Manda en Nies
Manda, zoals ze werd genoemd, verloofde zich op haar achttiende met Werner Schalk, die koopman was. Werners familie woonde al lang in Indië, maar had de Duitse nationaliteit gehouden. Nadat Duitsland 10 mei 1940 Nederland had bezet, werden alle Duitsers geïnterneerd.
18 Januari 1941 werden 478 ongevaarlijke Duitse mannen, waaronder Werner, opeengepakt en met weinig voedsel en water met het Nederlandse troepentransportschip Van Imhoff vanuit Sibolga (Sumatra) naar Bombay (Brits-Indië) getransporteerd. De volgende dag werd het schip door een Japanse bommenwerper gebombardeerd.
———————-
De spanningen tussen Indonesia en Nederland om de heerschappij over Nederlands Nieuw-Guinea liepen hoger en hoger op. De economie was aan flarden, er was geen schrift of potlood meer te krijgen. Nederlanders moesten van Sukarno Indonesia verlaten. Blanken en Indo’s mochten niet meer in winkels kopen. Ook ik werd geboycot. “Ja non, we weten wel dat je Indonesische bent, maar niet iedereen weet dat. Misschien denken ze dat ik aan blanken verkoop en rampokken (kort en klein slaan) ze mijn winkel.”
Haagse Herinneringen – Hoe ik in Nederland terechtkwam.
-
- en
Indische Soos -
- Het archief van Indisch4ever
is best wel te filmen !!
...................
...................
.......... Bekijk ook
de archipelsite
met honderden topics.
Zoekt en gij zult vinden. ! -
Indische portretten
ingezonden door de lezers.
-
Thomson
Nassauschool Soerabaja
Depok
Wie is deze familie
Wolff
Tankbataljon Bandoeng 1939
Is de bruid Günther?
Wilde en Waldeck
Brouwer en Hagen
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
XXXXXXXXXXXXXXXXXX
Kerst 1930 a/b Baloeroan naar Indië
XXXXXXXXXXXXXX
Bertha Lammerts van Bueren-de WitXXXXXXXXXX zwieten 214
Bisch
!!!!!!!!!!!
Detachement Verbruiksmagazijn,
Hollandia
van Hall
Smith
Emy Augustina
Detajongens
von Stietz
de Bar
Soerabayaschool ca 1953
Wie zijn dit ?
Damwijk
Klein
IJsselmuiden
van Braam
Zuiderkruis
Foto
Koster
Versteegh
Baume
Falck
Boutmy
Otto
oma Eugenie Henriette Smith
Meliezer-Andes
christelijk lyceum bandoeng
christelijk lyceum bandoeng
Saini Feekes
Mendes da Costa
Anthonijsz
Bromostraat
Wie?
Tambaksari/Soerabaja-1946
Ornek
van Dijk
.Haacke-von Liebenstein
Theuvenet
Sollaart
Berger-de Vries
Foto's gemaakt door Henrij Beingsick
Augustine Samson-Abels
Samson
Huygens
Hartman
Otto en Winsser
Marianne Gilles Hetarie
Constance en Pauline
Versteegh
Lotje Blanken
Charlotte Hooper
John Rhemrev
Schultze
W.A. Goutier
Otto-Winsser
Bastiaans
Verhoeff
Beisenherz
Stobbe
Wendt-van Namen
Harbord
Pillis-Reijneke
Nitalessy-Papilaja
Reijneke
Oertel-Damwijk
Bruidspaar te Semarang
Daniel
Krijgsman
van Dun
Ubbens en van der Spek
Kuhr
Oertel
Nijenhuis-Eschweiler
Wie ben je
Philippi-Hanssens
Tarenskeen-Anthonijsz
Hoorn-Dubbelman
Mendes da Costa
Palembang
Indisch4ever 
Sorry, “pesten” met 2 “t’s” natuurlijk, want al lang verleden tijd en de stam is “pest”.
Pak Pierre
Toen ik met mijn Zeeuws meisje trouwde was dat niet naar de zin van familie en kennissen. Kan ze wel voor een Indische jongen zorgen? Kan ze wel Indisch koken? Het waren volgens mij fatsoenlijke mensen, ik dacht er niet aan verloren te zijn voor de upgrade van Indische meisjes.
en Pak Somers? Dia bisa masak makanan indonesia atau ndak? 😉
Rendang! Heeft ze van mijn moeder geleerd uit de jaren dat ze nog in Padang woonde. De rest uit Beb Vuyk.
Zie ook: ” —-That is correct. Ik meen dat wetenschappelijk is onderzocht dat juist dan de zwakke genen elkaar versterken.—
Dat is ook precies wat ik bedoelde en niet wat anderen mij in de schoenen proberen te schuiven.”
#Ronny Geenen
Je haalt twee zaken volledig doorelkaar, gooit ze op één hoop en je probeert jezelf er onderuit te kletsen, maar dat gaat je niet lukken..
Inteelt en rasverbetering zijn twee totaal van elkaar verschillende zaken.
Jij had het over RASverbetering, niet over inteelt, want in dit laatste geval had je daaraan niet zoveel veel woorden vuilgemaakt.
#Mr Geenen vond het mengen van gemengd bloed met nieuwbloed altijd beter dan inteelt, wat op den duur gebeurt met hetzelfde ras.
– Dat indo’s onder elkaar trouwen betekent nog niet dat er inteelt zal optreden/
Je beweert zelf: .”..Daar tegen over hebben algemeen gesproken de indos zoveel verschillende rassen in hun lichaam, dat men daar moeilijk van inteelt kan spreken.”
Bij rasverbetering, kun je twee vormen onderscheiden:
negatieve – waarbij bijvoorbeeld zwakbegaafden worden uitgesloten van voortplanting
positieve – dit was bijvoorbeeld de rasverbetering die bij indo’s voorkwam, trouwen met een Hollander, om te komen tot mooie kinderen (getinte huidskleur), met als achterliggende gedachte om een tree hogerop te komen in de blanke maatschappelijke ladder.
Welke vorm je ook kiest, het leidt tot discriminatie en racisme.
Uiteindelijk is de liefde tussen twee personen hopelijk bepalend, voor een huwelijksverbintenis, niet welke huidskleur of ras de ander bezit.
Wat bedoel je met: ‘Ik heb wel liefde bedreven maar nog nooit een vrouw gefokt.’?
Lucky L
Wat bedoel je met: ‘Ik heb wel liefde bedreven maar nog nooit een vrouw gefokt.’?
