15 Responses to Herinneringen

1. Wal Suparmo (@WSuparmo) schreef:

   12 februari 2020 om 19:04

   De reis met een Contelation van Holland-Batavia vv duurde 3 dagen.Eerst een stop in Bangkok, dan Karachi en laatste stop was Cairo.Met 2 ssorten baggage: AVALABLE en non Available .Nu non stop in 12 uuren.

   Beantwoorden
2. ellen schreef:

   9 mei 2014 om 21:13

   U heeft gelijk, mevrouw Elizabeth van Kampen, over de rijkdom van uw gevoel en uw herinneringen. Maar het vertelde verhaal van Indie werd in uw tijd heel anders aangenomen, dan tegenwoordig. Later wordt er misschien – door de tijdgeest – weer anders over gedacht. Als ik de “autochtone” mensen (de zgn. gewone man, niet de kritische journalist of vechtadvocaat) nu spreek over Indie, dan zijn de Nederlanders geen vuile uitbuiters meer, maar harde werkers geweest in Indie, met een zekere grandeur zelfs (b,v, de beschavingsmissie, en onderwijs niet alleen voor de elite, maar voor de hele bevolking, de infrastructuur, gezondheidszorg etc.). De soldaten in de politionele acties zijn “onze jongens die – eigenlijk voor niets – gesneuveld waren voor hun moederland (Nederland)”. En over de bersiap (voorzover bekend): een massamoord wordt door geen enkele strijd gerechtvaardigd. Men heeft ingezien, dankzij de media, dat andere landen ook geen lieverdjes waren/zijn.

   Beantwoorden
   • Elizabeth van Kampen schreef:

     10 mei 2014 om 10:02

     En u heeft ook helemaal gelijk mevrouw Ellen! Ik was inderdaad een kind uit die tijd van voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog in Azië.
     Zoals de Engelsen het zo mooi zeggen; “I was there” Maar het leven gaat verder. Dus dank voor mij weer bij de les te halen! Ik vind uw antwoord leerzaam en eerlijk!

     Beantwoorden
   • Mas Rob schreef:

     10 mei 2014 om 10:05

     Onderwijs voor de gehele bevolking? Dat kwam pas later, toen Indonesië bevoogding van de harde werkers met een beschavingsmissie achter zich gelaten had….

     Beantwoorden
3. Elizabeth van Kampen schreef:

   9 mei 2014 om 14:14

   Naaste familie zat van de Nederlanders meestal in Nederland. Zij werkten meestal voor een Nederlandse firma en konden dan eens in de zoveel jaar met verlof.
   Soms hadden mensen ook pech. Mijn vader werkte voor een bedrijf dat failliet ging in 1934/35. Hij ging naar Java en vond gelukkig een nieuwe baan, maar geen verlof natuurlijk. Toen brak de oorlog in Europa uit, geen verlof. Daarna kwam onze Japanse bezetting en de Kempeitai te Malang heeft mijn vader 25 maart 1945 vermoord.
   Ja wij (moeder, twee jongere zuster en ik) kwamen in een Pension te Wijk aan Zee terecht.
   Oh ja Nederlanders kunnen heel erg bot zijn. Ik werd op het postkantoortje door diversen uitgescholden “Weer zo’n dochter van zo’n vuile uitbuiter”.
   Ben dol op geschiedenis dus ben ik ontzettend veel boeken gaan lezen over de oorlog in Nederland, in Europa. Heel langzaam vanaf 1989 begon ik aan onze geschiedenis, die vreselijke Japanse bezetting.
   En dan door je tranen heen leer je terug denken aan die schitterende tijd in een prachtig land waar jij zomaar mocht opgroeien.
   Dat gevoel en die herinneringen van ons allen kan niemand ons meer afnemen. DAT is onze rijkdom!

