Eric Neyndorff zit voor twee maanden in Indonesië. Hij zou proberen reisverhalen door te sturen. Dit is nr 2. Zie hier voor deel 1.
Hallo beste vrienden en vriendinnen,
Ik ben vrijdag bij het museum Prastasti (niet Traasti, zoals ik het in mijn eerste mail abusievelijk noemde) geweest. Het kerkhof wordt duidelijk gerestaureerd, zoals blijkt uit de vele standbeelden, die in plastic zijn verpakt. Ik heb graven gezien, waarvan ik dacht, die naam ken ik. Zoals de gedenksteen van notaris. De Riemer, Hierbij moest ik onmiddellijk denken aan Roy de Riemer, die eens in het bestuur van de Pasar Malam Besar verkeerde en geen onverdienstelijk journalist was, van wie ik de stukjes onder het pseudoniem Frederik Hazenpad elke week verslond. Ook zag ik het graf van Generaal Majoor Koehler, die in Atjeh sneuvelde. Ik heb een hoop foto’s gemaakt. De link naar de fotosite zal ik t.z.t. doorgeven, omdat ik er nog niet achterben, hoe ik de foto’s kan downloaden vanaf mijn camera, mijn denkraam is namelijk niet zo groot als van Heer Bommel de bekende heer van stand, zoals de oplettende lezertjes ongetwijfeld weten.
Ik heb mij na het bezoek aan het museum door een taxi naar het warenhuis Sarinah laten vervoeren. Hier stapte ik van mijn principe af, om alleen taxi’s van de Bluebird (Burung Biru) groep aan te houden af, noodgedwongen, omdat ik geen taxi van de groep zag en ik niet langer wilde wachten. Ik werd onmiddellijk voor dit vergrijp gestraft. De taxichauffeur zette de meter niet aan en toen ik een opmerking erover maakte, zei hij dat de rit 30.000 rupiah (€ 1,92) zou kosten. Volgens de meter van de Bluebird groep zou ik zeker 20.000 rupiah betaald hebben, wat mij €0.64 zou hebben bespaard. Laat het jullie een les wezen bij een bezoek aan dit mooie land.
Aangekomen bij Sarinah begaf ik mij, omdat mijn maag begon te rammelen, naar het foodcourt in de kelder van het warenhuis. Ik keek rond bij de diverse restaurantjes en besloot, nou ja besloot, ik werd min of meer getackeld door een mooie jongedame om bij haar werkgever een nasi goreng spesial te nemen. Bij mijn keus speelde de prijs van de spijs ook een rol, die was namelijk 30.000 rupiah. Het gerecht was verrukkuluk. Er was een kip voor geslacht, waar de helft van op mijn bord verscheen. Ook was er ruim gebruik gemaakt van lombok en cabe rawit, wat een aangenaam branderige smaak veroorzaakte. In de prijs was een flesje ijsthee begrepen. Omdat het bezoek aan het museum mij dorstig had gemaakt, besloot ik een tweede flesje te nuttigen. Hetgeen de prijs tot 38.500 rupiah opdreef. Incluis de fooi, die ik vanwege de mooie ogen van de serverster, niet kon nalaten te geven, kostte de hele maaltijd mij de riante prijs van 44.000 rp (€2,82).
Dit was hoe ik mijn eerste vrijdag in Indonesië besteedde.
Het laatste biertje dat ik heb gedronken was een San Miguel aan boord van het vliegtuig naar Hong Kong. Hier drink ik voornamelijk ijsthee of een vers vruchtensapje.
Zaterdag werd ik weer gewekt door de automatische wekker, wat mij er weer aan herinnert, dat ik voortaan een hotel uitzoek, dat ver van een moskee is verwijderd, voorwaar geen eenvoudige opgave op Java. Na mijn ontbijt ben ik weer in slaap gevallen. Om 9 uur ben ik naar het Gambir station gegaan om een plaats in de trein, de Argo-Parahyangan, voor mijn reis naar Bandung te reserveren. Nadat een half uur voor het verkeerde loket had gestaan, omdat ik niet in de gaten had dat ik in de rij voor direct vertrek stond, heb ik goede loket gevonden Ik moest echter eerst een formulier invullen waar ik 2 keer mijn naam moest opgeven, mijn paspoortnummer en de klasse waarmee ik wil reizen. Ik opteerde voor de eksekutif klasse. Ik moest hiervoor de somma van 70.000 rupiah ( 4,48 euro) betalen. Voor dit enorme bedrag reis ik dan wel 180 km verder naar het Oosten.
Ik ga nu wachten op mijn stiefdochter, om naar het graf van Tilly en daarna het Ereveld Menteng Pulo te gaan.
Ik breng hiervan in een volgend mailtje verslag uit, tot dan
...................
Indisch4ever 
Roy de Riemer is de kleinzoon van John de Riemer, medeoprichter van de Stichting Tong Tong.
John was de kleinzoon van de notaris Johannes Diedericus de Riemer (1839-1906)
I N J 9 7 8 : EEN PLECHTIGHEID IK ATJEH WAAR DE NEDERLANDSE VLAG BIJ WAS,
HERBEGRAFENIS VAN GENERAAL KÖHLER.
door C A . Heshusius.