Als antwoord op uw vorig schrijven.
Mij maakt het verder totaal niet uit wat negatieve of positieve rasmenging voor resultaat heeft. En als indo ben ik ook totaal niet geinteresseerd of een asiaat met een hollander een betere kleur veroorzaakt. Ik weet alleen dat mensen bij een gemengd huwelijk met zwart, bruin, wit, geel of rood in zekere zin altijd beter is dan mensen van de zelfde kleur en vooral in zeer kleine gemeenschappen als naaste families. En discriminatie speeldt geen rol in mijn gedachten.
U loopt met zielige bekrompen gedachten rond inplaats het breed te zien.
Ook heb ik vandaag bij een gezellige lunch met 12 oude vrouwen en mannen indos een kopie van mijn schrijven en uw commentaar laten lezen en ze hebben daar smakelijk om gelachen.
Verder geen commentaar.
The case is close!
Bestemd voor de heer Ronny Geenen, die het volgende onder andere schreef: “Ook heb ik vandaag bij een gezellige lunch met 12 oude vrouwen en mannen indos een kopie van mijn schrijven en uw commentaar laten lezen en ze hebben daar smakelijk om gelachen.”
Parbleu: Het verval van een met grootheidswaanzin gevulde luchtballon, die over oceanen van hot naar her door de winden is gedragen en uiteindelijk ledig is nedergedaald en verankerd in een community van 12 oude vrouwen en mannen indos.
Pardon, er is me nog wat ontschoten.
Voelt u – heer Ronny Geenen – zich nu gelijk een Goeroe met uwe volgelingen, waarbij u uiteraard uw leer en zienswijze predikt en uwe volgelingen braaf en luid smakelijk lachen, gelijk het in een studio aan toe gaat waarbij naast de camera een medewerker met een bordje staat “Applaus.”?
Tiens! Een echte De Canteclaer (met 2 “c’s”) uit zijn gemoed in fraaie poëmen.
Pak Pierre
Wat mij betreft Ronny Geenen heb ik ook genoeg van het onderwerp rasverbetering. Een en ander ruikt naar de
pseudo-wetenschap EUGENICS, jou in de US niet onbekend.
Waarom kan ik het beeld van een Eugenics profeet met zijn 12 volgelingen maar niet uit mijn gedachten bannen???
Je kunt wel smakelijk lachen om opmerkingen als “we gaan jullie ras verbeteren”, evenzo bestaat er een andere
uitspraak “de negers in Africa witwassen”
In engere zin, in intieme kring humoristisch bedoeld, maar in ruimer context bevat het een racistisch ondertoon.
Tot slot om terug te komen op het oorspronkelijk onderwerp en om een misverstand uit de wereld te helpen:
Wij werden Indonesië niet er uitgeschopt omdat we bruin waren, of gemengdbloedig, maar omdat we zo hingen aan die blanke bovenlaag: de Nederlanders en het Nederlanderschap.
Maar dat was toen, nu is het gelukkig anders.
Lucky L.
@ Pak Pierre.
Neen neen, aub niet met 2 c’s , want ik ben de Indo tak toch. Dus met de “k” van “kepala batu” of “kulit badak.” 😉
Have a nice Sunday allen en het is bijna lunchtijd en voor mij bestaande uit een nasi uduk en wat sayur kare.
En voor mij ook: Kase Klosed…eh … sorry, ik bedoel Case Closed, anders denkt men weer aan de kamar kecil…
Ach ja, de bescheiden Indo-tak. Maar gelukkig toch nog het predicaat “Jonker” behouden. Boleh-lah. De grafelijke titel die mij zou moeten toekomen al lang in de donkerste krochten van de Indische kolong van de vergetelheid terechtgekomen.
Dadelijk als ik bof ook lunch. Jammer genoeg boterhammen en geen rijst. Mijn goede vrouw ziet er op toe dat ik gevarieerd eet.
Overigens … over “rasverbetering” gesproken, ik herinner mij dat wij, Semarangse Indorotjongetjes van een jaar of twaalf, elkaar daarmee pesten als eentje zijn oog had laten vallen op een aanvallig totokmeisje.
Hoe die kreet in onze jonge hoofden opkwam weet ik niet. Zal wel van onze racistische ouders komen.
Assalamu alaikum.
Pak Pierre
Heer Lucky Laki, het is een feit dat de kinderen van ouders die een hoge IQ hebben, waarschijnlijk ook een hoge IQ krijgen, het waarom kan betwistbaar zijn.
Personelijk vind ik dat we daar niet mee mogen knoeien zoals men dat met beesten doet.
@N.A. Sirames, op 29 december 2012 om 06:40 zei:@
Altijd fijn om te weten, dat er nog meer fans zijn van Walter, Peanut, Achmed, Bubba J, Melvin en Sweet Daddy Dee.
Hoe ze in Nederland kwamen. Bij mij via Comedy Central! 😉
SILENCE … I (~..~) YOU!!! “Selamat tidur”
e.m.
@ e.m.
Gooooooodgdgdgdgdgd morning, zou Peanut Kacang Goreng zeggen op deze regenachtige zondagmorgen, mede namens tante P. die ergens boven de regenwolken haar bika ambon koekjes aan het bakken is en de zalige zoete bakgeuren met de regendruppels naar ons mensenras meestuurt en alsnog dan op deze wijze in Nederland terechtkomen.
Mijn tante P. kon goed koken, bakken en was soms niet goed wijs
zij was voortgekomen uit een relatie van een stoute vent en een lief meis.
Mijn tante P., ik mis haar nog altijd, ook al is ze lang gelee op reis
gegaan,
met haar beo, parasol, keranjang en eeuwige flesje obat “levertraan”.
Gezeten op de rand van een wolkje met bengelende beentjes neerkijkend,
al knabbelend aan een lekker koekje haar inwendige mens verrijkend,
lacht ze zich een bult en kriput over het kibbelend downunder volk
en biedt een passerende engel aan: “Wilt u ook een bordje Kolek?”
Prettige zondag nog voor allemaal en voorzichtig met de mercon.
(Anders krijgt men van die Achmed situaties.)
Dag dag.
Anoniem, op 29 december 2012 om 19:31 zei:
#Mr Geenen vond het mengen van gemengd bloed met nieuwbloed altijd beter dan inteelt, wat op den duur gebeurt met hetzelfde ras.
Lees het topic: karakter van de indo
Een theorie van de koude grond die veel werd aangehangen in indokringen die vonden dat het beter was dat hun dochters trouwden
met blanken: voor rasverbetering. Mr Geenen het gaat hier niet om het fokken van runderen, varkens of kippen.
Mr. Anoniem or who ever you are.
U heeft het alweer totaal niet begrepen. Het is toch algemeen bekend dat vroeger in dorpen vaak kinderen worden verwekt in de familie kring.
Heeft U nooit gehoord dat broer en zus of oom en nicht een kind verwekken? In zo’n geval kan dat tot inteelt komen. Daar tegen over hebben algemeen gesproken de indos zoveel verschillende rassen in hun lichaam, dat men daar moeilijk van inteelt kan spreken. Toen ik nog in Den Haag woonde werd inderdaad dat eens ter berde gebracht aan het adres van een Nederlander. Tijdens een groep bijeenkomst van woord en weerwoord zei iemand “wij zijn hier om jullie ras te verbeteren”. En daar werd smakelijk om gelachen.
Echter we hebben het nooit gehad om het woord “fokken” en als U met die gedachte rondloop dan bent U als mens in kwaliteit gedaald.
Ik heb wel liefde bedreven maar nog nooit een vrouw gefokt.
#Mr Geenen vond het mengen van gemengd bloed met nieuwbloed altijd beter dan inteelt, wat op den duur gebeurt met hetzelfde ras.
Lees het topic: karakter van de indo
Een theorie van de koude grond die veel werd aangehangen in indokringen die vonden dat het beter was dat hun dochters trouwden
met blanken: voor rasverbetering. Mr Geenen het gaat hier niet om het fokken van runderen, varkens of kippen.
Uit het verhaal van Manda en Nies .
“Verspieders die door de wederzijdse families waren uitgezonden om de eventuele toekomstige schoonfamilie door te lichten, kwamen met gunstige berichten terug”
——————————————————————————
Dat was bij ons in Indonesia normaal , je gaat de asal usul van je toekomstige schoonfamilie uitpluizen.
Je weet maar nooit.
Bij ons spelen familie ook een grote rol.
Daarnaast werd ook diverse orang pinter en de primbon.geraadpleegd of het jodoh is.
Soms krijg je ook “goede berichten of aanwijzingen ” van je voorouders.
Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast.
Pak Pierre
Ik herken het ook van kampongrelaties op de Lease eilanden. Althans uit verhalen van mijn ouders. Het pellatrouwverbod hebben we het hier al eens over gehad. Maar bij ‘in kampong huwen’ is mij bijgebleven werd ook naar de onderlinge bloedlijnen gekeken. Hoe het allemaal precies zat en wat wel of niet mocht; helaas met het overlijden van vader ben ik ook mijn eigen en enige ‘adatleermeester’ verloren. Maar die onderlinge stammentwisten waarbij ze elkaars huwbare dochters schaakten kan ik inmiddels antropologisch wegzetten als ter voorkoming van inteelt.
Zelf ben ik pas 22 jaar (nog net voor mijn veertigste) met mijn eerste ‘gade’; een Hollandse deerne uit de polder. Overigens, het werkwoord ‘gadeslaan’ stelt mij thans in een geheel ander daglicht sinds het topic Halin, waarbij Pak Bo, als ik me niet vergis, sprak van ‘een bemoedigend klapje’.
e.m.
e.m.
Het onderling huwen van leden van dezelfde familie, clan of geslacht is natuurlijk niet bevorderlijk voor de bloeddoorstroming.
Lucky L.
@Lucky L, op 29 december 2012 om 20:18 zei: Het onderling huwen van leden van dezelfde familie, clan of geslacht is natuurlijk niet bevorderlijk voor de bloeddoorstroming.@
That is correct. Ik meen dat wetenschappelijk is onderzocht dat juist dan de zwakke genen elkaar versterken. Maar in het geval van ‘in kampung huwen’ weet ik niet meer of 6e of 7e graads wel of niet was toegestaan.
Neef-nicht huwelijken waren verboden. Als een bepaald ‘bezit’ (rumah. kebon, hutan) toch in de familie moest blijven dan kreeg één van de kinderen niet zijn eigen familienaam, maar die van de erflater. Daar golden dan ook weer regels bij, maar ‘i know not’.
Ik weet wel dat in vroeger tijden in het zwaar gereformeerde deel (no offence meant) van Zeeland en ook op de Veluwe het neef/nicht huwelijk om die reden vaker voorkwam. Ongelukkige kindertjes ook.
e.m.
—-That is correct. Ik meen dat wetenschappelijk is onderzocht dat juist dan de zwakke genen elkaar versterken.—
Dat is ook precies wat ik bedoelde en niet wat anderen mij in de schoenen proberen te schuiven.
—-Ik weet wel dat in vroeger tijden in het zwaar gereformeerde deel (no offence meant) van Zeeland en ook op de Veluwe het neef/nicht huwelijk om die reden vaker voorkwam. Ongelukkige kindertjes ook.—-
Ook dat heb ik gedurende mijn opleiding aan de Hogere Zeevaartschool in Vlissingen gehoord. Deze mensen waren bang dat buitenstaanders door een verkeerd huwelijk hun geloof zouden beinvloeden. Dus is het beter om het in de familie te houden.
—-Neef-nicht huwelijken waren verboden——
Twee goede kennissen van mij zijn origineel van Iran, een oom en neef. Oom is ongeveer 60 jaar en een moslim, neef 35 jaar oud is een christen. Ik heb nog steeds kontakt met hun. Oom is echter getrouwd met een heel aardig amerikaans vrouwtje die juriste is. Oom probeert mij altijd het goede van het moslim geloof te vertellen, maar beaamt het dat vele moslims in de arabische wereld incest plegen. Vele jonge meisjes worden nog steeds aan oudere mannen uitgehuwelijk. Ook aan oudere mannen in de familie. Het gebeurt zelfs met meisjes van 9 jaar oud. De neef vertelde mij dat Mohammed ook getrouwd is met een meisje van een jaar of 9 a 10.
Met andere woorden allerlei familie huwelijken vinden nog steeds plaats en in alle soorten van vormen. Een dochter is vandaag aan de dag nog steeds veel geld waard.
En voor diegenen, die mij voor het bovenstaande weer willen bekritiseren, ik heb alles van horen zeggen en wat ik heb gehoord laat ik U weten. Goed te horen van U dat dat in Indonesie het niet is toegestaan.
