen oorlogsmisdadiger had veel problemen zoals Rawagede kunnen voorkomen.
De Indische Nederlanders had geen bordje nodig want hij was altijd de pineut. Voor hem was de oorlog begonnen in 1942 en ging maar door, want levensbedreiging, willkeur, rechteloosheid was van alle dag. Wie de strijdende partijen waren maakte hem weinig uit.
Als dhr/Mevr. Loekie er tevreden mee is dan mag die over oorlogen praten. Dan wel even definieren wie de strijdende partijen zijn en wanneer en hoe die oorlogen afliepen. Hoe liep die Bersiap eigenlijk af?
Hoe liep die Bersiap eigenlijk af?
Deze periode speelde zich niet alleen af in Soerabaja
of Semarang en een bietje in Batavia en het waren
niet alleen losgeslagen rondtrekkende bendes,
Java ongeveer 3x Nederland dan hebben zij wel
het wereldrecord rennen op hun naam staan.
Dan de mythe dat het werd uitgevochten met de
bamboe roentjing en roestige sabels, aan m’n hoela.
Als Engelse jagers het inkomend artillerievuur op
onschuldige vrouwen/kinderen ,die bij 100en een
veilig onderkomen gevonden dachten te hebben,
hadden moeten uitschakelen.
enz. enz
siBo
Voor mijn gevoel liep die bersiap niet af. Hij was er gewoon niet meer. Ik merkte dat al direct na mijn bevrijding uit de Werfstraatgevangenis, en later bij het zoeken en bergen naar lijken. Ik praat natuurlijk uit mijn eigen gevoelens, mijn eigen kleine oorlog. Zou het elders veel anders zijn geweest? Ik vind uw vraag eigenlijk wel interessant! Misschien een nieuw topic van Boeroeng voordat we er met z’n allen, zoals gewoonlijk, offtopic tegen aan gaan? En Java is wel 4x Nederland! En Indonesië even groot als Europa vanaf Ierland tot de Oeral!
Ja …. maar wel met een hele hoop zout water er tussen.
Pak Pierre
Jan A. Somers, on 9 juli 2014 at 12:21 said (onder meer):
“Voor mijn gevoel liep die bersiap niet af. Hij was er gewoon niet meer. Ik merkte dat al direct na mijn bevrijding uit de Werfstraatgevangenis …”.
Ik moet mijn boekoe-boekoe over “De slag om Semarang” er nog eens over raadplegen, maar voor mijn gevoel als 7-jarige was het ook zo.
Plotseling hield het schieten en schreeuwen in de straat op. Later kwam Pak Diroen als een duif met een groen takje in de snavel ons gebarricadeerde huis – waar hij met zijn gezin in “het paviljoen” woonde – binnen met de mededeling dat alles rustig was en dat op de hoek van de straat een post was van “orang keling”, waarmee hij Brits Indische militairen bedoelde.
Voorzichtig kwamen wij, grootmoeder, moeder, tante, oudere zuster, naar buiten. Inderdaad …. all clear, alles rustig. Uit alle hoeken en gaten kwamen Indo’s tevoorschijn, ook die welke onder erbarmelijke omstandigheden gevangen waren geweest in de Boeloegevangenis. Al gauw werd rond verteld dat de laffe pemoedas er met kain omhoog en sepatoes in de hand vandoor waren gegaan, op de vlucht voor gewapende en “battle hardened” Ghurkas en Punjabis.
Een paar dagen later moet het zijn geweest dat ikzelf het wonder van de bevrijders met hun tulbanden mocht aanschouwen bij hun “weapon carrier” op de hoek van de straat. Alle jongetjes en meisjes vochten om een plaatsje in de bak en bedelden om chocola en sigaretten. Ik dus ook, want met een sigaret, zo’n hele, niet een peuk, had je meteen status. Zo kreeg ik mijn eerste “Capstan”, waarmee ik in triomf naar huis holde. De sigaret werd afgepakt, ik weet niet wie hem uiteindelijk heeft gerookt.
De rust bij ons bleek overigens maar schijn en zeer plaatselijk. In veel buurten en zeker buiten de stad, op de route door de bergen naar Magelang, was nog steeds chaos en ongebreidelde moord en doodslag.
Veel mensen opteerden voor evacuatie, de meesten naar Thailand. Groot dilemma voor mijn moeder en tante: Gaan – niet gaan? Mijn (inlandse) grootmoeder voelde zich te oud voor al die soesah. “Gaan jullie maar”, zei ze. Moeder en tante wilden hun moeder niet in de steek laten. Wij bleven dus.
Het is uiteindelijk goed gekomen. Zo zit ik nu op mijn zolderkamertje dit verhaal te typen. Buiten regent het. Vanmiddag uit met de logerende Duitse familie. Vanavond kijken naar Nederland – Argentinië, come hell or high water.
Eblady-ebladah life goes on …….
Pak Pierre
Anoniem is niet Loekie, enz. maar gewoon Huib Otto.
Mijn Toshiba Satellite speelt me weer eens parten. Net goed, had ik me maar geen Jap moeten laten aansmeren.
Dat wilde ik je net adviseren mijn konco Huib.
Mvg Jos Crawfurd.
Pak Jos,
Dat konco is wederzijds hoor.
Al zien we het soms wel eens anders. Maar dat mag onder konco’s,… toch.?
Amen en dat is ook mijn bedoeling geweest.
Indo ’s onder elkaar met dezelfde geschiedenis,bestolen van je mooie Moederland.
Mvg Jos Crawfurd.
Dus wat lees ik in het Nieuwsbericht van Defensie:…..Die dag wordt er speciale aandacht gegeven aan DE OORLOG in Nederlands-Indië. Een ”medewerker van Museum Bronbeek ”verzorgt een presentatie over de Bersiap-periode.
Het NIMH geeft een presentatie over de inzet van de Mariniersbrigade in DEZE OORLOG
Dus ook defensie heeft het over OORLOG en gebruikt niet het eufemisme POLITIONELE ACTIES. Ook het Herinneringscentrum sluit zich hierbij aan , want er wordt speciale aandacht gegeven aan de oorlog in Ned. Indie , dus ook aan de Bersiap.
Ik denk dat dhr Wiebenga, Vz van de Stichting Herdenking 15 Augustus 1945 wel in argumentatie- en gewetensnood komt want die beweert als één van de weinigen op de Wereld dat 15 Augustus het einde van de oorlog was en nu is er vrede , een pacifist avant la lettre na 15 Augustus 1945 Hij zat zeker in een erkend kamp en in een andere oorlog.
“want er wordt speciale aandacht gegeven aan de oorlog in Ned. Indie , dus ook aan de Bersiap”.
Het moet meervoud zijn. Oorlogen.
– de 2e wereldoorlog (einde 15-08-1945);
– de direct op de 2e wereldoorlog volgende bersiap ofwel de koloniale oorlog ofwel de onafhankelijkheidsstrijd ofwel de revolutie ofwel hoe men die periode ook noemen wilt;
De bersiapperiode die vooraf ging aan het Britse en later Nederlandse ingrijpen tot herstel van rust en vrede in de archipel zou ik geen “oorlog” willen noemen.
De “bersiap” stond en staat gewoon voor de ordinaire, massale, laffe martel- en moordpartijen op weerloze burgers, inclusief vrouwen en (jonge) kinderen, van (Indo) Europese en Chinese origine en ook op inheemsen, door losgeslagen bendes van voornamelijk jongeren, die ik tijdens de bersiap “pemoedas” heb horen noemen.
Pak Pierre
Pak Pierre,….
Daar ben ik uit trieste eigen ervaringen van harte mee eens.
Maar ze werden wel al tijdens de Japanse bezetting door de Jap en hun grote Boengs daartoe opgehitst.
Amerika….. Distrika…/.Inglis…..Dilingis / Blanda…….Dibunuh….
gevolgd door ALLAH AKBARRRRR….
En enkele weken na de val van Japan brak de pleuris al uit nog voordat er ook nog maar 1 Nederlandse soldaat anders dan de uit de kampen uitgehongerde, uitgemergelde, gepijnigd, doodzieke en verzwakten schimmen van wat ze eens waren.
Uitzonderingen daargelaten .
Vele duizenden zo niet tienduizenden onbeschermde veelal Buitenkampers werden op afschuwelijke wijze afgeslacht.
Daar zou het ISIS geboefte nog wat van kunnen leren.
Pak van de Broek,
Als U deze lezing in Uw gedachten heeft
11.30 – 12.00: ‘Bersiap, schaduw van de revolutie’; lezing door Hans van den Akker (Museum Bronbeek
dan ook lezen wat deze Hr. in de ”vrienden van Bronbeek”
ter lezing aanbood. en wat hiervan op Bronbeek wordt vertoond.
Nu nog !
siBo
De Vrijheidstrein.
ZONDAG 25 APRIL:
Actie ‘Niet weggooien’ op station Den Haag Centraal
HOE LAAT?
Van 11 tot 17 uur.
Speciale gasten: Marion Bloem, Yvonne Keuls, Wim Manuhutu en Herman Frank
Op zondag 25 april staat de Vrijheidstrein tussen 10 en 17 uur langs perron 7 op station Den Haag Centraal. Er zijn conservatoren aanwezig van het Museon, Museum Bronbeek, het Nederlands Instituut voor Militaire Historie, Museum Maluku en het Verzetsmuseum Zuid-Holland.
ACTIVITEITENPROGRAMMA
In de theatercoupé en debatcoupé van de Vrijheidstrein vindt een doorlopend programma plaats van voordrachten, filmvertoningen, theater, lezingen en debat.
THEATERCOUPÉ
11.00 – 11.30: Historische filmfragmenten van Nederlands-Indië tijdens de oorlog
11.30 – 12.00: ‘Bersiap, schaduw van de revolutie’; lezing door Hans van den Akker (Museum Bronbeek)
12.15 – 12.45: ‘Inzet van de Mariniersbrigade in Indië’; lezing door Maarten van Eek (NIMH)
13.00 – 13.30: ‘Achter de Kawat. Oorlogstekeningen van Charles Burki’; lezing door Joke van Grootheest (Museon)
13.45 – 14.15: ‘Prikkelpraat’; theatervoordracht door acteur Herman Frank
14.30 – 15.00: ‘De betekenis van vrijheid voor de jongste generatie Molukkers’; lezing door radio- en theatermaakster Esther-Claire Sasabone
15.15 – 15.45: Yvonne Keuls leest voor uit eigen werk over de oorlog in Nederland en in Nederlands-Indië
16.00 – 16.30: Marion Bloem draagt fragmenten voor uit het bevrijdingsgedicht ‘
Dat vind ik dan ook het moeilijkst als de situatie van ‘toen’ via allerlei kretologie verandert in de situatie van ‘nu’. Ik heb er vrede mee, maar ik zal me zelf altijd proberen te houden aan de kennis en de gebruiken/terminologie van ‘toen’. Dat heeft niets met conservatisme te maken of nostalgie of wat dan ook. Toen was het chaos, maar in de loop der tijd krijg je een beetje grip op de gebeurtenissen. Met het gevaar (merk ik zelf ook) dat je er zoveel van gaat afweten dat de chaos verbleekt. Dan heb je de ultieme wetenschappelijke onderbouwing. Dat is jammer want die chaos was essentieel. Net als de daarbij horende gevoelens. Vanuit die chaos en gevoelens werd door iedereen gehandeld (ik ook), en dat ging af en toe natuurlijk fout. Maar die fouten blijven deel uitmaken van die chaos, die blijven als onvermijdelijk passen in het plaatje dat nu geschiedenis heet. Daarom probeer ik steeds terug te gaan naar de situatie van ‘toen’. Toen > politionele actie. Dat was geen eufemisme, dat was de formele benoeming. Een term die past binnen de staatkundige context van toen. Maar ja, het is tegenwoordig gauw oorlog, ook na Ajax/Feijenoord. Dat bekt lekker. En Defensie zal ook wel een batterij PR-specialisten hebben. Gelukkig heb je dan de ME achter de hand. Maar er zijn velen die het met die politie-actie niet eens zijn, stoute agenten tegen zielige supporters. Moet kunnen, vind ik. Als niet-historicus die een beetje van zijn eigen verleden probeert te begrijpen.
Dit stukje van Pak Somers, waarin hij verwijst naar Ajax – Feijenoord in een met voetbal doordrenkte periode, deed mij herinneren aan een tekst van een vriendje van mij, die hij mij kort geleden schreef na lezing van het ook in mijn ogen interessante boek “Marsroutes en dwaalsporen” van (emeritus) Prof. Dr. Petra M.H,. Groen, die haar boek in 1985 als proefschrift is begonnen te schrijven.
Dat vriendje is Tom Leeflang, in 1943 geboren in Semarang, via de KMA carrière in het leger gemaakt, nu “b.d.”. Toen ik hem om toestemming vroeg om zijn gedachten met bronvermelding te mogen citeren op I4E schreef hij:
“Je mag mij gerust als lezer (van het boek van Groen – Pak Pierre)noemen, met naam T.W.J. Leeflang + 43.08.08.229 (zodat duidelijk is dat ik “toevallig” in die oorlog ben geboren omdat mijn papa door de Jappen werd gedwongen, stoomtreinen op Java te rijden en dus niet in een kamp werd gestopt)”.
Tom schreef:
Er zijn veel boeken over die tijd en de militaire acties in ons geboorteland. De meeste van die boeken beschrijven wat er “echt” gebeurt “in het veld”. Het verhaal is dus van Jan Soldaat. Dit boek beschrijft die geschiedenis echter met een helicopterview. Of beter nog, vanuit een satelliet. Letterlijk ver boven de gewone Jan. Dus: Regeringsniveau en nog hoger/breder vanuit internationaal niveau. Veel is herkenbaar door de lessen die we hebben gehad aan de KMA, of door de ervaring opgedaan in de tijd, inbegrepen de geschiedenis van vrijheids- of dekolonisatie oorlogen in andere landen.
Analyses achteraf zijn altijd koud en gevoelloos. Dat moet ook. Toch hoop ik telkens bij het lezen, tegen beter weten in – net als bij de kille analyse van een voetbalwedstrijd – dat het allemaal heel misschien toch nog goed kan aflopen. Emoties zijn niet analytisch ….
Onze “uitwedstrijd” in Nederlands Indië tegen de Republik Indonesia is verloren. Het stadion en het speelveld waren veel te groot. De Nederlandse coach (Tom bedoelt hier generaal S.H. Spoor) en spelers (de Jannen Soldaat) wisten in het begin zelfs niet of ze wel moesten spelen. Eerste helft wordt toch nog gespeeld en gewonnen. Tweede helft idem, maar onmiddellijk terug gefloten door de partijdige scheids en vooral door het oorverdovend schreeuwende publiek in en vooral buiten het stadion.
In de verlenging krijgt de Nederlandse coach bijna een rode kaart, maar ook een “vreemde” hartaanval. Jammer. Maar de analyse achteraf was, helaas ….. helemaal correct.
Einde citaat uit de gedachtenwereld van een andere Indische jongen uit Semarang, uit een buurt die vroeger het “NIS Park” werd genoemd, vanwege de vele dienstwoningen voor spoorwegpersoneel. Ook de wijk waar mijn (lagere) “School met den Bijbel” stond.
Mooie vergelijkende beeldspraak van Tom, aan de vooravond van Nederland – Argentinië. Een wedstrijd, die misschien ons vorstenhuis op zijn grondvesten zal doen wankelen.
Pak Pierre
Pak Piere…
Dank voor dit pakkende verhaal en actueel verpakt in voor ieder te begrijpen beeldspraak. En zo was het maar net.
Pak Pierre,wat leuk om iets te lezen over mijn neef, Tom Leeflang, die hier bij ons heeft gelogeerd met zijn dochter gedurende hun verkennings trip door California.
Dankzij u en indisch4ever ben ik weer in contact gekomen met Tom, heel veel dank.
Nadat mijn vader met de Hellships naar Japan was ontvoerd in 1943 moesten wij uit het huis van de opium fabriek waar mijn vader werkte. Tom’s ouders hebben zich toen ontvermd over mijn moeder en haar twee kinderen. Ook andere familieleden kregen help en woonden bij hun in.
Wij woonden bij hun in Mangarai, Batavia en ik zou niet weten wat er van ons terecht zou zijn gekomen zonder deze lieve ouders van Tom.
Vader van Tom heeft nog een lintje gekregen omdat hij stoomtreinen uit de handen van de Nationalisten wist te vervoeren.
Dank voor je reactie, Pak Arthur. Ik ken de oorlogsverhalen die je vertelt zo’n beetje, eerst van Welo en later van zijn kid brother Tommie.
De jongens – ik neem aan de 2 meisjes Leeflang ook, maar die ken ik niet, respectievelijk niet goed – hebben veel goede eigenschappen van hun ouders Leeflang – Olive meegekregen.
Come to think of it …. toen ik Tom voor het laatst sprak bleek hij niet op de hoogte van het artikeltje met vooroorlogse foto dat je een poosje geleden (1 jaar, minder?) over de familie op I4E had geplaatst en de reacties daarop. Ik heb beloofd deze voor hem terug te vinden, maar dat is niet gelukt.