Nog maar heel kort geleden, om precies te zijn, op vrijdag 19 mei 1978, vond in Indonesië,
‘m Atjeh nog wel, een heel merkwaardige gebeurtenis plaats
Met militair vertoon, begeleid door tromgeroffel en het blazen van de ‘lastpost’, werd daar
een Nederlands generaal (her)begraven waarbij de lijkkist bedekt was met ome driekleur . ,
.
Dit alles geschiedde op het oude ereveld ‘Peutjoetin 1978
Zoals U ’t ziet kan het niet het graf van Köhler zijn, dat U zag.
sibo
Pak Bo,
Sinds kort weet ik dat je nog heel goed kan dansen (Oh Foxy Foxtrot met je elastieken benen …), ik merk nu weer dat aan je geheugen niets mankeert. Of ligt alles vast in je dikke boekoe pienter?
Ik herinner me vaag het nieuws van de herbegrafenis want ik had grenzeloze bewondering voor het eerbetoon dat de generaal gewerd.
Het hele ereveld Peutjoet moet nog in topconditie zijn, mede dankzij de Atjehers.
Zo hoort het eigenlijk. Hormat voor de voormalige vijand. Let bygones be bygones.
Pak Pierre
Generaal Köhler is herbergraven in Aceh, maar zijn grafmonument staat nog op Tanah Abang. Zie het filmpje op 01:15.. https://indisch4ever.nu/2013/07/31/kerkhof-tanah-abang-nu-museum-taman-prasasti/
De kist van Köhler wordt neergelaten
De tombe van Köhler te Peutjoet:
In 1997, ook in de kelder van Sarinah, sateh kambing besteld. Dat zou lekker zijn na zoveel jaar. Bleek een heel oude kambing te zijn geweest. Toen ik om een mes vroeg om het in ieder geval in kleine stukjes te kunnen snijden, moest dat mes van heel ver weg komen. Ik las pas in de NRC dat je hiervoor ook lamsvlees kon gebruiken, makkelijker te koop dan kambing. Maar ja, het is dan geen sateh kambing!
In Bandung hebben ze een basis taxirit prijs.
Al is het 100 meter verder kost je al 20.000 rupiah .
Het is een basisprijs.
Als je in de buurt van Centrum zit betaal je ongeveer 30/40.000 rup per rit .Bandung heeft veel outlet , een paar leuke leuke o.a Heritage zitten bij de Martadinata straat (Riouwweg), en Rumah Mode richting Bandung Noord.
Aanbevolen naast de oude B.I.P (Bandung Indah Plaza) is een bezoek naar de TSM Mall (ex Bandung Super Mall ) en Parijs van Java leuk.
Het beste is dat je een auto met chauffeur huurt , ongeveer 300.000 rp per 10-12 uur met chauffeur .
Nog eentijdje gewoond op loopafstand van het BIP… Vroeger…
Leuk reisverslag over indonesie. Naast sarina staat het Indonesische hotel Sari pan Pacific(zeer aan te raden 4 sterren hotel!) waar wij elk jaar verblijven. Die buurt is langzamerhand ‘mijn’ buurt geworden. 1 min van sarina bevind zich de gezellige straat Jalan Sabang waar je 24 uur terecht kan voor goedkoop en lekker eten.
Wat de taxi’s betreft kan je inderdaad beter alleen blue bird nemen en vooral als je de taal niet beheers. Een goede Maleise taalbeheersing door een buitenlander schrikt hun vaak af.
nou selamat menikmati di tanah tercinta ya. Salam dari LA
Over taxi’s in Jakarta: veel chauffeurs vinden het niet prettig om kleine afstanden te rijden op plaatsen/tijden waar opstoppingen zijn. Vervelend, maar vanuit de chauffeur bezien wel te begrijpen… Het kan dus gebeuren dat je moet tawarren. Dit is niet iets wat alleen buitenlanders treft… Het helpt natuurlijk enorm als je, zoals Mas Van Beek al zei, de taal beheerst.
Mijn advies:
1. Vraag van te voren of de meter aankan;
2. Bij een negatief antwoord, onderhandel VOOR je aan de rit begint;
3. Wees redelijk bij het onderhandelen: het gaat vaak maar om een grijpstuiver.
4. Wordt nooit boos, relax….
Vinden het niet prettig MET DE METER te rijden…
Kijk … een goede voorbereiding is het halve werk. Nog een weekje Mas Rob. Lijkt me een heerlijk vooruitzicht.
e.m.
P.S.
Wat wordt het dit keer voor een T-shirt voor zoonlief? 😉
e.m.
Zeker! Ik tel de dagen..
Ha ha… Ja, een t-shirt. Vroeger wel eens “anak londo” op laten zetten, vonden we wel grappig… Misschien nu wel “Toean Besar”… He he…
Hotel Saripan Jakarta (Sari Pan Pacific) is leuk, vooral de uitgebreide ontbijtbuffet , en zeker als je grote diskon hebt .
Hotel Sapoy Bandung ( Savoy Homann) is ook goed, itu nostalgia (en diskon =50%) .