Meer niet!
Het resultaat van het niet zo nauw nemen van de “asal usul” of geneologie in een huwelijk kan ten gevolge een situatie ontwikkelen zoals we zien met sommige characters in de film “Deliverance”, die zich heeft moeten afspelen in de Appalachian bergen van Amerika. De mensen daar zijn geisoleerd en velen weten niet beter.
Hier wordt zo’n situatie “Kissing Cousins” genoemd.
Hadden ze in Indie daar ook niet een uitdrukking voor zoals “Neef en nicht vrijen licht”?
Het schijnt dat het menselijk ras zwakker wordt want Abraham trouwde zijn zuster Sarah en hun zoon Isaac trouwde zijn volle nicht Rebekka wiens zoon Jakob met 2 volle nichten trouwde en daaruit kwamen de 12 tribes van Israel. Het resultaat is dat de Joden geweldig hebben bijgedragen in de geschiedenis van de wetenschap.
@Arthur Olive, op 30 december 2012 om 01:39 zei: /…/Het resultaat is dat de Joden geweldig hebben bijgedragen in de geschiedenis van de wetenschap.@
Volgens mij begint dat pas rond 587 BC, na de vernietiging van de eerste tempel door de Babyloniërs en het merendeel van het Joodse volk ‘in Diaspora gaat’. Jodenvervolgingen (progroms) is hun deel. Derhalve gedwongen tot sluwheid, slimheid en vindingrijkheid. Kortom, het ontwikkelen van ondernemingsgeest. Gedwongen tot handel en wandel (marskramers). En van het één komt het ander. Daarbij vooral ook lucratief gebruikmakend van de regel: ‘‘Gij zult van uw broeder geen rente nemen /…/”. Dit stelde de joden in staat om met rente te lenen aan niet-joden (e.g. The Rothschild family ). Deze praktijk werd een van de redenen voor hun impopulariteit in de Middeleeuwen. Zie Shakespeare’s ‘Merchant of Venice’.
In plaats van rente vraagt de Jood Shylock ‘a pound of flesh’. Maar als hij zijn deel voor de rechtbank in rechte opeist is de rechter hem te slim af:
“Tarry a little; there is something else.
This bond doth give thee here no jot of blood;
The words expressly are ‘a pound of flesh:’
Take then thy bond, take thou thy pound of flesh:
But, in the cutting it, if thou dost shed
One drop of Christian blood, thy lands and goods
Are, by the laws of Venice, confiscate
Unto the state of Venice.”
Ergo, een verstrooid volk. Door Omstandigheden (klinkt bekend) geworden tot handelaren, marskramers, ondernemers, bankiers, denkers(Thora), artiesten, dichters, schrijvers, wetenschappers en ambachtslieden. Inderdaad! We hebben veel aan ze te danken, zeg maar.
Zie: http://www.scientificpsychic.com/search/famous-jews.html
e.m.
@ Eppeson Marawasin, u hebt gelijk, de ballingschap van de Joden in Babylon eindigde in 538 BC en hier zit geloof ik het antwoord van de reden waarom ze zo knap zijn.
De Babyloniers namen alleen de creme a la creme van de Joden mee naar Babylon (2 Koningen 24:14) en.door omstandigheden onstond er voor 70 jaar een situatie van selective trouwen onder hun.en toen ze terug kwamen in Israel waren de meeste Joden die achterbleven weg door een diaspora.
Kan het zijn dat ze daarom 29% van alle Nobel prijzen hebben alhoewel ze allen 1/5% van de wereld populatie vertegenwoordigen?
Dat was bij ons in Indonesia normaal , je gaat de asal usul van je toekomstige schoonfamilie uitpluizen.
Je weet maar nooit.
Bij ons spelen familie ook een grote rol.
Daarnaast werd ook diverse orang pinter en de primbon.geraadpleegd of het jodoh is.
Soms krijg je ook “goede berichten of aanwijzingen ” van je voorouders.
Buitengewoon interessant is de zin waar U mee eindigd, vooral het woordje “Soms”.
Mag ik dan aannemen dat het jonge koppel toch niet altijd naar de familie conclusies willen luisteren? Wat als een van de families een van de jonge mensen adviseerdt niet met de ander te trouwen vanwege de familie achtergrond? Volgt er een verbanning of iets dergelijks?
@Lucky Laki, op 29 december 2012 om 00:19 zei: ’/…/tex-mex,/…/’@
Wojo …. Parkpop in de maand juni, de weduwe van Indië op haar mooist en heetst. 1987: Los Lobos!!!
1989: ‘Kwalitatief sterke ‘line up’. Zelf bijna ‘niet goed’ geworden tijdens het optreden van Golden Earing (zo verstikkend druk en letterlijk adembenemend), maar daar was tie dan de Tejano virtuoos op de Acordeón Cromático ‘the one and only’ …… Flaco Jiménez!!!
Tex-mex; en de herinneringen komen weer boven drijven. Ik had in de 80-er jaren ‘ParkPop’ en de Indische gemeenschap naar ik meen haar enige echte o.a. door Pak Pierre gekeurmerkte Pasar Malam Besar. À propos, over Los Lobos gesproken, had één der Blauwe Diamanten zich ook niet in het echt laten verenigen met een schone Mexicaanse señorita?
Adoeh seh … over Freddy Fender gesproken, kent u deze nog nog nog (echo-effect!):
Si te quiere de verdad y te da felicidad
Te deseo lo mas bueno pa’los dos
Pero si te hace llorar
A mime puedes hablar
Y estare contigo cuando triste estas
Oeps … hoe komen we nu weer on topic? “Ach, met de boot natuurlijk!”
Fijn weekend allemaal!
e.m.
Hele mooie muziek e.m. Iedere indo in Nederland kent Freddy Fender wel. Ik ben niet zo op de hoogte van muziek, maar Los Lobos ken ik wel. Uit het verre verleden herinner ik me nog Sir Douglas Quintet, Flaco Jimenez, en net hoorde ik ook de naam Calexico vallen?
@H. Boers.
Ik weet het wel. Op een ander blog Javapost verkondigde Ronny Geenen een rassentheorie waarvan ik onwel werd. Hij kreeg het onmiddellijk aan de stok met de heer EdVos.