Misschien kan jij de link nog opdiepen of anders wel Boeroeng, die hopelijk nu meeleest.
Pak Pierre
Pierre,
Pak Boeroeng,
Nou … gratis nasi koening rames bij de eerstvolgende gelegenheid, mét stroop soesoe.
Indisch in beeld ….. Ja, dat was zoeken naar een peniti in een hooiberg.
Bedankt.
Pak Pierre
Ik hou me liever bezig met gelukkig naar hier over-
gewaaide en populaire Indonesische dans ”POCO-POCO”
Tot nu toe nog alleen te dansen op de Indonesische wijsjes.
Volgens mijn beperkte kennis zijn de danspassen voort ge-
komen uit de veredelde Knil exercitie .Kiri-kanan gojang badan.
Banting pas etc. ….
Maar dan komt dit weer onder m’n ogen,met de vraag’.
Snappen de knappe koppen nou niet dat ook de andere
geïnteresseerden en als betalende Museumbezoeker het
gebeurde ook wel eens ,in het museum Bronbeek willen
tegenkomen of proeven desnood.,dan alleen de Japanse
versie nu vertoond.
siBo
Nieuws
Tijdelijke Vriendenactie
Word nu Vriend van het Indisch Herinneringscentrum en ontvang als welkomstgeschenk de dubbel-dvd ‘Dodelijk Spoor’.
Deze bevat de dvd ‘Op dood spoor’ (Henk Hovinga/John Kraakman) over de Pakan Baroe spoorweg en de dvd ‘Spoor van 100.000 doden’ (Twan Spierts) over de Birma-Siam spoorweg.
het drama van de Pakan Baroe-spoorweg 1943-1945
Hovinga, H. vertelt het onthutsende verhaal van de ‘dodenspoorweg door het oerwoud’, de Pakan Baroe-spoorweg.
‘Op dood spoor vertelt het oorlogsverhaal dat mijn vader altijd heeft verzwegen.
Zonder Henk Hovinga’s baanbrekende speurwerk zou ik nooit iets over mijn vaders torpedering (van de Junyo Maru) en over zijn dwangarbeid aan de Pakan Baroe-spoorweg in Sumatra te weten zijn gekomen.
Door dit indrukwekkende boek heb ik zijn woede beter leren begrijpen.’ (Adriaan van Dis)
Totaal vernieuwde druk met nooit eerder gepubliceerde historische illustraties, feiten, documenten en getuigenissen.
Tja …. “Word nu Vriend van het Indisch Herinneringscentrum en ontvang als welkomstgeschenk de dubbel-dvd ‘Dodelijk Spoor’” komt op mij cynisch over. Konden ze niets vrolijkers bedenken?
Het zou net zoiets zijn als “Steun het Auswitzfonds en ontvang een model gaskamer op schaal”.
No offense meant. De vergelijking dringt zich spontaan op.
Pak Pierre
Tuut…tuut… weer een station gepasseerd
Hopelijk hebben ze een toilet in die trein, want als je dit leest loopt het je toch dunnetjes door de broek.
Je moet er maar op komen met een museumtrein het land doorcrossen.
Briljant idee.
Oeps…. Salah wessel dese.
Ik bedoelde niet het Paradijs waar Pak JAS naar verwijst. Ze zullen daar toch wel genoeg maagden hebben hoop ik?
Voordat er verwarring komt Huib:Pak JAS is Dhr.Jan A Somers en niet ikke ja.
Mvg Jos Crawfurd.
Die bedoelde ik ook hoor Jos.
Maar ik vreesde verwarring dat mijn voorgaande reactie over Loekie en advies in verband zou worden gebracht met die van Pak Somers.
Over die maagden.
Maar natuurlijk is het vrijblijvend en moet ieder zelf weten of hij met zijn trauma’s wil blijven lopen zonder hulp daarvoor te zoeken. Maar wentel het dan niet af op mensen die zich inmiddels wel een plek hebben gevonden, waar dan ook.
En zich daar senang bij voelen. Ieder zit nou eenmaal anders in elkaar en heeft andere ervaringen opgedaan. Ik draag je toch een goed hart toe Jos.
Indo ’s onder elkaar moeten toch eens worden,met of zonder commentaar.
Mvg Jos Crawfurd.
Ik denk dat er verwarring is over het paradijs vanwege mijn late reactie met van alles ertussen. Mijn maagden zag ik als de vriendinnen van de eerder genoemde hangjongeren.
Het paradijs brengt altijd verwarring blijkt.
Zeker met al die loslopende maagden.
En hangjongeren is zeker een eufemisme voor Hanging Bastards?
Kontakt met welke roots?
Ze heeft zelf verklaard zich nergens thuis te voelen.
Vandaar mijn advies om hulp te zoeken of te emigreren naar een plekje met behoud van uitkering.
Laatste tijd wel veel te doen over ‘spookjongeren’.
e.m.
Overleden “hangjongeren”?
Pak Pierre
Lees ik wel dit goed”..Een ”medewerker van Museum Bronbeek ”verzorgt een presentatie over de Bersiap-periode.
Waarom dan ook niet in de bakermat van het Museum.? ?
siBo
De Vrijheidstrein
Defensie steunt Vrijheidstrein
Nieuwsbericht | 23-04-2010 | 11:48
Het ministerie van Defensie doet, met het Nederlands Instituut voor Militaire Historie (NIMH) en Museum Bronbeek, zondag 25 april mee met het Museon en het Indisch Herinneringscentrum Bronbeek in de actie ‘Niet Weggooien’. Dit gebeurt in de Vrijheidstrein van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.
De trein staat van 11.00 tot 17.00 uur stil op station Den Haag Centraal
Die dag wordt er speciale aandacht gegeven aan de oorlog in Nederlands-Indië
.Een ”medewerker van Museum Bronbeek ”verzorgt een presentatie over de Bersiap-periode.