   Beantwoorden
4. Elizabeth van Kampen schreef:

   9 mei 2014 om 11:04

   Mijn moeder vertelde mij eens dat er nooit belangstelling is geweest voor de mensen uit Indië. Die mensen waren rijk, kwamen met verlof naar Nederland. Ook heel ver voor de oorlog werden die mensen uitbuiters genoemd. Voor de Indonesiërs was er evenmin belangstelling. Alleen maar voor het geld dat uit Indië kwam had men belangstelling. Ik heb haar stomverbaasd aangekeken. Ze had natuurlijk gelijk maar ik kon het moeilijk begrijpen. Zo’n schitterend land waar ik helemaal was opgegroeid (inclusief Japanse bezetting) tot en met mijn 18e jaar … was dus in Nederlandse ogen totaal onbelangrijk. Wat dom en wat ontzettend kortzichtig. Maar ik ben mijn vader voor eeuwig dankbaar dat hij in 1922 naar Indië ging zo dat ik daar mocht opgroeien.

   Als je je geschiedenis in het Engels schrijft gaat het de hele wereld door,

   Beantwoorden
   • Jos Crawfurd schreef:

     9 mei 2014 om 11:13

     Mevrouw Elizabeth van Kampen,dank mooi verwoord. Begrip wordt nooit getoond en dat kan heel pijnlijk zijn. Dit is geschiedenis;vandaag mijn huisarts bezocht,bij zijn laatste opmerking:mijnheer Crawfurd het komt telkens terug juist in deze tijd,maar plukt het positieve uit en koester dat.Een Marokkaan maar vol begrip.
     Sterkte en smile.
     Met vriendelijke groet,Jos Crawfurd.

     Beantwoorden
   • Jan A. Somers schreef:

     9 mei 2014 om 12:08

     “Die mensen waren rijk,” In Vlissingen dachten onze buren en kennissen er anders over. Wij kregen van alles aan huisraad, servies e.d., en dat in een kapot gebombardeerde stad. De kapelaan kwam voor mijn moeder lange onderbroeken (legergroen) brengen. Het was immers een strenge winter.

     Beantwoorden
     • Pierre de la Croix schreef:

       9 mei 2014 om 12:30

       Oeps … misschien zat daar die Jaeger van de vader van de heer George Klenk bij (zie “Indo’s met Duitse achternaam, bijdrage George Klenk).

       De perceptie van de welstand van de Indiëganger verschilde misschien plaatselijk en hing die er mogelijk ook van af of het totoks of Indo’s betrof.

       In Den Haag moest ik vaker van de autochtone Hagenaars (op zandgrond) en Hagenezen (op veen) horen dat we toch niet te klagen hadden en dat je dat kon zien aan de mooie fietsen waarop die Indische jongens rondreden (het was nog net in de pre-brommertijd).

       In plaatsen als Bilthoven en Zeist twijfelde niemand. Daar stonden de huizen op Indisch kapitaal.

       Pak Pierre
     • Ron Geenen schreef:

       9 mei 2014 om 17:43

       >>>>>>>In plaatsen als Bilthoven en Zeist twijfelde niemand. Daar stonden de huizen op Indisch kapitaal.

       Pak Pierre
       >>>>>>>>>>>>

       The few Lucky ones!
     • Pierre de la Croix schreef:

       9 mei 2014 om 22:48

       Nou “few”? Ik heb maar een paar plaatsjes genoemd.

       Pak Pierre
   • Ron Geenen schreef:

     9 mei 2014 om 17:37

     >>>>>>>>Als je je geschiedenis in het Engels schrijft gaat het de hele wereld door,<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

     Ik ben tot de zelfde conclusie gekomen en daarom zijn mijn artikelen op mijn web http://MyIndoWorld.com meer in het Engels dan Nederlands. Ik heb trouwens aangegeven, zie top bar, hoe men met google translate het betreffende artikel makkelijk kan vertalen.

     Beantwoorden
     • Mas Rob schreef:

       9 mei 2014 om 17:47

       Ik had je site nog niet eerder gezien, Ron. Het ziet er mooi en verzorgd uit. Ik ga lezen… 😉
5. Ron Geenen schreef:

   9 mei 2014 om 01:05

   Allemaal oude koek toch!
   De meesten hebben dat meegemaakt en vaak veel erger.
   Ik zou liever willen weten wat er aan gedaan moet worden om die oude kennis wat meer kenbaar te maken.

   Beantwoorden
   • Pierre de la Croix schreef:

     9 mei 2014 om 10:56

     Tja heer Geenen,

     Ik zou zeggen door steeds maar weer die oude koek op te dienen …….

     Hoeft niet op klagerige toon, wat mij betreft.

     Pak Pierre

     Beantwoorden