Slavernij in den Oost

reggiebaaij2010indisch-anders.nl:
Reggie Baay werkt aan een non-fictie boek over de onbekende geschiedenis van de slavernij in Nederlands Oost-Indië. Het boek zal in januari 2015 worden gepresenteerd; precies 155 jaar na de (formele) afschaffing van de slavernij in Nederlands-Indië. In zijn lezing op het Tong Tong Festival (dinsdag 3 juni) geeft hij een voorproefje van de inhoud.
(foto 2010 presentatie boek portret van een oermoeder)

Dit bericht werd geplaatst in Boeken. Bookmark de permalink .

7 Responses to Slavernij in den Oost

  1. P.Lemon schreef:

    Zijn we niet allen allereerst een slaaf van onze ‘perut’ 🙂

    Maar om tot deze echte ongelukkigen te worden gerekend is:

    is een slaaf iemand die:

    *wordt onrechtmatig gecontroleerd door een ander,
    *werkt onder dwang,
    *wordt als object behandeld,
    *is niet vrij te gaan en staan waar hij/zij wil.

    t.l. mbt tot Nederland

    1859: Nederland schaft de slavernij af in delen van Oost-Indië die onder direct bestuur staan
    1863: Nederland schaft de lucratieve slavernij in de West-Indische koloniën (Suriname en de Nederlandse Antillen) af. Nederland was een van de laatste Europese landen dat de slavernij afschafte (op Portugal en Spanje na
    1910: vrijlating van de slaven op het eiland Sumbawa (Soembawa), In de indirect bestuurde delen van Nederlands-Indië bleef slavernij legitiem tot in de 20e eeuw;

    1948: de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens verklaart dat “de slavernij en slavenhandel verboden in al hun vormen zijn”;

    De realiteit is daarentegen :

    Slavernij bestaat ook vandaag nog op een enorme schaal.
    1. Er zijn meer mensen in slavernij nu dan op enig ander moment in de menselijke geschiedenis.
    Volgens Free the Slaves leven er op dit ogenblik meer mensen in slavernij dan ooit tevoren. In de 400 jaar van de transatlantische slavenhandel zijn er naar schatting 12 miljoen Afrikanen verzonden naar de verschillende kolonies. Free the Slaves schat dat er vandaag ten minste 27 miljoen mensen in slavernij leven. Drie van de vier slachtoffers zijn vrouwen zijn en de helft kinderen. Daarnaast leven talloze mensen in andere vormen van dienstbaarheid die wel als onvrije arbeid maar volgens de wet niet als slavernij worden omschreven.
    http://ministerievanfeitelijkezaken.blogspot.nl/2008/07/slavernij.html

    *Over de duistere kant van de Nederlandse rijkdommen*:

    “Nieuw Zwartboek van Nederland overzee – wat iedere Nederlander moet weten”

    Dit boek documenteert met meer dan honderd voorbeelden – van de massamoord door Jan Pietersz Coen op Banda tot die door dienstplichtige soldaten in Rawagede – dat de gebeurtenissen die vaak de `schaduwkanten’ of `zwarte bladzijden’ van het koloniale verleden worden genoemd geen bijverschijnselen waren, maar juist de pijlers waarop de overzeese macht steunde.

    Video op YouTube over Nieuw Zwartboek

  2. witteman schreef:

    Slavernij was niet beperkt tot de voormalige koloniën of andersgezegd overzeese gebiedsdelen. Het kwam en komt in de hele wereld voor.
    Wij hebben ooit op school tijdens geschiedenis nog geleerd dat de Europese “adel” (leenheren) ge- en vooral misbruik maakten van lijfeigenen of leenmannen. Dit soort praktijken kwam ook o.a. in het Romeinse rijk voor en in India, Pakistan enz, hoewel officieel afgeschaft, wordt nog steeds het kastensysteem toegepast. Mensen uit een hogere kaste kunnen nog steeds – vaak ongestraft – misbruik maken van mensen uit een lagere kaste.
    Dus hang de slavernij niet alleen op aan de VOC of WIC of de voormalige koloniën.