Het NIMH geeft een presentatie over de inzet van de Mariniersbrigade in deze oorlog.
De exposities in de trein zijn gratis te bezichtigen, bezoekers kunnen diverse lezingen en debatten bijwonen en voor kinderen zijn er speciale activiteiten. In de ‘Niet Weggooien’ coupé zijn de hele dag museummedewerkers aanwezig die advies kunnen geven over door bezoekers meegebracht historisch materiaal.
Tja …. waarom in de vrijheidstrein en niet in de bakermat van het museum?
Misschien ook al een gepasseerd station …..
Pak Pierre
Tuut -tuut weer een station gepasseerd
siBo
Museum Bronbeek
Museum Bronbeek is het museum van het koloniale verleden van het Koninkrijk der Nederlanden.
Centraal staat de geschiedenis van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL) en zijn tegenstanders.
Museum Bronbeek wil de kennis en het bewustzijn van het Nederlandse koloniale verleden vergroten en hiervoor belangstelling wekken.
Missen wij het bijvoeglijk naamwoord “objectief”?
Pak Pierre
Of bij de jongeren bij Allah en de (voormalige) maagden in het Paradijs?
Loekie de Leeuw soms?
Maar net als Pak Jos Crawfurd heb ik wel met haar te doen. Vandaar mijn advies een zielenknijper te raadplegen.
Er zijn nog zoveel mooie plekken waar je naar toe zou kunnen gaan en je mss. thuis voelen. What ’s wrong about that?
Pak Huib,zo’n zielenknijper zit vaak zelf met z’n ziel onder z’n arm. Ik heb het meegemaakt in m’n dorp;zijn eigen gezin is naar de knoppen…..maar ik vind dat de echte Loekie?????zich bekend moet maken,het is geen must hoor.Mr.Boeroeng weet alles.
Mvg Jos Crawfurd.
Loeki heeft geen zielenknijper nodig. Kontakt met haar roots is voldoende. Wanneer gaat u weer naar Indonesië mvr Loekie?
6 juli 10.44u;Wat mevrouw Loeki Lemaire voelt en weergeeft kan ik volkomen begrijpen.Waar en wanneer worden we gezien als een van ze:alleen als je wat gepresteerd heb of iets bent. Dat gevoel wat diep in haar binnenste is,kan een ander niet begrijpen en voelen.Dit gevoel is mede ontstaan omdat we een trots bezitten en ons niet willen laten leven door niemand anders dan door je eigen ego.Ze laat hiermede zien dat ze 100% Indo is en slechts een Nederlandse is omdat er geen andere wijze gegeven wordt on enig bestaansrecht te hebben.Vraagt een politicus wat een Indo is,hij/zij kan het niet verklaren; dat gevoel wat mevrouw Lemaire heeft,heb ik ook. Het is jammer genoeg niet te verklaren;dat gevoel komt uit je innerlijke.
Dit is een gebrekkige uitleg wat ik de laatste tijd ook meedraag.
Ik wens haar sterkte toe en misschien is het goed om alleen even terug te gaan naar onze Roots,de beste omgeving van de wereld. Het gaat U goed mevrouw Loeki Lemaire;God bless You.
Mvg Jos Crawfurd.
Dank je wel Jos Crawfurd voor je reactie, recht uit je hart. Maar helaas ben ik niet degene die je daar zo in het zonnetje zet. Ik ben namelijk niet die Loekie die op 6 juli 10.44 u heeft gepost. Wie het wel is dat weet ik niet, helaas. God bless you too Jos!
Mvg, Loekie Lemaire.
Ach het doet er niet toe,het is in goede aarde gevallen en begrepen. Onze webmaster mister Boeroeng zal het wel weten.
Mvg Jos Crawfurd.
Tja …. dat heb je met al die Loekies.
Voor mij is er maar één echte Loekie, t.w. de Loekie Lemaire die haar mening onder vermelding van volledige naam durft op te schrijven.
Pak Pierre
Ja, de anderen zijn Loek-a-likes
e.m.
Er is een Loekie Lemaire en zij heet echt zo in het dagelijks leven
Al 10 jaar een vaste lezer van I4E.
En er is iemand met de nickname Loekie, die de laatste weken ook de namen Frans, Frank, Mark, René en Boeng gebruikte
Als hij dit bericht leest.. svp gebruik gewoon 1 nicknaam.
Niet steeds de dalang spelen.
1 nicknaam gebruiken is eerlijker voor de andere lezers
Wat is de achter liggende gedachte om een nickname te gebruiken;ergens beledig je jouw Ouders ermee.Tenminste dat denk ik,altijd met Open vizier wat ondernemen.
Mvg Jos Crawfurd.
Ik was op zoek naar de opvolger van ‘De Wandelaar’, maar typte per abuis Dis in het zoekvenster en las het volgende:
Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) (in de ICD-terminologie: meervoudigepersoonlijkheidsstoornis) of multipele persoonlijkheidsstoornis (MPS) is een aandoening waarbij iemand afwisselend twee (of meer) van elkaar te onderscheiden persoonlijkheidstoestanden kan aannemen. Ten minste twee van deze persoonlijkheden nemen regelmatig het gedrag volledig over. Vaak heeft betrokkene ‘gaten in het geheugen’ die niet door vergeetachtigheid te verklaren zijn. Vaak weet de oorspronkelijke persoonlijkheid niets van de andere persoonlijkheden (ook wel alter ego’s, alters of binnenmensen genoemd). De andere persoonlijkheden weten soms wel af van de oorspronkelijke identiteit en van elkaar. De alternatieve persoonlijkheden zijn in die zin volledig, dat ze een eigen karakter en verleden hebben en soms ook andere uiterlijke kenmerken (een ander taalgebruik). De alterego’s kunnen allemaal een eigen naam hebben, maar het hoeft niet per se. Sommige mensen met DIS hebben geen namen voor hun alterego’s, maar toch zijn het andere persoonlijkheden.
BRON: Wikipedia
Het was trouwens ‘TIKKOP’
http://nrcboeken.vorige.nrc.nl/interview/‘ik-ben-een-bang-mens’
e.m.
Loekie, Frans,Frank,Mark Rene, Boeng en dan de waare naam (?). Dit doet me denken aan de 1976 film, Sybil met Sally Fields. Die had ook 7 personalities.
@Pak Arthur Olive, on 7 juli 2014 at 22:59 said: /…/ Dit doet me denken aan de 1976 film, Sybil met Sally Fields. Die had ook 7 personalities.@
Ah ja, die scène dat ze als klein meisje aan een tafelpoot vastgeketend zit, en zo nodig naar de WC moet. Maar labiele moeder blijft maar doorspelen op de piano, met als gevolg …
Ik meen dat er later toch wel wat vraagtekens zijn geplaatst bij het boek, waar de film op is gebaseerd, van Flora Rheta Schreiber. Maar ik vond de film indrukwekkend. In 2007 schijnt er een remake te zijn gedraaid, maar die ken ik niet.
e.m.
Ach ja … Pak Pierre is ook maar een slap afgietsel van Pierre de la Croix.
Pak Pierre
“Dissociatieve identiteitsstoornis” Heer E.M., Is dit een veel voorkomende aandoening bij mensen uit Indië? Een ondersoort van tropenkolder? Met complicaties van PTSS? Wat hebben wij toch een rijke ervaring! 🙂 (sorry, ik weet niet hoe of je moderne uitvoering hiervan uit de computer rammelt).
Ja het valt niet mee als je tussen wal en schip valt.
Ben je Nederlander, ben je Indonesier, Amerikaan, Canadees, Argentijn, Belg of Japanner? En ook geen Indo.? Dat noem ik pas ontheemd. Maar ja hier is werk en zonodig een uitkering.
Triest geval. Voer voor psychiaters?.
Deze hr. had eens in het periodiek uitkomend boekje”
”Vrienden van Bronbeek.”de vrijheidsstrijd In Indonesie
neer gepend,waar de Indonesische versie doorheen
blonkt .
Dus wel terug te vinden,! Mijn weerwoord hierop werd Nooit
in de VRIENDEN van Bronbeek geplaatst.
Jammer na al de jaren dat ik wat voor deze Stichting
heb gedaan.
siBo
De conservator van Museum Bronbeek Hans van den Akker is pas in Indonesië heweest en is boordevol ideeën teruggekomen van zijn dienstreis. In de planning voor 2015 ‘aandacht voor alle facetten van de dekolonisatie-oorlog’.
Zelf heeft meneer Van den Akker daar op verzoek in een KNIL-uniform rondgelopen tijdens een zogenaamde re-enactment***. Hij is ook in Bandung (!) geweest …
Sudah …misschien in 2015 veel over het KNIL. Katanya Bronbeek heeft een goede naam in Indonesië. Nu Nederland nog!
*** zo waarheidsgetrouw mogelijk naspelen van historische gebeurtenissen zoals bijvoorbeeld belegeringen en veldslagen.
BRON: Bronbeekbulletin
e.m.
Goddank, dan is Bronbeek weer gered ,want sinds
de herinrichting niets meer terug te vinden over de
geschiedenis van het koloniale leger.
Misschien in Indonesië toch nog de wapens
voor de linkshandige soldaten terug te vinden.
Wel bij het laatste bezoek aan Indonesië een stel
linkshandige schermers en woest uitziende kolonialen
aangeschaft en te zien in zaal 2.
siBo
Nogmaals dank aan allen die de moeite hebben genomen mijn vragen te beantwoorden over het IHCB, gepost op 5 juli 2014 at 22:05.
Die vragen borrelden op uit de stukjes van Pak Bo van 5 juli 0725 en 2119 uur. Overigens niet de eerste keer dat hij zijn verdriet uit over de manier waarop Museum Bronbeek/IHCB de Indische geschiedenis aan den volke meent te moeten presenteren.
Ik meen dat naar aanleiding van zijn eerste hartenkreten via I4E enige particuliere initiatieven zijn ontplooid om tot de bestuurderen van deze instellingen door te dringen om deze bereid te vinden tenminste te luisteren naar Pak Bo, een man die Museum Bronbeek door en door kent en bovendien persoonlijk zeer betrokken is geweest bij de geschiedenis van Indië in WO II en de periode daarna. Wat is daar de stand van zaken?
Uit de stukjes van Pak Bo begrijp ik dat er nog niets wezenlijk is veranderd, reden waarom ik mij afvroeg tegen welke boom geblaft moet worden als men iets van Museum Bronbeek/IHCB gedaan wil krijgen.
Intussen heb ik de sprong naar Google gewaagd om van daar meer over het IHCB te kunnen lezen. Het navolgende sprong mij direct in het oog:
“Stichting IHCB is één van de 4 nationale herinneringscentra over de 2de wereldoorlog”.
Oeps … daar heb je het al, de grote beperking. Niks “Indisch herinneren” in de breedste zin van het woord, wat ik in eerste aanleg had gedacht.
Dat verklaart m.i. waarom Pak Bo sinds de herinrichting van het museum niets meer terug kon vinden over de
geschiedenis van het koloniale leger, althans niet die van voor WO II..
Die beperking verklaart ook Pak Bo’s verwondering, verwoord in zijn eerste stukje:
Quote
Waar blijft de INDO geschiedenis !!!
Zien we wat over ”Om Ambon” dan alleen een stuk blik.
Een op de vloer geprojecteerde spoorbaan met Japans
commentaar over hun denkwijze hierover.
Om maar over de naoorlogse periode te zwijgen.
Unquote
Tja … kennelijk heeft het IHCB niet meer armslag dan die welke van officiële (ministeriële?) zijde is toegekend (i.c. Nationaal Herinneringscentrum WO II”). Wil men daaraan iets veranderen, dan moet men verder gaan dan het Stichtingsbestuur, want dat heeft m.i. alleen uit te voeren wat statutair is vastgelegd.
Men kan hoogstens met het IHCB Bestuur in de clinch over verlegging van accenten op de tentoonstelling, iets wat Pak Bo ook graag bewerkstelligt ziet (zie zijn eerdere geschriften op I4E, onder meer over de z.i. te grote nadruk op de Japanse prestaties in WO II en te weinig aandacht voor o.m. het Indisch verzet en het leven in bezettingstijd).
Mijn ervaringen met stichtingsbesturen zijn niet al te best. Zij hebben geen verantwoording af te leggen aan leden in algemene ledenvergaderingen zoals bij verenigingen en zijn, wellicht mede daardoor, zelden geneigd om suggesties van buitenaf te volgen.
Tenzij ….. ja tenzij …… een aantal hele hoge hotemetoten zich achter de noodzakelijk geachte veranderingen scharen.
Kom d’r maar eens om, die hotemetoten …….
Van het Indisch Platform verwacht ik weinig. Of heb ik het mis?
Pak Pierre
Pak Pierre,
Het aftelrijmpje ”Blijf zitten waar je zit. En verroer je niet. Hou je adem in. En stik niet.” Die vier zinnen beschrijven exact de situatie op de
gehele vertoning daar.
”Buut vrij” is een droom situatie en men zit er toch gebeiteld op
dat historisch bekend plekje.
Dat een oude bewoner HUILEND elke dag weer over de voor
hem dramatische spoorbaan mag schuifelen is voor deze ont-
werpers geen punt.
Ik wou bijna denken ,dat hier in het bijzonder geen rekening
wordt gehouden met de gevoelens van oudere personen.
Het is hun laatste tehuis,waar ze hun laatste dagen doorbrengen.
Hierbij heb ik nog een kleine hoop (?) op de nieuw komende
expositie ,maar het zijn de zelfde beleidsmakers uit de zelfde
koker(s)
siBo
Voor mij is de organisatie van het hele Bronbeekgebeuren nog steeds diffuus. Is er één de baas over het militair oudemannenhuis én het museum en hoe past het IHC (onderwerp van dit topic) in het geheel?
Ik weet dus ook niet of de heer Van den Akker, volgens Pak Eppeson conservator van Museum Bronbeek, iets te maken heeft met het IHC.
Als Museum Bronbeek en IHC niet onder één hoedje thuishoren, dan kan ik mij voorstellen dat Van den Akker’s dienstreis naar Indonesia in het kader van de planning voor “2015 – aandacht voor alle facetten van de dekolonisatieoorlog (volgens sommigen een REkolonisatieoorlog)” en met focus op historische krijgsverrichtingen van het KNIL in de archipel heel functioneel is geweest.
Zijn Museum Bronbeek en het IHC 2 verschillende identiteiten die per ongeluk onder één dak zijn geschoven, dan zou ik willen aantekenen dat “Indisch herinneren” (ik neem aan doelstelling van het IHC) zich n.m.m. niet mag beperken tot alleen maar het KNIL, hoe belangrijk dit leger ook is geweest voor de kolonie.
Tolol van mij dat ik zoveel niet weet. Ik stel deze vragen in de hoop dat iemand mij kort en bondig – als kèn met eenvoudig structuurtekeningetje – duidelijk kan maken hoe al die Bronbeekse instellingen en instellinkjes in een structuur passen en dus ook naar welke topbazen (the real decisionmakers) ze luisteren.
Pak Pierre
Indisch Herinneringscentrum
naar Bronbeek
Op landgoed Bronbeek in Arnhem komt een nieuw Indisch
herinneringscentrum. Bronbeek wordt de opvolger van het vorig
jaar gesloten Indisch Huis in Den Haag. Het Indisch Herinneringscentrum
Bronbeek gaat eind 2008 open.
Bronbeek is een geschikte thuishaven voor het nieuwe herinneringscentrum.
Het landgoed fungeert momenteel onder
andere als museum voor het koloniale (militaire) verleden en als
reünie- en congrescentrum voor veteranen en de Nederlands-
Indische gemeenschap. Bovendien is het verzorgingstehuis voor
een aanzienlijk deel bezet door veteranen van het voormalig
Koninklijk Nederlands-Indisch Leger. Zodoende is de connectie
met de Indische gemeenschap al jarenlang erg sterk.
‘Dat is ook een van de voornaamste redenen geweest dat is
gekozen voor Bronbeek als de nieuwe locatie’, weet kolonel Kees
Bolderman, commandant van Bronbeek. ‘Bovendien hebben we
de afgelopen jaren al aangetoond grote groepen bezoekers aan te
kunnen en is Bronbeek een begrip voor vele mensen.’
Het nieuwe centrum, dat offi cieel Indisch Herinneringscentrum
Bronbeek gaat heten, richt zich vooral op de Japanse bezetting
van Nederlands-Indië, de onafhankelijkheidsstrijd die direct na
de Japanse aftocht begon, de repatriëring van Indische Nederlanders
en de integratie van deze groep in Nederland. Het moet ook
als ontmoetingsplek gaan dienen voor Indische Nederlanders.
‘Daartoe hoeven wij niet te verbouwen of aanbouwen’, stelt kolonel
Bolderman. ‘Het centrum wordt opgenomen in de bestaande
infrastructuur. Dat betekent wel dat we moeten schuiven en
aanpassen in de huidige museumzalen. Vanaf eind 2008 is de
nieuwe vaste opstelling gereed. Een prachtig moment, aangezien
Bronbeek dan het 145-jarig bestaan viert.’
http://www.google.nl/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&cad=rja&uact=8&ved=0CCAQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.defensie.nl%2Fbinaries%2Fdefensie%2Fdocumenten%2Fmagazines%2F2007%2F09%2F01%2Flandmacht-nr.-7-september-2007%2Flandmacht-2007-7.pdf&ei=xHS4U_reF_Gf0wWHjIHICQ&usg=AFQjCNEBiTCuEJE–se_9O_XZcAhfKaYYg
Gewoon ff met open ogen en fris kopje het handeltje
in je opnemen en daarna vragen stellen.
ik hoop dat U dan antwoorden kan krijgen.
Wel weten bijv. wat indianisatie of gebeurtenissen van
Rawah-Gedéh -wat de kempei thai ed. inhoudt .
Een pietske van het Knil afweten en onafhankelijkstrijd
Succes
siBo
Bronbeek is van defensie en het IHCB is een kostganger.
Wel met een eigen budget verkregen uit een apart potje van de politiek, niet van defensie.
Het bronbeekmuseum is ook van defensie, maar die geeft expositieruimte aan IHCB.
Ik dacht dat kumpulan Bronbeek een autonome organisatie is, maar ook kostganger.
Zeg maar als ik het niet goed begrepen heb.
Hartelijk dank alvast, waarde respondenten. Moet nog even bekomen en kom als het nodig is op de zaak terug.
Heel even is niets meer belangrijk. “We” zitten in de halve finale.
Voor wie zal Maxima a.s. woensdag zijn?
Pak Pierre
In haar hart denk ik Argentina en voor de bühne natuurlijk Nederland.
Ben opgegroeid in Nederland. Hier gestudeerd. Werk hier. Leven hier opgebouwd. Zal waarschijnlijk hier overlijden. Maar ik hou niet van Nederland. Is mijn land niet. Heb geen land. Geeft niks. Zo is het gewoon. Maar daarom ook zal ik nooit kunnen zeggen dat ‘we ‘in de halve finale zitten. Leuk voor Nederland, maar ik behoor niet tot ‘we’.
@Loekie ” Maar ik hou niet van Nederland. Is mijn land niet. Heb geen land”
Er zijn altijd uitzonderingen, maar…
Uit : De liefde tot zijn land is ieder aangeboren …
Bij een land te behoren, de taal te spreken en de cultuur
te kennen. Het creëert de mogelijkheid
je op nationaal niveau ergens thuis te
voelen. In beide gevallen gaat het om
een natuurlijke behoefte. Uiteraard is
de dichtbijheid en verwantschap tussen
landgenoten minder krachtig dan
tussen gezinsleden, maar ook tussen
landgenoten bestaat zoiets onmisken-
baar, zie alleen al de manier waarop
mensen hun landgenoten bejubelen
tijdens internationale sportwedstrijden
en naar wie de sportieve voorkeur
uitgaat, als men bijvoorbeeld naar de
Olympische Spelen kijkt. Op zo’n
moment gaat het niet alleen om liefde
voor het eigen vaderland, maar ook om
gevoelens van trots, om beter, sterker
en succesvoller te willen zijn dan de
ander. Schuilt daar niet een groot
gevaar in?
Vaak schiet de trots door en roept
gekoketteer met identiteit alleen maar
irritaties op. Iemand is Nederlander of
Iraniër, homo, vrouw, boer, zwart,
blank, hetero of vegetariër – wat is dat
voor kinderachtige reden om trots op te
zijn? ……..
Klik om toegang te krijgen tot toa_2.pdf
Maxje a.s. zaterdag:
“Don’t cry for me Argentina …..”
Pak Pierre
Indonesië was niet vreemd voor deze Hr
zie Nederland Linkedln
siBo
Ervaring van Hans van den Akker
Tourleader Cultural Heritage 1942-1949 Indonesia
Footprint Travel
Privately Held; 1-10 employees; Vrije tijd, reizen en toerisme industry
May 2010 – Present (4 years 3 months)
Guiding tourists on travel in Indonesia.
Curator
Museum Bronbeek
2007 – Present (7 years)
Research on material culture related to the colonial history of Netherlands East Indies. Making exhibitions, giving lectures.
Educator
Museum Bronbeek
February 2006 – May 2007 (1 year 4 months)
Making educational programmes for museum Bronbeek
Teacher History/ Geography
Stebo
August 1998 – January 2006 (7 years 6 months)
Tourleader Indonesia/ Southeast Asia/ Spain
SNP Natuurreizen BV
Privately Held; 51-200 employees; Vrije tijd, reizen en toerisme industry
1996 – 2006 (10 years)
Guiding tourists travellling making new tours off the beaten track.
Classmate
Vincent van Gogh HAVO
1982 – 1985 (3 years)
Talen van Hans van den Akker
• English
• French
• German
• Spanish
• Indonesian
.
Indisch Herinneringscentrum, Indisch geheugen voor de toekomst
De Indische geschiedenis is een onderbelichte episode in de vaderlandse geschiedenis. Meer bekendheid erover leidt tot een beter begrip van actuele gebeurtenissen, ontwikkelingen en personen die verwant zijn aan deze historie. En door te herinneren, gedenken en herdenken blijft het Indische verhaal ook in de toekomst geborgd
Hierbij komt bij mij steeds de vraag naar boven ,welke
”soort” Indisch .
Japanse – Indonesische – Hollandse ???
Waar blijft de INDO geschiedenis !!!
Zien we wat over ”Om Ambon” dan alleen een stuk blik.
Een op de vloer geprojecteerde spoorbaan met Japans
commentaar over hun denkwijze hierover.
Om maar over de naoorlogse periode te zwijgen
siBo
Tja …. en wie haalt nu een hele grote sapoe door de tent?
Pak Pierre