Ronny van Geenen mag dan bereisd zijn, maar in gedachten leeft hij in het verleden Indië , die hij zo goed kent maar daarover niets weet te vertellen
Lucky Laki zegt: Ik weet het wel. Op een ander blog Javapost verkondigde Ronny Geenen een rassentheorie waarvan ik onwel werd. Hij kreeg het onmiddellijk aan de stok met de heer EdVos.
Ronny van Geenen mag dan bereisd zijn, maar in gedachten leeft hij in het verleden Indië , die hij zo goed kent maar daarover niets weet te vertellen
Gaarne wat meer duidelijkheid van Uw zijde wat betreft de “rassentheorie” en ook “leeft in het verleden Indie”, zodat ik daar een gepast antwoord kan geven.
Cantar por no llorar señor.
Don Pedro de las Indias Orientales
Oeps … om misverstanden te vermijden, voordat ik in een discussie over rassentheorieën verzeild raak: Bovenstaand steenkolen Spaans was mijn waarderende reactie op de mooie song van Freddy Fender: “I’ll be there before the next teardrop falls”. Kom daar nu maar eens om.
Pak Pierre (net als meneer Geenen uit Nederlands Oost Indië)
Lees het aandachtig en heb veel bewondering hoe jullie die tijd te boven zijn gekomen.
@ Ronny,
Ik heb dezelfde luxe probleem van veel migranten .
Ondanks dat ik het redelijk red in Nld leef ik in 2 werelden,mijn land pan erkomst en land van aankomst( al >40 jr).
Als ik in Amsterdam ben verlang ik naar Jakarta en omgekeerd.
Vandaar dat ik sinds mijn “afstuderen”bijna jaarlijks pulang kampung(vacantie) naar Jkt, waar mijn familie-vrienden wonen .
Had ooit gedroomd om na na het afstuderen, daarna na het trouwen terug te gaan.
Werk was min of meer “geregeld”( NL multinationaal) , huis is sleutelklaar in Jkt , en toch niet aangedurfd , ben koelie tinta geworden in Ned.
Had ooit een droom terug te gaan om na mijn pensioen mijn vorstelijke AOW en pensioentje te verbrassen in Jkt.
Alleen is het droom weer veranderd .(nasib /lot?)
Als je ouder wordt kom mss allerlei kwalen , en als je daar echt ziek wordt dan kan je failliet gaan. niet in staat om de ziekenhuiskosten te betalen.
Ik kan ten alle tijden met mijn gezin terug gaan omdat ik Indonesier ben / paspoort , dus kunnen mijn gezin ook mee .
Zelfs werken door de versoepelde immigratiewetten.Waarschijnlijk wordt het pendelen , 6 maanden Amsterdam (zomer) in Ned, en overwinteren in Jakarta of Bandung.
Ik had zo’n vermoeden.
RG
Indrukwekkende levensgeschiedenis en weer zo herkenbaar voor velen die TOEN GINDS zaten, met name in de periode die volgde op “Pearl Harbor”: De korte strijd tegen “de Jap”, de bezetting en daarmee de “Umwertung aller Werte”, bersiap, de laatste stuiptrekkingen van de kolonie, de officiële souvereiniteitsoverdracht (morgen al weer 63 jaar geleden) en wat daarna volgde, de pesterijen en vernederingen en tenslotte de grote exodus van alles wat Boeng Karno liever niet in huis wilde hebben.
Plotseling schoot mij in dat verband de kreet “ethnic cleansing” te binnen, in Nederland pas een begrip geworden ten tijde van de Balkanoorlog van de negentiger jaren v.d.v.e. Was Boeng daar eigenlijk ook niet mee bezig? Hij wilde een eenheidsstaat en kon in de vorming daarvan geen vreemde en storende elementen gebruiken, i.c. niet de Belanda en Belanda Indo die zich maar moeilijk zouden kunnen schikken in de nieuwe verhoudingen. Bovendien zou het creëren van een gemeenschappelijke vijand het gewenste gevoel van eenheid onder zijn eigen bangsa alleen maar versterken. De showprocessen tegen de heren Jungschläger en Schmidt, later in de vijftiger jaren, waren daarvan een tragisch voorbeeld.
Ik was 12, 13 jaar, zat op de Concordante (Nederlandstalige) HBS in Semarang. Ik was groot voor mijn leeftijd en werd mogelijk daardoor voor ouder aangezien. Per sepèda op weg naar school werd ik – als Indische jongen – regelmatig gesikat (gesneden) door jonge mannen van de Tentara Peladjar (TP), “veteranen” die middelbaar onderwijs volgden in het gebouw waar eerder onze HBS was gevestigd, zodanig dat ik met fiets en al in de slokan of berm terecht kwam. Regelmatig werden wij voor onze school door de TP opgewacht, voor een partijtje “krojok”. Ons huis werd een keertje belegerd door schreeuwende kampongbewoners, het dak bekogeld met stenen, onder kreten als “patènie wahé” (maak ze maar dood)ogenschijnlijk om niets.
Mijn moeder en stiefvader kwamen in die tijd vaak op zondag bijeen met andere witte en Indische Nederlanders om “de toestand” te bespreken. Als rondhangende bengel ving ik dan flarden van gesprekken op. Wegwezen was voor de meesten duidelijk, maar waarheen en wanneer? Australië? Daar was de “colour bar”, die Wendy Saleh in haar verhaal geloof ik ook noemt. Nederland? Tja …. de heren van het Nederlandse commissariaat in Semarang waren niet enthousiast. “Blijven jullie maar hier, het is toch ook jullie land?”. Oom Jules, oudere broer van mijn stiefvader, opperde de Nieuw Hebriden. Daar kon je een stukje land kopen en jagen. Nieuw Guinea misschien, dat was toch Nederlands? “Daar word je opgevreten door de Papoea’s”, zei oom Jules, die als notaris gezag had. Ik ben blij dat ik in die periode niet volwassen was en de zorgen van “de grote mensen” niet hoefde te dragen.
Voor mij en mijn zusje van 17 hakten “de grote mensen” in 1952 toch maar de knoop door. “Jullie gaan naar Holland, naar je vader”. Mijn vader was anderhalf jaar tevoren al met zijn nieuwe gezinnetje vertrokken. En zo geschiedde. Twee minderjarige kinderen met de “Zuiderkruis” mee, voorzien van een “boordpa”, die verantwoordelijk was voor hun doen en laten tijdens de lange reis. Dat moest van de rederij. We hadden pas een week voor de reis met de boordpa en zijn gezin kennis gemaakt. Overigens een aardige, doodgoede man die zich niet veel om ons bekommerde, maar ik geloof dat wij hem ook geen aanleiding hebben gegeven om zich te bekommeren.
Mijn moeder en stiefvader zouden pas in 1956 volgen. Heel veel nare ervaringen rijker, financieel berooid. Mijn stiefvader, kind van Java, nooit eerder in Nederland geweest, heb ik bij de kolenkachel zien wegkwijnen. Hij zat bijna IN die kachel, altijd in pyama, het huiscolbertje waaraan hij zo gewend was, kettingrokend, als het effe kon Benson & Hedges of State Express 555, zijn lievelingsmerken. Als ik van een zeereis met accijnsvrije sloffen en blikjes van die merken thuiskwam was hij de koning te rijk.
“Waarom trekt u niet iets warms aan Oom, een dikke trui bij voorbeeld”? Hij zei niets, trok zijn ene been nog hoger op zodat zijn knie zijn kin raakte. Zijn stil verzet tegen wat hem was overkomen. Veertig jaar gewerkt voor dezelfde handelsfirma. Direct van de lagere school begonnen en opgeklommen tot “procuratiehouder”, een behoorlijke pangkat voor een Indo “in de handel”. Hij had bij de inval van de Japanners zijn leven gewaagd als lid van een demolitieploeg die de goedangs (pakhuizen) in de Semarangse haven in brand moest steken. Tijdens de Bersiap met vele anderen in een cel in de Boeloegevangenis gezeten en van nabij getuige geweest van de lafhartige moord op gevangen genomen Japanners, gemitrailleerd door de tralies van hun cel (zou mevrouw Zegveld dat weten?). Hij was op verzoek van zijn bazen in Amsterdam tot het laatst gebleven en afgescheept met een lijfrente van 60 gulden voor hem en zestig gulden voor mijn moeder.
Tja …… hoe wij in Nederland terecht kwamen. A Christmas Carol of “A tale of two countries”?
Pak Pierre
Indrukwekkend! Daarom moet óók uw verhaal worden bewaard en doorverteld meneer De la Croix. Dank u, dat u het hebt willen delen!
e.m.
Nou … siempen dan maar in de bésék met herinneringen, om huiverend bij het haardvuur te kunnen doorvertellen aan het nageslacht.
Er was eens …….
Pak Pierre
Pierre, Een triest verhaal, dat ik maar al te goed ken. Nederlands Indie is waar ik geboren ben. Indonesie ken ik niet.
Ik dank u wel Surya Atmadja voor uw openbaring op deze sombere kerstdag in Nederland.
Een mooi verhaal.
Je zou kunnen denken als de Nederlanders de Indonesiers iets meer gunnen of tegemoet kwamen zal er misschien geen ellendige zaken gebeuren zoals de bersiaptijd .
Jammer .
Een mooi verhaal waaruit maar weer blijkt de moeilijke positie te moeten leven tussen 2 families van verschillende nationaliteit en ethnische signatuur.
Hoe bent u Surya Atmadja in Nederland terechtgekomen?
Lucky Laki, op 25 december 2012 om 11:44 zei:
Hoe bent u Surya Atmadja in Nederland terechtgekomen?
————————————————————————————–
Ben gekomen met mijn ouders met de Garuda Indonesian Airways.
Als “ambtenaar”ben je verplicht met de nationale carrier te vliegen.
Mijn oude heer was door zijn werkgever in Jakarta uitgestuurd voor een paar jaar naar Nederland .Vlak na de normalisering van de betrekkingen tussen Nederland en Indonesia
Ben gaan “studeren” en gebleven .
Trouwen met een Hollandse schone ( dus een “inlandse” =wink) , huisje . boompje , beestje etc.
Mijn vader werd na een paar jaren terug geroepen naar Jakarta.
De familie van mijn ouders (vader en moederszijde) waren een paar generaties “verbonden”geweest met de Nederlands Indische gouvernement, als Inlandse BB-er (Pangreh Pradja) en leraren van de HIS-HIK.
We hebben geluk gehad dat de familie van mijn ouders behoorde tot de 1ste lichting Indonesische ambtenaren, van de Justitie ,TNI(Polri-Marine) etc .
Dat is mijn tempo doeloe verhaal.
Interressant verhaal, want ik zie er een soort gelijkenis in, echter van omgekeerde strekking. Ik heb me van het begin nooit erg gelukkig gevoeld, want de koude, wind en regen waren mij te veel. Toen ik dan ook een goede baan in California kon krijgen heb ik die ook met beide handen aangegrepen. Hier in het zuiden regen het misschien over een jaar genomen, maximaal een maand en de rest is sunshine en gelukkig ook haast geen benauwde vochtigheids graad.
Nu een vraag aan U. Heeft het Nederlandse klimaat U geen heimwee bezorgd en verlangdt U niet om terugtegaan van waar U vandaan komt? Ik ben ook nog steeds Nederlands staatsburger en U? Ik heb hier net zoveel familieleden als in Holland en U?
Er zijn natuurlijk voor en nadelen, waar men ook heen gaat. Het andere voordeel hier in California vind ik vooral de privacy. Niemand bemoeidt zich met een ander.In het plaatsje waar ik woon zijn teminste 90% huizen voorzien van een tuin rondom en zeker 3 van de 4 slechts een laag. De winkels zijn altijd open. Bijvoorbeeld vandaag met Kerst zijn alleen de amerikaanse winkels gesloten, echter de aziatise, middle east en chinese stores zijn allemaal open.
Hoe ervaart U de verschillen omdat het in Nederland allemaal zo geregeld is bij de wet en in Indonesie nog steeds alles kan?
Vindt U het Nederlandse eten lekker?
Mijn verontschuldiging als ik te veel vraag.
Wat een verhaal en weer een andere ervaring. Door het lezen komen bij mij ook weer mijn ervaringen naar boven.
De indos zijn eigenlijk als tweede ranks burgers in Nederland ontvangen.
Ik weet niet of de Indo’s in Nederland STELSELMATIG, want daar gaat het toch om, als 2de-rangs burgers zijn ontvangen, c.q. behandeld. Op grond van mijn eigen ervaringen ben ik geneigd om hartgrondig “neen” te zeggen.
Dat de ontvangst in de vijftiger jaren v.d.v.e. hier en daar koud en harteloos is geweest en dat Indo’s in hun contractpensions grondig werden afgeknepen door inhalige pensionbazen geloof ik graag, maar dat duidt nog niet op STELSELMATIGE achterstelling of, laat mij het “D-woord” maar noemen, discriminatie op nationale schaal.
Als Indo’s zich al als 2de rangsburger behandeld hebben gevoeld, dan zal dat naar mijn mening in de meeste gevallen het gevolg zijn geweest van de botsing tussen 2 culturen, de Indische en de Nederlandse, in een Nederland dat in die vijftiger jaren v.d.v.e., ondanks het glorierijke optreden op de wereldzeeën en het koloniale verleden, in het algemeen een benepen kijk op de wereld had en dientengevolge ook xenofobische trekjes vertoonde.
Toegegeven, ik was een jonge teenager toen ik in 1952 in NL aanspoelde; ik hoefde mij niet te handhaven in de boze wereld van de grote mensen. Ik heb mij in en buiten school volledig geaccepteerd gevoeld door mijn witte leraren en leeftijdgenoten. Ook toegegeven, ik kwam in Den Haag terecht, “de kampong” van Nederland, vanouds gewend aan Indische verlofgangers met hun “rare” gewoontes.
Maar ook daarna heb ik als volwassene, vanaf 1957 werkend in uiteenlopende bedrijfstakken in een overwegend “witte” wereld, nimmer het gevoel gekregen een 2de rangs burger te zijn. Ook in kringen van familie en Indo vrienden werd daarover niet geklaagd.
Ik heb wel Indo’s gekend die bij de minste geringste teleurstelling in het verkeer met totoks onmiddellijk met het wijsvingertje van de rechterhand wezen op hun bruine linkerhand of onderarm met de woorden “weet je, dat komt HIER door”. Deze stamgenoten heb ik bij nader inzien helaas moeten onderbrengen in de categorie van mensen van allerlei kleur, rang en stand die de schuld van hun persoonlijke sof ALTIJD bij de ander zoeken, nooit bij zichzelf.
Pak Pierre
Pak P.
Ik ben gekomen als Indonesier, kind van een expat.
Heb jaren vanaf 1968 met Otrang Indo en Orang Ambon opgetrokken.
Met uitgaan, discobezoek etc .
En heb toch meegemaakt dat we ( ik ook) gediscrimineerd werd door de Orang Belanda , met het zoeken van studenten kamer, uitgaan in discotheken ( in 4 grote studenten steden) .
Mss omdat we als groep Indo ( staat niet op mijn kop dat ik Indonesier ben) en Ambon ( soms met afrokapsel)met “vreemde” kleren anders er uit zien dan de autochtone bewoners.
Hoe vaak werden we geweigerd aan de deur, we kregen toen de behandeling zoals NU de kinderen van de nieuwe Nederlanders uit Middelandse zee .
Er werd soms ook geknokt aan de deur.
Moet wel zeggen dat ze tot de “eenvoudige” Indo of Ambonezen(Zd Molukkers behoren. Werkenden en meestal met ambachtschool /techniek achtergrond.
In Amsterdam of Den Haag heb ik nooit last gevonden als ik uitging met mijn landgenoten en Indon. studenten.
Ik geloof niet, dat ik het woord stelselmatig heb gebruik, echter ik ken vele verhalen van indos, die in bepaalde uithoeken zijn gedropt geworden. Wij zelf waren in Berg en Dal in pension Beatrix afgezet en 6 maanden later is, na vele klachten, dit pension ook weer gesloten en een ieder overgeplaats naar tijdelijke andere onderkomingen, die alleen iets beter waren. Mijn vrouw, zijnde een wees, is als 11 jarig meisje in een huis voor ouden van dagen geplaatst geworden in het plaatsje Amerongen. De naaste buren hebben dat bij de plaatselijke gemeente aanhangig gemaakt. Daarna is ze overgebracht naar een pension in Scheveningen, waar meerdere wezen zaten en waarvan er later diverse zijn misbruikt geworden. Ik hoorde ook, dat dit pension een beruchte naam had gekregen en ook gesloten is geworden.
Een paar Amerindos vertelden me verhalen van hun verblijf in een boerendorp in Groningen waar geen mens op trots zou zijn geweest.
Misschien waren den Haag en Amsterdam geluks plaatsen, maar ik heb zo mijn bedenkingen over de rest van het land.
Dank voor uw repliek Pak Surya en heer Geenen.
Een korte dupliek van mijn kant:
1. Heer Geenen. Neen, u hebt het woord “stelselmatig” niet gebruikt, maar als u plompverloren en zonder enige context schrijft “De indos zijn eigenlijk als tweede ranks burgers in Nederland ontvangen”, dan wekt u daarmee toch op zijn minst de suggestie dat “nation wide” en stelselmatig werd gediscrimineerd. Dat heb ik in mijn repliek willen nuanceren.
2. Pak Surya. Zoals bij punt 1 geschreven heb ik alleen nuance willen aanbrengen in de observatie van de heer Geenen, die er kennelijk van houdt met een brede armzwaai kritische opmerkingen te plaatsen die hij verder niet toelicht, zoals ook onder het topic “Toko Celebes” (waar ik overigens geen banden mee heb).
Natuurlijk waren er in Nederland “flare ups” van achterstelling, en dus ook of misschien vooral aan de poort van dancings (zo heetten de disco’s in mijn tijd), maar de hamvraag blijft of die verschijnselen puur huidskleur gerelateerd waren. In mijn diensttijd (1962 – 1970) waren militairen in garnizoenssteden, zeker die van het armoedige dienstplichtige soort dat op 1 gulden 25 cent per dag moest leven, geen graag geziene gasten in de betere uitgaansgelegenheden, ongeacht huidskleur en zeker niet welkom als er recentelijk ergens een stevig robbertje was gevochten om de meisjes.
—————————————————————————–
Nogmaals waarde heren, ik ben geen manneke van “right or wrong, my country”, maar ik ben nuancerend ingegaan op wat ik een tendentieuze opmerking uit de losse pols heb gevonden.
Er wordt in het dagelijks leven overal en door iedereen gediscrimineerd. Op grond van poen, rang, stand, kleding, spraak, gedrag, reputatie, leeftijd, afkomst, noem maar op. Huidskleur kan daarbij een rol spelen, maar niet uitsluitend en niet per se.
Waarom willen de meesten van ons met kerst liever geen dakloze junkie aan tafel maar wel, als dat effe zou kunnen, de burgemeester?
Ik heb Californische Amerindo’s in volle ernst denigrerend horen spreken over de luie en onbetrouwbare en criminele “wetbacks” in hun woonstaat, waarmee ze dan bedoelen de illegale Mexicanen die zwemmend de Amerikaanse oever van de Rio Grande bereikten, in de hoop op een betere toekomst in het land van de Gringos.
Pak Pierre
Ik heb Californische Amerindo’s in volle ernst denigrerend horen spreken over de luie en onbetrouwbare en criminele “wetbacks” in hun woonstaat, waarmee ze dan bedoelen de illegale Mexicanen die zwemmend de Amerikaanse oever van de Rio Grande bereikten, in de hoop op een betere toekomst in het land van de Gringos
Dat klopt. De meeste Amerindos leven in California sinds de 60ger jaren. Ik kwam hier niet direct als emigrant in 1981 en een van de eerste woorden die ik hoorde was het woord wetbacks. Ter verduidelijking, deze mexikanen, legal of illegaal, worden zo genoemd vanwege het feit dat ze niet willen studeren. Niet omdat ze niet willen werken. Ze worden als lui gezien, omdat ze hun hersens niet willen gebruiken en dat is vooral te zien op de scholen. Het percentage dat een lagere school afmaakt is bizonder laag, vooral wanneer je hun vergelijk met europeanen, orientals, india en pakistaners. Daarbij zijn vooral de mannen te beroerd om engels te leren spreken.
Mijn broer was getrouwd met een mexikaanse, die vloeiend engels spreekt, maar haar vader en broers totaal niet of slechts een beetje.
Mijn buren mexikanen zijn heel aardige mensen, waar wij prima mee omgaan. Echter manlief spreekt heel gebrekkig engels en zijn vrouw moet alles voor hem vertalen.
Tja … daar heb je het al meneer Geenen, zou het toeval zijn dat “Mexicaan” rijmt op “Marokkaan”?
Pak Pierre
Mexikaan of Marokaan maakt mij niets uit. Echter de Marokaan heeft met o.a. Nederlanders te maken, terwijl de Mexikaan met Amerikanen te maken heeft. Trouwens de wetback woord heeft denk ik niets te maken met het overzwemmen van ee rivier. Als iemand zijn hersens niet heeft leren gebruiken moet hij al het zware en vuile werk doen. En in onze zomers wordt het gauw boven de 30 graden en daar wil je wel van zweten. Daarom wetback. Als voorbeeld bijna alle tuinlieden die onze tuinen komen maaien en ontkruid verwijderen zijn deze wetbacks.
# Ronny Geenen
Mijn broer was getrouwd met een mexikaanse, die vloeiend engels spreekt, maar haar vader en broers totaal niet of slechts een beetje.
Mijn buren mexikanen zijn heel aardige mensen, waar wij prima mee omgaan. Echter manlief spreekt heel gebrekkig engels en zijn vrouw moet alles voor hem vertalen.
1. Je veroordeelt Mexicanen omdat je slechts 2 of meerdere personen kent die vloeiend Engels spreken. Wat moet het voor jou bij jouw komst in de US toch ook een schok zijn geweest om negers te zien en indianen.
2. Mexicanen gingen de Amerikaanse grens niet over om te studeren aan de universiteiten, maar om te werken en om hun kinderen een betere toekomst te geven en later eventueel naar de uni te sturen.
Je beseft waarschijnlijk niet dat zij de Amerikaanse cultuur ook hebben verrijkt (zoals indo’s in Nederland) met hun tex-mex, zowel op culinair als op muzikaal gebied.
1. Je veroordeelt Mexicanen omdat je slechts 2 of meerdere personen kent die vloeiend Engels spreken. Wat moet het voor jou bij jouw komst in de US toch ook een schok zijn geweest om negers te zien en indianen.
2. Mexicanen gingen de Amerikaanse grens niet over om te studeren aan de universiteiten, maar om te werken en om hun kinderen een betere toekomst te geven en later eventueel naar de uni te sturen.
Je beseft waarschijnlijk niet dat zij de Amerikaanse cultuur ook hebben verrijkt (zoals indo’s in Nederland) met hun tex-mex, zowel op culinair als op muzikaal gebied.
Punt 1. Ik veroordeel niemand, want het is een feit dat mexikaanse mannen zo zijn. Dat is iets wat wij iedere dag om ons heen zien. De meeste zuid amerikanen van andere staten hebben vaak meer educatie en praten meer engels. Het is niet alleen de eerste generatie die zich zo gedraagd, ook de tweede en derde doen het zelf ook. Ook de reporten van de scholen en artikels in de kranten spreken boekdelen. Het is een algemeen bekend feit!
Punt 2. Het is en was geen schok want ik ben voordien als zeeman vele malen in amerika geweest en heb o.a. uren in neger nachtclubs doorgebracht omdat ik een liefhebber van hun muziek bent. Ik heb doorgebracht in de Watts in Philadelphia, in New York, New Orleans, Gaveston, houston, Miami, Frisco and here in LA. Ik heb diverse goede neger vrienden. Het is makkelijk voor U blijkbaar om op afstand te oordelen, echter U weet er geen zak van.
RG schreef o.a.: Het is makkelijk voor U blijkbaar om op afstand te oordelen, echter U weet er geen zak van.
Ga niet in discussie met de heer Ronny Geenen,
want men trapt geheid op zijn lange te(e)nen.
Heeft altijd zijn mening klaar,
gelijk of niet, waar of niet waar.
Maakt zich nu weer erg breed en dik
over die arme Jalapeno on a Stick.
Thuis hangt bij hem een bordje “I’m the Big Boss.”
“Mijn woord is wet;ga tegen me in en je bent de klos.”
Ben toch wel blij dat ik op een afstand daar vandaan woon;
anders zag ik elke dag een bendol op ’s mans Indo koon.
Zo, vandaag nog even een kilo jalapeno’s van hun stick ontdoen,
en kijken naar de buurman zijn ongesleten schoen,
want hij is te lui dat ie wat doet en zit op zijn gat heel bekwaam,
het liedje te jodelen “Mexico” van de Zangeres zonder Naam.
Nog even en het is weer einde jaar, zowel hier als daar
en wens derhalve een ieder: Gelukkig Nieuwjaar.
Dag dag, Hasta la Vista baby, sampai jumpa/ketemu lagi. (Voor ongeletterden in de Indonesische taal: Tot ziens.)