  3. Jan A. Somers schreef:

    “afschaffing van de slavernij in Nederlands-Indië.” Volgens mij is de slavernij in Indië nooit formeel afgeschaft, wel de slavenhandel. De slavernij was vooral een inheemse aangelegenheid waar men geen vat op kreeg. Door het verbod op de handel hoopte men dat de slavernij een stille dood zou sterven.
    Raffles was er mee begonnen met de oprichting van de Java Benevolent Institution. Krachtens het Regeringsreglement van 1818 was de slavenhandel verboden. In artikel 115 van het Regeringsreglement van 1854 was wel sprake van afschaffing van de slavernij op uiterlijk 1 januari 1860, maar dat lukte niet binnen de inheemse gemeenschap, net zomin als het pandelingschap. In de Indische Staatsregeling van 1925 is daarom in artikel 170 slechts sprake van: (1) de slavenhandel, de invoer en de openbare verkoop van slaven zijn verboden. (2) De als slaven van elders aangevoerde personen zijn vrij, zoodra zij zich op het grondgebied van Nederlandsch-Indië bevinden. Schatte Raffles het aantal slaven op Java en Madoera nog op 30.000, de registers uit 1814 wezen op een aantal van 27.142, in 1820 nog 20.680 en in 1843 nog 9907.
    Ik kan het mis hebben hoor, ik heb me er nooit in verdiept.

    • bo keller schreef:

      Vergeet niet dat Oom nippy met zijn eeuwen oude beschaving
      de slavernij weer heeft opgepoetst.
      en niet alleen in Nederlands-Indië.
      Nu nog na bijna 80 jaren herdenkt si Oom nip nog hun prestaties
      daarvan. Ik noem er wat op, Aanleg van een Railway door Birma
      dat nu nog benut wordt.
      Mocht U dat mss. vergeten ,ga naar ”Bronbeek
      siBo

    • Boeroeng schreef:

      Ik heb wel eens gelezen dat bij een volkstelling in 1837 men 5900 slaven telde te Java.

      • Jan A. Somers schreef:

        Zou best kunnen. De cijfers die ik heb opgeduikeld zijn van de registers, een volkstelling is weer wat anders, meestal betrouwbaarder. Bij die 5900 moet je dan nog de cijfers van Madoera bijtellen. Over de andere eilanden is weinig bekend, ik dacht dat in die vorstendommen nog veel meer slaven te vinden zijn. Controle was daar moeilijk. Als zo’n vorst 100 mensen aan het werk heeft, hoeveel reguliere, betaalde arbeidskrachten zijn er en hoeveel slaven?

  4. Boeroeng schreef:

    indischanders schrijft:

    Als we het hebben over het Nederlandse slavernijverleden, hebben we het eigenlijk altijd over de slavernij in Suriname en de Antillen. In de canon van de Nederlandse geschiedenis is bijvoorbeeld – en terecht – het thema slavernij opgenomen, maar ook daar beperkt de slavernij zich tot die in de West. Dat is zeer opmerkelijk en doet geen recht aan de Nederlandse slavernijgeschiedenis. Want in Azië kocht, verkocht en gebruikte ook de Verenigde Oostindische Compagnie tijdens haar bestaan vele duizenden Aziatische slaven. De Compagnie was in haar tijd zowel slavenhouder als slavenhandelaar en heerste over de belangrijkste slavenmarkt in de regio: de slavenmarkt van Batavia. Sterker nog, onderzoek wijst uit dat VOC met haar handel in lijfeigenen de West-Indische Compagnie zelfs naar de kroon steekt.

    Dit doet me denken aan mijn pikirans van 2013:

    Lezend in de pasarkrant


    Het wordt tijd dat historici dit uitpluizen. Was de slavenhandel in VOC-kolonies net zo omvangrijk als de slavenhandel in den West, qua aantal transacties ?
    Die handel werd veelal door particulieren gedaan,maar was in VOC-gebied, onder verantwoordelijkheid en stimulans van de VOC.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *